"Frida," ang siyang kumawala sa mga labi niya pagkatapos niyang bumitaw sa masuyong halik na iyon. Para akong lumutang sa ere na hindi na inintindi ang pangalang nabanggit niya. Parang sumugat sa puso ko ang halik niyang iyon. Kumalabog ang puso ko nang maalala kung paano ako halikan ng mga hayop kanina. Ang mga laway nilang kumalat sa leeg at pisngi ko, natuyo na sa balat ko. Nakakadiri! Sanay naman ako sa mga pambabastos dahil nga parte iyon ng trabaho ko pero hindi naman ang tulad kanina! Wala pang kahit sino o costumer na nagtangkang halikan ako! Para na akong mamamatay kanina! Hindi ko naman ugaling manakit pero nagawa ko! Kung natuloy man ang panggagahasa nila sa sakin, baka hindi na ako makalabas pa ng buhay roon! "Shhh. I'm sorry. I'm sorry. Don't cry. Hush now." Natulala ako kay Cosimo sa masuyong mga sinabi niya. Marahan niyang hinahawakan ang mukha ko na par
Nagising ako sa silaw ng liwanag na pilit pumapasok sa mga mata ko. Imiktad ako sa sakit ng ulo. Parang pinupokpok ang sentido ko. Ang bigat ng pakiramdam ko na para akong lalagnatin.Nang dumilat ako, nanlaki ang mga mata ko nang mahanap ang sariling nakadapa sa ibabaw ng lalaki. Agad kumalabog ang puso ko. Tumingala ako at mas lalong nataranta nang makita si Cosimo, mahimbing na natutulog.Then naalala ko kung anong nangyari kagabi. Lahat-lahat ng nangyari na puro lang naman kamalasan. Pati ito. Mariin akong napapikit at parang gustong sabunutan ang sarili sa kung anong ginawa namin nitong lalaking 'to.Seryoso, Liana? Binigay mo ang sarili mo sa lalaking 'yan? 'Di ba dapat kay Aldrio lang? Bakit mo hinayaang siya ang makauna sa 'yo?!Tumiim ang bagang ko. Mariin kong kinamot ang ulo, nagpipigil na baka masabunutan ko ang sarili sa pagiging pakawala!Huminga ako nang malalim pagkatapos ay dahan-dahang bumaba mula sa ibabaw ni Cosimo.
Marami nang mga tao rito sa mansion ng mga Melgarejo. Maingay ang pool area dahil doon ang pinaka-venue ng event. Kanina pa nag-start ang celebration ni Caius. Nabati ko na rin siya at nakapagbigay ng mamahaling regalo na kay Lucas naman talaga galing, hindi sakin. "You're so alone here, dear. Don't you like to get along with them outside?" tanong ni Ma'am Encarnacion. Ramdam ko kasing hindi maayos ang pakikitungo sakin ni Caius. Hindi naman niya ako binabastos. Hindi lang talaga siya ngumingiti. Naalala ko tuloy noong sinumbong ko siya sa Mama niya. Baka iyon ang dahilan ng pagiging mailap niya sakin. Ngumiti ako. "I'll just stay here. I'm waiting for Cosimo, Tita." Kahit hindi naman. Anong pakialam ko sa lalaking 'yon? Kung pwede nga lang, hindi ko na siya makita kahit kailan. Babalik lang sakin ang nangyari samin sa kotse niya. Parang hindi ko kayang sikmurahin. Nanliliit na ako sa sarili ko matapos 'yon. Parang napaka-easy to get ko naman kasi na ang bilis kong mag-give i
Hindi ko inasahan iyon. Akala ko, ako ang kakampihan niya. Parang kanina lang maayos kaming nag-usap tapos ngayon, balik sa samaan ng loob na naman kami? Tumalim pa ang tingin niya sakin bago siya tumalikod at binuhat ang sarili para makaahon sa tubig. Tinulungan pa siya no'ng babae sa pamamagitan ng pagkapit sa kaniyang braso. Pairap akong umiwas at natawa na lang sa natunghayan. Ako itong fiancee niya pero hindi man lang ako tinalungan. Inuna pa ang ibang tao. "Frida! Are you okay?" Lumapit ang dalawang babaeng nakaaway ko kanina sa babaeng 'yon. Frida? Parang familiar ang pangalan. Hindi ko lang maisip kung saan o kailan ko narinig. "What happened?" Tumatakbong dumating si Casnu. Nang makita ako, agad niya akong dinaluhan. "Elysia!" Umupo siya sa gilid ng pool at in-extend ang kamay niya para abutin ako. Sinulyapan ko si Cosimo na ngayon ay nakatayo na at kinakausap iyong babaeng nagngangalang Frida. Nakahawa
