Muntik na talaga malaman ni Logan lahat. Hahaha
Magkasama ang tatlo papuntang office nila. Si Juancho, nasa tabi niya ang kape na binili niya kay Pan. Habang si Ark at Dom ay nasa likuran ng sasakyan. "Juancho, I didn't know you're sweet to Lianne." "Bakit curious ka sa relationship ko sa kaniya?" "Nothing. I just find it amusing." 'Ano na namang naiisip ng taong to?' tanong ni Dom na sumisilip kay Ark. "Bro.. What if ligawan ko si Pan. Can you give me an advice kung paano mo napasagot si Lianne?" "Anak ng-" hindi natapos ni Dom ang sasabihin niya. Nanlalaki ang mata niya at halos murahin na niya si Ark. "It's not time to say that. Wala ka bang konsiderasyon? Nandito ako oh!" Aniya na naghahanap ng palusot. "And?" "Huwag mo ng sabihin yan. Hindi yan maganda. May dala yang bad energy!" "Anong bad energy ang pinagsasabi mo? I just ask Juancho. Ano namang masama kung ligawan ko si Pan? She's single, I'm single." 'Bruh, sinasabi ko sa'yo. Kung itong sasakyan binangga ni Juancho, tiyak na magkikita tayo sa after
[Wedding Day]Invited si Bobby at Pan sa kasal ng kanilang client na si June at Eros.Si Bobby ay dadalo bilang photographer habang si Pan naman ay guest.Hindi siya ang make up artist ng bride dahil may ibang naka-appoint dito."Mama, pwede ba akong sumama sa inyo?" tanong ni Zahara. Nakasuot kasi si Pan ng dress so she's thinking na hindi trabaho ang pupuntahan ng mama niya."Okay anak.. Wait, hanap si mama ng dress mo." Saad ni Pan.Nagtext si Bobby sa kaniya para sabihing nasa venue na siya.Kaya binilisan niyang bihisan si Zahara para mauna pa sila sa pagdating sa bride at iba pang lalakad sa gitna."Sigurado ka bang dadalhin mo si Zahara?" tanong ng lola niya na nakasilip sa kanila sa kwarto."Oo la. Wala naman sigurong problema.""Ihahanda ko na lang yung gamot niya kung sakali mang may hindi magandang mangyari.""Sige po la. Salamat po."Matapos bihisan ni Pan ang anak niya, agad niya itong hinarap sa salamin."Ang ganda mo na nak. Para ka ng prinsesa." Saad ni Pan."Thank you
[Before the wedding] Wala na sa mood si Lorciano dahil lumalala ang pinapakitang ugali ni Logan. Hindi na ito ang dating masunuring anak. Hindi na ito ang Logan na takot sa kaniya. "Let's go. Hindi natin pwedeng biguin ang Artelies. They are expecting our presence." Sabi ni Lorciano at naglakad kasabay ni Julia sa sasakyan. Pero bago siya pumasok, binalaan niya si Logan. "Huwag mong maipakita sa akin ang babae mo Logan kung ayaw mong maparusahan." Nang sumakay si Lorciano sa sasakyan niya, napakuyom nalang ng kamao si Logan. Sa galit niya, agad niyang tinawagan si Sara. "Dress yourself. Aattend tayo ng kasal." Pagod na pagod na siya sa ama niya. Kaya nawalan na siya ng pakialam. Gusto niyang mas galitin ito. Sinundo niya si Sara at sabay silang nagpunta ng simbahan. Yung gulat na rumihestro sa mukha ng ama niya ay halos hindi mailarawan ng makita sila nito na magkasama ni Sara. Pero dahil maraming mga kilalang tao na kapantay ng antas nila sa lipunan sa paligid n
