Anya's POINT OF VIEWAs usual maaga akong nagising para maglinis ng buong paligid.'Like ang ganda-ganda talaga dito.'Kong ganito lang ang paligid na bubungad sa akin ay gaganahan talaga ako palagi gumising ng maaga.Nakapagluto na ako at naghahanda na rin ng agahan namin sa lamesa.Bakit kaya ang tagal ni lolo bumaba ngayon? Usually kasi mga 6:30 am bumaba na siya dito at nagtitimpla ng kape. Pero ngayon pasado na alas syete ay wala pa rin siya.Umakyat ako sa taas para silipin si lolo."Lo, mag-aagahan na tayo. Himala naman na ang tagal mong gumising po." Binuksan ko ang kurtina na katabon sa pintuan ng kwarto ni lolo.Walang sumasagot sa akin at naka higa lang siya sa kanyang kama."Lo?" kinakabahan na ako ng sobra lalo na ay di man lang ito kumikilos."Lolo!" hinawakan ko na siya at inalog para magising. Pero wala akong natanggap na kilos sa kanya."Imulat nyo po ang mga mata nyo, please." unti-unti ng pumatak ang luha ko."Hwag naman po kayo mag prank ng ganito. Gumising na po k
Nakahiga lang ako sa kama ko habang nakatingin sa labas ng bintana. Nakabukas ito at wala akong balak sarhan. Wala din ilaw ang buong bahay kahit man lang gasera."Lo, sabi mo palalagyan mo pa 'to ng kuryente? Bakit ganon nang-iwan ka na?"Sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko. Sa loob ng isang oras na pag pigil ko ng iyak ay naiiyak na naman ako.Naalala ko kapag wala akong ilaw dito sa loob ng kwarto ko dinadalhan ako ni lolo Ronaldo ng gasera at sinisindihan ito. Pero ngayon ay wala na siya parang biglang dumilim ulit ang mundo ko.Napatigil ang pag-iyak ko ng maramdaman ko ang mga kaluskos sa paligid at mga yapak. Bumangon ako at tumingin sa labas ng bintana.'Bakit may mga naka men in black na naglalakad?' Marami sila at mukhang papunta mismo sa bahay ni lolo Ronaldo.Agad akong na alarma at ini handa ang sarili ko. Tinignan ko ang oras at pa alas nuebe pa lang naman. Pero dahil nga hindi ito syudad halos tulog na din ang mga tao dito. Pakana ba 'to ng organisasyon? Pero imposib
Nagising ako ng masakit ang ulo ko. Huling natatandaan ko lang ay nag lasing pala ako kagabi. Sana naman ay wala akong ginawang kalokohan. Lumabas ako at hindi na ito ang mansion na bumungad sa akin kagabi. Pero maganda din siya at nasa million din ang gastos sa bahay na 'to."Good morning ma'am Anya." Nagulat naman ako sa biglaang pag bow sa akin ng isa sa mga maid na nandito."Saan ako?""Nandito po kayo sa ikalawang bahay ng mga Carter. Ito po ang pag-aari ng fiance nyong si Oliver." napangiwi naman ako ng sabihin nya yon."Ano itsura nya?" hindi ko mapigilang tanong makabuluhang tingin naman ang ipinukol nya sa akin."Kayo na po ang mag decide kong ano sa tingin nyo ang itsura nya once na makita nyo siya."Bumaba ako sa dining para kumain. Ako lang ang nandito pati na rin ang ibang maid. Pagkatapos kong kumain ay napag desisyunan kong mag libot sa paligid.Sobrang ganda ng paligid hindi man katulad ng paligid ng sa Estrella Village pero may ilalaban na. Naabutan ko din ang isa sa
