Beranda / LGBTQ+ / Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า / 35 | ทำพี่เขินเสียการทรงตัว

Share

35 | ทำพี่เขินเสียการทรงตัว

last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-26 14:15:35

“มาพบหมอบีครับ” ผมบอกเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์

“คุณไฟฟ้าใช่ไหมคะ?” เจ้าหน้าที่ย้อนถาม

“ครับ”

“หมอบีรออยู่ห้องพักแล้วค่ะ”

“ขอบคุณครับ”

เจ้าหน้าที่บอกและชี้ทาง ผมเลยยิ้มให้แล้วเดินตรงไปยังที่หมาย เคาะประตูตามมารยาทจากนั้นจึงเดินเข้าไป เมื่อได้ยินเสียงตอบรับอนุญาตแล้ว

“หมอบีจะคุยอะไรกับผมเหรอครับ”

“นั่งก่อนสิคะ”

ผมทักทันทีจากนั้นหมอบีจึงผายมือเชิญ ผมจึงนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกับหมอ

“เรื่องการรักษาคุณพ่อของคุณน่ะค่ะ คือบีได้ลองปรึกษากับหมอก้อง รวมถึงหมอดอม...”

“เขายอมผ่าตัดแล้วเหรอครับ”

เมื่อหมอบีพูดขึ้นไม่รู้ว่าจบประโยคหรือยัง แค่ได้ยินชื่อหมอดอมเป็นเลศนับ ก็ทำให้ผมใจชื้นขึ้นมาทันที เลยพูดแทรกหมอบีด้วยความดีใจ

“ค่ะ...ยินดีด้วยนะคะ”

“ผมดีใจมากเลยครับ ว่าแต่ทำไมหมอดอมถึงได้ยอมง่าย ๆ ละครับ ทั้งที่เสียงแข็งว่าไม่ยอมแต่แรก”

“อันนี้บีก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ จู่ ๆ เมื่อเช้าหมอดอมก็เดินมาคุยกับบีแล้วตอบตกลง บีก็งงนะคะแต่ไม่ถาม เพราะดีใจมากเหมือนกัน”

“ดีครับ ดีมากเลยผมต้องไปขอบคุณเขา”

ได้ยินแบบนี้และมันเป็นไปตามที่ผมคิด โอกาสที่พ่อจะหายดีเริ่มมีแล้ว ทุกอย่างเหมือนผมยกภูเขาออกจากอก รู้สึกโล่งและหายใจได
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   36 | เปิดตัวคนของใจ

    18.30 น.ผมกับเคมีบอกลาพ่อกับแม่แล้วออกมาจากโรงพยาบาลหลังจากที่คุยกับเหล่าหมอเรียบร้อย แต่ผมก็ยังสงสัยว่าทำไมหมอดอมถึงยอมผ่าตัดพ่อผมแต่โดยดี ทั้งที่ก่อนหน้านี้ปฏิเสธหัวชนฝา และวันนี้ตามที่ได้สัญญากับกลุ่มเพื่อนว่าจะไปหา คิดว่าพวกมันคงจะรุมทึ้งถามผมเรื่องที่หายไป หรือไม่พวกมันก็คงจะรู้จากปากของไอ้กลาสหมดแล้ว เพียงแต่ว่าอาจจะยังไม่ถามผมโดยตรง เพราะข้อความในแชตไลน์ยังไม่มีการเอ่ยถึงสักข้อความ บางทีเพื่อนของผมก็มารยาทดีเหลือเกิน บางทีก็กวนตีนจนน่าถีบให้คว่ำ“คุยกับหมอเรื่องพ่อเรียบร้อยดีใช่ไหม?”“อืม หมอกำลังหารือเรื่องวันผ่าตัด”“ดีแล้วล่ะผมดีใจกับพี่ด้วย”“อืม ขอบใจนะ”“อะไรนะไม่ได้ยิน?”เคมีถามระหว่างทางกลับที่เราสองคนกำลังจะกลับบ้านไปอาบน้ำ แต่น้องมันดันแกล้งผมซะงั้น รู้แหละว่าได้ยินแต่แสร้งอยากฟังซ้ำไง ทั้งที่ผมไม่ใช่คนประเภทพูดหวานซะเมื่อไหร่ เคมีมันกวนตีน“พูดครั้งเดียวเว้ย” ผมอายปากเลยตะโกนใส่น้องมัน คนมันเขินนี่นา“ก็นานทีพี่จะพูดกับผมดี ๆ ขอฟังอีกทีได้ไหมล่ะ?” เคมีหันมาพูดแถมยังยิ้มให้อีก“ไม่”“โธ่ พี่ครับ”“ไม่โว้ย”“เชอะ”ผมยืนยันคำเดิม ก่อนจะแหกปากข่มน้องมัน จนตอนนี้เคมียอมแ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26
  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   37 | อวสานวงเหล้า

