“Simoun once become a university professor. She was his student,” wika ni Richmond na siyang sumurpresa kay Valeen. “W-what?” Pagtataka niya. She didn’t know such thing.“Nang tumigil siya sa pagdo-doctor, naging professor siya. That woman Beatrize happened to be his student,” kuwento ni Richmond. “I-ibig sabihin niyo po uncle, kilala niyo ang babaeng ‘yon?” Kilala lang ni Valeen si Beatrize bilang isa sa mga naging babae ni Simoun. Wala siyang alam sa ibang impormasyon tungkol sa dalawa. “Not that much. Her father is a lawyer and her mother is a small business owner. Just one of Simoun’s woman from before.” Iyan lamang ang alam ni Richmond na impormasyon tunglkol kay Beatrize.“And what is that professor and student thing, uncle?” pahabol na tanong ni Valeen.“He was her college professor, when we arranged Simoun’s marriage with the Lopez’s hier.” Valeen’s jaw dropped. “Nasa New York siguro ka nang mga panahong ‘yon,” dagdag ni Richmond. Valeen was once a nurse. Kasama niya sa
Perhaps it’s time to accept fate and move on from the past. He almost broke me, but it wasn’t his fault. Siya rin, he suffered a lot…more than what I have been.Perhaps it’s time to forgive him and start over again. I may not know what lies tomorrow ahead, but I wanna live today, and move on from yesterday. Nang magising ako, tulog pa si Simoun. Dahan-dahan akong bumaba ng kama at lumabas ng kuwarto. Bumaba ako sa kusina upang maghanda ng agahan. I haven’t prepared breakfast for us simula nang tumira ako rito. Today will be my first day. Niluto ko lang ang kung anong pwedeng pang breakfast na nakita ko sa loob ng fridge. Pagkatapos kong magluto, hinanda ko na ang mga pagkain sa mesa. Nang matapos na akong maghanda. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “Perfect,” saad ko. Tumalikod ako upang lumabas ng kusina nang…“Ay langya!” gulat kong asal nang makita si Simoun na nakatayo sa may pintuan. “K-kailan kapa diyan?” Naka cross sa kaniyang dibdib ang kaniyang mga braso at nakahilig
Yes, we’re now dating for real. And that’s what makes his fake father threaten him to be banned from the country again.I haven’t seen his father lately. Sabi rin naman ni Simoun, hindi niya ito madalas na nakikita. Marami raw itong pinagkaka-abalahan, maliban sa kompanya.He finally told me everything about his fake father and about his parents death. It wasn’t just an accident. It was planned.As for now, his fake father is building strong alliances with the criminal organizations and some powerful politicians. Nakuha na nga niya ang lahat na pag-aari ng kaniyang kapatid, gahaman pa rin siya sa kapangyarihan.Kaya nahihirapang gumalaw si Simoun upang kalabanin ang pekeng ama dahil sa malakas na koneksyon nito, both underground and in public. And as of now, he’s still under his fake father’s control.Good thing that his fake father not yet banned him, threat palang. Pero kung mangyari man, things will fuck up to the worst point.I’m not ready for that point, but it feels like Simoun
We went to church together, we pray, and light a candle for our son. We will visit him soon sa death anniversary na niya. Hindi pa pwede ngayong wala pang one year. Lumang paniniwala ‘yan ng mga nakakatanda na nasunod ko mula sa kanila ni lola. “Hindi ba tayo uuwi?” tanong ko nang mapansing ibang ruta ang tinahak ni Simoun. “Too early to go home. Saturday date muna tayo,” aniya. And he just made me draw a smile on my lips. The Simoun Hord that I know now is far away different from the Simoun I know four years ago. He was my professor, now he’s my boss. He was just my sex partner, now he’s my boyfriend. I only knew few of his life details before, now we’re fighting together in a battlefield. Time passes quickly. At hindi ko inasahang babalik pa rin ako sa piling niya ngayon.Pumunta kami sa isang highland park. Dito masarap maglakad-lakad dahil sa maganda ang view at malamig ang hangin. Naglalakad kaming magkahawak ang mga kamay. Maraming mga tao, kadalasan couple, may mga pamil
