Mag-log inShare
Fuego
Huling Na-update:
2021-12-04 06:44:47Bigkis pa rin sa aking isipan ang talinhaga sa nakita naming kweba at kumapit pa rin iyon sa akin nang bumalik kami ni Eduardo sa centro ng bayan. Magkasabay naglakad ang mga kabayon sinasakyan namin ni Eduardo. Hinawakan niya ang tali ng aking sinasakyang kabayo upang idala at mapigilan ito sa sakaling pipiglas. Naparaan kami sa isang kalye sa may bayan at puno ito ng mga tao.
Nakita ni Eduardo na malalim pa rin ang aking iniisip, kaya nagsimula siyang magsalita upang punan ang katahimikang pumapalibot sa aming dalawa.
"May dadaanan muna tayo bago tayo tuluyang umuwi. Kung iyong mararapatin, Carmela" ani niya sa akin.
Binigyan ko siya ng ngiti bago magtanong sa kanya,"Saan naman iyon Eduardo?"
"Basta Carmela, magugustuhan mo ito," sagot naman ni Eduardo at binigyan rin ako ng isang pagngiting nakakahalina sa aking puso.
"Talaga ngang mahilig ka sa mga sorpresa," ani ko
Kaugnay na kabanata
Lahid Panaginip
Napamulat ko ang aking mga mata. Nasa isang damuhan ako sa kalagitnaan ng lumalalim na gabi. Nagtaka ako kung bakit naroon ako at ang siyang tanging naalala ko lamang ay nasa loob ako ng karwahe. Tama. Nasa karwahe nga ako nun. Nagloko bigla ang kabayo at tumakbo ng mabilis at hinagip ang karwahe hanggang nahambalas ito sa isang malaking puno. Nawalan ako ng malay. At ngayon pagkagising ko, nasa isang liblib ako na damuhan sa di malaman at natitiyak na lugar.Tumayo ako at tiningnan ang buong paligid. Buo ang pagpapasalamat ko sa kabilugan ng buwan dahil ito ang naging ilaw ko sa madilim at mpusok na aking dinadaanan.Masyadong napakatahimik ang gabing iyon. Pawang mga huni ng kwago at kumpas ng malamig na hangin sa mga dahon ng mga puno ang tanging maririnig mo roon. Marahan akong lumakad na nagbabasakaling makakita ng kalapit na bahay. Ngunit walang kahit isang umiilaw na lampara ang nakikita ko sa buong paligid.
Huling Na-update : 2021-12-04Lahid Ikalawang Sinag
Ako ang pinakabata sa lahat ng kawani ng Sinag Araw. Matapos mamatay ang aking ama dahil sa sakit sa puso, ako ang pumalit sa kanyang posisyon bilang isa sa mga sinag ng organisasyon.Dumadaan sa dugo ng pamilya ang pagiging isang Sinag Araw, at nagpapatuloy ito sa henerasyon sa henerasyon. Sa pamamagitan nito, mapapanatiling tago ang isang bagay. Isang lihim, na noon pa ay iningat-ingatan ng mga tatag-ama ng Sinag Araw.At ito ang lihim tungkol sa pamamalagi ng mga bampira.Ang Sinag Araw ay isang organisasyong itinatag ng mga manglilipol-bampira. Itinatag ito noong 1784, may isang daang taon ng nakaraan ng isang kilalang manglilipol-bampirang ng Olanda na si Dr. Abraham Van Helsing.Umabot ang organisasyong ito sa Felipinas dala ng mga mangangalakal ng mga Olandes. Hanggang umabot ito sa kaalaman ng walong ilustradong Pilipino at itinatag ang parehong kawani dito sa Felipinas. Ngayon sa kasalukuyan, ang organisasyon ay pinamumunuan ng isang Pilipinong p
Huling Na-update : 2021-12-04Lahid Muling Pagkamulat
