Plan
Tinanaw ko ang papalayong kotse ni Raven. Nalulungkot ako because I know, he still love me that much.
Naaawa rin ako because, Raven is one of the kind, he's also understandable boyfriend that I have before. Kaya nga nasaktan ako noon ng sobra dahil sa kalokohang ginawa niya at ng barkada niya, iyon ay ang manligaw siya noon sa iba.
Nasaktan ako ng sobra at ayoko nang maulit na masaktan muli. Yung pag-ibig ko kasi sa kanya noon, walang halong biro. But now, I already move on with my heartaches from our past. Iyon ay dahil kay Zayn.
I sighed. Papasok na sana ako sa loob ng bakuran namin ng may mamataan akong kotseng parating.
Zayn???
I sniffed and I didn't move. Nakita ko itong bumaba agad ng kanyang kotse at tumungo sa akin.
"Can we talked?"
My heart skipped. "M-May dapat pa ba tayong pagusapan?"
"Marami!" He said then immediately grabbed my hands.
"Z-Zayn... W-Wait, a-ano ba!" Hinihila ko ang braso ko ngunit hindi niya ako binitiwan. "Zayn, bitiwan mo ako--"
"No. Not until we finish talking." He snorted again and dragged me inside his car. "Move to the other side, Hikkary."
I looked at his eyes. "H-Hinahanap na ako nila n-nanay sa bahay." I said and I gulped when I saw his angry face.
"Iuuwi agad kita, magusap muna tayo! So move inside." Utos nito sa akin.
Even I don't want his idea na magusap kami, wala pa rin akong magawa. Gumalaw nga ako at umusod nalang sa kabilang upuan.
Maybe he's right. We need to talk. I don't know kung anong dapat na sabihin ko o kung ano ang dapat na pagusapan naming dalawa.
Agad nitong pinaharurot ang sasakyan palayo sa harap ng bahay namin. I heard his heavy breath.
"Huwag ka mag-alala. I already phone your mother and inform her na kasama mo ako." Untag nito sa nakakabinging katahimikan.
I glance at him. "S-Saan mo ako dadalhin?"
Sumulyap ito sa akin. "Kahit saan. Sa lugar na makakapagusap tayo ng masinsinan. Na tayong dalawa lang."
Hindi na ako muling nagsalita pa. Pero sa tinatahak ng kotse nito ay alam ko na kung saan kami patungo. And I am right, sa townhouse niya ako dinala.
Huminto ito sa pagmamaneho sa madilim na tapat mismo ng bahay nito. Wala itong imik at mas wala rin akong imik. Ilang buntong hininga ang pinakawalan ko at ganoon rin ito.
"Kayo n ulit ng Ex mo?"
I gulped. "B-Bakit mo tinatanong?" Tumingin ito sa akin ng may tiim sa kanyang mga mata. "I guess, hindi ko 'yan kailangan sagutin."
"Bakit ko tinatanong? Dahil gusto ko malaman kung masaya ka. Now, masaya ka ba sa kanya? Mas masaya ka ba ngayon?"
Simpleng tanong na pwede kong sagutin agad. But of course, I can't answered it directly. But I need to.
"O-Oo... Masaya ako. I-I hope, kayo din ni E-Erica--"
"Fvck! Liar! I don't see any contentment or joy in your eyes, Hikkary. Alam ko at nararamdaman ko kung kailan ka masaya at kung kanino ka masaya. And I know it is me. I assume na saakin ka lang masaya. Sa akin lang!" Sabi nito na may galit at diin sa kanyang mga mata at boses.
Napalunok ako at hindi ako makatingin sa kanya ng deretsyo. Because he's right.
"I-I'm happy for you and E-Erica... Mahalim mo siya at huwag mo siyang saktan."
"Hikk..." Lumapit ito ng bahagya sa akin. Ikinulong din nito ang mukha ko sa dalawang palad niya.
"Z-Zayn, uuwi na ako."
"No. Please, talk to me and let us settle this first, Hikk, let's save our relationship, please... I need you in my life, ikaw lang ang minahal ko ng ganito... ng sobra-sobra. Please, come back to me, please?" His eyes and his voice are begging to me. "Nagmamakaawa ako sa'yo. Ako lang, please... Huwag na si Raven, I'll promise mas mamahalin at mas aalagaan kita kesa sa kanya. P-Please, tayo nalang ulit..." His voice are shivering.
My heart slowly sobbing and tearing apart. Ramdam ko ang pagtulo ng luha nito sa aking pisngi ng pinagdikit niya ang mga noo namin.
