พิษสวาท | ตอนที่ 5 | พลาด
คำพูดของพิต้าทำเอารันเวย์ถึงกับชะงักไปทันที เพราะถ้าคลิปนั้นหลุดถึงแฟนสาวเขาได้จริง ๆ คงมีปัญหาใหญ่ตามมาแน่ ๆ
(พิต้ารออยู่หน้าบ้านของคุณน่ะค่ะ ทีนี้พอจะอยากเจอหน้าพิต้าขึ้นมาบ้างไหมคะ?) ปลายสายถามขึ้นอีกครั้ง
"เออ!" รันเวย์กระแทกเสียงตอบเพียงเท่านั้นพร้อมกับกดตัดสายไป
(จบบทสนทนาทางโทรศัพท์ระหว่างรันเวย์ / พิต้า)
"แม่งเอ๊ย!" ชายหนุ่มสบถอย่างหัวเสีย เดินลุกจากอ่างอาบน้ำได้ก็คว้าผ้าเช็ดตัวพันเอวปิดท่อนล่างของตัวเองแบบหลวม ๆ ก่อนจะย่ำเท้าออกไปทั้ง ๆ ที่ยังเปียกอยู่แบบนั้น
ร่างสูงเสยผมเปียก ๆ ขึ้นแล้วหยิบรีโมตประตูรั้วมากดเปิดจากระยะไกลทันที จากนั้นจึงยืนเท้าสะเอวรอเจอคู่ขาคนเดิมของเขาด้วยท่าทีร้อนใจเป็นที่สุด
และไม่นานอีกฝ่ายก็ก้าวลงจากรถแท็กซี่และเดินตรงเข้ามาหารันเวย์
พิต้าในวันนี้แต่งตัวเลียนแบบนับหนึ่งแทบจะทุกอย่าง ทั้งเสื้อผ้าและการแต่งหน้า ทั้ง ๆ ที่มันไม่ใช่สไตล์ของเธอเลยสักนิด
"ถ้าไม่เอาเรื่องคุณหนึ่งมาอ้าง คุณจะยอมให้พิต้าเจอหน้าไหม?" หญิงสาวเอ่ยตัดพ้อเขาอย่างน้อยใจ
"หึ" รันเวย์มองเหยียดไปที่เธอและเบะปากตอบกลับ
"จริง ๆ แล้วพิต้าไม่มีคลิปอะไรที่ว่าหรอกนะ เพราะพิต้าเองก็ทำใจมองดูคุณเอาคนอื่นต่อหน้าต่อตาแบบนั้นไม่ได้เหมือนกัน" พิต้าเอ่ยเสียงสั่นเครือ
"คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ?" ร่างสูงมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่เอือมระอาเต็มทน
"เชื่อเถอะค่ะ เพราะสิ่งเดียวที่พิต้าจะเก็บเอาไว้ในเครื่อง คือคลิปเราสองคนเท่านั้น" เธอพูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของเขา ทั้งคู่สบตากันและกันอยู่สักพัก
"หึ" ชายหนุ่มกัดฟันแน่นอย่างสุดจะทนกับความกวนประสาทของพิต้าแล้วจริง ๆ
หมับ! รันเวย์กระชากแขนหญิงสาวเข้ามาในบ้านทันที พร้อมกับกระแทกปิดประตูและลงกลอนล็อกเอาไว้อย่างแน่นหนา
ฟุ่บ! ฝ่ามือหนาดึงผมยาวสลวยก่อนจะลากเธอมาที่โซนเคาน์เตอร์บาร์ในบ้านหรู
"อะ... โอ๊ย พิต้าเจ็บนะ… โอ๊ยนี่!" พิต้าร้องเสียงหลงเมื่อเธอถูกกระทำราวกับสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่ง
ปั่ก! รันเวย์กระแทกใบหน้าสวยลงกับโต๊ะเคาน์เตอร์บาร์ทันที
"เฮ้อ..." หญิงสาวครางออกมาเบา ๆ
"อยากตายมากสินะ ถึงกล้ามาท้าท้ายฉันแบบนี้" รันเวย์ออกแรงกดใบหน้าของเธอจนแก้มฝั่งที่ทาบกับโต๊ะช้ำระบมแทบจะขยับไม่ได้
"ปล่อยนะคะ ปล่อยพิต้านะ! ต่อให้คุณฆ่าพิต้า คิดว่าความลับเรื่องเหี้ย ๆ นั่นจะตายไปด้วยงั้นเหรอ?" พิต้าพยายามเปล่งเสียงพูดออกมาทั้ง ๆ ที่กลัวจนตัวสั่นไปหมดแล้ว
"เธอกำลังบีบให้ฉันทำอยู่นะ!" ร่างสูงฟิวส์ขาดจนแทบอยากบีบคอคู่ขาให้แหลกคามือ เพราะสิ่งที่เขาซ่อนเอาไว้มาตลอดมันจะถูกเปิดเผยไม่ได้
"คุณจะฆ่าฉันกับ... ลูกของตัวเองได้ลงคอจริง ๆ เหรอคะรัน" พิต้ากัดฟันพยายามพูดต่อ ทั้ง ๆ ที่เจ็บระบมไปทั้งใบหน้าและหนังศีรษะที่ถูกกระชากอย่างแรง
สิ้นประโยคนั้น รันเวย์ถึงกับปล่อยมือออกจากศีรษะของเธอทันที
"มึงพูดเหี้ยอะไรวะ?" ชายหนุ่มตะคอกถามกลับไป
"โธ่ ลูกแม่... พ่อเขาไม่ได้ตั้งใจหรอกนะลูก" พิต้าหายใจเข้าออกอย่างหอบเหนื่อย เธอใช้มือกุมหน้าท้องตัวเองพร้อมกับพูดออกมาอย่างตั้งใจให้รันเวย์ได้ยินทั้งหมด
"ฉันกำลังตั้งท้องลูกของเราค่ะ" หญิงสาวเอ่ยตอบไปด้วยไพ่ใบสุดท้ายที่เธอถืออยู่
