Kasalukuyan silang nasa kotse, pauwi ng mansion nina Clark. Nasa passenger seat si Tita Felicia, at sila naman ni Clark ang nasa likod. Hindi siya pinapansin nito, nakatingin lang ito sa labas ng bintana na parang sinasaulo ang daan.Pasimple lang siya kung tumingin dito dahil baka magalit ito sa kanya. Kahit na may benda ito sa balikat at ulo ay hindi maitatangging napakagwapo pa rin ni Clark. Pumayat lang ito ng kaunti pero hindi iyon nakabawas sa gandang lalaki nito.Napatingin si Clark sa kanya. Marahil ay napansin nitong pinagmamasdan niya."What are you looking at?" sita nito."Ah, eh... wala..." pagsisinungaling niya. Hindi niya napansin na napatitig na kasi siya dito. Marahil ay nawiwirduhan ito sa kanya.Maya-maya ay napangiwi ito at humawak sa ulo na may sugat. Agad naman niya itong dinaluhan."Babe, are you okay? Masakit ba ang sugat mo? Sabi naman sa'yo, huwag muna tayong lumabas ng ospital. Baka kasi mabinat ka!" nag-aalalang wika niya."Don't touch me!" sigaw nito, pero
"Tonta! Bakit ang tagal mo?!" mura nito pagkatapos uminom ng gamot. Ang init ng ulo nito."Pasensya ka na. Di ko kasi alam kung ano ang ipapainom, babe...""Ganyan ka ba mag-alaga sa akin? Kung hindi ka marunong, umalis ka na lang dito! Get out of my room!"Napatingin cya kay Clark. Ok lang sana kung hinid pa cya nito maalala pero bakit prang inaalila na cya? Katulong ba ang tingin sa kanya?Naluluha siyang lumabas ng kwarto. She’s never been humiliated in her whole life.Paglabas niya ng kwarto ay sakto namang andoon pa ang mga magulang niya, parang hinintay talaga ng mga ito na makalabas siya doon. Dali-dali siyang nagpunas ng mga luha."Nay... Tay... Andyan pa pala kayo?" Pinilit nyang gawing normal ang boses ng hindi mahalata ng mga ito na kakaiyak nya lang. "Sinaktan ka ba niya, anak?""H-hindi po, nay! Nagalit lang siya dahil di ko alam kung anong gamot ang ibibigay ko. Biglang sumakit kasi ang ulo niya." Paliwanag nya. ayaw nya din masira si Clark sa paningin ng mga magulang n
KENNETH ENRIQUEZ: "Bitch!" Sambit ni Ken sa kaulyaw nyang si Alice. Pumunta ito sa opisina nya para makikipag meeting. Pero ito ang meeting na ibig nyang sabihin. "Mating" pala. Isa lang si Alice sa mga babae nya pero wala cyang girlfriend na matatawag sa isa man sa kanila. "Ohhh shit Ken come on fvck me! fvck me more!!!.." Sambit nito sarap na sarap sa ginagawa nya. Naka pwesto ito patalikod sa kanya habang pinapaligaya nya.. Pagod sana cya sa araw na iyon pero ang palay ang lumapit sa kanya para tukain... sino ba naman cya para hindian ang grasya ng langit. Nasa kasarapan sila ng pag-niniig ng biglang nagbukas ang pinto... Pumasok ang secretary nyang si Jonie... Naka yuko ito habang nakatingin sa dalang mga papel na papa-pirmahan sa kanya, kinakagat-kagat pa nito ang dulo ng ballpen kaya hindi sila napansin ng dalaga. "Sir, may meeting kayo with Ms. Alice today..." "I'm already here bitch!" sagot ni Alice habang sarap na sarap sa ginagawa niya. Hinahawakan nya ang balakan
