05

"Isang kunot noo kalang pala ni Hans eh!" pang-aasar ni Zyra habang malakas na tumatawa. 

"Tama na, hoy! Mukhang naaasar na siya." Saway ni Summer habang nilalagyan ng design ang cartolina.

"Asarin pa natin!" Binato ko si Zyra ng glue.

"Baka gusto mo makaladkad palabas ng bahay ko?" panakot ko. Tinaas niya ang dalawang kamay animu'y sumusuko.

Nakakainis naman! Simula no’ng araw na 'yon hindi na nila ako tinantanan. Madalas na rin namin makasama sila Hans. Hindi tuloy ako makapag-ingay kapag magkakasama kami kasi nahihiya ako.

"Paluto tayo pancit canton kay Manang Ester, ako na magsasabi." sabi sa ‘kin ni Icia, tumango ako.

"Ang blooming ni Icia, pansin niyo rin ba?" pabulong kong sabi habang sinusundan ito ng tingin papuntang kusina.

"Akala ko ako lang nakapansin." Nakangiting sabi ni Caitlyn habang si Summer naman naningkit ang mata at parang may iniisip. Hindi ko tuloy maalis ang tingin ko kay Icia.

Mukhang may hindi ito sinasabi sa 'min. At nakapagtataka na tahimik si Zyra sa sitwasyon na ganito. O baka naman inosente siya?

Maganda si Icia pero sa mata ko ngayon mas lalo siyang gumanda. She has a long black hair na umaabot lang sa baywang, morena beauty and has a matured face compared to us. ‘Tsaka yung height niya pang-beauty queen.

"Sweet & Spicy ‘yan, wala pa ‘yong calamansi, kakalagay palang." sabi niya nang makabalik ‘tsaka nito nilapag ang plato. "Tapusin na natin 'yan nakakaumay na gumawa gusto ko nalang manuod." Turo niya sa mga cartolina na naka-kalat sa lapag.

Dito kami sa bahay gumawa ng mga banners, bukas na kasi ang opening ng intrams, hindi kami papakabog sa ibang section.

Si Summer ang nag-design ng banner, sa aming lima siya ang biniyayaan ni lord pag-dating sa mga ganito. Samantalang ako, tamang taga-dikit lang ng ginugupit ni Zyra.

Last year, I tried to design our banner kaso na baboy ko lang 'yon. Summer kept on telling me na maganda at okay na pero hindi ko tinigilan kasi feeling ko may kulang hanggang sa ‘di pa ako nakuntento, naglagay pa ako ng madaming glitters hanggang sa hindi na appropriate ‘yong design na nagawa ko. Sabi niya sa akin sa sobrang pagpapaganda ko raw hindi na kaaya-aya sa paningin nila. Kaya after that traumatic incident, hindi na ako umulit.

Yes, it's traumatic for me because I’m hurt, all this time I thought magaling ako sa pagde-design kaya sabi ko sa Mommy ko gusto ko maging architect kaso nagbago lahat 'yon dahil sa pangyayaring iyon.

For 3 days I reflect on myself, tiningnan ko yung mga drawings ko dati na ako mismo ang nag-design at narealize ko na tama si Summer—sino ba naman kasing mag a-architect na gagamit ng combination colors na neon pink, sky blue at orange na pang-pintura sa bahay. Kaya ayon, na-uwi nalang ako sa paggupit at pagdikit.

"Pero seryoso, what do you think about Hans? We all know that he's a good person naman pero parang masungit pero aside do'n, ano tingin mo sa kanya?" Bumuntong hininga ako sa tanong ni Caitlyn.

"Seryoso rin, hindi ko talaga alam. Hindi naman kami close but one thing is for sure kagaya nga ng sinabi mo, he's a good person." I genuinely smiled at them.

Bago mag-alas nueve natapos namin gawin ang banner. Nagligpit muna kami ng kalat 'tsaka sila nagpaalam na kailangan na nila umuwi.

Umakyat na ako sa kwarto ko para magpahinga. Hindi narin ako nag-dinner kasi busog ako dahil sa pancit canton na kinain namin kanina. Bago ko maipikit ang mata ko narinig kong tumunog ang phone ko.

Jacob Andrius Rivera sent you a friend request.

"Oh kabog! Pangalan palang halatang anak mayaman na!" Nakangiti kong sabi 'tsaka inistalk muna bago i-confirm.

Pinindot ko ang profile picture niya para makita kung ilan ang likes. Ang gwapo niya kasi sa picture. Nasa beach siya at naka suot ng white sleeveless na damit, ‘yong kita na ang gilid ng katawan tapos naka-short na black 'tsaka naka-sunglasses. Hindi ako nabigo ng makita kong 563 ang likes ng profile niya.

Ang cover photo niya naman ay may kasama siyang bata na naka-sakay sa leeg niya. Kapatid niya 'ata sobrang mag-kamukha sila.

Nag-scroll pa ako ng kaunti sa timeline niya at nakita ang picture nilang magkakaibigan. Nasa-summit ng bundok, nag hike sila. Si Kuya Jacob at Sebastian parehong nakataas ang kamay. Samantalang si Joseph at Hans naman ay naka-squat at naka-thumbs up.