    “เซฮายอีกรอบค่ะพี่ ๆ” ผ่านไปไม่ถึงห้านาทีเสียงของน้องเพชรพลอยก็ดังขึ้นอีกรอบ พวกผมหันไปมองเป็นสายตาเดียว แต่ว่ารอบนี้เธอเดินมาโดยไม่มีเพื่อนของผม“ฮ ฮายครับ” เคมีพูดทักทายคนเดียว ส่วนพวกผมได้แต่มองด้วยความงง หันซ้ายหันขวามองหาไอ้กลาสก็ไม่มี“แล้วไอ้กลาสล่ะ?” ผมก็เลยถามน้องเพชรพลอย“ขับรถออกไปแล้วค่ะ” เธอตอบพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ว่างตัวเดิม“แล้วนั่นมือไปโดนอะไรมา” ไอ้ไม้ดันสายตาดี ทั้งที่ผมอยู่ใกล้กว่าแต่ไม่ได้สังเกต“อ้อ ไม่มีอะไรค่ะแค่อุบัติเหตุนิดหน่อย” น้องเพชรพลอยตอบด้วยรอยยิ้ม แต่ผมมองแผลบนหลังมือของน้องท่าจะเจ็บน่าดู“แต่แผลใหญ่มากเลยนะครับ ผมว่าพี่ทำแผลก่อนดีไหม” เป็นเคมีที่ทักต่อ ดูเป็นห่วงเป็นใยซึ่งผมก็เข้าใจ เพราะขนาดผมมองแผลยังรู้สึกเจ็บแทน“นั่นสิพี่ว่าไปทำแผลก่อนดีกว่า” และเป็นไอ้กิตที่พูดขึ้นจากเงียบอยู่นาน“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่แค่นี้ไกลหัวใจ ขอดื่มด้วยคนนะคะ”“น้องเบา ๆ นั่นเหล้าไม่ใช่น้ำเปล่า”น้องเพชรพลอยพูดจบเธอก็จัดการเทเหล้า แล้วยกดื่มอย่างกับคนหิวโหยมาสามชาติ เธอนี่แปลกดีเหมือนกัน จนผมต้องรีบร้องห้าม แต่เหมือนจะไม่เป็นผลเพราะน้องเพชรพลอยเหมือนไม่ใส่ใจคำห้ามปรามของผ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26
  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   38 | สถานการณ์ไม่ดี

    (เคมี)“ผมรู้สึกสงสารพี่เพชรพลอยจัง”“เพิ่งเจอกันครั้งแรกมึงก็มีความรู้สึกกับเขาเลยเหรอเคมี”“ผมว่าพี่เขาน่ารักดี และดูแล้วเหมือนพี่เขาจะชอบพี่กลาสจริง ๆ”“อันนี้กูก็ไม่รู้หรอก บางทียัยนักข่าวนั่นอาจจะแค่ตามตื้อไอ้กลาสเพื่อเอาข่าวไปขายก็ได้ใครจะไปรู้”“จากที่ดู ๆ ผมว่าไม่น่าจะใช่แบบนั้นนะ”“มึงอะมันเด็กน้อยจะไปมองออกได้ไง อย่าไว้ใจอะไรง่าย ๆ เดี๋ยวนี้คนใจไม่ซื่อมันมีเยอะ”“หนึ่งในนั้นคือคนที่นั่งข้างผม”“มึงวอนอีกละ”ระหว่างทางกลับบ้านจู่ ๆ ภาพของพี่เพชรพลอยก็แว้บเข้ามาในหัวของผม เลยทำให้มีการพูดคุยกันเกิดขึ้น ความคิดของผมกับพี่ไฟฟ้าก็ดันขัดแย้งกัน แต่มันก็ไม่ใช่ประเด็นอะไรมากมาย เพียงแต่ผมรู้สึกว่าพี่เพชรพลอยเธอไม่ใช่แค่ต้องการข่าวไปขายหรอก จากที่ผมสังเกตเธอน่าจะมีความรู้สึกกับพี่กลาสมากทีเดียว แม้เธอจะพูดเก่ง แต่ผมก็เห็นว่าแววตาของเธอเศร้ามาก“หยอก ๆ ... แต่พี่เอาจริงนะผมว่าเรด้าของผมไม่ผิดหรอก พี่เพชรพลอยเธอชอบพี่กลาสจริงนะ”“พนันกันไหมล่ะ?”“อะไรของพี่นี่เรากำลังคุยเรื่องซีเรียสกันอยู่นะ”“ซีเรียสเรื่องของชาวบ้านอะมึงน่ะ”“ก็ผมรู้สึกถูกชะตากับพี่เพชรพลอยอะ เธอน่ารักจะตาย”“มึงไม่ก

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26
  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   39 | เปลวไฟที่น้ำไม่สามารถดับได้

