Nagtataka ako kung bakit ganoon ang asal ni Darius at bakit hindi ako kaagad maka-react sa ginawa nito? Maybe he's the first man na nakalapit saakin ng ganoon.
Pinagkrus ko ang mga kamay at walang emosyon tinignan ang mga studyante. "You should not whistle and flirt with whoever female instructor you will meet." Hayag k at kumuha ng white board marker at sinulat ang buong pangalan sa white board. Ang bawat letrang dumadampi sa pisara ay parang galit na hinulma. Nakarinig ako ng singhap at ang iba naman ay nagtaka. Ngunit nakita ko lamang na masungit na nagtaas ng kilay si Darius at ngumisi ng nakakaloko. "Sorry po Ma'am Samonte, akala po kasi namin student assistant ka ni Ma'am Reyes" napangisi ako ng palihim nang marinig iyon sa isang studyante. Dahil ganiyan din ang mga kumento ng mga studyanteng tinuturuan ko sa nursing. Naligaw ang tingin ko kay Darius at nakatigtig ito saakin nang walang emosyon. Napatikhim ako nang wala sa oras at inumpisahan nang magpa-sulit. Sa loob ng isa't kalahating oras na pagpapa-exam ko ay naging seryoso at tahimik ang lahat. Pinagpasalamat ko iyon dahil makakapag-concentrate akong magbantay sa mga estudyante. Ngunit hindi nagtagal ay mabilis na natapos ni Darius ang exam at seryosong tumitig saakin agad naman akong napatalon sa gulat ng makitang direktang nakatingin saakin ang studyante. "Yes Mr. Madrigal? If you are done kindly please pass your test paper and you may leave" malumanay kong hayag at nilapitan pa ito. "I'll review my answers ma'am. So don't push me to leave." Sagot ni Darius na kinagulat ko. Sa huli ay hinayaan ko na lang ito at inantay na matapos ang lahat. Nang magpasa na ng test papers ang mga studyante ay humingi ng paumanhin ang iba dahil sa asta kanina. Tumango ako bilang pagtanggap sa mga paumanhin ng mga studyante. Unang nagpasa si Darius ng test paper at kanina pa nakaalis kaya maluwag na nakahinga si Bianca doon. Nang masiguradong tapos na ang lahat ay tumungo na ako sa department ng engineering para e-submit ang mga test papers. Napansin ko na madilim ang kalangitan at malamig na ang haplos ng hangin, nagbabadya na uulan maya't maya. Tumingin siya sa kulay kape kongwrist watch at napabuntong hininga nang makita ang oras. "Kailangan ko nang makauwi baka hindi pa ako makaabot sa landing barge" bulong ko sa sarili. Tuwing Biyernes kasi ay umuuwi ito sa aming bahay sa Santiago Island at alas singko ang last trip ng mga bangka pati landing barge. Naramdaman ko ang suot niyang black suite at binalak na isauli na lang sa Lunes dahil hindi na sila nagkaabot ni Sir Madrigal kanina. Nang makalabas ay agad na pumara ng tricycle at agad na nagpahatid sa daungan. Tila'y sinagot ng langit ang aking dasal dahil nang makarating ito ng daungan ay napalitan ng kulay mapula-pulang kahel ang kalangitan. Napangiti ako dahil ngayon ko na naman ulit masasaksihan ang sunset sakay ng landing barge. Nakita ko na maraming four wheels na lulan ang barge ngayon kumpara no'ng nakaraan. Mas pinili kong pumunta sa sulok upang mas tahimik na masasaksikhan ang takipsilim. Habang umaandar ang landing barge ay agresibong sumasabog sa hangin ang tsokolate kong buhok. I enjoyed the