Isang malakas na sampal ang tumama sa pisnge ni Sapphire."Mom? Why?" naiiyak na ito pero pinigilan nya lang ang sarili."What the hell did you do?!"Itinapon ni Samantha kay Sapphire ang isang video kong saan inutusan nito ang mga security ng mahimatay si Anya."Mom, wala naman akong ginawang masama! Tinulungan ko lang si Natasha dahil sa naaawa na ako sa kanya. Gusto ko lang na masira si Anya, kaso lang pumalpak yan dahil bago pa man namin madala yong lalake sa kwarto na pinag dalhan namin kay Anya ay dumating na si Oliver."Isang malakas na sampal na naman ang natanggap ni Sapphire, this time ay muntik siyang matumba sa pagkakatayo."Why? Bakit parang mas kinakampihan mo pa si Anya kaysa sa akin? Anak mo ako at malapit ka din naman kay Natasha.""You always ruined everything! Sinabi ko naman di ba sayo na wag kang gagawa ng kalokohan!""Hindi naman yon kalokohan, gusto ko lang na mawala si Anya dito! Alam ko din ang nararamdaman ni Natasha kaya ginawa ko lang ang part ko bilang kai
Kaya ko bang lumayo sa kanya?Hindi ko alam pero hearing those words from him it's hurts me so much. Magkatabi kaming umupo sa isang tabi habang hinihintay tumila ang pag-ulan."W-why they killed your mom?"Ilang minuto kaming nanatiling tahimik at buong akala ko ay wala na siyang balak sagutin ang tanong ko. Naiintindihan ko naman kong 'di nya sasagutin dahil napaka painful nun kong aalahanin pa."I really don't know what exactly their motive. Siguro dahil sa pera o dahil sa kasabwat sila sa mga illegal na gawain. May hawak na ebidensya si mommy nun. Noong una hindi ko maintindihan kong bakit sila pinatay? Hindi ko din alam kong bakit kailangan namin magpakalayo nun. Pero kahit lumayo na kami ay 'di pa din sila tumigil."He's too pure, the world doesn't deserve someone like him."Pinaka worst na malaman habang lumalaki ako ay halos lahat ng nakapaligid sa akin ay traitor.."Kumabog ang dibdib ko sa mga katagang na binitiwan nya. Kahit alam kong hindi naman para sa akin yon pero nata
Nasa byahe na kami ngayon pauwi. Huminto lang kami kanina sa isang restaurant para makakain kaming dalawa ni Christian."Is Knox already their?" tanong ni Christian kay Austine."Yes boss, kasabay ko lang siya umalis." Hindi ko kilala ang pinag-uusapan nila dahil ngayon ko lang naman narinig yong name nya. Tsaka ngayon ko lang din narinig si Austine na ang tawag kay Oliver ay Boss, more on sir kasi ang tawag nila sa kanya.Habang nasa kahabaan ng byahe ay napapapikit na ako."You can lean on me." Mukhang na halata nya na inaantok na ako. Inayos nya ang pagkaka upo para maka sandal ako sa kanya and he lean my head in his shoulder.Unti-unti ng napapapikit ang talukap ng mata ko ng bigla na lang nag preno si Austine. Muntik akong malaglag sa kinauupuan ko sa lakas nun. Mabuti na lang ay nahawakan ako ni Christian."You okay?" tanong nya na pumupungay ang mga mata.Mukhang inaantok na din siya pinipigilan nya lang."Ayos lang ba kayo boss? Pasensya na boss pero parang may nasagasaan ak
