"Thank you."Puno ng emosyon na sambit ko nang makarating kami sa condo. I just want to thank him for everything today. Sa pag- anyayang sumabay sa kanya pauwi plus the dinner treat."Yeah." He just simply answered bago tuloy- tuloy na pumasok sa loob.Sumunod ako at napahinto nang sumalampak siya ng upo sa couch na parang pagod na pagod."Zander, sa--saan nga pala ako matutulog?" Nauutal na tanong ko. Medyo nakakaramdam pa rin kasi ako ng hiya.Nagkasalubong ang kilay niya nang tumingin sa 'kin."The other room. Saan ba dapat?" Makahulugang tanong niya kaya napalunok ako.Saan ba dapat? Pwede bang sa kwarto niya at nang makatabi siya?Oh shit! My face heated dahil sa sariling naiisip."I see, a--- akala ko kasi di--- dito sa couch." Nauutal na palusot ko sabay kamot sa ulo.Di ko na hinintay ang sagot niya at tuloy- tuloy na tumungo sa kwarto. Napahawak ako sa dibdib nang makapasok. Kadalasan talaga inaatake ako ng labis na pagpapantasya. Ayan tuloy! Ako ang napahiya.Pero hanggang p
( Zander's POV )Bumangon ako nang maramdaman ang sikat ng araw na tumama sa bintana ng kwarto ko."Fuck!" I cursed. My head is aching like shit. Dahan- dahan akong tumayo para dumiritso sa kusina. I wanted to drink cold water, yung malamig na malamig dahil parang nanunuyo ang lalamunan ko."Hi, goodmorning." Someone greeted me kaya bahagya akong napatigil."Kumain ka na! Kakatapos ko lang magluto. Mainit init pa yung tinolang manok." Alok agad ni Amari nang maabutan ko itong abala sa kusina. Wala sa sariling napatutok ang mga mata ko sa kanya. She's sweating while wearing her apron. Nakatali ang mahaba niyang buhok at medyo magulo na ito dahil sa pagiging busy niya. She's only wearing a simple dress na pambahay pero bakat bakat ang hubog ng kanyang katawan.Damn! She looks hot and even more seductive on her simple and occupied look. And I don't know why I am staring at her for how many seconds rather than answering her."Uhmmm!"She cleared her throat kaya't para akong nanumbalik sa
"Good. Mukhang epektibo ang plano natin. We can use it as a strong evidence. Madali lang palabasin na nanlalalaki ang asawa mo lalo pa't nasa katabing unit mo lang pala itong lalaki. Maaari mo ring echeck ang mga CCTV sa loob ng building nang sa gayun ay makahanap pa tayo ng ibang ebidensiya na nagkikita sila o nagkakausap."Mahabang salaysay ni attorney matapos mapanood ang mga video na kuha ko. At di ko alam kung bakit imbes na matuwa ay bigla akong nakaramdam ng inis sa tuwing naiisip na maaari ngang nag- uusap o nagkakasama na patago ang dalawa."Uhmmm mukhang malalim ata ang iniisip mo Mr. Montegrande." Anito nang hindi ako makasagot.Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago nagsalita. "I'll try attorney. I mean I will."Napailing si attorney na parang di kumbinsido sa sinabi ko. Kahit ako ay nahihirapanh unawain ang sarili."Iyon ba talaga ang nais mo? Coz you seemed unhappy. Hindi ba dapat masaya ka na sa wakas ay nakahanap tayo ng mabilisang paraan para matuloy