    มือของพี่ไฟฟ้าไม่อยู่นิ่งเขาลูบไล้ไปตามลำแขนของผม แม้จะจับไว้ยังไงเขาก็ยิ่งซุกซนไม่อยู่สุข ปลายจมูกก็ดอมดมจนผมรู้สึกขนลุกชันไปทั้งตัว บอกตามตรงเลยว่าผมไม่สามารถทัดทานเขาได้เลย ทุกสัมผัสทำให้ผมเหมือนถูกสะกดให้เอนตาม"ทนไม่ไหวแล้วนะ" เขาพูดขึ้นในระยะใกล้ สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นกระทบลงผิวคอ"พี่พอก่อน" ผมพยายามดึงสติที่มีเพื่อห้ามปราม แต่เหมือนว่าเขาจะไม่ฟังผมเลยสักนิด ยังคงเล้าโลมด้วยมือและการจูบสัมผัสเบา ๆ ไปตามแผ่นหลังของผม"แค่เห็นปลายผมมึงกูก็ขึ้นแล้วเคมี ขอได้ไหม?""แต่ผมอาบน้ำยังไม่เสร็จนะพี่!" ผมพูดเสียงเข้มขึ้นและพยายามปัดมือปลาหมึกนั้นออก แต่เขาก็ดันผมให้ชิดกับผนังให้ยืนอยู่ใต้สายน้ำที่ยังคงไหลจากฝักบัว"นะ นะ...ดูลูกชายกูดิผงกหัวขอร้องมึงอีกเสียง มึงยังจะใจดำได้ลงเหรอเคมี"ผมหันไปมองเห็นพี่เขาทำหน้าอ้อนและพูดเสียงอ่อน มีมุมนี้กับเขาด้วยเห็นแล้วก็ทำให้ผมอมยิ้ม พี่ไฟฟ้าก็ยังกะพริบตาปริบ ๆ อ้อนผมอยู่เรื่อย ๆ"เvี่ยนเก่งเนอะ""แล้วให้กูได้ป่ะล่ะ?""...." ผมเงียบและหันหน้าหนี มองหน้าพี่ไฟฟ้าที่ทำหน้าอ้อนแล้วผมรู้สึกเขิน ตอนนี้แก้มของผมมันร้อนและคงจะแดงขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด"ได้ไหมอ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26
  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   40 | แทนคำขอบคุณ

    (ไฟฟ้า)ผมรู้สึกตัวตื่นเพราะแสงแดดอ่อนมันแยงตา หันหน้าไปมองก็เห็นว่าเคมีมันยังนอนนิ่งสนิท ผมขยับตัวเบา ๆ ตะแคงแล้วมองหน้าน้องมันด้วยรอยยิ้ม มันช่างเป็นความรู้สึกที่ดีจริง ๆ กับการที่ตื่นมาแล้วพบคนที่เรารักอยู่ข้าง ๆ ผมมองคนที่หลับสนิทจนเพลิน ก่อนที่จะมีสายเรียกเข้ามา ทำให้ต้องละสายตาจากเคมีแล้วเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์มือถือ“ครับหมอบี”(“ผมเองครับ ดอม”)ชื่อที่โชว์บนหน้าจอชัดเจน ผมกดรับสายเลยรีบพูดตอบด้วยความมั่นหน้า แต่ว่ากลับไม่ใช่หมอบีอย่างที่ผมคิดเอาไว้“อ้อครับ”(“วันนี้คุณพอจะมีเวลาไหม ผมอยากจะคุยเรื่องการผ่าตัดพ่อของคุณ”)“ได้ ๆ ผมว่างเดี๋ยวจะเข้าไปที่โรงพยาบาล...หมอสะดวกกี่โมง”(“สักบ่ายสองนะครับเพราะช่วงเช้าผมติดคนไข้”)“โอเคครับ ผมจะไปให้ตรงเวลา”(“แล้วเจอกันครับ”)“ขอบคุณมากนะหมอดอม”(“ครับ แล้วคิ...”)“หมอพูดว่าอะไรนะ?”(“เปล่าครับไม่มีอะไร งั้นผมขอไปดูคนไข้ก่อน เจอกันตอนบ่ายสองครับ”)“ครับ”นับว่าเป็นข่าวดีต้อนรับเช้าวันใหม่ ผมวางสายจากหมอดอมมันหุบยิ้มไม่ลงเลยครับ ผมดีใจมากกับข่าวดีแบบนี้พ่อของผมกำลังจะหายดี ความดีใจทำให้ผมพลิกไปกอดเคมีแน่นทั้งที่น้องมันนอนหลับ“อะไรเนี่ย” เ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26
  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   41 | ไม่ชอบมาพากล

    “กลับกันเถอะ” หลังจากที่ผมคุยกับหมอดอมเสร็จ ก็เดินมาหาเคมีที่รออยู่ร้านกาแฟข้างโรงพยาบาลแล้วชวนบ้านทันที“คุยกับหมอเรียบร้อยดีไหมครับพี่” เคมีที่เล่นมือถืออยู่เงยหน้ามองผมด้วยรอยยิ้มก่อนจะถามถึงธุระที่ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว“อืม เรียบร้อยดี” ผมพยักหน้าให้แล้วบอก“รอชาเขียวแป๊บนึง” เคมีพูดขึ้นด้วยท่าทางสบาย ๆ“ใครชาเขียว นี่มึงแอบนอกใจกูคบชู้เหรอเคมี” แต่สิ่งที่เคมีพูดทำให้ผมหัวร้อนทันที“ไอ้ควาย! นี่ตั้งใจโง่หรือโง่เป็นสันดานถามจริง?” แล้วมันก็ด่าผมอย่างไม่ไว้หน้า แถมยังเอานิ้วจิ้มหัวผมอย่างแรง“ด่ากูเฉย...กูมึงบอกรอชาเขียวแล้วจะให้กูคิดยังไง”“มีแต่มึงแหละพี่ที่คิดอะไรควาย ๆ แบบนี้...กูหมายถึงชาเขียวที่เขาเอาไว้แดกแก้ร้อน ไอ้โง่!”“งั้นเหรอ กูมโนเองแหละ ขอโทษ” ผมหน้าแหกแบบหมอไม่รับเย็บ ก็ทำไงได้ผมหวงของผมนี่หว่า แต่ก็มั่นหน้าโชว์โง่เพราะรักไง“เฮ้อ กูเหนื่อยใจกับมึงจริง ๆ ว่ะพี่ ไม่รู้เรียนจบวิศวะได้ไง เอาไก่แลกเกรดมาแน่ ๆ”“กูไปรอหน้าร้านนะ”“เออ!”เคมีเดินส่ายหัวแล้วบ่นยุบยิบไปยังเคาน์เตอร์รับสินค้า ส่วนผมก็ไม่รู้จะซุกหน้าไว้ที่ไหน เลยเดินเอามือบังหน้าเดินหนีออกมาจากร้านกาแฟ ที่มีคน

