Home / Romance / Love is gone / Chapter 14

Share

Chapter 14

Author: ItsMsZy
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Kiss

"Let's talk " 

tila binuhusan ako ng malamig na tubig sa kinauupuan ko dahil sa taong nagsalita mula sa likod ko. 

Familiar ang amoy at hindi pwedeng magkamali ako dahil sya lang ang kilala kong ganoon ang pabango.

Napatango na lamang ako ng wala sa oras at naramdaman kong umalis na siya kaya naman agad akong napasapo sa dibdib ko dahil sa kaba. 

Nagtataka namang nakatingin saakin si renz dahil alam ko na kahit siya ay nagulat sa biglaang paglapit saakin ni Vaughn

"Bakit daw? " nagtatakang tanong niya ngunit walang sabi na lamang ako umalis upang sundan si Vaughn. 

Habang naglalakad paalis ay naririnig ko pa ang tawag saakin ni renz ngunit hindi ko nalamang pinansin iyon. 

Tahimik lamang ako habang kinakabahang nakasunod sa likod ni Vaughn. 

Nang makarating kami sa parking lot ay tila tibok na lamang ng puso ko ang naririnig ko dahil sa sobrang kaba. 

napahinto na lamang ako ng sa paglalakad ng huminto siya at walang emosyong tumingin saakin.

"About sa pinapagawa ko. Bukas tayo magsisimula.  I'll text to you the details. At ayokong pinaghihintay ako. Do you understand? "

tumango naman ako "Yes"

Sumakay naman siya sa loob ng sasakyan niya at pinaandar iyon 'tsaka huminto sa harapan ko. 

Nagtataka naman ako ngunit hindi ko nalamang iyon pinansin at hindi gumagalaw sa kinatatayuan ko.

Napatalon naman ako ng konti ng bigla syang bumusina at binaba ang salamin ng sasakyan niya. 

"What are you waiting? " inis na tanong niya at agad namang nagsalubong ang kilay ko dahil hindi ko maintindihan ang sinasabi niya

Ako?  Dapat ba umalis na ako? 

Bakit ba kasi hindi pa ako umalis? 

"Come in!" Inis na utis niya saakin ngunit hindi pa rin ako gumagalaw sa puwesto ko

"B-bakit? " kinakabahang tanong ko

"Stop asking and just come in. Will you?" inis na aniya. Wala naman akong nagawa kundi tahimik na sumakay.

Mamaya ko nalang ite-text si renz dahil paniguradong mag aalala yun. 

Tahimik lamang ako buong biyahe at ganoon lang din siya.  Haggang sa huminto kami sa isang mamahalin na restaurant ngunit walang ni isa saamin ang bumaba at humarap siya saakin

"We need to know each other and we need to prepare for tomorrow. Ayoko naman na tumunganga ka lang bukas." aniya at agad na lumabas ng sasakyan. 

Wala na naman akong sinabi at akmang bubuksan ko na sana ang pinto ng biglang manglaki ang dalawang mata ko dahil biglang bumukas iyon. 

"What?" walang ganang tanong niya

Umiling na lamang ako at nagulat na naman ako ngunit hindi ko pinahalata ng nag abot saakin ng kamay si Vaughn para alalayan ako

What the hell? 

anong nakain nito? 

Nang tignan ko siya ay tinaasan niya lamang ako ng kilay na para bang pinapaalala niya na ayaw niyang pinaghihintay siya.

Hinawakan ko na lamang ang kamay niya at tahimik na bumaba ng sasakyan.

Nauna siya saaking mag lakad at pinagbuksan niya ako ng Glass door kaya naman nagulat na naman ako.

"Where do you want to sit? " tanong niya saakin at dahil doon ay nagulat na naman ako

hanggang kelan ba ko nito gugulatin?

maraming naagaw si Vaughn na atensyon kaya naman nakaramdam ako ng hiya. 

Siguro nagtataka sila kung bakit may kasamang isang katulad ko ang katabi ko. Naka ripped jeans and white t shirt lang ako!! 

"Kahit saan lang" pinilit kong wag mautal at nag iwas ng tingin

"I'm asking you."

inirapan ko naman siya ng patago "Doon nalang" sagot ko habang naka turo sa gilid na walang tao dahil kung may pag uusapan nga kami ay kailangan walang makakarinig na iba. 

