Only to survive, she need a work to earn money. Mauubos lang ang pera niya sa pagbabayad ng bills kada buwan hindi pa kasama ang budget niya sa pagkain at iba pang expenses.
Payapa na ang gabi. Tahimik na ang buong aligid ngunit ang kwarto ni Aliyah maliwag pa. Dilat pa ang mga mata ni Aliyah. Hindi dahil sa hindi siya makatulog, kundi ito ang oras ng kaniyang trabaho. Ito ang dahilan bakit may computer siyang dala sa kaniyang bagahi habang naghahanap ng bahay na matutuluyan. More client, more money to recieve. Iyan ang goal ni Aliyah nang pasukin niya ang mundo ng pagiging virtual assistant. Mahirap, nakakapagod at minsan hindi na healthy ang araw-araw na walang maayos na tulog pero dahil kagustuhan niya ito kailangan niyang panindigan ang trabahong pinasok. Tumilaok na ang manok. Oras na para gumising ang mga kapit-bahay niya ngunit si Aliyah ito palang ang oras ng kaniyang pagtulog. Ang biscuit na baon niya noong araw na napadpad siya rito sa Buenavista iyon muna ang ginawa niyang pantawid gutom dahil hindi pa siya nakabili ng groceries. Marahan niyang inunant ang katawan nang mahiga siya sa kama. Hindi na siya nagbukas ng aircon dahil malamig naman ang silid galing sa sariwang hangin mula sa labas. Nakabukas kasi ang bintana. Bukod sa makalanghap siya ng sariwang hangin makakatipid rin siya sa kuryente. Alas-onse ng umaga nagising si Aliyah sa tunog ng kaniyang alarm clock. Sinadya niyang i set ito dahil mag grocery siya ngayong araw at bibili na rin ng importanteng gamit. Mabilis siyang naligo dahil nagugutom na rin siya. Si Kisses lang ang alam niyang nagtitida rito sa subdivission. Hindi niya alam kung may karenderya ba dito o resto na pwedeng mabilhan ng ready to eat na makakain. Napakamot si Aliyah sa sariling ulo nang makita ang damitan niya. Halos kasi ng mga damit niyang panlakad ay bistida. Ang pangit namang tingnan kung lalakad siya sa pamilihan na naka pantulog o kaya ay pambahay. She peaked a floral summer dress na hanggang tuhod niya ang haba at white doll shoes. Hinayaan niyang nakalugay ang curly niyang buhok na hanggang baywang niya ang haba. Naglagay lang siya ng powder sa mukha at liptint at nag spray ng cologne. Wallet at cellphone lang ang kaniyang dala na umalis ng bahay. Lalakad na sana siya nang marinig ang boses ni Kisses, tinatawag siya. Kumakaway ang babae sa kaniya para kuhanin ang kaniyang atensyon. "May pupuntahan ka?" "Oo. Sa bayan ang punta ko. Bibili ng grocery!" sigaw pabalik ni Aliyah upang marinig siya si Kisses. "Sabay na tayo!" aniya at patakbo na lumapit kay Aliyah. "Bibili rin ako ng stocks sa negosyo ko," natatawang usal niya, hinihingal na huminto sa tabi ni Aliyah. "Medyo lumakas na ang paninda ko. Hindi pa umabot ng alas-sais kagabi ubos na. May suwerte ka talagang dala." "Natutuwa akong marinig 'yan," aniya at humakbang. "Pero hindi iyon dahil sa akin. Masarap talaga ang paninda mo kaya binabalik-balalikan ka ng mga bumibili." "Naku, salamat naman sa papuri mo," Kisses giggly said. "Nakatataba ng puso. Sana ganun palagi para naman may pambili ako ng gatas ng anak ko at iba pang pangangailangan niya." "Trust the process. Walang imposible sa isang tao na nagsusumikap. Malay mo isang araw hindi mo mamalayan umasenso ka na dahil sa sipag at tiyaga na meron ka." Nagpahid ng pisngi si Kisses.Bigla siyang naluha sa sinabi ni Aliyah. Ngayon lang siya nakarinig ng magandang advice at papuri galing sa tao. Ang madalas kasi niyang naririnig puro panlalait, pangungutya, mga salitang nakakasakit