Natapos ang kasal na siyang hinihintay ng lahat. Napagtagumpayan ko rin ang unang gabi kasama siya sa iisang kwarto. Sa buong oras na flight namin papuntang Maldives sakay ng isang private jet, inisip ko lang ang sinabi niyang portrait kagabi. Gusto niyang gawan ko siya ng portrait niya bilang wedding gift ko raw. Required bang may wedding gift? Noong kinasal naman sina Mama at Papa, wala silang palitan ng regalo. Wala kaming imikan sa isa't isa hanggang sa makarating na kami sa destinasyon. Akala ko medyo magiging close kami since nagtabi na kami sa iisang kama. Nag-expect din kasi ako dahil maganda ang pakikitungo niya sakin noong araw ng kasal. Nakakapanibago nga lang. Considering what happened at Caius' birthday party, naka-move on na siya. Kung sabagay, mahigit isang Linggo na rin naman ang nakalipas mula nang gabing 'yon. I'm sure marami pa siyang kailangan isipin na mas importante kaysa sa galit niya sakin. "Are you okay?" tanong niya nang mapatingin s
"Bakit ka tumawag?" Tanong ko kay Elysia pagpasok ko sa kwarto namin ni Cosimo. Ni-lock ko ang pinto at kinalma muna ang sarili bago tumawag. Sa social media niya ako kinontak at f-in-ollow pa 'ko. Nasa kwarto niya siya. Nakaupo sa paanan ng kama at hawak lang ang telepono. Sa picture ko lang siya nakikita noon at first time niya ring makita ako ngayon. 'Di ko alam kung bakit sinasabi ni Lucas na magkamukha kami, e, hindi ko naman makita ang sarili ko sa kaniya. Pareho lang kaming kulot ang buhok. Maputi siya sa pictures pero morena pala talaga siya. Baka nagpa-tanned skin? Uso naman iyon sa America, 'di ba? "Why? You don't want me to interrupt your dream-come-true vacation? Are you enjoying the life pretending as me, huh?" Nakataas ang isang kilay na tanong niya. Tila nang-aasar ito. Kumunot ang noo ko at umupo nang tuwid sa kama. Sinandal ko nang maayos ang likod sa headboard. "Hindi sa ganoon... May problema ka ba sakin?" Huwag naman niyang ipamukha na parang ako lang an
Kakarating lang namin sa islang binida sakin ni Fred. Pagbaba ko pa lang sa bangka, para bang hinihila ako pabalik sa kung saan ako umalis. Ang bigat ng loob ko. Nagpaulit-ulit sa aking isipan ang naging reaksyon ni Cosimo habang papalayo ako. Papaano niya natunugang tumakas ako? Halos dalawang minuto lang naman ang pagitan simula nang lumabas ako sa banyo hanggang sa sumampa sa bangka ni Fred. Isa pa, bakit pa niya ako hahabulin? Wala ba siyang tiwala na babalik din ako? Sa edad kong 'to, marunong naman akong mag-ingat para sa sarili. Hindi na ako kailangan pang bantayan! Higit isang oras kong nakasama ang pamilya ni Fred bago sila humiwalay saming dalawa. Mababait sila kahit na bagong kakilala lang ako. Na-realize ko na hindi naman lahat ng Chinese masungit. Ganoon kasi ang pagka-percieve ko sa kanila noon. "Do you know how to swim?" tanong niya nang magsimula na kaming maghubad para lumusong sa tubig
