Zoe's life is perfect, she doesn't have a problem in her study, she has a wonderful family who love and support her, She has a great and solid friends. But this man came in the picture and caught her attention. Simula nang dumating ito mas lalo pang kumulay ang kanyang mundo. Pero ang buhay hindi puro saya. Kahit anong pilit ayusin, kahit anong pakiusap at pagsusumamo, dadating sa punto na kailangan mo pagdaanan ang sakit para matuto.
View MoreADIOSHer wish when she was in Manaog Church ...Lord naalala ko bigla yung hiniling ko sainyo nung nakapunta ako sa isang simbahan.Sabi nila mag kakatotoo 'yon.Ikaw lang po ang nakakaalam sa lahat. At gabi-gabi ko parin po 'yon pinag dadasal at alam kong hindi mo ako bibiguin.Meron akong dalawang hiling at isang sana.Unang hiling para sa aking pamilya. Good health and more blessings for them.Pangalawang hiling ay para sakanya.At ang kaisa-isang sana na para sa aming dalawa.Panginoon yung sana na 'yon na para sa aming dalawa gagawin ko nalang din pong isa pang hiling para sakanya.Hiling na mawala na lahat ng sakit na nararamdaman niya at maging masaya na siya.Saka mo na nalang po alisin sa 'kin yung sakit. Dahil hindi ko pa po kaya limutin ang lahat.Hindi ko pa po kayang limutin ang isang napaka gandang ala-ala na binuo naming dalawa.Itinataas ko na po ang lah
“Sup, dude!” Jacob tapped my back and sat beside me.Tumango lang ako sakanya. “The fuck are you doing here? Go home and babysit that little softie.”“He’s fine,” he said. “He’s out with his yaya.” He laughed.Ngayon nalang siya dumalaw rito sa condo. He’s always with Zyra, which is good for him.“Bakit ka nandito?” Tanong ko.“The fuck, dude! Am I not allowed to visit you? Come on!”“Hey! Hey! Hey! What’s up my homies!” Napa hilot ako sa sintido ng biglang pumasok si Sebastian.Nilapag ko ang controller na hawak ko. “You mother fucker! Stop coming here every day!”Akala mo walang bahay kung palagi tumambay rito sa condo ko. Walang ibang ginawa kundi mag kalat tapos ako taga linis.Tinur
Para akong ‘di makahinga sa tuwing makakasalubong ko siya o di kaya makita siya sa malayuan. Gusto ko siyang yakapin, gusto ko siyang habulin, gustong-gusto ko na siya makasama.Kung ipipilit ko pa kaya, gusto niya pa? Kung mag mamakaawa kaya ako sa harap niya, maaawa siya?Hindi ko na alam.Para akong mababaliw.Ang sakit. Gusto ko na umalis rito.“Hi, bhie!” Agad ako napalingon kay Basti na may hawak na dalawang chocolate milktea. Inabot niya sa akin yung isa.“Thank you,” sabi ko. “Anong ginagawa mo rito?” I asked while smiling. Ayoko mag mukhang kawawa sa paningin ng kaibigan niya, ayoko lang sabihin nila na misirable ako tingnan tapos sabihin sakanya.“Alis na ako?” kumunot ang noo ko. “Salamat nalang sa lahat.” Natawa ako.“Baliw! Bakit nga
"Ano ba 'yan bakla, cheer up! Nakaka sira ng beauty ang pag e-emote."I showed my half smile to Cody. He just sighed and shook his head. How am I supposed to smile whole heartedly when my heart is bleeding in so much pain!It's been a week since we broke up. And I am not going to lie that it wasn’t hurt because it really does hurt. It's like my heart shattered into pieces. Sobrang sakit ng nararamdaman ko. Hindi ako makapaniwala na gano'n niya lang ako kabilis pakawalan dahil lang sa sinabi ko na okay lang sa akin na umalis na siya. Pumayag naman siya? Tumawa ako ng mapakla."Oh, nabaliw na tumatawa na mag isa," narinig kong sabi ni Summer. Sinita naman siya ni Parker.Nakapila kami ngayon papasok sa bukana nang gate ng school. Kailangan daw kasi organize tsaka nagtatatak sila sa kamay, kaso nakakairta dahil ang bagal ng usad."Oy, pasingit kami!" Sigaw ni Zyra, kasama niya
"Hey, Cody! What's up!" I said on the other line."Ito dyosa parin!" he chuckled. "Bakit ka tumawag, bakla?""Punta ka! BOB after midterm!" Masayang sabi ko habang pinaglalaruan ang gunting sa kamay ko."Hoy! Cardo Dalisay!" Summer yelled. "Punta ka, ha? Para naman madagdagan ang dyosa sa Hagrid!""G ako! Rarampa talaga ako dyan!""White shirt lang daw ang pwede." I told him. Hindi ko alam kung bakit kami pinapasuot ng white na damit. Mas lalo tuloy kami na excite. Mukhang pinag handaan talaga 'to ng student council. Nag tanong pa si Cody kung magkano ang entrance pero sabi ko wag na dahil libre ko nalang ang ticket niya. Pagkatapos non ay binaba ko na ang tawag."Maganda ba?" I showed Summer the little box I made. Dumapa siya galing sa pagkakahiga bago bahagyang iniling ang ulo."Masyadong pang babae. Para kay Hans yan 'di ba?" I nod. "Bakit nam