Hindi napansin ni Logan si Zahara dahil namimilipit pa siya sa sakit ng tiyan niyang sinuntok ng tauhan ng ama niya. Hindi niya nakita kung paano itulak ni Lorciano si Zahara kaya ang mahinang katawan nito ay tumilapon sa lupa. Sa sobrang galit ni Pan, wala siyang isang salita na sinabi. Basta siya nagmartsa at agad na sinampal si Lorciano. Nanginginig siya sa galit. Nanlaki ang mata ni Sara. Nagulat siya nang makita si Pan sa harapan niya at mas lalo pa siyang nagulat nang makitang sinampal ni Pan si Lorciano na kinakatakutan nilang lahat. "TANG.INA MO PARA SAKTAN ANG ANAK KO!" Galit na galit na sabi ni Pan. Nagulat si Logan nang mabosesan niya si Pan. Nang mag-angat siya ng tingin, nakita niya ito at si Zahara. Halos lumuwa ang mata niya sa kinalalagayan. Para siyang napipi. Hindi niya alam anong sasabihin niya. Nilukob ng takot ang buong sistema niya. Si Sara naman ay saka pa rumihestro sa isipan ang salitang anak. 'May anak si Pan?' aniya at tumingin sa batang iti
Pagdating ni Lorciano at Julia sa bahay nila, napatalon na ang mga katulong sa gulat at takot ng biglang magbasag si Lorciano ng gamit. "That woman! Makita ko lang ang babaeng yan ulit! Sisiguraduhin kong pagsisisihan niya ang ginawa niya!" Matindi ang galit ni Lorciano dahil hindi niya matanggap na may isang dukha, na mababa sa kaniya sa antas ng istado sa buhay, ang biglang sumampal sa kaniya. He's respected and loved by many. He ruled, he was being worshipped to those peasants craving for minimum salary enough to feed their hungry stomach. Tapos babastusin lang siya no'ng babaeng yun. Agad niyang kinuha ang vase at itinapon niya yun sa sahig. "SINO SIYA PARA SAMPALIN AKO?" Mas galit pa siya kay Pan kesa sa ginawa ni Logan at Sara. Nainsulto siya, natamaan pa ang pride niya. Tahimik naman si Julia. Hindi niya alam kung sinong babae ang tinutukoy ni Lorciano. Lalo't hindi niya naabutan ang eksena kanina. Hindi niya matanong ito dahil natatakot siyang saktan si
"Pan, can we talk?" tanong ni Logan, kinakabahan na baka ay paalisin siya ni Pan. Hindi siya mapakali kanina pa. Kita niya kanina na muntik na itong sampalin ng ama niya. Pero wala man lang siyang nagawa. "Pan please.. Kahit sandali lang." Hindi na siya yung dating kampante pa. Kailangan niyang balaan at ilayo si Pan sa ama niya. Alam niya kasing hindi na siya titigilan ng ama niya. "Bakit pa?" "May mahalaga akong sasabihin sa'yo." Sinamaan siya ni Pan ng tingin. "Sa tingin mo may gana pa akong makipag-usap sa'yo?" "N-Nag-aalala kasi ako sa'yo. Gusto ko lang e check kung maayos ba kayo ni Zahara. At isa pa, si dad. Galit na galit siya, hindi ko alam kung anong gagawin niya sa inyo." Tumingin si Pan kay Phello. "Pwede bang ipasok mo si Zahara sa loob ng bahay?" Tumango si Phello. Tumingin muna siya kay Logan bago niya dalhin si Zahara papasok sa loob ng bahay. Nang sila nalang ni Pan at Logan ang natira, agad na sinampal ni Pan si Logan no'ng akmang hahawa
Pagbukas ni Juancho ng pinto, tumambad sa kaniya si Logan. "Pwedeng dumito muna ako?" Napatingin si Juancho sa dala niyang bag. "Lumayas kasi ako sa amin." Pinagkrus ni Juancho ang kamay niya sa dibdib niya at tinitigan ang mukha ng kaibigan. "You cried." Napahilot si Logan sa sentido niya. "I'm sorry. Galing kasi ako kay Pan." "And?" "She said, ayaw na niya sakin, na nagsisisi siya na naging girlfriend ko siya." Ngumiti si Logan pero kita pa rin na nasasaktan siya. "Bakit niya yun nasabi?" Logan is too tired to tell him the whole story. "Mahabang storya. Sa susunod ko na sasabihin." Sabi niya. Umalis si Juancho sa harapan at pinapasok si Logan sa loob. "Kumain ka na?" "I'll eat kung gutom ako." "Okay." Umupo si Juancho sa couch at pinagpatuloy ang trabaho nito, ngunit bigla niyang naisip si Pan. He wondered anong nangyari. Naging busy sila ni Dom dahil malapit na silang bumalik ulit ng Manhattan. Hindi sila masiyadong nagkikita ni Pan nitong mga naka