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26
  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   42 | สงครามของยมทูต

    “งุ้ย! พี่ไฟฟ้าทำไมน่ารักจังแกะกุ้งให้เคมีด้วย” น้องเพชรพลอยเธอพูดขึ้น ทำให้ผมที่กำลังวางกุ้งที่แกะเรียบร้อยวางใส่จานให้เคมี“พูดเพื่อ!?” แล้วไอ้กลาสก็พูดขึ้นด้วยสีหน้านิ่ง แล้วมองหน้าน้องเพชรพลอย ส่วนพวกผมที่เหลือตอนนี้จ้องคู่นี้เป็นสายตาเดียวด้วยความลุ้นระทึก ว่ามันจะตีกันไหม?“สามีก็แกะให้เมียบ้างสิคะ😚”((ง่อวววว)) พวกผมเลยประสานเสียงแซวพร้อมกัน แต่ไอ้กลาสดันจ้องพวกผมตาเป็นมันอย่างเอาเรื่อง“ใครผัวมึง” แล้วมันก็หันไปกระแทกเสียงใส่น้องเพชรพลอย“พี่ไงคะ” แต่เหมือนว่าน้องจะไม่ใส่ใจคำพูดไอ้กลาสเท่าไหร่ เธอตอบโต้และฉีกยิ้มจนตาหยี“มึงก็พูดกับน้องมันเพราะ ๆ หน่อยไอ้กลาส...นั่นเมียมึงนะ” ผมก็เลยพูดแซว“เมียพ่อง!” แล้วไอ้กลาสก็ด่าผมเต็มปากเต็มคำ พร้อมกับปากับแกล้มใส่หน้าผม“เขินจังเลยค่ะ” ไอ้กลาสพูดจบน้องเพชรพลอยเธอก็ทำท่าทางเขินอาย บิดซ้ายบิดขวาเหมือนกับว่ากำลังยั่วประสาท ส่วนไอ้กลาสผมเห็นถอนหายใจออกมาก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปาก น้องเพชรพลอยนี่เธอตีมึนได้ดีจริง ๆ“ยัยประสาท”“ขอบคุณนะคะที่ชม แล้วไม่แกะกุ้งให้หนูบ้างเหรอคะ หนูรอพี่กลาสแกะให้อยู่นะ”“ไม่มีมือหรือไง”“มีค่ะ แต่อยากให้สามีแกะให้

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26
  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   43 | ไหนบอกว่าไม่แคร์

    “แล้วนั่นจะไปไหน”“เดี๋ยวขอไปห้องน้ำแป๊บนึง”“กูไปเป็นเพื่อนไหม?”“ไม่เป็นไรหรอกผมไปแค่แป๊บเดียว”“โอเค”ผมถามเมื่อเห็นเคมีลุกขึ้นยืน รีบจับมือมันรั้งไว้ แล้วก็ได้คำตอบเป็นอันเข้าใจ ด้วยความที่ผมนึกห่วงจึงอาสาพาไป แต่น้องมันดันปฏิเสธผมก็ไม่เซ้าซี้ จากนั้นเคมีก็เดินออกไปจากโต๊ะ ผมมองตามหลังจนเคมีเดินลับสายตาไป แล้วจึงหันกลับมาสนใจแก้วเหล้าของตัวเอง“พี่ไฟฟ้าคะ”“หื้ม?”เสียงของน้องเพชรพลอยเรียก ทำให้ผมหันไปสนใจ ตอนนี้สีหน้าของเธอดูซีดไม่ปกติ ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ เห็นเม็ดเหงื่อเริ่มชุ่มตามใบหน้าของเธอ“เพชรพลอยเป็นอะไรมากไหมครับ เหงื่อออกเต็มเลย” ไอ้ไม้เดินมาดูอีกคนแล้วถามขึ้น“หนูอยากไปห้องน้ำค่ะ” เธอพยายามเปล่งเสียงพูดออกมา ตอนนี้ใบหน้าของเธอดูไม่สู้ดีเลยครับ“น้องเพชรพลอยโอเคไหม?” ผมถามแล้วช่วยประคองเธอให้ลุกยืน“ไม่ค่อยโอเคเลยค่ะ หนูปวดท้องมาก”“พี่ช่วยนะ”ผมกับไอ้ไม้เลยช่วยกันประคองน้องเพชรพลอยคนละข้างให้ลุกยืน สองมือของเธอกุมตรงหน้าท้องเอาไว้ สีหน้าเหลืองซีดอย่างกับคนกำลังเจ็บปวดทรมาน เห็นแล้วน่าสงสารมาก ๆ ครับ แต่พวกผมก็ไม่รู้จะทำยังไงในเมื่อเรื่องราวของพวกเขา ผมก็ไม่อาจจะเข้าไปแ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-26

