Pao's POV
What's up! Pao nga pala at your service.
Kasulukuyan kami bumabyahe papuntang hospital kung saan nagtatrabaho si Ate. At hanggang ngayon nagtatalo pa rin yung dalawa.
'Tss ilang linggo na nakakalipas wala pa rin nagbabago aso't pusa pa rin sila'
Natatawa ako sa reaksiyon nila kanina nang sinabi ko yung The More you hate the more you love.
Flashback......
"Sabi nga ng iba the more you hate the more you love" patama ko rito pero yung dalawa ang sama ng timpla ng mukha ng sinabi ko yun.
'Tch bagay talaga kayo ni Ate. Yung isa masungit na mapangasar at yung isa m*****a na masungit.'
"Psh! Never ako magkakagusto sa mukhang mokong at unggoy" inis na sabi ni ate.
"Mas lalo na ako hinding hindi ako magkakagusto sayo ugali pa lang nga di na pasok sa standard ko" mas nainis si Kuya Marcus.
"FYI mas lalo na rin ako noh" umirap si ate kaya ang ending nagasaran at nagpikunan na sa salita kaya ako nagmaneho ng sasakyan kapag narinig ni Nanay baka di makapasok si ate at kami ni Kuya Marcus ay hindi makapunta sa bayan.
End Of Flashback........
"Oh andito na tayo" bumaba na si Ate sa sasakyan habang ang katabi ko ay iba ang timpla ng mukha.
'Mukhang napikon na ito sa sobrang kamalditahan ng kapatid ko ah'
"Ate anong oras out mo mamaya?" tanong ko kay Ate.
"Tatawag na lang ako mamayang hapon" ngiting sabi ni Ate at tumingin sa katabi ko at........
INIRAPAN NIYA!!
at biglang tumalikod nagflip pa yung buhok niya hanggang puwet.
'naguumpisa na naman sila'
kaya napailing iling na lang ako.
"Tara na kuya" ngising sabi ko ng ikanuot ng noo nito.
"Anong ngisi ngisi mo dyan ah" natatawa na lang ako.
"Sinong nanalo kuya?" natatawa kong tanong at sinamaan ako ng tingin.
"Shut up! Let's go baka maubusan tayo roon" sungit na sabi nito at ako napailing na lang.
Hayss ang sarap asarin itong dalawa na 'to. HAHAHAHAHA
*****
Aya's POV
'Bwisit sira na naman araw ko'
Kasulukuyang ako nagrounds ng tumawag si Aidee
'Ano kailangan ng babaeng ito'
"Hello bakit ka tumawag eh alam mo naman nasa trabaho ako" naiinis kong sabi.
"Inday magovertime ka ba mamaya?" tanong nito ng ikagulat ko.
"Oo bakit?" takang tanong ko.
"Ano kasi pwede ako na lang sasambot ng overtime mo" nagulat ako sa sinabi niya.
"Ha?" gulat kong sabi kaya napabuntong hininga siya.
"Kailangan ko kasing kumayod pa dahil......" binitin niya ang salita na lumalabas sa kanyang bibig.
"Kailangan ano?" nagtataka na ako sa kanya.
"Kailangan kong bayaran yung utang na ikinasangkot ni Kuya"
'What the hell! Seriously?'
"Look Aidee di ba pwedeng tumulong sila sayo eh kakatrabaho mo niyan at kakaduty mo niyan pati katawan mo ay bumigay." nagalala kong turan.
"Wag kang magalala may sapat naman akong tulog." sambit niya
"ahmm anyway nakita ko si Paolo at si Fafa Marcus sa bayan dahil nakita ko sila kanina ng namili ako ng ulam" turan nito. Ang ganda at seryoso sana ang usapan namin ay may isiningit pang di importante lalo na yung unggoy na mokong na yun.
"Ang ganda ng usapan natin nagwrong timing ka pa" bwisit na sabi ko. Tumawa na lang sya.
