มหาวิทยาลัย Mเมื่อถึงเวลาที่นัดกับนับดาวเอาไว้รถสปอร์ตคันหรูก็พุ่งทะยานเข้ามาในมหาวิทยาลัยด้วยความเร็วระดับปานกลาง เพราะตามท้องถนนเต็มไปด้วยนักศึกษาที่นัดกันมาทำรายงานหรือเคลียร์งานกันในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ รถคันหรูหยุดลงหน้าคณะบัญชีพร้อมกับสายตาคมกริบสอดส่ายสายตามองหาเมียตัวน้อยที่ก่อนหน้านี้โทรมาบอกว่าจะออกมายืนรอตรงถนนหน้าคณะ แต่เมื่อเขามาถึงกลับไร้วี่แววของนับดาว“หายไปไหนกันนะ” พึมพำเสียงเบาอยู่คนเดียวก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหานับดาว แต่ไม่ว่าจะโทรหาสักกี่สายก็ไร้การตอบกลับจากปลายสาย เก้าทัพจึงตัดสินใจเปิดประตูรถลงมาแล้วเดินเข้าไปที่หน้าคณะทันทีด้วยความร้อนใจเมื่อนับดาวไม่ยอมรับสายเขาเลย“ขอโทษนะครับไม่ทราบว่ารู้จักนับดาวไหมครับ”เมื่อเดินมาถึงโต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะเก้าทัพก็ตรงเข้าไปถามเด็กสาวแปลกหน้าคนหนึ่งที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเงียบ ๆ อยู่คนเดียว แต่เมื่อใบหน้าภายใต้แว่นตาหนาเตอะเงยหน้าขึ้นมาตามคำเรียกเด็กสาวก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะผู้ชายคนนี้คือพี่เก้าทัพที่เธอแอบปลื้มมาตั้งแต่สมัยเข้าเรียนปีหนึ่งจนกระทั่งตอนนี้ที่เธออยู่ชั้นปีที่สามเธอก็ยังคงติดตามเขาผ่าน IG
เก้าทัพค่อย ๆ วางนับดาวลงบนเตียงใหญ่อย่างอ่อนโยน วันนี้ทางสะดวกไร้ลูกน้อยเป็นอุปสรรคเขาจะฟัดเมียให้ช้ำไปทั้งตัวเลย ทรมานมาเป็นอาทิตย์จนแทบจะลงแดงราวกับว่านับดาวคือสารเสพติดที่เขาไม่มีวันเลิกได้ จะให้พาเมียแอบไปแซ่บที่อื่นลูกก็คอยจับผิดอยู่เรื่อยทำให้เจ้าลูกชายของเขาหดลงทุกวัน เพราะไม่ได้ใช้งาน แต่วันนี้โอกาสดีน้องสาวเจ้ากองทัพตัวแสบต้องมาแล้วแหละมีลูกชายคนเดียวก็แสบซนชวนปวดหัว ขอลูกสาวมาปลอบใจพ่อหน่อยก็แล้วกัน“ปิดตาทำไม ลืมตาขึ้นมาสิคะที่รัก ลืมตามามองพี่ให้เต็ม ๆ ตานับจะได้ชินกับทุกส่วนบนร่างกายของพี่”เก้าทัพบอกนับดาวเสียงกระเส่าด้วยอารมณ์กระสันที่กำลังก่อตัวขึ้นจนเจ้าลูกชายของเขาแข็งกร้าวพร้อมที่จะเข้าไปสัมผัสกับร่องนุ่ม ๆ ของนับดาว เมื่อได้ยินดังนั้นนับดาวที่หลับตาอยู่ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาช้า ๆ ก่อนที่ดวงตากลมโตจะปะทะเข้ากับความใหญ่โตของท่อนเอ็นยักษ์ ใบหน้าเนียนใสก็พลันแดงระเรื่ออย่างห้ามไม่อยู่“มองแต่ตาไม่ได้นะคะ มือก็ต้องลูบด้วยจะได้ชิน”ไม่พูดเปล่าแต่เก้าทัพจับมือของนับดาวมาวางบนแผงอกที่เต็มไปด้วยซิกซ์แพ็กของตัวเองก่อนที่มือบางของนับดาวจะลูบไล้แผงอกแกร่งนั้นเบา ๆ เก้าทัพก็ถึง
