Chapter 4

"Sometimes the shame is not the beatings, not the rape.

The shaming is in being asked to stand judgment." - Meena Kandasamy

"Saan ka ngayong Christmas?"

Sinikop ko ang mahaba kong buhok para i-ponytail. Sinulyapan ko si Coleen na nakamasid sa akin habang nagvavacuum ako sa sala ng condo ko.

"Like the usual, dito lang." Saka ako nagpatuloy sa ginagawa.

I do this when I have free time at dahil isang linggong bakante ay minabuti kong mag-general cleaning ngayon.

Noong isang araw ay nagbabad ako sa gym at nakapag-spa rin kasama si Coleen. I haven't planned what to do yet for the remaining days until Christmas.

"Doon ka nalang sa bahay magcelebrate!" puno nanaman ng excitement ang boses nito.

Natawa ako, "This is probably your first Christmas here with your family, bakit ako sisingit sa quality time ninyo?"

Kadalasan ay umuuwi siya ng Canada dahil naroon ang pamilya niya, but this year ay umuwi ang mga kapatid niya, at kamakailan lang din ay umuwi ang parents nila. Ni hindi ko nga alam kung bakit halos araw-araw pa rin itong tumatambay sa condo ko.

"You're a family to me ofcourse! Isa pa, my mom and dad would be glad to meet you. Kuya and Ate won't mind too kaya sige na please?"

Umiling ako. Nang matapos ako sa pag-vacuum ay iniligpit ko na rin ito. Nagsimula naman akong maglinis sa kusina. Sumunod pa rin siya sa akin.

"Ano na?"

"Col I'm busy.."

"Simpleng oo lang ang sasabihin mo Ate!" maktol nito.

Ngumisi ako, "Hindi ko alam kung paano nakakatagal si Ice sa ugali mo. Napaka-brat mo Coleen."

Sumimangot ito at humalukipkip.

"It's Sunday, why are you even here? Hindi ba nagsisimba kayo ni Ice during Sundays?" tumaas ang kilay ko.

Ipinagpatuloy ko ang ginagawang paglilinis sa kusina. Natahimik din ito sa wakas.

Halos matawa ako nang makitang nakabusangot ang mukha nito habang pinanonood akong maglinis. Akala mo ay wala siyang ibang choice kundi ang manood, pwede namang sa sala nalang siya at iyong TV ang panoorin.

Nang matapos ako sa paglilinis ay dumiretso ako sa kwarto ko. Hindi na sumunod doon si Col, siguro ay nagtungo na sa sala.

Nagsimula akong linisin ang kwarto, nagpalit ng bedsheet at pillowcase.

I am living on my own now for more than a year. Noong una ay mahirap para sa akin, I got used to the maids cooking food for me, doing the laundry and cleaning the room, now I had to do everything on my own.

Sa huli ay napagtanto kong mas gugustuhin ko nang mabuhay ng ganito kaysa ang makasama ang pamilya ng ama ko. I don't want to live that life again, I don't even want to remember the details of it.

Matapos kong maglinis ay naligo ako at nagbihis. Paglabas ng kwarto ay naabutan ko si Coleen na nangangalkal sa ref. Lumingon ito sa akin.

"Wala ka ng stock?" tanong nito nang walang makitang pagkain sa ref.

Pinaikot ko ang susi ng kotse sa daliri ko, tinignan niya iyon. "Aalis ka?"

Tumango ako, "May photoshoot ako. Dadaan ako sa grocery pagkatapos."

"Can I come?"

Kumunot ang noo ko, "Hindi kaba hinahanap sa inyo?"

Umiling ito at ngumisi. Sa huli ay wala na rin akong nagawa kundi ang isama siya.

"Anong ishushoot mo ngayon?"

"It's for The Bachelors December issue." I said while driving.

Nilingon ko ito, noong una ay tumango lamang ngunit marahil nang naproseso ang sinabi ko ay biglang nanlaki ang mga mata.

"What did you just say? The Bachelors? You're the cover girl of The Bachelors for this month?" She asked unbelievably that made me laugh so hard.

