“Clyde, paano pag sinumbong niya tayo sa lola niya? Nakakatakot magalit si Aling Pasing, para siyang mangkukulam-“
“Shh, ayan na siya,” Clyde hushed me off and my eyes shifted towards the girl we were spying on as we hid behind the huge bushes. The girl was chubby and dark-skinned. Tuwing summer, narito siya sa lugar namin at nagbabakasyon sa lola niya. It was an unlucky day for her dahil bored si Clyde at siya ang napagtuunan nito ng pansin para bully-hin at pagtripan.
I watched as the girl screamed in horror after uncovering the little coconut shell where she was cooking gumamela flowers and leaves. Nang iniwan niya iyon para kumuha pa ng maraming dahon ay pinalitan iyon ni Clyde ng patay na palaka. The girl ran back wailing to her grandmother’s house at paniguradong ikukwento niya iyon sa mataray niyang lola.
Tawa nang tawa si Clyde sa aking tabi. I wanted to call him out for his wrong actions but seeing how delighted and happy he was, I don’t think I have the heart to do that. Ganoon naman parati. Kahit labag sa loob ko, walang pagdadalawang isip ko pa ring sasakyan ang mga kalokohan niya.
“Did you see her face? She’s so ugly!” he guffawed louder at matipid lang akong ngumiti, bahagyang tumatango para ipakitang sumasangayon ako, kahit hindi.
I was seven and he was nine that time. Magkapitbahay kami at magbestfriends ang mga parents namin kaya’t ganoon din kami sa isa’t isa. Halos hindi kami mapaghiwalay. I remember, we used to hang out on the treehouse in our backyard after school, or every weekend after waking up from a forceful nap.
The second time na pinagtripan namin ang apo ni Aling Pasing, doon na kami nahuli. Clyde was so out of line that time, kahit ako ay hindi na nagdalawang isip na pagsabihan din siya. We were hanging out in the treehouse when the girl passed by, and Clyde took the opportunity to spit on her hair.
He was grounded for a month and I was surprised cause my parents gave me the same punishment. We were not allowed to see each other around that time.
“Why am I grounded too, Papa? It’s not like I also spit on her?” I had defended with a pout.
“Pero magkakuntsaba kayo. You still supported his action when you perfectly know that’s bad.”
Nagtatampo akong nagmartsa papasok sa kuwarto ko noon at nagkulong. Well, they’re not actually wrong. Naabutan nga nila kaming malakas na nagtatawanan sa taas ng puno kahit ang totoo ay gusto ko nang pingutin sa tainga si Clyde.
My father had visited me in my room later that night. “You didn’t finish your dinner, Bonnie.”
He sat on the edge of my bed and I huffed loudly, turning away from him. Malakas na tumawa ang Papa ko. “Alright, why don’t we have an agreement here?”
It easily caught my attention. “What agreement, Pa?”
“I’ll let you see Clyde na-“
“Really?!”
“You’re still grounded,” he eyed me sternly. Mabilis akong tumango. I’ll take whatever I can get.
My father waited for me to fell asleep that night but I could still remember what he had said before exiting my room. “I won’t be surprised kung kayong dalawa ang magkakatuluyan sa hinaharap.”
Kilig na kilig ako noon. Matindi ang tama ko kay Clyde noong mga bata pa kami kaya’t kaunting asar lang sa aming dalawa ng mga kapitbahay ay agad akong pinamumulahan.
I was in fourth grade and Clyde was on his sixth when things started crumbling for the two of us. Tinawag ako noon ni Tita Madel, his mom, para magmeryenda sa bahay nila dahil nagluto siya ng turon at alam niyang paborito ko iyon. Sinamantala ko na rin ang pagkakataon na dalhin ang notebook ko para magpatulong ng assignment kay Clyde. Ang totoo ay umaarte lang ako pero kayang kaya ko namang sagutan iyon ng walang kahirap hirap.
My smile immediately dropped nang makita ko siyang nakikipagtawanan kasama ang isang pamilyar na babae sa sala ng bahay nila. Nangunot ang noo ko habang pinapanood silang magbiruan habang kumakain ng turon, nakalatag din ang mga papel at notebook sa harap nila. Both of them was still on their uniforms at parehas ang color ng ID lace nila!
“Bon!” Clyde smiled at me when he finally noticed my presence on their doorstep. “Pasok ka, gumawa si Mama ng turon. Ah, si Arrie nga pala, naalala mo ba siya yung apo ni Aling Pasing?”
