34 | เกินหน้าเกินตา

“ไฟฟ้ามาพอดีลูก หมอบีอยากคุยกับพวกเราน่ะ”

“ได้ครับ...แม่นี่เคมีเป็น...”

“รุ่นน้องพี่ไฟฟ้าครับ สวัสดีครับ”

ผมยังเดินไม่ถึงห้องพัก แม่ก็เดินเข้ามาหาแล้วบอกผม และกำลังจะแนะนำเคมีให้แม่รู้จัก พูดยังไม่ทันจบน้องมันก็แทรกขึ้นก่อน ผมเลยหันไปมองหน้ามันอย่างไม่เข้าใจ ทำไมถึงแนะนำว่าเป็นรุ่นน้องทั้งที่ผมจะบอกแม่ว่าเป็นคนรัก

“ไหว้พระเถอะลูก มาเยี่ยมพ่อใช่ไหม” แม่รับไหว้เคมีแล้วถามอย่างเป็นกันเอง

“ครับ” เคมีมันยิ้มให้แม่ แต่ผมนี่เคืองกับการที่มันบอกแบบนั้น

“งั้นเข้าไปหาพ่อกันลูก” แม่บอกแล้วเดินนำพวกเราไป

“ทำไมมึง...”

“เดี๋ยวเราค่อยคุยกันได้ไหม?...เข้าไปเยี่ยมพ่อก่อนนะ”

ผมรอให้แม่เดินห่างออกไป แล้วหันหน้าเข้าหาเคมี กำลังจะถามว่าเพราะอะไรถึงได้บอกแม่แบบนั้น แต่น้องมันดันจับแขนแล้วพูดดักคอ ผมเลยต้องยอมทำตามที่น้องมันบอกทั้งที่รู้สึกไม่ค่อยพอใจ...คือผมตั้งใจพามาแนะนำกับพ่อแม่ แต่เคมีแม่งดันพูดแบบนี้ ผมทั้งรู้สึกน้อยใจและไม่เข้าใจ

เดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย แม่ก็แนะนำเคมีให้พ่อรู้จัก ส่วนผมก็นั่งหน้าบึ้งรอไป ไม่อยากจะพูดอะไรด้วย

“เป็นอะไรไฟฟ้าทำไมหน้าบูดเป็นตูดไอ้เสือแบบนั้น” พ่อทักแล้วดันเอาหน้าผมไปเ