Natapos nang gamutin ni Simoun ang sugat ni Raphael. Nilalagyan na niya ito ngayon ng band aid.“It’s done,” saad niya nang matapos.“It doesn’t hurt tito,” matapang na wika ni Raphael.“Still next time, you have to be careful, okay?”Tumango ang bata. “Opo, tito.”“Very good.” Umayos ng tayo si Simoun.“’Yong parents niya, kailangan natin siyang ibalik,” ani ko.“Tumawag nalang tayo ng security at manatili muna rito,” suhestyon niya.I think, it’s way better. Kaysa maghanap rin kami, at maghanap rin ang kaniyang mga magulang. May chance na magkatagpo kami, ngunit may chance ring lalayo lang kami lalo.Tatawagan ko na sana ang security number ng place nang may babaeng biglang sumigaw.“Raphael, anak!” Tumatakbo ang babae papalapit sa aming gawi. Kasunod naman sa kaniya ang isang lalaki. “Mommy, daddy!” sigaw ni Raphael. Ang kaniyang tuta ay tumatahol ring sinalubong ang mag-asawa.“Anak, where have you been? Alalang-alala kami ng daddy mo sa’yo.” Nang makalapit, agad na yumakap ang
Hot, sweet, and wild. That’s what comes up in my mind. Other than drinking, maybe we could use this wine into something else. Hinanda ko ang bote ng wine at nilagay ko ito sa bedside table. Katabi naman ng bote ang glass ni Simoun na may marami nang nakalagay. Ang glass ko naman ay bitbit ko habang nakaupo sa kama. Hinihintay ko nalang na lumabas siya sa banyo. Syempre, nakaposisyon na ako. Naka-angat ang ibabang bahagi ng suot ko upang makita ang aking hita. Hindi nagtagal, bumukas na ang pinto ng banyo at iniluwa si Simoun na naka bathrobe na kulay puti. Tinutuyo niya ang kaniyang buhok gamit ang tuwalya. Nang lingonin niya ako, agad akong ngumiti. “Cheers?” anyaya ko.Kumunot ang noo niya. “What are you doing?” Pinaglandas ng kaniyang titig ang aking katawan mula sa paa paangat sa aking ulo. “Umiinom.” Inangat ko ang aking baso na may lamang maraming wine at sumandal sa headboard ng kama. Uminom lang ako ng kaunti at ang ibang laman, dahan-dahan kong binuhos sa aking dibdib.
BEATRIZE’S POINT OF VIEW “Are you free tonight?” Nasa cafeteria ako nang mabasa ko ang text ni Simoun. Ngumiti ako at nag-type ng reply. “Uhm. I’ll be there at 6:00 pm.” I miss him already. Hindi kami nagkita last week kasi pinapauwi ako ni dad sa bahay dahil nandoon sina Lola at Lolo. Ngayon na umuwi na sila sa probinsya, pwede na akong pumunta sa condo ni Simoun. “Ngiting may boyfriend ‘yan?” Napunta kay Klea ang aking tingin nang magsalita siya. “Anong boyfriend? Wala akong boyfriend bruha,” pangangatuwiran ko at pinatay ang screen ng cellphone ko. “Weh? É ano ‘yang ngiting kay tamis?” nang-aasar niyang tanong. “Ngiting kay tamis ka riyan. Kumain ka na nga.” Itinabi ko na ang aking cellphone at nagsimulang kumain. Wala naman talaga akong boyfriend. I just have this someone I’m not sure who he is in my life. We’re not friends, we’re not in a relationship, but we’re having sex. Sex partners, I guess that’s us.
I met Simoun 3 months ago.It’s was the day when I broke up with my ex-boyfriend, Khalil.Unang beses kong pumasok sa isang night club nang gabing iyon. Lumabas rin ako agad nang hindi ako naging komportable sa mga lalaking lapit nang lapit sa akin.Naglakad-lakad na na lamang akong lutang ang isipan. Napadpad ako sa beach at nadatnan doon ang isang lalaking umiinom nang mag-isa. Si Simoun iyon. Dahil mag-isa lang siya, mag-isa lang din ako, at sa tingin ko pareho kaming may problemang pinapasan, sinabayan ko siyang maglasing.The next day, I woke up naked, inside his car. He took my virginity. I thought after that night, I will be able to forget him, but I did the opposite. I desire him even more and he gives me the pleasure that I need.It’s crazy to think that we are not lovers, not even good friends, but I am addicted to his presence.Simoun is ten years older than me. I’m 21 and he’s 3
Hot, sweet, and wild. That’s what comes up in my mind. Other than drinking, maybe we could use this wine into something else. Hinanda ko ang bote ng wine at nilagay ko ito sa bedside table. Katabi naman ng bote ang glass ni Simoun na may marami nang nakalagay. Ang glass ko naman ay bitbit ko habang nakaupo sa kama. Hinihintay ko nalang na lumabas siya sa banyo. Syempre, nakaposisyon na ako. Naka-angat ang ibabang bahagi ng suot ko upang makita ang aking hita. Hindi nagtagal, bumukas na ang pinto ng banyo at iniluwa si Simoun na naka bathrobe na kulay puti. Tinutuyo niya ang kaniyang buhok gamit ang tuwalya. Nang lingonin niya ako, agad akong ngumiti. “Cheers?” anyaya ko.Kumunot ang noo niya. “What are you doing?” Pinaglandas ng kaniyang titig ang aking katawan mula sa paa paangat sa aking ulo. “Umiinom.” Inangat ko ang aking baso na may lamang maraming wine at sumandal sa headboard ng kama. Uminom lang ako ng kaunti at ang ibang laman, dahan-dahan kong binuhos sa aking dibdib.