"Jessa, p-pwede ba akong magpasama sayo papuntang Estrella Village?" si Jessa ay yong babaeng bumungad sa akin pagkagising ko kahapon pati na din siya yong babaeng nasa party.Siya yong head dito sa bahay ni Oliver. Nakakapagtaka nga eh kasi diba karamihan matatanda na ang mga head sa bahay."Pwede ka naman Ma'am Anya umalis. Tatawagin ko lang po si Austine siya ang maghahatid sayo. Hindi kasi ako pwedeng umalis.""Sigurado ka bang 'di ka pagagalitan ng amo mo once na umalis ako?" ngumiti ito sa akin at umiling."Hindi naman po ganon ka sungit si Sir katulad ng iniisip mo. Magagalit lang po siya kapag hindi kayo umuwi. Kaya po umuwi po kayo before dumilim."Kailangan ko kasing madiligan ang mga halaman sa bahay ni lolo Ronaldo lalo na ilang araw ko din napabayaan yon. Palagi pa naman inaalagaan yon ni lolo noong nabubuhay pa siya.Hindi din pala umuwi si Oliver simula ng umalis siya kahapon. "Sige salamat."Masayang masaya ako ng makarating ako sa Estrilla Village. Pero nangunot ang
Nangunot ang noo ko ng hindi ako hinatid ni Austine sa mismong bahay ni Oliver. Ibang bahay ang pinuntahan namin at halata din na yayamanin ang may-ari. Mas malaki ang bahay na 'to at puno ang security guard ng nasa gate pa lang kami. May pinakita pa si Austine na Id bago kami naka pasok.Bigla akong kinabahan, ito na ba yong mansion ng mga Carter? Pinag buksan ako ni Austine ng makarating na kami sa parking area. May sumalubong din sa amin na mga maid at ginabayan ako kong saan papunta.Napatingin ako sa napakalaking chandelier na bumungad sa akin. Mukhang dito nakaraan ang party kong saan nagising akong naka gown na."Maiwan ko po muna kayo ma'am Anya."Napakalawak ng buong bahay kahit nandito pa lang naman ako sa may pintuan. Napalingon ako ng may madinig akong tunog ng takong.Isang babae na ang papalapit sa akin. Halata sa mukha nya na suplada siya, nakataas pa ang kilay sa akin. Ang elegante din ng damit nya at ang paglalakad nya. Akala mo ay model lalo na sa tangkad nito na nak
Nagising akong nasa tabi ko pa ang cellphone ko. Natulugan ko pala itong bukas at may mga na type pa sa keyboard na mga letters. Mabuti na lang talaga ay 'di nag send kay Oliver.Nakakapagtaka lang kong bakit naging parang clingy 'tong isang to ng mapatingin ako sa mga text nya kagabi. Inayos ko ang kama ko at ginawa ang morning routine bago ako lumabas.Nag libot ako sa buong kabahayan nila. Hindi ko na nga alam kong saan ako nagsusuot, eh. Sa laki ba naman nitong bahay na 'to. Tapos kukunti lang naman ang nakatira, sabagay madami naman silang tauhan.Napahinto ako ng makarinig ako ng may nag-uusap sa 'di kalayuan."Did you get it, the information?"Pero naagaw ang attention ko ng may marinig ako na tumutugtog ng violin sa 'di kalayuan. Ang ganda nun, yong tinutugtug nya ay ang Canon in D na dati sa piano tiles ko lang nadidinig. Mahilig ako maglaro ng piano tiles dati, eh kapag wala akong magawa.Napahinto ako ng makita ko kong sino ang tumutugtug, it's Oliver. Bakit naman nandito n
"Anya!"Tumakbo palapit sa akin si Glaiza. Hindi ko akalain na nandito siya kasi nasa kabilang bahay siya. Yong sa mismong bahay ni Oliver."Anong ginagawa mo dito, Glaiza?""Pinapauwi ka na kasi ni Sir don daw kasi siya mamaya uuwi."Wala naman akong gamit na nandito sa mansion bukod sa cellphone ko."Ah, ngayon na ba?" marahan naman itong tumango.Umalis na kasi kanina si Oliver pagkatapos kong kumain. Hindi ko din alam kong saan pumunta basta sabi nya importante. Mabuti nga 'di na nagsabi na hintayin ko siya."Hintayin mo ako magpapaalam lang ako." wika ko kay Glaiza.Nakakahiya naman kasi kong 'di ako mag paalam.Pag pasok ko sa loob ng mansion parang ayoko na lang mag paalam. Paano naman kasi napakalaki, hindi ko naman alam kong saan sila hahanapin dito sa bahay.'Kong hindi na lang kaya ako mag paalam?'Paalis na sana ako ng makaranig ako ng tunog ng heels na naglalakad. Lumingon ako para makita kong sino. Si Sapphire may kasama itong isang babae din. Yong ayos nito ay kagaya ny