sa damdamin dahil maaga siyang nabuntis at hindi man lang nakatapos ng high school. Palagi siyang tinutukso na isa siyang disgrasyada at minsan nadadamay pa ang anak niya. "Thank you," naiiyak na wika ni Kisses. "Ito ang pinakamagandang salita na narinig ko. Kaya todo ang pagsusumikap ko para lang may sarili akong pera kahit man lang doon walang masabi sa akin ang mga tao... Palagi ko lang kasing naririnig sa kanila ang salitang disgrasyada," natatawang dugtong niya. "Iba ang disgrasyada sa hindi nakatagpo ng matinong lalaki," nilingon niya si Kisses. "Nasa maling lalaki ka lang napunta kaya ka humantong sa pagiging single mom. At saka huwag mong tawagin na disgrasyada ang sarili mo, nagkamali ka lang ng desisyon sa buhay at iyon ang dapat mong baguhin," dagdag pa ni Aliyah. "Ganoon parin 'yon, isa parin akong disgrasyada," puno ng hinanakit na wika ni Kisses. "Pero ang pagkakamali ko hindi ko hahayaan na maranasan iyon ng anak ko. Gagawin ko ang lahat mabigyan lang siya ng maayos na buhay. Tuturuan at gagabayan ko siya habang lumalaki siya." Marahan na tinapik ni Aliyah ang balikat ni Kisses. "Yes, ganyan nga. Hayaan mo ang sasabihin ng mga tao sa paligid mo as long as hindi ka humihingi ng pera at pagkain sa kanila para ipalamon mo sa anak mo. Fucoss ka sa paglago ng inumpisahan mong negosyo. Patunayan mo sa kanila na kaya mo. Proved them that you are strong and impowered woman." Sakto paglabas nila ng subdivision may paparating na trycle. Pinara iyon ni Kisses at pinaunang sumakay si Aliyah. "Pasin ko lang, hindi ka lang maganda, maputi, mabait" Kisses looked at Aliyah with an amusement in her eyes. "Magaling ka rin mag english." "Hindi naman. Sakto lang." "Pero ang ganda mo talaga. Kutis labanos pa. Anak mayaman ka 'no?" Natawa si Aliyah. "HIndi naman lahat ng maputi at maganda anak mayaman. Tingnan mo ikaw, maganda ka rin naman. Makinis rin ang balat mo. At saka gusto ko ang pagiging kayumanggi mo. Kaya ka siguro nabuntis ng maaga, e, dahil sa exotic beauty na mayroon ka," panunudyo ni Aliyah. "Exotic beauty? Ano ibig sabihin no'n?" curios na tanong ni Kisses. "Kakaibang gannda. Alam mo kasi, hindi lahat ng maputi maganda. Hindi lang kasi na appreciate ng iba ang ganda ng isang taong kayumanggi, ng mga morena. Madalas ginawaga nila itong dahilan para kutyain ang isang tao. Ito ang masakit na katotohanan, maputi ang pamantayan ng isang maganda o gwapo sa isang tao. Kaya ikaw, dapat taas-noo ka dahil sa mundong ito hindi batayan ang panlabas na anyo para masabihan na maganda. Kadalasan nasa loob makikita ang tunay na maganda lalo na kung ikaw ay may mabuting kalooban." Natawa siya nang malingunan niyang nakatulala si Kisses na nakatingin sa kaniya. Mukha itong nalilito at naguguluhan sa mga salitang binitawan niya. Gusto niya tuloy turuan ang dalaga dahil nakikita niyang handa itong matuto. Pero hindi muna sa ngayon. Busy pa ang schedule niya sa buong buwan. "Nandito na yata tayo," untag ni Aliyah para mahimasmasan si Kisses. Dali-dali naman bumaba si Kisses at nag abot ng bayad sa driver. "Sagot ko na pamasahe natin," aniya. "Ano ang bibilhin mo? Malaki kasi ang bayan baka maligaw ka. Tulog naman ang anak ko ng iwanan ko pwede kitang samahan habang bumibili rin ako ng akin." "May malaking tindahan ba dito? Iyong kompleto na doon ang bibilhin. Iyong parang grocery sa mall." "Oo, may mini mart dito." Doon sila unang pumunta. Pwede namang lakarin kaya naglakad na lang sila para kahit papaano maging pamilyar si Aliyah sa lugar. Sinasabi