"Z-Zayn..." I couldn't stop my tears. "H-Huwag mo akong iyakan, please... H-Huwag mo naman akong pahirapan please, Zayden. N-Nasasaktan ako pag nakikita kitang ganyan ka. Please. M-Masakit--"
"Mas nasasaktan ako... Kasi nasasaktan kita, alam ko nasasaktan kita. At mas dobleng sakit sa akin ito sa tuwing nakikita ko at naiisip ko na kayo muli ng Ex mo. You said you love him and you don't love me. Pinaselos mo lang siya at ginamit mo ako. God, Hikkary hindi mo lang alam na ang sakit niyon para sa akin." He's really crying. "Pero alam mo, ayaw ko maniwala kasi hindi 'yon ang nakikita ko, babe. Please stop pretending! Ako 'to ang lalaking totoong nagmamahal sa'yo at ang lalaking minahal mo ng mas higit pa kesa kay Raven. Please, do not do this to me, baby... Let's save this... Ibalik natin 'yong dati na tayo at mahal natin ang isa't isa." Zayn still begging me with tears.
Umiling-iling ako. "H-Hindi na puwede, Zayn. J-Just forget me. Mahalin mo siya--" I didn't finish talking when she immediately kissed me.
Zayden...
Napapikit ako at ninamnam ang labi nitong masuyong humahalik sa aking labi, at ang mainit na yakap ng mga braso nito sa aking katawan. Ilang linggo ko rin iyong pinanabikan at inasam na sana ay maramdaman ko muli ang mga iyon. I slowly opened my eyes when she stopped kissing me. Nagtagpo ang mga mata naming dalawa.
"I missed you so much." He whispered..
Napakagat ako ng aking labi at unti-unti kong hinaplos ang pisngi nitong may patak na luha. Matiim itong nakatingin sa aking mga mata. Pinahid rin nito ang mga luha ko.
"Z-Zayn--"
"Shh... Don't talk, just kissed me back, my Hikkary..." Then again, he starts kissed me. Masuyo, magaan at puno ng pagmamahal.
Pareho kaming habol ng mga hininga namin. Zayn moved and open his car engine. Nag automatic open ang bakal na gate nito at saka nito ipinasok ang kotse nito sa loob. Lumabas ito at pinagbuksan ako ng pinto.
"Zayn, uuwi na ako--"
"Shh... Come on, baby. I assure you that everything is fine. Just trust me." Hindi ito nagpaawat at inalalayan ako palabas ng kanyang kotse.
Pagkapasok namin sa loob ng bahay nito ay agad niya akong kinulong sa kanyang mga yakap. He then immediately kissed me.
Dito sa bahay niyang iyon, dito ang hideout naming dalawa at dito niya ako unang nakuha at inangkin ng buo. Sa bahay niyang iyon, doon namin pinalasap at pinatunayan ang pagmamahalan naming dalawa para sa isa't isa.
"Zayn, n-no... H-Hindi na ito tama--" I said, as I stop his two hands when he starting undressing my clothes.
Huminto ito at mapungay na tumingin sa akin. "I got a job in our company, and I am doing well as a Vice President. Iyon ay dahil sa'yo. Nagsisikap ako para sa atin. Ito sana ang sasabihin ko sa'yo na surprised noong araw na hinihiwalayan mo na ako, babe." I feel guilty and sorry for it. "I can earn money for my own, babe. Pwede na akong mag-asawa at magkaanak sa'yo ng kahit ilan. But before that, I will make sure to support you with your studies. Kung ayaw mo muna ng anak, okay lang. Basta tayo, at tayo parin hanggang dulo. I want to marry you at this point, Hikkary. Hindi ko na kayang maghintay ng dalawa o tatlong taon." Napapakurap ako sa mga nabagong plano nito para sa akin. "I want to be with you, babe. I want you always by my side."
"P-Pero, Zayn... H-Hindi ganoon kadali ang lahat ng gusto mo."
"Then marry me. Be with me, at ipapangako ko sa'yo na magiging madali lang ang lahat para sa atin. Hindi ako magiging hadlang pagdating sa trabaho na gusto mo. Just be my wife, my forever Hikk...please?" Pagmamakaawa parin nito.
"Y-You really love me?"
"Yes, I am."