"Let's go then" 

sabay kaming naglakad at nagtungo sa upuan na tinuro ko kanina. Pinag hatak niya naman ako ng upuan kaya naman nahihiyang umupo ako doon.  

pagka upo niya sa karap ko ay agad na may dumating na waiter at tinanong kung ano ang order namin.  katulad nung nakaraan ay sinabi ko sa kaniya na kung ano ang sa kaniya ay ganoon nalang din ang saakin dahil wala naman akong masyadong alam sa mga ganito at mukha namang masarap lahat ng pagkain dito

"Tommorow you need to act like we're couple  and i do the same." aniya nung umalis na yung waiter

"And?"

"You need to smile at me everytime like you're really admiring me."

admiring him?  well hindi naman ganoon kahirap dahil talaga namang gwapo siya.  Ewan ko nga sa ex niya bakit nagawa pa siyang iwan. 

"And? "

"There are times that we need to kiss like a real couple " napasinghap naman agad ako. 

kiss?  mukha ba akong marunong nun?

NBSB ako!!! 

"What?  but—" magpapaliwanag pa sana ako kaso ay hindi niya ako pinatapos at pinutol kaagad ang sasabihin ko.

sabi ko nga gentleman sya!  ' Eheemm with sarcastic '

"No buts. Do you understand? " tanong niya habang nakataas ang isang kilay

"But i.. don't " 

ano ba to! Sasabihin ko ba? 

Bakit ba kasi may ganoon pa!

"What?" inis na tanong niya.  tinitigan niya naman ako sa dalawa kong mata at tumango tango. 

"Ohh Because of your boyfriend? " Agad naman akong umiling. 

Boyfriend?  sinong boyfriend? 

itong si Vaughn masyadong imbento! 

"Then what? "

Huminga muna ako ng malalim bago sumagot "I don't know....how" pinilit ko pa yung sarili ko na wag pumiyok.

he chuckled.

"Really? " he asked in sarcasm

"But you have a boyfriend—" pinutol ko naman ang sasabihin niya

"Wala"

"Yes you have!  The one who call you love" pagpiilitan niya pa

Love?  si Renz? 

Si Renz lang naman ang tumatawag saakin ng love kaya sigurado ako na siya ang tinutukoy ni Vaughn 

"Si Renz? "

Nag igting naman ang panga niya "Yes.  That jerk" tumango tango pa siya

"He's not my boyfriend! " i explained. 

"What?  I thought you two are in relationship" aniya habang naguguluhang nakatingin sakin

"Hindi.  Ganun lang talaga tawag sakin nun at sanay na ako kay pinapabayaan ko lang"

inirapan niya naman ako "Whatever.  I don't care " huminga muna siya ng malalim bago magpatuloy

"If you don't know how to kiss then i will teach you how" malakas naman akong napasinghap at hindi makapaniwalang tumingin sa kaniya ngunit tinaasan niya lamang ako ng isang kilay

SIYA? SIYA! MAGTUTURO saakin? 

Nasa tamang pag iisip ba to?  

"Baka lalong hindi ka balikan nun kapag ginawa mo yan! "

"Leave it to me. Just do what I said" aniya at dumating na ang waiter dala ang in-order namin.

Natahimik na lamang ako at malalim na nag isip. 

I mean never pa ako naka experience ng mga ganyan lalo na noong nangyari yung mga hindi inaasahan. 

And in my opinion. If gusto niya talagang bumalik sa kaniya si girl, dapat hindi na siya gagamit pa ng iba para lang 'paselosin' yung ex niya.  

For me, mas lalong nakaka turn off yun!

But i know for my self that i can't do anything about that because it's not my business to think of.

Gusto ko lang namang mamuhay ng tahimik at ang tanging iniisip lang ay kung paano ko makukuha yung justice para sa mga magulang ko pero bakit na punta ko sa situwasyon na ito?

Nagpakawala na lamang ako ng isang malalim na hininga at napailing na lamang ako sa sarili ko.

"What are you thinking ?" 

"Wala"

Nagsimula na kaming kumain at nagsimula na siyang mag explain para bukas habang ako naman ay puro tango na lamang ang mga nagawa at sagot dahil mas naka focus ako sa pagkain.