เช้าวันต่อมานับดาวตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งร่างกาย เพราะเมื่อคืนพี่เก้าทัพจัดหนัดจัดเต็มเสียจนเธอช้ำไปทั้งตัวกว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืนกว่าแถมเธอยังสลบคาอกพี่เก้าทัพอีกด้วย นับดาวก้มลงไปหอมแก้มเก้าทัพที่นอนอยู่ข้างกันเบา ๆ ก่อนที่จะพยุงตัวลุกขึ้นแล้วค่อย ๆ ย่องเบาเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวลงไปเตรียมมื้อเช้าให้เก้าทัพแกรก แอดเสียงเปิดประตูดังขึ้น แต่เก้าทัพยังคงนอนหลับสบาย กฤษฎิ์ปล่อยหลานน้อยลงบนพื้นก่อนที่กองทัพจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ในมือของเด็กชายมีปืนฉีดน้ำที่กองทัพอ้อนให้ปู่ซื้อให้เมื่อวาน เด็กน้อยค่อย ๆ ย่องเบามาที่เตียงหลังใหญ่แล้วปีนขึ้นมาเบา ๆ เพื่อไม่ให้บิดารู้สึกตัวว่ากำลังถูกจู่โจมจากศัตรูตัวฉกาจ ก่อนที่ตั้งท่าจะยิงปืนฉีดน้ำใส่บิดา แต่เก้าทัพที่ถูกฝึกวิชาป้องกันตัวมาอย่างดีลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างก่อนที่ขายาวจะเผลอถีบลูกชายตัวน้อยจนกลิ้งหล่นลงเตียงดัง...ตุ้บเก้าทัพรีบลุกขึ้นมาทันทีก่อนที่จะมองไปบนพื้นที่มีเด็กชายกองทัพนอนแอ้งแม้งอยู่มือใหญ่ยกขึ้นมาปิดปากเอาไว้ด้วยความตกใจที่เผลอถีบลูกชายจนตกเตียง ก่อนที่จะรีบลงจากเตียงลงไปนั่ง
หลายวันต่อมาโรงเรียนอนุบาล“พี่ทัพครับเก้ามาแล้ว”เมื่อเดินมาถึงหน้าโรงเรียนเก้าทัพก็ป้องปากร้องเรียกลูกชายตัวน้อยที่กำลังวิ่งเล่นกับเพื่อน ๆ อย่างสนุกสานก่อนที่สองขาเล็กจะหยุดชะงักและหันมาหาบิดา กองทัพหันกลับไปหยิบกระเป๋านักเรียนมาสะพายหลังแล้วโบกมือลาเพื่อนพร้อมกับส่งจูบให้สาว ๆ ที่ส่งยิ้มหวานมาให้ความแพรวพราวของเด็กชายกองทัพทำเอาเก้าทัพถึงกับกะพริบตาปริบ ๆ กับความเจ้าเสน่ห์ของลูกชายที่ส่งจูบทิ้งท้ายให้สาว ๆ ก่อนที่เก้าทัพจะนั่งยอง ๆ มือใหญ่ก็อ้าแขนออกกว้างเพื่อรอรับลูกชายตัวน้อยที่กำลังวิ่งดุกดิกตรงมาเข้าสู่อ้อมกอดแต่กลับพบว่าฟิ้ววววววว...แอรก แอรก แอรกกองทัพวิ่งเลยบิดาไปโดยที่ไม่สนใจจะเข้ามาให้บิดากอดเลยสักนิดสองขาเล็กวิ่งอย่างเร็วไปหาจินก่อนที่จะโถมตัวเข้ากอดขาของจิน อย่างแรง มือใหญ่ของเก้าทัพที่อ้าแขนรอรับลูกชายถึงกับรีบหุบลงทันทีด้วยความเก้อเขินกับสายตาของบรรดาคุณแม่ที่มองมาที่เขายิ้ม ๆ เมื่อเขาโดนลูกชายตัวแสบเมินอย่างไม่ไยดีพี่ทัพนะพี่ทัพ สามวันดีสี่วันไข้ ดูสินกเลย วันนี้ยังไม่ได้กอดลูกเลยสักครั้งคุณพ่อยังหนุ่มบึนปากทำหน้างอในขณะที่กองทัพเงยหน้าขึ้นมองหน้าจินพร้อมกับส่ง
