BRENT was silent, his mind was filled with worries. Ngayon lamang niya narinig ang tunay na saloobin ni Brielle sa nakalipas na tatlong taon mahigit. Saka lamang niya napagtanto na napabayaan na nila ang panganay na anak dahil naibuhos nilang mag-asawa ang lahat ng panahon nila kay Denise at sa anak nito.
He stared at his son gradually, looking at him full of sympathy, “I’m sorry, Brielle, if you felt neglected and if you felt being left behind. We just thought you’re strong enough to face the trials that came along your way,”
Mapait na ngiti ang isinukli ni Brielle sa ama, “Minsan nga Dad dumating ako sa pagkakataon na kulang nalang tumakas ako at magpakalayo-layo muna sana pero sa bawat pagtitig ng mga mata ko sa mga empleyado natin na umaasa sa maayos na pagpapatakbo at pamamahala ng kompanya hinihila akong pabalik p
KYREE’s eyes dimmed for a while, and his face looked sad. Finally, he threw his eyes to Andrei’s bed, face a little bit contorted.“He seemed not breathing, though,” Kyree’s gentle voice came again.Napadilat bigla si Ivana at napalingon sa mag-ama. “Hush, anak, huwag mong sabihin iyan. Malulungkot ang tita mo,” bulong niya rito.Sumimangot itong bigla, at umismid sa ina, “Sinasabi ko lang naman ang nakita ko, bawal ba iyon?” bubulong-bulong ito.Gustong matawa ni Ivana sa inasal nito ngunit ayaw din niyang makakaagaw sila ng atensyon ni Denise. Nag-aalala siyang lalo itong lumungkot kapag nakarinig ng hindi magandang komento patungkol sa anak nito. Hanggat maaari ayaw nilang dagdagan ang alala
IVANA raised her eyebrows and stared at him, wearing a naughty smile. She suppressed herself to laugh out loud while seeing his expression.“Don’t look at me like that, I will devour you alive if you remain to do that,” His voice sounded annoyed; however, a teasing stare was visible.Biglang umangat ang kamay ni Ivana at ipinupulupot niya sa batok ni Brielle. Kinabig naman siya nito at siniil ng halik sa labi. Mabilis na gumapang sa katawan nila ang nakakapasong pagnanasa. Bawat halik na binibigay ni Brielle sa kanya ay parang humihila sa kanya sa ibang lupalop ng daigdig.Naramdaman nalang niyang sumayad ang likod niya sa mahabang sofa na inupuan nila kanina. Titig na titig si Brielle sa kanya habang isa-isa nitong tinatanggal ang saplot sa katawan. Natilihan siyang bigla at pina
BRIELLE’s face was blank and void with emotions. It brought anxiety to Ivana by looking at him shutting himself down. She wanted to utter another word but was afraid to add another pain to Brielle.Higit lalo at alam niyang sensitibong bagay ang pinag-uusapan nila. Bigla niyang naitanong sa sarili kung tama nga ba ang mga salitang binitawan niya. Hindi lingid sa kaalaman niya na hanggang ngayon malalim pa rin ang galit ni Brielle sa pinsan niyang si Samantha.Sa loob ng mga nakalipas na taon pormal lamang ang pakikitungo na ibinibigay ni Brielle kay Samantha bilang respeto na rin sa kanya.“I’m sorry, I didn’t want to open the old wounds. It just slipped away from my mouth. I’m hoping you won’t get angry and still find peace in the future,” She wore a worri
SHE obediently followed her mom. A minute later, she quietly fall asleep. Nang lumalim na ang paghinga ni Denise umalis na rin si Shantal sa tabi niya. Lumapit siya sa kama ng apo na si Andrei. Umupo sa upuang nasa gilid ng kama nito.Umangat ang kanang kamay niya at hinawakan ang kamay ng apo, inangat at dinala sa pisngi niya. Agad na nangilid ang masaganang luha sa mga mata niya.“Apo, nalulungkot si Mommy La kasi nagkaganito ka. Sana gumaling kana para makauwi na tayo sa bahay,”Inabot siya ng isang oras mahigit bago tuluyang kumalma ang pakiramdam. Hanggang sa tuluyan na rin siya nakatulog sa mismong upuan.****Kinabukasan maagang nagising si Brielle. Muli niyang tinawaga
ISASATINIG na sana ni Brent ang saloobin ng may narinig silang katok sa pinto. Mabilis siyang umahon sa upuan at binuksan ang pintuan.Nabungaran niya si Doctor Zheng, kasunod nito ang isang nurse.“Good morning, doctor!” Brent greeted him and widely opened the door to let them in.“Good morning too, Sir Brent! We just need to check Andrei’s vital signs and I will inject medicine through his IV drip,” Doctor Zheng hastily explained. He quickened his pace and gave nods to Denise and Shantal, who were having their breakfast.Sumunod naman si Brent sa kanila. Tahimik na isinagawa ni Doctor Zheng ang lahat ng procedures. Matapos ang sampung minuto humarap na ito kay Brent.“Me
A pang of pain came across Erick’s heart when he heard Carl’s remarks against him. He wanted to retort but opted to remain silent. He doesn’t have enough energy to argue with him this early morning because his mind is filled with thoughts on how to deal with Brielle’s men coming to find the truth about the declared sudden death of Carl three years ago.“Cat, bite your tongue? Or I hit the nail’s head, like pointing out your mistake that time?” Another insult came from Carl’s mouth.“Are you done? It seems you have chosen to ruin your life rather than to pick it up again,” Erick stood akimbo near the door.“Yeah, that is right! I will opt to die rather than to be alive. My life became meaningless the moment I learnt Denise had died. I
HABANG nakatingin siya rito lalong nadagdagan ang iritasyon niya dahil parang lalo nitong hinahamon ang pasensya niya. Hindi siya likas na mainitin ang ulo ngunit mula ng nagkaroon siya ng kapansanan tila biglang nagbago lahat ng pananaw at pang-unawa niya.“Get your butt done with your task quickly!” He yelled at her.Hindi siya pinansin ni Diana tuloy lamang ito sa pag-aayos ng treadmill at pilate reformer machine. Matapos matiyak na ligtas na itong gamitin, naglakad siya palapit kay Carl. Huminto siya sa harapan nito at akma na niyang itutulak ang wheelchair nito patungo sa treadmill.“Don’t come closer!” Carl yelled again. And his face was in a rage.Diana rolled her eyes, “Do you think you can do it alone?
PAPASOK na ng elevator ang buong pamilya ni Brielle patungo sa VIP ward na kinalalagyan ni Andrei ng mag-vibrate ang cellphone niya. He halted his pace and fished out his phone from his trouser pocket.“Baby, mauna na kayo ng mga bata. Sasagutin ko lang ang tawag na ito,”Huminto naman si Ivana at lumingon sa gawi niya, “Okay, kung importante iyan sagutin mo na,”Tumango lamang siya at lumayo na sa mga ito. Nagpunta siya sa garden area sa kaliwang bahagi ng hospital dahil doon siya nakahanap ng tahimik na lugar.“Yes?!”“Sir, si Anton po ito. Kadarating ko lang ngayon dito sa London. Pasado alas-otso pa lang ng gabi. Dito po ako tumuloy sa pinakamalapit n
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C