********************MARIA LEONORA GOMEZ: Hapong hapo cyang lumabas sa office ng boss nya. Paano kasi nakita nya kanina na may kaulyawan ito sa opisina. Bad trip kasi bakit hindi nya naisipang kumatok! Haaay.. Sa dinami-daming babaeng pumupunta sa office nila ay first time nya lang nakakita ng ganun. Para tuloy cyang nakapanood ng live scandal! Ang ingay pa ng babaing yun.... Akala mo naman ay kinatakay! Well, hindi nya namam ma-judge ang babae... wala pa naman cyang experience sa pakikipag sex kaya hindi nya alam kung bakit maingay itong mga babae kapag ginaganun! Umupo cya sa desk nya. Executive secretary siya ni Kenneth Enriquez. Isa ito sa mga pinaka mayamang tao sa Pilipinas. Ito ang nag mamay-ari ng mga malalaking subdivision sa iba't ibang parte ng bansa. As an executive secretary, sya ang pinagkakatiwalaan nito sa lahat ng mga schedules ng binata, kasama na doon ang pang babae nito. Babaero ang boss nya.... Na saksihan nya lahat ng iyon dahil cya ang nag-aayos ng sch
Tiningnan nya ito ng masama at tinaasan ng kilay. "Bakit mo ba pinipilit na ma-iinlove ako ky Boss???" Naiinis na tanong nya. "Eh kasi nga ikaw nalang ang hindi pa nagkaka crush sa Boss natin! Lahat ng babae dito ay laglag panty kapag dumaan si Boss pero ikaw ay parang wala lang sayo... to think na ikaw pa ang pinakamalapit kay Boss! Pwedeng-pwede mo cyang akitin kung kelan mo gusto and I'm sure kakagat yun kapag inakit mo! Tingnan mo naman ang isang Maria Leonora Gomez oh... Paaak!... Sexy na..... maganda na.... at matalino pa!" Mala-baklang wika nito sa kanya. "Bakit ko naman gagawin yun? Sisirain ko ang buhay ko? Ang focus ko ay pagbutihin ang pagtrabaho ng sa ganun ay mapagamot ko mama ko.... ang mahal kaya ng maintenance nya!" May breast cancer ang mama nya, kailangan nya ng malaking halaga para mapa-opera ito. Malala na kasi kaya kailangan nya maka-ipon sa lalong madaling panahon. "Puro ka kasi work and no play! Maglibang-libang ka din paminsan minsan!" wika nito sa kanya.
*******************KENNETH POV:Pasimpleng pinagmamasdan nya si Jonie habang kumakain. Magana itong kumain kaya nakapagtataka kung bakit hindi ito tumataba. Napansin nyang mahilig din ito sa sweets. May leche flan pa itong dala para sa kanya. Actually hindi cya mahilig sa sweets pero dahil dala ito ni Jonie para sa kanya ay kakainin nya. Kilig na kilig cya ng dinalhan sya ng pagkain ng sekretarya nya. Hindi nya lang pinapahalata pero naa-appreciate nya iyon. Parang wala lang naman ito sa dalaga pero malaking bagay na iyon sa kanya. "Nga pala Jonie, ilang months ka na pala dito sa office?" pagbasag nito ng katahimikan sa pagitan nila. "4 months na Sir... pagka graduate ko ay dito agad ako nakapag trabaho sa kompanya mo. Dito din kasi ako nag OJT."Nakikinig lang cya sa dalaga na kunyari ay hindi nya alam. "Balita ko ay Summa com Laude ka daw?" Napayuko ito... tila nahihiya."Opo Sir....." "Matalino ka pala kung ganun? Swerte ko naman at sa akin ka napunta!.... Este dito ka nakapag
JONIE POV: Pumayag nalang si Jonie sa offer ng boss nya...sayang din kasi ang pamasahe. Nag ga-grab pa kasi cya papunta sa ospital. Pag ganitong oras ay punuan na ang mga jeep kaya siguradong mahihirapan na cyang makarating sa ospital kaagad...dadalawin nya ang mama nya. Andun naman ang pinsan nya na nagbabantay, sinuswelduhan nya ito para magbantay sa mama nya, mag-isa lang kasi cyang anak. Wala din cyang Papa. Naanakan lang ang nanay nya ng amerikano kaya mestiza cya. Hindi pa nya nakita ang Papa simulang ng isinilang cya. "Jonie!" pukaw ni Sir Ken sa kanya. "Ay opo Sir... tara na."Nagpatiuna ito sa paglakad papuntang elevator. May sarili itong elevator kaya wala silang magiging kasabay. Nang makarating sa harap ng elevator ay hinintay siya nito na pumasok. Hinawakan cya nito sa beywang para igiya papasok. Napaikgtad cya ng bahagya ng maramdaman ang palad nito sa bewang nya. Pasimple nya itong tiningnan... parang wala lang naman ito dito... Baka nagpapaka gentleman lang.Haaa