ANYA POINT OF VIEWPagka gising ko ay bumaba na ako agad, tinanghali na ako ngayon magising. Gabi na din kasi ako nakatulog kagabi kakaisip sa mga pinagsasabi ni Sabrina.Pagbaba ko ay naabutan si Glaiza na nanonood. Wala namang bago siya naman talaga lagi ang nabubungaran ko."Bakit ngayon ka lang na gising? Kanina pa kita hinihintay.""Bakit mo naman ako hinihintay?""Sino ba yong girl na nandito? Bakit parang close sila ni sir tapos grabe kong maka lingkis. Parang mas malala pa siya kay Natasha, eh."Hindi ko alam kong ano ang magiging reaction ko lalo na ay kaibigan ko si Sabrina."Mag kasama sila?" agad naman tumango si Glaiza."Oo, maaga silang umalis na dalawa. Hindi ko alam kong saan sila pumunta basta naka lingkis si girl kay sir. Ang sarap nga hilahin palayo, eh."Kailan pa sila naging close na dalawa? Tapos mag kasama pa silang dalawa na umalis?"Anya.. ayos ka lang ba?"Hindi ko na pansin na nakatulala na pala ako na parang naluluha."Hwag kang mag-alala hindi naman siguro
Sabay na dumating si Sabrina at Christian at mukhang iisang kotse lang sila ng ginamit. Pero hindi ko na inintindi pa yon, basta ko na lang hinila palayo si Sabrina para ma kausap ko siya.Wala na akong pakialam kong ano ang isipin nila. Mag-iisip na lang ako mamaya ng dahilan kong bakit ko hinila palayo si Sabrina. Lalo na hindi naman nila alam na magkakilala kaming dalawa at di lang basta magkakilala, kundi lumaki kami ng sabay."Why?""Mukhang mabibisto na ako.""What? Paano?""Meron kasing babaeng obsessed na obsessed sa akin. Hindi ako tinatantanan at yon ay walang iba kundi si Natasha.""That bitch again! Anong ginawa nya na naman this time?""Mukhang nag pa imbistiga siya. Hindi ko alam kong anong mangyayare bukas. This time mukhang magaling yong nakuha nyang investigator dahil nakakalap siya ng info na kahit ako di ko alam." frustrated na saad ko."Kong patahimikin na lang kaya natin siya para matigil na yong kagagahan nya!""No! Edi lalo silang nag hinala sa akin kong may mas
Napansin ko ang pagtaas baba ng adam apple nya. Nag deep sigh ako para kahit pa-paano ay lumakas naman ang loob ko sa sunod kong sasabihin."Ano pang hinihintay mo, just kiss me?!" ang bilis ng kabog ng dibdib ko habang sinasabi yan.Ilang segundo din siyang na tulala.. Magsasalita pa sana ako ng bigla nya na lang ako kinabig palapit sa kanya at hinalikan.Gentle lang ang naging mga halik nya hanggang sa naging mapusok na ito. Hindi ko nga namalayan na natanggal nya na pala ang damit ko. Ganon siya ka speed!Saglit siyang huminto sa paghalik sa akin. He cupped my face and put his forehead against mine."Are you sure, Anya?" ramdam ko ang mainit nyang hininga.Hindi ako sumagot sa kanya instead hinalikan ko siya bilang sagot. Ilang segundo nya din akong hinayaan na ako ang kumilos sa pag halik hanggang sa naramdaman ko na din ang pag responded nya sa mga halik ko.Ilang saglit pa ay gumapang ang mga halik nya papunta sa leeg ko. Ramdam ko ang init ng pag dampi nun."Ugh.." hindi ko map
Hindi alam ni Anya kong anong gagawin nya nang pumasok na nga ng tuluyan si Dylan. Sa sobrang taranta ay tumalukbong na lang ito sa loob ng kumot. Samantalang si Oliver ay chill lang na nakahiga.Nang makita ni Dylan ang ayos ng kama ay alam nya na agad na kasama nito si Anya. Nakalabas pa nga sa kumot ang mga hibla ng buhok nito. Napansin din ni Dylan ang mga damit ng mga ito na nagkalat sa sahig.May sumilay agad sa kanya na mapang-asar na ngiti bago pa man siya makapag salita ay naunahan na siya ni Oliver."What you doing here? Get out!"Hindi pa din nawawala ang mapang-asar nitong mga ngiti."Next time uso mag lock ng pinto." sumipol pa ito habang naglalakad paalis.Naramdaman ni Anya ang pag-iinit ng pisnge nya dahil sa nahihiya siya. Dumagdag pa na ang init sa loob ng kumot na halos di nya na maramdaman ang lamig ng aircon."Akala ko hindi na kita makikita." tinanggal ni Anya ang kumot na tumatabon sa kanya at tinignan si Oliver.'Bakit parang alam nito ang plano nya?' tanong ny
