MasukShare
Chapter 9
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56Meet again
Ilang araw na ang lumipas nung kumain kami sa labas ni lordy.Habang kumakain kami ay nag kwe kwentuhan kami at puro sa sarili nya ang topic namin para daw hindi ako mahiya sa kaniya at para mabalik yung dating naming pag kakaibigan.
Sinabi ko naman na sa susunod nalang ako mag kwe kwento tungkol sa sarili ko dahil pagabi na din ng natapos kami at pumayag naman sya. Sya na rin ang nag hatid saakin sa inuupahan ko.
Nalaman ko din na sa ibang bansa na sya nag aral ng middle school hanggang college dahil doon gusto ng mga umampon sa kanya at wala naman siyang nagawa.
Yes. Umampon dahil namatay daw yung biological parents niya ilang linggo matapos naming lumipat sa ibang bahay.
Habang nag kwe kwento sya saakin ng araw na yun ay hindi ko maiwasang malungkot dahil pareho lang kaming nawalan ng magulang.
"Love sa susunod na day off natin pupunta kaba kay nanay?" bumalik naman ako sa reyalidad ng magsalita si renz sa harap ko.
Ay oo nga pala! Hindi ko na napuntahan si nanay yuna nung day off dahil napagod ako nung lumabas kami ni lordy! Pero tinawagan ko naman siya at humingi ng sorry at naintindihan niya naman ako at pinag pahinga na lamang ako ni nanay.
"Lalabas kasi ulit kami ni lordy ehh!"
"Huh!? na naman? Bakit naman?— i mean diba nag kita na kayo nung last na day off?" naguguluhang tanong niya
Ano ba naman to? Ano sa tingin niya? Konti lang yung pag uusapan namin ni lordy?
"Oo pero bitin kasi eh! Tsaka nag ka catch up kami. Ilang taon kaming hindi nagkita kaya kulang ang isang araw para sa mga chismiss namin sa mga buhay namin! " mahabang paliwanag ko sa kaniya
"Sinabi mo na sa kaniya yung nangyari? Yung— basta yun! Alam mo na yun! " tanong niya at alam ko naman ang ibig niyang sabihin.
Yung ibig nyang sabihin ay yung tungkol sa pamilya namin.
Napabugtong hininga naman ako "Hindi pa" simpleng sagot ko
"Bakit naman?" nakakunot na noong tanong niya
"Ewan ko lang. Hindi pa kasi ako masyadong komportable sa kaniya"
Totoo naman kahit na marami na akong nalaman tungkol sa kung anong naging buhay niya sa ibang bansa ay hindi pa rin ako kumportable. Parang hindi pa ako handa?
Lalo na sa part na kung saan ako nag tra trabaho? Diba? Hindi ako sigurado sa lahat. Malay ko na husgahan niya ako diba? Sabi nga nila ' better an opps than a what if'
Malay mo mabait sya ngayon sakin dahil hindi nya pa alam kung saan ako nag tra trabaho, pero kapag nalaman na niya siya mismo ang lalayo sakin.
"So may balak kang sabihin sa kaniya?" kuryoso niyang tanong dahan dahan naman akong tumango
"Oo. Siguro? Pero hindi pa ngayon"
"Basta kahit ano yung maging desisyon mo nandito lang ako! Susuportahan kita kahit anong mangyari!" aniya habang naka ngiting naka tingin saakin. Natawa naman ako.
"Dapat na ba akong kiligin nyan?" pang aasar ko sa kaniya
"seryoso kaya yun!"
"Aba dapat lang no! Lagi kang nakikikain sa unit ko! Kaya dapat bilang pasasalamat susuportahan mo ako!" pangangaral ko pa sa kaniya
"Kaya nga! Ano bang sabi ko?" natigil naman ang pag aasaran ng biglang may sumigaw saamin. Nang tignan namin iyon ay natawa naman kaming pareho ni renz. Si kyle. Ang bakla naming ka trabaho.
"Hoy kayo trabaho na! Work hours ngayon! Hindi landian!" pagalit na sabi niya ngunit alam naming nag bibiro lang sya dahil lagi naman siyang ganyan kapag nag uusap kami ni renz.