"Mukhang enemies nga talaga kayo. Tss! sabe sabe sa paligid, the more you hate the more you love daw" naalala ko ang sinabi ni Paw nung papunta kaming hospital.
Flashback.......
"Ang kasabihan nga daw the more you hate the more you love daw"
'What the?'
End of Flashback......
'Letse naman oh'
"Wag ka magpapaniwala doon sa mga sabe sabe scam yun! scam!" gigil kong sabi.
"Sus bessypie alam mo naman maraming naniniwala dyan. Sa una Enemies yan sumunod enemies to friends tapos next enemies to lovers na next wahhhh!" mahabang lintaya nito.
"letse di kami magigng lovers at kahit kailan di ako magkakagusto sa isang mokong na chismoso" bulyaw na sabi ko na halos tinitingnan na ako ng mga tao rito.
'Jusko po akala ko may matinong makakausap yung pala isa parin baliw'
"Inday tawag ka ng head director" tumango na lang ako.
'Bakit naman ako pinapatawag ng head director'
"Ibaba ko na ito tinatawag na ako" ibinaba ko na ang tawag.
"Bakit naman naging panggabi pa yung duty ni Aidee?" tanong niya.
"Ewan ko masyado kasi siyang martyr eh" sagot ko.
"Buti na lang di ako martyr katulad niya" sabi pa niya.
Napabuntong hininga na lang ako at sumunod kay Lian.
"Asan si Aidee, Aya?" Nakasalubong namin si Doctora Faith, ang inaassisstan ko rito sa hospital. Papalit ang doctor na inaasisst ko.
"Ahmm mamayang gabi po siya papasok Doc eh" tugon ko kaya napatango na lang siya.
"Pag pumasok na siya papuntahin mo sa head director office" tumango na lang ako sa sinabi ni Doctora.
Sumakay kami sa elevator mga 4th floor pa ang head office kalimitahan pa yung iba pinakadulo edi mahihirapan kaming makapunta roon. Ang tagal ko rin di nakakapunta roon noong nagumpisa akong magtrabaho bilang Nurse rito dahil limitahan lang naman kami ipapatawag eh.
Nakarating na kami sa head office. Mga limang Nurse pala ang nandun halo halo lalaki at babae.
"Buti naman at nandito kayo" sabi ng aming head director
Siya si Doctor Lorenzo Agustin ang head director ng hospital.
'Take note di siya may ari ah government hospital kasi ito'
Matagal na siya rito I think 20 years na siyang head officer chief rito dahil maganda ang performance ng mga nurses at doctors rito. At magaling rin siyang magpatakbo ng hospital kaya nagtagal siya rito.
"Nurse Sarmiento where's Nurse Aidee" alam ko ngayon lang napansin na wala si Aidee.
'Ano magagawa ko alangan naman paliparin ko rito yung babaita para lang sa announcement na 'to'
"She's duty off in this evening pa siya magduty" si Doctora Faith na yung sumagot para sa akin dapat.
"Pinapunta ko kayo dahil before end of summer vacation ay idedestino ko kayo sa hospital sa Maynila" Nagulat ako sa sinabi ni Doctor Lorenzo.
'Seryoso'
Di ko maintindihan ang sarili ko sa nabanggit ni Doc. Alam ko matagal ko ng pangarap na makapagtrabaho sa malalaking hospital sa Maynila lalo na sikat na hospital.
'Ayaw kong iwan sina Nanay at Tatay pati ang mga kapatid ko'
Nagpatuloy si Doc Lorenzo na magdiscuss tungkol sa paglipat namin sa hospital sa Maynila.
"Doon ko kayo ililipat dahil sa nakitaan ko kayo ng good performance for the past few years kaya di ako magkakamali na ilipat kayo." Mahabang paliwanag ni Doc Lorenzo.
"Doc saan po ba kami madedestino?" Agad na tanong ni Lian. Isa sa mga kaibigan namin ni Aidee at kaklase nung collage at siya rin yung tumawag sa akin kanina at kausap
"Sa St. Agustin General Hospital" Nagulat sila sa pagbanggit ni Doc Lorenzo sa hospital kung saan kami madedestino.