chilling breeze that kisses every part of my skin. Napapikit ako at hinayaang hagkan ng kahel na sinag ang aking pisngi. Those clouds over the horizons were calming. The fresh air I breaths was soothing far from the wild city I am currently living. Sa loob ng sampong minutong layag ay tanaw ko na ang Isla. Ang ibang pasahero ay nagsihanda na rin sa pagdaong. Lilipat sana ako ng pwesto ay may humablot sa maliit kong bewang at dinala ako sa likod ng isang magarang sasakyan. Para itong ahas na kung makapulupot ay wagas. Titili na sana ako ngunit nang makilala kung sino ang humablot saakin y tila'y natulala ako ng ilang segundo. Buong lakas kong inalis ang pagkakapulupot ng braso ni Darius at inis ko itong hinarap. Pinasadahan ko siya ng tingin. Hindi na ito naka-uniform at basa ang jet black nitong buhok. Para siyang artistang gagala lang kung saan. Tumikhim ako bago nagsalita. "What's your problem Mr. Madrigal?" Asik ko at mas lalong nilapitan si Darius. "You don't drag a instructor like that. That's not appropriate. Or you have problem in understading it?" pasunod ko. Malamig lang akong tinignan ni Darius. "Why are you wearing my cousin's suit?" Darius asked icily. Parang mahihimatay ako sa tunog na ginamit ng studyante. "Pinahiram ito saakin ni Sir Madrigal dahil aksidente akong nabasa. Pero bakit ako magpapaliwanag sa'yo? Studyante ka lang at labas ka sa mga bagay tungkol sa aming mga professors niyo" diniinan ko ang huling salita upang ipaintindi ang agwat naming dalawa. Nag-igting panga ang binata bago lumapit pa lalo at dinungaw ako. Hindi rin ako nakipagtalo at tinitigan ko ito pabalik. Umihip ang malamig na hangin, the orange color of the sunset, vibrated their skin like it's burning, blusing, and glowing. Walang nagbitaw ng titig. When my brown eyes met those dominant hazel green cores. I noticed how Darius clenched his jaw again and looked at me with too much intensity this time. Darius lenghty hair was ruffled when the wind blew wildly. Napapikit na lang ako dahil napakaperpekto ng mukhang kaharap niya ngayon. "Wait until we are on the same level, Ms Samonte." Bulong niya na may kasamang sarkasmo. "Ano bang problema mo saakin Mr. Madrigal? May galit ka ba?" asik jo sa binata. Ngunit madilim lang itong ngumisi. Tinignan ko lang siya nang walang emosyon. "Stop pestering me. We are not that close to pull me like that or talk to me like this. Irespeto mo ako, I'm older than you." Asik ko. "Are you one of Daniel's flavor of the day? I'm concerned because he's dealing with someone. But if you are willing to be he's toy, go. That's all." Balik ng binata at saka dali dali itong sumakay sa itim na trailblazer kung niya ako kinaladkad kanina at pinaharurot nang walang pakuda. Hindi konamalayan na nakadaong na pala ang barge. Hindi ako mapakali at gustong ipaliwanag ang sarili na mali ang iniisip ng lalaki. Ngunit ano namang paki-alam ko sa iisipin ni Darius. Nang makarating ako sa aming bahay ay agad kong niyakap ng mahigpit ang mga magulang at h******n ang bunsong kapatid na lalaki na si Brian. May maliit kaming sakahan at iyon ang kinabubuhay naming magpamilya. Dati ring bodyguard ni Mayor Madrigal