Natapos nang gamutin ni Simoun ang sugat ni Raphael. Nilalagyan na niya ito ngayon ng band aid.“It’s done,” saad niya nang matapos.“It doesn’t hurt tito,” matapang na wika ni Raphael.“Still next time, you have to be careful, okay?”Tumango ang bata. “Opo, tito.”“Very good.” Umayos ng tayo si Simoun.“’Yong parents niya, kailangan natin siyang ibalik,” ani ko.“Tumawag nalang tayo ng security at manatili muna rito,” suhestyon niya.I think, it’s way better. Kaysa maghanap rin kami, at maghanap rin ang kaniyang mga magulang. May chance na magkatagpo kami, ngunit may chance ring lalayo lang kami lalo.Tatawagan ko na sana ang security number ng place nang may babaeng biglang sumigaw.“Raphael, anak!” Tumatakbo ang babae papalapit sa aming gawi. Kasunod naman sa kaniya ang isang lalaki. “Mommy, daddy!” sigaw ni Raphael. Ang kaniyang tuta ay tumatahol ring sinalubong ang mag-asawa.“Anak, where have you been? Alalang-alala kami ng daddy mo sa’yo.” Nang makalapit, agad na yumakap ang
We went to church together, we pray, and light a candle for our son. We will visit him soon sa death anniversary na niya. Hindi pa pwede ngayong wala pang one year. Lumang paniniwala ‘yan ng mga nakakatanda na nasunod ko mula sa kanila ni lola. “Hindi ba tayo uuwi?” tanong ko nang mapansing ibang ruta ang tinahak ni Simoun. “Too early to go home. Saturday date muna tayo,” aniya. And he just made me draw a smile on my lips. The Simoun Hord that I know now is far away different from the Simoun I know four years ago. He was my professor, now he’s my boss. He was just my sex partner, now he’s my boyfriend. I only knew few of his life details before, now we’re fighting together in a battlefield. Time passes quickly. At hindi ko inasahang babalik pa rin ako sa piling niya ngayon.Pumunta kami sa isang highland park. Dito masarap maglakad-lakad dahil sa maganda ang view at malamig ang hangin. Naglalakad kaming magkahawak ang mga kamay. Maraming mga tao, kadalasan couple, may mga pamil
Yes, we’re now dating for real. And that’s what makes his fake father threaten him to be banned from the country again.I haven’t seen his father lately. Sabi rin naman ni Simoun, hindi niya ito madalas na nakikita. Marami raw itong pinagkaka-abalahan, maliban sa kompanya.He finally told me everything about his fake father and about his parents death. It wasn’t just an accident. It was planned.As for now, his fake father is building strong alliances with the criminal organizations and some powerful politicians. Nakuha na nga niya ang lahat na pag-aari ng kaniyang kapatid, gahaman pa rin siya sa kapangyarihan.Kaya nahihirapang gumalaw si Simoun upang kalabanin ang pekeng ama dahil sa malakas na koneksyon nito, both underground and in public. And as of now, he’s still under his fake father’s control.Good thing that his fake father not yet banned him, threat palang. Pero kung mangyari man, things will fuck up to the worst point.I’m not ready for that point, but it feels like Simoun
Perhaps it’s time to accept fate and move on from the past. He almost broke me, but it wasn’t his fault. Siya rin, he suffered a lot…more than what I have been.Perhaps it’s time to forgive him and start over again. I may not know what lies tomorrow ahead, but I wanna live today, and move on from yesterday. Nang magising ako, tulog pa si Simoun. Dahan-dahan akong bumaba ng kama at lumabas ng kuwarto. Bumaba ako sa kusina upang maghanda ng agahan. I haven’t prepared breakfast for us simula nang tumira ako rito. Today will be my first day. Niluto ko lang ang kung anong pwedeng pang breakfast na nakita ko sa loob ng fridge. Pagkatapos kong magluto, hinanda ko na ang mga pagkain sa mesa. Nang matapos na akong maghanda. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “Perfect,” saad ko. Tumalikod ako upang lumabas ng kusina nang…“Ay langya!” gulat kong asal nang makita si Simoun na nakatayo sa may pintuan. “K-kailan kapa diyan?” Naka cross sa kaniyang dibdib ang kaniyang mga braso at nakahilig
