Kabanata 0004

Muling pumasok sa opisina ng amo si Hanna. Inawat siya noong una ni Ate Mila. Hindi naman daw nagpapalinis sa loob ng private office ang CEO kapag nandoon ito. May dala siyang pamunas at panlinis. Halos pwede nga siyang manalamin sa kintab ng opisina nito. Walang alikabok. Nagpanggap na lamang siyang naglilinis kahit malinis naman. Madali lang pala ang trabaho niya. Malaki ang sweldo at may sideline pa siya.

Marahas na bumukas ang pinto. Iniluwa nito ang stepbrother ng binata, si Lucas Sebastian Tolentino. Tumalikod siya at baka mamukhaan siya nito na isa siya sa dancer noong bachelor’s party nito.

“Bakit disapprove ang project ko?” Inihagis nito ang mga folder sa table ng boss.

“Dahil basura ang proyekto ng team mo,” anitong hindi man lang nasindak sa galit ng bagong dating.

“Gumaganti ka ba dahil ako ang pinili ni Cali? Anim na buwan na ang nakakalipas. Kasal na kami. Hindi mo pa din ba tanggap na natalo kita? The high and the mighty Charles Ethan Rodriguez is a loser!” sarkastikong sabi nito sabay tawa ng malakas.

“Hindi ako namemersonal. Sadyang patapon ang konsepto ng team mo. At isa pa hindi ka naman talaga magaling. Kaya ka nandito ay dahil anak ka ng lalaking nakakapit sa saya ng nanay ko.”

Akmang susugod ng suntok ang lalaki ngunit maagap ang bodyguard ni Ethan. Nagpupuyos ito sa galit paglabas ng opisina.

Agad siyang nagtimpla ng iced coffee para sa boss niya. Dinamihan niya ng yelo upang lumamig ang ulo nito.

“Sir, coffee po.”

Tinignan nito ang kape sa mesa. “Paladesisyon ka din, ano? Sino ang nagsabing umiinom ako ng iced coffee?”

“Sir, try mo muna. Mas masarap po ang may yelo. Para lumamig din ang ulo ninyo.”

“Teka, dyanitres ka dito at hindi taga-timpla ng kape. Pwede ba, lumayas ka sa harapan ko.”

Lumabas siya ng opisina ng amo. Nag-abang siya ng ibang taong makakasabay sa elevator. Hindi niya alam gamitin ito. First time niyang papasok dito. Nagbukas ang isa sa tatlong elevator. Lumabas ang mommy ni Ethan. Hinila siya sa loob at dinala sa rooftop.

May coffee shop pala sa rooftop na ginagawang tambayan ng mga empleyado. Ang ganda talaga ng work environment ng Unicorn Marketing Agency. Mukhang free din ang drinks dito kagaya ng canteen sa ibaba.

Tinawag ng ginang ang waiter at umorder ng dalawang coffee and cake.

“Ay, huwag na po at nasa oras po ako ng trabaho,” nahihiyang tanggi niya.

“Ako ang kausap mo kaya wala kang dapat ipangamba.”

Alanganin siyang ngumiti sa babae. Hindi niya maiwasang isipin kung ano ang skincare nito dahil wala kahit isang wrinkles at pores. Kaedad ito malamang ng nanay niya na nasa singkwenta na.

“Napag-isipan mo na ba ang alok ko?”

“Mahirap po ang ipinapagawa ninyo. Hintayin ninyo na lang po na ma-inlove po ang anak ninyo at kusang bigyan kayo ng apo.”

“Naliliitan ka ba? Gagawin kong one-hundred million, plus ipapagamot ko ang kapatid mo.”

Nanlaki ang mata niya sa halagang nadinig. “Paano po kapag hindi ako nabuntis?”

“Hindi ka naman siguro baog.”

“Paano po kapag ayaw ng anak ninyo na may mangyari sa amin?”

“Ikaw na ang bahalang dumiskarte. Dahil ipinakilala ka niyang girlfriend sa amin. Tiyak na magkakasama kayo. Akitin mo siya. Papadalahan kita ng mga damit at gamit na kailangan mo. Tsaka mukhang kailangan mo ng makeover. Mukha kang madungis.” Umasim ang mukha niya sa sinabi ng matanda. Pero totoo naman ang sinabi nito. Wala siyang oras para magpaganda.

“Alam mo kahit anong pagpapakakuba ang gawin mo hindi mo kikitain ang isang daang milyon. Pagkakataon mo ng mabigyan ng maginhawang buhay ang pamilya mo. Sisiguraduhin ko na maipapagamot sa pinakamahusay na ospital ang kapatid mo.”

Tumango siya bilang pagsang-ayon. “Sige po. Tinatanggap ko po ang alok ninyo.” May pangamba sa kanyang dibdib na parang hindi niya kayang iwanan basta basta ang anak kung sakaling mabubuntis siya. Pero tsaka na niya iisipin kapag nasa ganoon na siyang sitwasyon.

Nagalak ang kanyang kaharap. “Puntahan mo ako bukas, may pipirmahan ka. Wala kang pagsasabihan ng kasunduan natin.”

Muli siyang tumango. Ganito pala ang mayayaman. Walang imposible para kanila.

