( Natalie's POV ) Apat na araw na ang nakalipas magmula ng magkita kami ni Alas. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa dahil hindi na iyon muling nagpakita pa at nangulit o madismaya dahil sa ekspresyong nakita ko nun sa kanya ay mababanaag ang sakit sa kanyang mga mata pero wala man lang siyan
Ilang oras pa akong nanatili sa hotel bago muling tumawag si Manang Martha para impormahin ako na nakaalis na si Alas at ang kasama nung si Kuya Noli kaya agad ko na rin inasikaso ang lahat dito bago ako bumiyahe pauwi. Ewan ko ba, uuwi na nga ako pero ang bigat bigat pa rin ng pakiramdam ko. Inis
"Hindi mo man lang ba ako sasalubungin ha anak ? Ganyan ka ba kafocus at mukhang ayaw mong magpaabala?" Mariin ang bawat bigkas nito ng salita kaya mas lalong nagwala ang dibdib ko. "Ma..... mama...." At nang tuluyan itong nakalapit ay puno ng pagkadismayang bumaba ang mga mata nito sa sinapupunan
Bagong Yugto ( Makalipas ang dalawang taon ) "Amma.. pizzz hom... hom... " Natatawa ako at kinikilig at the same time nang marinig ang cute na cute na boses na ito ng anak ko sa kabilang linya. Dalawang taon palang ito kaya talagang bulol pa sa pagsasalita pero ako bilang nanay ay nauunawaan ko
"Hindi po sila magkikita Manang. Malabo po." Mabigat ang loob na wika ko dahil iyon ang pinaka- iniiwasan kong mangyari. Natatakot ako. Sobrang natatakot. "Pero kailangan mo pa ring paghandaan Natalie dahil hindi mo hawak ang takbo ng panahon at ang plano ng tadhana. Noon nga ay pinagtagpo pa rin
( Alas POV ) "Apo ko! Gusto mo ba ng kape? Ipagtitimpla kita." Abot tainga ang ngiti ni Lola Greta nang bumungad sa akin. Kakarating ko lang para bisitahin ito kaya nagtaka ako kung bakit napakaganda ng mood nito ngayon kumpara sa palagi niyang inaasal. Nakahawak pa ito sa braso ko habang suma
Fuck! Fuck! Fuck! Nakailang hampas na ako sa manibela. Hindi ko maipaliwanag ang nagkahalo halong emosyon sa aking damdamin ngunit nanaig dito ang guilt para sa lalaking itinuring kong kalaban! Sa lalaking wala akong ibang hinangad kundi mapabagsak. Ngunit kung kailan ay naputulan na iyon ng pak
Mahabang litanya nito ngunit natuon sa isang bagay na sinabi nito ang aking isipan, dahilan ng pagkagulantang ko. "Na--- naparalisa po noon si Maximus la????" Gulat na tanong ko sa haba ng naging salaysay nito. Tumango si lola. "Oo apo, nabaril siya noon nung babaeng kriminal na Krista. Iyong ba
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m