Yung mga pinaalala niya sa akin ay:

Wag lalayo sa kaniya kapag magkasama na kami.

Dumikit lang ng dumikit sa kaniya kapag nakarap o malapit lang yung pag seselosin namin.

More on sweet words.

and the last but not the least... Kiss. 

"Make sure na magiging maayos yung mga pinapagawa ko sayo. Dahil kapag hindi, marami akong kilala na attorney na pwedeng bayadan." 

Agad namang nagsitaasan ang mga balahibo ko dahil sa paraan ng pagsasalita niya.  

Alam kong hindi yun biro. Sobrang titig na titig siya saakin at walang makikita na emosyon sa mga mata niya. kung makakapatay lang siguro ang pagtitig tulad ng paraan ng pagtitig niya saakin ay baka patay na ako. 

Hindi na ako sumagot at napatango na lamang.  

Pagkatapos namin kumain ay umalis na agad siya at iniwan ako mag isa dito. But Of course siya ang nagbayad ng pinagkainan namin.

Sumakay na lamang ako ng taxi para umuwi. Bubuksan ko pa lamang ang pinto ng apartment ko nang bigalang may umawak sa pulsuhan ko at bigla nalamang akong niyakap.  Napasighap ako at handa ng itulak kung sino man ang yumakap saakin nang lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap saakin. 

Nawala lamang ang kaba ko nang maamoy ko ang isang pamilyar na pabango. 

"Bakit ngayon ka lang? Saan ka galing?  Sinong kasama mo?  Kumain ka na ba?  Hindi mo ba na receive yung text ko sayo? " Nag aalalang tanong niya.  

Sh! t nakalimutan ko siyang i-text!! 

" Wait lang!  isa isa lang. " pilit naman akong umalis sa pagkakayakap niya dahil hindi na ako makahinga sa sobrang higpit ng pagkakayakap niya

Pinakawalan na niya ako ngunit hindi niya naman binitawan ang kamay ko.  Sabay kaming pumasok ng apartment ko at siya na ang nagsara nun. Ako naman ay umupo na lamang sa sofa at hinintay siya. 

"Ano nga?  Saan ka galing? Anong sinabi sayo ni Vaughn? Ano yung pinag usapan niyo? Siya ba ang kasama mo?  Saan kayo nagpunta? Bakit ngayon ka lang? " sunod sunod na tanong niya na puno ng pag aalala 

"Sabi ko isa isa lang!" pagrereklamo ko naman. "Hindi ko naman masasagot yan lahat ng sabay sabay. " 

Tumango naman siya. "Sige.  Sinong kasama mo? "

"Si Vaughn." Simpleng sagot ko at saglit naman siyang natigilan. Wala namang dahilan para hindi magsabi ng totoo. 

"Saan kayo nagpunta? "

"May pinag usapan lang"

Agad na kumunot ang noo niya. "Anong pinag usapan niyo? " kuryosong tanong niya. 

"Sa kasalanan ko."

"Kasalanan? May kasalanan ka sa kaniya?  Bakit ka naman nagkaroon ng kasalanan sa kaniya? Anong bang ginawa mo?" sunod sunod na namang tanong niya kaya naman agad ko siyang sinamaan ng tingin. 

Nang mapansin niya ang paraan ng pagtingin ko sa kaniya ay napailing nalang siya at huminga ng malalim na para bang pinapakalma ang sarili. 

"Paano ka nagkaroon ng kasalanan sa kaniya? " Ngayon ay mahinahon na niyang tanong. 

Huminga muna ako ng malalim bago mag salita

" Naaalala mo pa nung gabi na hinanap mo ko tapos nakita mo akong may kasamang babae? . Si Iya. Tapos bigla nalang kitang hinatak paalis?" tanong ko sa kaniya agad namang kumunot ang noo niya at tila nag isip. 

"Oo.  Diba may lalaki pa dun? si Vaughn? " tanong niya at tumango naman ako.  

"So yun na nga,  Bago ka kasi dumating... Hay paano ko ba kwe-kwento?  baka kasi sekreto lang yun!" Pag aalangan kong sabi.  

Baka kasi magalit o magtampo saakin si iya kapag nalaman ng iba yung sinabi niya saakin. 

At alam ko naman na kapag sinabihan ako ng bagay na sekreto niya ay ibig sabihin pinag kakatiwalaan niya  ako.  