Ilang beses akong tumango habang tumatawa.

"Oh my God, why didn't you tell me?! Kailan mo pa natanggap ang offer?"

I smirked, "Three months ago."

"Oh my God, congratulations Ate! You deserve it, you really deserve it! Mabuti nalang at pinuntahan kita ngayon sa condo mo kung hindi ay baka magugulat nalang ako pag nakita kita sa magazine! Oh my God!" She literally didn't stop congratulating me until we reached the studio.

Binati kami ng team nang makapasok na sa studio. Naroon na rin si Zyline at may dala agad na frappe para sa akin at kay Coleen, I texted her earlier that Coleen's with me.

Coleen knows what to do when she's with me on my photoshoots, agad na itong humihiwalay at sumasama kay Zyline sa isang tabi.

Dinaluhan naman ako ng buong team para magpakilala.

"It's nice to finally meet you Nicaseane, I'm Travis, co-founder, art director and editor of The Bachelors. I want you to meet my team, our official photographer, Aries, our make up artists, hair stylists and wardrobe stylists."

Tinanggap ko ang iilang shake hands habang nakangiti. All of them looks professional, this has been one of my goals and now I can't believe I'm here.

"Nice to meet you all, it's my pleasure to work with you."

Hindi rin nagtagal ay nagpresent na agad si Travis ng moodboard. It's his desired overall mood and feel of the shoot, for hair, make up, styling, and even lighting. It even has the name of who needs to do what, and what he's hoping to achieve with the shoot.

It's very organized and detailed, I am very well informed of the theme.

The Bachelors magazine had always maintained elegance and aristocratic vibe in its issues, the editor is no doubt a minimalist and for this month's issue, he wants me to wear an elegant red sequin off-shoulder mermaid gown.

"Do you have any suggestion in your mind Nicaseane? We can talk about it before we start."

Umiling ako at ngumiti, "I always like how your photoshoot ends."

Ngumiti rin ito at tumango. Hindi nagtagal ay sinimulan na rin akong ayusan.

The hair stylist curled the ends of my hair. Hinayaan ko na rin ang make up artist sa gusto nitong gawin sa mukha ko. Afterall, The Bachelors won't be this successful if this team is a failure.

"Wow, the shape of your face looks so perfect." Puri ng make up artist. Bagamat nakapikit dahil kasalukuyang nilalagyan ng eyeshadow ay nagawa kong ngumiti.

"I heard rumors that your face is ninety percent accurate to the Greek Golden Ratio,"

I chuckled, "How do they know? It needs to be measured before you can actually say it."

Natawa kami dahil doon.

Nang natapos ayusan ay tinulungan naman nila ako sa pagsusuot ng gown.

I was a bit nervous about it because I didn't do a wardrobe check before this photoshoot at naging abala rin ako kaya hindi ko nagawa. Zyline only managed to send them my stats. Pero nang nasuot ang gown ay perpekto naman ito sa hubog ng aking katawan.

Ilang minuto lang rin ay nagsimula na kaming magshoot. Dahil sinigurado ni Travis na alam ko ang poses na gusto niya kanina ay naging madali nalang ang lahat. Tumagal kami ng ilang minuto at nang natapos ay nagpalakpakan ang lahat ng naroon. I even saw Coleen and Zyline smiling widely at me.

"Job well done Nicaseane! My gosh, your shots are all so nice!" Puri ni Travis nang nakalapit sa akin.

"Thank you!"

Binati rin ako ng ilang naroon at maging ng photographer. Ipinakita sa akin ang ilang larawan at nagustuhan ko ang mga iyon.

"I like your control over your aura the most. I'm looking forward to working with you again Nicaseane."

Ngumiti ako at nagpasalamat. Tinulungan ako sa pagbibihis ni Zyline at Coleen at kapwa sila masaya para sa nangyari.

"I told you, you are meant for this magazine."

"Oo nga Ate, I can't wait to see the magazine!" Coleen giggled.

Nang nakapagbihis na ng normal na shorts at button down long sleeves ay lumabas na kami para magpaalam. Travis hugged me and I just realized that he's gay. Tuwang-tuwa ito sa kinalabasan ng photoshoot.

