Poprotektahan daw niya ako? Mas lalong akong natulala sa narinig. Di ko na mailarawan ang matinding pagwawala ng aking puso.Totoo ba talaga 'to!?"Ser--- seryoso ka ba?" Di makapaniwalang tanong ko and he just nodded."Mukha ba akong nagbibiro?" Mariin at baritono niyang sagot kaya saglit akong napatanga.He's right. Hindi siya mananatili dito at nakabantay sa 'kin kung hindi siya seryoso.I cleared my throat."But, why?" Nabigkas ko rin, puno ng katanungan at kuryosidad."Because you're not safe and you needed help. Wala ka namang ibang pamilya na tutulong sayo rito so I have no choice either. May ibang rason pa ba dapat?" He straightly answered kaya napakagat ako sa ibabang labi ko.Yeah, he has a choice. Pwede niya naman akong pabayaan at huwag ng tulungan. Lagi niya nga akong tinataboy noon, bakit ngayon hindi niya na magawa?Para talaga akong tanga. He already answered pero hindi iyon ang gusto kong marinig na dahilan. Or maybe I am too assuming. Na ako lang itong nagbibigay ng m
Tanghali na nang makarating si Manang Celia sa ospital bitbit ang iilang gamit namin ni Zander.Si Zander naman ay nagpaalam agad na aalis saglit, may importanteng lalakarin daw na di ko naman inusyuso."Kumusta ka na? Nag- alala talaga ako sayo. Ipinaalam ko nga agad sa mommy Amanda mo ang nangyari." Concern na sambit nito matapos mailapag ang mga gamit.Marahan akong ngumiti. "Nasabi nga po ni mommy sa 'kin. Salamat sa concern Manang. Salamat sa Maykapal at maayos naman po ako. Baka sa susunod na araw ay makakalabas na rin ako.""Walang anuman. Alam mo namang parang anak na ang turing ko sa inyo lalo na kay Señorito. Alam mo bang ramdam ko ang labis na pag- aalala nun sayo nung tumawag sa 'kin? Kita mo naman, talagang di ka iniwanan." Nakangiting pahayag nito.Matamis naman akong napangiti. Kahit alam kong sinabi na ni Zander ang dahilan at wala itong malalim na ibig sabihin ay di ko maiwasang kiligin. Ganito ako karupok."Napakalaki ng ipinagbago ng pakikitungo niya sayo ano? Lalo
( Zander's POV )"Bawal ang bisita lalong lalo na kapag lalaki, maliban na lamang sa doktor na papasok." Mariing bilin ko sa tatlong gwardiya. "Masusunod po boss Zander." Sabay sabay na sagot ng mga ito na tinanguan ko lang. Bagong hire ko ang nga ito para magbantay kay Amari sa tuwing wala ako.And this is the first time na kumuha ako ng bodyguards and it's not for me kundi para sa babaeng pinoprotektahan ko sa di ko malamang dahilan.Dati rati gustong- gusto ko siyang nakikitang nahihirapan. Pero ngayon, ako mismo ang pumoprotekta sa kanya laban sa taong may balak na gawan siya ng masama.This is ridiculous!But damn! I am finding myself doing this shits. Nahihibang na ata talaga ako.Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan patungong police station. Isa pa ito sa mga inaalala ko. Gusto ko ng malaman kung sino ang may kagagawan nito kay Amari para maparusahan na. Hindi ako mapananatag hangga't hindi nakukulong ang maysala."Magandang hapon po Mr. Montegrande." Bungad na bati agad ng m
( Amari's POV )Malakas na kumalampag ang pintuan kaya kapwa kami gulat na napatingin ni Dr. Mendez doon."Zan------ Zander!" Kinakabahang sambit ko sa pangalan nito nang makita ang hitsura nitong namumula sa galit."How dare you!" Sigaw nito sabay balibag sa dalang malaking bouquet at isang paperbag na may lamang pagkain.Nanlaki ang mga mata ko sa labis na pagkataranta.At base sa reaksyon nito, alam kong narinig nito ang katangi tanging sekretong tinatago namin ni Dr. Mendez."I guess, I should better leave now."Kinakabahang paalam sana ni Dr. Mendez ngunit hinarang ito ni Zander at nakatiim bagang na kwenelyuhan."Where do you think you're going doc!?" Galit na sambit nito, kitang kita ko ang mga ugat sa kuyom na kamao nito."Zan... Zander," Naiiyak na awat ko ngunit nanatiling nakaupo dahil para akong tinakasan ng lakas dahil sa labis na takot at pagkabahala.Di rin nakakilos si Dr. Mendez hanggang sa kusa itong binitawan ni Zander na kamuntik ng ikatumba nito. Nagbabaga pa rin