si papa ngunit nag-resign na ito dahil mapanganib ang trabaho. Nang matapos na magkamustahan ay nagpahinga muna ako bago pupunta sa Casa mamaya para kitain ang mga dating kaibigan. Naisip kong i-search si Darius since kilala ang mga Madrigal sa kanilang lugar. Agad na nanlaki ang mga hugis almond kong mata nang mabasa ang mga impormasyon na nakasulat. Hindi na ako nag-abalang magsuot ng tsinelas at tumakbo saaking ama. "Papa! Ito na ba 'yong anak ni Mayor Don Alfonso Madrigal?" Halos mapiyok ako sa intensidad ng boses at pinakita at larawan sa ama. "Iyan nga anak. Naaalala mo pa ba siya? Siya iyong batang---" hindi na natapos ni papa ang sasabihin nang pinigilan ko siya. "Papa, dapat po ay sinabi niyo saakin ang bagay na ito." Nanginig ang boses ko dahil sa frustration na nararamdaman. Hindi kp lubos maisip na anak ng Mayor ang batang nakasama k noon sa trahedya. Inilihim noon ni Mayor Alfonso ang tungkol sa kanyang anak dahil sa mga kalaban nito sa politika na gustong magpabagsak sa kaniya. Tulala ako habang naglalakad papunta sa Casa Real. Inis kong sinuklay ang buhok at tumingala sa langit na puno ng mga tala. "Bakit hindi ko ba naisip iyon?" Bulong ko sa sarili. Bago pa ako makapasok sa Casa ay may humintong itim na trailblazer sa gilid ko. Napapikit na lang siya dahil kilala niya ang may ari no'n. Bumukas ang bintana ng sasakyan at dahan dahan na sinasabayan ako. Natiimbagang ako dahil alam kong masisira na naman ang gabi ko. Sa inis ay naglakad takbo ako. Nakarinig ako ng baritanong halakhak ni Darius na naging dahilan ng panghihina ng tuhod niya. "What's with half-running, Ms.Samonte?" Patuyang tanong ni Darius sa saakin. "Gabi na. Why are you still outside?" Pangungulit pa nito. "Darius, pwede bang tigilan mo ako? Wala akong panahon sakyan ang trip mo sa buhay." Kontrolado kong usal at itinuro ang sarili. "You don't have to stick in my wherebouts, ading." Binigyan ko ng diin ang huling salita para ipamulat kay Darius ang agawat namin Bago pa tuluyang makapasok ng Casa Real ay bumanat pa si Darius. "You look so young. I can't believe you are older than me. For me you look like my baby" "Dammit flirt" ngitngit na bulong ko.Hindi na ako sinundan pa ni Darius sa loob ng Casa Real kahit pa malapit sa kaniya ang mga ito at puwede siyang pumasok anumang oras niya gustuhin. Kilala ang mga Real at Madrigal bilang isa sa mga maimpluwensyang tao sa kanilang lugar at respetado ninuman. "Bianca! Finally, you are here na!" Eksahiradang saad ni Celestine Real isang ganap na lawyer, nang makitang papasok ako na ng Casa. "Sa wakas nakauwi ka na" ngiting balik ko sa kaibigan. Mag-iisang taon na kasi itong hindi umuwi dahil sa patong patong na kasong hinahandle niya. Agad na niyakap ko ito at tuluyan nang pumasok sa loob. Sa higanteng double doors ay makikita mo na ang karangyaan ng pamilya Real. Apat na malalaking gusali ang nagsisilbing haligi ng buong mansyon at may nakaukit na mga kadaanang disenyo at ang mahabang hagdanan ay dinamitan ng pulang carpet. Mga nakakaakit at nagsisikihang na chandeliers ang bumubungad sa paningin ni Bianca. Umupo ang dalawa sa sofa at nag-umipisang kumain ng red forest na cake.
