( Zander's POV )She already left but here I am, nakatulala matapos kainin ang pagkaing siya mismo ang nag-order. Medyo nawala na ang kaunting pagkahilo ko gawa ng nainom na alak kaya alam na alam ko ang buong pangyayari.Muli akong umupo sa couch habang nilalakbay ng isipan ko ang lahat. Muntikan na naman akong bumigay. Kahit na binubulong ng isip ko na huwag ituloy ang gusto ng puso na halikan siya kanina ay ginawa ko pa rin.And fuck! We almost did it!Kung di lang naudlot dahil sa pagdating ng staff ay baka tuluyan na akong tinangay ng magkahalong pagnanasa at kagustuhan ng puso. I have so much time to push her away pero hinayaan ko siya.And yeah! I'm fucking miss her and her body. May kung ano sa kaibuturan ng pagkalalaki ko ang labis na nananabik sa kanya kaya di na ako nakapagkontrol kanina.At di ko maiwasang maguilty dahil sa kabila ng mga hindi magandang nagawa ko sa kanya, wala manlang siyang pagtutol. Sadyang napakabilis niyang ipaubaya ang sarili sa akin.Pati ang alagaan
( Amari's POV )Puno ng hinagpis akong umiiyak habang nakatanaw sa pamilya kong nagkakasiyahan. Amina and Mommy Amanda are so happy. They're partying and enjoying without me kaya parang tinutusok ang puso ko ng ilang libong karayom. Karga- karga ni Drake ang anak nilang si Amadeus bago ito umupo sa tabi ni Amina. And the two are so sweet. Nagkaayos na pala ang mga dalawa. Kailan pa?"Mom,"Tawag ko kay mommy kaya naagaw ko ang atensyon nilang lahat. Tumayo si Amina at pekeng nakangisi habang papalapit sa akin. While mom was just ignoring my presence."Amari, hindi kana dapat nandito. Masaya ka namang pinili si Zander hindi ba? Bakit ka pa umuwi? Matagal ka na naming kinalimutan. Hindi ka na parte ng pamilya ngayon. Pinili mong magpakalugmok at magpakatanga sa pag-ibig kaya magdusa ka!""Umalis ka na Amari. Wala akong anak na suwail at walang kwentang kagaya mo." Rinig kong sigaw ni mommy para ipagtabuyan ako.Napanganga ako at natuod. Tinulak ako ni Amina kaya napunta ako sa isang mad
Poprotektahan daw niya ako? Mas lalong akong natulala sa narinig. Di ko na mailarawan ang matinding pagwawala ng aking puso.Totoo ba talaga 'to!?"Ser--- seryoso ka ba?" Di makapaniwalang tanong ko and he just nodded."Mukha ba akong nagbibiro?" Mariin at baritono niyang sagot kaya saglit akong napatanga.He's right. Hindi siya mananatili dito at nakabantay sa 'kin kung hindi siya seryoso.I cleared my throat."But, why?" Nabigkas ko rin, puno ng katanungan at kuryosidad."Because you're not safe and you needed help. Wala ka namang ibang pamilya na tutulong sayo rito so I have no choice either. May ibang rason pa ba dapat?" He straightly answered kaya napakagat ako sa ibabang labi ko.Yeah, he has a choice. Pwede niya naman akong pabayaan at huwag ng tulungan. Lagi niya nga akong tinataboy noon, bakit ngayon hindi niya na magawa?Para talaga akong tanga. He already answered pero hindi iyon ang gusto kong marinig na dahilan. Or maybe I am too assuming. Na ako lang itong nagbibigay ng m
Tanghali na nang makarating si Manang Celia sa ospital bitbit ang iilang gamit namin ni Zander.Si Zander naman ay nagpaalam agad na aalis saglit, may importanteng lalakarin daw na di ko naman inusyuso."Kumusta ka na? Nag- alala talaga ako sayo. Ipinaalam ko nga agad sa mommy Amanda mo ang nangyari." Concern na sambit nito matapos mailapag ang mga gamit.Marahan akong ngumiti. "Nasabi nga po ni mommy sa 'kin. Salamat sa concern Manang. Salamat sa Maykapal at maayos naman po ako. Baka sa susunod na araw ay makakalabas na rin ako.""Walang anuman. Alam mo namang parang anak na ang turing ko sa inyo lalo na kay Señorito. Alam mo bang ramdam ko ang labis na pag- aalala nun sayo nung tumawag sa 'kin? Kita mo naman, talagang di ka iniwanan." Nakangiting pahayag nito.Matamis naman akong napangiti. Kahit alam kong sinabi na ni Zander ang dahilan at wala itong malalim na ibig sabihin ay di ko maiwasang kiligin. Ganito ako karupok."Napakalaki ng ipinagbago ng pakikitungo niya sayo ano? Lalo