Pero si Renz lang naman ang sasabihan ko at sobrang kilala ko na si Renz.  Kahit tumahimik lang bigla si Renz ay alam ko agad kung anong gusto niya o problema niya at higit sa lahat mapagkakatiwalaan ko si renz.  

Halos lahat ng paghihirap at problema ko ay alam na niya at ganun din ako sa kaniya. 

Tinaasan niya naman ako ng kilay "Sekreto ang? "

Huminga muna ako ng malalim bago mag simula "Sige na nga. Basta atin atin lang to huh? "

Related chapters

  • Love is gone    Disclaimer

    DISCLAIMERThis novel is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, business, places, events and incident in this book are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, or actual events is purely incidental. The use of any real company or product names is for literary effect only. All other trademarks and copyrights are the property of their respective owners.I love creating flawed and imperfect characters so if you're looking for someone who has an ideal attitude or, belief you cannot find it here. This story contains strong language and scenes that could be disturbing to certain readers. Read at your own riskThis is my first story so i hope you like it and enjoy reading:)

  • Love is gone    Prologue

    Best friend Nakakahilong ilaw na panay ang patay-sindi, mga usok na galing sa mga sigarilyo, nag sisigawang mga tao habang sumasayaw at ang nanghihinang aircon sa club. Dito ako nag tra-trabaho bilang isang waitress. Dalawang taon na akong nag tra-trabaho dito. Wala ehh hindi naman ako nakatapos ng pag aaral kaya wala akong makitang medyo marangal na trabaho. Hindi naman sa sinasabi kong hindi marangal ang pagiging waitress, pero kasi kahit na waitress kalang sa club ay iba na ang tingin ng ibang tao sayo. Wala na akong mga magulang dahil namatay na sila 3 years ago dahil sa isang aksidente na hindi parin na lulutas hanggang ngayon. Sabi naman ng ate ko ay sya na ang bahala dun dahil wala naman akong maitutulong dahil nga hindi ako nakapag tapos ng pag aaral. at ang dalawang kapatid ko naman ay may sari- sarili nang buhay, kaya naman ayokong umas

  • Love is gone    Chapter 1

    Flashback 01 " Anak gising na may pasok kapa!" malambing na gising saakin ni mama habang hinahaplos ang mukha ko. Nginitian nya naman ako ng makita niyang gising na ako at hinalikan sa pisngi. May pasok ako ngayon ng maaga dahil may exam kami ngunit nagpuyat pa ako kagabi dahil nag review. Nangako ako sa mga magulang ko na mag-aaral ako ng mabuti at magtatapos ng pag aaral. Gusto kong tuparin iyon sa kanila para maka bawi din ako sa mga paghihirap nila para saaming mag kakapatid. "Halika na anak, hinihintay na tayo ng papa mo at mga kapatid mo sa baba para sabay sabay tayong kumain" Aniya habang naka ngiti. Inalalayan nya naman ako sa pag bangon at sabay kaming bumaba. Nang nasa panghuling baitang na kami ay naririnig na namin ang tawanan nila papa at ng mga kapatid ko. Nagkatinginan naman kami ni mama at sabay na napangiti.

  • Love is gone    Chapter 2

    First meet " Huy nakikinig kaba sakin? " Nawala naman ako sa malalim na pag iisip ng biglang may humampas ng mahina sa braso ko. "H-huh? " ang tanging nasabi ko at tinignan ang katabi kong si Renz na kanina pa pala may sinasabi. "kanina pa ko nag kwe-kwento sayo dito tapos hindi ka pala nakikinig? " niiinis na sabi nya sakin habang naka kunot ang noo. " Ano ba kasi yun? " naguguluhang tanong ko sa kanya. "Bayadan mo yung laway ko na nasayang kasi hindi ka nakikinig sakin! Kanina pa ko kwento nang kwento sayo dito tapos hindi ka pala nakikinig!" nababad-trip na sabi nya. "Grabe naman to! Bayadan talaga? " di makapaniwalang tanong ko sa kaniya kahit na alam ko namang nagbibiro lang sya. "Syempre! Wala ng libre sa mundo no! " inis nasabi nya sakin at salubong ang dalawang makapal na kilay.