เมื่อได้ยินแบบนั้น เพลย์บอยขามั่วอย่างรันเวย์ก็หูดับไปชั่วขณะหนึ่งกับคำตอบจากอดีตคู่ขาคนโปรดของเขา
"มันจะใช่ลูกกูได้ไงวะ!" เขากระแทกเสียงกลับไปอย่างไม่เชื่อ
"ผู้หญิงอย่างมึงไปเอาสดกับใครมาบ้างก็ไม่รู้" ก่อนกำหมัดแน่นและพูดปฏิเสธไม่ยอมรับท่าเดียว
"พอหาพ่อให้เด็กไม่ได้ มึงก็เลยคิดจะให้กูรับผิดชอบลูกในท้องมึงใช่ไหม?" รันเวย์แทบจะเก็บอารมณ์ต่อไปไม่อยู่แล้วจริง ๆ สรรพนามที่ใช้แทนตัวจึงเริ่มเปลี่ยนไปและใช้ถ้อยคำหยาบคายมากขึ้น
"รันคะ? ตั้งแต่เจอคุณ... พิต้าก็ไม่เคยไปมั่วกับใครเลยนะ พิต้ามีแค่คุณคนเดียวและรักแค่คุณนะคะ" พิต้าเถียงกลับมาทันควัน
"มึงนี่มันโคตรตอแหลเลยว่ะ" รันเวย์สวนกลับไปด้วยถ้อยคำหยาบคาย
"กูใส่ถุงยางอนามัยทุกครั้ง ยาคุมฉุกเฉินมึงก็แดก แล้วมึงจะท้องกับกูได้ยังไงวะ?" ชายหนุ่มตะคอกใส่พิต้าไปเสียงดังลั่น เขาโกรธจนหน้าแดงฉาน จ้องตาอีกฝ่ายอย่างเคืองแค้น
เขาป้องกันทั้งถุงยางทั้งยาคุมฉุกเฉินกับผู้หญิงแทบทุกคนที่ไปมั่วด้วย ไม่เคยเอากับใครสด ๆ เลยสักครั้ง ไม่ว่าจะเมาหรือมีอารมณ์มากแค่ไหนก็ตามแต่ ดังนั้นมันแทบไม่มีทางเลยที่จะพลาดได้
"คุณยังจำวันนั้นที่แฟนคุณมีบินไปลอนดอนได้ไหมคะ?"
"วันนั้นคุณเxี่ยนมากเพราะแฟนสาวนางฟ้านางสวรรค์ของคุณหวงตัวไม่ยอมให้เอา พอมันไปบินเลยรีบโทรตามฉันมาที่บ้าน แล้วเราก็เอากันทั้งวันทั้งคืนจนถุงยางหมดหลายกล่องเลยอะ" พิต้าตอบกลับเสียงเรียบนิ่ง
"กูไม่เคยจำอะไรเกี่ยวกับมึง แค่เxดไปวัน ๆ!" รันเวย์กดเสียงต่ำสวนไปทันที
คำตอบของเขาทำเอาคนที่ได้ฟังหน้าเสียอยู่เหมือนกัน
"ค่ะ ฉันจะอธิบายให้ฟังก็ได้... แค่ใช้ก้านต่างหูปลายแหลมเจาะที่ถุงยางอนามัยทุกอันในกล่อง และทุกครั้งคุณก็ปล่อยในตลอดจริงไหม?" พิต้าอธิบายต้นสายปลายเหตุของเรื่องอย่างละเอียดยิบ
เธอยิ้มพร้อมกับลูบท้องแล้วพูดต่อด้วยความภาคภูมิใจที่สามารถจับรันเวย์เอาไว้ได้
"อีนรก" เขาสบถออกไปทั้ง ๆ ที่กัดฟันยืนตัวสั่นด้วยความคับแค้นใจ
"นรกอย่างฉันก็คู่ควรกับซาตานอย่างคุณนั่นแหละรันเวย์" พิต้าสู้กลับสายตาของรันเวย์อย่างอวดดี
"คุณคิดว่าคุณนับหนึ่งจะรับตัวตนที่แท้จริงของคุณได้เหมือนฉันเหรอ?"
"ครั้งก่อนก็รับเงินไปแล้ว ทำไมมึงยังไม่ไสหัวออกจากชีวิตกูสักทีวะ?" เขาข่มอารมณ์และถามกลับอีกครั้ง เพราะพยายามสลัดพิต้าออกไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่เหมือนว่ามันจะไม่จบลงง่าย ๆ แบบที่คิด
"ก็ตอนนั้นฉันไม่รู้นี่คะว่าตัวเองกำลังท้อง" พิต้าพูดทั้งน้ำตา หวังทำตัวให้เขาสงสารมากที่สุด
"เอาแบบนี้ได้ไหม จะให้ฉันเป็นที่สองรองจากคุณหนึ่งไปทั้งชีวิตก็ยอม... ขอแค่คุณแบ่งความรักมาให้เมียเก็บอย่างฉันบ้างก็พอแล้ว" หญิงสาวโผเข้ากอดอีกฝ่ายเอาไว้ทันที เธอใช้ฝ่ามือตัวเองลูบไล้เรือนร่างเปลือยเปล่าของรันเวย์อย่างยั่วยวนเช่นเคยๆ
"ฉันยอมรับว่าเธอฉลาดมาก แต่ถ้ายังทะเยอทะยานอยู่แบบนี้ สักวันอาจจะไม่เหลืออะไรเลยก็ได้!" เขาถอนหายใจก่อนจะผลักตัวอีกฝ่ายออกจนแทบหงายหลัง
ที่เธอทนได้ทุกเรื่องเพราะสำหรับพิต้าแล้ว ชาตินี้จะไปหาผู้ชายที่ทั้งหล่อ ทั้งรวยและถึงใจแบบเขาได้จากที่ไหนอีก
บ้านของรันเวย์รวยติดอันดับประเทศ แถมเจ้าตัวยังเป็นลูกคนโตด้วย มีเหรอที่จะรับเงินก้อนเดียวและยอมปล่อยชายหนุ่มไปง่าย ๆ แบบนี้ ยิ่งเขาเลวมันก็ยิ่งท้าท้ายดีไม่ใช่เหรอ...