( Amari's POV )Kanina pa ako patingin tingin sa oras ng suot kong wriswatch. Alas diyes na ng gabi pero ni anino ni Zander ay hindi man lang nagpapakita. Tanghali pa yun ng umalis, nagpaalam na may mahalagang pupuntahan kaya di na ako nag- usisa pa.Ilang beses ko na ring dinidial ang numero niya ngunit di ko pa rin makontak. Marahil, nagpalit na nga iyon ng bagong sim.Laglag ang balikat na tinungo ko ang dining area. Mapait na napangiti nang makita ang pagkaing kanina ko pa hinanda para sana sa hapunan niya. Sa kanya lang talaga ito dahil nauna na akong kumain."Sayang naman. Masasayang lang." Ani ko sa sarili at sinimulan na ang pagliligpit. Baka wala ng balak umuwi ngayon ang lalaking yun. I wonder kung saan na naman iyon nagpunta. Sana lang hindi ang higad na si Suzy ang kasama niya. Pagkatapos magligpit ay matamlay akong napaupo sa couch. Nilukob na naman ako ng lungkot. Di ko alam kung ano talaga ang malalim na dahilan kung bakit niya ako hinayaang tumira rito. Gagawin niya ba
Pinilit kong inayos ang sarili at bumalik sa counter. Nakatulog na si Zander nang mabalikan ko. Dahil malaki itong tao ay kinailangan ko pa magtawag ng mga waiter para maalalayan ito pasakay sa sasakyan. Nahanap ko naman agad ang susi na nasa suot niyang pantalon."Salamat." Turan ko sa mga tumulong bago sunod na pumasok sa driver's seat.Bahagya kong sinulyapan si Zander. Mukhang malala ang tama ng alak nito dahil tulog na tulog na.Kagabi lang ay uminom din ito at nasugatan pa. Tapos ngayon, lasing na naman. May problema ba ito?Parang kidlat na nanumbalik sa isipan ko ang mga sinasabi niya kanina. Na kasalanan ko raw dahil hindi niya matuloy tuloy ang plano. What was that mean? Tungkol ba ito sa annulment? Kasi ganoon din ang sinabi niya noong nakaraang gabi na lasing siya, that I made him hard for him to continue the annulment. Iyon ba ang rason kung bakit siya laging naglalasing?May kung anong nabuhay na saya at pag- asa sa puso ko. Kung totoo nga ang sinabi na dahilan ng halipa
( Zander's POV )She already left but here I am, nakatulala matapos kainin ang pagkaing siya mismo ang nag-order. Medyo nawala na ang kaunting pagkahilo ko gawa ng nainom na alak kaya alam na alam ko ang buong pangyayari.Muli akong umupo sa couch habang nilalakbay ng isipan ko ang lahat. Muntikan na naman akong bumigay. Kahit na binubulong ng isip ko na huwag ituloy ang gusto ng puso na halikan siya kanina ay ginawa ko pa rin.And fuck! We almost did it!Kung di lang naudlot dahil sa pagdating ng staff ay baka tuluyan na akong tinangay ng magkahalong pagnanasa at kagustuhan ng puso. I have so much time to push her away pero hinayaan ko siya.And yeah! I'm fucking miss her and her body. May kung ano sa kaibuturan ng pagkalalaki ko ang labis na nananabik sa kanya kaya di na ako nakapagkontrol kanina.At di ko maiwasang maguilty dahil sa kabila ng mga hindi magandang nagawa ko sa kanya, wala manlang siyang pagtutol. Sadyang napakabilis niyang ipaubaya ang sarili sa akin.Pati ang alagaan
( Amari's POV )Puno ng hinagpis akong umiiyak habang nakatanaw sa pamilya kong nagkakasiyahan. Amina and Mommy Amanda are so happy. They're partying and enjoying without me kaya parang tinutusok ang puso ko ng ilang libong karayom. Karga- karga ni Drake ang anak nilang si Amadeus bago ito umupo sa tabi ni Amina. And the two are so sweet. Nagkaayos na pala ang mga dalawa. Kailan pa?"Mom,"Tawag ko kay mommy kaya naagaw ko ang atensyon nilang lahat. Tumayo si Amina at pekeng nakangisi habang papalapit sa akin. While mom was just ignoring my presence."Amari, hindi kana dapat nandito. Masaya ka namang pinili si Zander hindi ba? Bakit ka pa umuwi? Matagal ka na naming kinalimutan. Hindi ka na parte ng pamilya ngayon. Pinili mong magpakalugmok at magpakatanga sa pag-ibig kaya magdusa ka!""Umalis ka na Amari. Wala akong anak na suwail at walang kwentang kagaya mo." Rinig kong sigaw ni mommy para ipagtabuyan ako.Napanganga ako at natuod. Tinulak ako ni Amina kaya napunta ako sa isang mad