rin ni Kisses ang pangalan ng bawat kanto na kanilang madaanan at kung ano ang mga pamilihin doon. "May signedge naman bilang palatandaan kaya hindi ka malilito," usal ni Kisses. "Nandito na tayo." Si Kisses ang nagtulak ng push cart dahil wala naman siyang bibilhin dito. Ang budget kasi na dala niya ay para lang sa pambili niya ng lulutuin. Lahat ng pangangailangan ni Aliyah binili niya. Sinigurado niya ang pagkain at mga kailanganin sa loob ng kusina. Hindi na siya bumili ng gamit dahil kompleto naman ng gamit ang bahay. Napansin niyang panay ang tingin ni Kisses sa mg biscuits. Nangingislap pa ang mga mata nito ngunit kalakip no'n ay paghihinayang at pagdalawang-isip. Naintindihan iyon ni Aliyah dahil mas may mahalaga pang dapat na unahin si Kisses. "Kuha ka ng biscuit para sa anak mo," aniya na ikinagulat ni Kisses. "Oy! Hindi na. Next time na ako bibili. Hindi kasi kasali sa budget dito ang perang dala ko." "Sagot ko ang bayad. Sige na. Dali na." "Oy, teka lang. Seryoso?" tulala paring paniniguro ni Kisses. Hindi siya makapaniwala. "Minsan lang ako maging generous lubusin mo na." Nang makitang hindi parin gumagalaw si Kisses sa kinatayuan, si Aliyah na ang kumuha ng mga biscuits. "Anong gatas ang iniinom ng anak mo?" "A-ano bearbrand lang," nautal mula sa pagkatulala na sagot ni Kisses. Lalong nanlaki ang mata ni Kisses nang kumuha si Aliyah ng dalawang pack ng tig dalawang kilo ng gatas. "Tama na yung isa. Ang laki ng mababayaran mo niyan," awat niya. Puno na kasi ang dalawang basket sa push cart at nasisiguro ni Kisses na malaking halaga ang mabayaran ni Aliyah kung idadagdag pa nito ang dalawang kilo ng gatas at mga biscuit na si Aliyah rin mismo ang pumili. Hindi na naka awat si Kisses dahil balewala lang ang pagpigil niya sa dalaga kung ano ang dadamputin nito. Pati ang sabon at shampoo ng anak niya kumuha rin si Aliyah para dito. Nang makontento si Aliyah sa pinapili kusa rin itong tumigil. Hindi niya lang ma attempt na makitang uuwi si Kisses na wala man lang itong pasalubong sa anak. At saka ngayon lang naman ito kaya nilubos na ni Aliyah. Sadyang naawa lang siya sa sitwasyon ng dalaga na nagtitipid at handang isakripisyo ang maliit na bagay dahil mas may malaki itong paglalaanan. "Hindi ko alam ang sasabihin ko," untag ni Kisses matapos magbayad ni Aliyah. "Kulang ang salitang salamat dito, Aliyah," naiiyak na wika niya habang nakatingin sa bitbit nito. "Sabihin na lang natin na may blessings na pinadala sayo ang panginoon," nakangiting wika niya sa babae. Sunod silang nagtungo sa palengke upang mamili pa ng ibang pangangailangan. Marunog naman magluto si Aliyah kaya dinamihan siya ang pinamili nitong mga karne at isda para sa ilang linggo niyang stocks. Bumili rin siya ng mga gulay at prutas. Nang matapos sa pamimili saka pa lang nakaramdam ng gutom si Aliyah at doon niya lang naalala na hindi pa pala siya nag umagahan. Nalipasan na naman siya ng kain. Kahit hindi pa niya lubusan na kilala si Kisses magaan ang loob niya rito. Na para bang may nag uudyok sa kaniya na tulungan ang dalaga. Hindi na nakahindi si Kisses nang ayain siyang kumain ni Aliyah. May resto sa tapat ng mini mart kung saan sila namili kanina at doon sila kumain. Nahihiya na si Kisses sa dami ng nilibre ni Aliyah ngunit hindi siya makahindi sa babae gayong kusang loob naman itong nagbigya sa kaniya. Masaya si Kisses na marami siyang bitbit na pasalubong sa kaniyang pag uwi. Ito palang ang unang beses na marami siyang pasalubong sa anak pag-uwi