Tumalikod si Lianne at umalis habang umiiyak.Alam niyang boyfriend lang niya si Juancho for a show. Para lang tulungan siya.But she got her hopes up. Na baka e magustuhan rin siya ni Juancho. But that didn't happen.Si Pan pala ang gusto nito. Si Pan pala ang babaeng kinababaliwan nito.Umuwi siya sa condo niya at iniyak buong magdamag ang mga nakita niya. Masiyadong masakit, after all, pumayag naman si Juancho na maging boyfriend niya."May karapatan naman siguro akong umiyak di ba?" tanong niya sa sarili niya."Kahit naman na hindi niya ako mahal talaga, boyfriend ko naman siya e. Kaya pwede akong masaktan." Umiyak siya nang umiyak hanggang sa mapagod na ang mga mata niya kakaiyak.Samantala, pagbalik ni Juancho sa condo, sinalubong siya ni Logan ng ngiti."Bro, nakita mo ang girlfriend mo? Hindi kayo nagpang-abot dahil-" natigilan si Logan nang malanghap na naman niya ang perfume ni Pan.Nawala ang ngiti sa labi niya at parang huminto ang pag-ikot ng mundo niya.Bigla pang pumaso
6 years later…..“Sino ka?” tanong ni lola Susana kay Juancho nang pumasok ito ng bahay niya.“Lola, ako ito, yung paborito mong apo…”“Apo? Wala akong natatandaan na apo na gaya mo. Hindi kaya ay isa kang magnanakaw?”Lola Susana’s case is getting worse day by day dahil sa labis na katandaan nito. Nanlalabo na nga ang paningin niya at nakakalimutan na rin niya ang ibang bagay-bagay.“May apo ka la at iyon ay si Juancho.”“Sino? Wano?”“Juancho po…” nakangiting sabi ni Juancho. “Dito ka muna la ah, dalhin ko lang sa kusina itong binili ko.” At nagtungo siya sa kusina kung saan ay naabutan niya doon si Leila na nagluluto.“Para ka talagang dad mo.” Sabi ni Leila dahil kanina lang, si Symon ang huminto sa bahay para dalawin siya.“Pareho kaming pogi, tita?”Natawa si Leila at napailing.Nagkabalikan naman si Leila at Symon sa loob ng anim na taon pero hindi sila magkasama sa iisang bahay dahil kailangan alagaan ni Leila si lola Susana.Kaya si Symon nalang ang palaging bumibisita sa kani
Ilang buwan na ang nakalipas, si Juancho ay hindi pa rin tumitigil sa paghahanap niya kay Pan.He stopped accepting client dahil mas priority niyang mahanap. Pero kahit na anong gawin niya, wala pa rin siyang lead na nakukuha.He doesn’t know what to do anymore. Umaasa na lang siya na papanigan siya ng swerte.Ngayon, hawak-hawak niya ang isang supot na naglalaman ng prutas. Papunta siya sa bahay ng mga Salvi para kaniyang mabisita si lola Susana.Nang makarating siya, agad niyang kinatok ang pinto nito at ngumiti ng malapad.“Oh Juancho, narito ka na naman. Hindi ka pa ba nadadala? Wala nga akong sasabihin sayo tungkol sa apo ko.”Ngumiti si Juancho, inaasahan niya na ito. “Ikaw po ang ipinunta ko dito, la. Kailangan niyo pong alagaan ang katawan niyo lalo’t wala na kayong kasama kaya binilhan ko po kayo ng prutas.”Pinagsingkitan siya ni lola Susana ng mata. “Naku hijo, hindi mo na ako madadala sa mga ganyan. Masiyado na akong matanda para maloko mo sa iyong matatamis na salita.”Ngu
