LOGINShare
Kabanata 42
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Kabanata 42
Sick
[Warning: SPG]
“I’m sorry, ate. Kung puwede lang talaga ay mas gusto kong manatili rito dahil inaabangan ko rin ang paggising ni kuya,” sambit ko sa kaniya nang saglit na lumabas siya mula sa ICU.
Nginitian lang niya ako nang malungkot saka tumango at naupo sa tabi ko.
“I understand, AJ. It’s for your own good especially Zick. Don’t worry, naniniwala akong malapit na siyang magising on of these days,” determinado niyang sagot sa’kin kaya napangiti ako.
Saglit pa akong nakatitig sa kaniya hanggang sa bigla na lamang siyang humagulhol kaya naalerto ako.
“Ate&
Related chapters
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 43
Kabanata 43 Stopped "Ayos na ang pakiramdam mo? Bakit ang bilis yata?" I heard Caleb asked Kiel when we go downstairs. Ramdam ko agad ang pag-init ng buong mukha ko nang maupo ako sa tabi ni Lynne. Hinawakan ko na lamang ang tiyan niya nang sa gano'n ay kumalma ang puso ko sa pagwawala. "Maayos naman ako," dinig kong sagot ni Kiel. Bakit ba ang lakas ng boses nila pag nag-uusap? Nakakairita. "Really, huh? Inaapoy ka ng lagnat kanina lang tapos ngayon ay maayos ka na?" Caleb mockingly said to him kaya halos lapitan ko siya para sapakin lamang. "Tita called me, tinanong niya kung nasaan na kayo," Lynne said to me while still caressi
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 44
Kabanata 44 Lost The hardest part of being alone is the feeling that there's a possibility where a lot is likely to change once you get used to being alone. That maybe when someone comes into your life who is ready to be with you at your darkest times, you will not accept them because you are more peaceful even when you are alone. Pero kung 'yong taong 'yon ay iiwan ka at hindi ka na mababalikan pa kahit na anong gawin mo, that's when you regret everything. Because missing someone from heaven is the worse feeling than missing someone that is still alive. I could feel the enveloping cold air as if it were hugging me. It was late at night and just as I was feeling, I could feel the sadness of the night. It is so glo
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 45
Kabanata 45 BetrayalPinagmasdan ko ang lahat ng naroon. Karamihan ay ang mga malalapit kay kuya at ang iba ay mga relatives na. Nabaling ang tingin ko sa pamangkin kong limang-taong gulang. Nakakapit ito kay Ate Jamilah at bagsak ang balikat na nakatingin sa harapan kung nasaan ang daddy niya. Napasinghap ako nang makita ko kung paano nito niyakap si Ate Jamilah at doon tuluyang umiyak. She knows what was happening. She's aware by her surroundings. Alam niya kung anong nangyari sa daddy niya. Naiintindihan na niya kung ano ang mundong naghihintay sa kaniya at ang pakiramdam kung gaano kasakit mawalan ng tatay. And this feelings sucks. Big time. This should be illegal but what should I do to prevent this from happening again and
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Oops! Just a quick knowledge!
Quick story telling about how I created VOICELESS DuologySo, basically, Voiceless Duology is originally a one book only and it is a fan fiction. Way back 2015 when I created this one and I can still remember its old title which is UNHEARD with 50 chapters. Me and my best friend is a die-hard fan of Australian rock band called 5 Seconds of Summer. She’s also a writer and she’s the reason why I created this story of mine. The vocalist of the band is her bias and mine is the bassist. One day, she requested to me, “Gawan mo nga kami ng story ni Luke.”—the name of the vocalist. Bilang isang mabait na kaibigan, I followed her. I first published it on Wattpad at natapos ko siya by 2016 and revised it in 2017. Imagine, napagtripan lang isulat noon, unti-unti nang nakikilala at nababasa ng lahat ngayon—may bonus pang pera!
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 46
Kabanata 46 Voiceless "Acel! Acel... please, wake up. Don't fucking close your eyes!" I heard Kiel's frustrated voice. Sa kabila ng mga putukan na naririnig ko sa paligid ay ang boses niya ang nangibabaw lalo na nang magpakawala ito ng malulutong na mura. "Fuck! Fucking call an ambulance, now! May tinamaan dito!" sigaw niya ulit. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. Napangiwi ako nang maramdaman ko ang matinding sakit sa kaliwang dibdib ko. Sobrang init nito na tila unti-unting nasusunog. "K-Kiel..." I tried to call him and reached for his hand but I am too weak. Maya-maya pa ay nagmura muli ito bago tuluyang bumaling sa'kin. Nakita ko a
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 47
Kabanata 47 Grief Nabaling ang tingin ko kay Kiel at sa anak kong mahimbing na ang tulog sa sofa malapit sa kama ko. Dahan-dahan akong umupo upang mas makita sila nang maayos. Napangiti ako habang pinagmamasdan silang dalawa. Na kahit ang pagpikit ni Kiel habang tulog ay kuhang-kuha ni Zick. Manang-mana. Ang hugis ng mukha, tangos ng ilong, kutis, ang mapupula nilang mga labi, lalo na ang mga mata. Hindi ko alam kung anong ginawa ko sa past life ko para magkaroon ng ganito kagandang pamilya. Kung nabuhay lang din siguro ang kambal ni Zcik ay magiging mas masaya. Kung nabubuhay pa siguro ang mga taong nawala nang dahil sa nakaraan ay
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 48
Kabanata 48 Protect It has been two weeks since we took Kuya Roy to his grave. Ang lugar na iyon na ayoko na sanang balikan pa. Na nangako ako sa aking sarili na hinding-hindi ko na iyon babalikan pa pero hindi Niya ako pinagbigyang tuparin iyon para sa aking sarili. Hinding-hindi na ako babalik pa sa lugar na iyon dahil sisiguraduhin kong matatapos na ang gyera na ito.Walang gana akong bumaba mula sa kuwarto ko para mag almusal na. Hindi ko na naabutan ang dalawa sa tabi ko kaya ang hula ko ay maagang nagising ang mga ito. We decided to just stay here for a while nang sa gano'n ay may kasama si Mommy. Ayaw ko mang manatili rito nguni
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 49
Kabanata 49 Chase "Hush... don't make any noise, okay? Stay quiet," kalmadong utos ni Kiel sa anak niya habang ako ay hindi na alam kung paano pa kakalma. They are still outside! Kung saan banda ay hindi ko na alam. Basta ang alam ko ay narito lang sila malapit sa amin. They want us to show up kaya naman halos mabaliw na ako sa takot hindi para sa sarili ko, kung hindi para sa anak ko. "Kiel, anong gagawin natin? Should we call the police? Paano kung makita nila tayo rito?" tanong ko sa kaniya habang pilit na kinakalma ang sarili ko. Kinuha ko sa kaniya si Zick at ni
Latest chapter
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Listens to Memories
Listens to MemoriesAll rights reserved. This story or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the author except for the use of brief quotations in a book review.Disclaimer. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.This is the book 2 of Staring at Sound. If you want to fully understand the story line, better read the book 1 first or else you might get lost. Thank you!-Ferocé Arcadia"Listens to Memories"Ended: January 29, 2022
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kiel De Ocampo
Kiel De OcampoNagsimulang tumugtog ang violin. The tune was familiar to me. It was a good choice of music. Hindi ko mapigilang mapatinginsa nag va-violin. Ni hindi ko sinabi sa kanya na itugtog iyon para sa ngayon. Umuhip ang hangin galing sa dagat. Nilingon ko ang mga nasa gilid ng boardwalk na parehongnakaputi.Malaki ang ngiti ni Caleb habang inaayos niya ang kaniyangdamit. Nasa bulsa naman ni Asher ang kaniyang mgakamay, pinapanood ako sa kinatatayuan ko.“Congrats, bro! Sa wakas, ikakasal na kayong dalawa!”I grinned. Ngunit ang titig ko ay nasa dulo nitong boardwalk. Nakikita ko na siya kasama si Lynne. She’swearing a long all white dress. May mga bulaklak na nakapalibot sa kaniyang ulo. Her hair fell in flowing curls over her shoulder.
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Wakas
Wakas“They are healthy. Makikita mo sila kapag maayos ka na kaya magpalakas ka kaagad,” marahan niyang sinabi sa ‘kin at inilapit ang mukha sa pisngi ko.Napapikit ako. Ramdam ko ang labis na pagod sa buong katawan ko at ang hapdi ng sugat sa puson ko. I had a C-section. The last time I remember, I really tried to make it in normal delivery but my body gave up suddenly. Bumigay na ang lahat sa ‘kin kaya agad na nagdesisyon ang lahat para sa ‘kin dahil kung hindi, ang mga anak ko ang mahihirapan.Ramdam ko ang mahigpit na hawak ni Kiel sa mga kamay ko kaya tiningnan kong muli siya. Nakapikit ito habang nakasubsob pa rin ang mukha sa leeg ko. Tila nagpapahinga… o nagdadasal? Napangiti ako at halos maiyak nang maalala ko ang unang beses