"ฉันควรรับผิดชอบที่ทำเธอท้องสินะ" อีกฝ่ายพูดทิ้งท้ายเอาไว้เพียงเท่านั้น ก่อนจะเดินกลับขึ้นห้องไปแต่งตัวทันที แล้วรีบลงมาจัดการธุระให้มันสิ้นซาก
รันเวย์จอดรถอยู่ข้างทาง ซึ่งอยู่ในซอยเดียวกับคลินิกที่ดูหรูหราแห่งหนึ่ง
"คุณจะพาฉันมาฝากครรภ์เหรอคะ?" พิต้ายิ้มออกมาทันทีด้วยความดีใจ
"ฉันโทรนัดหมอไว้ให้แล้ว รีบลงไปสิ" ชายหนุ่มมองไปที่คลินิกและหันมาจ้องหน้าคนข้างกายอีกครั้ง
"ทำไมเราไม่ไปจอดใกล้ ๆ คลินิกล่ะคะ แล้วคุณไม่ไปด้วยเหรอ?" เธอเอ่ยถามรันเวย์ด้วยท่าทีตื่นเต้นดีใจที่แผนการจับเขาประสบผลสำเร็จ
พิษสวาท | ตอนที่ 6 | ตะวันอับแสงTA-WAN’ S PART• ณ บ้านพักรวมแม่บ้าน •ขณะที่ตาล สาววัย 26 ปีกำลังยืนรีดผ้ากองโตของบรรดาเจ้านายเพื่อเตรียมสำหรับนำไปแขวนใส่ตู้เสื้อผ้าให้กับพวกคุณ ๆในวันรุ่งขึ้นก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น ก่อนที่ประตูห้องจะค่อย ๆ เปิดออกอย่างช้า ๆ"กลับมาแล้วค่ะ" เด็กสาววัย 16 ย่างเข้า 17 ปีเดินสะพายกระเป๋าเป้ใบใหญ่เข้าห้องพร้อมกับเอ่ยทักทายพี่สาวของเธอเหมือนเช่นทุกวัน"อืม" ตาลพยักหน้ารับคำทักทาย แต่เธอก็ไม่มีเวลาใส่ใจน้องสาวมากเท่าไหร่นัก เพราะต้องใช้สมาธิในการรีดผ้าต่อไปจนกว่าจะเสร็จ เนื่องจากเสื้อผ้าของพวกเจ้านายล้วนเป็นแบรนด์เนมหรูทั้งนั้น ราคาตั้งแต่หลักพันหลักหมื่น บางตัวนี่แสนกว่าบาทเลยดังนั้นจึงจะรีดแบบลวก ๆ ส่ง ๆ ไม่ได้ ถ้าจับจีบได้ไม่ดี คุณป้าหัวหน้าแม่บ้านก็จะเรียกไปตำหนิทันทีเมื่อเห็นว่าน้องสาวของเธอเอาแต่นั่งมองหน้า ทว่าก็ไม่พูดไม่จาอะไร ผู้เป็นพี่จึงเป็นฝ่ายไถ่ถามขึ้นก่อน"มีอะไรหรือเปล่าตะวัน?" ตาลวางเตารีดร้อนลงกับโต๊ะรีดผ้าและเงยหน้าถามตะวันที่นั่งมองเธอทำงานอยู่ไม่ไกลมากนัก"คือว่า... ตะวันอยากจะขอยืมเงินพี่ตาลไปเรียนพิเศษหน่อยจะได้ไหมจ๊
พิษสวาท | ตอนที่ 7 | งานแต่งสายฟ้าแลบหลังจากนั่งอัดบุหรี่ไปหลายต่อหลายมวนจนหมดซองด้วยความเครียด ท้ายที่สุดแล้วเขาก็นึกทางออกอะไรขึ้นมาได้ รันเวย์จึงรีบโทรศัพท์หาแม่ทันที(บทสนทนาทางโทรศัพท์ระหว่างรันเวย์ / คุณแม่เฌอรีน) (ว่าไงเจ้าลูกชายตัวดี นี่ลูกแม่ตื่นแต่เช้าเหมือนกับคนอื่นเขาเป็นด้วยเหรอ?) เมื่อรับสายก็เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เพราะปกติแล้วรันเวย์แทบไม่เคยใช้ชีวิตในเวลากลางวันแบบนี้เลยจริง ๆยิ่งช่วงนี้ที่อีกฝ่ายขอลาพักร้อนจึงไม่ต้องไปทำงานที่บริษัท เลยทำให้ไม่มีใครได้เห็นหน้าค่าตาของเขาสักเท่าไหร่"แม่ครับ คือผมมีเรื่องอยากจะปรึกษาหน่อยน่ะครับ" รันเวย์พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมากกว่าปกติ(มีอะไรรึเปล่ารัน ทำไมน้ำเสียงดูเครียด ๆ น่ะลูก?) ผู้เป็นแม่เอ่ยถามกลับทันที เพราะปกติแล้วเขาไม่ใช่คนที่จริงจังอะไรมากแบบนี้"คือ... ผมอยากขอนับหนึ่งแต่งงานน่ะครับแม่" รันเวย์นึกใบหน้าคนรักสลับกับมองไปที่คลินิกนั้นอย่างคิดไม่ตกเลยจริง ๆ(ฮะ? ลูกพูดจริงเหรอรัน?) ปลายสายอุทานขึ้นด้วยความดีใจ"จริงครับแม่... ผมอยากรีบจดทะเบียนแล้วก็แต่งงานกับหนึ่งให้ไวที่สุดเลย" รันเวย์กัดริมฝีปากไปด้วยพูดไปด้วย สีหน
พิษสวาท | ตอนที่ 8 | ลางไม่ดี"ไม่ใช่ไม่มีทางเลือก แต่มึงอะเลือกทางนี้เอง!" ไทม์ตอบกลับเพราะเขาไม่เคยเห็นด้วยกับเรื่องที่พี่ชายตัวเองทำเลย แต่ก็ขัดไม่ได้"ถ้ามึงจะมายืนสั่งสอน ก็รีบไสหัวไปไกล ๆ ปะ" รันเวย์กระแทกเสียงใส่อย่างไม่พอใจ"ตอนนี้กูมีเรื่องให้คิดมากพอแล้ว!" ทั้งยังหัวเสียใส่คนรอบตัวด้วยความเครียดที่สะสมมาหลายวันซึ่งไทม์ก็ยืนมองสภาพพี่ชายตัวเองด้วยความเวทนาและทำได้แค่เพียงปลงกับนิสัยเอาแต่ใจนี้"เออ ๆ เดี๋ยวกูไปอาบน้ำก่อน แล้วจะมาช่วยแล้วกัน!" ก่อนทำได้แค่ถอนหายใจและข่มอารมณ์เอาไว้เพราะไม่อยากจะปะทะและเพิ่มความเครียดให้กับคนตรงหน้ามากไปกว่านี้สภาพของรันเวย์ในตอนนี้ดูแทบไม่ได้เลยจริง ๆ ทั้งอดหลับอดนอน แถมยังประสาทกำเริบเป็นพัก ๆ ไม่ว่าใครเข้าใกล้ มันก็พาลใส่เขาไปหมด ไม่เว้นแม้แต่พวกแม่บ้านที่ต่างเอือมระอาจะมาทำความสะอาดในบ้านหลังนี้วันต่อมา"ตอนเย็น ๆ มึงช่วยเข้าไปดูเรือนหอให้ทีนะ กูเลือกซื้อบ้านโครงการใหม่ของไอ้เฟรนด์มา อยู่ใกล้ ๆ หมู่บ้านเราเนี่ยแหละ เห็นมันมีแบบบ้านสำเร็จรูปพร้อมอยู่เลย แต่ว่าตอนนี้กำลังเร่งวางแผนตกแต่ง ไหน ๆ ก็จบวิศวะน่าจะตรวจความเรียบร้อยได้ดีกว่ากู" ร่