Poprotektahan daw niya ako? Mas lalong akong natulala sa narinig. Di ko na mailarawan ang matinding pagwawala ng aking puso.Totoo ba talaga 'to!?"Ser--- seryoso ka ba?" Di makapaniwalang tanong ko and he just nodded."Mukha ba akong nagbibiro?" Mariin at baritono niyang sagot kaya saglit akong napatanga.He's right. Hindi siya mananatili dito at nakabantay sa 'kin kung hindi siya seryoso.I cleared my throat."But, why?" Nabigkas ko rin, puno ng katanungan at kuryosidad."Because you're not safe and you needed help. Wala ka namang ibang pamilya na tutulong sayo rito so I have no choice either. May ibang rason pa ba dapat?" He straightly answered kaya napakagat ako sa ibabang labi ko.Yeah, he has a choice. Pwede niya naman akong pabayaan at huwag ng tulungan. Lagi niya nga akong tinataboy noon, bakit ngayon hindi niya na magawa?Para talaga akong tanga. He already answered pero hindi iyon ang gusto kong marinig na dahilan. Or maybe I am too assuming. Na ako lang itong nagbibigay ng m
[ Excited akong nagmaneho patungong Quezon para sa gaganaping fashion show. Medyo may kabigatan ang dibdib ko dahil hindi ko makikita si Zander ng ilang araw. Gayunpaman, may sulat naman akong iniwan. Umaasa akong uuwi siya ng condo at mababasa niya iyon kahit alam ko namang imposible.Ngunit kung kailan malapit na akong makarating sa venue ay bigla na lamang nagloko ang sasakyan ko kaya napilitan ko itong ihinto sa gilid ng kalsada.I was about to ask for help nang may lumapit sa aking dalawang lalaki. Kinatok nito ang bintana ng sasakyan ko kaya binaba ko na."Miss, anong problema? Kailangan mo ba ng tulong?" Ani ng isang may mahabang bigote.I am not that judgmental pero nakakaramdam ako ng kakaiba presensiya sa dalawa. Para bang may gagawin ang mga ito na hindi kanais nais."No need. Tatawagan ko nalang yung mga kasamahan ko." Ani ko. Pilit nilalabanan ang nararamdamang takot lalo pa't hindi matao sa banda rito at may matarik pang bangin.Ngunit edi-dial ko pa nga lang ang numero n
"Goodmorning ma'am, ready na po ang breakfast niyo."Ang katok na ito ng staff ng resort kung saan ako naglalagi ang siyang gumising sa aking diwa. Nakangiti itong bumungad sa akin bitbit ang tray ng pagkain."Salamat." Sambit ko at tipid na napangiti. Nilakihan ko ang awang ng pintuan para makapasok ito.Matapos nitong mailapag ang bitbit na tray ay agad din itong nagpaalam. "Enjoy your breakfast po ma'am." Magiliw na sambit pa nito bago tuluyang naglakad paalis.Isinara ko ang pintuan at muling umupo sa kama. Magdadalawang linggo na magmula ng napadpad ako rito. Isang simpleng resort ito rito sa Zambales. Pero kahit simple ay maganda naman rito, maaliwalas at walang masyadong turista kaya dito ako tumagal. The place is so perfect for my broken heart.Magmula ng umalis ako nang gabing iyon ay nakailang lipat din ako ng lugar sa kagustuhan ng tahimik na buhay. At dito nga ako dinala ng aking mga paa, gawa na rin ng maiging pagsesearch online. Mabuti na lamang at dala dala ko sa wallet
