I met Simoun 3 months ago.
It’s was the day when I broke up with my ex-boyfriend, Khalil.
Unang beses kong pumasok sa isang night club nang gabing iyon. Lumabas rin ako agad nang hindi ako naging komportable sa mga lalaking lapit nang lapit sa akin.
Naglakad-lakad na na lamang akong lutang ang isipan. Napadpad ako sa beach at nadatnan doon ang isang lalaking umiinom nang mag-isa. Si Simoun iyon. Dahil mag-isa lang siya, mag-isa lang din ako, at sa tingin ko pareho kaming may problemang pinapasan, sinabayan ko siyang maglasing.
The next day, I woke up naked, inside his car. He took my virginity. I thought after that night, I will be able to forget him, but I did the opposite. I desire him even more and he gives me the pleasure that I need.
It’s crazy to think that we are not lovers, not even good friends, but I am addicted to his presence.
Simoun is ten years older than me. I’m 21 and he’s 31 years old. I am a student and he is jobless. But I know that he came from a wealthy family.
_
“May bagong professor tayo sa biology?” tanong ko kay Klea. Narinig ko kasi kanina sa hallway, nag-uusap ‘yong mga teachers tungkol sa bagong biology teacher namin.
“I guess. Iyan din sabi ni Sam.” Si Sam ay isa sa mga classmates namin.
Tumango lang ako at umupo sa aking desk sa likod. Pareho kami ng schedule ni Klea sa biology dahil pareho lang din naman kami ng course. Pero may ibang subjects kaming hindi magkaklase.
“Akala ko ba ngayon ang first day ng new teacher natin? tanong ni Cath na aking katabi. 1:15 PM na, wala pa ring gurong dumating. Supposed to be, at 1:00 PM start na ng biology class.
Hindi nagtagal pumasok sa silid ang isang matanggad at mapormang lalaki. Naka white long sleeve, itim na slacks, at itim na sapatos. May suot siyang eye glasses at bitbit na libro.
Bumilog ang aking mga mata habang pinagmamasdan si Simoun na naglalakad patungong harapan. My mind is reacting like, ‘what the hell is he doing here?’
Inilibot niya ang kaniyang paningin hanggang sa magtagpo ang aming mga mata. Pansin ko ang pagkasurpresa niya nang makita ako. Binigyan ko naman siya ng nagtatanong na tingin ngunit nag-iwas siya ng tingin saka tumikhim.
“Ehem, uh… good day, students. I am your new biology teacher, Simoun Alexander Hord. Just call me sir Sim,” pagpapakilala niya sa sarili. Hindi na rin niya ako binalingan ng tingin pa hanggang sa matapos ang klase.
Panay ang bulungan ng mga babae kong classmates tungkol sa perpektong p*********i ng katawan ni Simoun—or should I say sir Simoun?
Well, I cannot object. It is true that Simoun’s body is freaking hot. His broad shoulders, his muscles, his abs, the veins on his hands, his godlike face—he really had that perfect body of a man. Not to mention his sweet kisses and gentle touch. No wonder why he got me addicted.
_
“God, Bea! ‘Yong professor natin ang hot!” Tapos na ang klase at itong si Klea ay isa sa mga hindi maka move on sa ‘hotness’ sabi nila ng bagong professor namin.
“Tsk! Kahalayan mo, Klea.” Inirapan ko lang siya saka nagpatuloy na sa paglalakad papuntang library.
Ako rin naman ay si Simoun rin ang iniisip. Iniisip ko kung bakit siya narito at papaanong naging professor ko siya.
No one knows what is between us. My parents don’t even have a clue. Kapag hindi ako umuuwi ng bahay, iniisip lang nila dad na nasa condo ako. Pero ang totoo niyan palagi akong nandoon kay Simoun.
Nang mag-dismissal, dumiretso ako sa condo ni Simoun. Naabutan ko siyang bagong ligo dahil nakatapis lang ng tuwalya.
“Hey,” wika ko.
Lumingon siya sa akin. “Oh hi,” aniya habang tinutuyo ang buhok.
“What was that? Biology professor na kita?” diretso kong tanong. Umupo ako sa couch. Inilagay ko naman sa aking tabi ang aking bag.