เอี๊ยดเสียงล้อรถบดกับพื้นสนามเสียงดังลั่นไปทั่วบริเวณก่อนที่รถซูเปอร์คาร์คันหรูจะหยุดลง กองทัพเมื่อเห็นรถจอดสนิทก็ดิ้นจะลงจากอ้อมแขนของพอร์ชที่อุ้มอยู่ ก่อนที่พอร์ชจะยอมปล่อยหลานลงบนพื้นซึ่งกองทัพก็ไม่รอช้ารีบวิ่งดุกดิกเข้าไปหาบิดาทันทีด้วยความปลาบปลื้มใจที่บิดาสามารถเอาชนะคู่แข่งจนขาดลอยพ่อเก้าของเขาเก่งที่สุดเลยเก้าทัพเมื่อเห็นลูกชายตัวน้อยวิ่งมาหาก็รีบนั่งลงสองแขนอ้าออกกว้างเพื่อรอรับลูกชายตัวน้อยซึ่งครั้งนี้เก้าทัพไม่นกอีกต่อไป เมื่อกองทัพโผเข้าสู่อ้อมกอดของบิดาเต็มรักด้วยความดีใจและปลื้มใจในตัวบิดาที่เจ้าตัวยกย่องให้เป็นไอดอลไปแล้ว“เก้าเก่งที่สุดเลย พี่ทัพชอบเวลาที่เก้าแข่งรถมาก ๆ” เด็กน้อยชมบิดาเสียงใสก่อนที่เก้าทัพจะทำแก้มป่องแล้วยื่นมาตรงหน้าลูกชายเพื่อขอรางวัลแห่งชัยชนะในครั้งนี้ทำดีมันก็ต้องมีรางวัลกันสักหน่อยจริงไหมครับทุกคน“เก้าแข่งรถชนะทั้งทีพี่ทัพจะไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอครับ”คำขอของบิดาทำเอากองทัพแอบลังเลอยู่ไม่น้อย แต่สุดท้ายปากเล็กนุ่ม ๆ ก็ยื่นไปประทับบนแก้มของบิดาฟอดใหญ่ทำเอาเก้าทัพถึงกับยิ้มกว้างด้วยความดีใจเมื่อลูกชายยอมหอมแก้มของเขา ภาพความน่ารักของสองพ่อทำเอ
โรงเรียนอนุบาลเป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วที่กองทัพเข้ามาเป็นครอบครัวพ่อลูกกับเก้าทัพซึ่งวันนี้เก้าทัพก็มารับลูกชายด้วยตัวเองเหมือนเช่นเคยและเจ้าตัวแสบของเขาก็ยังไม่เคยเอ่ยปากเรียกเขาว่าพ่อเลยสักครั้ง เด็กน้อยยังคงเรียกแค่เก้าเหมือนเดิมประหนึ่งว่าพ่อคือเพื่อนเล่นที่พี่ทัพมักจะเล่นเพื่อนแบบเขาอยู่เสมอ“พี่ทัพครับ” เมื่อเดินออกมาหน้าโรงเรียนเก้าทัพก็กวักมือเรียกลูกชายที่เดินคุยมากับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารักเชียว ก่อนที่กองทัพจะวิ่งดุกดิกเข้ามาหาเก้าทัพแล้วแบมือมาตรงหน้าทำเอาเก้าทัพถึงกับงงว่าลูกชายต้องการขออะไรจากเขา“เก้าพี่ทัพขอตังค์หน่อยจะเอาไปซื้อขนมเลี้ยงใบเฟิร์น”คำขอของลูกชายทำเอาเก้าทัพถึงกับทำหน้าเหวอออกมาด้วยความคิดไม่ถึงว่าตัวแค่นี้จะซื้อขนมเลี้ยงสาวเสียแล้วในขณะที่สาวน้อยใบเฟิร์นยืนรอลูกชายของเขาด้วยรอยยิ้มหวานทำเอาเก้าทัพรีบควักเงินให้ลูกชายทันที เมื่อได้เงินแล้วกองทัพก็เดินไปคว้าแขนของใบเฟิร์นพาเดินไปซื้อขนม เก้าทัพได้แต่ถอนหายใจกับความช่างหว่านเสน่ห์ของลูกชายโตมานี่ไม่ต้องคิดเลยหญิงตบกันแย่งชัวร์“กินให้อร่อยนะ เดี๋ยววันหลังทัพเลี้ยงอีก พ่อทัพรวยจะกินเยอะแค่ไหนก็ได้”
เมื่อนับดาวไม่อยู่เก้าทัพก็อาสาเป็นคนทำมื้อเช้าให้ลูกชายตัวน้อยโดยที่จินกับฮารุมีหน้าที่วิ่งไล่จับกองทัพที่วิ่งซนไปทั่วห้องนอนให้มาอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน ซึ่งกว่าจะเสร็จเรียบร้อยจินกับฮารุตัวก็เลอะเต็มไปด้วยแป้งฝุ่นจากฝีมือของกองทัพที่เทแป้งฝุ่นใส่สองหนุ่มบอดี้การ์ดด้วยความสนุกสนาน“มาครับพี่ทัพ มื้อเช้าวันนี้เก้าทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับ ไข่เจียวหมูสับและก็หมูทอดกระเทียมของโปรดพี่ทัพด้วยนะ”เก้าทัพเลื่อนเก้าอี้ให้ลูกชายตัวน้อยที่รีบปีนขึ้นมานั่งก่อนที่จะมองอาหารตรงหน้าด้วยสายตาที่ไม่ไว้วางใจ เพราะตั้งแต่ที่มาใช้ชีวิตอยู่เป็นครอบครัวเดียวกัน เก้าทัพยังไม่เคยทำอาหารให้กองทัพกินเลยสักครั้งส่วนใหญ่จะเป็นฝีมือของแม่นับดาวที่กองทัพคุ้นชินรสมืออยู่แล้วว่าแม่ทำอาหารอร่อยเพียงใดกลิ่นอาหารที่หอมโชยลอยมาเตะจมูกทำเอากองทัพแอบกลืนน้ำลายด้วยความหิว เพราะมื้อเช้าเป็นมื้อแรกของวัน กองทัพจัดเป็นเด็กที่ไม่เคยอดมื้อเช้าเลยสักครั้ง เก้าทัพเมื่อเห็นลูกชายนั่งจ้องอาหารด้วยความระแวงเขาก็ลงมือตักแกงจืดมาใส่บนจานของลูกชายที่เงยหน้ามองบิดาด้วยความไม่ไว้ใจ“กินได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ไม่ใช่ว่าแอบแกล้งทัพนะเก้า” กองท
หลังจากที่กลับมาที่โต๊ะแล้วเก้าทัพก็นั่งคุยกับพอร์ชต่ออีกครึ่งชั่วโมงก็ขอตัวกลับ เพราะนี่ก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ปกติเวลานี้คือเวลาเข้านอนของเด็กชายกองทัพ แต่วันนี้ลูกชายตัวน้อยกลับไม่รู้สึกง่วงแต่อย่างใด เพราะขุนพลหอบของเล่นกลับมาฝากหลานที่ยิ้มร่าด้วยความดีใจเมื่อเห็นของเล่นมากมายที่ลุงขุนพลซื้อมาฝาก“แล้วเจอกันเพื่อน”เก้าทัพโบกมือลาพอร์ชพร้อมกับเด็กชายกองทัพที่ทั้งโบกมือพร้อมทั้งส่งจูบให้คุณป้าคนสวยตามประสาเด็กน้อยก่อนที่สองพ่อลูกจะเดินจูงมือกันออกมาจากผับ ซึ่งกองทัพก็ไม่ได้อยู่นิ่ง ๆ วิ่งอ้อมหน้าอ้อมหลังบิดาด้วยความซุกซนตลอดทางเดินจนตอนนี้กลายเป็นว่าวิ่งเล่นไปมาตามถนนโดยที่มีเก้าทัพคอยวิ่งไล่ตามด้วยความเป็นห่วงณ ลานจอดรถมีใครบางคนที่กำลังสตาร์ตรถรอจังหวะอยู่แล้วกระตุกยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจเมื่อเห็นกองทัพวิ่งเล่นอยู่บนทางเดินที่ไร้ผู้คน ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีมากสำหรับบอสที่จะได้แก้แค้นเก้าทัพที่บังอาจเอาปืนมายิงขู่เขาในผับแค้นนี้ต้องชำระเขาไม่ยอมถูกหยามศักดิ์ศรีโดยที่ไม่ได้แก้แค้นอย่างแน่นอน“พี่ทัพครับระวังรถด้วยนะครับลูก”เก้าทัพร้องบอกลูกน้อยด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้กองทัพวิ่งโฉบไ
วันเวลาที่ผ่านไปเร็วราวกับเข็มนาฬิกาที่ไม่เคยหยุดเดินทำให้ตอนนี้กองทัพกับพราวฟ้าใกล้จะจบปีการศึกษาแล้วซึ่งสำหรับกองทัพเมื่อจบชั้นประถมศึกษาปีที่หกเขาก็ต้องไปเรียนต่อในชั้นมัธยมต่อไปซึ่งยังไม่แน่ว่าจะได้เรียนที่ไหน ตอนนี้เก้าทัพกำลังนั่งอยู่ตรงหน้าบิดาในห้องทำงาน เขามาที่นี่เพื่อมาขอคำปรึกษาจากบิดาถึงเรื่องเรียนต่อของลูกชายตัวน้อยที่กำลังจะก้าวข้ามผ่านวัยเด็กไปสู่การเป็นวัยรุ่นอย่างเต็มตัว“ผมอยากให้ลูกไปเรียนต่อมัธยมที่เมืองนอกพ่อมีความคิดเห็นว่าอย่างไรบ้างครับ” เก้าทัพถามบิดาที่นั่งอยู่ตรงหน้าก่อนที่กฤษฎิ์จะมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความครุ่นคิด