Bab terbaru

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   50 | ตอนจบ

    //วันถัดมา//เคมี“พี่พร้อมไหม?” ผมจับมือพี่ไฟฟ้า พร้อมกับเอ่ยถาม เมื่อเห็นพี่เขายืนกลืนน้ำลายลงคอ ด้วยสีหน้าคิ้วขมวด เพราะพวกเราสองคนนั่งอยู่ในรถราวสิบห้านาที“พะ พร้อม” ตอบตะกุกตะกัก ดูน่าสงสารมากเลยครับ“ถ้าพี่ไม่ไหว วันหลังเราค่อยมาใหม่ก็ได้นะ” เห็นสีหน้าเขาแล้วผมรู้สึกเป็นห่วง“ยังไงก็มาแล้ว เป็นไงเป็นกัน” พี่ไฟฟ้าสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ถ้าพี่โอเค เราเข้าไปกันเลยไหม?”“อืม”ตกลงกันได้ผมกับพี่ไฟฟ้าจึงพากันเดินมุ่งตรงเข้าไปในบ้าน การมาครั้งนี้ผมได้ส่งข้อความบอกพ่อกับแม่ไว้ล่วงหน้าแล้วว่าจะพาเพื่อนสนิทมาทำความรู้จัก ซึ่งแม่ก็ตอบกลับมาว่ายินดี และตามด้วยข้อความของพ่อ บอกจะรออยู่ที่บ้าน ซึ่งดูท่านก็ตอบปกติ ไม่ได้ถามต่อให้มากความ“แม่ครับ พ่อครับ ผมมาแล้ว” ผมพูดเมื่อเดินมาในบ้าน ตรงโซนรับแขก“สวัสดีครับ” พี่ไฟฟ้ายกมือไหว้พ่อกับแม่ของผม และฉีกยิ้มอ่อนเบา ๆ“มากันแล้วเหรอ เดี๋ยวแม่เอาน้ำมาให้ คุยเล่นกับพ่อไปก่อนนะ” แม่เงยหน้าจากจอทีวีแล้วทักทายพวกผมด้วยรอยยิ้ม แม่ของผมเป็นคนใจดีครับ“นั่งสิ” เป็นเสียงพ่อที่บอกกล่าว แล้วพวกเราก็นั่งลงเก้าอี้ข้างกัน“ขอ

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   49|เหมือนลมหายใจเดียวกัน

    เหมือนลมหายใจเดียวกันเคมี“คืนนี้พี่จะค้างที่นี่ใช่ไหม?” ผมถามพร้อมด้วยน้ำเสียงเว้าวอน หลังจากรถยนต์จอดสนิท“ก็ว่าจะไม่...”“พี่ไฟฟ้า” ผมเรียกเสียงอ่อนเหมือนอ้อนวอนตัดบท“แต่ทำงานเหนื่อยขี้เกียจขับรถกลับ” ประโยคตอบรับทำให้ผมฉีกยิ้มทันที“งั้นรีบขึ้นไปกันเถอะ พี่จะได้อาบน้ำแล้วพักผ่อน”“อืม”จากนั้นผมและพี่ไฟฟ้าก็ขึ้นมายังหอพัก เขาวางสีหน้าบึ้งตลอดตั้งแต่เดินทางมา แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมากมาย เพราะกลัวว่าพี่เขาจะเปลี่ยนใจ เห็นโหด ๆ แต่บางทีก็อ่อนไหวง่ายเหลือเกินผมเข้าใจในความโกรธที่พี่ไฟฟ้าเป็นดี หลังจากที่พี่ไฟฟ้าหนีออกมาในวันนั้น ก็นั่งคิดทบทวนเหตุการณ์อยู่หลายหน จนผมตระหนักได้ และรู้นิสัยของพี่ไฟฟ้าว่าเป็นคนยังไง เขาเป็นคนคิดมากและขี้หวง แม้นิสัยที่แสดงออกมานั้นจะห่าม แต่ลึกแล้วเขามีใจเปราะบางแต่แสร้งเข้มแข็ง ผมไม่น่าจะใส่อารมณ์กับพี่ไฟฟ้าไปแบบนั้น ทั้งที่รู้นิสัยใจคอเขาเป็นอย่างดี ผมรู้สึกผิดและเสียใจมาก เมื่อย้อนคิดในเรื่องราวเหตุการณ์ใต้ตึกคณะในวันนั้นผมไม่ได้คิดอะไรกับรุ่นพี่ แต่ใจผมรู้ดีว่ารุ่นพี่คิดยังไงกับผม ซึ่งเป็นอย่างที่พี่ไฟฟ้าคาดเดา เขาชอบผม แต่ผมปฏิเสธไปแล้ว การที่รุ่

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   48 | บอกรักไม่จำเป็นต้องมีคำว่ารัก

