"Oh, kuya... What are you doing here?" tanong ni John na halatang nagulat din. Pasimpleng tumingin si James sa kanya ng matalim. Dahil galing si John sa kama niya ay nagulo ito at dahil na din sa kakatawa nila at naghahampasan pa sila kanina ng unan nya. Napatanong tuloy siya sa sarili nya kung iniisip ba niya na may ginagawa silang kababalaghan ni John? "Ahm, I'm just checking on Beverly kung okay na siya. Akala ko kasi wala siyang kasama dito," sabi ni James, kasabay ng pasimpleng pagsulyap sa kanya na may halong pait sa mga mata. "Thanks for your concern, kuya. Ang bait mo talaga. Sinamahan ko si Beverly dahil nalulungkot siya at masama ang pakiramdam niya. Anyway, nasaan na si Amber?" tanong ni John. "Umuwi sandali sa kanila. Babalik din daw agad," sagot ni James, ngunit biglang sumimangot. "Anyway, I have to go. Andito ka naman pala," sabi ni James at muling sumulyap sa kanya bago tuluyang umalis. Agad namang sinara ni John ang pinto. "Napakabait talaga ng kuya ko. Pati ika
"It’s okay, Bevs. I may be hurt for now, pero magiging okay din ako. I still thank you dahil kahit papaano, pinagbigyan mo akong maging nobya ka at pinasaya mo ang mga magulang ko," sagot ni John bago tuluyang lumabas ng kwarto niya. Parang piniga ang puso niya. Ang plano niyang si James ang hihiwalayan niya, pero si John ang nakipaghiwalay sa kanya. Hindi na niya maintindihan ang nangyayari sa buhay niya. Hindi pa man siya nakakabawi sa nangyari kay John ay biglang pumasok si James sa kwarto niya at agad na sinara ang pinto. "What are you doing here?" Napalakas ang boses niya sa inis at desperasyon. Ang dami nang nangyayari sa buhay niya sa araw na ito. "What is John doing here? Did you have sex?" galit na tanong ni James habang nakatingin sa magulo niyang kama. Biglang nag-init ang ulo niya. Ito pa ang magbibintang sa kanya, samantalang ito nga ang nakipag-sex kay Amber! "Huwag mong ibintang sa akin ang ginagawa mo!" balik-sigaw niya. Hindi nakasagot si James. Ibig sabihin lang
Nagmamadali siyang makarating sa palasyo. Para bang nagkaroon siya bigla ng adrenaline matapos ang nakita niya sa batis.Habang papalapit siya, napansin niyang ang mga tao sa palasyo ay nataranta. Maging sina Tita Evelyn, Tito Oliver, at James ay may pinagdidiskusyunan.Nang makita siya ng mga ito na paparating, parang nakahinga nang maluwag si Tita Evelyn. Agad siyang sinalubong nito, pati na ang kanyang kabayo."Where have you been, Beverly?" may halong galit ngunit nag-aalalang tanong ng ginang sa kanya. Lumapit si James para tulungan siyang makababa ng kabayo. Inabot nito ang kamay upang alalayan siya, ngunit hindi niya iyon tinanggap. Hindi niya ito pinansin... ni hindi siya tumingin dito. Nakatutok lamang ang kanyang atensyon kay Tita Evelyn at Tito Oliver."Sorry po, Tito, Tita. Nagpahangin lang po ako sa batis, hindi ko namalayan ang oras," pagsisinungaling niya. Totoo namang hindi niya namalayan ang oras, pero hindi totoo na nagpahangin lang siya roon. Nandoon siya upang umiy
"Hindi na po ako kakain, Tita, para makaalis na agad tayo. Doon na lang tayo kumain sa labas at mag-shopping," masiglang mungkahi niya."Great idea, iha! Sige, wait lang at magbibihis ako," sagot ni Tita Evelyn, halatang excited."James, pakisabihan si Logan na ihanda ang kotse at ipag-drive kami ni Beverly," wika ni Tita Evelyn saka tumalikod kasama si Tito Oliver. Naiwan silang dalawa ni James."Tita, wait! Magbibihis din ako!" sigaw niya saka tumakbo papunta sa ginang. Ayaw niyang maiwan doon kasama si James. Alam niyang naghahanap lang ito ng paraan para kausapin siya, at ayaw niyang mangyari iyon. Baka muli siyang mabilog ng lalaki at bumigay. Kilala niya ang sarili nya, alam niyang marupok siya pagdating kay James. Kaya hanggang kaya niyang umiwas ay gagawin niya.Agad siyang pumasok sa kwarto at naligo nang mabilisan. Nakakahiya kay Tita Evelyn kung paghintayin pa niya ito. Ayaw na niyang magtampo ulit ang ginang, lalo na't nagalit na ito kanina nang mawala siya nang ilang oras