Nang makauwi kami ni Manuela mula sa simbahan, naisip nitong makapagpahinga muna sa kanyang silid. Inatbangan kami ng kanyang inang si Tiya Dolores nang makarating kami at inalalayan niya ang kanyang anak at sinamahan papunta sa kanyang cuarto.Sumama sa pag-uwi namin si Eduardo kaya sinamahan ko muna siya sa ibaba sa may sala.Nagpasalamat ako kay Eduardo sapagkat nagugol niya ang karamihan sa kanyang oras sa araw na iyon na damayan kami, dumamay kay Manuela. Batid niya ang kalungkutan na pumapalibot sa bahay na iyon nang maganap ang trahedya. At hindi nagtagal ay naisipan nang umuwi ni sapagkat lumalalim na ang hapon at nang may maalalang importanteng bagay na gagawin."Maraming salamat sa iyo,Eduardo," ani ko sa kanya ng hinatid ko siya sa may silong ng bahay. Naghintay roon ang kanyang sasakyang karwahe. "Malaki ang naging tulong mo ngayon upang kami ay maging matatag sa dinadaanan ni Manuela. Ikinatutuwa ko ito,""Likas ang aking padamay kay Ma
Huling Na-update : 2021-12-04Lahid Villa Laganga
Nang sinabi sa akin ni Agapito ang tungkol sa gaganaping kapuluingan ng mga kawani ng Sinag Araw sa susunod na araw ay naisipan kong pumunta ng Maynila. Ipinagdadarasal kong palagi na sana ay maging maayos at ligtas ang aming napagplanuhan ni Agapito bilang paghakbang sa pagpuksa sa aking sariling ama na siyang punong dilim ng mga masasamang bampira.Ito naman ang tangi naming gusto mangyari kaya madali kaming nagkasundo ng miyembro ng isang organisasyon ng mga maglilipol bampira kahit hindi pangkaraniwang nagtitiwala sa katulad kong isang bampira.Wala pa ring impormasyon o kahit anong sabi ang natanggap niya tungkol sa pinapahanap ko sa kanya. Kaya habang naghihintay makakuha nun, gagawa muna kami ng isa pang plano at magagawa lamang ito sa Maynila.Lula ng isang bangka, nagtungo ako sa Maynila. Sinadya ko ito upang hindi ako mamatyagan ng mga alagad ni ama na nakakakilala sa akin. Binayaran ko ng malaki ang bangkero upa
Huling Na-update : 2021-12-04Lahid Alamat
San Juan de Buenavista. Isang maliit na bayan sa kalayuan ng ciudad de Maynila sa may bahagi ng timog nito. Ang baying ipinangalan sa isang santo na siyang nagbinyag sa Panginoong Hesukristo sa ilog ng Jordan.Ang baying ito ay ang bayan ng aking kapanganakan. Ngunit ganunpaman, hindi ako dito namulat.Dalawang oras ang gugugulin kung tutungo ka papunta sa San Juan de Buenavista mula sa sentro ng Maynila. Madadaanan mo ang limang comunidad bago marating ang isa pang kilalang bayan, ang bayan ng Santa Lucia. Mula sa Santa Lucia, tatlo pang comunidad ang madadaanan mo bago ka makarating sa San Juan de Buenavista.At sa unang pagkakataon sa aking buhay ay nakatapak ako sa baying palaging naririnig ko lamang sa mga kuwento ng aking buthing ina.
Huling Na-update : 2021-12-04Lahid Bernados
Maaga akong sinundo ni Pablo sa bahay sa umagang iyon. Hindi ko naman siya masisisi dahil makikita na niya ang aaraling halaman para sa kanyang proyekto. Kinuha niya ako mula sa bahay buhat ng sakay niyang karwahe at nang malapit na kami sa itinuro kong daanan ay naglakad nalang kami patungo sa ilog dahil hindi na makakadaan ang karwahe.Sumama rin ang kanyang alipin na may pangalang Prudencia."Ito na ang ilog," ani ko sa kanila ng marating namin ang kinaroroonan ng puno kung saan umupo kami ni Eduardo noong may isang araw.Agad namang inalam ni Pablo ang tamang direksyon gamit ang kanyang dalang kompas."Doon ang silangan," ani niya at itinuro niya ang daan mula sa pagtanaw sa kompas.