“I wasn’t expecting that you’ll be under my class.” Nagpatuloy lang siya sa pagtuyo ng buhok niya. Hindi man lang bumaling ng tingin sa akin.
“Pero alam mo namang doon ako nag-aaral diba?” pahabol kong tanong. Ngayon, tumingin na siya sa akin.
“Are you mad?”
“Hindi naman. I mean, hindi naman sa gano’n. A-alam mo na, we’re spending nights together and… you’re going to be my p-professor and… I will be your student. That’s gross!” Pag-uusisa ko sa sitwasyon with hand gestures pa.
I’m a bit worried pero ngumisi lang siya saka naglakad palapit sa akin. Tumabi siya sa akin at umakbay. “What’s gross huh?” Ang kaniyang kamay ay napunta sa aking dibdib at sinimulang tanggalin ang butones ng aking damit.
Pinigilan ko siya. “Mag-usap muna tayo.” Ngunit tinulak niya ako pahiga at pumaibabaw siya sa akin.
“Nag-uusap na tayo.” Tinitigan niya ako nang malalim sa mata. Iyong mga tingin niyang alam ko na kung saan tutungo.
Bumuntong hininga lamang ako. “So ano na?” Taas kilay kong tanong.
“I am now your new professor,” aniya habang pinagpatuloy ang pagtanggal sa butones ng uniform ko.
“And I... am sleeping with my professor?”
“We’ve been doing this for a few months, baby.” Sinimulan niyang halikan ang aking leeg. Napapikit agad ako. I really like it the way he kiss me.
Tinanggal ko ang aking blouse at ipinatong sa kaniyang balikat ang aking mga kamay. Umangat ang kaniyang halik sa aking labi. Tinugunan ko naman ito.
Natapos ang aming gabi na puno ng p********k. Iba’t ibang posisyon ang aming nagawa upang paligayahin ang isa’t isa.
Bawat gabi ng aming p********k, batid ko ang kabaliwan kong ginagawa. Ngunit ang kasiyahang hatid ng bawat haplos ni Simoun ang palaging hinahanap ng aking katawan.
_
Nasa cafeteria ako ngayon kasama mga barkada ko. May group study kasi kami.
“Bea, anong brand ‘yong gamit mo?” biglang tanong ni Soffy kaya napalingon ako sa kaniya.
“Brand?”
“Cosmetic brand. Lalo ka kasing gumanda. As in glow up na glow up ka talaga ngayon,” aniya na sinusuri ang aking mukha.
Hinawakan ko naman ang aking pisnge. “Hindi ako gumagamit ng cosmetics,” sagot ko.
“’Di nga?”
“Oo nga, Bea. Pansin ko rin bilis ng pag glow up mo,” sabat ni Christian, ang nag-iisang lalaki sa grupo namin.
“Wala talaga. Hindi ako mahilig gumamit ng cosmetics.” Hindi naman talaga ako mahilig sa cosmetics. Hindi ako mahilig sa kung ano-anong pinaglalagay sa mukha.
“’Di nga? Ba’t parang ang blooming mo na?” Hindi pa rin makumbinse si Soffy.
“Dati naman talaga akong maganda,” biro ko.
I actually noticed it. My skin is magically glowing. Hindi naman talaga ako gumagamit ng mga cosmetics. I do have skin care routine but I’m doing it since high school and ngayon lang ako nag-glow up.
_
“Good morning, ma’am,” bati ko kay ma’am Daina nang makasalubong ko siya sa hallway.
“Miss Causalle?” tawag niya sa akin.
“Ma’am?”
“Do you have some time? Pwede pahingi favor?” pakiusap ni ma’am.
“Ahh opo. Wala naman po akong klase.” Tapos na lahat ng morning class ko. After lunch pa naman biology.
“Ay thank you. Pwede dalhin mo ‘to sa office ni Mr. Hord. Sabihin mo iyan ‘yong file na hiningi niya.” Inabot niya sa akin iyong isang brown envelope. Kinuha ko naman ito.
“Kay sir Simoun Hord po?” pagka-klaro ko.
“Oo. Nagmamadali kasi ako è.”
“Ah sige po, daldalhin ko po ito sa kaniya.”
“Salamat, ija.”
“You’re welcome po, ma’am.” Halata namang nagmamadali si si ma’am Daina dahil lakad-takbo ang ginagawa.