"Iho, nasabihan mo na ba si Logan na paalis na kami?" tanong ni Tita Evelyn kay James."Yes, Mom. Pinahanda ko na ang kotse pero ako na ang magda-drive para sa inyo," sagot nito, nakatingin kay Beverly."Talaga ba, anak? Wala ka bang pupuntahan? Hindi ka ba busy today?""Hindi, Mom. And even if I'm busy, I'll make time for you.""Ohh, ang sweet naman ng panganay ko. Sige, anak, let's go!""Oliver, sigurado ka bang hindi ka sasama? James will drive for us," tanong ni Tita Evelyn sa asawa."Since kasama naman si James, sige, sasama na ako para maka-unwind naman ako ng konti," sagot ni Tito Oliver."Really, love? This is the best day of my life! Para tayong magdo-double date nito! Well, except na hindi lovers sina James at Beverly… Sorry, guys, but I'm so happy! Let’s go?""Sure po, Tita. Let’s go," sagot ni Beverly. Gusto sana niyang mag-back out, pero sobrang saya ng mag-asawa, kaya hindi niya magawang sirain ang momentum nila.Nagpauna ang dalawang matanda. Magkayakap ang braso ni Tit
Bigla siyang na-excite nang pumasok na sila sa boutique. Hindi naman sa wala siyang pera kaya hindi niya afford ang mag-shopping. Wala lang talaga siyang oras simula nang dumating siya sa Scotland. Ngayon, dahil may shopping buddy na siya, siguradong mapapadalas ang shopping nila ni Tita Evelyn.“Good afternoon, Mr. and Mrs. Blacksmith. Welcome to our shop,” nakangiting bati ng mga saleslady sa kanila habang magiliw silang ini-assist.“Good afternoon, ladies,” nakangiti ring bati ni Tita Evelyn. Magiliw ang ginang, hindi ito matapobre.Nahuli namang pumasok si James dahil may dinaanan pa ito.“Good afternoon, Lord James,” halos sabay-sabay na bati ng mga saleslady. Biglang nagbubulungan ang mga ito, halatang kinikilig pagpasok ni James. Napansin nya iyon at bigla siyang nagselos.Ang hinayupak! nagpapacute pa sa mga saleslady! bulong niya sa sarili.“Iha, bagay ba ito sa akin?” pukaw ni Tita Evelyn sa kanya habang hawak ang isang limited edition na black shoulder bag. Isinukat pa ito
"Oh, it’s nothing, iha. Wala naman kaming paggagastusan pa ng pera namin. We have everything. Money is nothing... ang importante ay masaya tayo. At saka, nobya ka ng anak ko. Hindi ka kung sino-sino lang! Soon, you’re going to be my daughter-in-law, kaya pagbigyan mo na ako. Kung hindi ay magtatampo ako!" banta ni Tita Evelyn sa kanya. "Pero, mommy....." "No buts, Bevs. Payagan mo na si Mommy kung ano ang gusto niya. Hindi namin maiibigay ni John ang kaligayahang ganyan dahil hindi kami babae, kaya hayaan mo na siya," sabat ni James sa usapan nila. Ang h*******k! Kung makapagsalita, parang walang ginagawang pangmomolestiya sa akin! isip niya habang namumula sa hiya. Lalo siyang nahiya dahil kilala siya ni James bilang materialistic noong nasa Pilipinas pa siya. Lahat ng pag-aari ng ate Jonie niya ay gusto rin niyang magkuha. Pero nagsawa na siya sa ganong ugali. Hindi naman kasi iyon nakapagbigay ng tunay na kaligayahan sa kanya. Ang gusto niya ngayon ay simpleng buhay nalang. "Oh
Pasimple niyang pinagmamasdan ang dalawa. Mukhang nag-aaway sila dahil parang sinusuyo ng lalaki si Amber. Nabaling ang tingin ni Amber sa kanila kaya nagtama ang kanilang mga mata. Hindi naman marami ang customer sa mga oras na iyon kaya imposibleng hindi sila mapansin ni Amber.Noong una ay nabigla si Amber at pakiramdam niya'y namutla ito sa takot. Hindi siya umimik... hinayaan niyang si Amber ang gumawa ng unang move... titingnan nya kung ano ang gagawin nito. Duda siya na may relasyon ang dalawa. Tumayo si Amber at lumapit sa kanila."Hi, hon!" nakangiting wika nito saka lumapit sa lamesa nila. Hinalikan nito sa labi ang James at nagulat ang lahat sa pagsulpot ni Amber... maliban sa kanya."Ang kapal ng mukha! Nakukuha pang makipaglandian kay James samantalang kasama nito ang isa pang nobyo!" wika nya sa isip... nagngingitngit cya sa galit."Oh, Amber, andito ka din pala?" gulat na wika ni Tita Evelyn sa dalaga."Yes, Tita. I just passed by," sagot ni Amber habang inakbayan si Ja
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H