"Marunong ka naman pala ngumiti..." sabi ko habang nakatitig sa mukha ni Hans, wala sa sariling napangiti rin ako ‘tsaka nilamon na ng antok.

* * *

"Go Hebrew!" malakas naming sigaw habang nag ma-martsa. Umalingawngaw ang kalderong dala ni Charlie at malakas na pinupukpok gamit ang sandok.

Si Zyra ay panay ang turotot, kaming apat nila Caitlyn ay may dala na pompoms. Nauuna sa amin ang representative ng Mr. and Ms. Intrams ng section namin at hawak ang banner na gawa ni Summer.

Nandito kami ngayon sa blue court, sobrang init dahil siksikan kami lahat dito. Simula grade 7 hanggang grade 10. Every grade level has three sections, kaya mukha kaming pinagsiksikan na dilis sa isang supot. Pina-indian sit naman kami ng mga teacher dahil magsasalita na daw ang may a*i ng school

Mr. Manalastas, the president of Hagrid University give a very long boring speech. He's about 20 minutes standing there and talking in front of us but no one dared to listen. Yung iba inaantok na, may nakikita rin akong nag po-phone, naglalaro ng mobile legends, Si Zyra na nasa tabi ko humihilik na.

"Ano ba 'yan ang tagal naman!" sabi ko kila Summer pero hindi ito sumagot. Wala na rin sila sa sarili.

"Wala pa ba siyang balak bumaba?"

"Napaka init,"

"Ayoko na, gusto ko na umuwi,"

"Gusto ko na umalis dito, nahihilo na 'ko." minu-minuto kong sabi.

Mainipin akong tao. Alam 'yan ng mga kaibigan ko kaya kapag may ganitong events lalo pa't matagal magsalita ang nasa harapan, hindi ko mapigil ang bunganga ko sa pagrereklamo.

"That's all, thank you students for listening, sana ay mag-enjoy kayo sa limang araw na walang klase." sabi nito at bumaba na ng stage.

Nagising si Zyra nang magpalakpakan ang mga studyante, wala sa sariling pumalakpak din ito habang humihikab pa.

"Sa nine years na pag-aaral ko rito hindi na nagbago ang speech ni Sir Manalastas. Sana all consistent!" Natawa kami sa sinabi ni Zyra.

"Basketball first game, nuod tayo! Sa main court daw gaganapin." sabi ni Summer habang pinapagpag ang bandang pwetan niya.

"Una na kayo, bili lang ako tubig." Tumango lang sila sa akin at nagpasabay bumili ng makakakain.

Agad kong tinungo ang cafeteria para bumili ng tubig at foods. Imbes na dumiretso sa court dumaan muna ako ng SeGa. Tinatamad pa ako umakyat, nasa fourth floor kasi 'yung court pero ang kinagandahan naman do'n ay naka-aircon kaya ‘di mainit.

Umupo ako at hinilig ang ulo ko ‘tsaka pumikit. I have enough of sleep but since I woke up early this morning at nagsisisigaw ako kanina nawalan na ako ng energy lalo pa't ang init. Gusto ko nalang umuwi at matulog.

"Can I sit here?" Agad ko minulat ang aking mata para makita kung sino ang nagsalita. Napaayos naman ako ng upo.

"Sure," Hindi mapakali ang mata ko. Hindi ko alam kung saan ito ipipirmi at puro huni lang ng ibon ang naririnig namin.

I gently stomp my feet. I need to do something. My body's started to feel the awkwardness of atmosphere, nawala naman na 'yung antok ko because Hans sat beside me while coolly sipping on his mango shake.

'Pasipsip din ako, char!'

"Why are you here?" I carefully asked, baka kasi sungitan na naman ako.

Hindi ako na-disappoint nang hindi niya pinansin ang tanong ko. Sino ba naman kasi ako di ‘ba? Hindi naman kami close.

"How about you, why are you here?"

My brows automatically frowned. "Bakit ko sasabihin? Ni hindi mo nga sinagot ‘yong tanong ko." I said while pouting my lips.

"Okay."

"Seriously? Ganoon nalang 'yon? No more follow up questions?"

"I can't force you. You have the right to remain silent." Sabi niya habang sinisimot ang natitirang pearls.

"Hindi ba pwedeng magpabebe? Tanungin mo ako dali! Isa pa." I gently slapped his arm.

He looked at me, shocked. Narealize ko naman ang ginawa ko 'tsaka inangat ng bahagya ang kaliwang kamay at ngumiti.

"Sorry, na-carried away lang ako," Tumayo na ‘ko dahil tinext na ako ni Summer. "Sabay ka? Aalis na 'ko. Hindi mo ako pipigilan?" tanong ko sakanya.

"Why would I do that?" Tumingin siya sa akin habang nakataas ang isang kilay.

"Malay mo ma-miss mo agad ako." banat ko sa kanya. Napatawa siya ng bahagya sa sinabi ko ‘tsaka siya tumayo.

"Let's go." Aya niya sa 'kin at nauna maglakad. Ang laki naman ng ngiti ko habang sinusundan siya.

May improvement sis! I made him smile.