Buong byahe ay nakatulog ako sa balikat ng kaibigan. Sinabihan na gisingin na lang ako kapag malapit na sa mismong site. Lingid sa kaalamaan ko na buong magdamag na nakamasid si Darius saakin at may malalim na iniisip ang binata. "Please huwag, Rhyl. Ibaba mo ang baril" nagmamakaawang saad ko nang itutok ng bata ang baril sa lalaking nasa likod niya. Duguan si Rhyl pati na rin ako dahil sa mababato at matatarik na lugar na dinaan namin para lang takasan ang aming kalaban. "Iputok mo, bata. Napakahina mo naman!!" Saka humalakhak ang lalaking parang hayop na tumitig saakin. Nakita ko ang namuong puot sa mata ni Rhyl at naging blangko ang ekspresyon. Narinig ko ang pagkalabit ng batang lalaki sa gatilyo ng baril. Agad nanlaki ang mata ko kasabay ng pag-agos ng aking mga luha. "Huwaaaag!!!" Nagising na lamang ako na pawis na pawis. Hinaplos ko ang kanyang pisngi at basa ito, umiyak ako? Tanong ko sa sarili. Mabilis ang pagtaas baba ng aking dibdib. Ngunit mas nagulat ako
Napabuntong hininga ako nang makitang mag-ala singko na ng hapon. Usapan kasi namin ni Eleanor na magkikita kami sa baba ng engineering department para isauli ang black suit ni Daniel. 'Di katagalan ay nakita ko na ring pababa ito. Nakita kong nakangisi ng nakakaloko ang kaibigan. "Umayos ka Eleanor. Kung may binabalak ka man, itigil mo na'yan" at inilabas ang paper bag na pinaglagyan ko ng suit. Tumaas kilay ni Eleanor "Nako Bianca, hindi ko iaabot 'yan. Ikaw ang mag-abot dahil ikaw mismo ang pinahiraman" "Minsan, ang hirap mong paki-usapan talaga. Pero sige, ako na ang mag-aabot" usad ko at excited naman akonh kinaladkad ni Eleanor paakyat. Maingay ang mga takong namin na binabagtas ang hagdan na para bang nagmamadali. Nasa hallway na kami papunta sa office nang makasalubong namin ang grupo ni Hazel. Imbes na batiin kami bilang paggalang ay nagparinig pa si Hacel ng makahulugang linya. "Humahanap talaga ng paraan para magpapansin. So desperate." Madiin na hayag niya at nakating
"Antatanda niyo na nakuha niyo pang magsuntukan dahil lang sa basketball na 'yan." Sermon ni Eleanor sa mga estundyanteng engineer nang makapasok ito sa loob ng infirmary. "Ma'am Reyes, 'yong mga marine students po ang nauna. Dumepensa lang po kami" pangangatwiran ni Derrick at ngumiwi ito nang sumakit ang pilay. "Kahit na. Graduating students na kayo dapat ay umiiwas na kayo sa gulo. Gusto niyo bang hindi magtapos ng maaga? Imbes award ang makuha niyo! Ayan bugbog ang abot niyo!" Ngitngit ni Eleanor kaya nilapitan na ko na siya. Nagkaroon kasi ng gulo kanina habang ginaganap ang elimination round sa basketball. Dahil nga mainit ang laban ng engineering department at marine department ay nauwi sa suntukan ang laro. "Eleanor, hayaan mo munang magpagaling ang mga estudyante mo. Saka mo na sila sermunan kapag ayos na sila" pagpapakalma ko sa kaibigan at hinikayat na lumabas na muna ito. "Ako nang bahala muna sa mga studyante mo." Pagmamabuting loob ko. "Sige. Basta sinasabi ko
Naramdaman ko ang pagdampi ng ilong ni Darius sa aking pisngi. Kasunod ay ang paghaplos nito sa aking tenga at bumulong na halos ika nginig ko."I'm gonna kiss that seductive lips, someday." Sensual na sambit ni Darius. Buong lakas ko namang tinulak siya ngunit nabigo ako nang hilain niya ako."I'm gonna make you scream my name. Someday Miss Samonte." Seryosong sambit ng binata saka ako pinakawalan nang malumanay."You are crazy, Darius! You can't think like that! I'm your tutor, I'm older than you and we have boundaries. This is not right and will never be! Kaya itigil mo 'yang kabaliwan mo. Maghanap ka ng mga kaedad mo at huwag ako ang guluhin mo!" Asik ko at dali-daling umalis palabas ng gate. Napagpasyahan ko na dumiretso muna sa aming bahay upang ayusin ang mga gamit na dadalhin ko sa headquarters ng mga Madrigal. Habang nag-iimpake ay kausap ko si Eleanor sa kabilang linya."Hindi mo ba naisip na parang nag-rereplay kang dati ang mga nangyayari noong teenager palang siya?" Tano
