"SAKAY NATALIE! HUWAG MO NG UBUSIN ANG PASENSIYA KO DAHIL TANG INA! HIRAP NA HIRAP NA AKO SA LAHAT! SAKAAAAY!" Puno ng gigil na asik na utos niya pero sa mahinang boses na tila ba nagpipigil ng eskandalo kaya dahil sa pagkabalisa ko sa sarili ay tuluyan na akong pumasok sa loob ng walang anumang sin
"Dahil nga wala kang alam sa mga nangyayari sa 'kin! Dahil akala mo nga diba na napakababaw ko, na siguro akala mo wala akong ginawa... but you don't know what I've been through!" He uttered full of emotions pero nanatili akong bingi at gusto ko ng isarado ang tainga sa pakikinig sa kanya dahil baka
Hanggang sa makarating kami sa mansyon ay wala na kaming imikan ni Alas. At masasabi kong totoo ang pinapakita niya dahil na rin sa mga luha sa mga mata niya. He's not faking it. Ramdam na ramdam ko. At ang reaksyon ko? Nagkahalo halo na rin pero wala akong balak iparamdam sa kanya na naaawa ako.
"Ayos ka lang?" Tanong ni Manang nang mapansin nito ang hitsura ko saka ito naupo sa tabi ko. Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago napakwento sa kanya. "Manang, alam niyo po ba na nagpunta si Alas dito kanina? Nakita niya po si Nex Manang... Nakita niya ang anak ko!" Naluluha
( Alas POV ) "Ano nga po ang ginagawa mo doon la? Bakit po kayo nagpunta sa mansyon ng mga Villaroman? May binabalak po ba kayong masama?" Hilot ang sintidong tanong ko kay Lola Greta dahil hindi talaga ako kumbinsido sa paulit ulit din na sagot nito. And there's a bigger part of me na nagpapa
( Natalie's POV) Sa sumunod na araw ay ginugol ang oras ta at panahon sa mga naiwanang negosyo ni Daddy Maximus. Hindi pwedeng tatanga tanga ako ngayon kaya isinantabi ko na muna ang sariling problema ko. "Ma'am?" Bungad ng isang empleyado ni dad. At dahil abala ang mga mata ko sa monitor ng lap
Literal na agad na napataas ang kilay ko pagkarinig ko pa lang sa boses ng lalaking pinanggigigilan ko. Dahil sa samo't saring nararamdaman ay hindi ko ito binalingan ng tingin at wala akong balak. Nagbibingi- bingihan ako na parang walang naririnig. "Natalie... please!" Muling usal niya sa nags
( Alas POV ) Seconds... minutes... hours had passed pero nakatuon pa rin ang mga mata ni Natalie sa kaharap nitong monitor ng laptop, seryosong seryoso siya na para bang siya lang ang nasa loob ng opisinang ito and I am not existing. Ramdam na ramdam ko na ang init sa aking pang upo at halos nag
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m