  • Love is gone    Chapter 3

    Best Friend "Iya there you are! " Bigla naman akong natigilan ng marinig ko ang boses na yun. Sabay naming sinundan ng tingin ni iya ang pinanggalingan ng boses at ganun na lamang ang gulat ko ng makita ang lalaki kanina sa table 12. Kahit na kitang kita na naghahabol na siya ng hininga ay nagawa niya paring tumakbo papalapit sa direksiyon namin. Anong ginagawa nya dito? Teka? Mag kakilala sila? Wait!! Baka sya yung boyfriend niya na inagaw ng Bestfriend niya!! Kailangan mapagtanggol ko si Iya! Diba ganun naman yung gawain ng kaibigan? Ipagtanggol at damayan ang isa't isa. Kailangan hindi na siya makalapit kay Iya para hindi na masaktan ulit si Iya!

  • Love is gone    Chapter 4

    Vaughn Garvida "AIRI?!" Um-order muna si Renz ng pagkain namin kaya naman ako lang ang natira sa table kung saan napili namin ni Renz kanina. Nagulat naman ako ng biglang may sumulpot sa harap ko. "Bess! Sinong kasama mo?" tanong ni Iya saakin. Nagulat man ay nagawa ko pa ring ngumiti. "Si Renz" simpleng sabi ko sa kaniya at lumapit naman siya sakin para mag beso-beso. Taray! May pa beso-beso si ate! "Really? Is this sit still available?" tanong niya saakin at tinuturo ang katapat kong upuan. Tumango lamang ako at agad naman siyang umupo doon. "Sis want do you want?" agad na nanglaki ang mga mata ko ng makita ko yung kapatid ni Iya sa likod niya na kasama niya pala. May kasama pala si Iya? Bakit hindi ko agad napansin kanina? D

  • Love is gone    Chapter 5

    Engagement party "Hija. Ikaw ba ay may nobyo na? " Nanglaki naman ang mga mata ko sa biglang tanong ni nanay "A-ako ho? Wala po bakit? " Actually i didn't even think about that thing. I don't see myself with someone. "Ganun ba? Ibig sabihin may pag asa ang apo ko? " Here we go again! Lagi akong inaasar ni nanay kay renz. Pero sanay na ako. Hindi naman nakakailang kasi alam namin pareho ni renz kung hanggang saan lang kami pwede. Jusko! Kada bisita ko ata lagi kay nanay lagi niya kaming inaasar! So i already use to it "Nay naman!" biglang sigaw ni renz. Pareho naman kaming natawa ni nanay. Marami pa kaming pinagkwentuham habang kumakain. Napuno ng

  • Love is gone    Chapter 6

    Flashback 02 "A-a-anak Anak! " mahinang tawag sakin ni mama at mula sa kabilang linya ay naririnig ko ang panginginig ng boses ni mama. Tila hinahabol ako ng mga kabayo sa sobrang kaba. "MA!? " tawag ko sa kaniya habang lumalabas sa cafeteria para mas marinig ko si mama ng maayos dahil medyong maingay sa cafeteria. "A-alam kong may klase kapa p-pero" nanginginig pa din ang boses nya kaya bawat segundo na lumilipas ay lalo akong kinakabahan "Asan ka ma? " tanong ko sa kaniya dahil ang pag kakaalam ko ay pumasok siya sa trabaho sila ni papa. "S-sunduin mo ko d-dito" nauutal na sabi niya pero mahahalata sa boses nyang pilit nya pinapahinahon ang boses nya para lang makapag salita ng maayos. Bumalik naman ako sa cafeteria para ayusin ang mga gamit ko dahil hindi na talaga maganda ang pakiramdam ko tungkol dito "Saan yan ma? " tano

Latest chapter

  • Love is gone    Chapter 14

    Kiss"Let's talk "tila binuhusan ako ng malamig na tubig sa kinauupuan ko dahil sa taong nagsalita mula sa likod ko.Familiar ang amoy at hindi pwedeng magkamali ako dahil sya lang ang kilala kong ganoon ang pabango.Napatango na lamang ako ng wala sa oras at naramdaman kong umalis na siya kaya naman agad akong napasapo sa dibdib ko dahil sa kaba.Nagtataka namang nakatingin saakin si renz dahil alam ko na kahit siya ay nagulat sa biglaang paglapit saakin ni Vaughn"Bakit daw? " nagtatakang tanong niya ngunit walang sabi na lamang ako umalis upang sundan si Vaughn.Habang naglalakad paalis ay naririnig ko pa ang tawag saakin ni renz ngunit hindi ko nalamang pinansin iyon.Tahimik lamang ako habang kinakabahang nakasunod sa likod ni Va