[ Nakapasok na siya Boss sa mansion ng mga Madrigal. Mukhang nagkrus muli ang kanilang landas. Anong plano niyo po?"] Pagtatala ng isang espiya sa kangyang amo matapos makitang nagpunta na nga si Bianca sa Mansion ng mga Madrigal.[Hayaan muna natin silang magsaya. Dahil sa huli sa akin pa rin ang bagsak ni Bianca. Tatapusin ko ang sinimulan ko noon sa kanilang dalawa] at tumawa nang malakas ang amo ng espiya sa kabilang linya.[Siguraduhin mong hindi ka mahahalata ni Bianca at lalo na si Darius. Darating ang araw, magbabayad ang lalaking 'yan sa paglalayo niya sa aking pinakamamahal na Bianca] at ibinaba na ng misteryosong amo ang tawag.Samantala ay nag-isip ang espiya ng paraan upang mas mapalapit pa siya kay Bianca para makita ang mga galaw nito.[Ano po ang susunod na hakbang ang ating gagawin? Ngayong magkalapit na naman ang dalawa?] tanong ng espiya.[Anak ka ng putcha! Sabing bantayan muna sila! Lalong lalo na si Bianca. Kay tagal kong naghintay upang tikman siya. Nakakaulol an
"Goodbye Ma'am Samonte" "Thank you Ms. Samonte" mga katangang narinig ko sa mga first year nursing kong mga studyante nang matapos ang disscusion sa Human Anatomy. Ngumiti ako ng tipid sa mga ito at minsanang hinakot ang mga gamit at lumabas ng room. Tanging tunog lamang ng 5 inches kong takong ang naririnig habang binabagtas ang tahimik na hallway. Sa kalagitnaan ng paglalakad ay may nakasalubong akong nursing student na mag-nobyo at magka-holding hands pa. Tumaas ang kilay ko sa nakita. Agad namang bumati ang dalawang studyante. "Okay hindi ako bitter." Bulong ni ko sa sarili. Bente-nwebe anyos na ako ngunit kahit isang boyfriend ay hindi pa nagkakaroon. "Twenty-nine pa lang ako, wala pang Thirty kaya kalma lang self" pagpapatuloy kong pagkumbinsi sa sarili. Mahal ko ang aking propesyon kung kaya't nawalan na ako ng oras sa mga bagay na hindi naman makakatulong sa paghahanap buhay ko. Narating ko na ang office ng nursing department at isa-isang nilapag ang mga gamit at n
[ Nakapasok na siya Boss sa mansion ng mga Madrigal. Mukhang nagkrus muli ang kanilang landas. Anong plano niyo po?"] Pagtatala ng isang espiya sa kangyang amo matapos makitang nagpunta na nga si Bianca sa Mansion ng mga Madrigal.[Hayaan muna natin silang magsaya. Dahil sa huli sa akin pa rin ang bagsak ni Bianca. Tatapusin ko ang sinimulan ko noon sa kanilang dalawa] at tumawa nang malakas ang amo ng espiya sa kabilang linya.[Siguraduhin mong hindi ka mahahalata ni Bianca at lalo na si Darius. Darating ang araw, magbabayad ang lalaking 'yan sa paglalayo niya sa aking pinakamamahal na Bianca] at ibinaba na ng misteryosong amo ang tawag.Samantala ay nag-isip ang espiya ng paraan upang mas mapalapit pa siya kay Bianca para makita ang mga galaw nito.[Ano po ang susunod na hakbang ang ating gagawin? Ngayong magkalapit na naman ang dalawa?] tanong ng espiya.[Anak ka ng putcha! Sabing bantayan muna sila! Lalong lalo na si Bianca. Kay tagal kong naghintay upang tikman siya. Nakakaulol an