JONIE POV: Nagpatiuna na naman cya sa paglakad. Iniisip nya ang sinabi ng doctor. kailangan ng operahan ang mama nya sa lalong madaling panahon para maiwasan ang pag kalat ng cancer sa katawan nito. Kailangan nya ng malaking halaga. 1 milyon ang hinihingi ng doctor sa kanya! Saan naman sya kukuha ng ganun kalaking pera! Wala pa nga sa kalahati ang ipon nya. Kung sana ay wala iyong maintenance ay siguro malaki-laki na ang naiipon nya. Bukod kasi sa pang oopera ng Mama nya ay kailangan nya din ng budget para sa maintenance nito. Kahit pa patayin nya ang sarili sa pagtatrabaho at pagluto ng ulam araw araw ay hindi pa din kaya punuin ang 1 milyon. Saka pagod pagod naman ang katawan nya. Baka pati cya ay ma-ospital na din sa kakahanap ng pera. Naiiyak nalang cya.. pasimpleng pinahid nya ang luha nya. "Hey anything wrong?" tanong ng boss nya. Malamang ay napansin nito ang pananahimik nya at ang pasimpleng pagpahid nya ng luha. "Ah wala po sir...." pagsisinungaling nya. Nakakahiya a
"Tonta! Bakit ang tagal mo?!" mura nito pagkatapos uminom ng gamot. Ang init ng ulo nito."Pasensya ka na. Di ko kasi alam kung ano ang ipapainom, babe...""Ganyan ka ba mag-alaga sa akin? Kung hindi ka marunong, umalis ka na lang dito! Get out of my room!"Napatingin cya kay Clark. Ok lang sana kung hinid pa cya nito maalala pero bakit prang inaalila na cya? Katulong ba ang tingin sa kanya?Naluluha siyang lumabas ng kwarto. She’s never been humiliated in her whole life.Paglabas niya ng kwarto ay sakto namang andoon pa ang mga magulang niya, parang hinintay talaga ng mga ito na makalabas siya doon. Dali-dali siyang nagpunas ng mga luha."Nay... Tay... Andyan pa pala kayo?" Pinilit nyang gawing normal ang boses ng hindi mahalata ng mga ito na kakaiyak nya lang. "Sinaktan ka ba niya, anak?""H-hindi po, nay! Nagalit lang siya dahil di ko alam kung anong gamot ang ibibigay ko. Biglang sumakit kasi ang ulo niya." Paliwanag nya. ayaw nya din masira si Clark sa paningin ng mga magulang n
Kasalukuyan silang nasa kotse, pauwi ng mansion nina Clark. Nasa passenger seat si Tita Felicia, at sila naman ni Clark ang nasa likod. Hindi siya pinapansin nito, nakatingin lang ito sa labas ng bintana na parang sinasaulo ang daan.Pasimple lang siya kung tumingin dito dahil baka magalit ito sa kanya. Kahit na may benda ito sa balikat at ulo ay hindi maitatangging napakagwapo pa rin ni Clark. Pumayat lang ito ng kaunti pero hindi iyon nakabawas sa gandang lalaki nito.Napatingin si Clark sa kanya. Marahil ay napansin nitong pinagmamasdan niya."What are you looking at?" sita nito."Ah, eh... wala..." pagsisinungaling niya. Hindi niya napansin na napatitig na kasi siya dito. Marahil ay nawiwirduhan ito sa kanya.Maya-maya ay napangiwi ito at humawak sa ulo na may sugat. Agad naman niya itong dinaluhan."Babe, are you okay? Masakit ba ang sugat mo? Sabi naman sa'yo, huwag muna tayong lumabas ng ospital. Baka kasi mabinat ka!" nag-aalalang wika niya."Don't touch me!" sigaw nito, pero