niya galing bayan. Madalas kasi gatas at pandesal lang ang bitbit niya para sa anak dahil kailangan niyang magtipid, makaipon para sa emergency kung sakali. "Salamat ng marami, Aliyah." wika ni Kisses nang unang bumaba si Aliyah sa tricycle. "Bilang pasasalamat, dadalhan kita mamayang hapunan ng ulam." "Sige, hihintayin ko iyan mamaya." Isang malalim na paghinga ang pinakawalan ni Aliyah habang nakatingin sa kaniyang mga binili. Namoroblema siya kung paano niya ito bubuhatin lahat papasok sa loob ng bahay dahil malaki ang mga karton at mabibigat. Una niyang binitbit ang mga pinamili niya sa palengke. Nakasupot iyon kaya niya iyon dalhin isa-isa sa loob ng bahay. Ipinatong niya iyon sa mesa bago binalikan ang karton sa labas. Dahil hindi niya iyon mabuhat, inunti-unti niyang kunin ang laman ng karton at dalhin sa loob. Napagod siya sa kababalik-paroon niya pero wala siyang pagpipilian dahil hindi sapat ang lakas niya upang magbuhat ng malaki at mabigat na karton. Pagod, hinihingal, masakit ang katawan ni Aliyah nang matapos niyang hakutin ang pinamili niya. Wala na siyang lakas para ayusin ang mga ito ngunit hindi naman pwede dahil ayaw niya sa bahay na makalat at baka masira ang mga gulay at karne na pinamili niya kung hahayaan niya lang ito. Inilagay niya sa lababo ang mga pinamili na dapat hugasan. Ang mga karne inilagay niya iyon sa plactic containar na bibili niya bago isinalansang sa ref. Pati mga frozen goods hinugasan niya muna ang mga ito bago ilagay sa ref. Sunod naman niyang nilinisan ang mga gulay at prutas at lahat iyon sa ref niya inilgay. Ang mga cangoods, noodles at iba pa sa cabinet na lang iyon inilagay ni Aliyah. Pagod na pagod siya nang matapos ang gawain. Parang nabigla ang katawan niya at pakiramdam niya lalagnatin siya. Naglinis muna siya ng katawan bago inihiga ang katawan sa kama. Kailangan niyang matulog para may lakas siya mamaya at hindi antukin sa oras ng kaniyang trabaho. Pipikit na sana siya nang may natanggap siyang email. :were are you? everyone is looking for you!"Ale," pagkuha ni Aliyah sa atensyon ng matanda. Tumigil naman ito sa pagwawalis at nilingon siya. "Magandang araw ho. Itatanong ko lang kung may alam kayo kung saan pwede mangupahan ng bahay?" maayos niyang tanong rito. Kanina pa kinakabahan si Aliyah dahil hindi siya pamilyar sa lugar na binabaan niya. Basta na lang niya pinara ang bus na sinasakyan at sinabing dito siya bababa. Tatlong oras ang layo mula sa pinanggalingan niya. Sinundan niya ng tingin ang tinuro ng matanda. "Kumaliwa ka doon sa kanto. Sa pagkaka-alam ko may pinapaupahan na bahay doon. Itanong mo lang sa mga tao doon kung wala pang nakakuha," aniya at bumalik sa pagwawalis. "S-sige ho. S-salamat," aniya at mablis na humakbang. Bigla siyang natakot sa matanda sa hindi niya malaman na dahilan kahit mukha naman itong mabait. Magkadikit ang mga bahay ngunit iilan lang ang mga taong narito ang nakita niya. Kadalasan nakasarado ang kanilang bahay, naka lock ang gate, at walang mga ingay. Ang peaceful but a little