[FLASHBACK] 11 YEARS AGOIsang malaking gate ang bumukas ng dumating ang isang kotse. Laman nito ang isang babae at isang batang walang malay.Pagkarating sa loob ay agad na binuhat ito ng isa sa mga tauhan at inihiga sa kama. Nag-aalala ang mukha ng isang babae na nasa edad 30's na halos di malaman kong anong gagawin.Hindi nito na pansin ang isang bulto ng lalaki na papalapit."Samantha, anong nangyare?" natigilan si Samantha ng makita si Ralph na halatang hindi ito natutuwa sa kanya."Nasagasaan ko siya Ralph! Hindi ko sinasadya, ayoko naman siyang dalhin sa hospital dahil baka makasira lang sa'yo kapag nalaman na may nabangga akong bata."Mataman naman tinignan ni Ralph ang batang walang malay. Halata ang paghihirap nito sa mukha, gayon din sa mga payat na braso nito at katawan. Marumi din ang buong katawan nito at may mga sugat."Akala ko bang alam mong ayoko ng bata.""Ralph, kawawa naman yong bata.""Kailan ka pa nagkaroon ng awa?""Ralph! Ganyan ba ang tingin mo sa akin masama
1 YEAR LATER ANYA POINT OF VIEW Maaga akong gumising para makapagluto ng almusal. Tahimik ang buong paligid at malamig rin ang simoy ng hangin. Ngayon ang ikalimang kaarawan ni Marco at wala pa akong naiisip na regalo sa kanya. Pinag masdan ko muna ang mag-ama ko habang mahimbing silang natutulog. Akala ko ay hindi na darating ang araw na 'to ang magiging kumpleto kami. Hindi ko rin akalain na matutupad talaga ang pangarap ko na ang magkaroon ng simpleng buhay, na malayo sa gulo. Dumiritso na ako sa kusina para makapag handa ng agahan. Habang naka salang ang sinaing ay naisipan ko rin muna na tumambay sa balkonahe ng bahay. Ang ganda ng view na makikita dito kahit na hindi pa ganon kaliwanag ang paligid. Nag timpla rin ako ng kape habang naka tingin sa magandang tanawin. Hindi pa rin ako makapaniwala na naranasan ko na ito. Matapos kasi ng kasal namin ni Oliver ay dito na kami nag pasya na tumira. Alam nya kasing matagal ko na 'tong pangarap, kahit na malayo man kami s
"Alam ko ang gago ko, kasi napagod akong intindihin ka pero hindi ako napagod na mahalin ka. Ang tanga ko lang sa part na nong iniwan mo ako hindi kita hinanap. Akala ko kasi nun wala kang pakialam sa akin, ang labo mo kasi." Napasimangot naman ako sa huli nyang sinabi. Ang ganda na kasi ng speech nya tapos may ganon. Pero tama naman talaga siya hindi ako nag bigay ng assurance sa kanya na gusto ko siya before ako mawala. "I'm sorry, will you still accept me again Anya?" Dapat ako yong nagtatanong nito sa kanya, ako yong may kasalanan tapos siya pa tong nag so-sorry. "Ano bang pinagsasabi mo? Valid naman lahat ng galit mo eh, ako yong may kasalanan. Umalis akong walang paalam sayo, tapos hindi ko man lang sinasabi sayo yong mga nangyayare sa akin kahit na alam kong willing ka gawin ang lahat para sa akin. Ako tong ang tanga-tanga na lagi kang sinasaktan. Iniisip ko nga kong ano bang ginawa ko sa past life ko kong bakit ibinigay ka sa akin. Sobrang swerte ko kasi ikaw yong lala