Crush nya siguro si renz!? Hahaha
"Palibhasa single ka kaya ka ganyan!" pang aasar pa ni renz sa kaniya at nanglisik naman ang mga mata ni kyle
"letche!" sigaw niya at umalis. Natawa naman kami ni renz
"May dalaw na naman siguro yun?" tanong ko kay renz ngumisi naman siya
"Lagi namang may dalaw yun!" aniya at pareho na naman kaming natawa.
Nag simula na kaming mag trabaho at tulad ng dati ay sobrang daming naging costumers ngayon kaya naman naging sobrang busy na kami ni renz. Minsan ay may tumatawag saakin at sa tuwing tinitignan ko kung sino yun ay nakikita kong si lordy iyon. Sinabihan ko naman siyang nasa trabaho pa ako kaya naman tumigil na din siya.
"Best!!" nagulat naman ako ng marinig ko na naman ang pamilyar na boses na yun. Agad naman akong lumingon kung saan nanggaling ang boses na yun
"Ikaw pala iya! " nakangiting bati ko sa kaniya at niyakap niya naman ako. Sobrang bango niya!! Nahiya naman ako sa amoy niya! Hindi naman sa mabaho ako huh? Ang bango lang talaga ng pabango tsaka halatang mamahalin. Samantalang yung akin tig 350 lang yung pabango ko
"Grabe na miss kita! Sorry huh? Naging busy kasi ako this past few days because of work." aniya at humiwalay na sa pag kakayakap saakin
Nasabi ko na ba sainyong mas matanda ako kay iya ng ilang taon? One to two years siguro! Pero mas matalino pa sya sakin! Syempre anak mayaman! Tsaka nakapag tapos sya
"Ok lang naman! " simpleng sagot ko at inirapan niya naman ako ng pabiro.
"Anong ok? Kailangan nating maka pag catch up!" aniya at kinulong nya naman ang braso ko sa braso nya
"Huh? Ehh wala namang masyadong nangyari sakin this week" sabi ko sa kaniya at napasimangot naman siya.
Totoo namang walang masyadong nangyari sakin this week! Ano namang ikwe kwento ko sa kaniya? Na nagkita kami ni lordy?
"Pwes ako meron! " aniya at tinuon ko lamang sa kaniya ang atensyon ko
"Yung dalawang ex ko!" aniya at napakunot naman ang noo ko
Dalawang ex? Kala ko isa lang yung ex nya? Nang makitang hindi ko sya maintindihan ay inirapan na naman niya ako
"Yung ex best friend ko at ex boyfriend ko! Engaged na sila!" aniya at napasinghap naman ako!
Oo nga pala! Yung Best friend niya na ahas tsaka yung kumag niyang ex boyfriend!
"Paano mo naman nalaman?" kuryosong tanong ko sa kaniya
"of course Duhh! Sino namang hindi makaka alam about that no! Sabi nga nila may tenga ang lupa at may pakpak ang balita!"
Tama nga naman
"Ano nang balak mo ngayon? " tanong ko sa kaniya ng makita ko ang ekspresyon ng mga mata niya. Ang cheerful niya tignan pero iba naman yung sinasabi ng mga mata nya.
Alam kong masakit pa iyon para sa kaniya kahit na hindi niya sabihin. Alam kong hindi pa sya nakaka move on.
"Anong balak ko? Do i need to deal with them?" walang gana niya tanong pero hindi ko na sinagot iyon.
Syempre hindi!
"Sis!" nagulat naman ako ng biglang may sumulpot sa likod ni iya. Si V.
"Hey brother!" naka ngiting bati nya sa kapatid niya.
"Wait! You know each other na naman diba?" tanong saamin ni iya at sabay naman kaming tumango
"I told you to wait for me right?" narinig kong sabi ni V kay iya.
"Yes! But i miss best airi na kasi eh!" naka ngiting sabi ni iya at tinignan naman ako ni V. Nag iwas naman ako ng tingin.
Bakit ganyan siya maka tingin? Ay Oo nga pala may atraso pa ako sa kaniya
Duhh! Hindi ko pa kaya nakakalimutan yung ginawa kong kakahiyan!!
"Tss"
"Well, best sa day off mo labas ulit tayo?" aya saakin ni iya at umiling naman ako
"Hindi kasi ako pwede ehh!" sabi ko at nag salubong naman ang kilay niya
"What? Why? " naguguluhang tanong niya
"May kikitain kasi ako sa day off ko" simpleng sagot ko at nakita ko naman si V sa gilid ni iya na tila malalim ang iniisip habang naka kunot na naman ang noo niya at salubong ang mga kilay.
