Chapter 3

NAPATITIG ako sa malaking frame sa living room na kinapupuwestuhan ko ngayon.

Pilit na inaalala ko kung ano ang nangyari kagabi.

At kung paano ako humantong sa ganitong sitwasyon.

Napatakip ako ng bibig ng maalala ko na nagtungo ako sa bar at nagpakalasing.

At…

Nang may mga lalaking nangharass sa ‘kin, ay may lalaking nagligtas sa akin.

At ang lalaking katabi ko sa malaking sofa na ito ay ang taong nagligtas sa akin kagabi.

Nanlambot ako ng mapagtanto ko na nakagawa ako ng isang malaking pagkakamali.

“Gillian, hindi ka man lang nag-isip.” Pagsisi ko sa sarili ko.

Muli kong nilingon ang lalaking mahimbing na natutulog. Napaka perpekto ng mukha ng lalaking ito. Napakaamo ng mukha niya, para bang dinisenyo ang mukha niya para maging isang perpektong lalaki.

Pero…

Hindi iyon ang concern ko.

Ang concern ko ay ang pagiging mapusok ko.

Nang dahil sa ginawa ng bestfriend at ng boyfriend ko, nakagawa ako ng isang pagkakamali.

Ang pagiging birhen ko ay tuluyang na angkin ng kung sinong lalaki.

Ibinigay ko ang pagkababae ko sa lalaking kagabi ko pa lang nakilala.

Maingat akong tumayo at malungkot na napabuntong hininga.

Gusto kong umiyak… gusto kong iiyak ang katangahang ginawa ko.

Pero hindi ngayon ang tamang oras para umiyak at malumpasay dahil lang nawala ang pagiging virgin ko.

Bago ako umalis sa bahay ng lalaking naka one night stand ko kagabi ay tinitigan ko ng mabuti ang pagmumukha ng lalaking ito.

Mabigat ang loob kong umuwi sa bahay ng kinilala kong magulang. Sobra akong nadi-disappoint sa katangahang ginawa ko. Ano na lamang ang mukhang ihaharap ko sa mga magulang ko? Paano kung mabuntis ako dahil sa isang gabing pinagsaluhan namin ng lalaking ‘yon? Sobrang laking kahihiyan iyon kapag nagkataon.

Ngayon pa lang natatakot na kaagad ako.

Huwag naman sanang magkatotoo ang nasa isip ko. Isang beses lang naman pati nangyari ‘yun sa ‘kin kaya siguradong malabong may mabuo sa tiyan ko.

I’m not ready to become a mom.

Bagamat masakit ang katawan ko lalo na pinaka maselang parte ng katawan ko ay pinilit ko pa rin ang tumayo ng tuwid ng makapasok ako sa loob ng bahay namin.

Kaagad akong sinalubong ng mga magulang ko ng makita nila ako.

“Mom,” sambit ko ng bigla akong yakapin ni Mom. Hindi lang simpleng yakap, yakap ito na para bang dinadamayan ako ngayon sa pinagdaraanan ko.

“Ija, tinawagan ka namin ng Dad mo ng magdamag, saan ka ba nagpunta?” tanong ni Mom ng humilay siya sa pagkakayakap sa ‘kin. “Sobra kaming nag-alala sa ‘yo ng Dad mo,” dugtong pa ni Mom.

Nilingon ko si Dad na ngayon ay nakatingin sa akin, para bang nagtatanong siya kung bakit ngayon lang ako umuwi.

Hindi ako kaagad ako umimik, nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba sa kanila o itatago ko na lang ang tungkol sa pakikipaghiwalay ko kay Ven.

“Gillian, kahit hindi mo sabihin, alam naming nag-away kayo ni Ven. Tell me, para naman matulungan ka namin ng Dad mo.” Malumanay na pakiusap ni Mom sa ‘kin. Napaiwas ako sa kanila ng tingin.

Paanong maaayos? Kung tapos na kami ngayon ni Ven.

