Dianne's POV
Andito ako ngayon sa university. Hindi ko mapigilang isipin yung nangyare kanina.
I Love You
Shit naman. Sa lahat ba naman na pwedeng mangyare iyon pa. At iyon pa naman narinig ko.
Aish! naghahallucinate lang ako
Sabi ko sa sarili ko.
Hindi ko mapigilang magbuntong hininga buong klase ko. Mukha na nga ata akong ewan kakabuntong hininga.
iniisip ko nalang na malapit na lang din maguwian at didiretso na ako sa bahay. Magpapasundo nalang ako sa driver ko dahil nahihilo na ako sanhi ng ininom ko kanina. Hindi ako baliw na isususgal ko sarili ko sa kapahamakan. Okay ng nakarating nga ako sa school na hindi naaaksidente. Nagawa ko iyon dahil kaya ko pa sarili ko at hindi pa overloaded utak ko. Pero ngayon hindi ko na talaga kaya. Nagantay nalang ako sa driver ko para dumating ng may biglang tumawa
Dianne's POV: Nagising akong kumikirot ang aking ulo. "AAARRRGGGH!" Hiyaw ko. Sobrang sakit kasi ng ulo ko. "Princess? Okay ka lang?" Tanong ng isang pamilyar na boses pero hindi ko makita dahil sobrn kumikirot ulo ko. "Mukha bang okay ako?" Pagtataray ko sa kung sino man pumasok sa kwarto ko. Kwarto? Paanong napunta ako dito? "Anong linga linga mo Princess?" Sambit nung intruder sa kwarto ko. "P-paanong nakauwi ako dito at sa kwarto ko? Sinong naghatid sa akin? si kuya jacobson ba?" Takhang tanong ko sa kausap ko na hindi ko pa tinitingnan kung sino. Kasi ang importanate sa akin ay malaman ang sagot sa mga tanong ko. "Ako." Nanlaki ang mga singkit kong mata nung narinig ko ang boses ng isang lalaki. Dahan dahan akong lumingon kung saan ang boses n
Lhemuel's POVNakapunta na ba ng university si dianne? Mukhang lasing na kasi siya kanina. Tama lang na ako na ang sumalo ng mga shots niya. Halata kasi na lasing na siya kasi kumakanta kanta na siya. Kulang nalang sumayaw na sa kalasingan."Lhemuel".Haixt. Sana okay siya. Nagmaneho pa naman ng kotse niya."Lhemuel".Hmm. Ano ba yan dapat ako nalang nagdrive para sa kanya."LHEMUEL!""Pare, bakit sumisigaw ka?" Tanong ko."Lhemuel, kanina pa ako tumatawag sayo kasi nagriring cellphone mo. Ang lalim naman ng iniisip mo."Hindi ako sumagot sa kausap ko imbes kinuha ko phone ko na saktong nagring ulit.Princess calling....Tumatawag si Dianne?bakit?ano nangyare sa kanya. Hindi ko mapigilan na hindi magalala.Sinagot ko cellphone ko."Princess, bakit napatawag ka? Okay ka lang?" Dirediretso kong tanong."Lhemuel, si Jb ito. Hindi ito si Princess.""Sorry to
6 months laterNagkabalikan kami ni Jb. We started it right na. Hopefully maging okay na lahat. Ayaw ko maging isang hopeless romantic. Sayang beauty ko. Anyways, andito ako ngayon sa bus terminal. Hinihintay ko kasi si honey na dumating. Nagusap kami na magkikita kami. Umupo muna ako sa stool na katabi ng buko shake stall. Napagisipan ko din na mag facebook.Scroll...Scroll...Like...Comment...Scroll...Share...Makalipas ang halos isang oras ng paghihintay, tumunog phone ko. Binasa ko ang text message mula kay Jb.Honey...andito na ako sa bus terminal. Siya nga pala may ipapakilala ako sayo. Barkada ko. Bestfriend ko since highschool. Tiyak magkakasundo kayo.Bestfriend? Hmmm. Umandar nanaman ang jealousy radar ko. Wala naman siya sinabi kung babae o lalaki bestfriend niya. Putspa. Alam kong masama ang magselos agad pero grabe ang nafefeel kong fishy. Huminga ako ng malalim at sinubu
Ilang oras na din naman kaming paikot ikot sa mall at ilang beses kong minumura sa isip ko ang bestfriend niyang haliparot. Obvious na obvious naman kasi na may gusto siya sa boyfriend ko. And same goes around. Pero since wala naman ako basis sa gut feeling ko, sinasarili ko na muna."Bessie."Inikot ko ang mata ko nung marinig ko ang malanding pagtawag niya sa boyfriend ko. Ano nanaman kaya problema niya.Flashback"Bessie, i'm hungry na. Could we eat sa turo turo?" Sabi ni bagyong glenda. Este ni glenda lang. We stopped dahil sa pangungulit niya. Tiningnan siya ni jb at nilipat ni jb ang tingin niya saakin."Hon, gutom ka na ba?" Tanong niya saakin. I just shrugged. Hindi naman kasi ako gutom masyado unlike nung isip bata. "Sure ka hon?" Pagtatanong niya ulit. This time hindi ko napigilan maldita radar ko kaya..."Hindi naman ako gutom masyado. Pero sige pwede naman ako makis
