พิษสวาท | ตอนที่ 14 | แม่บ้าน (จำใจ)"อีกไม่กี่วันก็จะสอบแล้วไม่ใช่เหรอ เอาเวลาไปอ่านหนังสือต่อเถอะ" ตาลพยายามเข้มแข็งให้ได้มากที่สุดขณะอยู่ต่อหน้าน้องสาว"เดี๋ยวพี่เองต้องรีบไปทำงานต่อแล้วเหมือนกัน" ก่อนพูดด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง และดันตัวของน้องสาวออกอย่างช้า ๆ"ลาหยุดมาหลายวัน ถ้าไปขอเบิกเงินล่วงหน้าพวกแม่บ้านคนอื่น ๆ อาจจะว่าพี่ได้" เธอพูดพร้อมกับปาดน้ำตาให้อีกฝ่ายเบา ๆ"งั้นก็หมายความว่าพี่ตาลจะขอเบิกเงินจากคุณผู้หญิงแล้วใช่ไหม?" ตะวันได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาทันที"พี่จะลองดูก็แล้วกัน เราน่ะโตขนาดนี้แล้ว เลิกร้องไห้ขี้มูกโป่งได้แล้วน่า" ตาลลูบหัวน้องสาวเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเตรียมตัวออกไปทำงานต่อ"ตั้งใจอ่านหนังสือไปเถอะ มัวแต่มากังวลเรื่องพี่ เดี๋ยวก็ทำข้อสอบไม่ได้หรอก" เธอพูดทิ้งท้ายเอาไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะเดินออกไปจากห้องพักทันที เพราะใกล้เวลาทำงานแล้วตะวันทำได้แค่เพียงนั่งมองแผ่นหลังของพี่สาวด้วยความเป็นห่วง ทั้ง ๆ ที่อีกฝ่ายป่วยอยู่แต่ก็ต้องฝืนตัวเองไปทำงานทุกวันและยังคงต้องทำงานหนักเหมือนเดิมจากนั้นจึงเตรียมจะออกไปนั่งติวหนังสือกับเพื่อน ๆ ก่อนสะพายกระเป๋าอันหนักอึ้งเดินออกจ
พิษสวาท | ตอนที่ 15 | เกลียดแรกพบ"…" คนเป็นพี่ทำได้แค่เงียบไปสักพักเพราะเธอก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายกับน้องสาวอย่างไรดี"เราจะปล่อยให้เขาทุบตีผู้หญิงอยู่แบบนี้จริง ๆ เหรอพี่ตาล?" ตะวันยังคงมองเข้าไปในบ้านด้วยความอยากรู้อยากเห็น"เราไม่ต้องไปยุ่งกับเรื่องของเขาหรอกน่าตะวัน!" ตาลข่มเสียงตอบน้องสาวแม้ใบหน้าแดงฉานอยู่ไม่น้อยเลย"แต่ว่า..." ตะวันแย้งขึ้นเล็กน้อย"ถ้าเราไม่อยากโดนไล่กลับบ้านตั้งแต่วันแรกก็อยู่เฉย ๆ ต่อไป... ผู้หญิงคนนั้นไม่ตายหรอก" เธอพูดเสริมก่อนจะพาตะวันมานั่งรอที่โต๊ะม้าหินอ่อนตรงบริเวณลานกว้างหน้าบ้านหรูของเขา30 นาทีผ่านไป"พี่ตาล ยุงกัดคุณหนูน้อยจนตัวแดงหมดแล้วนะ… นี่เราจะเข้าไปในบ้านได้รึยังอะ?" ตะวันที่อุ้มเซอร์เวย์อยู่ก็เอ่ยถามพี่สาว เพราะทั้งสองคนนั่งรออยู่นอกบ้านมานานพอสมควร"งั้นเดี๋ยวพี่ลองเดินไปดูก่อนก็แล้วกัน... แกนั่งรอพี่ตรงนี้นะอย่าไปไหน" ตาลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเดินเข้าบ้านหลังนั้นซึ่งเดินไปได้ไม่เท่าไหร่ ตะวันก็รีบอุ้มเซอร์เวย์ตามหลังพี่สาวแบบติด ๆ"นี่ตะวัน! พี่บอกให้แกนั่งรอก่อนไง" ตาลหันมาว่าให้น้องสาวทันที เพราะเธอกลัวอีกฝ่ายจะเห็นภาพที่เด็กไม่ควรจะ