"Anak, wag mo naman sigawan si Fe... Gusto niya lang makatulong!" saway ni Tita Felicia sa anak."I don't need her help, Mom! Hanggang ngayon ay di ko pa rin maisip kung bakit ako nagkaroon ng nobya samantalang may asawa na ako!... Saan ba kasi si Cindy?" muling sigaw nito."She’s in Australia, anak. Doon siya nagtatrabaho, di ba?" pagsisinungaling ni Tita Felicia. Kapag sinabi nilang may bago na itong asawa, baka lalo itong magalit.Napayuko cya, ang pinapanalangin nyang maalala cya ni Clark sa muling paggising nito ay hindi nangyari. Estranghero pa din cya sa mga mata nito. Naaawa na si Tita Felicia sa kanya, pero kailangan pa nilang habaan ang pasensya dahil may sakit si Clark.Paiyak na siya nang dumating ang doktor."Good morning. How’s my patient?" nakangiting bati ng doktor. "How are you, Mayor?"Hindi sumagot si Clark. Nanatili lang itong nakasimangot. Di tulad dati na masayahin at palabati ito, ngayon ay naging bugnutin. Parang napahiya din ang doktor dahil hindi ito pinansin
"Ahm, Mayor... Ang mabuti pa, magpahinga ka muna. Kakagising mo lang at wala ka masyadong maalala. Take your time, Mayor. Papainumin kita ng gamot para muli kang makatulog at ma-relax ang katawan mo, ha?" magalang na paliwanag ng doktor.Tango lang ang sagot ni Clark.Nang bigyan ito ng gamot, agad namang nakatulog si Clark. Ni hindi man lang ito tumingin sa kanya bago muling nawalan ng malay... nalungkot siya doon."Doc, ano po ang nangyari kay Clark? Bakit di nya ako kilala?""Ito ang kinakatakutan ko. Hindi ko muna sinabi sa inyo na may posibilidad na magkaroon siya ng amnesia dahil nagkaroon siya ng fracture sa skull noong hinampas siya ni Counsilor Bryan sa ulo ng baril. Dagdag pa ang pagkabaril sa ulo nya, kahit pa daplis lang iyon.""P-Paano yan, Doc... Hindi na ako maalala ni Clark? Si Cindy ang naaalala niya?""Wag kang mawalan ng pag-asa, Ma'am Fe. Habaan pa natin ang pasensya natin at magtiwala lang tayo. Papasaan ba at gagaling din siya." wika ni Doc saka tinapik cya sa ba
Lumipas pa ang tatlong araw simula nang hawakan siya ni Clark. Akala niya magigising na ito, pero wala pa rin… Nawawalan na siya ng pag-asa. Doon na siya halos nakatira. Ayaw niyang sa paggising ni Clark ay wala siya. Ang gusto niya ay lagi siyang andoon dahil baka hanapin siya ng nobyo."Iha, matulog ka na kaya muna. Ilang araw ka nang walang tulog..." wika ni Tita Felicia sa kanya.Saglit lang siya kung matulog. Baka kasi habang natutulog siya ay saka magising si Clark. Ang dami niyang iniisip na posibilidad hanggang sa umabot ng tatlong araw, pero hindi pa rin nagigising si Clark. Nawawalan na naman siya ng pag-asa."Ako na muna ang magbabantay kay Clark. Umuwi ka na muna at magpahinga. Nanlalalim na ang mga mata mo, baka ikaw naman ang magkasakit!" nag-aalalang wika nito sa kanya."Ayokong umuwi, Tita. Gusto ko dito lang ako. Baka magising si Clark na wala ako. Gusto ko sa paggising niya, ako ang makikita niya."Buhat nang malaman ni Tita Felicia ang insidente sa kanila ni Clark,
Panandaliang namayani ang katahimikan sa loob ng kwartong iyon."Ahm, Fe... magpapaalam na kami. Baka aalis na din kami dito sa Pilipinas. Sa Australia na kami maninirahan ni Kevin. Doon na lang kami magbagong-buhay kasama ang anak namin. Lalayo muna kami sa mga mapanuring tingin ng mga tao sa akin. alam kong ako ang sinisisi nila sa mga nangyari kay Mayor Clark." malungkot na wika ni Cindy. Wala cyang naisagot dahil totoo naman ang lahat ng iyon. "Hangad ko din ang kaligayahan niyo ni Clark. Huwag kang mag-alala. Makikipagtulungan ko para mapasawalang-bisa kaagad ang kasal namin." dagdag pa nito"Salamat, Cindy. Sasabihin ko yan kay Clark."Nagyakap muna sila ng mahigpit ni Cindy bago ito umalis. Kahit papaano ay gumaan na din ang pakiramdam niya dahil wala na siyang grudge sa puso niya. Aaminin niyang sumama din ang loob niya kay Cindy noon. Ang akala niya kasi ay magiging magkaibigan na sila pagkatapos silang makaligtas sa pagkidnap ni Bryan sa kanila, pero bigla itong bumaliktad