Naramdaman ko ang pagdampi ng ilong ni Darius sa aking pisngi. Kasunod ay ang paghaplos nito sa aking tenga at bumulong na halos ika nginig ko."I'm gonna kiss that seductive lips, someday." Sensual na sambit ni Darius. Buong lakas ko namang tinulak siya ngunit nabigo ako nang hilain niya ako."I'm gonna make you scream my name. Someday Miss Samonte." Seryosong sambit ng binata saka ako pinakawalan nang malumanay."You are crazy, Darius! You can't think like that! I'm your tutor, I'm older than you and we have boundaries. This is not right and will never be! Kaya itigil mo 'yang kabaliwan mo. Maghanap ka ng mga kaedad mo at huwag ako ang guluhin mo!" Asik ko at dali-daling umalis palabas ng gate. Napagpasyahan ko na dumiretso muna sa aming bahay upang ayusin ang mga gamit na dadalhin ko sa headquarters ng mga Madrigal. Habang nag-iimpake ay kausap ko si Eleanor sa kabilang linya."Hindi mo ba naisip na parang nag-rereplay kang dati ang mga nangyayari noong teenager palang siya?" Tano
"Antatanda niyo na nakuha niyo pang magsuntukan dahil lang sa basketball na 'yan." Sermon ni Eleanor sa mga estundyanteng engineer nang makapasok ito sa loob ng infirmary. "Ma'am Reyes, 'yong mga marine students po ang nauna. Dumepensa lang po kami" pangangatwiran ni Derrick at ngumiwi ito nang sumakit ang pilay. "Kahit na. Graduating students na kayo dapat ay umiiwas na kayo sa gulo. Gusto niyo bang hindi magtapos ng maaga? Imbes award ang makuha niyo! Ayan bugbog ang abot niyo!" Ngitngit ni Eleanor kaya nilapitan na ko na siya. Nagkaroon kasi ng gulo kanina habang ginaganap ang elimination round sa basketball. Dahil nga mainit ang laban ng engineering department at marine department ay nauwi sa suntukan ang laro. "Eleanor, hayaan mo munang magpagaling ang mga estudyante mo. Saka mo na sila sermunan kapag ayos na sila" pagpapakalma ko sa kaibigan at hinikayat na lumabas na muna ito. "Ako nang bahala muna sa mga studyante mo." Pagmamabuting loob ko. "Sige. Basta sinasabi ko
Napabuntong hininga ako nang makitang mag-ala singko na ng hapon. Usapan kasi namin ni Eleanor na magkikita kami sa baba ng engineering department para isauli ang black suit ni Daniel. 'Di katagalan ay nakita ko na ring pababa ito. Nakita kong nakangisi ng nakakaloko ang kaibigan. "Umayos ka Eleanor. Kung may binabalak ka man, itigil mo na'yan" at inilabas ang paper bag na pinaglagyan ko ng suit. Tumaas kilay ni Eleanor "Nako Bianca, hindi ko iaabot 'yan. Ikaw ang mag-abot dahil ikaw mismo ang pinahiraman" "Minsan, ang hirap mong paki-usapan talaga. Pero sige, ako na ang mag-aabot" usad ko at excited naman akonh kinaladkad ni Eleanor paakyat. Maingay ang mga takong namin na binabagtas ang hagdan na para bang nagmamadali. Nasa hallway na kami papunta sa office nang makasalubong namin ang grupo ni Hazel. Imbes na batiin kami bilang paggalang ay nagparinig pa si Hacel ng makahulugang linya. "Humahanap talaga ng paraan para magpapansin. So desperate." Madiin na hayag niya at nakating
