Chapter sixty five

Chapter sixty five

LANCE

Gising na si Grace, iba na mood niya hindi na siya nagsasalita at hindi na siya kagaya kanina na madaldal at ngumingiti.

Kasalanan ko ito, nakakakonsensya pero hindi naman pwede kaseng patagalin ang ganitong sitwasyon, naiintindihan ko si Grace pero sana naman maintindihan niya ako, oo masama na ako kase parang ginawa ko siyang panakip butas, madaling bitiwan pero nakakasakit na rin siya ng iba, kung maayos lang sana pakikitungo niya sa lahat hindi magkakaganito.

Ayaw ko na manisi basta sinusunod ko na ang puso ko, oo mali na, oo masama na, nagpapakatotoo lang ako, kung may masaktan man dito alam kong kasalanan ko.

“Kumain ka na.”

“Wala akong gana.” Sagot niya, dinalhan ko siya ng pagkain dito sa kwarto. “Ano pang silbi kong mabuhay?”

“Please lang Grace huwag kang ganiyan.”

“Totoo naman ah, anong silbi kong mabuhay? Kung wala ang taong mahal ko, anong gagawin ko? Tatanggapin lahat ng sinabi mo? tatanggapin na iiwan mo na ako? Tatanggapin na ipapalit moa ko diy