My eyes drifted towards the girl sitting comfortably on their couch. Apo ni Aling Pasing? ‘Yun ba ‘yong binubully namin dati?
I felt so threatened. Arrie was nowhere like the chubby girl that she used to be. Ang dating inaasar naming baboy at negrita, isa na ngayong makulay na paru-paro. She looked mature and slender for her age, bumagay rin sa kanya ang kulay ng balat niya. Her bronze skin was sparkling and I have never felt so jealous of someone’s skin color until that day, considering how I thought having a light and fair skin was the standard of beauty. Parang gusto ko tuloy magbilad sa tirik na araw nang mga panahong iyon.
“Classmates kami. Dito na siya mag-aaral simula ngayon,” the excitement dripping on Clyde’s voice almost broke my heart.
Ngumiti sa akin si Arrie. “Gumagawa kami ng project ngayon,” itinuro niya ang mga nakakalat na papel sa center table. “Akala ko mag-isa akong gagawa pero buti na lang nagprisinta sa Clyde na maging partner ko,” dugtong niya at parang gusto kong umirap. Her voice is so irritating! Walang nagtatanong kaya wag mo nga akong kausapin! I wanted to say but opted to kept my harsh thoughts to myself.
Clyde noticed the notebook on my hand. “Do you need help for your assignment? Halika, sabay ka na sa amin dito. Kukuha lang ako ng meryenda mo,” iniwan kami ni Clyde sa sala at dumiretso ito sa kusina. Nagkatinginan kami ni Arrie.
“Anong grade mo na, Bonnie? Diba mas bata ka sa amin ni Clyde?” nakangiti niyang tanong at saglit akong sumulyap sa kusina bago siya muling hinarap at hayagang inirapan.
“Pakealam mo? Huwag mo nga akong kausapin! Feeling close ka,” I rolled my eyes once more and she look so stunned with my response.
“Ah, hindi pa rin pala nagbabago ang ugali mo. Buti pa si Clyde…”
Umangat ang kilay ko. “At anong ibig mong sabihin? Alam mo, epal ka! Pwede mo namang sarilihin na lang ang project na yan kung gusto mo!”
“Medyo mahirap ang project at kailangan talaga ng katulong-“
“Ang sabihin mo, gusto mo lang landiin si Clyde!” I accused her angrily.
“Bon!”
My eyes widened as I looked behind me to see Clyde looking perplexed, he obviously heard what I just said.
“Ano bang pinagsasasabi mo? Nakakahiya kay Arrie.”
At ang malandi, biglang namula ang pisngi at akala mo hiyang-hiya sa nangyayari. “Naku hindi, ayos lang! Kilala ko naman na si Bonnie dati pa kaya sanay na ako sa kanya.”
Muli akong umirap. Mukha mo!
”Kahit na. Magsorry ka sa kanya Bon,” Clyde looked at me coldly and I felt like being stabbed in the chest. Sinamaan ko rin siya ng tingin.
“At bakit?! Ayoko nga!” I retorted and his eyes grew sharper. Parang gusto kong maiyak sa paraan ng pagtitig niya sa akin. Kahit kailan, hindi niya ako tinitigan ng ganoon!
“Hindi na kailangan, Clyde. Ano ka ba? Tinatakot mo ang bata,” nagawa pang tumawa ng bruha. Sa inis ko, hindi agad sila nakapalag nang kuhanin ko sa mula sa dalang pinggan ni Clyde ang isang pirasong turon at ihampas iyon sa mukha ni Arrie. Mainit pa iyon dahil halos mabitawan ko pa nang dakmain ko.
“Bonnie Angelou!”
“Anong nangyayari rito? Clyde?” Tita Madel’s voice echoed as I heard her footsteps on the stairs. Nagsimula nang umiyak ang bruha. Nagtaas baba naman ang balikat ko, halos mahirapan ako sa paghinga dahil sa sobrang inis.
“Ano bang nangyayari sayo, ha?!” Clyde shouted at my face and my eyes started watering. Mabilis na nanlabo ang mga mata ko bago ako nagsimulang umatungal sa sala nila. Mas nilakasan ko ang iyak kumpara sa bruha para mas ako ang kaawa-awa.
“Bonnie? Anong…bakit kayo nag-iiyakan?” Nagpalipat-lipat ang tingin sa amin ni Tita Madel. “Clyde, ano bang nangyayari?”
“Hindi ko alam, Mom.” His face and voice soften as he stared at my crying state. I held on the neckline of my t-shirt before pulling it up my face and wiping my tears.
“Diyan ka na sa bago mong best friend! Wag mo na kong kakausapin kahit kailan!” I announced angrily before I went out of their house and ran back to our home. Nanonood ng teledrama noon si Mama sa sala at nakita niya akong humahagulgol habang nagdadabog na umakyat sa aking kwarto.
“What was that, Bonnie? Are you okay?” Sinundan niya ako para mang-usisa. Tuloy tuloy ang pag-ngawa ko habang nakatalukbong ng kumot kahit kainitan ang panahon ng hapong iyon.
“Bakit ka umiiyak? Anong nangyari?” She caressed my back as she tried to pull the blanket away. Hindi naman ako nagpatinag. Mas hinigpitan ko ang kapit sa kumot.
“Si Clyde kasi..” I wailed loudly at imbes na i-comfort niya ako, narinig ko siyang bumunghalit ng tawa. Lalo akong nag-inarte at lumakas ang iyak.
“What’s with Clyde? May LQ ba kayo?” she teased, still laughing at me.
“Ayaw ko na siya maging best friend! Doon na siya sa apo ni Pasing! Magsama silang dalawa!”
“Bonnie?! Ano ka ba, pag may nakarinig sayo diyan sa labas…”
Halos dalawang bahay lang kasi ang agwat namin mula sa mataray na matandang iyon. Naalala ko, hinampas niya ako ng walis-tingting sa binti nang matyempuhan niya akong naglalaro mag-isa sa likod-bahay. Ganti daw niya iyon para sa apo niya. I didn’t tell my parents about it pero napansin ni Mama noon ang galos sa binti ko. Sinabi ko na lang na nadapa ako dahil sa kalikutan.
“So this is about them, huh? Napansin ko nga na nariyan ang apo ni Ate Pasing dahil bumili iyon ng pancit canton kila Lydia kahapon. Ang gandang bata. Dalagang dalaga na at pumayat din…” tuloy tuloy ang pagpuri ni Mama kay Arrie at lalo akong nabwiset. “Magkaedad silang dalawa ni Clyde, diba? Kung dito na iyon mag-aaral, baka maging mag-classmates sila.”
“Magkaklase nga sila at mas maganda pa rin ako doon! Itim itim niya!”
Kinurot ako ni Mama sa tagiliran. “Nagseselos ka lang grabe ka na makalait. Anong nangyari at umaatungal ka riyan? Nag-away ba kayo ni Clyde?”
“Ang epal kasi ng Arrie na ‘yon…”
I heard my mother sighed. “Pupusta ako na ikaw ang nagsimula ng away.” Hindi ako nakaimik.
The doorbell rang and my mother had to leave me for a while to check on the door. I had a feeling it was Clyde kaya nagmadali akong bumangon para pindutin ang lock ng doorknob ko bago pa siya papasukin ni Mama.
Hindi siya nagtagumpay sa unang pihit kaya’t kinatok na ako nito. Masama ang tinging ibinigay ko sa pinto. “Get out! I don’t want to see you!”
The knocking continued. “I said get out!”
“Hoy, baka gusto mong sabunutan kita diyan? Buksan mo ‘tong pinto at dumaan dito ang Tita Madel mo, may dalang turon.” It was my Mom!
I quickly opened the door and I saw my mother holding a plastic containing a few rolls of turon in hand. “Bigay ng Tita Madel mo, hindi ka daw kumain doon. Tinatanong kung bakit ka daw umiiyak?”
“Wala po, Ma. I’m sure bukas bati na ulit kami ni Clyde.” Tinanggap ko ang plastic bago pinagsarahan ng pinto si Mama. Malungkot kong kinain ang mga padalang turon ni Tita sa kama ko habang pinapaliguan ng mura at panlalait si Arrie sa isip ko.
Porket pumayat at pumusyaw lang siya ng kaunti, feeling niya ang ganda ganda na niya? Mukha niya! Sana pala binully ko na siya ng todo noon pa!
I didn’t know I fell asleep after that. Nagising na lang ako nang makarinig ng malalakas na katok sa pinto ko. “Kakain na, Bon.” My father shouted and I screamed an “Opo!” before the knocking finally stopped.
