Kinabukasan ay nagising siya na maga pa ang mga mata mula sa pag-iyak. Naglalaro sa isipan niya ang magiging usapan nila ni James. Alam niyang kailangan niyang gawin ito ngunit hindi niya maiwasang kabahan. Dahan-dahan siyang lumabas ng kwarto. Ang akala niya ay nauna siyang magising dahil alas-singko pa lang ata iyon ng umaga at madilim pa ang paligid dahil sa fog. Pero nagulat siya nang makitang nasa kusina na si James at may niluluto na. Naka-shorts lang ito at walang pang-itaas na damit. Marahil ay hindi nito alam na andoon na siya dahil hindi siya nito napansin. Pasimple niya itong pinagmamasdan habang abala sa ginagawa. God, I missed him so much! Kung hindi lang nakigulo si Amber sa relasyon nila ay sila pa sana hanggang ngayon. Pero siguro sadyang hindi sila para sa isa’t isa. Ginawa naman nila ang lahat pero sadyang hindi talaga sila ang nakatadhana. Habang tinitimpla ito ang kape ay tila naramdaman nito ang presensya niya. Nilingon siya nito sa likod. “B-bebe, gising ka
Agad na tumayo si James at lumapit sa kanya at hinawakan siya nito sa kamay. "Bebe, please listen to me... oo, inaamin ko na nagkamali ako at ang pamilya ko sa'yo. Nasaktan ka namin noon pero hindi na natin maibabalik ang panahon... ang pwede ko na lang gawin ngayon ay itama ang pagkakamali at ipakita sa'yo na nagsisisi na ako sa mga nagawa kong kasalanan," nagsusumamong wika nito. "Kung nagdusa ka ay nagdusa din ako! Kung nasaktan kita, mas lalong nasaktan ako dahil inuusig ako ng konsensya ko," dagdag pa ni James. "Please believe me, Bebe... I love you simula noon hanggang ngayon... ikaw lang ang tanging minahal ko." Hindi na niya mapigilan na umiyak. Hindi niya inaakala na sa muli nilang pag-uusap ay ito ang maririnig niya. Hindi ito ang inasahan niyang sagot... hindi niya ito napaghandaan. "Sweetie, don’t cry, please... nasasaktan ako kapag nakikita kang umiiyak. God knows kung saan-saan kita hinanap." "James, please... ayaw ko na muling magulo ang buhay ko... hayaan mo na l
Nang matapos ang dalawang kamay ay ang mga paa naman niya ang tinali ni James!"Kalagan mo ako dito, James!.. kapag naka-alis ako dito ay sisiguraduhin kong ipapakulong kita! hayop ka!" Pero imbes na matakot ito ay nginisihan lang cya nito. "Nababaliw ka na ba? Are you going to rape me again?!" sigaw nya."Oo nababaliw na ako sayo, Bebe at gagawin ko ang lahat pamasakin ka lang! Kung kailangang reypin kita ay gagawin ko... mahalin mo lang ako ulit!""No! Let me go! Let me go! Hinid na kita mahal!!!" Lalo cyang nagpupumiglas pero sa kada galaw nya ay nasasakatn ang kamay at paa nya. Masyadang mahigpit ang pagkakatali ni James sa kanya. Siguradong nasugatan na sa doon. Wala naman cyang mahingan doon ng tulong dahil silang dalawa lang ang andoon.."Aaawww!" Napasigaw cya ng hilahin nito ang pang itaas nya na pajama.. nagsitalsikan ang mga butnones ng damit nya. Tumambad dito ang malulusog nyang dibdib and before she could say anthing, he started licking her breast habang ang isang kamay
Tila hinigop nito ang lahat ng lakas niya... parang lantang gulay siyang nakahiga sa kama. Hindi pa man siya nakahuma ay pumuwesto na si James sa pagitan ng walang saplot niyang hita."No!" sigaw niya, pero huli na ang lahat dahil sinagad nito ang pagpasok sa basa niyang pwerta."Ahhh..." ungol niya."Ohhh... fuck, bebe... ang sarap mo. I've been dreaming of this for a long time... lagi kong iniimagine kung ano ang pakiramdam ulit sa loob mo. Ngayon, hindi na lang ito panaginip. Totoo na ito... nakapasok na ulit ako sa'yo, and it feels so good, sweetheart. Ahhhh..." wika ni James habang walang habas sa pagkadyot sa kanya."Ahhh... ahhh... ahhh..." ungol din niya habang sinasabayan ang paglabas-pasok nito sa butas niya. Butil-butil na ang mga pawis na lumalabas sa kanya.Sumuko na siya sa pagmamatigas niya. Aminado siyang na-miss din niya ang alaga ni James sa loob niya, filling her pussy and fucking her like there’s no tomorrow.Hinawakan siya ni James sa bewang upang laliman pa lalo