Ano na naman bang problema nito?
"May kikitain ka?" pagkukumpirma ni iya at tumango naman ako.
Naka promise na ako kay lordy. Hindi naman ata pwedeng nag promise na ako tapos hindi ko naman tutupadin! Baka mamaya kung ano pa yung masabi ni lordy saakin.
"Well then, next week nalang! Please don't say no!" aniya sa matamlay na boses. Nginitian ko naman siya at tumango. Bumalik naman siya sa pagiging masigla at nag kwentuhan kami.
Kapag may order o kailangang ihatid ay ginagawa ko naman at babalik ulit ako sa upuan kasama si iya at V para makinig sa mga kwento ni iya.
Habang nakikinig sa ako sa mga kwento ni iya ay nakikita ko mula sa gilid ng aking mata na nakatingin saakin si V.
Nang lingunin ko siya ay nag iwas naman siya ng tingin. Hindi ko nalamang pinansis iyon at nakinig nalamang sa mga sinasabi ni iya.
Nang mas dumami ang mga tao ay wala na akong naging oras kila iya dahil nag aasikaso na akong ng mga costumers.
Nang medyo wala na masyadong um-order ay nag tungo muli ako kung nasaan ang table nila iya ngunit pag dating ko doon ay hindi ko na nakita si iya at tanging si V na lamang ang nandoon habang umiinom ng alak.
"Ahmmm. V nasan si iya?" tanong ko sa kaniya ng makarating ako sa table.
Tila hinahabol ako ng sampung kabayo dahil sa bilis ng tibok ng puso ko.
Bakit ba ako kinakabahan? Wala naman siya ginagawang masama saakin huh?!
"Naunang umuwi" sagot nya at hindi man lang nag abala ng tingin saakin
Alangan! Bakit nya naman ako titignan?! Ano bang nangyayari sayo reid? Umayos ka nga!
"Bakit hindi kapa umuuwi? May hinihintay kapa? "
"I will go home whenever i want" walang gana nyang sagot at sumimsim sa basong hawak nya
Bakit pa ba kasi ako nagtanong? Ano bang paki ko kung may kikitain sya o hinihintay ngayon?
"S-sorry, alis na ko" nauutal na sabi ko at mag lalakad na sana ako paalis ng magsalita ulit sya
"Stay"
Naghahargumento naman ang buong sistema ko dahil sa paraan ng pag salita niya. Anong bang nangyayari saakin?
"Bakit may oorderin kaba?" kahit na naghahargumento na ang aking mga sistema ay napanatili ko pa rin na hindi mautal
"You said earlier na may kikitain ka on your day off?" aniya gamit ang malalim na boses at tinignan niya na ako deretsyo sa mata.
Bakit ganyan siya makatingin? Baka dahil nung gabing yun? Mag sorry na kaya ako sa kaniya?
"It is a girl?" tanong niya at umiling naman ako
Tumango siya "Boyfriend?" umiling muli ako. Sarkastimong tumawa naman siya
Anong problema nito?
"Yeah of course, yung bartender yung boyfriend mo right!" aniya at tila hindi tanong yung sinabi niya. Para bang siguradong sigurado siya sa sinasabi niya. Hindi na lamang ako nag salita at napayuko na lamang ako
"You can go now" aniya at kita ko sa gilid ng aking mga mata na ininom niya ang isang basong alak ng dere-deretsyo. Hindi na ako nag salita at umalis na lamang doon at nag tungong counter
Habang nag lalakad patungong counter ay unti unti namang humihinahon ang sistema ko.
Bakit ganito yung apekto niya sakin? Bakit grabe yung kaba kapag nanjan siya? Siguro dahil nga dun sa atraso ko sa kaniya. Di bale mag so-sorry na talaga ako sa kaniya sa susunod para naman hindi na ako kinakabhan kapag nasa paligid lang siya.
"Love nakita ko yun! Anong sinabi?" kuryosong tanong ni renz saakin habang nakahilig ang dalawang siko sa counter.
"Wala, nagtanong lang ako kung nasaan si iya. Sabi niya nauna na daw umuwi" paliwanag ko at tumango tango naman siya.
Nagsimula na ulit kaming mag trabaho hanggang sa malapit ng magsara ang bar.
