Sorry, Ebang.
Nagising na lamang ako dahil marahas akong niyuyogyog ni Naniel sa aking dalawang balikat. Nanginginig, nanlaki, at sobrang pinagpapawisan ang aking dalawang mga mata at katawan dahil sa isang partikular na pangyayari. Isang matinding bangungot na hindi makagising sa reyalidad.
“Mommy, ayos ka lang po?” alalang katanungan ni Naniel.
Napakurap ako ng mga ilang beses para tanawin kung nasa reyalidad ba ang lahat ng mga ito o sadyang nanaginip lamang ako.
“Naniel, nanaginip lang ba ako?”
“Hindi po, mommy. Sa katunayan nga po, kaninang alas kuwatro, ni-unlock na ni Lola Jennelyn ang gabineteng ito kaya dali-dali akong nagtungo rito para alamin kung ano na po ang inyong kalagayan,” pagpapaliwanag niya.
“Gano'n ba,” banayad kong sgaot.
Habang inaalalayan niya
ZYCKIEL RAZEʼS POV“Good Morning, little brother!”“What the f*ck!”Nagising na lamang ako dahil sa isang nilalang na marahas akong itinulak sa kama kaya bilang resulta, ang buong katawan ko ay nalaglag sa sahig.“Rule #1: No bad words in the house,” panenermon niya.Napabaling na lamang ako sa gawi ni Ate Charity, ang nakatatandang kapatid ko, habang minamasahe ko ang parteng puwit sa kirot.“Anoʼng ginagawa mo rito? Alam mo ba binulabog mo ang tulog ko?” inis kong aniya.“Hindi mo ba ako na-miss, little brother?” pagdadrama niya. “Kasi kung ako ang tatanungin mo... sobrang miss na miss na kita.” Lumapit siya sa akin at lumuhod sa harapan ko para maging pantay kami. Hindi naman siyang nag-atubiling yakapin ako `pagkat parati niya itong gawain: ang y
Chapter 8: Accidentally HappenCHENANIAH XYRAH’S POVOrganisado kong inilapag sa gilid ng aking ekstritoryo ang mga talangguhit at mga ulat sa kanila-kanilang salansanan nang may magandang dilag ang lumapit sa direksiyon ko.“Miss Ricafrente, pinapatawag daw po kayo ni Ms. Millano sa 5th floor.” Ngumiti ito bago tuluyang bumalik sa kaniyang pupitre upang magtipa sa teklado ng kaniyang kompyuter na kulay-rosas.Bagamaʼt ilang distansya lamang ang aming pagitan sa isaʼt isa, hindi ko mapigilan maging mausisa, sapagkat ngayon ko lang napansin ang presensiya niya.Kinulubit ko ang aking kaibigan. “Nica, sino iyon?” bungad ko sa kaniya.“Si Ashley Nedrida iyon. Ang ganda niya, hindi ba?” direktang tugon nito. “Marami ang may gusto sa kaniya rito dahil sa taglay nitong kariktan…” M
CHENANIAH XYRAH’S POVPagkatapos kong magbuhat ng labing-limang mga kahon ay nagtungo ako sa aking pupitre upang pakalmahin ang aking sarili. Pakiramdam ko, nasa exosphere ako, ang huling layer ng atmosphere. Pakiramdam ko rin, nasa inner core ako ng planeta dahil sa temperatura ng aking katawan na punong-puno ng mga pawis.Ginawa kong mapaypay ang aking kanang nang magsalita si Nica. “Oh my god, Niah!” unang bungad nito sa akin. “Niah, gumamit ka naman ng perfume at polbos kasi nangangamoy ka na.” Hinalungkat niya ang kaniyang bagahe upang damputin ang pulbos at perfume, saka inabot sa akin.“Sa loob ng ekstritoryo mo, may extrang handkerchief. Pahiran mo muna ang mga namumuong pawis sa buong katawan mo bago ka mag-apply ng polbos at pabango,” pagpapaliwanag nito.“Masusunod, mahal na reyna.” Pareho naman kaming napatawa nang ma
ZYCKIEL RAZE’S POVSa kasusulyap ko sa munting butas ng bintana ng kuwarto ni Ate Charity, muntik nang malaglag ang hawak-hawak kong popcorn at pineapple juice dahil sa sukdulan ng aking pinapanuod.“Whatʼs happening on you, Charity?” bungad na katanungan ni Rhayne sa nakatatanda kong kapatid. “Baʼt hindi mo sinabi sa akin na uuwi ka rito sa Pilipinas para man lang masamahan kita?”Nakapameywang na lamang si Ate Charity dahil sa sunod-sunod na katanungan ni Rhayne kaya palihim akong napahalakhak.“Gosh, Rhayne! Youʼre very frustrating!” Binigyan diin ni Ate Charity ang bawat salitang binitawan niya. “Paano ko naman sasabihin sa 'yo kung abalang-abala ka naman sa girlfriend mo?”“W... w-what are you talking about, Charity?” pangungutal na tanong nito habang nanatili pa rin itong nagugul