  • Love is gone    Chapter 13

    SuspensionNapailing naman ako sa sarili"Sorry. Naka silent kasi yung cellphone ko kaya hindi ko napansin." hingi ko ng pasensyaNapailing naman siya and he look dissapointed to me "Sge basta sa susunod wag kana mag silent para naman masagot mo agad at nag alala ako." pangangaral niya pa sakin"Opo tay! " pang aasar ko naman sa kaniya at inirapan niya lang ako"Hay nako love, Halika na at kanina kapa hinahanap ni nanay" nauna na siyang pumasok sa bahayTumango na lamang ako at tuluyan na rin pumasok sa bahay. Pag pasok ay nakita ko agad si nanay na nag aayos ng lamesa"Anak bakit ngayon ka lang? " nag aalalang tanong saakin ni nanay at sya mismo ang lumapit saakin para Kuhain ang bag ko. Nagmano naman ako sa kaniya at yumakap." May kinuha lang po sa trabaho" sagot ko sa

  • Love is gone    Chapter 12

    ​ Agreement "Grabe Love di ko pa rin makalimutan yung ginawa mo!" nang aasar na naman niyang sabi. Actually nakakailang beses siya niyan sa isang araw kaya naiinis na ko. Nakakarindi. Pero alam ko namang wala akong magagawa dahil kapag sinita ko siya, lalo niya lang akong aasarin. Pilit ko na nga kinakalimutan yung nangyari na yun kahit saglit man lang pero ang hinayupak na to bawat oras ata pinapaalala sakin Well. It's been 3 days when that 'Scene' happened and i still can't believe my self that i did 'that'. And yes! Hindi pa ako nakakausap ng boss namin because he has urgent meeting in japan. And i don't know when will he come back. But one thing is for sure if he come back. I'm dead. "So hindi ka tal

  • Love is gone    Chapter 11

    Flashback 03 "Saan pong hospital sir? " tanong ko sa kaniya. Sa hospital pala dinala edi sana dun niya nalang ako pinaderetsyo! "Gilbaliga hospital ma'am. May team kami na papunta na dun sa hospital kaya pwede ka sa kanila sumabay" Tumango naman ako "Sge po sasabay nalang po ako" Pagkasabi ko nun ay dinala niya ako sa mga kasamahan nya at pinasakay na ako sa sasakyan at umandar na iyon patungong hospital. Bawat minutong lumilipas ay sinisimulan na akong kabahan sa kung anong madadatnan ko sa hospital. Pinagsiklop ko ang dalawa kong kamay dahil nararamdaman kong nanginginig na naman ako. Nararamdaman ko ding may mga luhang namumuo sa gilid ng mga mata ko kaya naman agad ko iyong pinunasan at tinuyo. Lord please iligtas nyo po si papa at mama please!! Kahit ako na lang po! Wag lang sila! Please

  • Love is gone    Chapter 10

    Contact number Tinaasan ko naman siya ng isang kilay "Nagrereklamo ka? " "Hindi nag sasabi lang ng totoo" aniya na tila sumusuko na at hindi na siya lalaban sa akin. Buti naman! Ako ang boss nito! Kapag hindi niya ko sinunod hindi siya nakakakain sa unit ko "Bilisan mo na jan!" pagalit na sabi ko sa kaniya pero hindi naman talaga ako galit. Sanay na siya saaking ganiyan. Masyadong bossy at under ko naman siya "Opo master!" aniya at binilisan na ang ginagawa niya. Pag katapos niya ay kinuha na niya yung bag ko kung saan naka lagay ang mga gamit ko at sabay na kaming pumunta kung saan naka park ang motor niya. Habang nag lalakad kami papunta kung nasaan ang motor ang biglang may tumawag sa pangalan ko. Pareho kaming tumigil ni renz sa pag lalakad at sabay naming tinignan kung sino iyon.