Malapit ng magsara ang bar ngunit nandun pa rin si V sa table. Umiinom ng alak.
Bakit hindi pa to umuuwi? Kanina pa siya dito huh? Kanina pa siya umiinom ng alak. Ang tibay niya naman.
Hindi ko na lamang pinansin iyon at pumunta na lamang ako ng WR para mag palit na ng damit. Pagkatapos kong mag palit ay lumabas agad ako at ng tinignan ko ang table kung nasaan si V kanina ay wala na sya doon.
Hayy salamat! Kala ko hindi na uuwi yun ehh. Anong oras na din kaya!
Umupo muna ako sa upuan na nakita ko at hinihintay ko nalang matapos si renz sa ginagawa niya at sabay kaming uuwi. Ang tagal naman nitong kumilos!
"Bilisan mo nga jan ang kupad kupad mo!" pagrereklamo ko sa kaniya.
Kinunutan niya naman ako ng noo "Hoy ngayon mo lang naman hinintay huh! Ako lagi nag aantay sayo! "
Bab terkait
Love is gone Chapter 10
Contact number Tinaasan ko naman siya ng isang kilay "Nagrereklamo ka? " "Hindi nag sasabi lang ng totoo" aniya na tila sumusuko na at hindi na siya lalaban sa akin. Buti naman! Ako ang boss nito! Kapag hindi niya ko sinunod hindi siya nakakakain sa unit ko "Bilisan mo na jan!" pagalit na sabi ko sa kaniya pero hindi naman talaga ako galit. Sanay na siya saaking ganiyan. Masyadong bossy at under ko naman siya "Opo master!" aniya at binilisan na ang ginagawa niya. Pag katapos niya ay kinuha na niya yung bag ko kung saan naka lagay ang mga gamit ko at sabay na kaming pumunta kung saan naka park ang motor niya. Habang nag lalakad kami papunta kung nasaan ang motor ang biglang may tumawag sa pangalan ko. Pareho kaming tumigil ni renz sa pag lalakad at sabay naming tinignan kung sino iyon.
Love is gone Chapter 11
Flashback 03 "Saan pong hospital sir? " tanong ko sa kaniya. Sa hospital pala dinala edi sana dun niya nalang ako pinaderetsyo! "Gilbaliga hospital ma'am. May team kami na papunta na dun sa hospital kaya pwede ka sa kanila sumabay" Tumango naman ako "Sge po sasabay nalang po ako" Pagkasabi ko nun ay dinala niya ako sa mga kasamahan nya at pinasakay na ako sa sasakyan at umandar na iyon patungong hospital. Bawat minutong lumilipas ay sinisimulan na akong kabahan sa kung anong madadatnan ko sa hospital. Pinagsiklop ko ang dalawa kong kamay dahil nararamdaman kong nanginginig na naman ako. Nararamdaman ko ding may mga luhang namumuo sa gilid ng mga mata ko kaya naman agad ko iyong pinunasan at tinuyo. Lord please iligtas nyo po si papa at mama please!! Kahit ako na lang po! Wag lang sila! Please
Love is gone Chapter 12
Agreement "Grabe Love di ko pa rin makalimutan yung ginawa mo!" nang aasar na naman niyang sabi. Actually nakakailang beses siya niyan sa isang araw kaya naiinis na ko. Nakakarindi. Pero alam ko namang wala akong magagawa dahil kapag sinita ko siya, lalo niya lang akong aasarin. Pilit ko na nga kinakalimutan yung nangyari na yun kahit saglit man lang pero ang hinayupak na to bawat oras ata pinapaalala sakin Well. It's been 3 days when that 'Scene' happened and i still can't believe my self that i did 'that'. And yes! Hindi pa ako nakakausap ng boss namin because he has urgent meeting in japan. And i don't know when will he come back. But one thing is for sure if he come back. I'm dead. "So hindi ka tal
Love is gone Chapter 13
SuspensionNapailing naman ako sa sarili"Sorry. Naka silent kasi yung cellphone ko kaya hindi ko napansin." hingi ko ng pasensyaNapailing naman siya and he look dissapointed to me "Sge basta sa susunod wag kana mag silent para naman masagot mo agad at nag alala ako." pangangaral niya pa sakin"Opo tay! " pang aasar ko naman sa kaniya at inirapan niya lang ako"Hay nako love, Halika na at kanina kapa hinahanap ni nanay" nauna na siyang pumasok sa bahayTumango na lamang ako at tuluyan na rin pumasok sa bahay. Pag pasok ay nakita ko agad si nanay na nag aayos ng lamesa"Anak bakit ngayon ka lang? " nag aalalang tanong saakin ni nanay at sya mismo ang lumapit saakin para Kuhain ang bag ko. Nagmano naman ako sa kaniya at yumakap." May kinuha lang po sa trabaho" sagot ko sa