Nagising siyang mag-isa sa kama. Wala pa din siyang saplot at makapal na kumot lang ang nakatakip sa hubad niyang katawan.Napansin niya rin na wala na siyang tali sa kamay at paa. Palinga-linga siya sa paligid pero wala na si James sa tabi niya.Tiningnan niya ang orasan sa wall clock... alas otso na ng umaga. Late na pala siya nagising. Usually ay maaga siyang nagigising para mag-exercise ng konti.Pagbaba niya ng kama ay napangiwi siya sa sakit ng katawan niya. Mukhang nilamutak ng malala ni James ang katawan niya kagabi. Ang sakit ng kepyas niya... Nagkasugat pa ata siya doon. Hindi na niya mabilang kung ilang beses silang nagtalik ng dalawa.Akmang hahakbang na siya nang biglang bumukas ang pinto. Natigil siya doon sa kinatatayuan habang walang saplot... pumasok si James na naka-boxers lang.Agad na ngumisi ito nang makita siya. Bigla naman siyang namula sa pagkapahiya. Agad siyang bumalik sa kama at nagtakip ng kumot."W-what do you want?" tanong niya."Wala lang. Sinusundo lang
Mariin ang pagkakahalik ni James sa kanya. Iba't ibang emosyon ang nararamdaman niya sa mga oras na 'yun. Para siyang malulunod sa saya at tuwa. Hindi niya akalain na may pag-asa pa pala siyang maging masaya at ang pinapangarap niyang isang buong pamilya ay matutupad na. May konting takot man sa puso niya, but definitely she is going to take a risk on James... for herself and for their child. He loves her, and she loves him too. 'Yun naman ang importante sa lahat... ang pagmamahalan nilang dalawa.Natigil ang pag-iisip niya nang maramdaman ang kamay ni James na dahan-dahang gumagapang sa hubad niyang katawan. Ngayon niya lang naalala na kanina pa pala sila nag-uusap na wala siyang saplot."Ohhh..." ungol niya nang maramdamang nasa suso niya ang kamay nito at nilalaro ng daliri nito ang nakatayo na niyang u***g. Marahan siyang minamasahe doon na lalong nagpa-init sa kanya."Oohhh... James..." muling ungol niya nang ang isang kamay naman nito ay pumasok sa loob ng kumot at kinapa ang nam
"Tara, kain na tayo, sweetheart. Kanina pa naghihintay sa atin ang pagkain. Pasensya ka na ha... lalo tuloy kitang ginutom," nakangising wika ni James."Hmp! Ikaw kasi!" kunyaring tampo niya, pero ang totoo ay masayang-masaya siya.Binalingan siya ni James at niyakap nang mahigpit. "Akin ka na, Bebe. Hindi ka na makakawala sa akin," wika nito saka siya hinalikan sa noo... muli siyang kinilig.Maya-maya, tumayo si James at kumuha ng T-shirt niya. Nasa kwarto nila ang damit niya, kaya ang mga gamit niya ay nasa kabilang kwarto. Lumapit siya sa kanya at pinasoot ang sariling T-shirt saka inalalayan siyang tumayo."My shirt looks good on you, sweetheart.""Ngiiii! Eh kita ang pekpek ko dito kada galaw ko!""Hahaha!" Ang lakas ng tawa ni James. Matangkad din siyang babae kaya kada galaw niya, sumisilip ang petchay niya.Muli itong bumalik sa closet at kumuha ng boxers nito at pinasuot sa kanya."Let me remind you, Mr. Blacksmith, that I have my own clothes at nasa kabilang kwarto lang iyon.