I bit my lip. Umiling-iling ako. "N-No... I can't be your wife, Zayn--"
"Don't say that, baby. Bigyan mo lang ako ng pagasa at ipapangako ko sa'yo ang lahat. Magiging masaya ka at mas sasaya pa tayo sa isa't isa. This is our plan in our the future, right?" Tahimik lang akong nakatitig rito. "Baby, I love you so much. Hindi kita kaya i-give up." Sabi nito at unti-unting inangkin ang labi ko.
Napapikit muli ako at dinama ang magaang halik nito. Napakagat ako ng mariin sa aking labi ng maglandas ang mainit na labi nito sa aking leeg. Binuhat niya ako at ipinasok sa loob ng masters room nito. Kinubabawan agad niya ako at inalis lahat ng saplot ko sa katawan. Hindi ako nag protesta hanggang lahat ay maalis na niya pati na ang dalawang maliit na saplot pangloob ko.
I shamefully cover my breast and thighs to his glares. Oo at may nangyayari na sa amin ng ilang ulit noong kami pa. Ngunit nahihiya parin ako kapag mariing sinusuri nito ang buong katawan ko.
"T-Turn off the light, please?"
Ngumisi ito at pinatay ang ilaw at binuksan naman nito ay ang mapusiyaw na ilaw sa lampshade. Napalunok ako ng maghubad na rin ito ng tuloyan sa harapan ko.
"Hikkary..."
"Z-Zayn. O-Oh." Napaungol ako ng bahagya ng humalik ito sa leeg ko patungong dibdib. Habang ang isang palad naman nito ay nakahawak at masuyong sinamba ang pagkababae ko at ang isa sa dibdib ko.
I moaned silently when he continuously roaming his lips down to my stomach and navel.
"O-Oh... Z-Zayn. . ." Halos paungol kong tawag sa pangalan nito.
"This is mine, babe. Only mime..." He said while sipping my intimate parts.
"Oh..." Kumawala ang malakas na ungol sa aking lalamunan. Nakapikit na napakapit ako sa ulo nito. "Ugh... Zayn." Hindi ito huminto kahit hinihila ko na ito pataas sa aking katawan. "Zayn, please now..." Paulit-ulit kong nasambit rito.
Tumingala ito sa akin at matamis na ngumiti. "Sure, baby. Sure." He uttered as he moved and climbed up to my body.
"O-Oh--" I let my groans out to my lungs as he finally inserted his shaft to my feminine. "Z-Zayn..." Masuyo ko itong hinaplos sa pisngi niya nang tuloyan na itong nasa loob ng pagkababae ko.
"I love you, Hikk. I love you so much..." He whispered as he slowly moving in and out to my core.
Matagal niyang inilapat sa noo ko ang kanyang labi. Mahigpit na napayakap naman ako rito ng mariin habang tinatanggap ng buo at puno ng pagmamahal ang kanyang bawat galaw. Zayn showers his kisses to my entire face hanggang sa labi ko. We kissed torridly each other. Bumilis ito ng bumilis sa kanyang pag-angkin sa aking katawan.
Until we both groaned, nakayakap parin ako sa batok nito. Wala rin itong sawa sa pagsamba sa aking labi at buong mukha. Ramdam kong mas bumibilis ito at mas dinidiinan ang paglabas masok nito sa akin.
"Z-Zayn... I-I'm Cumming..."
"Let's come together, baby. Wait for me, let's come together..."
Mas bumilis ito at walang tigil ang kanyang galaw sa aking ibabaw.
"O-Ohh..." I shivered my body when I feel my orgasm. Mariin kong naiyakap ang aking braso sa kanya.
"I love you, Hikk..." He deeply thrust once more. Ramdam kong idiniin nito sa akin ang kanyang buong pagkalalaki at bigat. He kissed my forehead, he then deep down his head to my neck.
Tinangka ko itong itulak ngunit hindi ito tuminag. "Z-Zayn, bakit--"
"Shh... It's okay, baby. Pananagutan ko kung may mabubuo man tayo ngayon. Shh, come down." Mahinang bulong nito sa akin habang gumagawa ng maliliit na halik sa aking leeg.
"P-Pero nagaaral pa ako. A-Ayokong masira ang pagaaral ko. Z-Zayn, no--"
"Shhh... Just leave it to me, ako ang bahala sa'yo."
Hindi na ako nagsalita pang muli. Gumalaw ito at himiga sa tabi ko. Iniunan pa niya ako sa malapad nitong dibdib. Pumikit lang ako habang may inaalala.
"Hikk, kami na ni Zayden... I am so happy. I'm really happy."
"M-Masaya ako para sa'yo..."