Nang mailabas ko na lahat ng kadramahan ko, naisipan kong mag internet. I opened my laptop at inopen ko si bestfriend Google Chrome. I clicked my bookmarks and searched Facebook. I logged in onto my account. I-chineck ko notifs and messages sa akin. Nagscroll lang ako sa news feed ko ng pwede kong basahin, tingan, i-like, comment, and share. After nun, naglog-out ako ng account ko. I-cloclose ko na sana si bestfriend ng magparamdam ang gut ko na i-open ko raw ang facebook account ni boyfriend.I logged in his account and to my surprise, ang daming notifs, friend requests and Messages.Inisa-isa ko lahat, from notifs na nakakabanas to friend requests na nakakaechos at ang pinaka E DI WOW ay ang mga conversations/messages niya with different girls.Okay lang sana kung casual lang na HI, HELLO lang, pero hindi e. An
Tiningan ko yung mga sinasabi ni direk. Napalunok ako. Lahat sila, matitipuno ang katawan. May itsura at matangkad.Kahit nanlalambot ang katawan ko ay pilit kong pinapakalma sarili ko. Ikaw ba naman, ang mga kasama mo sa shoot ang mala Adonis na models. And remember, daring and wet look concept. Meaning may mga moments na kelangan dapat clingy sila sayo and clingy ka sa kanila. Yan ang bago sa akin.Pagkatapos ng photo shoot ay agad kong kinuha ang cellphone ko sa bag. I texted my bestfriend dahil alam kong tapos na rin ang session niya. After kong magtext sa bestfriend ko, naisipan ko naman na tawagan si Jb. Ida-dial ko na sana number niya ng biglang tumawag na si Nicka."Hello Bessie." Sagot ko sa kausap ko sa telepono.[Hello. Where ka bessie?}"Andito ako ngayon sa studio. Dito kasi diba photoshoot ko? Ikaw ba nasaan yung shoot mo?" tanong ko sa kausap ko.
---CAFÉ---Dumating ako sa café na grabe ang kaba sa dibdib. Akalain mo ba naman na humaharurot ang takbo ko upang hindi ako ma-late sa oras na itinakda ko mismo. Kapag nalaman niya kasi kung saan kami nagshoot which is sasabihin ko naman sa kanya later, siguradong interrogation mode nanaman iyon imbes na siya ang unang magkwento.Pagpasok ko sa loob ng V.I.P room na kadalasan ay tambayan namin, nakita ko si Princess na mukhang kalmado pa. Lumapit ako sa upuan na kaharap niya. Tiningnan ko siya kung nakita niya akong dumating.‘Mukhang lutang nanaman isip nito.’ Bulong ko sa sarili ko. Dahan-dahan kong hinila ang upuan. Halatang napaiktad si Princess at tumingin sa direksyon ko. ‘Great.’“Hey Bessie. Nariyan ka na pala. Kakarating mo lang ba?” Tanong ni Princess sa akin.Tumango ako bilang sagot ko sa kanya. I crossed my fingers dahil alam ko ang susunod niyang sasabihin. &lsqu
“Kahit gaano pa yan kahaba makikinig ako. Dali na.”Kinulit ng kinulit ni Nicka si Princess para magopen up. Mukha naman na nagtagupay si Nicka sa pangungulit niya sa kaibigan.Princess’ Pov‘Hindi ko na kayang itago. Hindi ko na kayang sarilinin ang problema ko sa buhay ko.’ I exhaled heavily as I said those words on my mind. Isa pa itong kaharap ko mukhang hindi tiitgil sa pangungulit.“Gusto mo talaga malaman? Alam kong pagagalitan mo nanaman ako e.” saad ko.“Hindi ko pa nga alam, sesermonan na kita? Paranoid ka na Bessie?”“Hindi ah. Mukhang malapit na.”“Sira! Dali na kwento na kasi.”“Okay. Basta ah huwag mo ako sesermonan pagkatapos.”“Oo na.”“Naalala mo yung kanina na nagising ako dahil sa panay tawag mo?”“Hmmm. Oo. Ilang ring iyon ah bago mo nasagot. A