"Thank you so much Nicaseane, I look forward to working with you again."

"Thank you! It's my pleasure Travis."

Nagpaalam ako sa buong team bago tuluyang umalis.

Inilibre ko ang dalawa ng late lunch at nang natapos kumain ay dumiretso naman sa grocery. Hindi na nakasama si Zyline dahil may iba pa raw na gagawin.

Nang natapos mamili ay naisipan pa naming mag-shopping ni Coleen at nang hindi na namalayan ang oras ay doon na rin nagdinner.

"Can you bring me home before eight? Hinahanap kasi ako ni Kuya, isasama yata ako sa Fiasco." Excited na sinabi nito.

Tumaas ang kilay ko, "Wow, anong nakain ng kuya mo?"

Fifth Montgomery owns Fiasco pero kahit kailan yata ay hindi pa nakatapak doon si Coleen. She's off limits when it comes to clubbing. Hindi ko masisisi ang kuya niya dahil talaga namang inosente si Coleen sa mga ganoong bagay. Kahit kailan ay hindi ko rin naman ito isinama sa mga bar na napuntahan ko. And she's just seventeen.

"Nandoon naman sila Kuya Ice e, rest assured papabantayan niya ako."

"Tuwang-tuwa ka naman," Patay na patay kasi talaga siya kay Ice Altamirano hanggang ngayon.

She giggled, "Ofcourse! Teka, hindi ka ba pupunta doon? It will be fun if you're there!"

"Pupunta ako, may usapan kami ni Dylan."

Tumaas ang kilay nito, "Akala ko ba walang something sa inyo 'non?"

I laughed, her innocence will kill me. "Kapag ba magkasama kami sa bar, may something na? Kayo ba ni Ice meron?"

"Oh shut up," she rolled her eyes heavenly. Tinawanan ko lang ito.

Alas-syete na nang nakaalis kami sa mall. Hindi ko inasahan ang traffic, at nawala rin sa isip ko ang posibilidad nito dahil sa nalalapit na pasko.

"Uhm..pa-call naman ako kay Kuya, lowbatt na ang phone ko."

Ibinigay ko sa kaniya ang cellphone ko. Nag-dial siya, wala pa mang dalawang ring ay may sumagot na.

"Kuya, ako 'to!"

Dahil naka-connect ang phone ko sa speaker ay rinig na rinig ko ang boses ng kuya niya. "Dammit little girl, where the hell are you? Nakapatay ang phone mo!"

Ngumiwi si Col at sumulyap sa akin, napailing ako.

"I'm sorry, nalowbatt ako. But I'm on my way, ihahatid ako ni Ate Nicaseane, na-traffic lang kami."

"Just tell her to bring you to Fiasco, magkita nalang tayo doon."

I rolled my eyes, magsasalita sana ako subalit napamura ako nang may mag-overtake na sasakyan. Napatili si Coleen dahil sa gulat.

Umalingawngaw naman ang galit na boses ni Fifth sa kabilang linya. "What the fvck did just happen?!"

Napahilot ako sa sentido. Inagaw ko ang cellphone kay Coleen at ako na ang sumagot. "Calm the fvck down, I can't concentrate driving because I can hear your voice all over the car. Your sister is safe with me!" I hissed.

"Just damn drive carefully and bring my sister to me. Let's talk later." Sumunod ang pagkaputol ng linya.

Umismid ako, what's there to talk about kung maihahatid ko naman ng maayos ang kapatid niya?

"I'm sorry about that.." hindi sigurado si Coleen kung anong reaksyon ang ibibigay.

I rolled my eyes. Idinaan ko sa condo ang mga pinamili, mabilis akong naligo at nagbihis. Ganoon din ang ginawa ni Coleen dahil may spare clothes naman ito sa guestroom ko.

Alas-diyes na kami nakaalis patungong Fiasco. I even laughed unbelievably when I saw how many missed calls I had from his brother. Masyado siyang praning!