Erica hugged me tightly. "H-Huwag mo siyang agawin, please... I can feel. May nararamdaman kapa sa kanya. I know, ako ang dahilan--"
"Erica... Hindi mangyayaring 'yang iniisip mo. I promise, h-hindi kita aagawan at aahasin..." I said while my heart was slowly dying inside my chest.
Bumitaw ito ng yakap sa akin. Her eyes are glimmering in tears. "Sorry. M-Mahal ko talaga siya a-at mamatay ata ako kung mawawala siya sa a-akin, Hikk..."
God... Bakit ganito? Bakit sa iisang lalaki pa kami nagmahal ng matalik kong kaibigan? B-Bakit kami pa ang dinaanan ng ganito kabigat na suliranin?
"E-Erica... Please, stop saying it. H-Hindi ko gugustuhin na mawala ka, na mawalan ako ng isang kaibigan. I let him go because I love my Ex-boyfriend. You know him, right?
Tumango ito sa akin. "It's Raven..."
"Y-Yeah. I love him." Pagsisinungaling ko para lang mawala ang guilty feelings nito.
"I want to go home." Inalis ko ang mga braso nito at tumayo na ako sa kama.
"Hikk--"
"Alam mo?" Galit akong humarap dito habang nagbibihis. "You only want my body. Gusto mo lang maka-iskor sa akin. I get it, Zayn! It's pure lust! Not love! Ito, hindi dapat 'to nangyayari! I want to save my body for... for my boyfriend, Raven."
Kumunot bigla ang noo nito sa akin. Bumuntong hininga ito at ramdam ko na nagpipigil ito sa kanyang pagkairita sa sinabi ko.
"Okay, if you want to go home, ihahatid kita. Kakausapin ko ang mga magulang mo. Ipipilit ko na magpakasal tayo." Mariing untag nito.
Bigla akong kinabahan. "A-Are you out of your mind, Zayden?"
"No! I will be more out of my mind kung hahayaan ko ang Raven na 'yon na angkinin ang akin." Nagbihis na rin ito. "I will settled everything tonight. Final!"
Galit ko itong tinitigan. "Do it, Zayn. Sabihin mo 'yan sa mga magulang ko at habang buhay akong mamumuhi sa'yo! Habang buhay kitang hindi kakausapin at habang buhay akong mawawalan ng gana sa'yo!"
"Hikkary---"
"I'm not kidding! Do it and I will hate you for the rest of my life!" Paguulit ko rito.
Napapailing ito at napapabuntong hininga. "You know, parang hindi na kita kilala ngayon. Tell me, where is my Hikkary?"
Iniwas ko ang tingin ko rito. "Send me home. Ayaw na kitang makasama pang muli."
Bumuntong hininga muli ito.
Tahimik lang kaming dalawa habang nasa biyahe, hanggang sa tumapat na kami sa tapat ng bahay ng mga magulang ko.
"I get it now, Hikk. Kaya tinutulak mo ako sa kanya dahil mahal ako ng kaibigan mo? Tell me, you break up with me dahil siya ang dahilan?"
Napatigil ako sa aking pagbaba sa sinabi nito. Humarap ako rito. "H-Hindi. Do not think that way, Zayn--"
"Oh, come on. Sorry, Hikk huh. I can't promise you not to hurt her feelings. Niligawan ko lang talaga ang kaibigan mo para pagselosin ka. At kung makitaan kita ng pagseselos, I guess. I should win you back! Wala akong pakialam kung masaktan ang kaibigan mo. Wala akong pakialam sa ibang tao o lahat ng tao. Basta ako, magmamahala parin ako kahit ipagtutulakan mo ako." Madiin itong nakatitig sa mga mata ko habang sinasambit niya iyon. "Pagbibigyan ko ang gusto mo na huwag kang pangunahan. Huwag mo lang akong bitawan... I hope, hindi mo ako ipagpapalit, Hikk... Kasi baka hindi ko kayanin kapag mawala ka sa akin..."