Sobrang gulo na ng kwarto ni Knoxx kakahanap lang sa papel na hindi nya naman alam kong ano. "Baka nasa bulsa ng mga luma kong pantalon sana lang ay hindi pa yon gutay-gutay kong sakaling makita ko man. Bakit pa kasi kailangan hanapin kong pwede naman mismo itanong kay Anya kong ano karugtong ng sulat! Ako pa pinapahirapan ng mga to!" Sa kabilang banda ay dumating si Natasha sa bahay ni Oliver. "Oliver, akala ko ay hindi ka na babalik pa dito sa bahay mo. I'm happy kasi nakita mo na ang sister mo. I want to see her kaso lang ay nasa puder siya ni Tito Craige." Humarap naman si Oliver kay Natasha na puno ng galit ang mga mata nito. Napa atras si Natasha ng bigla na lamang siya nitong sinakal. "O-oliver na-a-sa-saktan ako!" Binitiwan naman na ni Oliver si Natasha na naghahabol ng hininga nya. "What are you doing? Ano bang kasalanan ko sayo para ganituhin mo ako?" "Really huh? You don't know?" napa atras ulit si Natasha ng akmang papalapit ulit sa kanya ito. "Hindi ko m
******** ANYA POINT OF VIEW Mahigit dalawang linggo na ang nakakalipas pero mabigat pa rin ang dibdib ko. Gusto kong mag kaayos na kami ni Oliver pero hindi ko magawa. Lalo na ay nagkaka problema ang company ni lolo. Gusto ko sana siyang puntahan kong na saan siya ngayon pero baka makagulo lang ako. Hindi ko rin alam kong paano ko sisimulang ayusin ang papalabog na company namin. Marami nang mga investor na nag back-out dahil sa nangyare kay lolo at bumaba din ang rating ng hotel dahil sa pagiging attitude ni tita Rhea. Plus na ang shares ni Raven at ni Tita Rhea ay na punta na sa iba. Ganun nya na lang binalewala ang pinaghirapan lahat ng papa nya. Kinompronta ko na siya kong bakit nya yon ginawa. Ang tanging sinagot nya lang sa akin ay mas mabuti na daw na mapunta sa iba ang company kaysa sa akin. Ganon ka taas ang pride nya pag dating sa akin. Sa ngayon ay ibang tao na ang magiging CEO ng company. Pero hinding-hindi ako papayag na mapunta sa iba ang company nila lo
****** Walang hupa ang pag-iyak ni Anya hindi nya na nga alintana ang mga dumadaan na sasakyan. Hindi nya na rin maaninag gaano ang paligid dahil sa luha nyang hindi tumitigil. Nasilaw si Anya sa sasakyan na paparating na para bang sasagasaan siya nito. Bago pa man siya tuluyang mabangga nito ay huminto ang sasakyan. Bumaba ang babaeng sakay nito. "Ano papasagasa ka na lang talaga dyan? Hindi ka man lang lumayo!" halata ang inis sa boses nito. Pero agad din nawala ang inis sa mukha nito ng makita nya si Anya na umiiyak. Tumayo si Anya para harapin ang babae. "S-sorry a-aalis na —" natigil sa pagsasalita si Anya ng maaninag nya ang mukha nito. "Sab?" "Bakit ka ba umiiyak? Ang daming pwedeng iyakan na lugar gusto mo pa talaga dito sa kalsada? Gusto mo na bang mamatay? Akala ko ba gusto mo pang maranasan mamuhay sa tahimik na lugar?" Pinunasan ni Anya ang mga luha nya. "Ikaw ba talaga yan? Baka hindi ka totoo?" umirap naman sa kanya si Sabrina. "Syempre ako to, mi
****** Nagtataka si Anya habang nagliligpit sila ng gamit ay tahimik pa rin talaga si Marco. "Nagtatampo ka ba kay mommy?" tanong ni Anya sa anak. Agad naman itong umiling. "Kong hindi bakit ang tahimik mo? Magsabi ka sa akin ng totoo baka naman may nanakit sayo?" "Wala po mmy! Nalulungkot lang ako kasi aalis na tayo rito. Tsaka saan po ba tayo pupunta?" "Kila Adrian muna tayo, okay? Siya lang kasi ang pwede nating lapitan sa ngayon." agad naman nag bago ang mukha ni Marco. "Bakit siya? I don't want mommy!" Nagulat pa si Anya sa biglaang pag tantrums