พิษสวาท | ตอนที่ 9 | ซ่อน (เกือบ) มิด"ตะวันก็แค่พูดความจริง ผิดด้วยเหรอ?" สาวน้อยแกะมือของอีกฝ่ายออกจากริมฝีปากตัวเองทันที ก่อนจะถามกลับด้วยความซื่อตรง"ถ้าแกไม่อยากให้พี่ต้องเดือดร้อน ก็เหยียบความจริงเรื่องนี้เอาไว้ และห้ามไปเล่าต่อให้ใครฟังทั้งนั้นเข้าใจไหม?" "แล้วถ้าว่างมากก็อ่านหนังสือเถอะไป อย่ามาวุ่นวายแถวนี้พี่จะได้รีบทำงานต่อให้เสร็จ" ตาลดุน้องสาวของเธอเล็กน้อยและก้มหน้าก้มตาเตรียมของต่อทันที"ตะวันขอช่วยพี่ตาลทำงานด้วยคนนะ จะได้เสร็จไว ๆ แล้วมีเวลาไปพักผ่อน" ตะวันแสร้งเปลี่ยนเรื่องคุยและทำเสียงอ้อน ๆ ใส่ด้วยท่าทีน่ารักน่าเอ็นดู ทำให้พี่สาวโกรธเธอไม่ลงสองสามวันมานี้บ้านพักคนงานนั้นเงียบมาก เพราะทุกคนต่างไปช่วยกันเตรียมงานแต่งให้กับลูกชายคนโตของเจ้านายกันหมด5 วันต่อมา (1 สัปดาห์นับจากวันที่นับหนึ่งไปบิน) (บนสนทนาทางโทรศัพท์ระหว่างรันเวย์ / นับหนึ่ง) "โอเค สรุปว่าไฟลต์บินกลับวันมะรืนใช่ไหม เดี๋ยวรันจะได้เตรียมตัวไปรับ" (ใช่ เครื่องลงประมาณสองทุ่มนะ) ปลายสายตอบกลับมาเสียงหวาน"ครับ รันจะรอนะ" รันเวย์มองกล่องแหวนแต่งงานในมือของเขาก่อนจะเงยหน้ายิ้มให้ปลายสาย(เจอกันนะรัน) นั
พิษสวาท | ตอนที่ 10 | พิษรักจบสิ้นสาวน้อยดันถอยไปชนกับราวด้านบนของตู้จึงทำให้เสื้อผ้าที่แขวนเอาไว้มันถล่มลงมาเสียงโครมสนั่น ทั้งสองคนหันมามองอย่างพร้อมเพียงกันในทันใด แต่ทว่าเมื่อเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์รันเวย์ดังขึ้นอีกครั้ง ร่างสูงเลยปล่อยผ่านไปก่อน สายตาจดจ่ออยู่กับข้อความ คิ้วทั้งสองข้างขมวดผูกกันเป็นปมทันที"เธอรีบไปซะ! และห้ามพูดหรือตอบอะไรกับใครทั้งนั้น""และถ้าแสดงพิรุธออกมาแม้แต่นิดเดียว ฉันจะสั่งให้นักเลงพวกนั้นฆ่าเธอทิ้งทันที... เข้าใจไหม?" เขาบีบไปที่ต้นคอของหญิงสาวเบา ๆ เพื่อข่มขู่ ตะวันซึ่งเห็นภาพนั้นก็ถึงกับต้องยกมือปิดปากตัวเองเอาไว้แน่น"เข้าใจค่ะ" พิต้ารีบพยักหน้ารับ รันเวย์จึงผลักเธอออกไปจากห้องอย่างเต็มแรง"ไป!" เขาตะโกนไล่หลังหญิงสาวอีกครั้ง เมื่อเธอคนนั้นเดินออกไปได้ไม่นาน"พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วยเถิด ๆ" ตะวันยกมือไหว้ขอพรอย่างสิ้นหวังเมื่อร่างสูงเหลือบมองมายังตู้เสื้อผ้าด้วยความสงสัย โชคดีที่เขาไม่ได้มีเวลามากพอที่จะเปิดดูว่ามีอะไรซ่อนด้านใน ซึ่งถือว่าสาวน้อยยังพอมีบุญอยู่บ้างเหมือนกันรันเวย์รีบปิดไฟทุกดวงในห้อง เขาพยายามยืนตั้งสติอยู่นาน ก่อนจะเดินไปหยิบอะไร
พิษสวาท | ตอนที่ 11 | คนไร้หัวใจใครจะคิดว่าความลับที่รันเวย์ซ่อนเอาไว้มันจะถูกเปิดเผยในคืนวันแต่งงานของเขาเสียเอง ค่ำคืนที่ทั้งคู่ควรมีความสุขมากที่สุด เมื่อนับหนึ่งกำลังจะได้ทำหน้าที่ศรีภรรยาอย่างสมบูรณ์แบบ วันสำคัญที่ชายหนุ่มรอคอยมานานแสนนาน จู่ ๆ กลับมีสายปริศนาจากผู้หญิงคนหนึ่งโทรเข้ามาป่วนที่โรงแรมกลางดึกหญิงสาวปริศนาคนนั้นประกาศตัวชัดเจนว่าเป็นเมียของรันเวย์ก่อน แถมยังตั้งท้องอีกด้วย เจ้าสาวได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับจุกอกจนพูดอะไรไม่ออกเลย และที่เธอคลั่งขึ้นมาคล้ายขาดสติเพราะอีกฝ่ายส่งทั้งคลิปวิดีโอทั้งคลิปเสียงตอนมีอะไรกันมาเย้ย พร้อมกับด่าทอนับหนึ่งเสีย ๆ หาย ๆ อย่างหน้าด้าน ๆ ส่วนคนผิดก็ถูกหลักฐานทุกอย่างรัดแน่นทำให้ไม่อาจจะหาคำแก้ตัวได้ในคืนนั้นเองนับหนึ่งขับรถออกมาจากโรงแรมทันทีอย่างไร้ซึ่งจุดหมาย เธอเหยียบคันเร่งแทบมิด หัวใจของเจ้าสาวที่ควรมีความสุขมากที่สุดกลับแหลกสลายไม่มีชิ้นดี ใครจะคิดว่าคนที่คบกันมานานถึง 7 ปี ทั้งยังเชื่อใจและไว้ใจโดยตลอด คือผู้ชายที่หลอกลวงมาตลอดเช่นกันความเสียใจจนขาดสติทำให้เจ้าสาวแสนสวยขับรถไปชนเข้ากับขอบกั้นสะพานริมถนน ในมือของเธอยังคงกำโทรศัพท์แล