Nang makapag-park ako ng maayos ay sabay kaming bumaba ni Coleen, dumiretso kami sa entrance ng bar pero kaagad siyang hinarang ng dalawang bouncer.

"Miss Coleen, bawal po kayo dito."

I rolled my eyes, humalukipkip ako habang kinakausap niya ang mga ito.

Maya-maya ay namataan ko ang pamilyar na mga matang iyon. His hawk-like eyes are piercing, nakatiim-bagang din ito habang palapit sa kinaroroonan namin.

I have never been nervous because of boys, but this one.

Tinanguan niya ang dalawang bouncer, agad umatras ang mga ito at nagbigay daan. Coleen smiled widely to her brother pero mukhang wala ito sa mood. His eyes travelled to me, nilingon na rin ako ni Coleen.

"Tara na Ate?"

Tumango ako at sumenyas na susunod. Because obviously, her brother is damn mad that I think he can throw me out of Fiasco any time he wants. The fvck, ako na nga itong nag-drive para sa kapatid niya, he owes me a favor and yet he's mad, wow!

Namataan ko ang mga kaibigan namin di kalayuan, agad akong lumapit sa kanila.

"Is that Coleen?!" hindi makapaniwalang tanong ng mga ito. Ngumiti ako at tumango.

Sinundan nila ng tingin si Coleen na inakay na ng kuya niya patungo sa sarili nilang pwesto. Namataan ko roon ang Golden Strings at ilang miyembro ng student council. Sa katabing table ay naroon ang basketball team, katabing table din nila ang grupo ni Samantha.

Tumaas ang kilay ko, anong meron?

"Everyone's here!" namumungay ang mga mata nila. I knew it, napakaaga naman nilang nag-inom. They're all tipsy right now!

Umorder ako ng Blue Island Splash sa dumaang waiter. Habang naghihintay ay tinanggap ko naman ang alok na inumin ng mga kasama. Naka-dalawang shot ako ng tequila bago dumating ang order ko.

The girls giggled, kahit mga lasing na ay sige pa rin sa pag-inom.

Hindi nagtagal ay may ilang pamilyar na mukha ang lumapit sa amin. I think they're basketball players, hindi ko maalala, basta ang alam ko ay pamilyar ang mga mukha nila.

Kaniya-kaniyang upo sila sa tabi ng mga kasama ko. Hindi ko na sila pinansin at nagpatuloy ako sa pag-inom habang hinahanap ng paningin si Dylan. Nagkasundo kaming sasamahan ko siya ngayon pero hindi ko naman siya makita.

"Nics,"

Pumikit ako ng mariin nang makilala ang boses sa likuran. Hindi ako nagkamali nang umupo si Kevin sa tapat ko.

"Kevin.." I sighed.

"I'm sorry about what happened," nangungusap ang mga mata nito.

Sumulyap ako sa table ng mga kasama niya at nakita kong nakamasid na ang lahat ng kakilala ngayon sa amin. I sighed, hinilot ko ang aking sentido.

"I'm not mad okay? I'm not even affected, alam mo 'yan. You don't really have to come to me when everyone's watching us. If you're sorry, call me, or talk to me privately. Hindi yung ganito, because you know this will start another issue between us."

"I-I'm sorry..I just want—"

"Okay na Kevin, umalis kana." Ininom ko ang alak dahil sa iritasyon.

Matagal pa muna itong tumitig sa akin bago tuluyang sumuko at umalis. Pinanood ko ang pagbalik nito sa table nila, agad siyang dinaluhan ng mga kaibigan.

Napailing ako. I don't want to be rude to people, but sometimes, it's the only way to avoid problems.

"That was rude huh," Hindi ko namalayan ang pag-upo ni Dylan sa tabi ko. Mukhang itinaboy pa nito ang kaibigan kong nakaupo dito kanina.

Nagtaas ako ng kilay, "You are such a mushroom."

Sabay kaming natawa. Inalok ko itong uminom, he gladly accepted it. Inakbayan niya ako pagkatapos ibaba ang baso.

"Why's everyone in here? Anong meron?" tanong ko nang masulyapan ang matatalim na titig nila Naomi sa akin.