Ibinalik ko muna sa locker ko iyong mga dala kong libro bago ako pumunta sa office ni sir Simoun. Kumatok muna ako ng tatlong beses bago binuksan ang pinto.
“Good morning, sir.” bati ko. “Sir, may pinapabigay po si ma’am Daina.” Pinakita ko sa kaniya iyong brown envelope kong dala habang naglalakad ako papalapit sa kaniyang table kung saan naroon siya.
“Ito daw po ‘yong file na hiningi niyo.” Ipinatong ko ang envelope sa mesa.
“Oh, thanks.”
“Sige po, alis na po ako.” Umatras na ako para umalis na nang bahagya naman siyang tumawa.
“It’s weird when you’re talking politely,” aniya kaya napatigil ako sa paghakbang.
“You told me to act accordingly kapag nandito tayo sa schoo,” paalala ko sa kaniya.
“But it’s only us here.”
“Nasa school pa rin tayo.”
Tumayo siya at nakangiting lumapit sa akin. Hinablot niya ang aking baywang kaya napayakap ako sa kaniya.
“Hey, huwag dito,” suway ko sa kaniya nang pinasok niya ang kaniyang kamay sa ilalim ng aking palda.
“Why not?”
“Loko kaba– ugh!” Napaungol ako bigla nang ipasok niya ang kaniyang daliri sa aking pagkababae. “Pervert.”
“I am.” Maloko naman siyang ngumiti.
“Isarado mo muna ‘yong pinto.” Hindi ko kasi naisarado kanina. Mabuti na lamang at wala pang sumilip sa amin.
Sinarado niya muna iyong pinto saka bumalik sa akin at hinalikan ako.
Ang tagpong iyon nga ay nauwi na naman sa p********k, sa loob ng kaniyang office.
“Hey girls, girls, may chicka ako,” wika ni Soffy na ngayon ay kararating lang sa cafeteria.“Oh ano na naman?” walang ganang tanong ni Klea sa kaniya.“It’s about sir Sim.” Wala rin sana akong ganang makinig sa tsismis niyang dala ngunit nang banggitin niya si Simoun ay nagbigay ako ng atensyon.“Oh ano namang nakalap mong impormasyon?” tanong ulit ni Klea. Sa aming magbabarkada, si Soffy itong malakas makakuha ng balita.“Ano kasi, pumunta ako sa condo ni ate kahapon. Nandoon din pala sa building na ‘yon ‘yong unit ni sir Simoun,” panimula niya sa kuwento.“Tapos?”“Tapos, nakita ko siyang may kasamang babae papasok sa condo niya.” Nanlaki ang mga mata ko nang sabihin iyan ni Soffy. Pumunta ako sa condo ni Simoun kahapon, nagkasabay kaming sumakay ng elevator kaya sabay kaming pumasok sa condo niya. “Iyong
Kung ang nalaman ko lang sana ay totoong may fiancè si Simoun, matatanggap ko pa sana iyon. Ngunit ang katotohanang buntis ako, parang gusto ko nalang magpalamon sa lupa.Hindi ko alam kung paano ito sasabihin sa kaniya, lalo na sa mga magulang ko. Sa totoo lang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.Kagabi ko pa nalaman na buntis ako. Ngayong araw, hindi ako pumasok. Umuwi lang ako sa bahay at dito sa kuwarto ko nagkulong, umiiyak, natutulala, tumitingin sa salamin at humahawak sa aking tiyan.Tumunog ang cellphone ko. Tinignan ko iyon at nabasa sa screen ang text si Simoun.“Where are you?”Hindi ko lang mapigilang maiyak. Hindi ko matanggap ang pagbubuntis ko. Hindi ko inaasahang aabot ako sa ganito.Kinabukasan, sabado na. Naisipan kong bumalik sa aking condo at doon na magpalipas ng weekend. Ayaw kong maabutan ako nina mommy sa bahay. Hindi pa ako handang sabihin sa kanila ang totoo.Nang mag lune