พิษสวาท | ตอนที่ 12 | ประชดชีวิต"นี่ค่าแท็กซี่ของเธอ! แต่ถ้ายังไหวจะอยู่ต่อก็ได้นะ" เขาวางเงินสดไว้ที่หัวเตียงก่อนจะปั่ก! กระแทกกล่องถุงยางอนามัยทับเศษเงินนั้นอีกที"แค่อย่าตายคาเตียงฉันก็พอ!" เขาพูดพร้อมกับใช้ผ้าปูที่นอนเช็ดท่อนรักของตัวเอง จากนั้นจึงโยนคลุมตัวอีกฝ่ายไปอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไร"เอ่อ… คืนนี้น่าจะไม่ไหวแล้วค่ะ" หญิงสาวเหลือบมองถุงยางอนามัยกล่องใหม่ มือกุมท้องเอาไว้ สีหน้าเจ็บแสบร่องสวาทแบบไม่สามารถจะอธิบายได้เลย"งั้นก็เชิญ!" รันเวย์เอ่ยตอบอีกฝ่ายเพียงเท่านั้น ก่อนจะเดินออกไปสูบบุหรี่ทันทีหญิงสาวคนนั้นก็พยายามดันตัวเองลุกขึ้นจากเตียง พร้อมกับหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ด้วยท่าทีเร่งรีบ ขาทั้งสองข้างยังคงสั่นไม่หาย จากนั้นจึงยิ้มสู้อย่างนึกเสียดายอยู่ไม่น้อย ใครจะคิดว่า 59 มันจะจุกได้ขนาดนี้ ตอนแรกเห็นว่าเขาทั้งหล่อและรวยดี แต่ไม่รู้เลยว่าไปตายอดตายอยากมาจากไหนกันแน่เธอลูบร่องรักตัวเองพร้อมกับร้องซี้ดออกมาเบา ๆ ด้วยความแสบระบม ๆ ก่อนจะเดินกะเผลก ๆ ออกจากห้องนอนของรันเวย์ไปอย่างทุลักทุเลวันต่อมาคอนโดมิเนียมหรูติดแม่น้ำเจ้าพระยา"ไปนั่งคุยกันที่ร้านกาแฟแล้วกันนะพ่อ พอดีเพิ่งให้
พิษสวาท | ตอนที่ 13 | เซอร์เวย์"..." รันเวย์ทำได้แค่นั่งเงียบ ไม่ตอบโต้กลับ เพราะเขารู้ว่าแก้ตัวอะไรไปก็ฟังไม่ขึ้นอยู่ดี"พอเถอะเฌอ ปล่อยลูกมันไปก่อนนะ" ผู้เป็นพ่อออกปากช่วยพูดให้อีกแรง"ก็เพราะเราให้ท้ายลูกผิด ๆ แบบนี้มาตลอดไง!" เฌอรีนเอ่ยเสียงดังกร้าวโต้กลับสามีไปทันควัน"ที่รันเวย์กลายเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้ มันเพราะเราตามใจมากเกินไป เราเองก็มีส่วนผิดเช่นกัน!" จากนั้นจึงตัดพ้อตัวเองกับสามีก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกครั้งอย่างท้อใจ เธอยอมรับว่าเลี้ยงรันเวย์มาแบบผิด ๆ ด้วยความที่เป็นคนแรกจึงทั้งรัก ทั้งตามใจทุกอย่างรันเวย์ทำอะไรล้วนไม่เคยผิดหรือมีบทลงโทษใด ๆ เลย ซึ่งพอเขาโตขึ้น นิสัยแย่ ๆ เหล่านั้นมันก็ไม่สามารถจะแก้ไขได้ทันแล้ว"พ่อกับแม่ไม่ต้องโทษตัวเองหรอกครับ ผมไม่ดีเองต่างหากไม่เกี่ยวกับใครเลย" รันยอมรับความผิดโดยทันที"แม่ยอมรับนะ ว่าผิดหวังในตัวลูกมากจริง ๆ" เฌอรีนลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินตรงเข้าไปหาลูกชายอย่างช้า ๆเธอแทบไม่เคยพูดหรือว่ากล่าวตักเตือนใด ๆ รันเวย์เลย นับตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงวันนี้คนเป็นแม่พยายามเก็บความรู้สึกและอารมณ์มาโดยตลอด แต่วันนี้มันคงถึงเวลาที่ต้องเ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ครอบครัวที่สมบูรณ์รันเวย์หันไปเตรียมกับลูกชาย ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปเปิดประตูให้ภรรยา และจับมือของเธอ"ค่อย ๆ เดินนะครับแม่" เซอร์เวย์จูงมืออีกข้างของตะวัน ก่อนที่สองพ่อลูกจะพาเธอเดินตรงเข้าไปในพื้นที่โล่งกว้างของเรือนหอสุดอลังการ"ตื่นเต้นนะเนี่ย..ทำไมถูกปิดตาคนเดียวเลยอะ" ตะวันยิ้มอย่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเลย เธอไม่รู้เลยว่าสองพ่อลูกจะเซอร์ไพรส์อะไรกันแน่.."