A/n: Hope you enjoy reading. 😊 Stay tuned! ❤
Chapter 30 Ruined Tinulak ko si Zayn at inilayo ko rito ang mga labi ko na masuyo nitong inaangkin. "This can't be... This truly can't be happens!" May diin niya akong tinitigan sa aking mga mata. Wala ni anumang salita ang namumutawi sa labi nito. Lumayo ako ng bahagya at itinulak ko pa rin ang hubad baro at basang dibdib nito. "This is wrong! Why I allow myself to do this! Will you leave me alone, Zayden!?" "Hikk—" "Lumayo ka sa akin! Please, ayokong traydurin ang itinurin ko nang kaibigan. Please, Zayn stop this! Leave now!" "But—" "Stop following wherever I am! Please..." May diin kong wika rito. "Stop following you, huh?" Tumango-tango ito at mapaklang ngumiti. "Iyon ba talaga ang gusto mong gawin ko, hmm Hikkary?" "At bakit hindi? At bakit tinatanong mo? For God sake, Zayden! May kinakasama ka nang tao! So why do betrayed your partner for me? Kung sa akin man mangyari 'yon, hindi ako papayag. Babae rin ako at alam ko kung ano ang mararamdaman niya kapag nasa katayuan a
Chapter 31 Midnight Visitor Maya-maya ay marahan akong napapahaplos sa labi ko na kanina lang ay dinampian ng maalab na halik mula sa taong itinatangi pa rin ng aking puso. Zayden. My Zayden... Paano pa kaya kita makakalimutan niyan kung kahit sa pagpikit ko sa mga mata ko ay ang maamo mong mukha ang nakikita ko? Paano pa kita tuloyang makakalimutan kung sa tuwing umiiwas ako ay sinusundan mo ako? Paano pa kita makakalimutan kung sa tuwing nandiyan ka ay wala akong ibang gusto kundi ang tanawin ka ng palihim? How Zayn? How can I stop thinking of you? How can I stop my heart from still wanting you? How....? Hindi ko na namalayang nakatulogan ko na pala ang pagbabalik-tanaw ko sa nakaraan namin ng dati kong katipan. Yung puro ligaya lang, na akala ko ay wala ng katapusan. "Kung hindi mo ipinalaglag ang anak ko, masaya sana ako ngayon. Kung sana ay pumayag ka na kahit ako na lang ang mag-aaruga sa kanya siguro ay mapapatawad pa kita ngayon! You are heartless, Hikkary. You are damn s
Chapter 32Make LoveNAALIMPUNGATAN ako sa masuyong haplos sa aking pisngi. Pinilit kong ibuka ang aking inaantok na mga mata, at sa aking paggising ay sinalubong ako ng bahagyang madilim na kapaligiran ng buong silid.Inaninag ko ang mukha ng katabi ko sa kama."Z-Zayn..." Mahinang tawag ko sa pangalan nito.He still caressing my cheeks. Bahagya ko nang naaninag ang mga mata nitong kay suyong nakatitig sa aking mga mata."Thank you, for letting me stay here in your unit."Lumunok ako at inalis ang kamay nitong nasa mukha ko. Bahagya rin akong umurong ng palayo rito."Look, you should not be here, Zayn." Naupo ako sa aking kinahihigaan. "You may leave now dahil nahimasmasan ka na sa kalasingan mo." Napatingin ako sa labas ng bintana. "Umalis ka na bago pa magliwanag, maya-maya rin ay bibyahe na ang lahat pauwi sa syudad."He sighed. "I just want to rest and cuddle, Hikk.""H-hey..." Na out of balance ako sa aking pagkakaupo ng hilahin niya ako pahiga sa kanyang tabi."Stay, please?" he
Prologue"Hey, baby..." Napalingon ako sa aking kaharap. "Are you with me? Kanina pa kasi ako nagsasalita, but then I guess you are not listening.""H-Huh? Uhm. N-No, nakikinig ako." I said, pero ang totoo may malalim akong iniisip."Okay." He nods but his vision says he's not convinced. "Our food is already served. Let's eat, then?""S-Sure. Let's eat." I said as I forced to smile.We silently take our foods. Alam ko nagtataka ito sa sobrang tahimik ko. Meron lang kasi akong iniisip at tinitimbang na desisyon._"Tita, what happened