'Bakit naman sila gulat na gulat?'
"I give you a vacation para magkapagpahinga kayo and then ang hospital na bahalang magasikaso sa mga papeles ninyo at para gamit at sarili niyo na lang ang ihahanda. Understand" paliwanag ni Doc Lorenzo. "Yes Doc" sagot namin lahat.
Lumabas na kami sa office and then start na naman yung chismisan nila.
"Inday, ang akong higala gikan sa Manila miingon nga ang hospital nga itudlo ni Doc Lorenzo naa sa ilang pamilya" nagulat ako di dahil sa salita dahil dito na rin ako ipinanganak at lumaki kaya nakakaitindi ako at marunong magsalita ng aming lengwahe kung di sa sinabi ng kapwa Nurse ko rito.
'Ibig sabihin sila yung may-ari ng hospital sa Maynila pero bakit siya nandito sa Cebu'
"Saka day ang usa nga nahigugma didto mao ang usa ka batan-ong lalaki nga labing tigulang kanimo sa 3 ka tuig usa ka batan-ong lalaki nga wala'y asawa ug uban pa ....."
"Single pa bali pamangkin ni Doc Lorenzo yun nga lang di ko alam pangalan eh" ay yun nga lang di nila alam yun name nun.
Napailing na lang ako sa kachismosan ng mga ito. Di ko alam parang malulungkot ako dahil sa pamilya ko dahil nagaaral pa yung dalawa pero kailangan sa pasukan collage na si Pao tas si Shawn graduating na ng elementarya kaya todo sipag ko ng trabaho ayaw ko lang umasa kay Nanay at Tatay dahil pinamana sa amin ito kung di ito binigay ng aming lola bago siya pumanaw ay mapupunta dapat ito sa mga kapatid ni Tatay pero alam nito na kapag binigay ito ay ibebenta lamang ang bukirin. Kaya ibinigay na lang sa amin alam ko na pupunta sila rito dahil sa lupa at farm kaya kailangan kong magipon kung sakali man lang naman ay always akong ready.
"Aya!" Tawag ni Lian
"Bakit?" Takang tanong ko.
"Pauwi ka na ba ibibilin ko na lang si Aidee kina Dezy" napatango ako sa sinabi niya.
"Ikaw ba pauwi ka na rin?" Tanong ko rin.
"Oo eh sabay na lang tayo lumabas" inaayos namin ang mga gamit namin upang umuwi na medyo pagod ako dahil sa dami kong hawak na pasyente. Taga Lapu Lapu si Lian dito lang talaga siya nagtatrabaho.
"Oo nga pala di mo ba alam nung nagdayoff ka nun dahil nagdalawang straight duty ka dahil sa sobrang dami ng pasyente mo ay pumunta yung anak ni Don Ricardo." Nagulat ako sa sinabi ni Lian.
'Si Russel?'
"Si Russel ba at bakit?" Nagtataka akong tanong sa kanya.
"Ewan ko?" Kibit balikat siya sa sinabing iyon.
Alam kong di ako tantanan hanggang gusto niya matali sa akin pero di ako papayag na pwersahan niya ang mga magulang ko para magpakasal sa kanya ugali pa lang di ko na type dahil pamilya sila ng mga matapobre at aroganteng pamilya sa ugali pa lang. Gusto ako ipakasal sa anak niya si Russel ni Don Ricardo upang lumakas daw ang farm namin pero alam ko yunv kaibuturan nito na gusto lang niya siya ang makinabang ng lupa namin kaya kahit ano gawin niya ay di ako makapagpakasal sa kanya. Pero may kutob ako na sila ang dahilan kung bakit bigla namatay ang lola ko. Pero......
'Over my dead body! No way! di ako makikipagkasal sa kanya'
Kaya napatingin na lang ako kay Lian.
"Day okay ra ka?" Nagalalang tanong ni Lian.