โอเค ตรงนี้แหละ" รันเวย์พูดขึ้นก่อนจะจับไหล่ของเธอหันไปทางหนึ่ง ซึ่งแสงแดดอุ่น ๆ ในยามเช้าก็กระทบลงบนผิวกายของหญิงสาวทันที มืออีกข้างหนึ่งของเธอยังคงจูงมือลูกชายเอาไว้แน่น"เปิดแล้วนะ" รันเวย์เดินอ้อมไปด้านหลังก่อนจะกระซิบเบา ๆ เข้าที่ข้างหูของเธอพร้อมกับค่อย ๆ ปลดผ้าออกช้า ๆฟุ่บ! วินาทีที่ผ้าปิดตาถูกเปิดออก เธอก็ได้มองเห็นสวนสีเหลืองอร่อมของดอกทานตะวันที่มีมากมายเป็นร้อย ๆ ดอกได้เลย"ว้าว..." ตะวันอ้าปากค้างทันทีกับความสวยงามตรงหน้าของเธอในตอนนี้"ชอบไหม?" รันเวย์ค่อย ๆ โอบกอดเธอจากทางด้านหลัง และกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู"ชอบค่ะ" ตะวันมองดูดอกทานตะวันมากมายที่หันหน้าตรงมาทางเธอในตอนนี้"อุ๊ย! ลุงบรา
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์"ถ้าพวกมันตีเดี๋ยวผมจัดการมันเอง" วินด์เซอร์เดินตรงเข้ามาแบบเซหน่อย ๆ ก่อนจะมายืนเกาะแขนของเฟรนด์ชิพแทน"มึงยืนให้ตรงก่อนไหม?" รันเวย์ส่ายหน้าเบา ๆ แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเลยเพราะพวกมันสี่คนนั่งมอมกันเองตั้งแต่งานยังไม่เริ่มนั้นเอง"ทำไมพวกมึงขี้เมากันจังเลยวะ" เฟรนด์ชิพส่ายหน้าเบา ๆ กับความแสบและซนของบรรดาน้องชายตัวเองย่ิงเวลาเจอกันทีไรบรรลัยแทบทุกที ขนาดว่าพวกมันจะโตจนมีลูกมีเมียไปแล้ว แต่ทุกครั้งที่เจอกันก็กลายเป็นเด็กกันอยู่ดี"เดี๋ยวนับพาเจ้าสาวไปฝั่งสาว ๆ ดีกว่านะ พวกหนุ่ม ๆ ก็สนุกกันให้เต็มที่เถอะ" นับหนึ่งโอบเอวตะวันเดินพาไปฝั่งสมาคมแม่บ้านของเธอทันที"ไปเถอะ แถวนี้มันเถื่อน" นับหนึ่งกระซิบกับตะวันเบา ๆ ก่อนจะหัวเราะคิกคัก ๆ กันสองคน"เออไอ้รันแล้วมึงไม่ได้เชิญไอ้บราวน์เหรอวะ?" เฟรนด์ชิพเอ่ยถามขึ้น เพราะเขามองไปรอบงานแล้วก็ไม่เจอเพื่อนรุ่นตัวเองเลย"จะไม่เชิญได้ไง กูเชิญพร้อมมึงเลย""เชิญก่อน ไอ้สี่ตัวบาทนี่ด้วย" รันเวย์หันไปมองทางวินด์เซอร์ ฟาเรน คลินต์ และไทม์โซน"เหรอ?" เฟรนด์ชิพก้มมองนาฬิกาเล็กน้อยเพราะปกติบราวน์แทบไม่เคยพลาดงานเลี้ยงหร
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | การแต่งงานครั้งสุดท้ายท่อนเอ็นอวบ ๆ จะถูกยัดเข้ามาในช่องทางรักของเธอและสอดเข้ามาจนลึกสุดโค่น ก่อนบดเอวซ้ำ ๆ ก่อนจะเริ่มซอยเข้าออกอย่างช้า ๆ"อื้อ.." ตะวันครางออกมาเบา ๆ เธอติดแหง็กอยู่ในเครื่องซักผ้ายิ่งครางเท่าไหร่เสียงมันก็ยิ่งดังก้องอยู่ด้านในนี้ตับ ตับ ตับ ตับ คนด้านนอกเร่งจังหวะกระแทกแรงขึ้น ๆ จนเครื่องซักผ้าโยกไปตาม ๆ กัน"ซี้ด..โอ่ย..อ่าส์.." หญิงสาวโอดครวญออกมาด้วยความเสียวและเกร็งมากขึ้น ๆกลีบเนื้อโอบรักแก่นกายของเขาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฝ่ามือหนาโอบรั้งเอวบางแน่นและกระแทกซ้ำ ๆ ๆตับ ตับ ตับ"อื้อ..อะอื้อ.." ร่างบางถ่างขาออกจิตใจของเธอจดจ่ออยู่กับท่อนเอ็นที่ผุบเข้าผุบออกร่องเสียวของตัวเอง ความรู้สึกมันเหมือนมีผีเสื้อนับร้อย ๆ ตัวบินอยู่ภายในช่องท้องและ..ตับ ตับ ตับ.."โอ่ว..อ่าส์..ซี้ด..อื้อ!!" ตะวันกระตุกเกร็งครางสนั่นเครื่องซักผ้าและเกร็งกลีบรักแน่นจนบีบแก่นกายของเขาแทบไม่สามารถจะขยับได้เลย.."หู่วว...ซี้ด!!" รันเวย์คำรามลั่นเร่งเครื่องกระแทกเข้าซ้ำ ๆ ๆ จนน้ำรักพวยพุ่งเข้าไปในร่องรักของเธออีกครั้ง..พร๊วด!! ร่างสูงชักแก่นกายออกจากช่องทางรักพร้อม ๆ กับลาว