Love is gone Chapter 14
Kiss"Let's talk "tila binuhusan ako ng malamig na tubig sa kinauupuan ko dahil sa taong nagsalita mula sa likod ko.Familiar ang amoy at hindi pwedeng magkamali ako dahil sya lang ang kilala kong ganoon ang pabango.Napatango na lamang ako ng wala sa oras at naramdaman kong umalis na siya kaya naman agad akong napasapo sa dibdib ko dahil sa kaba.Nagtataka namang nakatingin saakin si renz dahil alam ko na kahit siya ay nagulat sa biglaang paglapit saakin ni Vaughn"Bakit daw? " nagtatakang tanong niya ngunit walang sabi na lamang ako umalis upang sundan si Vaughn.Habang naglalakad paalis ay naririnig ko pa ang tawag saakin ni renz ngunit hindi ko nalamang pinansin iyon.Tahimik lamang ako habang kinakabahang nakasunod sa likod ni Va
Love is gone Disclaimer
DISCLAIMERThis novel is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, business, places, events and incident in this book are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, or actual events is purely incidental. The use of any real company or product names is for literary effect only. All other trademarks and copyrights are the property of their respective owners.I love creating flawed and imperfect characters so if you're looking for someone who has an ideal attitude or, belief you cannot find it here. This story contains strong language and scenes that could be disturbing to certain readers. Read at your own riskThis is my first story so i hope you like it and enjoy reading:)
Love is gone Prologue
Best friend Nakakahilong ilaw na panay ang patay-sindi, mga usok na galing sa mga sigarilyo, nag sisigawang mga tao habang sumasayaw at ang nanghihinang aircon sa club. Dito ako nag tra-trabaho bilang isang waitress. Dalawang taon na akong nag tra-trabaho dito. Wala ehh hindi naman ako nakatapos ng pag aaral kaya wala akong makitang medyo marangal na trabaho. Hindi naman sa sinasabi kong hindi marangal ang pagiging waitress, pero kasi kahit na waitress kalang sa club ay iba na ang tingin ng ibang tao sayo. Wala na akong mga magulang dahil namatay na sila 3 years ago dahil sa isang aksidente na hindi parin na lulutas hanggang ngayon. Sabi naman ng ate ko ay sya na ang bahala dun dahil wala naman akong maitutulong dahil nga hindi ako nakapag tapos ng pag aaral. at ang dalawang kapatid ko naman ay may sari- sarili nang buhay, kaya naman ayokong umas
Love is gone Chapter 1
Flashback 01 " Anak gising na may pasok kapa!" malambing na gising saakin ni mama habang hinahaplos ang mukha ko. Nginitian nya naman ako ng makita niyang gising na ako at hinalikan sa pisngi. May pasok ako ngayon ng maaga dahil may exam kami ngunit nagpuyat pa ako kagabi dahil nag review. Nangako ako sa mga magulang ko na mag-aaral ako ng mabuti at magtatapos ng pag aaral. Gusto kong tuparin iyon sa kanila para maka bawi din ako sa mga paghihirap nila para saaming mag kakapatid. "Halika na anak, hinihintay na tayo ng papa mo at mga kapatid mo sa baba para sabay sabay tayong kumain" Aniya habang naka ngiti. Inalalayan nya naman ako sa pag bangon at sabay kaming bumaba. Nang nasa panghuling baitang na kami ay naririnig na namin ang tawanan nila papa at ng mga kapatid ko. Nagkatinginan naman kami ni mama at sabay na napangiti.