พิษสวาท | ตอนที่ 16 | ปากดีคำพูดจากตะวันมันไม่ต่างอะไรกับการราดแอลกอฮอล์ลงบนแผลสดของเขาเลยสักนิด รันเวย์กำหมัดแน่น ทั้งเจ็บทั้งแสบกับประโยคเพียงสั้น ๆ นั้นยอมรับว่าทันทีได้ยินมันชาวาบทั้งตัวและหัวใจ ได้แต่ยืนกำขวดเหล้าในมือเอาไว้แน่น"พี่ตาล ๆ" ตะวันเขย่าตัวพี่สาวสักพัก จนในที่สุดตาลเองก็เริ่มฟื้นตื่นได้สติขึ้นมาบ้าง"ลุกไหวไหม เดี๋ยวตะวันจะพาไปโรงพยาบาล" จากนั้นจึงเอ่ยถามด้วยความกังวลใจ โดยที่เธอก็ลืมไปว่าในบ้านหลังนี้ไม่ได้มีแค่ตัวเองกับพี่และเซอร์เวย์เพียงเท่านั้น"พี่ไม่เป็นไรมาก ไม่ต้องไปหรอก… เมื่อกี้พี่แค่เวียนหัวและหน้ามืดนิดหน่อยเท่านั้น" ตาลเอ่ยตอบน้องสาวก่อนจะเหลือบเห็นรันเวย์ที่จ้องมองตะวันอยู่ และเขาเหมือนกำลังเดินตรงเข้ามาหาพวกเธอทั้งคู่"…ตะ ...ตะวัน" ผู้เป็นพี่เบิกตาโตขึ้นมาทันทีหลังร่างสูงเดินมาหยุดอยู่เบื้องหน้า ตะวันจึงรับรู้ได้ถึงรังสีอำมหิตของใครอีกคน"ฝากคุณหนูทีพี่ตาล" เธอรีบส่งเซอร์เวย์ให้กับพี่สาวไปทันที"อึก อึก อึก..." เสียงรันเวย์ยกเหล้ากระดกดื่มดังอยู่ไม่ไกลเลยฟุ่บ! แขนเล็ก ๆ ของเธอพลันถูกกระชากให้ลุกขึ้นไปเผชิญหน้าด้วย"เมื่อกี้เธอพูดว่าไงนะ?" เขาตะคอกถ
พิษสวาท | ตอนที่ 17 | คนโชคร้ายด้วยความที่ท่านรู้จุดอ่อนของลูกชายตัวเองดี จึงนำเรื่องเก่า ๆ นี้ขึ้นมาอ้างอิงถึง ซึ่งมันก็เหมือนจะได้ผลในทันทีเช่นกันร่างสูงชะงักไปเล็กน้อย เขาดูเหมือนจะมีท่าทีที่อ่อนลงกว่าตอนแรก แต่ก็ยังไม่ได้ถึงกับเปิดรับ"งั้นก็ให้ลองทำงานดูไปก่อนแล้วกัน ถ้าไม่ดีจริง ๆ อย่างที่แม่พูด ผมจะไล่ออก!" รันเวย์พูดโดยแทบไม่ได้มองหน้าตาลเลยเขาจ้องตรงไปยังตะวันเพียงคนเดียว"เรานั่นแหละที่ไม่ดี!" คุณหญิงว่าให้ลูกชายตัวเองทันควัน"ถ้าไม่มีอะไรแล้วตาลก็พาเจ้าตะวันไปพักเถอะ จำไว้ว่าถ้าเกิดว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือโดนใครรังแก..." จากนั้นจึงหันไปมองทางรันเวย์อีกครั้ง"เธอทั้งสองคนสามารถโทรมาฟ้องฉันได้ตลอดเวลาเลย" ว่าแล้วก็ช่วยประคองตะวันลุกขึ้นด้วยอีกคน"นี่เป็นคำสั่งของฉัน... เข้าใจไหมตาล?" ท่านพูดย้ำ เพราะรู้ว่าถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นตาลคงไม่กล้าปริปากแน่ ๆ และนี่คือหนึ่งในเหตุผลที่ท่านเห็นด้วยว่าตะวันควรจะมาอยู่ที่นี่ เพื่อช่วยเป็นหูเป็นตาให้อีกแรง"แล้วไม่ต้องเกรงใจกันเลยนะ เพราะฉันก็ถือเป็นผู้ปกครองของเธอและตะวันด้วยเหมือนกัน" ก่อนเอ่ยกับทั้งสองพี่น้องด้วยความเอ็นดู"ขอบคุณ