Madilim na sa labas kaya medyo naalarma ako nang mapansing bukas pa ang bintana ng kuwarto ko. Nakapwesto pa naman ang bintana ko sa masukal at mapunong likod-bahay namin. I ran towards the window to close it pero napatigil ako nang mapansing bukas ang ilaw sa tree house. May naririnig akong tawanan doon.
Naikuyom ko ang dalawang kamay at ang kaninang humuhupa kong inis ay muli nanamang umaangat. Talagang dinala pa niya ang panget na bruhang iyon sa tree house namin?! Ganoon siya kainsensitive?!
Galit na galit ako. I was expecting for him to come after me but it was clear na mas pinipili niya ang mukhang kambing na iyon! Well, he made his decision.
Nagdidilim ang paningin na sumugod ako sa tree house. Hindi ganoon kataas ang puno kaya mabilis akong nakaakyat. Padabog ang bawat hakbang ko sa hagdan kaya’t natunugan nila ang pagdating ko. Nakita ko pa ang pagsilip ng malantod na babae sa bintana bago nanlaki ang mga mata nito.
“Nandito si Bonnie,” narinig kong bulong niya.
Sinalubong ako ni Clyde. At sinalubong ko din siya ng sampal.
“We’re over, do you understand me?! Simula ngayon, wag ka nang tatapak sa tree house na ‘to dahil tinatanggalan na kita ng karapatan! Gumawa kayo ng sarili niyong bahay, mga tarantadong gago! Taksil!”
Syempre, tamang charot lang ‘yon. After akong utuin ni Clyde gamit ang mga tig-pipisong paper dolls ay bumigay din ako. Pero syempre, mas nangibabaw ang charms niya. It only lasted for three days dahil hindi ko rin siya natiis. But, I still stand by my decision. Hanggang ngayon ay hindi ko siya pinapatapak sa treehouse namin.Well, the treehouse was actually ours dahil gawa iyon ni Papa at pag-aari namin ang puno. Lahat ng materyales na ginamit doon ay sa amin mula kahoy hanggang pako kaya may karapatan akong magdamot!One of the saddest moments for me as a kid was when Clyde graduated elementary. I was left alone on my own cause he has to go to High School which is actually katapat lang din ng school ko. Nagkikita pa rin naman kami syempre pero nabawasan iyon dahil malaki ang pagkakaiba ng schedules namin. Medyo masaya na rin ako kasi hindi sila classmates ng bruhang apo ni Pasing.On my sixth grade, Clyde invited me to their
Tuwang-tuwa ako nang sa wakas ay maka-graduate na ako ng elementary. Finally, makakasama ko na muli sa iisang school si Clyde kaya mas mataas na ang tsansa na palagi kaming magkita.Pansinin ako sa school simula nang mag-high school ako. Dumami ang aking kaibigan, naranasan ko rin maligawan at makatanggap ng crush confessions for the first time kahit grade 7 pa lang.“Bon-bon, andyan nanaman si Kuya Ethan sa labas, hinahanap ka. Kailan mo ba siya sasagutin?”Natigil ako sa pagpupulbo at agad na namula ang mukha ko. Ethan is grade 10, ka-batch ni Clyde. Umamin ito sa akin noong nakaraang linggo pero binasted ko na siya. Gwapo siya at sikat, magaling kasi sa basketball. Pero sorry na lang siya dahil hindi ko siya gusto. Kainis naman! Ano bang hindi maintindihan ng mga ‘to?! At oo, hindi lang siya ang nanliligaw sa akin from higher grades. Ewan ko ba at kung bakit type na type ako ng mga seniors!“Ayaw ko nga sa
Tamad kong niligpit ang nagkalat na gamit sa aking desk. Kakatapos lang ng last subject at inaaya kong mag-mall si Clarence pero mukhang may sariling gala ang loka. Tinanong ko pa kung saan ang lakad niya pero tikom ang bibig nito sa akin. Napairap ako.“Saan ka ba kasi pupunta? Sama ako! Ayaw ko pa umuwi,” pangungulit ko kay Clarence pero tinawanan lang ako nito.“Hindi pwede, umuwi ka na sa inyo at gumawa ng assignment.”Limang taon ang tanda ni Clarence sa akin. He’s a struggling student kaya’t hirap sa pag-aaral, mabuti na lang at matalino siya. Ang alam ko ay rumaraket siya paminsan-minsan para may pangbaon sa school. Patay na kasi ang mga magulang nito at hindi naman siya kayang tustusan ng tiyahin na marami ring pinag-aaral na anak. Iyon ang kwento niya sa akin.Siguro ay sa work ang punta niya ngayon dahil may field trip kami next month at kailangan niya ng perang pambayad para makasali.I p