“Simoun once become a university professor. She was his student,” wika ni Richmond na siyang sumurpresa kay Valeen. “W-what?” Pagtataka niya. She didn’t know such thing.“Nang tumigil siya sa pagdo-doctor, naging professor siya. That woman Beatrize happened to be his student,” kuwento ni Richmond. “I-ibig sabihin niyo po uncle, kilala niyo ang babaeng ‘yon?” Kilala lang ni Valeen si Beatrize bilang isa sa mga naging babae ni Simoun. Wala siyang alam sa ibang impormasyon tungkol sa dalawa. “Not that much. Her father is a lawyer and her mother is a small business owner. Just one of Simoun’s woman from before.” Iyan lamang ang alam ni Richmond na impormasyon tunglkol kay Beatrize.“And what is that professor and student thing, uncle?” pahabol na tanong ni Valeen.“He was her college professor, when we arranged Simoun’s marriage with the Lopez’s hier.” Valeen’s jaw dropped. “Nasa New York siguro ka nang mga panahong ‘yon,” dagdag ni Richmond. Valeen was once a nurse. Kasama niya sa
Valeen left, without bidding a farewell word. And it feels like I won the battle. Ang sarap sa pakiramdam manalo sa isang argumento. Napapanginti ka nalang talaga nang todo. Well not until nagsalita si Simoun. “What was it again?” Napalundag ako nang mapansing ang lapit ko pala sa kaniya. Ngayon ko lang napansin kasi kanina abala ako sa pakikipag-argumento. “Ang alin?” Nakangiti siya habang nakatingin sa akin. “’Yong mga pinagsasabi mo. We have been what?” ang ganda ng ngiti niya. Tila ba may nangyaring maganda o may ginagwa akong maganda. We have been sleeping together, we had sex, we’re living together. Iyan ang mga pinagsasabi ko kanina na hindi ko na kayang sabihin ulit ngayon. “Ginawa ko lang ang papel ko bilang fake fiance mo,” ani ko at dumistansya nang kaunti mula sa kaniya. “And you were talking like the real one.” Eh sino ba naman ang hindi? Nilalait ako kaya ipaglalaban ko ang sarili ko. “Shut up. Hanggang dito nalang ako.” Tumayo na ako upang umalis na. baka hum
“You’re not freaking serious Moun, right?” “I am freaking serious, Bea!”Nagtatalo kami rito sa loob ng sasakyan kasi ang sabi niya, papasok kami sa trabaho na magkasama. It will surely create a huge mess. “Hanggang dito ba naman magpapanggap akong fiance mo? Ano sa tingin mo iisipin ng mga tao sa’kin?” pakikipagtalo ko.“You were already exposed to the media, Beatrize. Imposibleng wala sa mga tao diyan sa loob ang nakaalam sa balita. And if you don’t want to pretend, why not try to be real then?” saad naman niya. “I’m dead serious, Moun!” babala ko. “And so I am. You are now my fiance. No turning back!” At binuksan na niya ang pinto bago pa man ako makasagot. Bumaba siya mula sa driver’s seat at saka umikot naman sa passenger’s seat upang pagbuksan ako ng pinto. Narito na kasi kami sa harapan ng kompanya at nakikipagtalo ako kanina pa kasi ayaw kong magkai-issue’ng kasama siya. But he insist kaya wala na akong magawa ngayon. Pagpasok palang namin sa loob, nasa amin na ang aten
Hanggang sa ako ang nagdesisyong basagin ang katahimikan. “Narinig ko ang usapan niyo,” ani ko habang nasa kalawakan pa rin ang tingin. Wala siyang respond kaya dinagdagan ko ang aking sinabi. “Do you have something to tell me?” Lumingon ako sa kaniya. I met his tired eyes. I can see it, the way he look at me. He did not speak. He just look at me, unemotionally. I can’t read any emotions from his eyes. “I mean…I don’t want to assume pero, were you talking about me?”diretso kong tanong. Gusto ko lang naman malinawan. I was once said that I don’t want to get involved with him again, but I’m already here…in his place, getting involve in his life.“Yeah,” maikli niyang sagot. I’m not surprised. I’m getting more curious. “Bakit? May kailangan ba akong malaman?”Humugot siya ng malalim na hininga. “No. I was just wondering if you can trust me again.” I was a bit surprised by his words. “Alam kong sinisini mo ako sa pagkamatay ng anak natin.” But his second sentence literally caught m