“Mom, Dad, hindi na kami ni Ven.” Garalgal ang boses ko ng sabihin ko iyon.

Bakas sa mukha ng magulang ko ang matinding gulat. Napahawak pa si Mom sa dibdib niya at tila ba hindi makapaniwala.

“How? Hindi naman iyon ang eksaktong sinabi ni Ven, kagabi.” Sambit ni Mom, napakunot noo naman ako.

“Mom, nakipaghiwalay na ko kagabi kay Ven. Because he cheated on me, Mayroon siyang relasyon ng best friend ko mom,” mangiyak-ngiyak kong sabi. “ Naabutan ko sila sa condo, habang may ginagawang milagro.” Dugtong ko pa.

“Oh god…” Mom screamed.

“That man!” galit na sambit ni Dad.

Nilapitan ako ni Dad, at niyakap. Yumakap naman ako pabalik.

Humikbi ako sa balikat ni Dad.

Naiintindihan nila ako ngayon…

They love me as their own child.

“Stop crying, Ija. I will make him suffer. Tatanggalin ko ang lahat ng connection ng pamilya natin sa kumpanya nila!” galit na sabi ni Dad.

Kaagad akong umiling.

Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Dad at umiwas ako ng tingin.

“No, dad. Huwag mong tanggalin ang connection mo sa kumpanya nila. Ayos lang po ako, hindi po sangkot dito ang pagiging business partner ninyo ng mga magulang ni Ven.” Saad ko.

“No, sweetie. Ikaw lang ang nag-iisa naming anak, hindi ko hahayaang masaktan ka pa sa pagkakataong ito. Tatanggalin ko nag koneksyon ko sa pamilya ng lalaking 'yan, at kakalimutan natin na naging parte sila sa buhay natin!” final na saad ni Dad.

Nilingon ko si Mom at nangungusap ang mga mata ko sa kaniya na pigilan si Dad. Pero umiling lang siya.

“Gillian, let your dad make his decision. Kahit ako, gagawin ko ang gagawin ngayon ng dad mo. It's for your own sake. Kung ikaw nga na girlfriend niya for more than 5 years ay nagawa ka pang lokohin. Paano na lang ang kumpanya natin? Baka siya pa ang dahilan ng pagbagsak ng kumpanya natin.” Litanya ni Mom.

“Pero mom…” bulalas ko.

“We understand your situation, anak. Alam ko namang ayaw mo lang maapektuhan ang kumpanya natin, pero kahit wala ng koneksyon ang pamilya natin sa lalaking 'yon, ay magpapatuloy pa rin ang kumpanya natin. So, please, don't worry.” Saad ni Dad.

Napangiti ako dahil kita ko talaga sa mga mata at pananalita nila na gagawin nilang lahat para sa 'kin.

Sobrang thankful ako na sila ang umampon sa 'kin. Kahit hindi nila ako kadugo, they treat me well. Trinato nila ako na para bang tunay nilang anak. Hindi ko naramdaman sa kanila ang hirap ng buhay at higit sa lahat, hindi ko naramdaman na nag-iisa ako.

That's why I'm scared to fail. Takot ako na madismaya sila dahil lang sa padalos-dalos kong desisyon at action.

“What are you going to do now? Gusto mo bang ipa-torture ko si Ven, para maging masaya ka na, Ika?” tanong ni Dad.

Umiling ako.

“Gusto ko lang makalimot, Dad. Sobrang sakit. Gusto kong mawala 'yung sakit sa puso ko. Gusto kong pumunta sa ibang bansa, para dun ko ibuhos ang atensyon ko sa sinimulang business natin sa Paris, Dad.”

Pagkasabi ko no'n, nagkatinginan sila Mom at para bang hindi kumbinsido sa gusto kong mangyari.

Pero kalaunan ay ngumiti sila.

“Ok, sweetie. Kahit na ayaw naming mawalay ka sa 'min, papayag na kami kung iyan ang gusto mo.”

“Thank you, Mom, Dad. I will start a new life without Ven.