"Doc, kumusta po ang asawa ko?" "Doc, kumusta po si daddy?" Halos sabay sabay na tanong namin kaya tipid na napangiti ang doktor. "He's safe pero may malaking fractures sa binti na hindi namin kayang operahan dito lalo na at may history ng paralysis ang pasyente. I suggest na dalhin niyo siya
THE ANTAGONIST POINT OF VIEW (Greta's POV ) "Punyetang Alas! Hindi rin naman pala mapakinabangan ang kabobohan. Ang tagal tagal ko nagtimpi sa pekeng anak mo Krista! Buti nalang at totoong nagmula sa isang mayamang angkan kaya sa ang pera nalang nun ang malaking pakinabang sa akin." Inis na ka
"La, mahaba haba na po itong tinakbo ng metro natin. Saan po ba talaga ang punta niyo?" Napakamot sa ulong tanong ng taxi driver. "Dalhin mo ako sa Alabang iho at may bibisitahin akong kamag anak doon." Sagot ko pero napakunot ang noo nito at parang hindi makapaniwala. "Ang layo layo nun lola. S
PASILIP SCENE (Extra Chapter for Book 3 ) "Hoooooh!!!! Giling pa !!!! Wooooohhhhhh!!" sigaw ko habang kembot ng kembot. Winawagayway ang mga kamay sa ritmo ng musika habang ginigiling giling ang balakang. Ilang minuto ko ring ginagawa ito at pawis na pawis na ako ng sobra kaya naisipan kong humi
Jusmeyo! Kung hindi lang sana umepal ang supladong Vincenzo na yun ay maganda na sana ang steps at choreography ko. Nakapagsanay sana ako ng maayos! Kapag ako talaga natalo. Sisisihin ko ang lalaking yon! And after 10000000000 years ay finally announcement of winners na! Tententenenenenenenen...
( Alas POV ) "Natalie..." Tawag ko sa babaeng nagpapatuliro pa rin sa akin magpahanggang ngayon. At nang mapalingon ito sa gawi ko ay para akong mas lalong nanghina. My body froze in a moment at d ko magawang ialis ang mga mata sa kanya. "Yes Mr. Santiago?" Mataray at taas noong sambit niy
Goodness! I knew it! Alam na alam ko na kung saan siya pupuntahan dahil siya mismo ang humiling sa akin noon na ilipat namin ang puntod ni Mommy Krista sa may pinakamalapit na sementeryo rito para madalas naman daw niyang madalaw. At buong puso ko siyang pinagbigyan. Hindi ko na inisip ang naging ga
( Natalie's POV ) Nakaalis na Alas pero yung presensiya at pagmumukha niya ay nanatili pa rin sa aking isipan. At ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit siya biglaang nataranta na umalis nang may kausap siya sa aparatu niya? "La, kumusta naman po ang buhay niyo na kasama ang apo ninyo? Wala nama
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na