Ilang saglit lang ay bumalik ito sa sasakyan para tawagin ako kaya mabilis akong lumabas. Nagsimula na namang magwala ang puso ko habang di makapaghintay na inaabangan ang mga kuhang footages kagabi. "If I'm not mistaken it's between 10:00 to 11:00 PM." Mariing wika ko sa staff kaya finorward ni
( Krista's POV ) Buong magdamag akong naghintay, umaasang uuwi si Maximus ngunit pumuti nalang ata ang mga mata ko't lahat lahat ay walang Maximus na nagpakita. Inis akong bumangon sa kinahihigaang kama, sa masters bedroom niya kung saan ako matiyagang naghintay para sana dito isagawa ang pangal
Dahil sa sumidhing galit ay nabato ko ang hawak na aparatu. Buti na nga lang at sa kama ito tumama kaya hindi ito nagkabasag basag. Napahawak ako sa dibdib kong parang sasabog na sa lakas ng pagtibok. I can hardly breath! Kaya pala hindi umuwi ang Maximus na iyon dahil halatang napasarap sa kandu
( Thalia's POV ) Hindi mawala wala ang ngiti sa aking labi sa mga ginawa kong panggo- goodtime at pananakot sa mga taong walang puso. Una, ang halimaw na Maximus na iyon sa bar. Na nilagyan ko ng gamot ang alak na ininom para agad iyong malasing at mawala sa sariling pag iisip. Inakit ko ang dam
( Krista's POV ) Dahil sa mga nakita ko ay parang akong sinampal ng paulit ulit sa realidad na mukhang napakalabo ng pagbalingan pa ako ng atensyon ni Maximus. Ayaw ko man na panghinaan ng loob ngunit hindi ko naman makontrol ang sariling damdamin. Hirap na hirap na nga ako sa paghahabol sa kany
"Don't mind him anak. What's important is I love you so much at kahit anong mangyari, nandito lang si mommy at hindi kita pababayaan." Ani ko nalang sabay haplos sa buhok nito kaya napayakap ito sa akin. Napangiti ako dahil alam kong kuhang kuha ko na talaga ang loob ng bata. Ang batang siyang tan
( Maximus POV ) "You're going to San Fernando pero pupunta ka pa rin talaga sa bar ngayong gabi?" Tanong ni Bradley sa kabilang linya na walang pagdadalawang isip kong tinanguan like he could see me. "Yeah ofcourse. Bibisitahin ko lang ang anak ko pero babalik din naman ako kaagad." Seryosong sa
Ilang saglit lang ay walang imik na sumunod ang bata kaya ngayo'y naiwanan kaming dalawa. "Mabuti naman naisipan mong bisitahin ang anak mo after you dumped him like a bastard." Bukas nito sa usapan, she even confidently crossed her arms in front of me kaya napaigting lalo ang panga ko. "Where d
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na