Parang naging mailap kami sa isa't isa kinabukasan. Hindi ko alam kung galit pa ba siya sakin o ako lang talaga itong umiiwas. Naging conscious na kasi ako sa mga kilos ko matapos niya 'kong sabihang immature. Sobra ang pag-iisip ko kung ano bang nagawa ko kahapon na masasabing isip-bata. Pinagtuunan ko talaga ng oras ang pag-iisip. Hindi ko kasi matanggap na sinabihan niya ako ng ganoon. Nakikita ko kasi ang sarili ko bilang mature na. "Nagsimula akong magtrabaho, 18 years old! Nagtitinda pa ako ng yema at graham balls sa mga kaklase ko noong highschool! Breadwinner ako sa edad kong 'to kaya malaking insulto sakin na sinabihan niya 'kong immature!" Pasinghal akong nagkwento kay Lucas sa video call. Nasa seashore ako ngayon at malayo ang bantay. Wala rito si Cosimo, nandoon sa villa, busy pa rin sa gadgets niya. Napailing siya. Tinatamad na tiningnan niya 'ko. "I have no luxury of maturity in me even at
Tatlong oras nang naghihintay si Cosimo pero hindi na sa labas ng building. Nakonsensya naman si Liana sa kaniya kaya inabisuhan niya itong pumasok at doon na lang maghintay nang maging kumportable naman siya kahit papaano. Cosimo fought his sleepiness the whole time because of boredom. Kapag nahuhulog na ang kaniyang ulo, ilalabas na niya ang cell phone para aliwin pansamantala ang sarili. Pero hindi naman siya interesado sa telepono kaya sumusulyap-sulyap pa rin siya kay Liana. Tanaw niya lang kasi ang dalaga sa loob ng office dahil glass wall lang ang partition habang siya naman ay nakaupo sa waiting bench. May mga oras na nagtatama ang tingin nilang dalawa. Mas tumatyaga tuloy si Cosimo na maghintay sa pag-iisip na chini-check pa rin siya ni Liana kung kumusta na siya sa kinauupuan. She's busy inside and Cosimo understands that. May kausap siyang isa pang attorney. Palagay niya'y attorney ni Mrs. Thompson iyon. Kausap din nila ang mga tao sa Consulate. Nakasandal, buka ang mg
Dahan-dahang tumayo si Cosimo. Hindi niya kasi alam kung ano ang gagawin. Gusto niyang takbuhin ang pagitan nila at yakapin si Liana nang mahigpit, pero nag-aalala siya na baka itulak lang siya nito palayo. He's anxious. Hindi naman siya ganito noon kahit pa iharap sa mga bigating kasyoso sa negosyo. Hindi siya kailanman nag-alala sa kahihinatnan ng gagawing aksyon. Ngayon lang siya nag-ingat sa mga kilos. Pakiramdam niya, konting kibot ay maiirita ito. He couldn't even say a word. Nagbabara ang lalamunan niya. Siguro ay dahil natatakot siya. Lalo na at kakaiba ang naging reaksyon ni Liana. She looks disappointed and mad. Kung talagang hindi siya nito iniiwasan, tumakbo na sana ito para yakapin siya. Pero hindi. Naestatwa si Liana sa kinatatayuan. Nakaparte ang mga labi at namimilog ang mga mata. "Bakit ka nandito?" tanong niya sa mahinang boses pero may pagbabanta. He swallowed the lump in his throat. It hurts him. Iyon ang unang tinanong sa kaniya imbis na kumustahin siya. Tala