Pumirma siya kinabukasan ng kasunduan kay Belinda Rodriguez para sa apo na nais nito. Pinadalahan siya ng ginang ng mga damit, sapatos, makeup, at alahas na magagamit niya. Isosoli na lamang niya kapag natapos na ang kasunduan. May ibinigay din itong condo unit na maari niyang tuluyan. Hindi din naman niya maaaring iuwi ang mga bigay nito sa kanilang bahay at hindi niya kayang ipaliwanag sa ina ang mga ginagawa niya sa buhay. Tiyak na magagalit ito sa kanya.

May appointment siya sa salon ngayong Sunday. Isinuot niya ang bigay ng mommy ni Ethan na mga damit. Naka-shorts at floral off shoulder blouse siya. Si Mrs. Rodriguez din ang may kagustuhang ayusin niya ang sarili upang maakit ang anak. Libre kaya bakit naman niya tatanggihan. Halos hindi niya nakilala ang sarili. Bagong rebond ang kanyang buhok na dating alon alon. Inayos din ang kanyang kilay. Nagpa-facial siya. Manicure at pedicure din. Na parang nanghinayang siya dahil masisira din agad ang mga ito dahil palaging basa at madumi ang kamay niya.

Pagbukas niya ng pinto ng salon ay saktong palabas din ng bilihan ng cellphone sa harapan si Ethan. Lumapit ito sa kanya at hinagod siya ng tingin mula ulo hanggang paa.

“Ginamit mo na ang perang ibinayad ko sa’yo?”

Tumaas ang kilay niya. “Sa inyo na po nanggaling, ibinayad mo na. Ibig sabihin ay sa akin na ang pera at pwede kong gawin kung anuman ang gusto ko.”

“Anyway, bakit ka nagpapaganda? Para ba sa akin? Sayang lang ang effort mo. Hindi kita type.”

“Wehhh?! Bakit, nakailang uli ka nga ng gabing ----" Nakagat niya ang labi. Bakit ba niya sasabihing nakaapat na ulit siya nitong inangkin ng gabing iyon? Partida pa na lasing ito.

“Anong pinagsasasabi mo?”

“Sir, ang sabi ko po. Nakailang minuto ninyo akong inamoy sa kotse. Tapos sasabihin ninyong hindi ninyo ako type.” Palusot niya.

“May naalala lang ako sa amoy mo. Gusto ko ang amoy mo pero hindi ikaw. Malaki ang pagkakaiba ng dalawa!” singhal nito sa kanya.

“Sige sir, mauna na ako.” Mabilis siyang tumalikod upang lumayo. Ngunit hinila nito ang laylayan ng blouse niya.

“Samahan mo akong kumain ng dinner.”

Paano ba siya makakatanggi? Gusto niya ng libreng pagkain pero kapag itong amo niya ang kasama niya baka hindi niya malulon kahit gaano kasarap ang ihain.

Tumango na lamang siya at sumunod sa mamahaling restaurant na pinasok nito. Lihim niyang tinitigan ang lalaking kaharap sa mesa. Gwapo talaga ito. ‘Yung tipong makalaglag panty. Agaw pansin sa lahat. Iba ang taglay nitong karisma.

“Baka malusaw ako sa titig mo. Sabi ko naman sa’yo, huwag kang mai-inlove sa akin kung gusto mong humaba ang pagpapanggap mong girlfriend ko. Ayoko ng drama.”

“Sir, bakit po kailangan nating kumain pa? Siguro gusto mo akong i-date, ano?” himig panunukso niya.

“Alam mo hindi ko alam kung saan ka kumukuha ng lakas ng loob. Huwag mong kakalimutan kung sino ako at kung sino ka para alam mo kung saan ka lulugar.”

Nalukot ang mukha niya. “Alam ko naman po sir kung saan ako dapat lumugar. Biro po ang sinabi ko.”

Dumating ang kanilang order. “Ma’am artista po ba kayo? Napakaganda ninyo po kasi,” anang waiter. Napangiti siya sa papuri nito. Hindi sinasadyang matabig nito ang basong may tubig at mabasa ang kanyang braso at damit.

Huminga ng malalim si Ethan. Nakita niyang masama ang tingin nito sa waiter. Gusto niyang balaan ito ng akmang pupunasan ang braso niya.

“Subukan mong hawakan ang girlfriend ko, uuwi kang lumpo at walang trabaho.”

Agad lumayo ang waiter sa kanya at humingi ng pasensya.

“Grabe ka naman. Hindi naman niya sinasadya.”

“Ang alin ang hindi niya sinasadya? Ang titigan ka mula ng pumasok dito o ang sadyang idikit ang katawan niya sa braso mo?”

Mainit ang ulo nito kaya hindi na lang siya kumibo. Parang alam na niya kung bakit ipinagpalit ito ng dating girlfriend. Ang hirap sigurong pakisamahan nito.

“Kailangan nating magpicture para may maipakita ako sa mommy ko.” Kinuha nito ang phone at nag-selfie sila. Tumayo siya at pumuwesto sa likod ng binata. Yumakap siya mula sa likuran nito.

Ang daming kubyertos sa table. Kutsara at tinidor lang naman ay okay na. Tahimik silang kumakain. Masarap ang pagkain. Ngayon lamang siya nakakain sa ganitong klase ng restaurant.

“Be my fuck buddy,” anito.

Nasamid siya habang nakasubo ang malaking sausage sa bibig. Tama ba ang nadinig niya?