เพราะตัวเขาเองก็ส่งเก้าทัพไปเรียนต่อที่เมืองนอกเช่นกัน แต่เป็นการส่งไปเรียนหลังจากที่เก้าทัพเรียนจบปริญญาตรีที่เมืองไทยแล้ว แต่เก้าทัพกลับคิดต่างจากเขาคือให้ส่งเจ้ากองทัพไปตั้งแต่ยังเด็ก“ทนคิดถึงลูกไหวไหมล่ะ” คำถามของบิดาทำให้เก้าทัพถึงกับยิ้มออกมาน้อย ๆ เพราะคำถามแบบนี้นั่นก็หมายความว่าบิดาของเขาเห็นด้วยกับการที่เขาจะส่งกองทัพไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ“คิดถึงสิครับ คิดถึงมากด้วย แต่เก้าก็อยากให้พี่ทัพไปเรียนรู้การใช้ชีวิตของการเป็นเด็กวัยรุ่นไปจนถ
หลายปีต่อมาพราวฟ้าเติบโตขึ้นมาเป็นอย่างดีท่ามกลางความรักและความเอาใจใส่จากนับดาวและเก้าทัพที่ดูแลลูกสาวด้วยตัวเอง หลังจากพราวฟ้าอายุได้สองขวบ กองทัพก็ให้นับดาวกลับไปเรียนมหาวิทยาลัยต่อ ส่วนเขาก็รับหน้าที่เป็นพ่อบ้านเลี้ยงลูกสาวตัวน้อยที่กำลังซนและยิ้มเก่งอย่างมีความสุข โดยที่มีพี่แก้มใสรับอาสาช่วยเลี้ยงในบางวันที่เก้าทัพต้องไปตรวจดูงานที่กาสิโนที่เขาชอบเอาลูกสาวไปฝากพี่แก้มใสให้ช่วยเลี้ยงเป็นเพราะว่าเก้าทัพไม่อยากรบกวนบิดามารดากับคุณแม่ปรานีที่อายุมากแล้ว ถึงท่านทั้งสามคนจะบอกว่าไม่เป็นไรก็ตาม เพราะลูกสาวเขาซนมากถึงมากที่สุดสงสัยเขาคงปล่อยให้อยู่กับพี่แก้มใสมากเกินไปเลยค่อนข้างซนและดื้อมากทีเดียว“พี่ทัพอย่าลืมไปส่งน้องที่ห้องเรียนด้วยนะคะ” นับดาวกำชับกองทัพที่โตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อวัยประถมหน้าตาดีจนเด็กสาวหลาย ๆ คนตกหลุมรักพากันซื้อขนมมาฝากแทบทุกวันที่กลับมาจากโรงเรียน กองทัพพยักหน้ารับคำสั่งของมารดาพร้อมกับจับมือเล็ก ๆ ของเด็กหญิงพราวฟ้ามากุมเอาไว้ ปีนี้พราวฟ้ากำลังจะขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง ส่วนกองทัพก็กำลังจะขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่หกซึ่งเก้าทัพให้ลูกทั้งสองคนเรียนในรั้วโรงเรีย
เช้าวันหนึ่งนับดาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า เพราะเมื่อคืนกว่าที่น้องพราวจะยอมเข้านอนเธอกับพี่เก้าทัพก็แทบจะหลับก่อนลูกสาวตัวน้อยเสียอีก เมื่อวานพราวฟ้านอนกลางวันตื่นอีกทีเกือบเย็นเลยทำให้ลูกสาวของเธอไม่ยอมหลับเสียทีส่วนกองทัพที่ตอนแรกเล่นกับน้องสาวอยู่ดี ๆ ก็นอนหลับคากองของเล่นจนเก้าทัพต้องอุ้มลูกชายไปส่งที่ห้องนอน“แอ๊ แอ๊ เก้า เก้า หม่ำ ๆ ๆ”เด็กหญิงพราวฟ้าในวัยสิบเดือนคลานซุกซนบนเตียงนอนใหญ่ไปมาอย่างอารมณ์ดี นี่ขนาดนอนดึกแล้วนะ แต่ลูกสาวเธอกลับตื่นแต่เช้าในขณะที่เธอเพิ่งลืมตาตื่น นับดาวฝืนร่างกายที่เหนื่อยล้าลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงข้าง ๆ ลูกสาวของเธอโดยมีพี่เก้าทัพที่กำลังหยอกล้อเล่นกับลูกสาวตัวน้อยอย่างอารมณ์ดี“ตื่นแล้วเหรอคะคนสวยของพี่เก้า” เก้าทัพเงยหน้าขึ้นมาแซวนับดาวที่ส่งยิ้มน้อย ๆ มาให้สองพ่อลูกก่อนที่เด็กหญิงพราวฟ้าจะค่อย ๆ คลานไปหามารดาที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ นับดาวที่เห็นเช่นนั้นรีบอุ้มลูกสาวขึ้นมาในอ้อมอกทันทีพร้อมกับกดจมูกลงบนแก้มป่องหอม ๆ ของลูกสาวอย่างแสนรักลูกสาวของเธอจ้ำม่ำเหลือเกิน“นับไปอาบน้ำเถอะค่ะเดี๋ยวพี่จะพาน้องพราวลงไปเล่นข้างล่างกับกองทัพรอพี่ทำม