"Ok lang ako kapag bumalik ulit yun wag mo na akong tawagin pa basta ikaw na bahala roon ayokong makita ang pagmumukha ng bwisit na yun" lumabas na kami at sakto naman dumating ang kapatid ko kasama yung mokong.
'Bat ba palaging magkasama itong dalawa'
Napabuntong hininga ako at sumakay na sa kotse.
Habang nasa byahe ay umepal si Mokong the chismoso
'Mokong The chismoso? Pftt!'
"Why are you silent? Are you dumb now?" Dahil sa sinabi nito ay mas lumala pa ang malas ng araw ko dahil dumagdag pa ang siraulo.
"Excuse me kung wala kang matinong magawa kausapin mo yung salamin dyan at tanungin mo kung bakit yung mukha mo mukhang unggoy" umirap lang ako dahil sa bwisit.
"Itong mukhang unggoy tss maraming nagkakandarapa dyan baka pati ikaw ganun din at saka unggoy naman ngayon grabe" sinamaan ko ito ng tingin dahil sa bwisit ko ay hinampas ko ito sa braso.
"Over my dead body I will never ever like you sa mukha mo palang at sa ugali mo di ko na type!" Sigaw ko.
"Ikaw rin naman ah di ka rin pasok sa standard ko dahil rin sa ugali mo" tugon nito.
"Maganda ka sana maaari magugustuhan ka yun nga lang pagkakaiba yung ugali mo" lumaki ang mga mata ko sa sinabi nito.
"Ano sabi mo?" Maang maangan kong tanong.
"Wala" umayos na ito ng upo.
Nanlumo ako sa sinabi nito. Hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako sa mga sinasabi nito
'Ano bang nangyayari sa akin?"
Ang lakas ng tibok ko ng dahil sa sinabi niya di ako bingi kahit bumulong siya ay naririnig ko pa rin.
'Nagbubulong pa eh maririnig pa rin naman din?'
"Ang sabe sabe nga po the more you hate the more you love" biglang epal ni Pao.
Tiningnan ko ito ng masama ganun din si mokong kaya ito ay tawa na tawa na walang katapusan.
'Nababaliw na yung kapatid ko baka maipadala na nila Nanay yan sa mental hospital dahil kanina pang umagang tawang tawa yan'
Marcus' POVNatatawa ako sa pangaasar ko kay Avah at lalo nung napikon siya pero ngayon ko lang napansin na naging tahimik siya nung araw na yun pagdating namin sa bahay ay nagpunta siya sa kwarto at di na bumaba kaya pinadala na lang yung pagkain kay Nanay Crusing.'Ano kaya problema nun?'Napailing na lang ako at umiinom ng kape ng tumawag si Axel.'Tsk ano naman ang kailangan nito?'Sinagot ko ang tawag. "Hello why do you call" agaran kong sagot."Did you visit Uncle Lorenzo?" Tanong nito. Naalala ko nga pala dito pala siya nakabase sa Cebu dahil ayaw niya ipamahala yung hospital kaya dito na lang siya mamahala.Napabuntong hininga na lang ako. "No" agad kong sagot. "Doon daw kukuha ng mga nurses sa hospital na pinamamahalaan niya dahil nagkulang yung nurses mo rito pati mga doktor pinapatay sa puyat dahil sa sobrang dagsaan ng pasyente rito kaya buti nga nakapagbakasyon ka pa ako hindi!" sabi nito
Aya's POVDi ko pa rin makalimutan ang sinabi ni Aidee sa akin.'Once ka nakaramdam ng spark bawat titig at bawat tingin sayo ay yun na ang kasagutan mo kung di naman baka infatuation lang yata yan''Naguguluhan?''Spark?'Katanungan sa aking isipan kahit sa gabi ay laging iniisip ko ito.'Imposible kayang gusto ko na siya at di ko na kailangan pang manigurado?'Napabuntong hininga ako at bumalik na lang sa pagkakahiga. Sinabi ko na kina Nanay ang pagdestino ko sa Maynila habang naghuhugas ako ng pinggan ay okay naman daw dahil malaki na rin naman ako at gawin ko na daw ang gusto kong gawin.Hayss ang nanay gusto na ata ako pagasawahin kaya nga lang yung lintek na nararamdaman ko na ito ay di ko malimutan. Nakatulog na ako sa pagiisip......*******Kinabukasan, namimitas a