Solution[*2-months later*]Today is I am going to our dean's office. Hindi ko alam kung bakit ako pinapatawag ng kaitaas-taasan ng alas-tres ng hapong iyon. Kinakabahan ako ngunit ikinalma ko naman ang sarili ko sa pagharap sa University Dean's ng school na iyon.I took a deep sigh then I knocked three times on the door.May nagbukas ng pinto, isa sa kawani ng dean. Ngumiti ito sa akin."Good afternoon...""Hikarry, pasok ka hinihintay ka na ni Mrs. Agoncillo sa tanggapan niya." Sabi ng nagbukas sa akin ng pinto."Salamat ho, Ma'am." Magalang ko na tugon saka pumasok sa loob at sinundan patungo sa pinaka office ng Dean."Pasok ka n
BegNasa isang tahimik na lugar lang ako. Sa isang lugar kung saan ang dating tagpuan naming dalawa ng pinakamamahal kong lalaki. It is Zayden. Nandoon ako at hinintay ko itong dumating sa mga oras na iyon.Tumanaw ako sa papalubog na haring araw sa kabilang dulo ng langit. Naupo ako sa bakal na upuan at bumuntong hininga. Pumikit ako at ninamnam ang preskong hangin sa mapuno at malamig na lugar na iyon. Hinayaan kong tanggayin ang mahaba at unat kong buhok sa hanggin. Dumilat ako at pinagmasdan muli ang ang sikat ng araw na tuloyan ng naglaho."Hikk..."I gasped as I heard a baritone voice. I know, it was Zayden.I heave a sighed and I faced him.
Approved(Three years and a half later)"Mrs. Agoncillo.""Hikkary, Good Morning--""T-Tinatanggap ko na ho ang offer ng University." Agad kong usal kahit hindi pa naman ako tinatanong ng Dean sa aking sadya."Good to hear that you finally decide, Hikkary. Bukas pa ang deadline ko sa'yo but then you are 1-day in advance." Inilahad nito ang kamay sa aking harapan habang nakangiti. "So, may I congrats you to your new journey, Hikkary Libres?""T-Thank you ho, Ma'am..." Nakatango kong inabot ang palad nito."Now, you have 3 weeks to settle down all your important needs. Such your Important papers,
Chapter 7Current"Ladies and Gentlemen,welcometo Ninoy Aquino International Airport (NAIA).With the military time of 17:00. Maligayang pag-dating."Finally... I'm home...Napalunok ako dahil sa samo't saring naramdaman ko. Una na doon ay ang sobrang kagalakan ko na sa wakas at nakikita ko na ang pamilyang naiwan ko sa Pilipinas. I am also excited to reside again to my own country and also to run my career here. Doon kasi sa FPPC Australia, masasabi kong napaka successful ko na kahit pa isang taon at kalahati pa lang ako sa aking trabaho. Advantage kasi na marami akong nakuhang kaalaman sa company ni Mr. Franklin, lahat ng pamamalakad doon ay puro makabago at walang palya.I'm also proud that I am
Chapter 8 Unexpected "Good morning Sir. I apologize for being late." Paghingi ko agad ng paumanhin nang makarating na ako sa lugar na itinawag nito kaninang umaga. We are here at Villafloré's five-star hotel and restaurant for our said meeting. "It's okay, Hikkary. I just come down from my hotel suite about five minutes ago." Sabi nito sa akin. "Ah, okay. I'm glad to hear that, Sir." Sabi ko, pero ang totoo ay dapat on time ako at kani-kanina pa. It's just I stayed inside my car for while. I astonished and I feel awe when I finally reached the venue of the meeting. My mouth parted as I read the owner hotel name. Sa angkan pala iyon ng mga Villafloré. Bukod sa kanya ay may mga Villafloré pa naman na may katungkulan sa kani-kanilang mga magkakaibang negosyo. I guess it's impossible na siya ang taong ka-meeting namin ngayon. God... I trust you po na hindi siya 'yon. I am not afraid, pero... basta. Ayoko siyang makatrabaho kung sakali man. "Hikk, I guess you shouldn't address me, S