Sa mansion ng mga Carter si Natasha umiiyak kasama si Sapphire and Samantha."Tita, baka naman pwede kausapin mo si tito na kami na lang ulit ni Oliver." umiling naman sa kanya si Samantha."Buo na ang desisyon ni Ralph wala na akong magagawa pa doon." "Hwag kang mag-alala gagantihan natin si Anya." nakangising wika ni Sapphire."Nakakainis siya, napaka yabang nya wala naman siyang maipapagmalaki.""Tsaka bakit ba gustong-gusto mo ba si Oliver? Hindi ba pwedeng mag hanap ka na lang ng ibang lalake?""No, he's the only one." napangiwi naman si Sapphire sa naging sagot ni Natasha.Ayaw nya kasi talaga sa brother nya. Dati pa man ay di na sila magka sundo nito, di rin naman sila close na talaga. Kaya naman nagtataka siya sa bestfriend nya kong bakit nito na gustuhan si Oliver. Pati na din sa pinsan nyang si Dylan mas close pa ang dalawa kaysa sa kanya na illegitimate na cousin. Close din ang kanyang uncle na ama ni Dylan kay Oliver samantalang ay di din siya ganun ka close sa kanyang t
1 YEAR LATER ANYA POINT OF VIEW Maaga akong gumising para makapagluto ng almusal. Tahimik ang buong paligid at malamig rin ang simoy ng hangin. Ngayon ang ikalimang kaarawan ni Marco at wala pa akong naiisip na regalo sa kanya. Pinag masdan ko muna ang mag-ama ko habang mahimbing silang natutulog. Akala ko ay hindi na darating ang araw na 'to ang magiging kumpleto kami. Hindi ko rin akalain na matutupad talaga ang pangarap ko na ang magkaroon ng simpleng buhay, na malayo sa gulo. Dumiritso na ako sa kusina para makapag handa ng agahan. Habang naka salang ang sinaing ay naisipan ko rin muna na tumambay sa balkonahe ng bahay. Ang ganda ng view na makikita dito kahit na hindi pa ganon kaliwanag ang paligid. Nag timpla rin ako ng kape habang naka tingin sa magandang tanawin. Hindi pa rin ako makapaniwala na naranasan ko na ito. Matapos kasi ng kasal namin ni Oliver ay dito na kami nag pasya na tumira. Alam nya kasing matagal ko na 'tong pangarap, kahit na malayo man kami s
"Alam ko ang gago ko, kasi napagod akong intindihin ka pero hindi ako napagod na mahalin ka. Ang tanga ko lang sa part na nong iniwan mo ako hindi kita hinanap. Akala ko kasi nun wala kang pakialam sa akin, ang labo mo kasi." Napasimangot naman ako sa huli nyang sinabi. Ang ganda na kasi ng speech nya tapos may ganon. Pero tama naman talaga siya hindi ako nag bigay ng assurance sa kanya na gusto ko siya before ako mawala. "I'm sorry, will you still accept me again Anya?" Dapat ako yong nagtatanong nito sa kanya, ako yong may kasalanan tapos siya pa tong nag so-sorry. "Ano bang pinagsasabi mo? Valid naman lahat ng galit mo eh, ako yong may kasalanan. Umalis akong walang paalam sayo, tapos hindi ko man lang sinasabi sayo yong mga nangyayare sa akin kahit na alam kong willing ka gawin ang lahat para sa akin. Ako tong ang tanga-tanga na lagi kang sinasaktan. Iniisip ko nga kong ano bang ginawa ko sa past life ko kong bakit ibinigay ka sa akin. Sobrang swerte ko kasi ikaw yong lala