Huling Na-update : 2021-12-04Lahid Puso at Damdamin
Nakarating na rin kami sa wakas sa bahay. Inda ko pa rin ang hapdi sa aking kanang kamay nang matapunan ito ng mga bulaklak na dala ni Prudencia na nagmula sa matalinhagang mga puno sa may dulo ng ilog na pinuntahan namin ni Pablo.Pagbaba ko ng karwaheng sinasakyan namin, mahina akong hinatak ni Pablo sa aking kamay."Ayos ka lang ba?" tanong niya sa akin."Ayos lang ako," sagot ko naman."Nakatitiyak ka ba?""Oo, Pablo. Wala kang dapat ipag-alala. Maayos lamang ako," sagot ko kay Pablo.At may tumambad na lalaki sa aming dalawa habang kami ay nag uusap."Carmela," ani ng lalaking
Huling Na-update : 2021-12-04Lahid Supremo
Nakadarama ako ng pagkasakit sa aking leeg at ulo. Hindi ko alam kung bakit sumasakit ito.Nagising na lamang ako sa isang hindi makilalang lugar. Isang silid iyon na walang bintana. Ang tanging nagdadala ng hangin roon ay isang maliit na butas na mayroon pang mga rehas na bakal. At kung mailalarawan mo ang lugar na iyon ay para itong isang kulungan.Naramdaman kong may humihigpit sa aking mga kamay.Mga nakataling kadena.Pati rin sa aking mga paa ay may mga kadena rin. At nabatid ko rin na nakaupo ako sa isang debakal na upuan.Pinilit kong sirain upang matanggal ang mga kadenang nakatali sa aking mga kamay ngunit hindi ko ito magawang tanggalin na siyang pinagtatakhan ko. Hindi it
Huling Na-update : 2021-12-04
Pinakabagong kabanata
Lahid Keso
Isang araw na siyang hindi nakakain at sigurado akong nagugutom at nauuhaw na iyon sa madilim na kulungang doon. Kaya naisipan kong dalhan ang lalaki ng pagkain at tubig pagkatapos kong kumain. Pinilit ng tatlong tulisan na kunin ang aking dalang pera. Nanlaban ako kaya binubog nila ako upang makuha lamang ang kwaltang nais nilang kunin mula sa akin. Napagbatid din ni Pedro ang ilang nagsisidatingang mga tao roon; may ilang mga kababaihang nakasuot ng magaganda't magagarang traje de boda na naghahagikhikan pa sa isa't isa habang papasok sa loob ng mansyon at may nakikita rin siyang mga papasok na mga kalalakihan roon na nakasuot ng iba't ibang isitilo ng chachetta at pantalones na sa mga kilos at tindig ay kagalang-galang tingnan. "Alas siete na pala," anya ni Don Condrado sa sarili nang malaman na ang oras. Sa di malamang dahilan, tumigil ang mga tulisan, umalis na sinunod ang ninais ng napakagandang babaeng iyon. Wari ko, hindi yata nila matanggihan ang tila isang anghel na dilag ka
Lahid Fuente Maria
Suot ang maganda at gawa sa bulak na chachetta na itim na pinalooban niya ng puting polo at kurbatang itim, ay inayos ito ni Julian sa paglabas niya ng sinakyang karwahe. "Hindi na kailangan iyan, kaibigan," wika ng lalaking panauhin sa amin nang gumitla ito. Ang mga arko namang ito ay bumuo ng malalaking debatong kaha kung saan may mga butas na siyang ginagawang tanawan at lusutan ng mga bumabaril mula sa loob ng fuerte. Nabaliw ito dahil sa labis na pagnanasa nitong maging pinakatanyag na pintor sa bansa kaya halos ginugol na niya ang buong sarili sa pagpipinta ng kung anu-anong mga larawan. Tiningnan niya ang inventario doon kung tugma ba ang mga nakasulat ayon sa pagsusuring ginawa niya. "Natutuwa ako, Carmela, at masaya kang makilala sila," wika ni Natalia sa akin na may bakas ng tuwa sa kanyang mukha para sa akin. Alam niyang sa bayang ito magsisimula ang bukang liwayway ng aking bagong buhay. Ang alak ang nagbibigay gaan sa aking loob bukod sa isang pang likidong parehong nil
Lahid Camenao