Of course, sweetheart, gusto ko! Napaangat siya ng tingin sa mariing excited na boses ni James. "Gusto ko ang makita ang abay natin, sweetheart. Papayagan mo naman ako, di ba? P-please?"Tumahimik siya para mag-isip... Nakita niyang parang hindi mapakali si James habang hinihintay ang sagot niya."S-sige, isasama kita. Karapatan mo naman 'yun bilang ama niya. Pero hindi kita pinipilit... kung sakaling magbago ang isip mo sa amin ni Tyler, you are free to leave... Hindi kita pipilitin.""What are you talking about?" Agad nitong hinawakan ang kamay niya. "Hinding-hindi mangyayari 'yun, sweetheart! Never magbabago ang isip ko para sa inyo ng anak natin. You are my life, my happiness! You are the air that I breathe. Hindi mo lang alam kung gaano ako kamiserable nang mawala ka... para na akong patay, kaya bakit ko pa kayo papakawalan? I love you, bebe. I love you so much," nagsusumamong wika nito.Agad siyang napangiti. Tumayo siya at lumapit sa nobyo. Kinawit niya ang dalawang bisig sa le
******************** CLARK'S POV: Nag-tulog-tulogan na siya sa kama ni Fe para hindi na siya kausapin at paalisin nito. Sinabi niya na doon siya matutulog para mabantayan ito sakaling kailangan siya. What a lame excuse! Ang totoo ay bigla siyang naging protective kay Fe nang makitang naging malapit ito kay Callum. Lalaki din siya, at alam niyang kung may gusto ang lalaki sa isang babae o wala. Natatakot siyang mabaling ang atensyon ni Fe kay Callum na 'yun. Sabihin man na selfish siya, pero ang gusto niya ay sa kanya lang ang atensyon ni Fe kahit pa hindi pwedeng maging sila. Kahit dito man lang sa Scotland ay maiparamdam niya na importante ito sa kanya. Kasi pag-uwi ng Pilipinas ay siguradong hindi na niya magagawa iyon. Alam niyang nasaktan na niya kanina si Fe. Ramdam niya din ang galit nito sa kanya. Pero kahit anong gawin niya, ay hindi niya kayang lumayo sa dalaga. At eto pa siya ngayon, naka-higa sila sa iisang kama. Kung tutuusin, ay pwede na niyang iwan si Fe doon. Pero
Nagmartsa siya papuntang kwarto niya. Ayaw na niyang makita pa si Clark at nag-aakto itong concerned sa kanya. Kaya niya naman ang sarili niya!Pero bago pa man siya makalayo ay natapilok siya dahil sa taas ng takong niya. Muntik na siyang matumba kung hindi lang siya nasalo ni Clark.Napahawak siya sa balikat nito. Ang mukha niya ay nasa matigas na dibdib ni Clark. In fairness, di rin magpapatalo si Clark pagdating sa kakisigan. Alam niyang suki din ito sa gym kasama sina Ken at James.Napapikit siya nang maamoy niya ang mamahaling pabango nito. Paborito niya iyon dahil iyon din ang paborito ni Clark. Lagi kasi niya iyon naaamoy kapag kasama ang lalaki."Careful..." mahinang bulong nito na nagpagising sa pagpapantasya niya."Ahm... sorry... natapilok ako." wika niya saka agad na bumitaw, pero napahiyaw siya sa sakit ng paa niya."What happened?" nag-aalalang tanong nito. Muli siyang humawak sa balikat ni Clark. Nabalian ata siya ng ankle. Mahigpit ang hawak nito sa bewang niya."Ang