Taranta akong bumaba ng tricycle pagkaparada nito sa harap ng gate ng bahay namin. Takot akong harapin ang hamon niya kahit ako itong nagsimula. Takot akong umamin at takot na takot akong malaman... na baka nag-iilusyon lang akong talaga at hindi naman ako ang pinapasaringan niya.Tumikhim ako at mag-aabot sana ng hati ko sa pamasahe pero mabilis nang umandar paalis ang tricycle. Clyde remains standing beside me, matiim ay naninimbang ang mga titig nito.Muli akong tumikhim. "P-pasok na ako sa loob. Thanks for today. Nag-enjoy ako..."Tumango ito, inihatid ako hanggang sa loob ng gate. "Huwag ka na ulit magka-cutting, Bon. Hindi ko na palalampasin sa susunod at talagang isusumbong kita sa Mama mo."Matipid lang akong tumango. Hindi ko na siya muli pang nilingon o inakit man lang na pumasok sa loob para magmeryenda, kagaya ng nakaugalian namin. Dire-diretso akong nagtatakbo papasok ng bahay at nakasalubong ko pa si Papa sa sala na may h
It’s the final day of our short vocation kaya’t hindi magkamayaw sa kakabili ng souvenirs ang matatanda. Halos naka-limang paper bag si Mama habang hindi ko naman mabilang ang mga supot sa kamay ni Tita Madel. Puro mga t-shirt at key chains lang naman ang binili nila pero hindi ko alam kung bakit umabot ng ganoon karami.“Bon! Look at this…” Tinawag ako ni Clyde na nasa kabilang aisle. He showed me a beaded yin and yang bracelet. Isinuot niya sa akin ang kulay white habang nasa kanya naman ang black, pagkatapos ay nakangiti niyang pinagtabi ang mga braso namin.“This is cute. Come on, I’m paying for it.” Hinila niya ako patungo sa counter at ipinakita sa cashier ang suot naming bracelet. The old woman beamed at us.“Kayo bang dalawa ay magkasintahan?” Mahinahon at nakangiti nitong tanong sa amin. I chuckled awkwardly, pagkatapos ay sunod-sunod na umiling.“H-hindi po! Friends
Keep your friends close, and your enemies closer.Thursday noon after school when I decided to pay Arrie a visit in their old antique house. Katatapos lang magluto ni Mama ng paborito naming pasta kaya’t pasimple akong nagbalot para dalhan siya.Bitbit ang maliit na paper bag at notebook, nakangiti akong kumatok si pinto ng bahay nila. I’m silently praying in my head na sana ay hindi niya mahalata kung gaano kapeke ang galak sa aking mukha. It’ll ruin my plan! I need to act sorry and friendly to make this little theatric believable.Aling Pasing opened the door for me. Like the usual, halatang-halata nanaman ang mga wrinkles sa mukha nito dahil sa pagkakasimangot. Bihira ko lang ito makitang nakangiti o nakatawa. At iyon ay tuwing nakikita ko siyang nakikipag-tsismisan sa mga kapitbahay.“Magandang hapon po! I brought some pasta.” I happily showed her the paper bag. Tumango ang matanda at niluwangan ang pagkakab
“Lagot sa akin ang bruha na ‘to pag hindi siya pumunta sa tree house mamaya,” bulong ko sa sarili habang tinatanaw si Arrie na nagwawalis sa gilid ng court kasama ang mga kaklase nito. Gusot-gusot nanaman ang uniform niya at buhaghag ang buhok. Hindi na ako nagtataka kung bakit laging itinatanggi sa akin ni Clyde kung may gusto ba siya kay Arrie.I mean… look at her. She’s such an eyesore. Gumanda at pumayat nga siya pero hindi pa rin siya ganoon karunong mag-ayos ng sarili.“Tara na, Bon. Baka nandyan na si Sir.” Hinigit ako ni Clarence sa braso para ayaing bumalik na sa classroom. Recess time kasi at dito namin sa basketball court ng school napagkasunduan magmeryenda.“Ano bang tinitingnan mo riyan?”“An ugly witch.” Bulong ko sa kanya at malakas siyang humagalpak nang makita ang tinatanaw ko.“Girl, mukha siyang hahabulin ng plansta.” Komento ni Clarence