Sobrang gulo na ng kwarto ni Knoxx kakahanap lang sa papel na hindi nya naman alam kong ano. "Baka nasa bulsa ng mga luma kong pantalon sana lang ay hindi pa yon gutay-gutay kong sakaling makita ko man. Bakit pa kasi kailangan hanapin kong pwede naman mismo itanong kay Anya kong ano karugtong ng sulat! Ako pa pinapahirapan ng mga to!" Sa kabilang banda ay dumating si Natasha sa bahay ni Oliver. "Oliver, akala ko ay hindi ka na babalik pa dito sa bahay mo. I'm happy kasi nakita mo na ang sister mo. I want to see her kaso lang ay nasa puder siya ni Tito Craige." Humarap naman si Oliver kay Natasha na puno ng galit ang mga mata nito. Napa atras si Natasha ng bigla na lamang siya nitong sinakal. "O-oliver na-a-sa-saktan ako!" Binitiwan naman na ni Oliver si Natasha na naghahabol ng hininga nya. "What are you doing? Ano bang kasalanan ko sayo para ganituhin mo ako?" "Really huh? You don't know?" napa atras ulit si Natasha ng akmang papalapit ulit sa kanya ito. "Hindi ko m
******** ANYA POINT OF VIEW Mahigit dalawang linggo na ang nakakalipas pero mabigat pa rin ang dibdib ko. Gusto kong mag kaayos na kami ni Oliver pero hindi ko magawa. Lalo na ay nagkaka problema ang company ni lolo. Gusto ko sana siyang puntahan kong na saan siya ngayon pero baka makagulo lang ako. Hindi ko rin alam kong paano ko sisimulang ayusin ang papalabog na company namin. Marami nang mga investor na nag back-out dahil sa nangyare kay lolo at bumaba din ang rating ng hotel dahil sa pagiging attitude ni tita Rhea. Plus na ang shares ni Raven at ni Tita Rhea ay na punta na sa iba. Ganun nya na lang binalewala ang pinaghirapan lahat ng papa nya. Kinompronta ko na siya kong bakit nya yon ginawa. Ang tanging sinagot nya lang sa akin ay mas mabuti na daw na mapunta sa iba ang company kaysa sa akin. Ganon ka taas ang pride nya pag dating sa akin. Sa ngayon ay ibang tao na ang magiging CEO ng company. Pero hinding-hindi ako papayag na mapunta sa iba ang company nila lo
****** Walang hupa ang pag-iyak ni Anya hindi nya na nga alintana ang mga dumadaan na sasakyan. Hindi nya na rin maaninag gaano ang paligid dahil sa luha nyang hindi tumitigil. Nasilaw si Anya sa sasakyan na paparating na para bang sasagasaan siya nito. Bago pa man siya tuluyang mabangga nito ay huminto ang sasakyan. Bumaba ang babaeng sakay nito. "Ano papasagasa ka na lang talaga dyan? Hindi ka man lang lumayo!" halata ang inis sa boses nito. Pero agad din nawala ang inis sa mukha nito ng makita nya si Anya na umiiyak. Tumayo si Anya para harapin ang babae. "S-sorry a-aalis na —" natigil sa pagsasalita si Anya ng maaninag nya ang mukha nito. "Sab?" "Bakit ka ba umiiyak? Ang daming pwedeng iyakan na lugar gusto mo pa talaga dito sa kalsada? Gusto mo na bang mamatay? Akala ko ba gusto mo pang maranasan mamuhay sa tahimik na lugar?" Pinunasan ni Anya ang mga luha nya. "Ikaw ba talaga yan? Baka hindi ka totoo?" umirap naman sa kanya si Sabrina. "Syempre ako to, mi
****** Nagtataka si Anya habang nagliligpit sila ng gamit ay tahimik pa rin talaga si Marco. "Nagtatampo ka ba kay mommy?" tanong ni Anya sa anak. Agad naman itong umiling. "Kong hindi bakit ang tahimik mo? Magsabi ka sa akin ng totoo baka naman may nanakit sayo?" "Wala po mmy! Nalulungkot lang ako kasi aalis na tayo rito. Tsaka saan po ba tayo pupunta?" "Kila Adrian muna tayo, okay? Siya lang kasi ang pwede nating lapitan sa ngayon." agad naman nag bago ang mukha ni Marco. "Bakit siya? I don't want mommy!" Nagulat pa si Anya sa biglaang pag