พิษสวาท | ตอนที่ 18 | ฉันไม่เคย"อย่าเพิ่งรีบโตเลยนะ เซอร์เวย์... จะได้ไม่ต้องมาปวดหัวแล้วก็ทุกข์ใจแบบตะวันไง" เธอลูบหัวเด็กตัวน้อยและตบก้นของเขาเล็กน้อยเพื่อกล่อมให้หลับง่ายขึ้นตะวันผูกพันกับเซอร์เวย์มากจริง ๆ เพราะเธอได้เลี้ยงดูเจ้าตัวน้อยมาตั้งแต่วัยแรกเกิดเลยก็ว่าได้ เพราะหลังจากที่คลอดออกมาไม่นาน ผู้หญิงที่เป็นแม่ของเขากลับกระเตงลูกไป กระเตงลูกมา สร้างเรื่องสร้างราวไม่เว้นแต่ละวันจนสุดท้ายแล้วคุณไทม์จึงตัดสินใจเอามาดูแลเอง แม้ว่าวิธีการมันจะโหดไปหน่อย แต่ถ้าปล่อยไว้กับแม่ที่ไม่พร้อมเช่นนั้น เด็กอาจจะไม่ได้เติบใหญ่แน่ ๆเซอร์เวย์เป็นเด็กที่เข้มแข็งมาก ขนาดยังไม่รู้ความ แม่ของเขาเคยสารภาพกับคุณผู้หญิงว่ารันเวย์เป็นคนพาเธอไปทำแท้ง แต่ด้วยอายุครรภ์ยังน้อยมากหมอจึงเลือกวิธียุติการตั้งครรภ์ด้วยการให้ทานยาชนิดหนึ่ง เพราะคิดว่ายังไงก็หลุดแน่ ทว่าเด็กคนนี้ต่อต้านทุกอย่างจริง ๆ พิต้าอาเจียนหนักมากหลังจากได้รับยา ซึ่งมันหมายความว่ายาแทบจะไม่ได้ส่งผลอะไรเลย แต่อาการของเซอร์เวย์ก็ต้องเฝ้าดูต่อไปเรื่อย ๆ ว่าจะได้รับผลข้างเคียงจากการที่แม่กับพ่อได้เคยร่วมมือทำลายเขาไหมถึงแม้ว่าเซอร์เวย์จะมีศั
พิษสวาท | ตอนที่ 19 | ชั่ววูบ"ก็เคยซะสิ อย่าโง่ให้มากได้ไหม?" "เร็ว ๆ!" เขาขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้ง พร้อมกับเทน้ำเย็นราดใส่หัวตัวเองแล้วลูบใบหน้าไปมาให้สร่างเมามากขึ้น"แต่ว่า... ถ้าฉันออกไปซื้อให้คุณก็จะไม่มีใครอยู่ดูคุณเซอร์เวย์นะคะ" ตะวันนึกขึ้นได้ว่าเธอไม่สามารถละทิ้งหนูน้อยให้นอนคนเดียวนานขนาดนั้น"แล้วพี่เธอล่ะ?" รันเวย์เอ่ยสวนกลับไปทันที เขาคว้ารีโมตแอร์ในบ้านมาปรับลดอุณหภูมิจนต่ำมากที่สุด"คือ… พี่สาวฉันไม่สบายเลยต้องนอนโรงพยาบาลน่ะค่ะ" เด็กสาวก้มหน้าตอบไปตามจริง"แล้วไง?" เขากระแทกเสียงใส่เธอด้วยท่าทีรำคาญ จากนั้นจึงหยิบเงินเพิ่มให้ตะวันอีกเท่าหนึ่ง"ฉันจะให้เวลาเธอแค่ 30 นาที ไปซื้อถุงยางไซซ์ 59 มาให้ได้ ไม่งั้นฉันเอาเธอตายแน่!" มือเคาะที่หน้าปัดนาฬิกาเรือนแพงของตัวเองอีกครั้ง"ไปสิ!" รันเวย์ย้ำก่อนจะเดินงอตัวแปลก ๆ ไปนั่งรอตรงโซฟาตัวใหญ่พร้อมกับกดโทรศัพท์หาใครอีกคน"ไอ้ไพลอท กูว่าผับใหม่ที่มึงพาไปคืนนี้แม่งเล่นกูละ" เขาพูดพลางนั่งลูบใบหน้าของตัวเองที่เปียกชุ่มด้วยน้ำเย็นก่อนเริ่มถอดกางเกงออก เหลือแต่บ็อกเซอร์เพียงตัวเดียวเท่านั้น"อะไรนะ เด็กมึงก็โดนยา?" รันเวย์เอ่ยขึ้นอย