“I cannot accept your child.”Nakatitig siya sa aking mga mata nang banggitin niya ang mga katagang iyan."W-what?" Nagpakurap-kurap akong nakatitig rin sa kaniya. Hindi siya umiimik. "T-then what do you want me to do? You'll dump me?" Gusto ko mang lumuha, pero pilit kong pinipigilan ang sarili. "SIMOUN, MAY ANAK TAYO-""I SAID NO." Tumaas ang kaniyang boses kaya napahakbang ako paatras. Bigla na lamang siyang namula sa galit. Ang aking mga tuhod ay nanginginig na tila ba unti-unti akong nawawalan ng lakas. Iyong mga tingin niya ngayon, ngayon ko lang ito nakita. Nakakuyom ang kaniyang kamao at umiigting ang kaniyang panga habang nakatitig nang galit sa akin."I-is this the real you, Moun?" I murmured, out of nowhere. Nakatitig pa rin siya sa akin. Makikita ko sa kaniyang mata ang mga luhang parang pinipigilan niya pero ang kaniyang mukha ay parang nag-aalab sa galit."W-hy? Are you really getting marrie
Dinalhan ako ng damit ni Marco sa taas kaya nang matapos akong magbihis, ako ay bumaba at dumiretso sa kusina upang magkape. Nandoon na rin si lolo. Nagmano muna ako sa kaniya bago ako umupo sa tabi ni Marco. May baso na ng kape na nakapatong sa mesa sa harap ko.Purong kape, kape na mula mismo sa giniling na mga coffee beans, hindi komersyal. Simoun used to love coffee like this. Gusto niya iyong timplang isang kutsarang kape at isang kutsarang asukal sa isang baso ng kape niya. Dahil lang din sa kaniya, natuto akong uminon ng ganitong kape. Noon ako ay hindi mahilig. “Naku! Ija, hindi pala ikaw umiinom ng kape-“ “Ah, okay lang po.” Pinutol ko ang pagsasalita ni lola. Aabutin niya sana ang baso ng kape ko ngunit natigilan siya nang magsalita ako. “Umiinom na po ako,” ngiti ko. May pagtataka na tumingin si lola sa akin. “Ganoon ba? Akala ko ay hindi ka pa rin umiinom ng kape,” usisa niya. Ngumiti lamang ako saka humigo
Nagising ako dahil sa pamumukaw ng tinig ng mga tandang. Inuunat-unat ko ang aking mga kamay at paa bago bumangon. Tumingin ako sa bintana na iyong kurtina ay nagbagong-kulay dahil sa liwanag mula sa bagong sikat na araw sa labas. Bumaba ako sa kama saka lumapit sa bintana at hinawi iyong kurtina. Sumalubong sa akin ang malamig at sariwang hangin, makulay na kalangitan, at malawak na hacienda. “Huh? Lalo yata ‘tong lumawak ah,” pagtataka ko. Dati kasi, ito lang lupang katabi nitong lupa nila lola ang tubohan. Ngayon, tatlong beses yata ang laki. Kung dati, mga tubo lang ang mayroon, ngayon may mga alaga na ring hayop sa unahan. “Woah.” Hindi ko mapigilang mamangha sa lawak ng lupain nila. Alam kong malawak itong lupain nina lola pero mas na ‘tong nakikita ko. “Sino kaya may-ari nito?” Nakakapagtaka naman. Napakayaman siguro nila. Dito kasi sa probinsya, kapag malaki lupain niyo, parang considered kayo as mayaman. Kung doon sa maynila, ang kayamanan mo ay nakabase sa laman ng ba
“Papang, alis na kami,” paalam ni lola kay lolo nang makalabas kami ng bahay.Ako naman ay lumpit kay lolo na nagdidilig ng lahalam. Nagmano muna ako sa kaniya, “Alis na po kami, lo.”“Oo, sige. Mag-ingat kayo,” aniya.“Opo, lo. Kayo rin.”Patungo kami ngayon ni lola sa tabo sa baranggay. Magtitinda kami roon. Nakasanayan na kasi ni lola na magtinda ng banana cue at kamote cue tuwing Huwebes sa tabo. Ngayong nandito ako, sasamahan ko si lola sa pagtitinda. Dala ko iyong mga paninda namin. Dala naman ni lola iyong mga paper bag. Maraming suki si lola kaya hindi kami nawawalan ng mga mamimili. “Ay Diyos ko, muntik ko na makalimutan.” Lumingon ako kay lola nang bigla na naman niyang tawagin ang Panginoon. “Bakit po, la?”“Si mareng Silya, may order pala siya na kamote cue,” natatarantang asal ni lola. “May natira pa naman po eh, ilan po ba order niya?” Binilang ko naman ang mga natirang kamote cue. “May anim pa po.”“Lima lang naman iyong sinabi niya. Sabi ko kasi idadaan ko nalang s
Nagising ako na kulay puti ang nakikita.Nang ilibot ko ang aking paningin, nakita ko si Marco, nakaupo sa katabing kama nitong hinihigaan ko. Nakayuko siya habang nakahilamos sa kaniyang mukha ang kaniyang dalawang palad. Samantalang nag-aabot naman ang kaniyang siko at tuhod.“Nasaan ako?” walang lakas kong usisa.Agad na nagtaas ng tingin si Marco nang magsalita ako. Tumayo siya saka lumapit sa akin at nag-aalalang tinignan ako. “Kamusta? Okay ka lang?” tanong niya.Tumango naman ako. “Anong nangyari? Bakit ako nandito?” pagtataka ko. Nasa hospital yata ako.“Hinimatay ka kanina nang sumakit ang tiyan mo,” kuwento ni Marco. Tumingin ako sa kisame at nag-isip. Naalala ko na. kanina pagkatapos kong kumain ng mangga, sumakit ang tiyan ko. Nang sinabi naman ni Marco na nagdudugo ako, nataranta ako. At hanggang diyan lang ang naaalala ko. Dito na ako nagkamalay.“Tungkol doon sa…sabi ng doctor. Totoo ba?” Mula sa kisame, napunta ang paningin ko kay Marco nang magtanong siya. Hindi ko
Marco granted my request. He didn’t ask me anything related to the father of my child. Pati sina lolo at lola rin. Kahit minsan hindi nila ako tinanong tungkol sa pagbubuntis ko o sino ang ama ng dinadala ko. Kahit minsan man lang hindi kami nagkausap tungkol sa bagay na iyan. Hindi ko alam kung may sinabi bang iba si mommy sa kanila. Hindi ko na rin kasi nakakausap mga mmagulang ko. They didn’t called. Natatakot na rin akong tumawag dahil baka hanggang ngayon ay galit na galit pa rin si dad sa akin. Lumipas ang ilang buwan, inalagaan ko ang aking anak na nasa aking sinapupunan. Sinuportahan naman ako nina lolo at lola. Si Marco, naging mabuti kong kaibigan. Minsan nagseselos ako sa kanila ni Siera. Palagi siyang gumagala sakay kay Siera samantalang ako ay bawal. Lalo na ngayong walong buwan na akong buntis, nahihirapan na akong maglakad-lakad o gumala-gala sa hacienda. Medyo mabigat kasi tiyan ko. Masakit rin sa likod kasi para akong palaging nakaliyad. Kaya napadalas tambay ko s
Hot, sweet, and wild. That’s what comes up in my mind. Other than drinking, maybe we could use this wine into something else. Hinanda ko ang bote ng wine at nilagay ko ito sa bedside table. Katabi naman ng bote ang glass ni Simoun na may marami nang nakalagay. Ang glass ko naman ay bitbit ko habang nakaupo sa kama. Hinihintay ko nalang na lumabas siya sa banyo. Syempre, nakaposisyon na ako. Naka-angat ang ibabang bahagi ng suot ko upang makita ang aking hita. Hindi nagtagal, bumukas na ang pinto ng banyo at iniluwa si Simoun na naka bathrobe na kulay puti. Tinutuyo niya ang kaniyang buhok gamit ang tuwalya. Nang lingonin niya ako, agad akong ngumiti. “Cheers?” anyaya ko.Kumunot ang noo niya. “What are you doing?” Pinaglandas ng kaniyang titig ang aking katawan mula sa paa paangat sa aking ulo. “Umiinom.” Inangat ko ang aking baso na may lamang maraming wine at sumandal sa headboard ng kama. Uminom lang ako ng kaunti at ang ibang laman, dahan-dahan kong binuhos sa aking dibdib.