Chapter 9 His Anger "Hikkary?" Untag ng isang tinig na siyang gumising sa aking pagbabalik-tanaw ng aking diwa. Napalunok ako at inihinto ko ang umuusbong na kirot sa aking dibdib. "F-Franklin, u-uhm... W-What is it again?" Tanong ko rito. Malinaw kasi na hindi ako nakasunod at nakinig sa mga plano nila. "I said... Never mind." Untag nito na may kunot sa kanyang noo. Hindi rin nito itinuloy ang sasabihin. Oh God, why I am not paying attention? Saan-saan dumadako ang isipan ko. I should have concentrate kasi ako mismo ang magma-manage ng partnership ni Mr. Franklin kung sakali mang makuha nito ang deal ngayon. "Mr. Franklin, I hope you gonna include my suggestion. If you really want to have this partnership with me, then send me here another personnel or the best consultant do you have in your FPPC Australia. I just don't include a woman to manage your business to work with my company. Don't be easily trust anyone else—" "Uhm, e-excuse me, Mr. Villafloré..." Tumigil ito at tuming
Chapter 10 Her Friend's Boutique Umuwi akong laglag ang balikat ko. Pinahinga ko kaagad ang pagod kong katawan sa buong maghapon. Pagkatapos kasi ng meeting namin ng boss ko kay Zayden kaninang 10:30Am ay tumungo na agad kami sa commercial building na pagaari pa rin ng pamila nila Zayden. The Villafloré Database Tower. Doon pala kumuha ng isang puwesto si Mr. Franklin upang maging tanggapan ko, sakaling okay na ang lahat. He still thinks positive na magiging ka-business partner niya pa rin si Zayn. Kahit pa sa tingin ko ay malabo. Galit parin kasi ito, kaya apektado pati ang trabaho ko ngayon. And if ever na tanggapin niya. I guess, mahihirapan ako. Ako ang maiipit dahil sa galit niya sa akin noon at hanggang ngayon. Bukod sa pagbisita ay tumungo rin kami sa furniture shop, at bumili lahat si Mr. Franklin ng mga kagamitan na kakailanganin ko sa magiging opisina ko. He also hired me a personal assistant, para raw hindi ako magiisang magtrabaho at may kanang kamay ako. By Monday,
Chapter 11 Lunch with Karrina She proceeds to the sofa. Doon ay nakita ko ang mga damit na nasa isang tabi ng sandalan ng sofa. "There. Pili ka na sa mga gusto mong damit." Tumango ako at naupo saka inisa-isa ang lahat ng iyon. "This is all nice, Karinna. Alam na alam mo talaga ng mga taste ko huh. So, kuhanin ko na itong lahat." Sabi ko rito. "Grabe naman, wala pang 10 minutes ay nakapili ka na agad? Sige ipapabalot ko na sa mga tao ko." Tinawag nito ang isang sales lady niyo saka pinakaha ang lahat, with a discount just for me. "Babae, baka malugi ka naman niyan sa laki ng discount mo sa akin." Wika ko rito pagkaalis ng sales lady. "It's okay, Hikk. Minsan lang naman. Since 5 pairs corporate attire 'yon at may mga dress ka pang kinuha. Sa 'yo pa lang, malaki na ang sales ko sa araw na ito." She said with a warm smile. "Sus, wala lang 'yon. Isa pa, pa advance allowance 'yan sa akin ng boss ko." "Wow, talaga? Grabe, ang yaman-yaman ng boss mo sa Australia, huh. Yung car, I as
Chapter 32Make LoveNAALIMPUNGATAN ako sa masuyong haplos sa aking pisngi. Pinilit kong ibuka ang aking inaantok na mga mata, at sa aking paggising ay sinalubong ako ng bahagyang madilim na kapaligiran ng buong silid.Inaninag ko ang mukha ng katabi ko sa kama."Z-Zayn..." Mahinang tawag ko sa pangalan nito.He still caressing my cheeks. Bahagya ko nang naaninag ang mga mata nitong kay suyong nakatitig sa aking mga mata."Thank you, for letting me stay here in your unit."Lumunok ako at inalis ang kamay nitong nasa mukha ko. Bahagya rin akong umurong ng palayo rito."Look, you should not be here, Zayn." Naupo ako sa aking kinahihigaan. "You may leave now dahil nahimasmasan ka na sa kalasingan mo." Napatingin ako sa labas ng bintana. "Umalis ka na bago pa magliwanag, maya-maya rin ay bibyahe na ang lahat pauwi sa syudad."He sighed. "I just want to rest and cuddle, Hikk.""H-hey..." Na out of balance ako sa aking pagkakaupo ng hilahin niya ako pahiga sa kanyang tabi."Stay, please?" he