พิษสวาท | ตอนที่ 20 | รสสวาท (เด็ก) สาว(มีภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม) ฝ่ามือซ้ายรวบตึงข้อมือเล็ก ๆ ของเด็กสาวเอาไว้ทั้งสองข้าง"ถึงฉันจะเป็นคนรับใช้... มันก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะข่มขืนกันได้นะ!" ตะวันร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วยความหวาดกลัว"เงียบเถอะน่า! ถ้าฉันทนไหวก็ไม่ลดตัวมาเอาเด็กเมื่อวานซืนอย่างเธอหรอก" เขาโต้กลับทันที"ปล่อยนะ! บอกให้ปล่อยไง!" เธอตะโกนลั่นและพยายามยกขาขึ้นเพื่อเตะกลางหว่างขาของรันเวย์ให้ได้ ซึ่งจังหวะนั้นมันก็ทำให้ผ้าเช็ดตัวอีกฝ่ายหลุดไปด้วย รวมถึง…หมับ! ฝ่ามือหนาสามารถคว้าท่อนขาเธอเอาไว้ได้"อย่าเล่นแบบนี้อีก ถ้ายังไม่อยากตาย!" เขากระแทกเสียงใส่ก่อนจะกระชากกางเกงขาสั้นพร้อมกับกางเกงในลายเชอร์รีลงมาถึงโคนขา แล้วขึ้นคร่อมร่างบางทันทีตะวันรีบหลับตา เพราะไม่อยากเห็นเจ้านั่นของเขาเลยแม้สักนิด"อย่าเล่นตัวเยอะน่า... ฉันจะให้ค่าตอบแทนมากกว่าที่เธอคิดซะอีก!" รันเวย์กัดฟันพูดพลางจับแก่นกายมหึมาขึ้นกำเอาไว้แน่น ท่อนเอ็นใหญ่ยาวมันขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ สู้ฝ่ามือหนาที่ชักรูดขึ้นลง ๆ อยู่แบบนั้น"ปล่อย!... ฉันไม่ต้องการเงินสักบาทเดียว... ไม่ต้องการเลย!" ตะวันน้ำตาไหลออกมาทั้ง
พิษสวาท | ตอนที่ 21 | ซ้ำแล้วซ้ำอีก(มีภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม) "อ่า ๆ เฮ่อ ๆ ๆ" ร่างสูงหายใจหอบเหนื่อยขณะที่แก่นกายของเขากระตุกสั่นและปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวตะวันทุกหยาดหยด"ฮือ... ฮือ..." เสียงสะอื้นไห้จากเด็กสาวดังอย่างแผ่วเบา ร่างบางยังคงสั่นผวาด้วยความกลัวรันเวย์ค่อย ๆ ปล่อยมือที่ปิดริมฝีปากอีกฝ่ายออกช้า ๆ"ฉันจะแจ้งตำรวจ" เธอพูดขึ้นและมองหน้าเขาทั้งน้ำตา"เธอคิดว่าตำรวจจะช่วยได้งั้นเหรอ?" ร่างสูงเอ่ยถามก่อนจะดึงแก่นกายของเขาออกจากร่องสวาทแบบรวดเดียวพรวด…"อะ... โอ๊ย!" เด็กสาวอุทานเสียงหลง แค่เพียงขยับ มันก็เจ็บร้าวระบมไปหมดเลย จนไม่สามารถจะขยับตัวได้แม้แต่นิด"คิด ๆ ดี ๆ สิ... ตัวก็เสียไปแล้ว!" รันเวย์ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับเทวอดก้าใส่แก้วเล็ก