Court"Anak, salamat sa pagtulong mo sa akin sa paglalaba ngayon huh?" Pasasalamat ni Nanay sa akin habang nagkukusot ito ng mga puting damit ng pamilya Diaz."Okay lang ho 'yon Nay. Wala naman akong ginagawa sa bahay. Isa pa bakasyon e. Walang pasok sa school." Sagot ko rito habang binabanlawan ang mga dekolor na damit."Sabagay." Sabi nito. "Alam mo anak, napaka suwerte talaga namin ng Tatay mo at sa dalawang kapatid mo, sa'yo. Bukod sa mabait na anak at maunawaing kapatid, magalang pa. Maganda na, matalino pa." Proud na sabi nito sa akin.Natawa ako ng bahagya sa sinabi ni Nanay sa akin. "Nay, alam mo. Bolera ka rin e. Lagi nalang." Napapailing ako."Nagsasabi kaya ako ng totoo, Hikkary. Nak, mag-aral kang mabuti huh? 'Yang edukasyon talaga ang pinaka importante sa ngayon
Swear"R-Raven, no. Okay na ako dito. Please, busog na ako." Pinigilan ko ito nang lagyan pa niya ng pagkain sa aking pinggan."But, Hikkary... Sige na, hayaan mo na ako. Tulad noon, palagi ko itong ginagawa sa'yo, right?" Sabi ni Raven, nakikita sa mga kilos nito na gusto nitong bumawi sa akin."Hikk, hayaan mo na si Raven. Ganyan talaga ang mga boyfriend, nag-aalala sa atin. Right, love?" Erica said while he gazed, Zayden.Tumango naman ito na parang wala lang. "Yes."Nagbaba ako ng tingin ng maglapat ang mga mata naming dalawa. Ramdam ko ang pananahimik nito kanina pang pagdating nila ni Erica. It supposed our date. But then, Erica asked me if where I am, nang mabanggit ko kung sino ang kasama ko sa araw ng linggong iyon ay bigla nalang itong sumulpot kasama si Zayn, ang
PlanTinanaw ko ang papalayong kotse ni Raven. Nalulungkot ako because I know, he still love me that much.Naaawa rin ako because, Raven is one of the kind, he's also understandable boyfriend that I have before. Kaya nga nasaktan ako noon ng sobra dahil sa kalokohang ginawa niya at ng barkada niya, iyon ay ang manligaw siya noon sa iba.Nasaktan ako ng sobra at ayoko nang maulit na masaktan muli. Yung pag-ibig ko kasi sa kanya noon, walang halong biro. But now, I already move on with my heartaches from our past. Iyon ay dahil kay Zayn.I sighed. Papasok na sana ako sa loob ng bakuran namin ng may mamataan akong kotseng parating.Zayn???I sniffed and I didn't move. Nakita ko itong bumaba agad ng kanyang kotse at tumungo
Solution[*2-months later*]Today is I am going to our dean's office. Hindi ko alam kung bakit ako pinapatawag ng kaitaas-taasan ng alas-tres ng hapong iyon. Kinakabahan ako ngunit ikinalma ko naman ang sarili ko sa pagharap sa University Dean's ng school na iyon.I took a deep sigh then I knocked three times on the door.May nagbukas ng pinto, isa sa kawani ng dean. Ngumiti ito sa akin."Good afternoon...""Hikarry, pasok ka hinihintay ka na ni Mrs. Agoncillo sa tanggapan niya." Sabi ng nagbukas sa akin ng pinto."Salamat ho, Ma'am." Magalang ko na tugon saka pumasok sa loob at sinundan patungo sa pinaka office ng Dean."Pasok ka n
Chapter 32Make LoveNAALIMPUNGATAN ako sa masuyong haplos sa aking pisngi. Pinilit kong ibuka ang aking inaantok na mga mata, at sa aking paggising ay sinalubong ako ng bahagyang madilim na kapaligiran ng buong silid.Inaninag ko ang mukha ng katabi ko sa kama."Z-Zayn..." Mahinang tawag ko sa pangalan nito.He still caressing my cheeks. Bahagya ko nang naaninag ang mga mata nitong kay suyong nakatitig sa aking mga mata."Thank you, for letting me stay here in your unit."Lumunok ako at inalis ang kamay nitong nasa mukha ko. Bahagya rin akong umurong ng palayo rito."Look, you should not be here, Zayn." Naupo ako sa aking kinahihigaan. "You may leave now dahil nahimasmasan ka na sa kalasingan mo." Napatingin ako sa labas ng bintana. "Umalis ka na bago pa magliwanag, maya-maya rin ay bibyahe na ang lahat pauwi sa syudad."He sighed. "I just want to rest and cuddle, Hikk.""H-hey..." Na out of balance ako sa aking pagkakaupo ng hilahin niya ako pahiga sa kanyang tabi."Stay, please?" he