( Zander's POV )"Bawal ang bisita lalong lalo na kapag lalaki, maliban na lamang sa doktor na papasok." Mariing bilin ko sa tatlong gwardiya. "Masusunod po boss Zander." Sabay sabay na sagot ng mga ito na tinanguan ko lang. Bagong hire ko ang nga ito para magbantay kay Amari sa tuwing wala ako.And this is the first time na kumuha ako ng bodyguards and it's not for me kundi para sa babaeng pinoprotektahan ko sa di ko malamang dahilan.Dati rati gustong- gusto ko siyang nakikitang nahihirapan. Pero ngayon, ako mismo ang pumoprotekta sa kanya laban sa taong may balak na gawan siya ng masama.This is ridiculous!But damn! I am finding myself doing this shits. Nahihibang na ata talaga ako.Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan patungong police station. Isa pa ito sa mga inaalala ko. Gusto ko ng malaman kung sino ang may kagagawan nito kay Amari para maparusahan na. Hindi ako mapananatag hangga't hindi nakukulong ang maysala."Magandang hapon po Mr. Montegrande." Bungad na bati agad ng m
( Amari's POV )Malakas na kumalampag ang pintuan kaya kapwa kami gulat na napatingin ni Dr. Mendez doon."Zan------ Zander!" Kinakabahang sambit ko sa pangalan nito nang makita ang hitsura nitong namumula sa galit."How dare you!" Sigaw nito sabay balibag sa dalang malaking bouquet at isang paperbag na may lamang pagkain.Nanlaki ang mga mata ko sa labis na pagkataranta.At base sa reaksyon nito, alam kong narinig nito ang katangi tanging sekretong tinatago namin ni Dr. Mendez."I guess, I should better leave now."Kinakabahang paalam sana ni Dr. Mendez ngunit hinarang ito ni Zander at nakatiim bagang na kwenelyuhan."Where do you think you're going doc!?" Galit na sambit nito, kitang kita ko ang mga ugat sa kuyom na kamao nito."Zan... Zander," Naiiyak na awat ko ngunit nanatiling nakaupo dahil para akong tinakasan ng lakas dahil sa labis na takot at pagkabahala.Di rin nakakilos si Dr. Mendez hanggang sa kusa itong binitawan ni Zander na kamuntik ng ikatumba nito. Nagbabaga pa rin
Lumipas ang buong magdamag na mag- isa nalang ako. Hindi na ako muling binalikan pa ni Zander. Ano pa nga bang aasahan ko eh sobrang galit yun sa akin ngayon.Sobrang nakakapanghina lang talaga. Hindi lang buong katawan ang masakit sa akin kundi maging ang puso't kaluluwa ko na ata. And I am just crying all by myself, wala ni isang karamay.I didn't call anyone. Maging si Lory ay hindi ko tinawagan dahil alam kong kasuklam- suklam ang ginawa ko at hindi nararapat na ipangalandakan pa. Kahit saang anggulo tingnan, kasalanan ko pa rin ang lahat. Na kahit ako ay sising sisi sa sarili ko.Marahan kong inabot ang aking cellphone para basahin ang reply ni Ms. Cleo. Nagtext kasi ito kanina para ipaalam na may trabaho ako nextweek para magmodel sa isang sikat na cosmetic company. Alam na nitong nasa ospital ako, Aslan told her as she said kaya sa susunod na linggo ang binigay na schedule sa akin which is sinang ayunan ko naman."Are you sure na kaya mo ng bumalik sa trabaho?" Paninigurong rep
Kukuha ng abogado? Anak ng tinapa! Eh nagigipit na nga ako tapos magbabayad pa ako ng abogado?At kahit pa magkaroon ako ng pera, ano namang panlaban ko gayung nasa panig ng katotohanan si Zander. Witness pa niya si Dr. Mendez na nasisiguro kong magsasambulat ng katotohanan. Para ko lang ginigisa ang sarili ko sa sarili ko ring mantika kung lalaban pa ako gayung alam ko na dehadong dehado ako.Nasapo ko ang ulo. Kailan ba ako tatantanan ng problema? Kung anu- anong pang- aakit at kalandian ang ginawa ko kay Zander kagabi tapos gigising lang pala ako na masamang balita kaagad ang bubungad sa 'kin.Tumunog na naman ang message alert tone ng cellphone ko kaya matamlay kong binasa ang mensahe."I forgot to tell you earlier that you have so much time to prepare Amari. Aalis ng bansa si Mr. Montegrande for business meetings and transactions. And it took a month or maybe months."Di ko alam kung anong mararamdaman ko habang binabasa ang mensaheng ito ni Attorney Mariano. At aalis na naman ng