"Ay, gusto ko 'yan, Balae... Sige, kapag maayos na ang lagay ni Clark, ay doon naman tayo sa resort ni Fe at ni Jonie."Ate, napatagal na tayo sa kaka-kwentuhan sa kanila. Tara na at baka hinihintay na tayo ni Kuya!" nakasimangot na wika ni Rosie."Sige, umalis na kayo para hindi kayo ma-traffic." sabmbit naman ni Tita Felicia.Pagkatapos nilang magpaalam, ay umalis na sila. Siya ang nag-drive ng kotse. Na-miss niya din namang mag-drive sa Manila. Dumaan muna sila ng flower shop at bumili ng bulaklak at mga prutas para sakaling magising si Clark ay may makain ito.Pagdating ng ospital, ay agad silang pumunta sa kwarto ni Clark. Malayo pa lang ay madami nang nakabantay na mga pulis sa buong ospital, sinisigurado ng management ng ospital at ng gobyerno na wala nang mangyayari kay Clark.Nakita nilang nag-aayos ang nurse sa higaan ni Clark. Kakatapos lang nitong punasan at palitan ng damit si Clark. Lalaki ang kinuha nilang private nurse. Sa laki ng katawan nito, ay hindi ito kaya ng isa
"Ate, handa ka na ba?" tanong ni Rosie na biglang pumasok sa kwarto. Agad niyang tinago ang swimsuit sa likod niya."Ah, eh, sige. Pero magbibihis lang ako sandali, okay lang ba?""Sige, doon na muna ako sa cute kong pamangkin ha. Doon na lang kita hihintayin, hihihi…" wika nito saka lumabas ng kwarto.Muli siyang napangiti. Nang tuluyan na itong nakalabas, ay dali-dali niyang inilagay ang swimsuit sa bag niya. Baka bumalik pa si Rosie.Naghilamos lang siya at saka lumabas ng kwarto. Ayaw niyang paghintayin nang matagal si Rosie at gusto na rin niyang makita agad si Clark.Papunta na siya sa sala at naroon si Rosie na buhat-buhat si Clarkson kasama si Tito Amado. Ang mga magulang niya naman at si Tita Felicia ay nasa garden at naglilipat ng mga halaman sa paso."Akin na ang apo ko, Rosie!" inis na wika ni Tito Amado kay Rosie. Sandali siyang tumigil dahil sa pagbabangayan ng mag-ama."Wait lang, Dad. Hindi pa nga ako tapos eh. Pag-alis namin mamaya ni Fe, ikaw naman ang hahawak eh. Ay
"Oo nga, iha. Napadami ang luto ko. Alam mo na, na-excite ako sa pagdating ni Clarkson. Pero hayaan mo na, madami ang kakain niyan mamaya. Tingnan mo, ubos 'yan mamaya, hahaha!" wika nito saka tinuro ang mga kasambahay na nakangiti. Maging siya ay napangiti na rin. Mabait talaga ang pamilya ni Clark. Hindi ito katulad ng mga pamilyang politiko na matapobre at pakitang-tao lang. Sila ay matulungin kahit sa mga kasambahay nila sa bahay."Ikaw ang nagluto ng lahat ng ito, Tita?" namamanghang tanong niya."With the help of Yaya Meding, of course. Hindi ko naman kakayanin kapag mag-isa lang ako, hihihi."Umupo na sila sa hapag-kainan. Dumating na rin si Rose galing sa school at nagmano ito sa kanyang mga magulang bago sabay na kumain.Si Tito Amado naman ay hindi kumain dahil nauna na itong pinakain ni Tita Felicia. Iba ang pagkain nito. Hindi siya pwedeng kumain ng maalat at oily na pagkain dahil kagagaling lang niya sa sakit. Naroon lang ito at nakikinig sa mga usapan nila habang mahimbi