Marcus' POV:Nagpasama ako kay Pao upang pumunta sa bahay ng Tito ko dito sa Cebu, si Tito Lorenzo. Kapatid siya ni Dad at dito na ito nagstay sa Cebu. I don't know why he manage here in Cebu while our hospital is place in Manila but Tito said na gusto niya rito dahil masaya at tahimik saka dito rin nakilala ang asawa niya si Tita Lena kaya he's staying in Cebu.Nakarating na kami sa Lapu-Lapu sa Cebu kung saan nakatira si Tito LorenzKumatok kami at pinagbuksan kami ng katulong."Oh Dylan ikaw pala" si Tita Lena. Hinalikan ko ito sa pisngi at si Paolo naman ay tumango na lang din bilang paggalang."Hello po Tita where's Tito Lorenz?" I ask her."Ok just wait I called Lorenzo. Umupo muna kayo. Wendy palihog hatag ug snack sa among bisita." Tinawag muna ni Tita ang kanyang asawa."I know Tito Lorenz speak Cebuano kahit laking Maynila siya" bulong ko na napansin din ni Paolo.
Aya's POVAraw ngayon ng linggo, naghahanda ako ngayon dahil pupunta kami ng simbahan sa bayan syempre kasama namin yung mayaman namin bisita. Bukas na ang balik namin sa trabaho.'May na pala?'Kabilis pala ng oras pero mabilis lang din ako nahulog sa kanya.'Ilang linggo na lang pala aalis na ako. Hayss!'Nabanggit ko na kina Nanay at Tatay tungkol sa pagaalis ko sa unang linggo ng June alam ko naman di sila sanay na wala ako sa piling nila pero naiintindihan naman nila dahil para rin sa kanila ang mga ginagawa ko at pagtatrabaho ko para may magandang kinabukasan sila lalo na yung dalawa. Pero alam mo yung feeling na di mo talaga maintindihan katulad ngayon parang may kulang kung sakali malapit na talaga ako umalis.Di ko rin maintindihan yung lalaking iyon buti na lang nasa matino na ang pag-iisip ko noon.Flashback.....
Aya's POVNandito ako sa hospital dahil bumalik muna ako sa trabaho kahit iniintay ko ang respons mula sa amin head nurse kung kailan ang alis namin papuntang Maynila.'Magstay pa ba siya rito?'Bumuntong na lang ako ng hininga. Nagrounds ako ngayon dahil si Aidee ay night shift siya kaya wala ito ngayon.'Buti naman para di na ako mapapahamak ng bibig niya'Sa ngayon ay si Lian ang lagi kong kasama. NBSB ito at wala daw siyang time. Kabaligtaran nito ni Aidee. Siya yung tipo mabait, mahinhin minsan may kalog pero di sya katulad ni Aidee na martyr pagdating sa pamilya. Naging independent lang siya ng iwan niya ang pamilya niya sa Davao at dito na ito namalagi hanggang sa pumasok siya ng collage at nakapagtapos. May malalim na dahilan si Lian kaya di na niya kayang bumalik kung saan siya ipinanganak, lumaki at nagkaisip. Di na namin siya pinipilit ang reason niya dahil nirerespeto
Aya's POV'Ang kapal ng mukha niya para sabihin sa akin yun'Oo sinadya ko na mauna ng umuwi dahil nabibwisit ako kay Marcus pero yung sinabi niya kanina ay mas naiinis ako at nabubwisit sa kanya. Wala pa sa akin nagsasabi yan kung di siya lang.'Pero totoo bang sumosobra na ang kamalditahan ko?' Tanong ng isip ko. Di na ako bumaba upang kumain ng hapunan dahil wala na akong gana at mas magagalit lang ako kapag nakita ko na naman siya. Kahit kumukulo ang tiyan ko ay di ko namalayan na nakatulugan ko na ng di pa kumakain.*****Kinabukasan ay nagising ako ng maaga at mabilis na gumayak syempre di naman ako kumain kagabi dahil sa pageemot ko.Bumaba na ako ng hagdan naabutan ko si Nanay na naghahanda ng agahan.'Hmm tulog pa ata buti naman'"Anak ano ba nangyari sa inyo ni Marcus at bigla ka na lang tumakbo papunta sa kwa