tantrums ng anak nya. "Marco! Stop it! Wala tayong choice okay?" "Hmp!" hindi na siya pinansin pa ni Marco. Hindi na rin nag abalang aluin ni Anya si Marco. Lalo na't busy siya sa pag ligpit ng gamit nila. Nasa mansion kasi sila ngayon ng mga De Luca at nagliligpit. Susunduin lang sila ni Tonyo para maka punta sa mismong sinabi na address ni Adrian na tutuluyan nila. Matapos niyang maka pag ligpit ay nag pasya siyang ma
Bago natulog si Anya ay nakatanggap siya mula kay Oliver ng message. Mapa ito at pangalan ng lugar, ang tanging sinabi lang nito sa kanya ay magkita sila doon bukas. Kaya naman kinabukasan ay maaga siyang nagising. Gusto nyang makabawi kasi dito. Sinundan nya lang ang mapa na binigay nito, hindi siya pamilyar sa lugar na binigay nito. Hindi kasi siya nagagawi dito. Nang makarating siya sa lugar ay hindi naman ganun ka crowded ang lugar. Naglakad na lamang siya dahil sa makipot na ang lugar sa mismong naka pin sa mapa. Isang Flower Garden and shop ang hinintuan nya. May Entrance ito kaya naman nag bayad pa siya papasok dito. Nagpalinga linga rin siya sa paligid pero hindi nya makita si Oliver. Hindi nya rin na pansin ang kotse nito na naka park kong saan siya nag park. 'Wala pa ba siya dito? Masyado ba akong maaga?' tanong ni Anya. Nag tingin tingin na lang siya ng mga tanim na bulaklak. Ibat-ibang uri ng bulaklak ang nakatanim dito, pwede ka rin bumili ng flower sa mismo
------ Napuno ng kaba ang dibdib ni Anya ng makita ang kanyang anak na karga ni Knoxx. Hindi nya alam kong anong sasabihin nya dito, paano kong alam na ni Oliver ang lahat? "Mmy!" sigaw ni Marco kay Anya, ibinaba naman ni Knoxx si Marco para makalapit ito sa ina. "Akala ko kong ano na ang nangyare sayo!" naiiyak na wika ni Anya habang yakap ang anak. "Ayos lang po ako, mmy." masiglang sagot sa kanya ni Marco. "Wala bang masakit sayo? Hindi ka ba nasaktan?" agad naman umiling si Marco. Hinarap naman ni Anya si Knoxx. "Thank you." "No problem." "Paano mo nga pala—?" naputol ang tanong ni Anya ng dumating ang doctor ng kanyang lolo. "Nagising na po ang pasyente." Nawala na sa isipan ni Anya ang itatanong kay Knoxx at agad silang nagmadali na pumasok sa loob. Pag pasok nila sa loob ay nandon ang dalawang apo ni Mr. De Luca na si Raven and Rizza kaya naman ay nag pigil si Anya. Alam nyang mas may karapatan ang dalawang pinsan nya sa lolo nila. "Anya." ngumiti
Nagising si Marco na may halong takot pero agad itong nawala ng makita nya si Oliver na nasa tabing upuan na natutulog. May sumilid na ngiti sa gilid ng labi ng batang si Marco. Pinagmasdan nya ito at hindi siya nagkakamali na ito ang kanyang ama. Nawala ang takot sa kanya ng makilala nya kong sino ito. Napa isip naman si Marco dahil sa sinabi sa kanya ng ina na hindi siya kilala nito. Gusto nya ng gisingin ito at yakapin ng mahigpit pero nag pigil siya sa kanyang sarili at baka ay ito magalit. Agad siyang bumalik pagkakahiga ng mapansin nyang gumalaw na ito at mukhang nagising na. Hindi siya nag panggap na tulog para ma pansin siya nito at makausap siya ng kanyang ama. Agad na napansin ni Oliver na gising na si Marco kaya naman umupo siya sa gilid ng kama nito. Tumingin sa kanya si Marco at agad nyang na pansin ang kulay ng mga mata nito. Hindi lang nga ito ganon ka tingkad kagaya ng sa kanya. "Na saan ako?" tanong ng batang si Marco. "Home." sagot sa kanya ni Olive