Buong byahe ay nakatulog ako sa balikat ng kaibigan. Sinabihan na gisingin na lang ako kapag malapit na sa mismong site. Lingid sa kaalamaan ko na buong magdamag na nakamasid si Darius saakin at may malalim na iniisip ang binata. "Please huwag, Rhyl. Ibaba mo ang baril" nagmamakaawang saad ko nang itutok ng bata ang baril sa lalaking nasa likod niya. Duguan si Rhyl pati na rin ako dahil sa mababato at matatarik na lugar na dinaan namin para lang takasan ang aming kalaban. "Iputok mo, bata. Napakahina mo naman!!" Saka humalakhak ang lalaking parang hayop na tumitig saakin. Nakita ko ang namuong puot sa mata ni Rhyl at naging blangko ang ekspresyon. Narinig ko ang pagkalabit ng batang lalaki sa gatilyo ng baril. Agad nanlaki ang mata ko kasabay ng pag-agos ng aking mga luha. "Huwaaaag!!!" Nagising na lamang ako na pawis na pawis. Hinaplos ko ang kanyang pisngi at basa ito, umiyak ako? Tanong ko sa sarili. Mabilis ang pagtaas baba ng aking dibdib. Ngunit mas nagulat ako
Hindi na ako sinundan pa ni Darius sa loob ng Casa Real kahit pa malapit sa kaniya ang mga ito at puwede siyang pumasok anumang oras niya gustuhin. Kilala ang mga Real at Madrigal bilang isa sa mga maimpluwensyang tao sa kanilang lugar at respetado ninuman. "Bianca! Finally, you are here na!" Eksahiradang saad ni Celestine Real isang ganap na lawyer, nang makitang papasok ako na ng Casa. "Sa wakas nakauwi ka na" ngiting balik ko sa kaibigan. Mag-iisang taon na kasi itong hindi umuwi dahil sa patong patong na kasong hinahandle niya. Agad na niyakap ko ito at tuluyan nang pumasok sa loob. Sa higanteng double doors ay makikita mo na ang karangyaan ng pamilya Real. Apat na malalaking gusali ang nagsisilbing haligi ng buong mansyon at may nakaukit na mga kadaanang disenyo at ang mahabang hagdanan ay dinamitan ng pulang carpet. Mga nakakaakit at nagsisikihang na chandeliers ang bumubungad sa paningin ni Bianca. Umupo ang dalawa sa sofa at nag-umipisang kumain ng red forest na cake.
Nagtataka ako kung bakit ganoon ang asal ni Darius at bakit hindi ako kaagad maka-react sa ginawa nito? Maybe he's the first man na nakalapit saakin ng ganoon. Pinagkrus ko ang mga kamay at walang emosyon tinignan ang mga studyante. "You should not whistle and flirt with whoever female instructor you will meet." Hayag k at kumuha ng white board marker at sinulat ang buong pangalan sa white board. Ang bawat letrang dumadampi sa pisara ay parang galit na hinulma. Nakarinig ako ng singhap at ang iba naman ay nagtaka. Ngunit nakita ko lamang na masungit na nagtaas ng kilay si Darius at ngumisi ng nakakaloko. "Sorry po Ma'am Samonte, akala po kasi namin student assistant ka ni Ma'am Reyes" napangisi ako ng palihim nang marinig iyon sa isang studyante. Dahil ganiyan din ang mga kumento ng mga studyanteng tinuturuan ko sa nursing. Naligaw ang tingin ko kay Darius at nakatigtig ito saakin nang walang emosyon. Napatikhim ako nang wala sa oras at inumpisahan nang magpa-sulit. Sa loob n
"Goodbye Ma'am Samonte" "Thank you Ms. Samonte" mga katangang narinig ko sa mga first year nursing kong mga studyante nang matapos ang disscusion sa Human Anatomy. Ngumiti ako ng tipid sa mga ito at minsanang hinakot ang mga gamit at lumabas ng room. Tanging tunog lamang ng 5 inches kong takong ang naririnig habang binabagtas ang tahimik na hallway. Sa kalagitnaan ng paglalakad ay may nakasalubong akong nursing student na mag-nobyo at magka-holding hands pa. Tumaas ang kilay ko sa nakita. Agad namang bumati ang dalawang studyante. "Okay hindi ako bitter." Bulong ni ko sa sarili. Bente-nwebe anyos na ako ngunit kahit isang boyfriend ay hindi pa nagkakaroon. "Twenty-nine pa lang ako, wala pang Thirty kaya kalma lang self" pagpapatuloy kong pagkumbinsi sa sarili. Mahal ko ang aking propesyon kung kaya't nawalan na ako ng oras sa mga bagay na hindi naman makakatulong sa paghahanap buhay ko. Narating ko na ang office ng nursing department at isa-isang nilapag ang mga gamit at n