"Ma'am saan po kayo pupunta ng ganitong oras?"Takang tanong ng isang tauhan ni Alexander. Lima silang nagwagwardiya rito sa resthouse niya, di pa kasama ang iilang nakabantay rin pero ito lang ang may lakas ng loob na lumapit sa 'kin para tanungin ako.Buong loob ko itong hinarap. "May mahalaga lang akong pupuntahan." Pagdadahilan ko ngunit mukhang hindi ito kumbinsido."Ma'am, nagpaalam ka na po ba kay boss? Para sana samahan ka ng ibang kasamahan namin para sa proteksyon niyo po." Pangungulit pa nito kaya napairap na ako. Nagsilapitan na rin ang iba pa kaya mas lalo akong nakaramdam ng inis."Hindi na kailangan. Tsaka bakit ba kayo nakikialam? Hindi ako ang amo ninyo rito. May karapatan akong umalis dahil hindi niyo na ako bihag." Singhal ko dahil sa pagkairita.Kita ko ang pagdaan ng gulat sa mga mata ng mga ito ngunit matigas pa ring naninindigan."Patawad po ma'am pero sinusunod lang namin ang utos ni boss lalo pa't malalim pa po ang gabi at delikado sa daan. Kung gusto niyo pong
( Madison/Amari's POV )"Ma'am! Nasa TV sina Señorito at ma'am Amanda!"Natatarantang tawag sa akin ng katulong. Kasalukuyan akong nasa kwarto ngayon. Nang umalis sina Alexander at mommy kanina ay minu-minuto akong taimtim na nanalangin para sa kanilang kaligtasan.Patakbo akong lumabas ng kwarto at dali- daling pumunta sa sala para mapanood ang sinabi ng katulong.Napakalakas ng kabog ng puso ko habang nakatutok ang mga mata sa balita. Nasa TV nga sina mommy at Alexander. Karga karga na nito si Austin kaya parang sasabog ang puso ko sa sobrang tuwa."Sumabog ang isang abandonadong pabrika na dating pagmamay- ari ng namayapang dr*g syndicate na si Mr. Luis Cruz. Ayon sa ulat ay ginawa raw itong hideout ng asawang si Elizabeth Cruz,"Hindi pa man tapos ang balita ay patakbo akong lumabas ng bahay."Ma'am saan po kayo pupunta!?" Takang tanong ng katulong habang nakasunod sa 'kin."Sa pabrikang tinutukoy ng balita. Pupuntahan ko ang mag- ama ko!" Mariing sagot ko kaya napakamot nalang ito
( Alexander's POV )"Can I go with you?" Pakiusap ni Madison or shall I say Amari. Ngayon na kasi ang araw ng paghaharap namin ni Elizabeth, ang araw na kahapon ko pa pinaghandaang mabuti.Marahan akong umiling bago ito niyakap."No baby. I'm sorry but you better stay here. Hindi ko hahayaang mapahamak ka ulit." Puno ng pagmamahal na turan ko bago ito hinagkan sa ulo.I can't dare to kiss her on her lips dahil pakiramdam ko nagkakasala ako dahil sa ibang mukha niya. But I'll also promise to myself na ibabalik ko ang dati niyang hitsura kapag maayos na ang lahat. Mas pipiliin ko pa rin ang kagandahan ng orihinal niyang mukha na higit kailanman ay hindi ko ipagpapalit ninuman.Matapos namin malaman ang resulta ng DNA test kagabi, pinangako ko na sa sarili ko na wala ng ibang taong mananakit sa babaeng mahal na mahal ko. Walang paglagyan sa tuwa ang puso ko dahil tama lahat ng kutob ko. Worth it lahat ng pagtitiis ko. Pero alam kong mas kompleto ang kasiyahang ito kapag nabawi na namin s
Kinabukasan nang magising ako ay nakaramdam agad ako ng kirot sa aking ulo. Marahil ay dahil sa ilang baso ng alak na nainom ko kagabi, halatang nanibago ang katawan ko.Pero di ko naman din pinagsisihan na uminom ako dahil madali akong nakatulog pagkatapos. Isa pa, marami rin kaming napagkwentuhan ni Alexander. At kahit sa isang gabing pag- uusap na iyon ay nakagaanan ko na siya ng loob.Bumalikwas na ako ng bangon at diritsong tinungo ang banyo para makaligo na. Pagkatapos ay dali dali rin akong nagbihis para lumabas ng kwarto. Maaga pa naman, nasa alas sais pa lang kaya gusto kong tumulong sa kusina.Tahimik pa sa sala kaya't tantiya ko'y tulog pa sina Alexander at ang ginang na si Amanda.Pagkarating ay ang katulong agad ang nabungaran ko. Ngayo'y may kasama ito na sa tingin ko'y chef dahil na rin sa suot nitong uniporme."Magandang umaga ma'am." Sabay na bati agad ng dalawa nang mapansin ako."Hello, goodmorning." Nakangiting bati ko naman."Gusto niyo na po bang kumain? Uminom ng