"Of course not! Bakit naman ako magagalit sa'yo? Magkaibigan tayo, right? At ako lang naman itong umaasa sa'yo..." Napangiwi siya. She sounds desperate."I mean, it’s nothing. Really!" bawi niya sa sinabi. "Saka huwag na lang nating pag-usapan, okay?" putol niya sa usapan. Baka kasi kung ano na naman ang masabi niya."Come, let’s join them!" aya niya dito nang makitang nagsasayawan na ang lahat.Nagpatiuna siyang maglakad papunta sa dance floor. Lumiwanag agad ang mukha ni Callum nang makita siya. Sinalubong siya nito."Saan ka nanggaling? Bakit ang tagal mong bumalik?" tanong nito saka siya hinawakan sa kamay. Alam niyang nasa likod lang nila si Clark."Ahm, sorry... medyo tinamaan kasi ako ng ininom ko. But I’m okay now... sayaw tayo," aya niya kay Callum. Ngumiti naman ito ng matamis sa kanya saka siya sinayaw.Nakita ng gilid ng mata niya na umupo si Clark sa bakanteng upuan at pinanood lang silang sumayaw.Binaling niya ang atensyon kay Callum at nagkunyaring masaya. Hinding-hind
********************FERNANDA ALCANTARA'S POV: Lihim siyang umiiyak habang palabas sa kwarto ni Clark. Matagal na niyang napapansin na iniiwasan siya nito. Ngayon, alam na niya kung bakit.Ang akala niya ay may pagtingin din ito sa kanya. Ang akala niya ay espesyal siya sa binata... Hindi pala. Nakakahiya! wika niya sa sarili.Imbes na bumalik sa party, dumiretso siya sa kwarto niya na katabi lang ng kwarto ni Clark. Ayaw niyang makita ng iba na umiiyak siya. Ano ang sasabihin niya? Na binasted siya ni Clark?Pagpasok niya ay sumampa agad siya sa kama. Ang sakit-sakit pala. Clark is her first love. Simula nang nagkakilala sila at nagpakita ito ng interes sa kanya, natuon na din ang atensyon niya sa binata. Wala siyang ibang lalaking ini-entertain!Marami ang nanliligaw na nakakasalamuha niya sa trabaho, pero wala siyang pinansin kahit isa. Kahit pa sabihing wala naman talaga silang matinong usapan ni Clark kung ano talaga ang relationship status nila, nararamdaman niyang espesyal siy
Last na ‘to, promise!... wika niya sa sarili.Nang makarating na sila sa kwarto niya, si Fe na ang nagbukas ng pinto. Magkakatabi lang ang mga kwarto nila doon sa palasyo nina James.Pagpasok nila, ay pinaupo siya nito sa kama.Bigla siyang nahilo. Napahawak siya sa ulo niya. Ngayon niya lang na-realize na nalasing pala siya.“May masakit ba sa’yo? Bakit kasi naglalasing ka doon mag-isa? Ayaw mo mamigay ng beer mo at nagtatago ka?” biro ni Fe sa kanya. Nakakaramdam na siguro ito na unti-unti siyang lumalayo, pero wala itong alam tungkol sa nalalapit niyang kasal kay Cindy.Hindi niya sinagot ang tanong ni Fe at humiga siya sa kama.“Makiki-ihi na nga lang ako dito sa CR mo. Kanina pa ako ihing-ihi!” reklamo nito saka pumasok sa banyo. Tinitingnan niya lang ang dalaga. May gusto siyang sabihin pero hindi niya masabi.Tumayo siya sa kama at hinubad ang suit na suot niya. Naiinitan na siya sa dami ng suot niya. Groomsmen sila ni Ken sa kasal ni James kanina.Nang mahubad na niya ang pang
LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND: FERNANDA ALCANTARA AND CLARK ALMONTE*********************** CLARK ALMONTE'S POV:Kasalukuyan silang nasa kasal ni James at Bebe. Aaminin niyang naiinggit siya sa mga kaibigan niya... siya na lang kasi ang natatanging hindi pa kasal. At kung ikakasal man siya ay sa babaeng hindi niya mahal... di tulad ng mga kaibigan niyang masaya. Siya lang ang bukod-tanging kakaiba.May mahal naman siyang babae... at si Fe iyon. Matagal na silang magkakilala, at masasabi niyang masaya siya kapag kasama ang dalaga. Sa tagal ng pagsasama nila, ay masasabi niyang dumabong lalo ang nararamdaman niya dito. Masasabi niya rin na pareho sila ng nararamdaman sa isa’t isa... alam niyang may pagtingin din si Fe para sa kanya.Pero hindi sila pwedeng magkaroon ng relasyon. May itinakdang babaeng ipapakasal sa kanya ang pamilya niya, at kailangan niyang mamili between his personal feelings or ang pangarap niya sa politika.Isa siyang mayor sa lungsod ng Maynila at mahal n