  • Love is gone    Chapter 9

    Meet again Ilang araw na ang lumipas nung kumain kami sa labas ni lordy. Habang kumakain kami ay nag kwe kwentuhan kami at puro sa sarili nya ang topic namin para daw hindi ako mahiya sa kaniya at para mabalik yung dating naming pag kakaibigan. Sinabi ko naman na sa susunod nalang ako mag kwe kwento tungkol sa sarili ko dahil pagabi na din ng natapos kami at pumayag naman sya. Sya na rin ang nag hatid saakin sa inuupahan ko. Nalaman ko din na sa ibang bansa na sya nag aral ng middle school hanggang college dahil doon gusto ng mga umampon sa kanya at wala naman siyang nagawa. Yes. Umampon dahil namatay daw yung biological parents niya ilang linggo matapos naming lumipat sa ibang bahay. Habang nag kwe kwento sya saakin ng araw na yun ay hindi ko maiwasang malungkot dahil pareho lang kaming nawal

  • Love is gone    Chapter 8

    Catch up Pagbalik ko ng kusina ay nadatnan kong kumakain na yung iba kong mga kasama tsaka sila andy sa kusina. Nung nakita nila ako ay inaya na rin nila akong kumain at sumabay sa kanila, walang pag dadalawang isip naman akong sumabay sa kanila. Sobrang bait ng mga tao dito at napaka dali lang pakisamahan kaya naman hindi masyadong awkward saming lahat dahil nasa iisang lugar lang kami. Masayang nag kwe kwentuhan sila habang kumakain habang ako naman ay nakikinig lamang, minsan ay natatawa na din ako sa mga pinag uusapan nila pero ngiti lamang ang pinapakita ko. Hanggang sa matapos ang pag kain namin ay puno pa rin ng tawanan ang kusina. Mabilis na nakakapagod dumaan ang buong gabi. Simula kanina na pumasok ako dito sa kusina ay hindi na ulit ako lumabas dahil baka makita na naman ako ni lordy. Dito nalang ako sa loob ng kusina tumulong at inabala ang sarili ko. Hindi naman sa ayaw kong m

  • Love is gone    Chapter 7

    Childhood friend "ANDY" Napabaling naman ako sa tumawag ng nickname ko. Pagkatingin ko sa dereksyon ng pinagmulan ng boses ay napakunot ang noo ko Isang matangkad na lalaki, medyo maputi, medyo singkit na mga mata, natural na mapulang labi at matangos na ilong. Kahit na malayo ay kumikinang na ang mga suot niyang alahas. Ang suot niyang tuxedo ay katulad ng tatlong swelduhan ko pa bago ako makabili ng ganun! At halata din sa suot niya ang kakisigan niya. Sino to? Habang naka ngiting lumalapit siya saakin ay hinihintay ko lamang sya hanggang sa makarating sya sa harapan ko. "Andy hindi mo na ako maalala?" naka kunot noo nyang tanong at tumango na lamang ako tsaka tinignan sya mula ulo hanggang paa "Grabe ka naman sakin!" Aniya at hinampas niya pa ako ng mahina sa braso Sino ba to? Wala naman ako masyadong kakilalang mayayaman&nb

  • Love is gone    Chapter 6

    Flashback 02 "A-a-anak Anak! " mahinang tawag sakin ni mama at mula sa kabilang linya ay naririnig ko ang panginginig ng boses ni mama. Tila hinahabol ako ng mga kabayo sa sobrang kaba. "MA!? " tawag ko sa kaniya habang lumalabas sa cafeteria para mas marinig ko si mama ng maayos dahil medyong maingay sa cafeteria. "A-alam kong may klase kapa p-pero" nanginginig pa din ang boses nya kaya bawat segundo na lumilipas ay lalo akong kinakabahan "Asan ka ma? " tanong ko sa kaniya dahil ang pag kakaalam ko ay pumasok siya sa trabaho sila ni papa. "S-sunduin mo ko d-dito" nauutal na sabi niya pero mahahalata sa boses nyang pilit nya pinapahinahon ang boses nya para lang makapag salita ng maayos. Bumalik naman ako sa cafeteria para ayusin ang mga gamit ko dahil hindi na talaga maganda ang pakiramdam ko tungkol dito "Saan yan ma? " tano

DMCA.com Protection Status