Lumipas ang buong magdamag na mag- isa nalang ako. Hindi na ako muling binalikan pa ni Zander. Ano pa nga bang aasahan ko eh sobrang galit yun sa akin ngayon.Sobrang nakakapanghina lang talaga. Hindi lang buong katawan ang masakit sa akin kundi maging ang puso't kaluluwa ko na ata. And I am just crying all by myself, wala ni isang karamay.I didn't call anyone. Maging si Lory ay hindi ko tinawagan dahil alam kong kasuklam- suklam ang ginawa ko at hindi nararapat na ipangalandakan pa. Kahit saang anggulo tingnan, kasalanan ko pa rin ang lahat. Na kahit ako ay sising sisi sa sarili ko.Marahan kong inabot ang aking cellphone para basahin ang reply ni Ms. Cleo. Nagtext kasi ito kanina para ipaalam na may trabaho ako nextweek para magmodel sa isang sikat na cosmetic company. Alam na nitong nasa ospital ako, Aslan told her as she said kaya sa susunod na linggo ang binigay na schedule sa akin which is sinang ayunan ko naman."Are you sure na kaya mo ng bumalik sa trabaho?" Paninigurong rep
Kukuha ng abogado? Anak ng tinapa! Eh nagigipit na nga ako tapos magbabayad pa ako ng abogado?At kahit pa magkaroon ako ng pera, ano namang panlaban ko gayung nasa panig ng katotohanan si Zander. Witness pa niya si Dr. Mendez na nasisiguro kong magsasambulat ng katotohanan. Para ko lang ginigisa ang sarili ko sa sarili ko ring mantika kung lalaban pa ako gayung alam ko na dehadong dehado ako.Nasapo ko ang ulo. Kailan ba ako tatantanan ng problema? Kung anu- anong pang- aakit at kalandian ang ginawa ko kay Zander kagabi tapos gigising lang pala ako na masamang balita kaagad ang bubungad sa 'kin.Tumunog na naman ang message alert tone ng cellphone ko kaya matamlay kong binasa ang mensahe."I forgot to tell you earlier that you have so much time to prepare Amari. Aalis ng bansa si Mr. Montegrande for business meetings and transactions. And it took a month or maybe months."Di ko alam kung anong mararamdaman ko habang binabasa ang mensaheng ito ni Attorney Mariano. At aalis na naman ng
Matapos niyang sabihin iyon ay umiiyak akong napaupo. Mabilisan niyang iniligpit ang mga gamit niya sa isang malaking maleta. He's probably leaving, ni hindi ko alam kung anong araw ang alis niya at kung saang bansa. Mas lalo namang wala akong lakas para magtanong.Matapos lang ang ilang minuto ay walang anumang salita na lumabas siya ng condo bitbit ang maleta niya. Parang tinutusok ang dibdib ko sa sakit habang sinusundan siya ng tingin paalis. Wala man lang salitang lumabas sa bibig ko dahil sa labis na panghihina. Alam ko namang babalik siya pero talagang napakasakit lang na di ko siya makikita ng ilang buwan tapos aalis siyang may sobrang galit pa sa akin.Sobra sobra na itong nararamdaman ko ngayon, para na akong mababaliw. Nawala na sa isip ko ang kumain. I just wanted to cry all night. Marahil dala ng epekto ng wine kaya mas dumoble ang pagiging emosyonal ko.Ngayon pa lang iniisip ko na ang mangyayari kapag napagtagumpayan niya ang annulment. Pakiramdam ko ubos na ubos na ako.
Kung noong mga nakaraang linggo ay matamlay pa ako sa tuyot ma halaman, ngayon naman ay parang nabuhay lahat ng ugat at laman ko sa katawan.Nangako si Drake na sasagutin niya ang gastos sa kakilala niyang napakagaling daw na abogado. Syempre hindi rin siya papayag na mapagtagumpayan ni Zander ang annulment at baka manggulo raw iyon sa kanila ni Amina. Napailing nalang ako. Masyadong paranoid din si Drake, halatang baliw na baliw rin sa pag- ibig kagaya ko.Pero syempre napakasaya ko dahil pabor na pabor din naman sa akin. Sino bang di magbubunyi sa pangako niya?Hindi pa man nangyayari pero pakiramdam ko mananalo na ako lalo pa't kumakampi sa akin si Attorney Mariano. Ganoon ka positibo ang enerhiyang bumabalot sa 'kin ngayon. Kabaliktaran sa nararamdaman kong pagkalugmok noong mga nakaraang linggo.And as I promised too, kinabukasan, matapos ang trabaho ko ay naghanda na agad ako para puntahan sina mommy at Amina sa hotel. Kakarating lang din daw ni mommy ngayong araw dahil nga nap