Bab terbaru
Love is gone Chapter 14
Kiss"Let's talk "tila binuhusan ako ng malamig na tubig sa kinauupuan ko dahil sa taong nagsalita mula sa likod ko.Familiar ang amoy at hindi pwedeng magkamali ako dahil sya lang ang kilala kong ganoon ang pabango.Napatango na lamang ako ng wala sa oras at naramdaman kong umalis na siya kaya naman agad akong napasapo sa dibdib ko dahil sa kaba.Nagtataka namang nakatingin saakin si renz dahil alam ko na kahit siya ay nagulat sa biglaang paglapit saakin ni Vaughn"Bakit daw? " nagtatakang tanong niya ngunit walang sabi na lamang ako umalis upang sundan si Vaughn.Habang naglalakad paalis ay naririnig ko pa ang tawag saakin ni renz ngunit hindi ko nalamang pinansin iyon.Tahimik lamang ako habang kinakabahang nakasunod sa likod ni Va
Love is gone Chapter 13
SuspensionNapailing naman ako sa sarili"Sorry. Naka silent kasi yung cellphone ko kaya hindi ko napansin." hingi ko ng pasensyaNapailing naman siya and he look dissapointed to me "Sge basta sa susunod wag kana mag silent para naman masagot mo agad at nag alala ako." pangangaral niya pa sakin"Opo tay! " pang aasar ko naman sa kaniya at inirapan niya lang ako"Hay nako love, Halika na at kanina kapa hinahanap ni nanay" nauna na siyang pumasok sa bahayTumango na lamang ako at tuluyan na rin pumasok sa bahay. Pag pasok ay nakita ko agad si nanay na nag aayos ng lamesa"Anak bakit ngayon ka lang? " nag aalalang tanong saakin ni nanay at sya mismo ang lumapit saakin para Kuhain ang bag ko. Nagmano naman ako sa kaniya at yumakap." May kinuha lang po sa trabaho" sagot ko sa
Love is gone Chapter 12
Agreement "Grabe Love di ko pa rin makalimutan yung ginawa mo!" nang aasar na naman niyang sabi. Actually nakakailang beses siya niyan sa isang araw kaya naiinis na ko. Nakakarindi. Pero alam ko namang wala akong magagawa dahil kapag sinita ko siya, lalo niya lang akong aasarin. Pilit ko na nga kinakalimutan yung nangyari na yun kahit saglit man lang pero ang hinayupak na to bawat oras ata pinapaalala sakin Well. It's been 3 days when that 'Scene' happened and i still can't believe my self that i did 'that'. And yes! Hindi pa ako nakakausap ng boss namin because he has urgent meeting in japan. And i don't know when will he come back. But one thing is for sure if he come back. I'm dead. "So hindi ka tal
Love is gone Chapter 11
Flashback 03 "Saan pong hospital sir? " tanong ko sa kaniya. Sa hospital pala dinala edi sana dun niya nalang ako pinaderetsyo! "Gilbaliga hospital ma'am. May team kami na papunta na dun sa hospital kaya pwede ka sa kanila sumabay" Tumango naman ako "Sge po sasabay nalang po ako" Pagkasabi ko nun ay dinala niya ako sa mga kasamahan nya at pinasakay na ako sa sasakyan at umandar na iyon patungong hospital. Bawat minutong lumilipas ay sinisimulan na akong kabahan sa kung anong madadatnan ko sa hospital. Pinagsiklop ko ang dalawa kong kamay dahil nararamdaman kong nanginginig na naman ako. Nararamdaman ko ding may mga luhang namumuo sa gilid ng mga mata ko kaya naman agad ko iyong pinunasan at tinuyo. Lord please iligtas nyo po si papa at mama please!! Kahit ako na lang po! Wag lang sila! Please
Love is gone Chapter 10
Contact number Tinaasan ko naman siya ng isang kilay "Nagrereklamo ka? " "Hindi nag sasabi lang ng totoo" aniya na tila sumusuko na at hindi na siya lalaban sa akin. Buti naman! Ako ang boss nito! Kapag hindi niya ko sinunod hindi siya nakakakain sa unit ko "Bilisan mo na jan!" pagalit na sabi ko sa kaniya pero hindi naman talaga ako galit. Sanay na siya saaking ganiyan. Masyadong bossy at under ko naman siya "Opo master!" aniya at binilisan na ang ginagawa niya. Pag katapos niya ay kinuha na niya yung bag ko kung saan naka lagay ang mga gamit ko at sabay na kaming pumunta kung saan naka park ang motor niya. Habang nag lalakad kami papunta kung nasaan ang motor ang biglang may tumawag sa pangalan ko. Pareho kaming tumigil ni renz sa pag lalakad at sabay naming tinignan kung sino iyon.