"Iyon lang ang masasabi mo?" ang napabulalas na tanong ni Venancio, ang ama ni Sergio, bulalas man ngunit nasa mahinang tinig. Sa pagkakataong iyon ay para bang nalalasap sa dulo ng kanyang dila ang lamang matatamis nito na siyang napapalunok naman sa natitirang laway sa bibig niya. May sakit po kasi ngayon ang nanay ko at wala akong maiuuwi ngayon kung wala po akong mababaleng pera ngayon. akbo lang siya nang takbo, at habang hinihingal na ay may palingon-lingon niyang tinitingnan ang kanyang bandang likuran na tila ba may tinatakbuhan siyang di makita-kitang bagay sa lilim ng kadilimang naroon. Kumalam na ulit ang kanyang tiyan. "Hindi! Umalis ka na!" At sinipa si Clara ulit ng matabang donya. Nang matumba ang dalaga, kinuha siya bigla ng senyora, kapit ang kanyang suot na puting baro. Matagal lumipas ang pagkalam nito. Pinagpawisan na rin ang noo niya dala nang matinding nararamdamang gutom. Mulang siya ay magising ay inayos muna ni Graciela ang sarili niya, tumayo siya sunod at in
Lahid Katiwala
Ang lahat ng ito ay karaniwang ginagawa sa pabrika ni Andracio bilang isang encargador. Paulit ulit kong tinawag ang aking mga magulang ngunit pawang katahimikan lamang ang sumagot rito. Sa bahagi ring ito makikita ang isang malaking bodega, na may pintuang malahugis arko na may mga magagandang ukit na binubuo ng mga bulalak at mga ibon. Huminto ito sa tapat ng mansyon, at pagkalabas niya nang karwahe ay napansin niya kaagad sa may labasan ng casa ang mga nakaunipormeng puro Kastilang kawal ng mahistrado na buong tindig roon na nakabantay at walang bahid ni anumang damdaming makikita sa mga pagmumukha. At nang lumingon ako upang makita kung sino iyong tumambad sa akin ay doon ko natantong ako ay tama sa pagwari ko. Halos walang tao ang nasa mercado sa araw na iyon. "Bago natin ibalik ang mangkukulam na ito sa impyerno," wika ng padre sa lahat. Hindi dahil maulan at malamig kundi dahil ang mga manininda at negosyante sa pamilihang iyon ay mga ilang tagahanga at natulungang tao ni Don A
Lahid Otoridad
Nagpasalamat din si Julian sa kanila at tinanggap ng buong loob ang ibinigay ng mga babae sa kanya. Wala naman siyang ibang naisip na maaaring gawin upang matapos ang pagdudurusa ng lalaki--dulot ng matinding nararamdamang sakit--kaya dala ng awa ay pinatay niya ito sa pamamagitan ng pagdiin lalo ng nakatusok na kahoy sa dibdib. Marahil hindi pa alam ng mga taga Mansion Gliriceda ang pagkawala ng kanilang señorito o hindi rin napagbatid maging nang mga tauhang nagtratrabaho sa pabrikang pagmamay-ari nito.Nang mahagip bigla sa isipan ni Andracio ang pangalan ni Julian, naalala na naman niya muli ang isang bagay. Pitong lalaki ang kaagad natanaw niya na pumasok roon na pawang may mga bitbit pang mga mataas na uri ng armas.Ang lahat ng ito ay inalisan at tinanggalan niya ng alikabok, mga nakabiting agiw at dumi na apat na araw nang nalikom doon. Marahan siyang umakyat sa hagdanan, di inalintana ang madilim at makitid na mga hakbang, hanggang sa narating na nga niya ang tutok nito. "Ubos
Lahid Ang Sitio
Hindi ko mapipilit na sumagot siya sa akin sapagkat hindi naman niya ako kilala."Hindi ko ginustong mangyari ito sa akin. Hindi maaaring nilinlang ako noon ng aking kaibigang si Felina. Binuo ako ng isang bampirang nangangalang Mercedes,"ani pa niya sa akin. Hindi ko magawa ang makatayo mula sa pagkadapa ko sa lupa dahil nangangatog sa takot ang aking buong katawan. Kaya kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas dahil kung hindi, tiyak mamamatay ako sa kamay ng aking kaaway na walang kalaban-laban. Tinuruan niya akong mamuhay ng karaniwan sa kabila ng sumpang aking dinadanas at sa hanggang tuluyan ko nang napigil ang aking pagkauhaw sa dugo ng tao. Kailangan na naming marating kaagad ang kuwebang iyon bago lumitaw ang kabilugan ng buwan dahil kung hindi, kutob ko, ay may masamang mangyayari. Buhat nga makahiga, binubulong ko lamang sa aking isip na iwala ang mga masasamang wari pero ang mga bakas pa rin ng takot ang tumatatak sa aking isipan. "Si Aurora talaga, kahit nakapag-asa