"Hala! Saan mo 'to nakita? Oh my god! Thank you, Parker!" Niyakap ko siya sa sobrang saya."U-Uh, wala 'yon." Bumitaw ako sa pag kakayakap sakanya at tinitigan ang promise ring na nasa palad ko. Shems! Akala ko nawala na talaga 'to! Buti hindi alam ni Hans na nawala. Nag bati na kasi kami ayaw ko naman na makipag away ulit."Libre kita ano gusto mo?" I asked."Hoy, ako din! Kasama niya akong nag hanap niyan!" Ang bilis naman makatunog nito. Kakalabas niya palang ng cr. Narinig niya usapan namin? Ibang klase talaga."Oo na." Sabi ko habang naiiling.We went straight to the canteen and I paid for their orders. Summer is really shameless! Parang pang meryenda at gabihan na ang inorder! Si Parker naman ay adobo rice lang at chuckie. I encourage him to order more but he refuse. Buti pa siya marunong mahiya."Excited na ako sa BOB! Balita ko pupunta daw si Jroa!" S
"Where do you want to celebrate our anniversary?" I said to Hans who were lying on my lap, while playing at his hair he opened his eyes and smiled at me. Nandito kami ngayon sa condo niya."Kahit saan. Saan mo ba gusto?"Ngumuso ako. "Hay nako, bakit ba palagi mo ako tinatanong nang ganyan? Ikaw wala ka ba gusto puntahan?"Pag tinatanong ko siya ibabalik niya na naman 'yung tanong. Gusto ko siya naman 'yung mag suggest palagi nalang ako. Baka kasi may gusto siya puntahan ayaw niya sabihin sa 'kin. Sasamahan ko naman siya kahit saan.He pinched my cheek. "Stop pouting. I might kiss you," he laughed a bit then sit up. "Wala naman ako gusto puntahan. I'm good as long as you were around.""Ano ba 'yan! Dapat meron. Palagi nalang ako nag su-suggest. Saan mo ba gusto sa Tagaytay? Laguna? La Union?"He shook his head. "You? Where do you want to go?"
I got a text from my sister that my dog is in the hospital after I received her message I rushed and make my way to the parking lot. Unfortunately, as soon as I step out of our building the heavy rain poured down. Shit, why now?Hindi ako pwede lumusong sa ulan dahil kakagaling ko palang sa sakit. My mom might scold me. I was hoping that my dog is fine. Palingon-lingon ako sa kaliwa at kanan, hoping to see someone who has an umbrella, makikisabay nalang ako. I badly need to go. Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ng bag ko bago pa man ako makapag type sa cellphone ko. It was as if I was enlightened when suddenly someone stopped in front of me and opened the umbrella. Before she could step her foot I immediately sheltered myself in her umbrella."Pwede pasabay?" I politely asked. I felt her stiffened. She looked up to me but that was only for a second because she also averted her eyes. She just nod at me before we make our way to parking lot.
As soon as I hit the send button, I left the classroom and immediately went to the bathroom. Kailangan ko ayusin ang sarili ko. Ayoko naman humarap sakanya na mukha akong musmusin. I fixed my hair and tied up to bun, I let a few strands of my hair down. Nag lagay din ako ng lip tint at nag powder.I am not even sure kung pupunta siya, wala na naman kasi siyang reply. Pero kahit na gano'n nag desisyon parin ako na pumunta baka sakaling sumipot siya.When I went to garden I halted when I saw him. Nakatalikod siyang nakatayo habang nakatingin sa fountain. His hands was in his pocket. Tiningnan ko ang relo ko. Shit! Dapat ako ang nauna! Sana pala hindi nalang ako nag paganda.I fake cough to get his attention. God, I miss him! Gusto ko siyang yakapin!"Hi," I barely smiled at him."How are you?" He said, sounds so concerned.I bit my lower lip. Get yourself toget
We stayed quiet for a minute, I threw a glimpse and I saw that his eyes were watering but he didn't let it fall, he's trying to hold it... hold back his tears.I took a deep breath and break this fucking silence, I can't take it anymore!"Sabihin mo sa 'kin kapag nahihirapan ka na, ah? Hindi naman kita pipigilan. Mahal kita pero ayokong makita kang ganiyan."'Please say no love, please.'Nanatili pa rin siyang tahimik at nakatingin sa akin."Okay lang naman sa 'kin kung bumitaw ka at hindi na rin kita hahabulin," matatag kong sambit. "Nakikita ko sa mata mo na hirap ka na, kahit hindi mo sabihin alam ko na," sinabi ko 'yon habang nakatingin sa mata niya.'No, love. I don’t mean it please stay with me, don't leave.'And the tears that he was trying to hold back, were already started escaping in his
Comments