Nakahinga ng maluwag si Logan. At tumingin siya kay Sara.“Pwede mo bang papuntahin si Pan dito?”Tumango si Sara ng walang pag-alinlangan. “Yan ba ang una mong planong gawin para sa paghihiganti mo sa dad mo?”“Oo at kailangan ko munang magpahinga.” Saad ni Logan at pumikit ng humapdi na naman ang sugat niya sa likuran.“At saka ko hahanapin ang anak ko.” Dagdag niya.“Logan, paano kung wala na ang bata?”“Hahanapin ko pa rin siya, Sara. Right now, hindi ko na alam anong dapat kong maramdaman. Kung iiyak ba ako, magagalit, o ano.”Nakagat ni Sara ang labi niya. Naaawa siya kay Logan. Gusto niya itong tulungan sa abot ng makakaya niya.“Paano mo mapapabagsak ang dad mo?”“Kailangan ko ng pera.” Diretsang sabi ni Logan sa kaniya. “Kailangan ko ng pera para makagawa ako ng sarili kong gaming app na itatapat ko sa Gamesoft. Tatalunin ko si dad at sisiguraduhin kong tatalikuran siya ng tao hanggang sa bumagsak siya sa lupa.”Naroon ang determinasyon sa mukha niya.“Paano mo yun gagawin? Sa
When things are getting chaotic, akala ni Lorciano ay nalusutan na niya lahat.Pero iyon ang pagkakamali niya. Kalat sa internet ngayon ang pagsulpot ng isang hindi kilalang lalaki na nagtatago sa likod ng maskara na siyang nagsiwalat na si Lorciano ang dahilan ng pagkamatay ni Gidette.A baseless claims na pinaulanan ng mga tao at media. Kahit ang pamilya ni Gidette ay naintriga.Kaya dinumog ng press ang bahay ni Lorciano dahilan kung bakit yung attention niya ay napokus sa paglilinis sa nadungisan niyang pangalan.“GUMAWA KAYO NG PARAAN! HANAPIN NIYO ANG LALAKING NAKAMASKARA!” Sigaw niya nang puntahan siya ng mga tauhan niya sa kaniyang opisina.Hindi siya makalabas dahil kahit siya magpunta, may nakasunod sa kaniya.“Sinong inutil ang lalaking yun?” halos nagpupuyos na siya sa tindi ng galit.Si Marie, ay napapikit. Nasa likod siya ng pinto ng office ng dad niya sa bahay nila.Grounded siya dahil pinatakas niya ang kuya Logan niya.Ngayon, natatakot siya at nananalangin na sana ay
“P-Pan,” ang nasabi ni Juancho nang makita niyang gising na si Pan.Gusto niya itong hawakan pero natatakot siyang itulak siya nito palayo.“I told you na hindi kita mapapatawad kung may nangyari sa anak ko, hindi ba?” Natigilan si Juancho at tumulo na naman ang luha niya.“I’m s-sorry, baby… I’m sorry…”Lumuhod na siya sa harapan ni Pan. “I’m really sorry…”“Sorry?” natawa si Pan. Wala ng kabuhay-buhay ang mukha niya. “Hindi ko kailangan ng sorry mo Juancho.”Halos dumapa na si Juancho sa sahig, hindi alam ano pang sasabihin maliban sa sorry. Umiiyak lang siya, umaasang kahit konti, kayang maibalik ng sorry niya ang lahat ng sakit na naidulot niya.“Patawarin mo ‘ko. Patawad sa lahat.” Humagolgol na saad niya.Alam niya kasing huli na siya. Sa mga tingin ni Pan sa kaniya, alam niyang huling huli na.“Kung gusto mong patawarin kita, ibalik mo sa akin ang anak ko.” Napatingin si Juancho kay Pan. Nanlaki ang mata niya.“P-Pan-"“KUNG GUSTO MONG PATAWARIN KITA, IBALIK MO SA AKIN SI ZA
“ZAHARAAAAAA!!!!” Sigaw ni Pan.Umakyat na siya, tila walang pakialam kung madamay siya sa sunog.Ang nasa isipan na lang niya ay mailigtas niya ang anak niya.Pero bago siya makalayo, nahila na siya ni Leon palayo sa gate.“Pan, delikado!” Nag-aalalang sabi ni Leon.Nanlaki ang mata ni Pan.“BITAWAN MO ‘KO LEON! NASA LOOB PA ANG ANAK KO!” Sigaw ni Pan sa kaniya na sinubukang magpumiglas..Tumingin sila sa bintana. Naroon pa si Zahara, umiiyak at sumisigaw ng tulong.Takot na takot na siya at gusto ng umalis. Hindi siya makaalis dahil masiyadong mataas ang bahay.Her weak and frail body na kagagaling lang ng operasyon couldn’t stand it kung tatalon siya.Mamamatay rin siya kaagad.“MAMA!!! TITOOOOO!!! TULUNGAN NIYO AKO DITO!!! MAMAAAAA!!”“LEON BITAW!” Umiiyak na pagmamakaawa ni Pan.Pumikit si Leon, maski siya ay hindi alam anong gagawin. Malaki ang sunog sa bahay, galing sa ibaba, paakyat sa itaas. Kung bibitawan niya si Pan, alam niyang mapapahamak ito.“MAMA!!!! MAMAAAAAAA… HELP M