    วันต่อมาผมเข้าบริษัทตามปกติ เพราะวันนี้มีนัดประชุมเรื่องโครงการใหม่ หลังจากที่เมื่อเช้าไปเยี่ยมไอ้กลาส ตอนนี้กลาสรู้สึกตัวแล้ว และมีน้องเพชรพลอยคอยดูแลไม่ห่าง ผมยืนสังเกตท่าทีของกลาสและน้องเพชรพลอยอยู่ด้านนอกผ่านช่องกระจกเล็ก ๆ เลยไม่อยากเข้าไปขัด ทำให้เสียบรรยากาศ กลาสมันดูปฏิบัติกับน้องเพชรพลอยแตกต่างจากแต่ก่อน เห็นแล้วทำให้ผมยิ้มตามและรู้สึกยินดี บางทีการที่บอกว่ากลบข่าวเรื่องเกย์ อาจจะทำให้ทั้งสองคนมีการพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันอย่างไม่รู้ตัวก็ได้“ทำไมพี่ไม่อ่านข้อความหรือรับสายผมบ้าง” ระหว่างที่ผมจอดรถสนิทและกำลังจะปิดประตู เสียงที่แสนคุ้นเคยก็ดังขึ้น จึงทำให้ผมนิ่งและหันไปมองด้วยสีหน้าเรียบ“ไม่ค่อยว่าง พอดีช่วงนี้มีโครงการใหม่เลยยุ่ง ๆ” ผมตอบแล้วเดินเลี่ยงออกมาจะเข้าไปในตึกสำนักงาน“พี่หลบหน้าผม”“เปล่า...แล้ววันนี้ไม่ไปเรียนหรือไง?”“คุยกันก่อนพี่ไฟฟ้า” เคมีมันคว้าแขนของผมไว้ ทำให้ผมหยุดเดิน แต่ไม่ได้หันกลับไปมอง น้องมันเลยขยับมายืนตรงหน้าของผม“วันนี้กูมีประชุม”“พี่โกรธผมใช่ไหม?”“ไม่ได้โกรธ...จะให้โกรธเรื่องอะไรล่ะ”“ก็เรื่องเมื่อสามวันก่อนที่เราทะเลาะกัน”“กูผิดก็ขอโทษ

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   47 | คนขี้อิจฉา

    ผมขับรถออกมาอย่างคนไร้จุดหมาย ตอนนี้หัวสมองมันเริ่มจะประมวลภาพพวกนั้นเรื่อย ๆ อย่างไม่หยุดหย่อน ผมอยากจะเชื่อคำพูดของเคมี แต่อดที่จะคิดไม่ได้...เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำให้ผมหลุดจากความคิดเรื่อยเปื่อย“อืม...ว่าไงไม้?”“อยู่ไหนวะไฟฟ้า”“ขับรถอยู่”“มึงเห็นข่าวไอ้กลาสหรือยัง?...ด่วน ๆ เลยตอนนี้”เมื่อไม้บอกด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วร้อนรน ผมเลยรีบจอดรถข้างถนนทันที แล้วเปิดดูหน้าข่าวตามลิงก์ที่ไม้มันส่งมาให้ในแชต“เกิดอะไรขึ้นกับไอ้กลาสกันแน่”“กูก็ไม่รู้ ตอนนี้ไอ้กิตอยู่กับไอ้กลาส ติดต่อไปก็ไม่มีใครรับสาย”“กูจะไปโรงพยาบาลตอนนี้แหละ”“อืม ๆ เดี๋ยวกูจะออกไปเดี๋ยวนี้เลย”“เจอกัน”“อืม”ทันทีที่ผมเห็นข่าวก็ตกใจจนมือสั่น เพียงแค่เห็นภาพของไอ้กลาสที่โชกเลือด แม้ภาพข่าวจะมีการเซ็นเซอร์เอาไว้ ผมก็รู้ว่านั่นคือกลาสเพื่อนสนิทของกลุ่มผม พวกเราเพิ่งจะเจอกันเมื่อไม่กี่วันก่อน เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเร็วจนผมตั้งรับไม่ทัน ห่วงว่ากลาสจะเป็นอันตราย แม้ผมจะไม่ค่อยรู้เรื่องราวที่กลาสเจอ ว่าต้นตอเกิดจากอะไรกันแน่ แต่ผมรู้ว่ากลาสไม่มีศัตรูที่ไหนเลย นอกจากวงการธุรกิจของครอบครัวมัน//โรงพยาบาล//ผมมาถึงในเวล

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   46 | เหตุเกิดจากคนอื่น

    (ไฟฟ้า)“เบื่อว่ะ”“เบื่อไรของมึงอีกครับพี่ไฟฟ้า”“บางครั้งกูก็รักอิสระ แต่กูก็อยากมีโมเม้นมีแฟน แต่กูก็ยังรักอิสระ แต่กูก็อยากมีแฟน แต่บางครั้งกูก็อยากอยู่คนเดียว แต่กูก็อยากมีแฟนอะ”“แต่ตอนนี้กูอยากถีบมึงมากครับพี่ เพราะกูรำคาญมึง และกูก็อยากอยู่คนเดียว”“โอ๊ย!...ใจร้าย หยอกเล่นหรอก ก็มึงไม่สนใจกูเลยไง เอาแต่สนใจหนังนี่หว่า”ผมพูดขึ้นระหว่างที่เราสองคนกำลังนั่งดูหนังด้วยกันในวันหยุดสุดสัปดาห์ อาการไหนก็ไม่รู้ครับ แต่ผมอยากจะกวนตีนไอ้ดื้อที่มันไม่สนใจผมสักนิด เอาแต่นั่งดูหนังอย่างใจจดจ่อ เลยอยากจะเรียกร้องความสนใจ แต่เหมือนน้องมันจะไม่ค่อยแคร์แถมยกเท้าถีบผมจนตกโซฟาก้นกระแทกพื้นอีก“สมน้ำหน้า”“มึงจำไว้เลยเคมี อย่าให้ถึงทีกูนะ ถีบมาได้ไอ้บ้านี่”“กวนอยู่ได้คนกำลังดูหนังสนุก ๆ กลับบ้านไปเลยไป”“ไม่กลับ...กูไม่กลับ”“ลูกดี ๆ ที่ไหนปล่อยให้พ่อแม่อยู่บ้านลำพังวันสุดสัปดาห์”“ลูกดี ๆ แบบกูนี่แหละ”“ทำตัวเหมือนไม่มีที่นอนเป็นของตัวเอง”“ทุกที่คือที่นอนของกูไงครับ”“ต่อปากต่อคำเก่งเหลือเกิน”“ต่อปาก...มึงกล้าปะทะกับกูปะล่ะ”“วุ้ย! วนมาเรื่องลามกอีกละ”กวนกันไปกันมาด้วยความมีไหวพริบแบบผม เลยท