Chapter 31 Midnight Visitor Maya-maya ay marahan akong napapahaplos sa labi ko na kanina lang ay dinampian ng maalab na halik mula sa taong itinatangi pa rin ng aking puso. Zayden. My Zayden... Paano pa kaya kita makakalimutan niyan kung kahit sa pagpikit ko sa mga mata ko ay ang maamo mong mukha ang nakikita ko? Paano pa kita tuloyang makakalimutan kung sa tuwing umiiwas ako ay sinusundan mo ako? Paano pa kita makakalimutan kung sa tuwing nandiyan ka ay wala akong ibang gusto kundi ang tanawin ka ng palihim? How Zayn? How can I stop thinking of you? How can I stop my heart from still wanting you? How....? Hindi ko na namalayang nakatulogan ko na pala ang pagbabalik-tanaw ko sa nakaraan namin ng dati kong katipan. Yung puro ligaya lang, na akala ko ay wala ng katapusan. "Kung hindi mo ipinalaglag ang anak ko, masaya sana ako ngayon. Kung sana ay pumayag ka na kahit ako na lang ang mag-aaruga sa kanya siguro ay mapapatawad pa kita ngayon! You are heartless, Hikkary. You are damn s
Chapter 30 Ruined Tinulak ko si Zayn at inilayo ko rito ang mga labi ko na masuyo nitong inaangkin. "This can't be... This truly can't be happens!" May diin niya akong tinitigan sa aking mga mata. Wala ni anumang salita ang namumutawi sa labi nito. Lumayo ako ng bahagya at itinulak ko pa rin ang hubad baro at basang dibdib nito. "This is wrong! Why I allow myself to do this! Will you leave me alone, Zayden!?" "Hikk—" "Lumayo ka sa akin! Please, ayokong traydurin ang itinurin ko nang kaibigan. Please, Zayn stop this! Leave now!" "But—" "Stop following wherever I am! Please..." May diin kong wika rito. "Stop following you, huh?" Tumango-tango ito at mapaklang ngumiti. "Iyon ba talaga ang gusto mong gawin ko, hmm Hikkary?" "At bakit hindi? At bakit tinatanong mo? For God sake, Zayden! May kinakasama ka nang tao! So why do betrayed your partner for me? Kung sa akin man mangyari 'yon, hindi ako papayag. Babae rin ako at alam ko kung ano ang mararamdaman niya kapag nasa katayuan a
Chapter 29 Following Napipilitan akong makihalubilo sa mga kasamahan ng mga ito sa cottage nila. Those men are busy talking with their topic, they are also moderately drinking wines. Kami lang ni Karinna ang dalawang naiibang babae na nandoon. We sit together and away to those men. Marami-rami narin kaming napagkuwentuhan at ang lahat ay tungkol sa sari-sarili naming trabaho. More on ay ako ang nakikinig sa mga kwento nito dahil sa nakakaramdam ako ng ilang sa tuwing nahuhuli ko si Zayn na nakatingin sa direksyon ko. I caught him, but he immediately averted his glared to Karinna and that time, I feel sad. My heart feels sad na dapat ay hindi ko maramdaman dahil hindi tama. "Hikk, are you already wearing your two-piece right now?" Napasulyap agad ako sa mukha ni Karinna nang itanong niya iyon sa akin. "Hm? Yes, why?" Nagtataka kong tanong rito. "Good. Come at maligo tayo sa private pool." Sabi nito na nakangiti. "What? Um no. Malamig na kasi ang hangin sa kapaligiran." "Oh, plea
Chapter 28 Sing a Song "Nak, ilang araw ba kayong mag-stay diyan sa Beach resort?" Pangatlong tanong at tawag na ata iyon ni Nanay sa akin. Huminga ako ng malalim saka tumayo sa beach mat na nakalatag sa malapad na buhangin sa tabing dagat, sinenyasan ko muna ang lahat na kasama ko upang masagot ang tawag ng ina ko. "Nay, pangatlong tanong na ho ninyo 'yan sa akin. Alam ko nagaalala ho kayo sa akin, but don't bother my dear Nanay dahil bukas ng hapon ang uwi ko diyan sa bahay. O baka mas agahan ko pa." "O siya sige. Basta magingat pa palagi, anak." "Opo nay. Promise. Sige na nay, bye..." Pagkatapos naming magusap ng Nanay ko ay bumalik na agad ako sa grupo ko. Kompleto kaming nadoon at nakisaya sa summer outing ng kompanya ni Zayden. Dumami lang kami dahil sa naki-join sa amin ang team ni Lindon. For me okay lang dahil masaya kapag marami. Hindi naman sana ako sasama sa yearly outing na iyon, but it is required at isa pa nakakahiya naman sa mga empleyado ko sa FPPC kung hindi a