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 90
Kabanata 90Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko sa isang maaliwalasna umaga. Ang sinabi ni Kiel sa akin kahapon na dalawang araway naging apat pang mga araw. He just didn't wantto leave. I just didn't want to face what’s out there yet. Maganda na rin ito upang makapag-relax ako.Unti-unti akong bumangon, nahihilo sa biglaang ginawa. Nakabukas na ang pintuan at ang puting kurtinaay umaalon dahil sa hangin galing sa labas. Sinalat ko sa ilalim ng kumot ang tiyan kong malaki na. We’re leavingtoday and that’s for sure.Kahapon ay sinubukan naming buksan ang cellphonenaming dalawa muli. Galit ang lahat sa bahay dahil sa biglaang pagkawala naming dalawa. Pati rin ang mga kilalanamin. I know he told myrelatives about it unang araw pa lang na dumating kami sa isla na ito
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 89
Kabanata 89“Where are we?” Agad na tanong ko sa kaniya nang imulat ko ang mga mata ko.Nang ilibot ko ang paningin ko ay napanganga na lamang ako nang makita kong nasa loob na ako ng isang hotel casa. Napatingin ako sa hinahanging kurtina sa bandang gilid. Nakabukas ang pinto roon na sigurado akong pinanggalingan ng hangin. Tumutok ang mata ko kay Kiel. Ngayon ko lang napansin na may kausap ito sa telepono.“Just don’t tell them where we are. Ayoko ng istorbo. Pag tumawag pa ulit ay huwag mo na lang sagutin,” dinig kong sabi niya sa kausap.Nagkibit-balikat ako at tumayo na. Dumiretso ako sa kaninang pintuan na nakita ko. Nang makalabas ako mula roon ay tumambad sa ‘kin ang malawak na karagatan. Sa baba no’n ay iilang mga
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 88
Kabanata 88“Happy birthday, AJ! They are getting bigger na!” Excited na bati sa ‘kin ni Alyanna nang makarating siya kasama si Asher.Natawa lang ako saka tiningnan din ang tiyan niya.“Kailan ang labas nito?” Tanong ko at nagpasalamat sa pagbati niya sa ‘kin.“By next week puwede na,” Asher answered and handed me a paper bag na agad ko namang tinanggap. “Happy birthday,” he added.“Thank you. Nag abala pa kayo. Get in, nasa loob na ang iba,” paanyaya ko sa kanila at sinamahan na silang pumasok.Nang maihatid ko sila sa main door ng mansion ay bumalik ako sa labas kung nasaan ang malawak na hardin ng Casa de Acuzar. Tumingala ako sa langit at napapiki
Listens to Memories | Staring at Sound 2 Kabanata 87
Kabanata 87Three months later…Tahimik ako habang nasa hapag. Parehong maingay si Levi at Jaxonhabang kumakain kami. Ngayon ko lang din napansin ang pagiging seryoso ng lahat habang nag-uusap tungkol sa businesses ng bawat isa. Paminsan-minsan ay kasama si Astraea sa usapan habang ako ay nakikinig lamang.It’s been three months. I can say that everyone here at Casa de Acuzar has slowly moving on about what happened before but not me. Na kay Eleanor pa rin ang A&S. Alam ko namang hindi basta-basta ang pagbawi nu’n sa kaniya at dumagdag pa ang kondisyon ko. Everyone wants me to stay home. Lalo na si Kiel.“AJ, what’s your plan on your birthday? Malapit na ‘yon,” tanong sa ‘kin ni Celine
Listens to Memories | Staring at Sound 2 (88)
(88)"Ikaw pa rin ba ang nangunguna sa klase niyo, Megan?" tanong sa'kin ni Mama nang mailapag niya ang plato ni Nico sa harapan nito.Sinundan ko ng tingin ang kapatid ko na nilantakan agad ang paborito niyang hotdog habang nangingiti pa."Opo, ma. Bakit?" tanong ko sa kanya at nagsimula na kaming kumain.Nakita ko ang lungkot at pag-aalala sa mukha ni Mama kaya nangunot ang noo ko. "May problema ba?" dagdag ko pa.Nilagyan ko siya ng kanin sa plato niya pati na ng ulam. Bahagya itong ngumiti sa'kin ngunit nawala rin agad iyon."Sa susunod na taon ay magtatapos ka na 'di ba? Magtatrabaho ka ba agad pagkatapos mo?" pag-iwas niya sa tanong ko.
Listens to Memories | Staring at Sound 2 (87)
(87)Mag dadalawang buwan na simula nang mangyari ang engkwentro ko sa isang lalaking kamukhang-kamukha niya. Iyon na ang huli ko siyang nakita at hindi na nasundan pa. Gusto ko sana siyang hanapin dahil base sa uniporme niya ay pareho kami ng pinapasukang unibersidad ngunit mahirap dahil hindi ko alam ang pangalan niya. Hindi ko siya kilala.Parang siya sa panaginip ko. Nagpapahanap pero walang binigay na clue kung paano.Actually, I don't have to blame that stranger on my dream dahil wala naman siyang sinabing hanapin ko siya. But since, curiousity kills the cat, gagawin at ginagawa ko pa din kahit pakiramdam ko ay malapit na akong sumuko."Para ba 'yan sa finals 'yang pagrereview mo?" tanong sa'kin ni Agnes nang maupo siya sa tapat ko d