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   45 | แค่เห็นหน้าก็อดใจไม่ไหว

    “พี่ใจเย็นก่อนสิครับ”“เห็นหน้ามึงแล้วกูอดใจไม่ไหวเคมี”เพียงผมเปิดประตูเข้ามาในห้องพัก ก็ถูกลุกล้ำด้วยการไล่จูบ ถูกพี่ไฟฟ้าดันแผ่นหลังแนบชิดกับผนังห้อง สองมือของเขาถอดเสื้อของผมอย่างคนรีบร้อน ตอนนี้ทุกอย่างล่อแหลมแม้เราสองคนจะยังไม่ถึงเตียงนอน เขาปลุกปั่นอารมณ์ของผมจนยากที่จะหักห้าม“พี่ครับ”“กูต้องการมึงเคมี รักมึงมากนะ”เขาบอกรักผมทั้งที่ยังดอมดมตามซอกคอ นั่นยิ่งสร้างความปั่นป่วนภายในร่างกายของผมให้ร้อนรุ่ม“เรายังไม่ได้ทำความสะอาด”“ช่างแม่ง แข็งจนจะระเบิดแล้ว”“อื้ม พี่ครับ”ผมดันอกของพี่ไฟฟ้าไว้ แล้วเตือนในเรื่องการเตรียมความพร้อมสำหรับก่อนทำกิจกรรมบนเตียง แต่พี่ไฟฟ้าไม่ได้สนใจสักนิด เขายังเล้าโลมตามร่างกายของผมไม่หยุดหย่อน เขาบดจูบปากของผมด้วยความช่ำชอง จูบอย่างดูดวิญญาณผมก้าวขาเดินตามแรงของพี่ไฟฟ้าอย่างไม่รู้ทิศทางด้วยความเคลิบเคลิ้มจากรสจูบที่พี่เขาปรนเปรอ รู้สึกวาบหวามจนขนลุกซู่ไปทั้งตัวตอนนี้เสื้อผ้าของเราสองคนหลุดออกจากตัวด้วยความรวดเร็ว จนเผยให้เห็นร่างกายที่เปลือยเปล่าของกันและกัน ผมเริ่มทัดทานแรงเร้าของพี่ไฟฟ้าไม่ไหว ดันเขาให้นั่งลงบนเก้าอี้ ตัวตนที่ขึงขังชี้หน้าผมอย่

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   44 | ก็รักไง

    (เคมี)สองวันต่อมาผมกับพี่ไฟฟ้านัดกันไว้ว่าจะไปเยี่ยมพี่เพชรพลอย แต่เขาดันติดงานด่วน ที่นัดกันไว้เลยถูกยกเลิก ตอนนี้ผมก็เลยได้แต่นั่งรอพี่ไฟฟ้าเลิกงานเพื่อกลับบ้าน เพราะเมื่อเย็นผมนั่งรถมาหากะว่าจะไปเยี่ยมพี่เพชรพลอยพร้อมกัน แต่ดันโดนเท เลยได้แต่นั่งเหงาอยู่คนเดียวในรถ สิ่งที่พอช่วยแก้เหงาได้ก็คือโทรศัพท์มือถือนี่แหละครับ ผมเลื่อนหน้าฟีดข่าวไปเรื่อย ๆ เพื่อฆ่าเวลา แต่ว่าดันเจอกับภาพด้านหลังของคนที่คุ้นตา ผมขยายภาพนั้นดูและทำให้มั่นใจว่าคนในภาพคือคนที่ผมรู้จัก ผมรีบกดเข้าไปอ่านเนื้อหาในข่าวทันที ทำให้ผมเบิกตาโตตกใจ เพราะมันเป็นภาพแอบถ่ายจากด้านหลังผู้ชายคนหนึ่ง แม้ภาพจะเห็นหน้าไม่ชัดเจน แต่ผมก็จดจำรูปร่างเค้าโครงหน้านี้ได้แม่นยำ เธอคือพี่เพชรพลอยแน่นอน เขาอุ้มพี่เพชรพลอยเข้าไปในคอนโดแห่งหนึ่ง และผมก็เดาทันทีว่าผู้ชายคนนั้นคือพี่กลาส เพราะล่าสุดพวกเขาสองคนยังเฝ้ากันอยู่ที่โรงพยาบาล"ทำไมพี่กลาสต้องอุ้มพี่เพชรพลอย แค่แกล้งกลบข่าวหรือว่ามีอะไรที่เราไม่รู้อีกนะ?" ผมอ่านข่าวก็ได้แต่คิดสงสัย และผมต้องหยุดความคิดเมื่อมีเสียงเคาะกระจกรถ เป็นคนที่ผมรอ"ทำอะไรอะ หน้ามุ่ยเชียว" พี่ไฟฟ้าถาม"พี่เห