Love is gone Chapter 9
Meet again Ilang araw na ang lumipas nung kumain kami sa labas ni lordy. Habang kumakain kami ay nag kwe kwentuhan kami at puro sa sarili nya ang topic namin para daw hindi ako mahiya sa kaniya at para mabalik yung dating naming pag kakaibigan. Sinabi ko naman na sa susunod nalang ako mag kwe kwento tungkol sa sarili ko dahil pagabi na din ng natapos kami at pumayag naman sya. Sya na rin ang nag hatid saakin sa inuupahan ko. Nalaman ko din na sa ibang bansa na sya nag aral ng middle school hanggang college dahil doon gusto ng mga umampon sa kanya at wala naman siyang nagawa. Yes. Umampon dahil namatay daw yung biological parents niya ilang linggo matapos naming lumipat sa ibang bahay. Habang nag kwe kwento sya saakin ng araw na yun ay hindi ko maiwasang malungkot dahil pareho lang kaming nawal
Love is gone Chapter 8
Catch up Pagbalik ko ng kusina ay nadatnan kong kumakain na yung iba kong mga kasama tsaka sila andy sa kusina. Nung nakita nila ako ay inaya na rin nila akong kumain at sumabay sa kanila, walang pag dadalawang isip naman akong sumabay sa kanila. Sobrang bait ng mga tao dito at napaka dali lang pakisamahan kaya naman hindi masyadong awkward saming lahat dahil nasa iisang lugar lang kami. Masayang nag kwe kwentuhan sila habang kumakain habang ako naman ay nakikinig lamang, minsan ay natatawa na din ako sa mga pinag uusapan nila pero ngiti lamang ang pinapakita ko. Hanggang sa matapos ang pag kain namin ay puno pa rin ng tawanan ang kusina. Mabilis na nakakapagod dumaan ang buong gabi. Simula kanina na pumasok ako dito sa kusina ay hindi na ulit ako lumabas dahil baka makita na naman ako ni lordy. Dito nalang ako sa loob ng kusina tumulong at inabala ang sarili ko. Hindi naman sa ayaw kong m
Love is gone Chapter 7
Childhood friend "ANDY" Napabaling naman ako sa tumawag ng nickname ko. Pagkatingin ko sa dereksyon ng pinagmulan ng boses ay napakunot ang noo ko Isang matangkad na lalaki, medyo maputi, medyo singkit na mga mata, natural na mapulang labi at matangos na ilong. Kahit na malayo ay kumikinang na ang mga suot niyang alahas. Ang suot niyang tuxedo ay katulad ng tatlong swelduhan ko pa bago ako makabili ng ganun! At halata din sa suot niya ang kakisigan niya. Sino to? Habang naka ngiting lumalapit siya saakin ay hinihintay ko lamang sya hanggang sa makarating sya sa harapan ko. "Andy hindi mo na ako maalala?" naka kunot noo nyang tanong at tumango na lamang ako tsaka tinignan sya mula ulo hanggang paa "Grabe ka naman sakin!" Aniya at hinampas niya pa ako ng mahina sa braso Sino ba to? Wala naman ako masyadong kakilalang mayayaman&nb
Love is gone Chapter 6
Flashback 02 "A-a-anak Anak! " mahinang tawag sakin ni mama at mula sa kabilang linya ay naririnig ko ang panginginig ng boses ni mama. Tila hinahabol ako ng mga kabayo sa sobrang kaba. "MA!? " tawag ko sa kaniya habang lumalabas sa cafeteria para mas marinig ko si mama ng maayos dahil medyong maingay sa cafeteria. "A-alam kong may klase kapa p-pero" nanginginig pa din ang boses nya kaya bawat segundo na lumilipas ay lalo akong kinakabahan "Asan ka ma? " tanong ko sa kaniya dahil ang pag kakaalam ko ay pumasok siya sa trabaho sila ni papa. "S-sunduin mo ko d-dito" nauutal na sabi niya pero mahahalata sa boses nyang pilit nya pinapahinahon ang boses nya para lang makapag salita ng maayos. Bumalik naman ako sa cafeteria para ayusin ang mga gamit ko dahil hindi na talaga maganda ang pakiramdam ko tungkol dito "Saan yan ma? " tano