Aya's POVHinahanap ko si Aidee pero nadatnan ko na magkausap sila.'Ano kaya ang pinaguusapan nila'Lalapit sana ako pero pinigilan ako ni Pao"Oh saan ka pupunta ate?""Hmm wala maglalakad lang" palusot ko."Weh maniwala pupuntahan mo lang sila eh wag kang mag-alala di naman aagawin ni Ate Aidee yung labdilabs mo" sinamaan ko ito ng tingin.'Hanep kapatid ko ba ito?'"Mauna na ako ah basta yung sinabi ko sayo" sigaw ni Aidee"Sure thanks by the way" tugon ni Marcus. Tumalikod na si Aidee at mukhang kanina pa siya iniintay ng mama niya."Oh yan na ang hinahanap mo" inirapan ko si Pao at malakas na tumawa. Tumalikod na ako at sumunod kina Nanay.'Nakakaasar siya akala ko pa naman susuyuin niya ako'Di na kami nagtagal ay umuwi na kami dahil may gagawin pa sina Nanay at Tatay. Sila Marcus at Pao naman ay bibisita sa kabilang farm upang bumili ng binhi ng palay dahil naubusan ng stock sina
Aya's POVNakakahiya ba't ko ba nasabi yun. Sana naman di siya pagtawanan ng mga kaibigan niya."Oh nahatiran mo na ba sya ng pagkain?" tumango ako."Hmm Nay kilala mo ba yung mga kaibigan ni Marcus?" nagulat si Nanay sa tinanong ko"Oo nung mga bata pa sila ay magkaibigan na ang mga yan" ngumiti lang ako"Eh bakit mo natanong?" nanlaki ang mga mata ko sa tinanong ni Nanay."Eh naabutan ko po na kausap niya po yung mga kaibigan niya eh" tumango siya"Mukhang namimiss niya ang mga kaibigan niya dahil mga nagiging busy na ito sa kani-kanilang trabaho" nakatingin siya sa aming magandang bakuran sa labas."Parang kilalang kilala niyo na po sila ah?" takang tanong ko."Oo dahil mga panahon na iyon ay ako na ang nagbabantay sa kanila kapag ang kanilang mga magulang ay nasa trabaho" tumango ako."Oh sya ihatid mo na ito yung salabat
This story is on hold kasi need ko po munang magfocus sa study ko lalo na't di biro ang aking kinuhang kurso. Tinatapos ko muna ang Dream To Be With to proceed in this story. Magulo po akong magannounce kaya ipublish ko na lamang rito ang chapter kapag naayos ko na ang lahat. Maraming changes ang mangyayari pero sisiguraduhin ko na magiging worth it ang pagbabasa niyo. In the other way, di ko masyadong inaagahan magupdate dahil na rin sa situation ko. For now, this story in on-hold and will continue after the story of Dream To Be With You. Thank you
Aya's POVNakakahiya ba't ko ba nasabi yun. Sana naman di siya pagtawanan ng mga kaibigan niya."Oh nahatiran mo na ba sya ng pagkain?" tumango ako."Hmm Nay kilala mo ba yung mga kaibigan ni Marcus?" nagulat si Nanay sa tinanong ko"Oo nung mga bata pa sila ay magkaibigan na ang mga yan" ngumiti lang ako"Eh bakit mo natanong?" nanlaki ang mga mata ko sa tinanong ni Nanay."Eh naabutan ko po na kausap niya po yung mga kaibigan niya eh" tumango siya"Mukhang namimiss niya ang mga kaibigan niya dahil mga nagiging busy na ito sa kani-kanilang trabaho" nakatingin siya sa aming magandang bakuran sa labas."Parang kilalang kilala niyo na po sila ah?" takang tanong ko."Oo dahil mga panahon na iyon ay ako na ang nagbabantay sa kanila kapag ang kanilang mga magulang ay nasa trabaho" tumango ako."Oh sya ihatid mo na ito yung salabat