Magkasama si Juancho, Leila at Symon sa pagtugis sa ex-convict na nagdakip kay Zahara. Ito ay walang iba kun’di si Larry.Nakastand-by na ang mga pulis, nag-aabang na makalabas si Larry sa bahay niya.No’ng lumabas siya, agad itong tumakbo nang mapansin niya ang mga pulis kaya hinabol siya.Sirena ng mga sasakyan ng pulis ang maririnig sa kalsada at sina Juancho ay nakasunod sa likod.Wala ng ibang namutawi sa mukha niya kun’di galit sa mga kumuha kay Zahara at galit sa sarili niya na inuna niya ang sariling emotion kesa ang piliing magpakumbaba at pakinggan si Pan.Pagdating nina Juancho sa lugar kung saan huminto ang mga sasakyan ng pulis, agad agad silang bumaba.Nakita nilang hawak na ng mga kapulisan si Larry. Sa tindi ng galit ni Juancho, agad siyang tumakbo palapit sa ex-convict at agad niya itong sinuntok.“HAYOP KA! NASAAN ANG ANAK KO?!!!! NASAAN SI ZAHARA?”Hindi nakapagsalita ang lalaki dahil hindi siya tinatantanan ni Juancho ng suntok kaya ang mga pulis ay ginawa ang laha
Sa bahay kung saan dinala si Gidette noon, doon dinala ng mga tauhan ni Lorciano si Zahara.Patuloy at walang humpay na umiiyak ang bata habang nakakulong sa isang madilim na kwarto.Nang pumasok si Lorciano sa kwartong iyon, agad niyang nakita si Zahara na nakatingin sa labas ng bintana at umiiyak.“Sino po kayo? P-Pakawalan niyo po ako dito please… Gusto ko na pong umuwi kay mama.”Tumawa si Lorciano. Nagngingitngit ang kalooban niya habang nakatingin sa anak ni Pan.Lumapit siya dito. “Gusto mo ng umuwi?” tanong ni Lorciano.“Opo…” humihikbing sagot ni Zahara.“Oh ito…” Malakas na sampal ang binigay ni Lorciano sa bata kaya mas lalong umiyak si Zahara lalo’t parang nabali ang leeg niya sa lakas ng sampal na iyon.“PAPA!!!! MAMA!!!!” Humihinging tulong na sigaw ng bata.Hindi pa nakontento si Lorciano, kinuha pa niya ang buhok ni Zahara at hinila paitaas para mapatingin ito sa kaniya.Napangisi siya ng makitang dumugo ang labi ng bata at namaga agad ang pisngi.Simpal pa niya ito ng
Nang makasakay si Pan at Leila ng sasakyan, agad na nahimatay si Pan.“Manong bilis!” Natatarantang sabi ni Leila at kinakabahan para sa anak niya.Humawak ito sa tiyan ni Pan at tahimik na nanalangin at kinakausap ang apo niya na huwag siyang bumitaw.“Hello our baby angel. Huwag ka bumitaw anak kasi hindi kakayanin ng mama mo kung pati ikaw mawala. Love na love ka namin at excited kaming makita ka. So please, stay with us sweetheart… please.. please..”Tumingin ang driver kay Leila at nakita niya itong kinakausap ang tiyan no’ng anak nito na nahimatay.“Please… Lord, huwag ang baby… Hindi kakayanin ng anak ko kung dalawa sa anak niya ang mapahamak.” Lumuluhang pakiusap ni Leila.Nagpatuloy pa siya sa pakikipag-usap sa apo niya. Sinasabihan niya ito na humihingi ng sorry si mama niya sa kaniya at mahal na mahal nila ito.Kahit ano, gagawin niya just to save the baby.Alam niya kung gaano ka-stress si Pan ngayon and she’s so damn afraid na maapektuhan ang dinadala nito.And this is the