"She left you but you're still looking for her? Are you thinking?!" "She didn't left me! You manipulated her and used your power to push her through!"Encar sneered. "I didn't manipulate her. She asked for something she could benefit from in exchange of leaving you. She asked for money."Tumiim ang bagang ni Cosimo at kinuyom ang mga palad sa sobrang galit. "You're lying!""That's the truth, son. If your love for her is deep, don't expect that she will love you the same intensity as how you do. Her love is shallow," seryosong saad ng ina sa kalmadong paraan ngunit mariin ang tingin sa kaniya. Nawalan ng sagot si Cosimo para roon. Natigilan siya. Masakit ang sinabi ng ina pero ayaw niyang maniwala. Mahal siya ni Liana. Magpapakasal na sila. Ang dapat niyang sisihin sa mga oras na iyon ay ang kaniyang ina. Kung talaga ngang pinagpalit siya ni Liana sa pera, iyon ay dahil sa pagmamanipula. He shook his head in disbelief. Pumatak nanaman ang panibagong luha habang sinisikap niyang maka
It was fulfilling. Lahat ng sakit at bigat ng loob ni Cosimo sa pamilya, gumaan nang makita niya lang si Liana. Ngayong pinagmamasdan niya ang pinakamamahal niyang babae na natutulog sa kaniyang mga bisig, kuntento na siya. Hindi niya maisip kung anong magiging buhay niya kung wala si Liana. Siya lang ang bukod tanging magiging ilaw ng kaniyang tahanan. Siya lang ang kaniyang uuwian at magiging pahinga sa nakakapagod na mundo. He embraces her. Mainit ang pagsasalo ng kanilang mga hubad na katawan sa ilalim ng kumot. Napangiti siya nang marinig ang mahinang paghilik ni Liana. "She must be tired," isip-isip niya. Nakailang ulit sila ng gabing iyon pero hindi makatulog si Cosimo. Marami siyang iniisip. He's wondering of what future awaits him but he's so certain that he will do everything in able to give Liana a great future. Kailangan niya lang gawin ay magsimula ulit. He has the skills. Hindi naman masakit sa pride niya kung magsisimula siya bilang empleyado. Kakayanin niya lahat
"The guards are everywhere. How can I do it?!" Cosimo frustrating said as he paced back and forth. Bumuntonghininga na lang si Slayne. Napasapo ng noo si Hateur. Napagplanuhan na nila ito noong isang Linggo pa pero hindi nila inaasahan na may mga bodyguards pa lang ipapadala si Madame Encarnacion. "Aren't Tita being too much? Mahal ka ba talaga ng mommy mo?" tanong ni Slayne. Hindi ito oras para magbiro kaya sinamaan siya ng tingin ni Cosimo. Kailangan nilang mag-isip ng iba pang paraan para maitakas ang kaibigan nilang ayaw magpakasal. Pero bago nila magawa iyon, kailangan muna nilang takasan ang bantay. "Mom's calling." Casnu announced while looking at his phone screen. Napapikit sila nang mariin. "30 minutes before the ceremony." Rubio reminded them. Bumuga ng hininga si Cosimo. Hindi 'to matatapos kapag tumakas siya. Might as well face it. Duwag lang ang tumatakbo sa problema. Sinuot na niya ang kaniyang suit jacket. Naalarma naman ang mga groomsmen. "Woah! Papakas
Para kay Cosimo, nakahanap na siya ng pahinga sa lahat ng pagod niya. It's the life he's been asking for. Kahit na palagi silang nag-aaway at hindi nagkakaintindihan noong una, naging mabuti naman ang pagsasama nila kalaunan. He's contented. Masaya siya na sa wakas may tao nang naghihintay sa pag-uwi niya at magtatanong kung kumusta ang kaniyang buong araw. Cosimo felt whole whenever he's with Liana. It's the tranquility he's feeling as his condo became paradise with only his wife's presence. Kaya ganoon na lang ang naging galit niya nang malaman ang buong pagkatao ng pinakasalan. He felt like a fool for not finding it out. Pakiramdam niya tinraydor siya. Hindi siya makapaniwalang nagpaloko siya sa loob ng anim na buwan. "Cosimo." "Don't fucking say my name, you whore!" He had enough. Lumabas na lang ang masakit na salitang iyon sa kaniyang bibig nang hindi niya inaasahan. He's breathing heavily and even though he's eyes are intense, behind it is regret. He knew that he shouldn't h