Aya's POVHinahanap ko si Aidee pero nadatnan ko na magkausap sila.'Ano kaya ang pinaguusapan nila'Lalapit sana ako pero pinigilan ako ni Pao"Oh saan ka pupunta ate?""Hmm wala maglalakad lang" palusot ko."Weh maniwala pupuntahan mo lang sila eh wag kang mag-alala di naman aagawin ni Ate Aidee yung labdilabs mo" sinamaan ko ito ng tingin.'Hanep kapatid ko ba ito?'"Mauna na ako ah basta yung sinabi ko sayo" sigaw ni Aidee"Sure thanks by the way" tugon ni Marcus. Tumalikod na si Aidee at mukhang kanina pa siya iniintay ng mama niya."Oh yan na ang hinahanap mo" inirapan ko si Pao at malakas na tumawa. Tumalikod na ako at sumunod kina Nanay.'Nakakaasar siya akala ko pa naman susuyuin niya ako'Di na kami nagtagal ay umuwi na kami dahil may gagawin pa sina Nanay at Tatay. Sila Marcus at Pao naman ay bibisita sa kabilang farm upang bumili ng binhi ng palay dahil naubusan ng stock sina
Aya's POV'Ang kapal ng mukha niya para sabihin sa akin yun'Oo sinadya ko na mauna ng umuwi dahil nabibwisit ako kay Marcus pero yung sinabi niya kanina ay mas naiinis ako at nabubwisit sa kanya. Wala pa sa akin nagsasabi yan kung di siya lang.'Pero totoo bang sumosobra na ang kamalditahan ko?' Tanong ng isip ko. Di na ako bumaba upang kumain ng hapunan dahil wala na akong gana at mas magagalit lang ako kapag nakita ko na naman siya. Kahit kumukulo ang tiyan ko ay di ko namalayan na nakatulugan ko na ng di pa kumakain.*****Kinabukasan ay nagising ako ng maaga at mabilis na gumayak syempre di naman ako kumain kagabi dahil sa pageemot ko.Bumaba na ako ng hagdan naabutan ko si Nanay na naghahanda ng agahan.'Hmm tulog pa ata buti naman'"Anak ano ba nangyari sa inyo ni Marcus at bigla ka na lang tumakbo papunta sa kwa
Aya's POVNandito ako sa hospital dahil bumalik muna ako sa trabaho kahit iniintay ko ang respons mula sa amin head nurse kung kailan ang alis namin papuntang Maynila.'Magstay pa ba siya rito?'Bumuntong na lang ako ng hininga. Nagrounds ako ngayon dahil si Aidee ay night shift siya kaya wala ito ngayon.'Buti naman para di na ako mapapahamak ng bibig niya'Sa ngayon ay si Lian ang lagi kong kasama. NBSB ito at wala daw siyang time. Kabaligtaran nito ni Aidee. Siya yung tipo mabait, mahinhin minsan may kalog pero di sya katulad ni Aidee na martyr pagdating sa pamilya. Naging independent lang siya ng iwan niya ang pamilya niya sa Davao at dito na ito namalagi hanggang sa pumasok siya ng collage at nakapagtapos. May malalim na dahilan si Lian kaya di na niya kayang bumalik kung saan siya ipinanganak, lumaki at nagkaisip. Di na namin siya pinipilit ang reason niya dahil nirerespeto
Aya's POVAraw ngayon ng linggo, naghahanda ako ngayon dahil pupunta kami ng simbahan sa bayan syempre kasama namin yung mayaman namin bisita. Bukas na ang balik namin sa trabaho.'May na pala?'Kabilis pala ng oras pero mabilis lang din ako nahulog sa kanya.'Ilang linggo na lang pala aalis na ako. Hayss!'Nabanggit ko na kina Nanay at Tatay tungkol sa pagaalis ko sa unang linggo ng June alam ko naman di sila sanay na wala ako sa piling nila pero naiintindihan naman nila dahil para rin sa kanila ang mga ginagawa ko at pagtatrabaho ko para may magandang kinabukasan sila lalo na yung dalawa. Pero alam mo yung feeling na di mo talaga maintindihan katulad ngayon parang may kulang kung sakali malapit na talaga ako umalis.Di ko rin maintindihan yung lalaking iyon buti na lang nasa matino na ang pag-iisip ko noon.Flashback.....