Chapter 27 Past and Present Naaalimpungatan ang diwa ko nang maramdaman ko ang mga titig habang ako ay nakapikit at nakaidlip. Napadilat ng buo ang mga mata ko ng mabungaran ko ito na tinitingnan ako. "Finally, you're awake." Sabi nito. Biglang nangunot ang mga noo ko nang makita kong pamilyar sa akin ang bakuran kung saan ito nakaparada. I scan the whole garage at tama nga ang kutob ko na pamilyar sa akin ang lugar na iyon. "W-why did you bring me here?" tanong ko pagkaharap ko sa kanya. "I told you I didn't know where your place is." Sagot nito sa akin. I shrugged and I feel disappointed. "Okay. Gising na ako, iuuwi mo na ba ako?" "Yes—" "But why don't we come inside the house first and offer me a glass of coffee?" "No." "Come on, Zayn... don't be sounds like a killjoy." Sabi ko rito habang ang puso ko ay unti-unti ng nakakaramdan ng kirot sa hantarang pagayaw nito at pagtanggi sa akin. He doesn't listen at binuhay talaga nito ang makina ng kanyang kotse. "You are not wel
Chapter 26 Love Just Ain't Enough Seryosong nagmamaneho si Zayn habang ang mga mata nito ay nakatutok lang sa harapan ng kalsada. Ako naman ay tahimik lang na pinapakiramdaman ito kahit may bahagya pa rin akong nararamdamang pagkahilo. Nagulantang ang diwa ko at ito nang biglang tumunog ang cellphone na hawak-hawak ko. Lumingon ito sa akin at umiwas naman ako sa mga titig nito. I peeked at my phone. Huminga muna ako saka ko sinagot ang tawag mula sa ina ko. "Nay?" ["Hello anak... Nasaan ka na? Pauwi ka na ba, kasi gabing-gabi na anak."] "Um—" Mapatingin muli ako sa katabi ko. Sinenyasan ko itong tumahimik lang, tumango naman ito at medyo humina ang takbo nito sa sasakyan hanggang sa inihinto na nito ang kotse sa gilid ng kalsada. "Nay... Um, male-late ho ako ng uwi diyan sa bahay ngayon." Nakita ko ang pag kunot ng noo ni Zayden sa sinabi ko sa kabilang linya. ["O sige, nak. Basta magiingat ka sa pagmamaneho huh? Huwag uminom ng marami. Kapag ramdam mo na nahihilo ka na, tumaw
Chapter 25 Savior Kumunot ang noo nito. "Look, Hikk—" "I feel it, Lindon. May gusto ka ba kay Mira? Tulongan kita sa kanya." Sabi ko rito na inaayos ang necktie nitong wala sa ayos. "You are drunk, hindi mo na alam kung ano ang sinasabi mo ngayon." Sabi nito sa akin na wala ng hiyang makipag-usap. "Yeah, I maybe drunk Lindon. But you know, I'm still know what I am saying this time. Kahit bukas pa ay pagusapan natin ito, para patunay na hindi ako lasing." Umiling-iling ito sa akin. "We already here at the ladies comfort room. Pumasok ka na at aantayin na lang kita rito." Sabi nito sa akin. "Hey, balikan mo ang ang baby girl mo doon at okay na ako rito. Maghihilamos na lang ako at mawawala na itong pagkahilo ko." "See, nahihilo ka nga talaga." He said. "Yes, pero kaya ko pang humakbang ng matino. Ikaw lang naman itong OA masyado eh." Medyo tumatabil na talaga ako sa mga oras na iyon. Wala na talaga ang pagkailang na nararamdaman ko para rito nang dahil sa matapang na alak na nas
Chapter 24 Dizziness "Hey Ma'am Hikk, Sir Lindon. Thanks for joining us," halos isigaw ni Raffy sa amin ni Lindon, hindi kasi magkarinigan dahil sa lakas ng musika at mga hiyawan ng taong nagsasaya sa gabing iyon. Tumawa si Lindon rito. "No worries, Raff. Ako dapat ang magpasalamat sa 'yo sa pag-invite mo sa akin sa birthday mo." Ngumiti rin ako. "Happiest birthday again, Raff. Thank you also for inviting me tonight.," pasalamat ko rin dito. "Anyway, enjoy the drinks and foods. Ako na ang bahala sa bills mo rito." "No, Hikk, ako na ang magbabayad ng bills. Treat ko narin sa mga empleyado mo ito. Lalo na sa birthday boy." Wika ni Lindon na nakikipagunahan sa bayad sa akin. "No, ako—" "Ako na Hikk," pagpupumilit pa rin nito. "Okay, hati na lang tayo." Panggigiit ko pa rin dito na ako na ang taya. Napapailing na lang ito at napapangiti sa akin. "Okay, mapilit ka eh. Everyone, order lang kayo ng foods at drinks na gusto ninyo. Kami na bahala sa bills nating lahat." Pahayag nito s