“Lagot sa akin ang bruha na ‘to pag hindi siya pumunta sa tree house mamaya,” bulong ko sa sarili habang tinatanaw si Arrie na nagwawalis sa gilid ng court kasama ang mga kaklase nito. Gusot-gusot nanaman ang uniform niya at buhaghag ang buhok. Hindi na ako nagtataka kung bakit laging itinatanggi sa akin ni Clyde kung may gusto ba siya kay Arrie.I mean… look at her. She’s such an eyesore. Gumanda at pumayat nga siya pero hindi pa rin siya ganoon karunong mag-ayos ng sarili.“Tara na, Bon. Baka nandyan na si Sir.” Hinigit ako ni Clarence sa braso para ayaing bumalik na sa classroom. Recess time kasi at dito namin sa basketball court ng school napagkasunduan magmeryenda.“Ano bang tinitingnan mo riyan?”“An ugly witch.” Bulong ko sa kanya at malakas siyang humagalpak nang makita ang tinatanaw ko.“Girl, mukha siyang hahabulin ng plansta.” Komento ni Clarence
Keep your friends close, and your enemies closer.Thursday noon after school when I decided to pay Arrie a visit in their old antique house. Katatapos lang magluto ni Mama ng paborito naming pasta kaya’t pasimple akong nagbalot para dalhan siya.Bitbit ang maliit na paper bag at notebook, nakangiti akong kumatok si pinto ng bahay nila. I’m silently praying in my head na sana ay hindi niya mahalata kung gaano kapeke ang galak sa aking mukha. It’ll ruin my plan! I need to act sorry and friendly to make this little theatric believable.Aling Pasing opened the door for me. Like the usual, halatang-halata nanaman ang mga wrinkles sa mukha nito dahil sa pagkakasimangot. Bihira ko lang ito makitang nakangiti o nakatawa. At iyon ay tuwing nakikita ko siyang nakikipag-tsismisan sa mga kapitbahay.“Magandang hapon po! I brought some pasta.” I happily showed her the paper bag. Tumango ang matanda at niluwangan ang pagkakab
It’s the final day of our short vocation kaya’t hindi magkamayaw sa kakabili ng souvenirs ang matatanda. Halos naka-limang paper bag si Mama habang hindi ko naman mabilang ang mga supot sa kamay ni Tita Madel. Puro mga t-shirt at key chains lang naman ang binili nila pero hindi ko alam kung bakit umabot ng ganoon karami.“Bon! Look at this…” Tinawag ako ni Clyde na nasa kabilang aisle. He showed me a beaded yin and yang bracelet. Isinuot niya sa akin ang kulay white habang nasa kanya naman ang black, pagkatapos ay nakangiti niyang pinagtabi ang mga braso namin.“This is cute. Come on, I’m paying for it.” Hinila niya ako patungo sa counter at ipinakita sa cashier ang suot naming bracelet. The old woman beamed at us.“Kayo bang dalawa ay magkasintahan?” Mahinahon at nakangiti nitong tanong sa amin. I chuckled awkwardly, pagkatapos ay sunod-sunod na umiling.“H-hindi po! Friends
Taranta akong bumaba ng tricycle pagkaparada nito sa harap ng gate ng bahay namin. Takot akong harapin ang hamon niya kahit ako itong nagsimula. Takot akong umamin at takot na takot akong malaman... na baka nag-iilusyon lang akong talaga at hindi naman ako ang pinapasaringan niya.Tumikhim ako at mag-aabot sana ng hati ko sa pamasahe pero mabilis nang umandar paalis ang tricycle. Clyde remains standing beside me, matiim ay naninimbang ang mga titig nito.Muli akong tumikhim. "P-pasok na ako sa loob. Thanks for today. Nag-enjoy ako..."Tumango ito, inihatid ako hanggang sa loob ng gate. "Huwag ka na ulit magka-cutting, Bon. Hindi ko na palalampasin sa susunod at talagang isusumbong kita sa Mama mo."Matipid lang akong tumango. Hindi ko na siya muli pang nilingon o inakit man lang na pumasok sa loob para magmeryenda, kagaya ng nakaugalian namin. Dire-diretso akong nagtatakbo papasok ng bahay at nakasalubong ko pa si Papa sa sala na may h