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   43 | ไหนบอกว่าไม่แคร์

    “แล้วนั่นจะไปไหน”“เดี๋ยวขอไปห้องน้ำแป๊บนึง”“กูไปเป็นเพื่อนไหม?”“ไม่เป็นไรหรอกผมไปแค่แป๊บเดียว”“โอเค”ผมถามเมื่อเห็นเคมีลุกขึ้นยืน รีบจับมือมันรั้งไว้ แล้วก็ได้คำตอบเป็นอันเข้าใจ ด้วยความที่ผมนึกห่วงจึงอาสาพาไป แต่น้องมันดันปฏิเสธผมก็ไม่เซ้าซี้ จากนั้นเคมีก็เดินออกไปจากโต๊ะ ผมมองตามหลังจนเคมีเดินลับสายตาไป แล้วจึงหันกลับมาสนใจแก้วเหล้าของตัวเอง“พี่ไฟฟ้าคะ”“หื้ม?”เสียงของน้องเพชรพลอยเรียก ทำให้ผมหันไปสนใจ ตอนนี้สีหน้าของเธอดูซีดไม่ปกติ ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ เห็นเม็ดเหงื่อเริ่มชุ่มตามใบหน้าของเธอ“เพชรพลอยเป็นอะไรมากไหมครับ เหงื่อออกเต็มเลย” ไอ้ไม้เดินมาดูอีกคนแล้วถามขึ้น“หนูอยากไปห้องน้ำค่ะ” เธอพยายามเปล่งเสียงพูดออกมา ตอนนี้ใบหน้าของเธอดูไม่สู้ดีเลยครับ“น้องเพชรพลอยโอเคไหม?” ผมถามแล้วช่วยประคองเธอให้ลุกยืน“ไม่ค่อยโอเคเลยค่ะ หนูปวดท้องมาก”“พี่ช่วยนะ”ผมกับไอ้ไม้เลยช่วยกันประคองน้องเพชรพลอยคนละข้างให้ลุกยืน สองมือของเธอกุมตรงหน้าท้องเอาไว้ สีหน้าเหลืองซีดอย่างกับคนกำลังเจ็บปวดทรมาน เห็นแล้วน่าสงสารมาก ๆ ครับ แต่พวกผมก็ไม่รู้จะทำยังไงในเมื่อเรื่องราวของพวกเขา ผมก็ไม่อาจจะเข้าไปแ

  • Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า   42 | สงครามของยมทูต

    “งุ้ย! พี่ไฟฟ้าทำไมน่ารักจังแกะกุ้งให้เคมีด้วย” น้องเพชรพลอยเธอพูดขึ้น ทำให้ผมที่กำลังวางกุ้งที่แกะเรียบร้อยวางใส่จานให้เคมี“พูดเพื่อ!?” แล้วไอ้กลาสก็พูดขึ้นด้วยสีหน้านิ่ง แล้วมองหน้าน้องเพชรพลอย ส่วนพวกผมที่เหลือตอนนี้จ้องคู่นี้เป็นสายตาเดียวด้วยความลุ้นระทึก ว่ามันจะตีกันไหม?“สามีก็แกะให้เมียบ้างสิคะ😚”((ง่อวววว)) พวกผมเลยประสานเสียงแซวพร้อมกัน แต่ไอ้กลาสดันจ้องพวกผมตาเป็นมันอย่างเอาเรื่อง“ใครผัวมึง” แล้วมันก็หันไปกระแทกเสียงใส่น้องเพชรพลอย“พี่ไงคะ” แต่เหมือนว่าน้องจะไม่ใส่ใจคำพูดไอ้กลาสเท่าไหร่ เธอตอบโต้และฉีกยิ้มจนตาหยี“มึงก็พูดกับน้องมันเพราะ ๆ หน่อยไอ้กลาส...นั่นเมียมึงนะ” ผมก็เลยพูดแซว“เมียพ่อง!” แล้วไอ้กลาสก็ด่าผมเต็มปากเต็มคำ พร้อมกับปากับแกล้มใส่หน้าผม“เขินจังเลยค่ะ” ไอ้กลาสพูดจบน้องเพชรพลอยเธอก็ทำท่าทางเขินอาย บิดซ้ายบิดขวาเหมือนกับว่ากำลังยั่วประสาท ส่วนไอ้กลาสผมเห็นถอนหายใจออกมาก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปาก น้องเพชรพลอยนี่เธอตีมึนได้ดีจริง ๆ“ยัยประสาท”“ขอบคุณนะคะที่ชม แล้วไม่แกะกุ้งให้หนูบ้างเหรอคะ หนูรอพี่กลาสแกะให้อยู่นะ”“ไม่มีมือหรือไง”“มีค่ะ แต่อยากให้สามีแกะให้

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status