“Maganda iyon, sapagkat natupad mo 'yong pinapangarap na matagal mo nang pinag-aaralan,” salaysay nito habang pinagmamasdan ang naggagandahang mga paruparo.Napa-side view ito sa akin na ipinagtaka ko. Totoo ba talaga ang senaryong ito? O sadyang nagpapanggap lamang ito na tila walang nangyari sa aming nakaraan?“How about you?” pabalik kong tanong. “Are you happy to the rich man youʼve exchanged than me?”Bumalot naman ng ilang minutong katahimikan hanggang sa napasulyap ito sa aking mga mata. Kitang-kita ko sa kaniyang mga mata how serious she is.Banayad niya akong nilapitan. “T… t-teka, Xyrah. What are you doing?” Hindi ko natipuhan ang kaniyang inaasta, sapagkat hindi niya ako sinagot at patuloy pa rin sa kalalapit patungo sa gawi ko.Habang patuloy pa rin ito sa kalalapit sa akin, patuloy rin ako umuusog o umatras ng ilang sentimetro. Laking gulat ko nang itinulak niya
Flashback“If you love someone, youʼre willing to accept her flaws and imperfections!” bulyaw niya sa akin ko sa kalagitnaan ng bagyo na nagdadala nang marubdob na hangin, kidlat, at kulog. “I wonʼt be exhausted for loving you, Xyrah,” dagdag nito.Bumubuhos ang aking mga luha na sumasabay sa pagpatak ng ulan sa kalupaan. Ang nanghihina kong puso ay tilaʼy nasugatan ng isang karayom nang aking marinig ang mga bulung-bulongan ng mga estudyante sa aming paaralan.'Baʼt iyan ang tanging nagustuhan ng Fiery Short-tempered Heartthrob Prince?''Sheʼs too lousy to be the girlfriend of our Heartthrob Prince''Lousy! Indigent!'Unti-unti naman siyang lumapit sa akin. “Always bear in mind that youʼll be my first and last girl Iʼm going to love. Donʼt mind what people might to say because theyʼre just the villains in our love story. They canʼt control the two protagonists' hearts.” Iginalaw ni
Kinapa-kapa ko ang aking bagahe upang damputin ang mineral na tubig dahil sa akoʼy nagkaroon ng sinok. Sinubukan kong aplayan ang aral na itinuro sa akin ni lola kapag umatake ako ng sinok: lumanghap at huminga nang palabas nang pabalik-balik. Ginawa ko ito nang pabalik-balik upang mapuksa ang aking sinok.Muntik na akong mabilaukan nang matanaw ang ilustrasyon ni Khiel na kalalabas lamang ng kaniyang awto, saka masusing pinagmasdan ang kabuuan ng edipisyo na may ngiti sa kaniyang labi.“Ano kaya ang kaniyang layunin sa kompanya ni Raze? Sinu-sino kaya ang pakay niya kung wala naman ang may-ari ng VGLC?”Nagkasalubong ang aming mata, sapagkat nasa bandang kaliwa ako na nakatayo malapit sa poste ng koridor. Ilang beses itong napangiwi at nanlilisik ang mga mata na tila may nais itong iparating.“Hindi na tayo magkikita! Pangako, kung magkita man tayo, sasayaw ako sa kalagitnaan ng kalsada ng i
ZYCKIEL RAZE’S POV“Youʼre the president, Mr. Villaruel. Itʼs natural fot you to—” Kaagad kong binigyan ng tugon ang mga walang kwentang salita na kani-kanina pa pinapaliwanag ni Mrs. Aquino.Hinimpas-hampas ko naman ang hawak-hawak kong dokumento sa ibaʼt ibang direksiyon. “What is your use in this company if I will be the one who will solve this?” panenermon ko sa mga board members sa loob ng conference room.Napamasahe na lamang ako ng ilang beses sa aking noo, saka bumuga ng isang malalim na hininga. Ilang oras na kami nagpupulong tungkol sa mga suliranin na kinakaharap ng aking kompanya, pero hindi pa rin kami napupunta sa konklusyon.“Weʼve lost more than four million in this company. The other stuffers are transferring to our rival company. You also have to make a move to save our company,” kalmado kong pagpapaliwanag sa kanila.