"It's for Kenneth and Ayesha,"

"Wow, what's with them? Talaga bang sila na?"

Ayesha is the student council president, iyong mahinhin at mala-anghel na HRM student. Mabilis kumalat ang balita na siya ang idinidate ngayon ni Kenneth Yu, after Kim Scofield's death.

I'm not really interested about them, pero nalaman kong nag-50:50 si Ayesha kamakailan lang dahil sa pagtatangkang magsuicide. Kung anuman ang dahilan ay hindi ko na inalam pa.

"Baka nga alukin na ni Ken ng kasal, they're too serious you know."

Natawa kami. Wala namang problema sa pagpapakasal ng maaga, besides ay graduating na iyong si Ayesha. Kenneth will be on his fifth year for engineering, kaklase ko ito ngayon.

Marami kaming napag-usapan ni Dylan bago tuluyang umingay ang bar. Tumugtog ang Golden Strings tulad ng nakasanayan, but this time ay may special performance si Kenneth Yu. Maybe because Ayesha's here, sinorpresa nila ang isa't-isa.

Matapos ang lahat ng kaganapan ay bumalik sa normal na night life ang lahat. Ice is already on the booth as the disk jockey. At marahil si Fifth ay nagbabantay ngayon sa kapatid.

Nagpaalam si Dylan para bumalik sa table nila kung saan nagkakasaya na ang lahat. Naririnig ko pa ang tawanan at kwentuhan nila doon.

Nilingon ko ang mga kasama ko at halos matawa ako nang makitang tulog na iyong iba. The other girls are probably with some guys right now.

Tumayo ako upang magbanyo. Inayos ko lang ang lipstick ko matapos akong gumamit ng cubicle. Palabas na ako nang pumasok doon sila Naomi at Samantha.

"Oh, look who's here.."

Hindi ko sila pinansin, sa halip ay dinaanan ko lamang sila. Pero bago pa ako makalabas ay hinigit ako pabalik ni Naomi. Halos isalya ako nito sa pintuan ng isang cubicle.

"What the hell is your problem, De Vera?!"

"You are such a bitch."

Umismid ako at tumayo ng maayos. Compared to them ay mas mataas ang alcohol tolerance ko, hindi pa ako ganoon kalasing. Kaya kung papatulan ko sila ay sigurado akong hahandusay silang dalawa sa sahig ng walang kalaban-laban. But I won't do that because I know it will only fireback, ako at ako pa rin ang lalabas na masama rito.

"You're both drunk, umuwi na kayo. I don't want to start a fight," Umakma ako ulit sa paglabas pero hinarangan ako ni Samantha.

"You are such a slut! Bakit ba hindi mo nalang kami tigilan ni Sean ha?!" tinulak ako nito pero siya pa yata ang nabuwag.

My God, nasaan kana ba Dylan? Look at your girls now.

Lasing na lasing ang dalawa, ni hindi nga makatayo ng maayos. Halos pumikit na rin ang mga ito. Hindi pa ba nagtataka sila Sean at Gelo na masyado na silang matagal dito?

Tumayo lamang ako doon habang sinusumbatan ng dalawa. I didn't even bother to listen to them, sa halip ay inayos ko nalang ng tuluyan ang makeup ko.

Nakita ko sa salamin ang pagpasok ni Coleen. Nanlaki ang mga mata nito nang makita kaming tatlo sa loob, agad itong lumapit sa akin. "Ate what's happening?"

Umiling ako habang inaayos ang makeup ko.

"Inaaway ka nanaman ba nila?" she watched the two in disgust.

Samantha's leaning on the wall now, nakapikit na ito. Si Naomi nalang ang hindi nabubuwal at patuloy pa rin sa pagsasalita. Natawa ako sa itsura nilang dalawa.

"Let's get out of here, baka isipin nanaman ng iba na may ginawa ka nanaman."

Tumaas ang kilay ko. Hinintay kong matapos mag-cr si Coleen. Sabay na sana kaming lalabas nang hilain ni Naomi ang buhok ko.

"Wag mo akong talikuran bitch!"

