"Hindi po sila magkikita Manang. Malabo po." Mabigat ang loob na wika ko dahil iyon ang pinaka- iniiwasan kong mangyari. Natatakot ako. Sobrang natatakot. "Pero kailangan mo pa ring paghandaan Natalie dahil hindi mo hawak ang takbo ng panahon at ang plano ng tadhana. Noon nga ay pinagtagpo pa rin
( Alas POV ) "Apo ko! Gusto mo ba ng kape? Ipagtitimpla kita." Abot tainga ang ngiti ni Lola Greta nang bumungad sa akin. Kakarating ko lang para bisitahin ito kaya nagtaka ako kung bakit napakaganda ng mood nito ngayon kumpara sa palagi niyang inaasal. Nakahawak pa ito sa braso ko habang suma
Fuck! Fuck! Fuck! Nakailang hampas na ako sa manibela. Hindi ko maipaliwanag ang nagkahalo halong emosyon sa aking damdamin ngunit nanaig dito ang guilt para sa lalaking itinuring kong kalaban! Sa lalaking wala akong ibang hinangad kundi mapabagsak. Ngunit kung kailan ay naputulan na iyon ng pak
Mahabang litanya nito ngunit natuon sa isang bagay na sinabi nito ang aking isipan, dahilan ng pagkagulantang ko. "Na--- naparalisa po noon si Maximus la????" Gulat na tanong ko sa haba ng naging salaysay nito. Tumango si lola. "Oo apo, nabaril siya noon nung babaeng kriminal na Krista. Iyong ba
( Natalie's POV ) "It's been a long time Pilipinas." Usal ko sa sarili habang dinarama ang hanging dumadampi sa aking balat. Nakababa na kami ng airport at agad na sumakay ng sasakyannang makita namin sumundong family driver na si Manong Raul. "Maligayang pagdating po sa inyo ma'am." Bati nito a
"Doc, kumusta po ang asawa ko?" "Doc, kumusta po si daddy?" Halos sabay sabay na tanong namin kaya tipid na napangiti ang doktor. "He's safe pero may malaking fractures sa binti na hindi namin kayang operahan dito lalo na at may history ng paralysis ang pasyente. I suggest na dalhin niyo siya
THE ANTAGONIST POINT OF VIEW (Greta's POV ) "Punyetang Alas! Hindi rin naman pala mapakinabangan ang kabobohan. Ang tagal tagal ko nagtimpi sa pekeng anak mo Krista! Buti nalang at totoong nagmula sa isang mayamang angkan kaya sa ang pera nalang nun ang malaking pakinabang sa akin." Inis na ka
"La, mahaba haba na po itong tinakbo ng metro natin. Saan po ba talaga ang punta niyo?" Napakamot sa ulong tanong ng taxi driver. "Dalhin mo ako sa Alabang iho at may bibisitahin akong kamag anak doon." Sagot ko pero napakunot ang noo nito at parang hindi makapaniwala. "Ang layo layo nun lola. S
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na