Tamad kong niligpit ang nagkalat na gamit sa aking desk. Kakatapos lang ng last subject at inaaya kong mag-mall si Clarence pero mukhang may sariling gala ang loka. Tinanong ko pa kung saan ang lakad niya pero tikom ang bibig nito sa akin. Napairap ako.“Saan ka ba kasi pupunta? Sama ako! Ayaw ko pa umuwi,” pangungulit ko kay Clarence pero tinawanan lang ako nito.“Hindi pwede, umuwi ka na sa inyo at gumawa ng assignment.”Limang taon ang tanda ni Clarence sa akin. He’s a struggling student kaya’t hirap sa pag-aaral, mabuti na lang at matalino siya. Ang alam ko ay rumaraket siya paminsan-minsan para may pangbaon sa school. Patay na kasi ang mga magulang nito at hindi naman siya kayang tustusan ng tiyahin na marami ring pinag-aaral na anak. Iyon ang kwento niya sa akin.Siguro ay sa work ang punta niya ngayon dahil may field trip kami next month at kailangan niya ng perang pambayad para makasali.I p
Tuwang-tuwa ako nang sa wakas ay maka-graduate na ako ng elementary. Finally, makakasama ko na muli sa iisang school si Clyde kaya mas mataas na ang tsansa na palagi kaming magkita.Pansinin ako sa school simula nang mag-high school ako. Dumami ang aking kaibigan, naranasan ko rin maligawan at makatanggap ng crush confessions for the first time kahit grade 7 pa lang.“Bon-bon, andyan nanaman si Kuya Ethan sa labas, hinahanap ka. Kailan mo ba siya sasagutin?”Natigil ako sa pagpupulbo at agad na namula ang mukha ko. Ethan is grade 10, ka-batch ni Clyde. Umamin ito sa akin noong nakaraang linggo pero binasted ko na siya. Gwapo siya at sikat, magaling kasi sa basketball. Pero sorry na lang siya dahil hindi ko siya gusto. Kainis naman! Ano bang hindi maintindihan ng mga ‘to?! At oo, hindi lang siya ang nanliligaw sa akin from higher grades. Ewan ko ba at kung bakit type na type ako ng mga seniors!“Ayaw ko nga sa
Syempre, tamang charot lang ‘yon. After akong utuin ni Clyde gamit ang mga tig-pipisong paper dolls ay bumigay din ako. Pero syempre, mas nangibabaw ang charms niya. It only lasted for three days dahil hindi ko rin siya natiis. But, I still stand by my decision. Hanggang ngayon ay hindi ko siya pinapatapak sa treehouse namin.Well, the treehouse was actually ours dahil gawa iyon ni Papa at pag-aari namin ang puno. Lahat ng materyales na ginamit doon ay sa amin mula kahoy hanggang pako kaya may karapatan akong magdamot!One of the saddest moments for me as a kid was when Clyde graduated elementary. I was left alone on my own cause he has to go to High School which is actually katapat lang din ng school ko. Nagkikita pa rin naman kami syempre pero nabawasan iyon dahil malaki ang pagkakaiba ng schedules namin. Medyo masaya na rin ako kasi hindi sila classmates ng bruhang apo ni Pasing.On my sixth grade, Clyde invited me to their
“Clyde, paano pag sinumbong niya tayo sa lola niya? Nakakatakot magalit si Aling Pasing, para siyang mangkukulam-““Shh, ayan na siya,” Clyde hushed me off and my eyes shifted towards the girl we were spying on as we hid behind the huge bushes. The girl was chubby and dark-skinned. Tuwing summer, narito siya sa lugar namin at nagbabakasyon sa lola niya. It was an unlucky day for her dahil bored si Clyde at siya ang napagtuunan nito ng pansin para bully-hin at pagtripan.I watched as the girl screamed in horror after uncovering the little coconut shell where she was cooking gumamela flowers and leaves. Nang iniwan niya iyon para kumuha pa ng maraming dahon ay pinalitan iyon ni Clyde ng patay na palaka. The girl ran back wailing to her grandmother’s house at paniguradong ikukwento niya iyon sa mataray niyang lola.Tawa nang tawa si Clyde sa aking tabi. I wanted to call him out for his wrong actions but seeing how d