Third Person Point of ViewNaghihikahos na pinasok ni Amorsolla ang mansyon ng pamilyang Melgarejo. Kabababa lang nito sa sasakyan, hinihingal at parang madadapa pa sa sobrang pagmamadali. "Nasa office niya po si Madame," turo ng kasambahay. Pinilit niyang lakarin ang opisina ng kaibigan hanggang sa makakaya. Nanginginig siya. Pinagpapawisan na rin nang malamig. Kalaunan, nakarating din siya. Naabutan niya ang kaibigang nagbabasa ng magazine pagpasok niya sa opisina nito. "Oh, Amorsolla?" takha ni Encarnacion nang makita niya ito sa hindi inaasahang pagkakataon. Tila naubos na ang lakas ni Amorsolla at napaupo na ito sa sahig. Tears fell down on her cheek nonstop as if she didn't cry on her way there. Encarnacion got worried and immediately went to pick her up from the floor. She held her shoulders. "What happened to you?!" she asked a bit loud.Ramdam niya ang panginginig nito kaya mas lalo siyang nabahala. Natataranta siya sa kalagayan ng kaibigan pero kailangan niyang huminah
Suot ang caramel trousers at cream long sleeve blouse, tumulak na ako papuntang Casa de Saros. 7 PM pa lang naman. Sasakto ako sa oras ng usapan. Matagal kong pinag-isipan kung pupunta ba ako o hindi. Pakiramdam ko kasi pambabastos kapag hindi ko sinipot ang ginang. Gusto niya akong makausap at maghihintay siya sa akin. Mahal ang oras niya kaya ngayong naglaan siya para sa akin, sino ako para sayangin iyon? Like what I've said, I want to do anything in order for her to be in favor of me. Kung madi-disappoint ko siya ngayon, baka hindi na magbago ang tingin niya sa akin kahit kailan.Hindi naging maganda ang huling pagkikita naming dalawa. Pero ako naman ang may kasalanan kaya dapat ako ang nakikipag-ayos. Tatanggapin ko ang galit niya kung sakali mang mag-init ang dugo niya sakin ngayon. Gusto ko lang makapag-usap kami bago ako ikasal sa anak niya. Kailangan ko siyang galangin dahil kahit anong mangyari, ina pa rin siya ni Cosimo. "Do you have any reservation, Ma'am?" tanong ng atte
Cosimo gave me assurance that he loves me and will marry me after he cleared his issues with Frida. Kahit na wala siyang pinanghahawakang salita mula sakin na mahal ko siya at umaasa ako sa pinangako niya, alam kong tutuparin niya iyon. Mahal niya ako. Wala na akong dapat pang ipagdalawang isip. Kakalimutan ko lahat. Wala na akong pakialam kung anong pwedeng gawin ng magulang niya sa amin. Balang araw, matatanggap din nila ako. Ipipilit ko ang sarili ko sa kanila. Pagtatyagaan ko. Aayusin ko ang sarili para kahit papaano hindi nila ako ikahiya. Makakatulong din ako sa negosyo nila. Iyon naman ang gusto nila, hindi ba? Someone who can bring something for the growth of their wealth."Magpapakasal kayo?" tanong ni Mama nang makaupo na siya sa hapag. Sabay-sabay kaming kakain ng tanghalian ngayon. Kakaalis lang ni Cosimo kanina at naabutan pa siya nina Mama. Wala rin namang problema dahil nakabihis na siya at paalis na. Kaya lang, nagtagal pa siya rito para makipag-usap kay Mama. Hindi k