โรงพยาบาล N“น้องพราวค้าบ” กองทัพร้องเรียกเด็กหญิงตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนของมารดาพร้อมกับยื่นนิ้วไปจิ้มแก้มเนียนนั้นอย่างรักใคร่ น้องสาวของเขาน่ารักมากแก้มป่อง ๆ เหมือนเขาเลย เด็กน้อยคิดในใจอย่างมีความสุขก่อนที่จะยื่นหน้าไปหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่“ดีใจไหมคะต่อไปพี่ทัพจะมีเพื่อนเล่นแล้วน้า” นับดาวถามลูกชายยิ้ม ๆ ในขณะที่กองทัพพยักหน้ารับคำมารดาด้วยความดีใจ เพราะต่อไปตนจะไม่ต้องเล่นของเล่นคนเดียวอีกแล้ว“พี่ทัพจะพาน้องพราวคนสวยไปเตะบอล ปั่นจักรยาน แล้วก็ขับรถแข่งด้วยกันนะค้าบ”กองทัพบอกเด็กหญิงตัวน้อยที่มองเขาด้วยดวงตากลมโตอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่ชายบอกในขณะที่นับดาวกับเก้าทัพได้แต่ส่งยิ้มแหย ๆ ให้กันเมื่อลูกชายตัวน้อยบอกว่าจะพาน้องสาวคนสวยไปเตะบอลแข่งรถ ซึ่งล้วนแต่เป็นกิจกรรมของเด็กผู้ชายทั้งสิ้นโตขึ้นนี่โตไปลูกสาวของพวกเขาคงห้าวแบบแมน ๆ คุยกันน่าดูแกรก แอด“น้องพราวหลานป้า ป้าแก้มมาแล้วลูก” ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับน้ำเสียงสดใสของแก้มใสที่วิ่งดุกดิกเข้ามาหาหลานสาวตัวน้อยด้วยความดีใจ โดยที่มีรามสูรกับกอหญ้าลูกชายลูกสาวฝาแฝดที่เดินตามหลังเข้ามาพร้อมวายุผู้เป็นสามี“น่ารักน่าชังจังเ
เวลาผ่านมาเรื่อย ๆ จนตอนนี้อายุครรภ์ของนับดาวก็ใกล้จะถึงกำหนดคลอดแล้วทั้งเก้าทัพและเด็กชายกองทัพต่างนั่งนับวันและตั้งตารอคอยลูกสาวและน้องสาวตัวน้อยที่จะออกมาลืมตาดูโลกในไม่ช้า โดยที่เก้าทัพไม่ได้ให้นับดาวอัลตราซาวนด์ เพราะเก้าทัพอยากลุ้นว่าเพศของลูกที่เขามีความมั่นใจมากว่าต้องเป็นลูกสาวอย่างแน่นอนจะถูกเหมือนที่เขาคาดเดาไหม“พี่จะรีบไปรีบกลับนะคะ”เก้าทัพก้มลงจูบหน้าผากมนของนับดาวอย่างแสนรักก่อนที่จะก้มลงจูบแก้มลูกชายตัวน้อยที่พองลมแก้มป่องรอให้ผู้เป็นบิดาหอมฟอดใหญ่อย่างรู้งาน เพราะไม่ว่าเก้าทัพจะไปไหนเด็กน้อยมักจะให้บิดาหอมแก้มก่อนไปเสมอจนติดเป็นนิสัย หากวันไหนที่บิดาลืมเด็กน้อยก็จะคิดค่าปรับเป็นของเล่นราคาแพงอยู่บ่อยครั้ง“พี่ทัพครับดูแลแม่นับดี ๆ นะครับ ถ้าแม่นับปวดท้องจะคลอดน้องต้องรีบโทรรายงานพ่อเก้าทันทีเลยนะครับ” เก้าทัพไม่ลืมที่จะย้ำลูกชายตัวน้อยที่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจในสิ่งที่บิดาบอกก่อนที่เก้าทัพจะเดินไปขึ้นรถที่มีฮารุสตาร์ตรออยู่แล้ว รถแล่นออกจากหน้าบ้านไปโดยที่มีรอยยิ้มหวานของนับดาวยิ้มส่งตามเก้าทัพไปอย่างมีความสุข“ไปกันครับพี่ทัพ วันนี้เรามาทำขนมบัวลอยไข่หวานรอพ่อเก้ากั