Natapos nang gamutin ni Simoun ang sugat ni Raphael. Nilalagyan na niya ito ngayon ng band aid.“It’s done,” saad niya nang matapos.“It doesn’t hurt tito,” matapang na wika ni Raphael.“Still next time, you have to be careful, okay?”Tumango ang bata. “Opo, tito.”“Very good.” Umayos ng tayo si Simoun.“’Yong parents niya, kailangan natin siyang ibalik,” ani ko.“Tumawag nalang tayo ng security at manatili muna rito,” suhestyon niya.I think, it’s way better. Kaysa maghanap rin kami, at maghanap rin ang kaniyang mga magulang. May chance na magkatagpo kami, ngunit may chance ring lalayo lang kami lalo.Tatawagan ko na sana ang security number ng place nang may babaeng biglang sumigaw.“Raphael, anak!” Tumatakbo ang babae papalapit sa aming gawi. Kasunod naman sa kaniya ang isang lalaki. “Mommy, daddy!” sigaw ni Raphael. Ang kaniyang tuta ay tumatahol ring sinalubong ang mag-asawa.“Anak, where have you been? Alalang-alala kami ng daddy mo sa’yo.” Nang makalapit, agad na yumakap ang
We went to church together, we pray, and light a candle for our son. We will visit him soon sa death anniversary na niya. Hindi pa pwede ngayong wala pang one year. Lumang paniniwala ‘yan ng mga nakakatanda na nasunod ko mula sa kanila ni lola. “Hindi ba tayo uuwi?” tanong ko nang mapansing ibang ruta ang tinahak ni Simoun. “Too early to go home. Saturday date muna tayo,” aniya. And he just made me draw a smile on my lips. The Simoun Hord that I know now is far away different from the Simoun I know four years ago. He was my professor, now he’s my boss. He was just my sex partner, now he’s my boyfriend. I only knew few of his life details before, now we’re fighting together in a battlefield. Time passes quickly. At hindi ko inasahang babalik pa rin ako sa piling niya ngayon.Pumunta kami sa isang highland park. Dito masarap maglakad-lakad dahil sa maganda ang view at malamig ang hangin. Naglalakad kaming magkahawak ang mga kamay. Maraming mga tao, kadalasan couple, may mga pamil
Yes, we’re now dating for real. And that’s what makes his fake father threaten him to be banned from the country again.I haven’t seen his father lately. Sabi rin naman ni Simoun, hindi niya ito madalas na nakikita. Marami raw itong pinagkaka-abalahan, maliban sa kompanya.He finally told me everything about his fake father and about his parents death. It wasn’t just an accident. It was planned.As for now, his fake father is building strong alliances with the criminal organizations and some powerful politicians. Nakuha na nga niya ang lahat na pag-aari ng kaniyang kapatid, gahaman pa rin siya sa kapangyarihan.Kaya nahihirapang gumalaw si Simoun upang kalabanin ang pekeng ama dahil sa malakas na koneksyon nito, both underground and in public. And as of now, he’s still under his fake father’s control.Good thing that his fake father not yet banned him, threat palang. Pero kung mangyari man, things will fuck up to the worst point.I’m not ready for that point, but it feels like Simoun
Perhaps it’s time to accept fate and move on from the past. He almost broke me, but it wasn’t his fault. Siya rin, he suffered a lot…more than what I have been.Perhaps it’s time to forgive him and start over again. I may not know what lies tomorrow ahead, but I wanna live today, and move on from yesterday. Nang magising ako, tulog pa si Simoun. Dahan-dahan akong bumaba ng kama at lumabas ng kuwarto. Bumaba ako sa kusina upang maghanda ng agahan. I haven’t prepared breakfast for us simula nang tumira ako rito. Today will be my first day. Niluto ko lang ang kung anong pwedeng pang breakfast na nakita ko sa loob ng fridge. Pagkatapos kong magluto, hinanda ko na ang mga pagkain sa mesa. Nang matapos na akong maghanda. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “Perfect,” saad ko. Tumalikod ako upang lumabas ng kusina nang…“Ay langya!” gulat kong asal nang makita si Simoun na nakatayo sa may pintuan. “K-kailan kapa diyan?” Naka cross sa kaniyang dibdib ang kaniyang mga braso at nakahilig