Chapter 31 Midnight Visitor Maya-maya ay marahan akong napapahaplos sa labi ko na kanina lang ay dinampian ng maalab na halik mula sa taong itinatangi pa rin ng aking puso. Zayden. My Zayden... Paano pa kaya kita makakalimutan niyan kung kahit sa pagpikit ko sa mga mata ko ay ang maamo mong mukha ang nakikita ko? Paano pa kita tuloyang makakalimutan kung sa tuwing umiiwas ako ay sinusundan mo ako? Paano pa kita makakalimutan kung sa tuwing nandiyan ka ay wala akong ibang gusto kundi ang tanawin ka ng palihim? How Zayn? How can I stop thinking of you? How can I stop my heart from still wanting you? How....? Hindi ko na namalayang nakatulogan ko na pala ang pagbabalik-tanaw ko sa nakaraan namin ng dati kong katipan. Yung puro ligaya lang, na akala ko ay wala ng katapusan. "Kung hindi mo ipinalaglag ang anak ko, masaya sana ako ngayon. Kung sana ay pumayag ka na kahit ako na lang ang mag-aaruga sa kanya siguro ay mapapatawad pa kita ngayon! You are heartless, Hikkary. You are damn s
Chapter 30 Ruined Tinulak ko si Zayn at inilayo ko rito ang mga labi ko na masuyo nitong inaangkin. "This can't be... This truly can't be happens!" May diin niya akong tinitigan sa aking mga mata. Wala ni anumang salita ang namumutawi sa labi nito. Lumayo ako ng bahagya at itinulak ko pa rin ang hubad baro at basang dibdib nito. "This is wrong! Why I allow myself to do this! Will you leave me alone, Zayden!?" "Hikk—" "Lumayo ka sa akin! Please, ayokong traydurin ang itinurin ko nang kaibigan. Please, Zayn stop this! Leave now!" "But—" "Stop following wherever I am! Please..." May diin kong wika rito. "Stop following you, huh?" Tumango-tango ito at mapaklang ngumiti. "Iyon ba talaga ang gusto mong gawin ko, hmm Hikkary?" "At bakit hindi? At bakit tinatanong mo? For God sake, Zayden! May kinakasama ka nang tao! So why do betrayed your partner for me? Kung sa akin man mangyari 'yon, hindi ako papayag. Babae rin ako at alam ko kung ano ang mararamdaman niya kapag nasa katayuan a
Chapter 29 Following Napipilitan akong makihalubilo sa mga kasamahan ng mga ito sa cottage nila. Those men are busy talking with their topic, they are also moderately drinking wines. Kami lang ni Karinna ang dalawang naiibang babae na nandoon. We sit together and away to those men. Marami-rami narin kaming napagkuwentuhan at ang lahat ay tungkol sa sari-sarili naming trabaho. More on ay ako ang nakikinig sa mga kwento nito dahil sa nakakaramdam ako ng ilang sa tuwing nahuhuli ko si Zayn na nakatingin sa direksyon ko. I caught him, but he immediately averted his glared to Karinna and that time, I feel sad. My heart feels sad na dapat ay hindi ko maramdaman dahil hindi tama. "Hikk, are you already wearing your two-piece right now?" Napasulyap agad ako sa mukha ni Karinna nang itanong niya iyon sa akin. "Hm? Yes, why?" Nagtataka kong tanong rito. "Good. Come at maligo tayo sa private pool." Sabi nito na nakangiti. "What? Um no. Malamig na kasi ang hangin sa kapaligiran." "Oh, plea
Chapter 28 Sing a Song "Nak, ilang araw ba kayong mag-stay diyan sa Beach resort?" Pangatlong tanong at tawag na ata iyon ni Nanay sa akin. Huminga ako ng malalim saka tumayo sa beach mat na nakalatag sa malapad na buhangin sa tabing dagat, sinenyasan ko muna ang lahat na kasama ko upang masagot ang tawag ng ina ko. "Nay, pangatlong tanong na ho ninyo 'yan sa akin. Alam ko nagaalala ho kayo sa akin, but don't bother my dear Nanay dahil bukas ng hapon ang uwi ko diyan sa bahay. O baka mas agahan ko pa." "O siya sige. Basta magingat pa palagi, anak." "Opo nay. Promise. Sige na nay, bye..." Pagkatapos naming magusap ng Nanay ko ay bumalik na agad ako sa grupo ko. Kompleto kaming nadoon at nakisaya sa summer outing ng kompanya ni Zayden. Dumami lang kami dahil sa naki-join sa amin ang team ni Lindon. For me okay lang dahil masaya kapag marami. Hindi naman sana ako sasama sa yearly outing na iyon, but it is required at isa pa nakakahiya naman sa mga empleyado ko sa FPPC kung hindi a