หลายวันต่อมา“เมียจ๋าวันนี้เราไปเดินเที่ยวเล่นที่สวนสนุกกันดีไหมคะ อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหนเลย ช่วงนี้อากาศดี พี่อยากพานับออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกบ้านบ้าง”หลังจากที่ทานมื้อเที่ยงเสร็จเรียบร้อยแล้วเก้าทัพก็เอ่ยปากชวนนับดาวไปเดินเที่ยวเล่นที่สวนสนุกตามแผนขอแต่งงานที่เขาได้วางเอาไว้ นับดาวเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ทำสีหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย เพราะเธอไม่ได้ออกจากบ้านนานมากแทบจะเรียกได้ว่าตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องเธอก็มีแต่กินกับนอนอยู่ที่บ้านไม่ได้ออกไปไหนเลยจะมีก็แค่ออกไปเดินเล่นรับลมเย็น ๆ ที่สวนสาธารณะใกล้ ๆ บ้านในบางวันเท่านั้นไม่ก็เดินเล่นในสวนหย่อมหน้าบ้าน แต่วันนี้พี่เก้าทัพกลับชวนเธอไปเดินเที่ยวเล่นที่สวนสนุกมันเลยทำให้นับดาวเกิดอาการแปลกใจเล็กน้อย“นับอย่างไรก็ได้ค่ะ พี่เก้าอยากไปไหนนับก็พร้อมจะไปกับพี่เก้าเสมอ”นับดาวบอกเก้าทัพด้วยสายตาและรอยยิ้มที่อ่อนโยนก่อนที่เก้าทัพจะก้มหน้าลงมาจูบหน้าผากนับดาวเบา ๆ อย่างแสนรัก แต่คนที่นั่งข้าง ๆ กลับกอดอกมองพ่อกับแม่ที่กำลังแสดงความรักกันต่อหน้าต่อตาอย่างไม่เกรงใจตัวเองอย่างงอน ๆ“พ่อเก้าหอมพี่ทัพด้วยสิค้าบ หอมแม่นับคนเดียวได้ไงพี่ทัพก็อยากโดนห
CLUBหลังจากที่นับดาวท้องลูกคนที่สองเก้าทัพก็ไม่เคยออกมาสังสรรค์นั่งดื่มกับเพื่อน ๆ อีกเลย เพราะเขาคอยดูแลนับดาวเป็นอย่างดีโดยเฉพาะอาหารที่มีประโยชน์สำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์ เก้าทัพถึงกับลงทุนศึกษาหาความรู้และลงมือทำเมนูอาหารที่มีประโยชน์ให้นับดาวทานทุกวันรวมถึงอาหารของกองทัพเก้าทัพก็เป็นคนดูแล เรียกได้ว่าช่วงนี้เก้าทัพทำหน้าที่พ่อที่ดีและสามีที่ดีอย่างไม่ขาดตกบกพร่องจนเพื่อน ๆ ต่างพากันโทรมาโอดครวญ และวันนี้เก้าทัพจึงมาปรากฏตัวอยู่ในคลับประจำของพวกเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะเพื่อนทั้งสองคนงอแงใส่เขาเสียยกใหญ่ที่ไม่มีเวลามานั่งดื่มกับพวกตนเลย“ไม่ค่อยว่างเลยนะมึง ถ้าพวกกูไม่งอแงก็คงไม่ออกมา”พอร์ชแซวเก้าทัพยิ้ม ๆ ก่อนที่จะส่งแก้วเหล้าให้เก้าทัพที่รับไปดื่มซึ่งปรากฏว่าเขาดื่มได้และไม่มีอาการคลื่นไส้อยากจะอาเจียนแต่อย่างใด ผิดกับอาหารบางอย่างที่แค่ได้กลิ่นเขาก็วิ่งไปอาเจียนแทบไม่ทัน“ทำไงได้เมียท้องทั้งทีกูก็อยากดูแลตลอดเวลาไหมวะ ลองพวกมึงสองคนมีเมียบ้างสิให้กูทายคงไม่มีเวลามาแดกเหล้ากับเพื่อนแน่นอน”เก้าทัพตอบกลับพอร์ชก่อนที่จะควงแก้วเหล้าเล่นไปมา สายตาคู่คมก็มองไปรอบ ๆ ร้านที่แบ่งแยกเป็น