Sa ginawa nito ay na-out of balance siya, nahawi niya si Samantha na mukhang nakatulog na nga. Nanlaki ang mga mata ko nang bumagsak ito nang tuluyan sa sahig. Napatili si Coleen.

Wala pang ilang minuto ay pabalyang bumukas ang pintuan at pumasok si Fifth. We were all in a state of shock. Sunod na nagsidatingan sila Sean at mga kasama niya.

"What the fvck, Samantha!" agad nitong binuhat si Samantha na tulog na tulog na.

"This is all that girl's fvcking fault!" turo sa akin ni Naomi na agad dinaluhan ni Gelo.

Nagulat ako nang may humila sa buhok ko, sinalubong ako ng malutong na sampal sa kanang pisngi. Rinig na rinig ko ang pagsinghap ni Coleen sa tabi ko, hinila siya ni Fifth palayo sa akin.

"Talagang fvck you kang bitch ka! Ano nanamang ginawa mo sa kaibigan ko?!"

Hinawakan ko lamang ang pisngi ko, I bit my lip because the pain lingered all over my face. Huminga ako ng malalim at piniling huwag magsalita kahit pa napupuno na rin ako.

"Why did you slap her?!" sigaw ni Coleen. Sinubukan siyang hilain palabas ni Fifth pero hindi ito nagpaawat.

"Wala siyang ginawa! Si Naomi nga ang nanakit sa kaniya, nahawi niya si Samantha kaya ito bumagsak! Walang ginagawang masama si Ate Nica!"

"She's a bitch!" hindi maawat si Naomi. Gelo shot me an apologetic look, tumango lamang ako.

Nauna nang lumabas si Sean dala si Samantha, sumunod si Gelo. Carl Trey, who slapped me, remained fearless, does not even feel sorry for slapping me. Binangga pa nga ako nito nang dumaan sa gilid ko.

Agad akong nilapitan ni Coleen nang naiwan na kami roon. "Ate okay ka lang—oh my gosh!" napatakip ito sa bibig.

Kitang-kita ko sa salamin ang dugo sa gilid ng labi ko, at ang bakas ng palad ni Carl Trey sa pisngi. Nagpakawala ako ng isang buntong-hininga. "Uuwi na ako Col, text me if you're going to my condo tomorrow." Lumabas ako ng ladies room pero sumunod ito sa akin.

"Ate gamutin natin 'yan, for sure masakit 'yan. He's still a guy at mabigat ang kamay nun!" maiyak-iyak ito habang pinipilit ako. Humabol talaga siya hanggang sa sasakyan ko.

"I can take care of it at home Col, don't worry." I gave her a tired smile. I am so done for today, hindi ko alam kung kaya ko pa ba ulit ngumiti.

Tuluyang bumagsak ang luha ni Coleen. Mula sa likuran niya ay nakita kong nakatayo si Fifth. Ni hindi ko napansing sumunod din pala ito sa amin.

Nakatingin ito sa akin habang hawak ang kapatid. His piercing eyes never subsiding, lalo pa itong dumilim. His features are harder, hindi ko alam kung bakit.

Hindi na ako nagsalita pa. Sumakay ako sa kotse at agad itong pinaharurot upang mabilis na makauwi. Hindi mawala sa isip ko ang galit sa mukha ni Fifth, hindi ko lubos maisip ang dahilan kung bakit tila ito galit na galit.

Dahil umiiyak ang kapatid niya? Is that even my fault? Coleen cries for every small things, imposibleng hindi niya iyon alam.

I sighed, napangiwi ako nang maramdaman ang pinaghalong hapdi at sakit sa pisngi ko. Tila namanhid ito kanina at ngayon lamang tuluyang sumakit.

Pag-uwi ko ng gabing iyon ay mabilis akong bumagsak sa kama at nakatulog. Gusto kong lapatan ng gamot ang labi ko dahil alam kong magkakapasa ako pero hindi na ako nagkaroon pa ng lakas na tumayo.

My bed pulled me to a long deep sleep. Hindi na ako nagulat nang mapanaginipan ko ang mga mata ni Fifth Montgomery.

**