Chapter 27 Past and Present Naaalimpungatan ang diwa ko nang maramdaman ko ang mga titig habang ako ay nakapikit at nakaidlip. Napadilat ng buo ang mga mata ko ng mabungaran ko ito na tinitingnan ako. "Finally, you're awake." Sabi nito. Biglang nangunot ang mga noo ko nang makita kong pamilyar sa akin ang bakuran kung saan ito nakaparada. I scan the whole garage at tama nga ang kutob ko na pamilyar sa akin ang lugar na iyon. "W-why did you bring me here?" tanong ko pagkaharap ko sa kanya. "I told you I didn't know where your place is." Sagot nito sa akin. I shrugged and I feel disappointed. "Okay. Gising na ako, iuuwi mo na ba ako?" "Yes—" "But why don't we come inside the house first and offer me a glass of coffee?" "No." "Come on, Zayn... don't be sounds like a killjoy." Sabi ko rito habang ang puso ko ay unti-unti ng nakakaramdan ng kirot sa hantarang pagayaw nito at pagtanggi sa akin. He doesn't listen at binuhay talaga nito ang makina ng kanyang kotse. "You are not wel
Chapter 26 Love Just Ain't Enough Seryosong nagmamaneho si Zayn habang ang mga mata nito ay nakatutok lang sa harapan ng kalsada. Ako naman ay tahimik lang na pinapakiramdaman ito kahit may bahagya pa rin akong nararamdamang pagkahilo. Nagulantang ang diwa ko at ito nang biglang tumunog ang cellphone na hawak-hawak ko. Lumingon ito sa akin at umiwas naman ako sa mga titig nito. I peeked at my phone. Huminga muna ako saka ko sinagot ang tawag mula sa ina ko. "Nay?" ["Hello anak... Nasaan ka na? Pauwi ka na ba, kasi gabing-gabi na anak."] "Um—" Mapatingin muli ako sa katabi ko. Sinenyasan ko itong tumahimik lang, tumango naman ito at medyo humina ang takbo nito sa sasakyan hanggang sa inihinto na nito ang kotse sa gilid ng kalsada. "Nay... Um, male-late ho ako ng uwi diyan sa bahay ngayon." Nakita ko ang pag kunot ng noo ni Zayden sa sinabi ko sa kabilang linya. ["O sige, nak. Basta magiingat ka sa pagmamaneho huh? Huwag uminom ng marami. Kapag ramdam mo na nahihilo ka na, tumaw
Chapter 25 Savior Kumunot ang noo nito. "Look, Hikk—" "I feel it, Lindon. May gusto ka ba kay Mira? Tulongan kita sa kanya." Sabi ko rito na inaayos ang necktie nitong wala sa ayos. "You are drunk, hindi mo na alam kung ano ang sinasabi mo ngayon." Sabi nito sa akin na wala ng hiyang makipag-usap. "Yeah, I maybe drunk Lindon. But you know, I'm still know what I am saying this time. Kahit bukas pa ay pagusapan natin ito, para patunay na hindi ako lasing." Umiling-iling ito sa akin. "We already here at the ladies comfort room. Pumasok ka na at aantayin na lang kita rito." Sabi nito sa akin. "Hey, balikan mo ang ang baby girl mo doon at okay na ako rito. Maghihilamos na lang ako at mawawala na itong pagkahilo ko." "See, nahihilo ka nga talaga." He said. "Yes, pero kaya ko pang humakbang ng matino. Ikaw lang naman itong OA masyado eh." Medyo tumatabil na talaga ako sa mga oras na iyon. Wala na talaga ang pagkailang na nararamdaman ko para rito nang dahil sa matapang na alak na nas
Chapter 24 Dizziness "Hey Ma'am Hikk, Sir Lindon. Thanks for joining us," halos isigaw ni Raffy sa amin ni Lindon, hindi kasi magkarinigan dahil sa lakas ng musika at mga hiyawan ng taong nagsasaya sa gabing iyon. Tumawa si Lindon rito. "No worries, Raff. Ako dapat ang magpasalamat sa 'yo sa pag-invite mo sa akin sa birthday mo." Ngumiti rin ako. "Happiest birthday again, Raff. Thank you also for inviting me tonight.," pasalamat ko rin dito. "Anyway, enjoy the drinks and foods. Ako na ang bahala sa bills mo rito." "No, Hikk, ako na ang magbabayad ng bills. Treat ko narin sa mga empleyado mo ito. Lalo na sa birthday boy." Wika ni Lindon na nakikipagunahan sa bayad sa akin. "No, ako—" "Ako na Hikk," pagpupumilit pa rin nito. "Okay, hati na lang tayo." Panggigiit ko pa rin dito na ako na ang taya. Napapailing na lang ito at napapangiti sa akin. "Okay, mapilit ka eh. Everyone, order lang kayo ng foods at drinks na gusto ninyo. Kami na bahala sa bills nating lahat." Pahayag nito s