“ลูกไม่อยู่เป็น ก ข ค ง แล้วก็ได้เวลาที่เมียจ๋าต้องกล่อมพี่เก้าเข้านอนแล้วนะคะ”มือใหญ่ยกขึ้นมาเชยคางมนของนับดาวขึ้นเล็กน้อยก่อนที่นับดาวจะยิ้มออกมาด้วยความเขินอาย แต่ร่างกายกลับขยับเล็กน้อยเพื่อให้กุหลาบช่อใหญ่ได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งที่กำลังดุนดันเนื้อผ้าออกมาทักทายเธออยู่ การกระทำนั้นของนับดาวทำเอาเก้าทัพถึงกับเผลอซี้ดปากออกมาด้วยความเสียวซ่านและกระสันในอารมณ์ใคร่ที่กำลังก่อตัวขึ้นจนยากเกินจะต้านทาน“แล้วพี่เก้าอยากได้ให้นับกล่อมแบบไหนล่ะคะ”น้ำเสียงหวานถามเก้าทัพอย่างยั่วยวนโดยไม่รู้ตัวอยู่ ๆ อารมณ์สงบก่อนหน้านี้ก็เกิดรู้สึกพลุ่งพล่านขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ก่อนที่นับดาวจะเผลอกัดริมฝีปากเบา ๆ อย่างพยายามระงับความพลุ่นพล่านที่ทำให้เธอเองแทบจะทนไม่ไหวโดยหารู้ไม่ว่าการกระทำนั้นยิ่งเป็นการปลุกอารมณ์ของเก้าทัพให้ร้อนแรงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม“พี่ว่าวันนี้เปลี่ยนเป็นให้พี่กล่อมนับกับลูกนอนแทนดีกว่าไหมคะ ลูกสาวของเราจะได้นอนหลับฝันดีถึงพ่อกับแม่ทั้งคืนเลย”เก้าทัพดึงนับดาวให้เข้ามาแนบชิดก่อนที่จะกระซิบข้างใบหูหอมกรุ่นด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าพร้อมกับเลียใบหูเล็กเบา ๆ จนนับดาวถึงกับขนลุกด้วยความเสียว
หลังจากนอนพักที่โรงพยาบาลอีกหนึ่งวันเพื่อปรับสภาพร่างกายที่กำลังแพ้ท้องแทนนับดาวกฤษฎิ์ก็อนุญาตให้เก้าทัพกลับมาพักผ่อนที่บ้านได้ แต่เก้าทัพก็ยังคงมีอาการแพ้ท้องแทนนับดาวเหมือนเดิม ส่วนนับดาวกลับทานอาหารได้ทุกอย่างไม่มีอาการแพ้เลยแม้แต่น้อยทำให้เธอรู้สึกสงสารเก้าทัพมากที่แพ้หนักถึงขั้นทานของโปรดไม่ได้เลย“ดีขึ้นไหมคะ”นับดาวถามเก้าทัพที่นอนหลับตาหนุนอยู่บนตักเธอหลังที่จากที่วิ่งไปอาเจียนมื้อเย็นออกจนหมดมือบางลูบผมนุ่มของเก้าทัพด้วยความสงสารและเห็นใจ ก่อนที่เก้าทัพจะเอาใบหน้าซุกที่หน้าท้องของนับดาวที่กำลังมีลูกสาวเขานอนรอวันออกมาลืมตาดูโลกอยู่ข้างใน เขามั่นใจว่าลูกคนนี้ต้องเป็นลูกสาวอย่างแน่นอนเขาทำเองกับมือจะไม่รู้ได้อย่างไรคิดในใจก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่ลูกสาวคนนี้เขาได้คอยดูแลประคบประหงมอย่างดีถึงแม้เขาจะไม่มีโอกาสได้ดูแลกองทัพตั้งแต่เกิดเป็นเพราะความผิดพลาดในอดีต แต่เขาสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะดูแลและให้ความรักความอบอุ่นกับลูก ๆ ทั้งสองคนอย่างดีที่สุด“จะดีกว่านี้ถ้าคืนนี้เมียจ๋าโอ๋พี่เก้าก่อนนอนครับ” เก้าทัพทำเสียงเล็กเสียงน้อยอ้อนนับดาวอย่างน่ารักใบหน้าหล่อเหลาที่ซบหน้าท้