Matapos makipagkita kay Nick ay mas lalo akong nahirapan makatulog nang gumabi. Ngayong kumpirmado na na hindi nga ako si Madison ay mas dumoble ang takot at pag- aalala ko para kay Austin. Paano nalang kong saktan siya ni Elizabeth dahil hindi naman pala sila totoong magkadugo?Oo at Elizabeth na ang tawag ko sa kanya! Hindi na mommy. Sa ginawa niyang pagamit sa akin ay hindi siya nararapat na erespeto. Wala siyang konsensiya! Tunay ngang napakaitim ng budhi niya.Tiningnan ko ang oras at malalim na nga ang gabi pero heto ako't gising na gising pa ang buong diwa. Muli akong bumangon sa hinihigaang kama at nagpasyang lumabas ng kwarto para tumungo sa kusina at uminom ng tubig. Gusto kong pakalmahin ang di mapakaling isipan.At nang makadaan ako sa may sala ay napansin ko kaagad si Alexander at ang bote ng beer na nakalapag sa babasaging table.Napatikhim ako dahilan para maagaw ang atensyon niya."Hmmm hi! You're still awake?" Tanong agad nito na ikinatango ko ng marahan."I can't slee
"Then you better prepare. Aalis na tayo ng 1:00 PM. May kalayuan pa ang biyahe natin." Agad na tugon ni Alexander nang sabihin ko sa kanya ang tungkol sa pagtawag ni Nick."Sasama ka?" Kunot noong tanong ko."Ofcourse! Hindi ka pwedeng umalis na hindi ako kasama." Seryosong turan nito bago tuloy tuloy na naglakad paakyat, patungo sa kwarto niya."Sabi sayo ma'am eh, napakaconcern ni Señorito sayo."Bigla akong napapitlag nang may nagsalita sa bandang likuran ko kaya gulat akong napalingon. Kita ko ang abot taingang ngiti ng katulong. Nakapeace sign pa ito dahil sa naging reaksyon ko."Maglalaba na po muna ako ma'am." Nakangising paalam nito. Ngising halatang nanunudyo.Napahawak ako sa dibdib ko. Rinig at ramdam ko ang pagwawala ng aking puso.Goodness! Para iyon lang ay nag- ooverthink na agad ako. Alexander isn't concern. Kailangan niyang sumama dahil pandagdag ebidensiya ang magiging testamento ni Nick laban kay mommy Elizabeth. Iyon lang yun! Dapat hindi na ako nag-iisip ng iba pa
( Madison's POV )"Tatlong araw ang sinabi ni Elizabeth. Kailangan na nating makapagplano agad ngayon." Kita ko ang pagmamadali sa mukha ni Alexander . Nang makarating ito ay naikwento niya agad ang nangyari at tungkol sa pagtawag ni mommy. Bagay na ipinag- aalala ko ng lubos kaya di ko mapigilan ang sariling humagulhol."Kung ako lang ang kailangan niya ay hindi ako natatakot sa kanya. Papayag akong makaharap siya anumang oras, sisiguraduhin niya lang na ligtas ang bata at tutupad siya sa usapan." Lakas loob na sambit ng ginang na si Amanda ngunit mariing napailing si Alexander."Tuso at mapanlinlang si Elizabeth mom. Hindi tayo pwedeng maniwala sa sasabihin niya. Kailangang makagawa tayo ng magandang plano." He uttered kaya kapwa kami nag- isip ng malalim.I just can't believe it! Ginawang pa- in ng itinuring kong ina ang inosenteng anak ko na itinuring siyang abuela. At sa ginagawa niyang ito kay Austin ay parang pinapamukha niya na rin sa 'kin ang katotohanan kahit wala pa man an