Lahid Cigarillos
Ang Serapica lang ang tanging masasakyan kung papatungo sa Dapitan kaya hindi maaaring hindi sumakay sa bapor na iyon ang mga nadakip na ilustrados. Wala akong winari simula nang lumisan ako kundi ang kalimutan ang lahat ng aking mga naranasan sa Santa Lucia. Sumunod naman ako sa kargador. Kakaiba ang aking naramdaman sa kanya na hindi ko alam kung bakit gusto kong alamin ang lalaking dumaan.Sumiklab naman ang galit sa pakiramdam ni Andracio nang marinig ang mga pahambog na ito mula sa taksil. Bumaba kami sa barko na dinaanan ang hagdanang yari sa makapal na tabla. Pagbanggit niya sa pangalan ng aking alila noon,naalala ko at pumasok muli sa aking wari ang kung papaano ko napatay si Mercedes. Sa marahang pagbaba ng yumao sa kanyang lupang himlayan, biglang naagaw ang pansin ni Julian nang may makita siyang isang babae na lumapit doon. Isang nahahating maskarang puti naman ang kanyang hawak hawak sa kaliwang kamay na siyang bigay rin sa kanya ni Delfina bago ito umalis, sapagkat ang ya
Lahid Obispo
Alam ni Padre Mariano na tama ang mga naging pahayag sa kanya ni Criscancio. Tanto ko, ang mahalagang pagpupulong na ito ay marahil tungkol sa mga alagad ng dilim na nagkalat na sa bansa na siya naman talagang pangunahing paksa ng lahat ng pulong. Walang ibang laman ang nasa isipan ng encargador habang siya'y nakasakay sa calesa kundi ang mga salitang natanggap niya sa dalaga. Hinablot ko ang kanyang munting katawan na siyang napunan ko ang pagkahulog mula sa aking mga bisig. Agad namang lumabas ang mag-amang Guevarra pagkatutok ng mga baril sa kanila, at pagkalabas ay walang anu-ano'y bigla na lamang tinadyakan at ginulpi ng dalawang lalaki si Don Armando. Nadarama agad ni Julian Guevarra ang paglusong ng matinding sakit sa kanyang ulo, pagkagising niya, tanghaling-tapat. Kinuha ko ang platong may lamang ulam at kanin at gamit ang kutsara ay pinasubo ko ito sa kanya. Ang punong manggagaway an gang makapangyarihan sa lahat ng mga manggagaway. Mula sa pagkakaupo sa cama ay tinunghan si
Lahid Sedulang Pula
Sa paglagak ng pangpitong basong may lamang vino, biglang natalos ni Andracio sa kanyang pandinig ang isang kilalang boses. Sila ang mga dayuhang kasabay kong naglayag, mga dayuhang una pa lamang tatapak sa isla na ipinangalan ng mga Kastila sa isang hari. Natatabunan naman ng malakas na kulog ang kanyang mga nagdudurusang sigaw sa pagtawag sa pangalan ng ama na sa bawat paggapang ay ang tanging nagagawa lamang niya. "Manuela, mag ingat ka. Baka nasasaktan mo na sa higpit ng pagkakayakap mo kay Carmela," ani ni tiyo sa babaneg yumakap sa akin. Mararamdaman naman pagkapasok sa doble puerte ang bayo ng malinis na hanging nanggagaling sa labas na umihip mula sa apat na malalaking bintanang naroon. "Alam mo namang may kakayahan akong hindi kayang gawin ng iba," sagot naman niya sa akin. Malapit lang naman ang pabrika sa kanyang bahay kaya nilakad lamang ni Andracio ang pagpunta rito. Pagkarinig sa yaong pangalan ay hindi na naghintay pa ang prayle at kanya nang sinamahan ang bata pabalik