Naramdaman niyang nanigas na ang katawan ni Bebe, indikasyon na malapit na itong labasan."James!... Aahh... aahhh... aaahhh!" pasigaw na ungol nito. Lalo niyang binilisan ang daliri sa loob nito hanggang sa maramdaman niyang may likidong tumagas mula sa butas ng asawa... nilabasan na ito.Parang lantang gulay itong napasandal sa dibdib niya, pagod na pagod sa pagpapaligaya niya."My turn, sweetheart..." wika niya saka tumayo habang si Bebe ay nananatiling nakaupo sa jacuzzi. Tinutok niya ang alaga sa mukha ni Bebe. Napangiti ito sa ginawa niya.Napaigik siya nang hawakan nito nang mahigpit si junior at minasahe pataas at pababa. "Aaahmmm... ang laki talaga ng kargada mo, hubby! Kaya lagi akong solve sa'yo eh. Hindi mo ako binibitin.""Sayo lang 'yan, sweetheart. Walang ibang makakatikim niyan kundi ikaw lang." wika niya habang nakatingala sa kisame at nakapikit. Ninanamnam niya ang masarap na paghagod ni Bebe sa kargada niya.Napapitik pa siya nang maramdaman ang mainit na dila nito
Naawa siya kay Clark dahil sa kalagayan nito. Matagal nang sinabi ni Clark sa kanila iyon... silang dalawa lang ni Ken ang nakakaalam ng problema ni Clark."Paano ngayon 'yan, bro? Alam ko you have feelings for Fe. Kaya mo bang magpakasal sa babaeng hindi mo mahal?""I don't know, bro... you know how much she means to me, pero masasaktan lang siya kapag itinuloy ko ang pag-pursue sa kanya tapos hindi naman pala kami ang magkakatuluyan sa huli. Mabuti na din yung magpaligaw siya sa iba. She doesn't deserve me... masasaktan lang siya sa piling ko.""Kaya mo bang makita siyang masaya sa piling ng iba? Katulad na lang ng Callum na 'yun. Mukhang may gusto siya kay Fe.""Kung saan siya masaya... masaya na din ako para sa kanya.""Damn, bro! I'm supposed to be happy today because it's my wedding day, pero nalulungkot ako para sa'yo.""Don't mind me, bro... malalampasan ko din 'to. I'll try to forget about Fe." wika nito saka muling lumagok ng beer na hawak at humithit ng sigarilyo."Ikaw ang
Nagmamadaling lumapit si James sa mesa kung nasaan si Beverly at si Callum. Nakasunod sa likod niya si Ken at Clark. Hindi niya kayang tiisin ang ideya na ang atensyon ng asawa niya sa gabing pinakamahalaga para sa kanilang dalawa ay nasa ibang tao."Sweetheart..." tawag pansin nya sa asawa na matigas ang tono. "Pwede ba kitang makausap sandali?""Yes, sweetheart, ano 'yun?" tanong nito pero hindi napapalis ang ngiti sa mga labi. Halatang hindi rin napansin ang pagkairita niya. Natuon kasi ang atensyon nito kay Callum."Bebe!" napalakas ang boses niya. Hindi pa rin kasi ito lumapit sa kanya. Ilang beses ba dapat tawagin ito para mapansin siya?Natigilan ang lahat... at sa wakas ay napansin na siya. Hindi nga lang ni Bebe kundi ng lahat ng naroon, pati na ang pamilya niya at pamilya ni Bebe."James! Why are you shouting at Beverly?" galit na wika ng mommy niya. Tila nahimasmasan naman siya."Ahm, sorry. Gusto ko lang nasa tabi ko ang asawa ko. This is supposed to be our night. H-hindi