She's tired, hungry and sleepy. Mabigat ang maleta niya at hindi niya iyon kaya iakyat sa ikalawang palapag ng bahay kaya pansamantala muna siyang tutulog dito sa ibabang kwarto. May tira siyang burger kaya iyon nalang ang pansanga niya sa gutom ngayong gabi. Matapos kumain ipinahinga niya ang katawan sa malambot na kama. Enferness, kahit walang nakatira sa bahay na ito hindi ito amoy alikabok. Malinis ang paligid, maayos at mukhang inaalagaan ito. Maganda, malambot ang kama na hinihigaan niya ngunit hindi makatulog si Aliyah. Namamahay siya. "Bakit kaya ayaw ng asawa ni Dylan sa bahay na ito gayong maganda naman ang pagkadesinyo?" tanong ni Aliyah sa sarili. "Ngayon lang ako nakakita ng ganitong klase ng bahay." Dahil hindi siya makatulog bumangon siya at pinagmasdan ang loob ng kwarto. Biglang bumalik ang takot na naramdaman niya dahil kahit mga gamit dito sa kwarto mga antigo even ang kamang hinigaan niya. Napahaplos siya sa braso nang manindig ang balahibo niya sa sariling
Only to survive, she need a work to earn money. Mauubos lang ang pera niya sa pagbabayad ng bills kada buwan hindi pa kasama ang budget niya sa pagkain at iba pang expenses. Payapa na ang gabi. Tahimik na ang buong aligid ngunit ang kwarto ni Aliyah maliwag pa. Dilat pa ang mga mata ni Aliyah. Hindi dahil sa hindi siya makatulog, kundi ito ang oras ng kaniyang trabaho. Ito ang dahilan bakit may computer siyang dala sa kaniyang bagahi habang naghahanap ng bahay na matutuluyan. More client, more money to recieve. Iyan ang goal ni Aliyah nang pasukin niya ang mundo ng pagiging virtual assistant. Mahirap, nakakapagod at minsan hindi na healthy ang araw-araw na walang maayos na tulog pero dahil kagustuhan niya ito kailangan niyang panindigan ang trabahong pinasok. Tumilaok na ang manok. Oras na para gumising ang mga kapit-bahay niya ngunit si Aliyah ito palang ang oras ng kaniyang pagtulog. Ang biscuit na baon niya noong araw na napadpad siya rito sa Buenavista iyon muna ang ginawa n
She's tired, hungry and sleepy. Mabigat ang maleta niya at hindi niya iyon kaya iakyat sa ikalawang palapag ng bahay kaya pansamantala muna siyang tutulog dito sa ibabang kwarto. May tira siyang burger kaya iyon nalang ang pansanga niya sa gutom ngayong gabi. Matapos kumain ipinahinga niya ang katawan sa malambot na kama. Enferness, kahit walang nakatira sa bahay na ito hindi ito amoy alikabok. Malinis ang paligid, maayos at mukhang inaalagaan ito. Maganda, malambot ang kama na hinihigaan niya ngunit hindi makatulog si Aliyah. Namamahay siya. "Bakit kaya ayaw ng asawa ni Dylan sa bahay na ito gayong maganda naman ang pagkadesinyo?" tanong ni Aliyah sa sarili. "Ngayon lang ako nakakita ng ganitong klase ng bahay." Dahil hindi siya makatulog bumangon siya at pinagmasdan ang loob ng kwarto. Biglang bumalik ang takot na naramdaman niya dahil kahit mga gamit dito sa kwarto mga antigo even ang kamang hinigaan niya. Napahaplos siya sa braso nang manindig ang balahibo niya sa sariling
"Ale," pagkuha ni Aliyah sa atensyon ng matanda. Tumigil naman ito sa pagwawalis at nilingon siya. "Magandang araw ho. Itatanong ko lang kung may alam kayo kung saan pwede mangupahan ng bahay?" maayos niyang tanong rito. Kanina pa kinakabahan si Aliyah dahil hindi siya pamilyar sa lugar na binabaan niya. Basta na lang niya pinara ang bus na sinasakyan at sinabing dito siya bababa. Tatlong oras ang layo mula sa pinanggalingan niya. Sinundan niya ng tingin ang tinuro ng matanda. "Kumaliwa ka doon sa kanto. Sa pagkaka-alam ko may pinapaupahan na bahay doon. Itanong mo lang sa mga tao doon kung wala pang nakakuha," aniya at bumalik sa pagwawalis. "S-sige ho. S-salamat," aniya at mablis na humakbang. Bigla siyang natakot sa matanda sa hindi niya malaman na dahilan kahit mukha naman itong mabait. Magkadikit ang mga bahay ngunit iilan lang ang mga taong narito ang nakita niya. Kadalasan nakasarado ang kanilang bahay, naka lock ang gate, at walang mga ingay. Ang peaceful but a little