"Oh, bakit hindi ka pa kumakain?" Nag aalalang tanong ni Manang nang makabalik ito at napansing hindi ko nagalaw ang pagkain. May bitbit na rin itong isang medicine kit. "Wa---- wala po akong gana Manang." Matapat na sagot ko. "Thalia, kailangan mong magpalakas. Papaano ka lalaban kung nanghihin
( Maximus POV ) Halos buong araw akong nakatutok sa monitor ng laptop para asikasuhin ang mga international businesses namin. Kailangan kong mahabol ang mga meetings via zoom lalo pa't halos isang linggo na akong walang update dahil ang atensyon ko'y nakatuon sa pagbibigay ng hustisya kay lolo at
( Thalia's POV ) [ "Tulong! Tulong!" "Lola Cita, Tiyang Miling, tulungan niyo po ako... Manang Sonya..." Panay ang sigaw at pagtawag ko sa mga taong tanging malalapit sa akin habang nagpupumilit na makawala sa isang bakal na rehas. Nag iisa ako sa isang napakadilim na lugar at walang sinuman a
Walang imik ang halimaw sa tinuran ni doktora kaya ako na rin ang unang nag iwas ng tingin sa kanila. Ang sabi ni Manang Sonya ay ang halimaw na ito tumulong sa 'kin, na siya ang nagpapunta kay doktora rito. Pero para sa 'kin hindi naman ito tulong dahil tiyak personal ang dahilan niya. Dahilan na p
Pagkatapos nitong iligpit ang mga gamit ay nagpaalam na rin ito sa 'kin. Akay nito ang halimaw papalabas ng kwarto at di nakaligtaan ng mga mata ko ang pagyapos nito sa braso ng lalaki. Napahinga ako ng malalim nang mapag isa. Siguro nga ay sobrang close ng dalawa dahil nagagawang biruin ni doktor
Kagagaling ko pa nga lang mula sa sakit pero pakiramdam ko buong katawan ko na naman ang nanghina, tipong para akong tinakasan ng lakas nang marinig ang sobrang seryosong banta ng halimaw na yon. Kung noong mga nakaraang araw ay nagagawa pa niyang magtimpi dahil sa mga binigay niyang kondisyon, ng
"Maawa ka Señorito! Maawa ka kay Thalia utang na loob! Kagagaling pa lamang niya mula sa sakit." Umiiyak na sigaw ni Manang Sonya at naramdaman ko nalang ang pagyakap nito sa akin. "I don't fucking care! I told you to stay away from this Manang. Pinagbigyan na kitang ipagamot yang kriminal na yan
Gusto ko ng mawala. Wala akong ibang naiisip ngayon habang tinatanak namin ang kahabaan ng kalsada pabalik ng mansyon. Buong buhay ko ay ngayon lang ako sobrang nawalan ng lakas at pag asa. Durog na durog ako sa nangyari. Parang namanhid ang buong katawan ko sa tuwing naiisip na wala na ang lola C
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m