“Simoun once become a university professor. She was his student,” wika ni Richmond na siyang sumurpresa kay Valeen. “W-what?” Pagtataka niya. She didn’t know such thing.“Nang tumigil siya sa pagdo-doctor, naging professor siya. That woman Beatrize happened to be his student,” kuwento ni Richmond. “I-ibig sabihin niyo po uncle, kilala niyo ang babaeng ‘yon?” Kilala lang ni Valeen si Beatrize bilang isa sa mga naging babae ni Simoun. Wala siyang alam sa ibang impormasyon tungkol sa dalawa. “Not that much. Her father is a lawyer and her mother is a small business owner. Just one of Simoun’s woman from before.” Iyan lamang ang alam ni Richmond na impormasyon tunglkol kay Beatrize.“And what is that professor and student thing, uncle?” pahabol na tanong ni Valeen.“He was her college professor, when we arranged Simoun’s marriage with the Lopez’s hier.” Valeen’s jaw dropped. “Nasa New York siguro ka nang mga panahong ‘yon,” dagdag ni Richmond. Valeen was once a nurse. Kasama niya sa
Valeen left, without bidding a farewell word. And it feels like I won the battle. Ang sarap sa pakiramdam manalo sa isang argumento. Napapanginti ka nalang talaga nang todo. Well not until nagsalita si Simoun. “What was it again?” Napalundag ako nang mapansing ang lapit ko pala sa kaniya. Ngayon ko lang napansin kasi kanina abala ako sa pakikipag-argumento. “Ang alin?” Nakangiti siya habang nakatingin sa akin. “’Yong mga pinagsasabi mo. We have been what?” ang ganda ng ngiti niya. Tila ba may nangyaring maganda o may ginagwa akong maganda. We have been sleeping together, we had sex, we’re living together. Iyan ang mga pinagsasabi ko kanina na hindi ko na kayang sabihin ulit ngayon. “Ginawa ko lang ang papel ko bilang fake fiance mo,” ani ko at dumistansya nang kaunti mula sa kaniya. “And you were talking like the real one.” Eh sino ba naman ang hindi? Nilalait ako kaya ipaglalaban ko ang sarili ko. “Shut up. Hanggang dito nalang ako.” Tumayo na ako upang umalis na. baka hum
“You’re not freaking serious Moun, right?” “I am freaking serious, Bea!”Nagtatalo kami rito sa loob ng sasakyan kasi ang sabi niya, papasok kami sa trabaho na magkasama. It will surely create a huge mess. “Hanggang dito ba naman magpapanggap akong fiance mo? Ano sa tingin mo iisipin ng mga tao sa’kin?” pakikipagtalo ko.“You were already exposed to the media, Beatrize. Imposibleng wala sa mga tao diyan sa loob ang nakaalam sa balita. And if you don’t want to pretend, why not try to be real then?” saad naman niya. “I’m dead serious, Moun!” babala ko. “And so I am. You are now my fiance. No turning back!” At binuksan na niya ang pinto bago pa man ako makasagot. Bumaba siya mula sa driver’s seat at saka umikot naman sa passenger’s seat upang pagbuksan ako ng pinto. Narito na kasi kami sa harapan ng kompanya at nakikipagtalo ako kanina pa kasi ayaw kong magkai-issue’ng kasama siya. But he insist kaya wala na akong magawa ngayon. Pagpasok palang namin sa loob, nasa amin na ang aten
Hanggang sa ako ang nagdesisyong basagin ang katahimikan. “Narinig ko ang usapan niyo,” ani ko habang nasa kalawakan pa rin ang tingin. Wala siyang respond kaya dinagdagan ko ang aking sinabi. “Do you have something to tell me?” Lumingon ako sa kaniya. I met his tired eyes. I can see it, the way he look at me. He did not speak. He just look at me, unemotionally. I can’t read any emotions from his eyes. “I mean…I don’t want to assume pero, were you talking about me?”diretso kong tanong. Gusto ko lang naman malinawan. I was once said that I don’t want to get involved with him again, but I’m already here…in his place, getting involve in his life.“Yeah,” maikli niyang sagot. I’m not surprised. I’m getting more curious. “Bakit? May kailangan ba akong malaman?”Humugot siya ng malalim na hininga. “No. I was just wondering if you can trust me again.” I was a bit surprised by his words. “Alam kong sinisini mo ako sa pagkamatay ng anak natin.” But his second sentence literally caught m