ng anak nya. "Marco! Stop it! Wala tayong choice okay?" "Hmp!" hindi na siya pinansin pa ni Marco. Hindi na rin nag abalang aluin ni Anya si Marco. Lalo na't busy siya sa pag ligpit ng gamit nila. Nasa mansion kasi sila ngayon ng mga De Luca at nagliligpit. Susunduin lang sila ni Tonyo para maka punta sa mismong sinabi na address ni Adrian na tutuluyan nila. Matapos niyang maka pag ligpit ay nag pasya siyang ma
Bago natulog si Anya ay nakatanggap siya mula kay Oliver ng message. Mapa ito at pangalan ng lugar, ang tanging sinabi lang nito sa kanya ay magkita sila doon bukas. Kaya naman kinabukasan ay maaga siyang nagising. Gusto nyang makabawi kasi dito. Sinundan nya lang ang mapa na binigay nito, hindi siya pamilyar sa lugar na binigay nito. Hindi kasi siya nagagawi dito. Nang makarating siya sa lugar ay hindi naman ganun ka crowded ang lugar. Naglakad na lamang siya dahil sa makipot na ang lugar sa mismong naka pin sa mapa. Isang Flower Garden and shop ang hinintuan nya. May Entrance ito kaya naman nag bayad pa siya papasok dito. Nagpalinga linga rin siya sa paligid pero hindi nya makita si Oliver. Hindi nya rin na pansin ang kotse nito na naka park kong saan siya nag park. 'Wala pa ba siya dito? Masyado ba akong maaga?' tanong ni Anya. Nag tingin tingin na lang siya ng mga tanim na bulaklak. Ibat-ibang uri ng bulaklak ang nakatanim dito, pwede ka rin bumili ng flower sa mismo
------ Napuno ng kaba ang dibdib ni Anya ng makita ang kanyang anak na karga ni Knoxx. Hindi nya alam kong anong sasabihin nya dito, paano kong alam na ni Oliver ang lahat? "Mmy!" sigaw ni Marco kay Anya, ibinaba naman ni Knoxx si Marco para makalapit ito sa ina. "Akala ko kong ano na ang nangyare sayo!" naiiyak na wika ni Anya habang yakap ang anak. "Ayos lang po ako, mmy." masiglang sagot sa kanya ni Marco. "Wala bang masakit sayo? Hindi ka ba nasaktan?" agad naman umiling si Marco. Hinarap naman ni Anya si Knoxx. "Thank you." "No problem." "Paano mo nga pala—?" naputol ang tanong ni Anya ng dumating ang doctor ng kanyang lolo. "Nagising na po ang pasyente." Nawala na sa isipan ni Anya ang itatanong kay Knoxx at agad silang nagmadali na pumasok sa loob. Pag pasok nila sa loob ay nandon ang dalawang apo ni Mr. De Luca na si Raven and Rizza kaya naman ay nag pigil si Anya. Alam nyang mas may karapatan ang dalawang pinsan nya sa lolo nila. "Anya." ngumiti
Nagising si Marco na may halong takot pero agad itong nawala ng makita nya si Oliver na nasa tabing upuan na natutulog. May sumilid na ngiti sa gilid ng labi ng batang si Marco. Pinagmasdan nya ito at hindi siya nagkakamali na ito ang kanyang ama. Nawala ang takot sa kanya ng makilala nya kong sino ito. Napa isip naman si Marco dahil sa sinabi sa kanya ng ina na hindi siya kilala nito. Gusto nya ng gisingin ito at yakapin ng mahigpit pero nag pigil siya sa kanyang sarili at baka ay ito magalit. Agad siyang bumalik pagkakahiga ng mapansin nyang gumalaw na ito at mukhang nagising na. Hindi siya nag panggap na tulog para ma pansin siya nito at makausap siya ng kanyang ama. Agad na napansin ni Oliver na gising na si Marco kaya naman umupo siya sa gilid ng kama nito. Tumingin sa kanya si Marco at agad nyang na pansin ang kulay ng mga mata nito. Hindi lang nga ito ganon ka tingkad kagaya ng sa kanya. "Na saan ako?" tanong ng batang si Marco. "Home." sagot sa kanya ni Olive