Marcus' POV:Nagpasama ako kay Pao upang pumunta sa bahay ng Tito ko dito sa Cebu, si Tito Lorenzo. Kapatid siya ni Dad at dito na ito nagstay sa Cebu. I don't know why he manage here in Cebu while our hospital is place in Manila but Tito said na gusto niya rito dahil masaya at tahimik saka dito rin nakilala ang asawa niya si Tita Lena kaya he's staying in Cebu.Nakarating na kami sa Lapu-Lapu sa Cebu kung saan nakatira si Tito LorenzKumatok kami at pinagbuksan kami ng katulong."Oh Dylan ikaw pala" si Tita Lena. Hinalikan ko ito sa pisngi at si Paolo naman ay tumango na lang din bilang paggalang."Hello po Tita where's Tito Lorenz?" I ask her."Ok just wait I called Lorenzo. Umupo muna kayo. Wendy palihog hatag ug snack sa among bisita." Tinawag muna ni Tita ang kanyang asawa."I know Tito Lorenz speak Cebuano kahit laking Maynila siya" bulong ko na napansin din ni Paolo.
Aya's POVDi ko pa rin makalimutan ang sinabi ni Aidee sa akin.'Once ka nakaramdam ng spark bawat titig at bawat tingin sayo ay yun na ang kasagutan mo kung di naman baka infatuation lang yata yan''Naguguluhan?''Spark?'Katanungan sa aking isipan kahit sa gabi ay laging iniisip ko ito.'Imposible kayang gusto ko na siya at di ko na kailangan pang manigurado?'Napabuntong hininga ako at bumalik na lang sa pagkakahiga. Sinabi ko na kina Nanay ang pagdestino ko sa Maynila habang naghuhugas ako ng pinggan ay okay naman daw dahil malaki na rin naman ako at gawin ko na daw ang gusto kong gawin.Hayss ang nanay gusto na ata ako pagasawahin kaya nga lang yung lintek na nararamdaman ko na ito ay di ko malimutan. Nakatulog na ako sa pagiisip......*******Kinabukasan, namimitas a
Marcus' POVNatatawa ako sa pangaasar ko kay Avah at lalo nung napikon siya pero ngayon ko lang napansin na naging tahimik siya nung araw na yun pagdating namin sa bahay ay nagpunta siya sa kwarto at di na bumaba kaya pinadala na lang yung pagkain kay Nanay Crusing.'Ano kaya problema nun?'Napailing na lang ako at umiinom ng kape ng tumawag si Axel.'Tsk ano naman ang kailangan nito?'Sinagot ko ang tawag. "Hello why do you call" agaran kong sagot."Did you visit Uncle Lorenzo?" Tanong nito. Naalala ko nga pala dito pala siya nakabase sa Cebu dahil ayaw niya ipamahala yung hospital kaya dito na lang siya mamahala.Napabuntong hininga na lang ako. "No" agad kong sagot. "Doon daw kukuha ng mga nurses sa hospital na pinamamahalaan niya dahil nagkulang yung nurses mo rito pati mga doktor pinapatay sa puyat dahil sa sobrang dagsaan ng pasyente rito kaya buti nga nakapagbakasyon ka pa ako hindi!" sabi nito