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | คนใช้ (ชีวิตร่วมกัน) PIC"เฮ่อ ๆ ๆ " ตะวันหายใจหอบเหนื่อย สติกระจัดกระเจิงเหมือนล่องลอยอยู่กลางอากาศ ความสุขของสวาทมันวูบวาบผ่านไปเพียงชั่ววูบสั้น ๆ แต่มันเติมเต็มสีสันของชีวิตคู่รักได้เป็นอย่างดีเลยจริง ๆ"ฮ่า ๆ ๆ " รันเวย์ยิ้มหัวเราะออกมาเช่นกันด้วยความสุขสมถอนแก่นกายออกจากร่องรักของเธอช้า ๆ พร้อมกับก้มลงไปประทับรอยจูบที่โหนกเนินสาว ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างกายของเด็กสาวที่เขารักเหมือนเช่นทุก ๆ คืนที่ผ่านมา"ถ้าพรุ่งนี้ลูกถามให้บอกว่า แผ่นดินไหวนะ" รันเวย์หันมองหน้าตะวันพร้อมกับพูดขึ้นอย่างยิ้ม ๆ"ได้ค่ะ" เธอพยักหน้ารับอย่างเข้าใจความตรงกันเช้าวันต่อมา "อาหารเช้าเสร็จแล้วจ้า พ่อลูกไปนั่งกันเลย" ตะวันเตรียมทั้งกาแฟและทั้งนมสด ไว้ให้สองพ่อลูก พร้อมกับแซนด์วิชง่าย ๆ ในมื้อเช้า ซึ่งรันเวย์ก็รับหน้าที่ไปปลุกเจ้าอ้วนและพากันไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะมานั่งทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากันในทีแรกรันเวย์อยากจะจ้างแม่บ้าน แต่ตะวันคิดว่าคอนโดมันก็ไม่ได้กว้างมากเท่าไหร่ เธอจึงขอทำเองดีกว่า อีกอย่างการที่มีแค่สองคนในบ้าน มันก็ค่อนข้างจะเป็นส่วนตัวดี ยิ่งวันหยุดแบบนี้แล้วไม่ต้องเ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | เติมเต็มสวาท"ผมก็คิดว่าอย่างงั้นเหมือนกันนะแม่" รันเวย์มองลูกชายของเขาอย่างหนักใจไม่แพ้กัน"แต่เจ้าถังแก๊สเนี่ย มันฉลาดมาก..วันหนึ่งมันก็คงรู้ความจริงจนได้อะ" รันเวย์ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เขาไม่ได้คิดจะปกปิดเรื่องแม่ผู้ให้กำเนิดของเซอร์เวย์ แค่อาจจะต้องให้ลูกชายโตมากกว่านี้สักหน่อย แล้วจริงค่อยบอกบนรถร่างสูงขับรถขึ้นจอดบนคอนโดไปก็นั่งเคี้ยวหมากฝรั่งมาตลอดทางตั้งแต่เขาเลิกบุหรี่ได้ เขาก็หันมาติดการเคี้ยวหมากฝรั่งแทนซะอย่างงั้นส่วนเรื่องเหล้าเบียร์ ก็งดได้ แต่ก็จะมามีหลุดดื่มไวน์บ้างเป็นครั้งคราวจริง ๆ การที่เขาบริจาคไตไปข้างหนึ่งมันอาจจะทำให้เขามีชีวิตและสุขภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำไป เพราะเขาลด ละ เลิก พวกสิ่งไม่ดีต่าง ๆ จนหมดสิ้นแถมยังหันมาใส่ใจทั้งสุขภาพทั้งทางกายและทางใจสำหรับรันเวย์ในตอนนี้การได้ใช้เวลาอยู่กับคนรัก ครอบครัว มันมีความสุขมากกว่าการออกไปเที่ยวกลางคืน และเปลี่ยนคู่นอนไปวัน ๆ เหมือนเช่นเมื่อก่อนส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นเพราะในวันนี้เขามีวุฒิภาวะมากขึ้น และที่สำคัญไปกว่านั้นเขามีตะวันคนที่เข้าใจตัวตนที่แท้จริงของเขาในทุก ๆ อย่าง ที่รันเวย์
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | พรีเวดดิ้งตะวันรันเวย์"ผมว่าไม่กร่อย เพราะปาร์ตี้ส่วนใหญ่ก็มีจุดสนุกที่พีค ๆ อยู่ไม่กี่ชั่วโมงหรอก เราก็แค่ทำให้ช่วงเวลาสั้น ๆ ของพวกเขามันถึงขีดสุด สนุกและน่าจดจำ หรือ..ก็แค่เรียกเงินเพิ่มหากต้องการจะอยู่บนฟ้ากันนาน ๆ " รันเวย์เป็นฝ่ายยกมือพูดสวนกลับไปทันทีอย่างเก็บอาการแทบไม่อยู่เหมือนมีคนมาค้านเมียรักของตัวเอง แต่เขาก็ให้เหตุและผลดีซะจนทุกคนก็คล้อยตามไปหมด"ก็จริงนะครับ ผมคิดไม่ถึงจุดนั้นจริง..ถ้าโปรเจกต์นี้สำเร็จเราก็มีแต่ได้กับได้" เมื่อกรรมการคนที่ค้านได้ฟังเหตุผลของรันเวย์เขาก็เปลี่ยนแนวคิดทันที"ถ้าอย่างงั้นให้คุณเป็นหัวหน้าโปรเจกต์นี้ไปเลยก็แล้วกันนะ..มีอะไรก็ปรึกษาผมได้" รันเวย์ลุกขึ้นก่อนจะผายมือไปทางว่าที่ภรรยาของเขาอย่างให้เกียรติ"ตลอดเวลา" เขาพูดทิ้งท้ายและยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจในความกล้า และไอเดียที่บรรเจิดของเธอ"ขอบคุณค่ะ ดิฉันจะทำให้ดีที่สุด" ตะวันโค้งก้มหัวให้กับทุกคนในห้องประชุม และคนสุดท้ายที่เธอโค้งคำนับก็คือว่าที่สามีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กันนี่เอง"ครับ" เขาเม้มปากขานรับอย่างหลุดยิ้มออกไปในที่สุด"โอเค เลิกประชุมได้" รันเวย์หันไปบอกกับทุกคน ก
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ว่าที่สะใภ้สายการบิน"อ่าส์" สาวน้อยเกร็งตัวเล็กน้อยเมื่อท่อนรักที่คุ้นเคยกระแทกเข้าหาใจกลางร่องเสียว ฝ่ามือหนาเลื่อนจากเอวบางมาจับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันอย่างช้า ๆทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างใจกลางหว่างขานั้นมันสุดยอดมากจนเกินบรรยายได้ มันไม่ใช่แค่เซ็กส์แล้วจบไป แต่ทุกครั้งที่มีเซ็กส์มันคือวิธีบอกรักด้วยภาษากายที่ดีที่สุดในแบบที่รันเวย์จะทำให้เธอได้..สาวน้อยยันตัวเองลุกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้กลีบเนื้อคายแก่นกายรักของเขาออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะค่อยกดตัวนั่งทับลงไปและออกแรงบดวนไปซ้ายวนไปขวา ก่อนจะเริ่มนั่งขย่มตอแข็งแท่งโปรดไปตามจังหวะผ่อนหนักผ่อนเบาของลมหายใจ"ซี้ด..อ่าส์.." ร่างสูงนั่งเอนหลังพิงไปกับเก้าอี้ผู้บริหารในขณะที่พนักงานสาวสวยคนใหม่ กำลังเริ่มกดสะโพกและโยกขย่มท่อนเอ็นของเขาเร่งจังหวะมากขึ้น ๆตับ ตับ ตับ ตับ..."อือ..อื้ม.." ด้วยความเสียวแบบสุดขีดตะวันจึงเผลอลืมตัวนั่งขย่มแรงขึ้น ๆ จนเสียงเริ่มดังก้องไปทั่วห้องทำงานหรู"เบา ๆ ที่รัก" เขาหัวเราะออกมาเล็กน้อยกับความแสบซ่าของเมียรักเขาจับเอวของเธอยกขึ้น ก่อนจะผลักเก้าอี้ออกและเป็นฝ่ายลุกขึ้นกระแทกเสียบตรงเ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | สอนงานเลขาคนใหม่"ก็จริงนะ แม่ก็อยากได้หลานสาวเหมือนกันอยากจะจับมาแต่งเนื้อแต่งตัวซะหน่อย" คุณย่าสายแฟชั่นอย่างเฌอรีนก็เออออ ๆตามลูกชายทันที"ว่าแต่จะทำได้เหรอลูกสาว บ้านเราเชื้อผู้ชายมันแรง" ฝั่งพ่อก็พูดสวนขึ้นมาทันที"ก็ไม่น่าจะยากนะพ่อ" รันเวย์พูดพร้อมกับเหลือบไปมองทางตะวันเล็กน้อย"…" ตะวันหยุดทานอาหารทันทีเพราะเริ่มรู้สึกถึงรังสีบางอย่างที่แผ่มาถึงเธอ เด็กสาวแสร้งหันไปยิ้ม ๆ ให้นับหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอเพื่อขอความช่วยเหลือ"พี่คงไม่มีเพิ่มแล้วละ แค่สามคนทุกวันนี้ก็ซนมากแล้ว" นับหนึ่งส่ายหน้าและตอบกลับไปทันที"หลังงานแต่งก็ปั๊มเลยนะ แม่จะรอเลี้ยงหลานผู้หญิง" เฌอรีนรีบพูดเสริมขึ้นทันที ซึ่งมันก็เข้าทางรันเวย์ไปซะทุกอย่าง"ถ้ามีหลานสาว ผู้ชายบ้านนี้คงได้ไว้หนวดกันทุกคนแน่ ๆ เลย" โมนาเองก็พูดเสริมเพราะเธอเองก็ลุ้นอยากให้ลูกสาว(บุญธรรม) ของเธอมีหลานอยู่เหมือนกัน"รับปากแม่ ๆ ไปสิ พวกท่านคงอยากอุ้มหลานสาวจริง ๆ นะ" รันเวย์โน้มใบหน้ากระซิบตะวันเบา ๆ มือของเขายังคงกุมมือของเธอเอาไว้ตลอดเวลาที่ทานอาหารด้วยกัน"คุณรันอะ" ตะวันบีบมือของเขาเล็กน้อย"งั้นตะวันก็คงปล่อ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | แฟนเก่าที่ยังรัก"ฉันเชื่อว่าต่อให้เรามีลูกอีกกี่คน เราสองคนก็จะรักและให้ความอบอุ่นเขาเท่า ๆ กันแน่"รันเวย์ลูบผมลูกชายเบา ๆ อย่างเอ็นดู"งั้นไว้ตะวันขอรอถามเจ้าตัวก่อนดีกว่าค่ะ ว่าเขาอยากมีน้องไหม?" ตะวันยังคงให้ความสำคัญกับเซอร์เวย์ก่อนเสมอ สำหรับเซอร์เวย์แล้วถึงแม้ว่าตะวันจะไม่ได้คลอดเขามาก็จริง แต่เธอก็ดูแลและให้ความรักเซอร์เวย์ได้ดีไม่ต่างจากแม่คนอื่น ๆ เลยตะวันมองเซอร์เวย์เป็นลูกชายของเธอมาตั้งแต่ต้น ซึ่งรันเวย์ก็ไม่มีทางที่จะหาผู้หญิงคนไหนที่จะรักลูกชายเขาจริง ๆ เท่าตะวันได้อีกแล้วจริง ..ไม่มีทางเลยในมุมของรันเวย์แม้ว่าทีแรกเขาจะตั้งแง่รังเกียจลูกชายคนนี้ แต่พอได้เลี้ยงได้สัมผัสใกล้ชิดมากขึ้น ๆ เซอร์เวย์แทบไม่มีอะไรเหมือนแม่ของเขาเลย แต่เหมือนตัวเขาเองทุกอย่าง ทั้งหน้าตา ทั้งนิสัย เรียกได้ว่าถอดแบบพ่อมาเลยทั้งหมด ทั้งความใกล้ชิด และความผูกพันทางสายเลือดมันจึงไม่ยากเลยที่เขาจะเปิดใจรับและรักลูกชายของเขาหมดหัวใจเช่นกัน"แต่ฉันก็อยากมีลูกเยอะ ๆ เหมือนไอ้ไทม์นะ" เขาลูบท้องของตะวันเบา ๆ"ฉันอยากรู้ว่าตะวันจูเนียร์เนี่ยจะน่ารักมากแค่ไหน" รันเวย์เงยหน้าขึ้นหยิกแก