ๆ และราดลงยังร่องสวาทที่เลอะเทอะไปด้วยคราบน้ำกามและเลือดบริสุทธิ์"อะ... อื้อ..." สาวน้อยกัดฟันแน่น เพราะเธอแสบร่องรักมากราวกับกลีบเนื้อมันแทบจะฉีกขาดออกจากกัน…"ต่อให้เธอวิ่งไปฟ้องใครต่อใครแล้วมันช่วยอะไรได้... ในเมื่อเธอโดนฉันเอาจนXแหกแล้ว" เขาพูดจบก็กระดกวอดก้าในแก้วดื่มจนหมด ดวงตามองร่องสวาทที่บวมช้ำและคราบเลือดผสมน้ำกามไหลนองเต็มเตี
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ครอบครัวที่สมบูรณ์รันเวย์หันไปเตรียมกับลูกชาย ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปเปิดประตูให้ภรรยา และจับมือของเธอ"ค่อย ๆ เดินนะครับแม่" เซอร์เวย์จูงมืออีกข้างของตะวัน ก่อนที่สองพ่อลูกจะพาเธอเดินตรงเข้าไปในพื้นที่โล่งกว้างของเรือนหอสุดอลังการ"ตื่นเต้นนะเนี่ย..ทำไมถูกปิดตาคนเดียวเลยอะ" ตะวันยิ้มอย่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเลย เธอไม่รู้เลยว่าสองพ่อลูกจะเซอร์ไพรส์อะไรกันแน่.."โอเค ตรงนี้แหละ" รันเวย์พูดขึ้นก่อนจะจับไหล่ของเธอหันไปทางหนึ่ง ซึ่งแสงแดดอุ่น ๆ ในยามเช้าก็กระทบลงบนผิวกายของหญิงสาวทันที มืออีกข้างหนึ่งของเธอยังคงจูงมือลูกชายเอาไว้แน่น"เปิดแล้วนะ" รันเวย์เดินอ้อมไปด้านหลังก่อนจะกระซิบเบา ๆ เข้าที่ข้างหูของเธอพร้อมกับค่อย ๆ ปลดผ้าออกช้า ๆฟุ่บ! วินาทีที่ผ้าปิดตาถูกเปิดออก เธอก็ได้มองเห็นสวนสีเหลืองอร่อมของดอกทานตะวันที่มีมากมายเป็นร้อย ๆ ดอกได้เลย"ว้าว..." ตะวันอ้าปากค้างทันทีกับความสวยงามตรงหน้าของเธอในตอนนี้"ชอบไหม?" รันเวย์ค่อย ๆ โอบกอดเธอจากทางด้านหลัง และกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู"ชอบค่ะ" ตะวันมองดูดอกทานตะวันมากมายที่หันหน้าตรงมาทางเธอในตอนนี้"อุ๊ย! ลุงบรา
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์"ถ้าพวกมันตีเดี๋ยวผมจัดการมันเอง" วินด์เซอร์เดินตรงเข้ามาแบบเซหน่อย ๆ ก่อนจะมายืนเกาะแขนของเฟรนด์ชิพแทน"มึงยืนให้ตรงก่อนไหม?" รันเวย์ส่ายหน้าเบา ๆ แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเลยเพราะพวกมันสี่คนนั่งมอมกันเองตั้งแต่งานยังไม่เริ่มนั้นเอง"ทำไมพวกมึงขี้เมากันจังเลยวะ" เฟรนด์ชิพส่ายหน้าเบา ๆ กับความแสบและซนของบรรดาน้องชายตัวเองย่ิงเวลาเจอกันทีไรบรรลัยแทบทุกที ขนาดว่าพวกมันจะโตจนมีลูกมีเมียไปแล้ว แต่ทุกครั้งที่เจอกันก็กลายเป็นเด็กกันอยู่ดี"เดี๋ยวนับพาเจ้าสาวไปฝั่งสาว ๆ ดีกว่านะ พวกหนุ่ม ๆ ก็สนุกกันให้เต็มที่เถอะ" นับหนึ่งโอบเอวตะวันเดินพาไปฝั่งสมาคมแม่บ้านของเธอทันที"ไปเถอะ แถวนี้มันเถื่อน" นับหนึ่งกระซิบกับตะวันเบา ๆ ก่อนจะหัวเราะคิกคัก ๆ กันสองคน"เออไอ้รันแล้วมึงไม่ได้เชิญไอ้บราวน์เหรอวะ?" เฟรนด์ชิพเอ่ยถามขึ้น เพราะเขามองไปรอบงานแล้วก็ไม่เจอเพื่อนรุ่นตัวเองเลย"จะไม่เชิญได้ไง กูเชิญพร้อมมึงเลย""เชิญก่อน ไอ้สี่ตัวบาทนี่ด้วย" รันเวย์หันไปมองทางวินด์เซอร์ ฟาเรน คลินต์ และไทม์โซน"เหรอ?" เฟรนด์ชิพก้มมองนาฬิกาเล็กน้อยเพราะปกติบราวน์แทบไม่เคยพลาดงานเลี้ยงหร
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | การแต่งงานครั้งสุดท้ายท่อนเอ็นอวบ ๆ จะถูกยัดเข้ามาในช่องทางรักของเธอและสอดเข้ามาจนลึกสุดโค่น ก่อนบดเอวซ้ำ ๆ ก่อนจะเริ่มซอยเข้าออกอย่างช้า ๆ"อื้อ.." ตะวันครางออกมาเบา ๆ เธอติดแหง็กอยู่ในเครื่องซักผ้ายิ่งครางเท่าไหร่เสียงมันก็ยิ่งดังก้องอยู่ด้านในนี้ตับ ตับ ตับ ตับ คนด้านนอกเร่งจังหวะกระแทกแรงขึ้น ๆ จนเครื่องซักผ้าโยกไปตาม ๆ กัน"ซี้ด..โอ่ย..อ่าส์.." หญิงสาวโอดครวญออกมาด้วยความเสียวและเกร็งมากขึ้น ๆกลีบเนื้อโอบรักแก่นกายของเขาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฝ่ามือหนาโอบรั้งเอวบางแน่นและกระแทกซ้ำ ๆ ๆตับ ตับ ตับ"อื้อ..อะอื้อ.." ร่างบางถ่างขาออกจิตใจของเธอจดจ่ออยู่กับท่อนเอ็นที่ผุบเข้าผุบออกร่องเสียวของตัวเอง ความรู้สึกมันเหมือนมีผีเสื้อนับร้อย ๆ ตัวบินอยู่ภายในช่องท้องและ..ตับ ตับ ตับ.."โอ่ว..อ่าส์..ซี้ด..อื้อ!!" ตะวันกระตุกเกร็งครางสนั่นเครื่องซักผ้าและเกร็งกลีบรักแน่นจนบีบแก่นกายของเขาแทบไม่สามารถจะขยับได้เลย.."หู่วว...ซี้ด!!" รันเวย์คำรามลั่นเร่งเครื่องกระแทกเข้าซ้ำ ๆ ๆ จนน้ำรักพวยพุ่งเข้าไปในร่องรักของเธออีกครั้ง..พร๊วด!! ร่างสูงชักแก่นกายออกจากช่องทางรักพร้อม ๆ กับลาว
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | คนใช้ (ชีวิตร่วมกัน) PIC"เฮ่อ ๆ ๆ " ตะวันหายใจหอบเหนื่อย สติกระจัดกระเจิงเหมือนล่องลอยอยู่กลางอากาศ ความสุขของสวาทมันวูบวาบผ่านไปเพียงชั่ววูบสั้น ๆ แต่มันเติมเต็มสีสันของชีวิตคู่รักได้เป็นอย่างดีเลยจริง ๆ"ฮ่า ๆ ๆ " รันเวย์ยิ้มหัวเราะออกมาเช่นกันด้วยความสุขสมถอนแก่นกายออกจากร่องรักของเธอช้า ๆ พร้อมกับก้มลงไปประทับรอยจูบที่โหนกเนินสาว ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างกายของเด็กสาวที่เขารักเหมือนเช่นทุก ๆ คืนที่ผ่านมา"ถ้าพรุ่งนี้ลูกถามให้บอกว่า แผ่นดินไหวนะ" รันเวย์หันมองหน้าตะวันพร้อมกับพูดขึ้นอย่างยิ้ม ๆ"ได้ค่ะ" เธอพยักหน้ารับอย่างเข้าใจความตรงกันเช้าวันต่อมา "อาหารเช้าเสร็จแล้วจ้า พ่อลูกไปนั่งกันเลย" ตะวันเตรียมทั้งกาแฟและทั้งนมสด ไว้ให้สองพ่อลูก พร้อมกับแซนด์วิชง่าย ๆ ในมื้อเช้า ซึ่งรันเวย์ก็รับหน้าที่ไปปลุกเจ้าอ้วนและพากันไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะมานั่งทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากันในทีแรกรันเวย์อยากจะจ้างแม่บ้าน แต่ตะวันคิดว่าคอนโดมันก็ไม่ได้กว้างมากเท่าไหร่ เธอจึงขอทำเองดีกว่า อีกอย่างการที่มีแค่สองคนในบ้าน มันก็ค่อนข้างจะเป็นส่วนตัวดี ยิ่งวันหยุดแบบนี้แล้วไม่ต้องเ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | เติมเต็มสวาท"ผมก็คิดว่าอย่างงั้นเหมือนกันนะแม่" รันเวย์มองลูกชายของเขาอย่างหนักใจไม่แพ้กัน"แต่เจ้าถังแก๊สเนี่ย มันฉลาดมาก..วันหนึ่งมันก็คงรู้ความจริงจนได้อะ" รันเวย์ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เขาไม่ได้คิดจะปกปิดเรื่องแม่ผู้ให้กำเนิดของเซอร์เวย์ แค่อาจจะต้องให้ลูกชายโตมากกว่านี้สักหน่อย แล้วจริงค่อยบอกบนรถร่างสูงขับรถขึ้นจอดบนคอนโดไปก็นั่งเคี้ยวหมากฝรั่งมาตลอดทางตั้งแต่เขาเลิกบุหรี่ได้ เขาก็หันมาติดการเคี้ยวหมากฝรั่งแทนซะอย่างงั้นส่วนเรื่องเหล้าเบียร์ ก็งดได้ แต่ก็จะมามีหลุดดื่มไวน์บ้างเป็นครั้งคราวจริง ๆ การที่เขาบริจาคไตไปข้างหนึ่งมันอาจจะทำให้เขามีชีวิตและสุขภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำไป เพราะเขาลด ละ เลิก พวกสิ่งไม่ดีต่าง ๆ จนหมดสิ้นแถมยังหันมาใส่ใจทั้งสุขภาพทั้งทางกายและทางใจสำหรับรันเวย์ในตอนนี้การได้ใช้เวลาอยู่กับคนรัก ครอบครัว มันมีความสุขมากกว่าการออกไปเที่ยวกลางคืน และเปลี่ยนคู่นอนไปวัน ๆ เหมือนเช่นเมื่อก่อนส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นเพราะในวันนี้เขามีวุฒิภาวะมากขึ้น และที่สำคัญไปกว่านั้นเขามีตะวันคนที่เข้าใจตัวตนที่แท้จริงของเขาในทุก ๆ อย่าง ที่รันเวย์
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | พรีเวดดิ้งตะวันรันเวย์"ผมว่าไม่กร่อย เพราะปาร์ตี้ส่วนใหญ่ก็มีจุดสนุกที่พีค ๆ อยู่ไม่กี่ชั่วโมงหรอก เราก็แค่ทำให้ช่วงเวลาสั้น ๆ ของพวกเขามันถึงขีดสุด สนุกและน่าจดจำ หรือ..ก็แค่เรียกเงินเพิ่มหากต้องการจะอยู่บนฟ้ากันนาน ๆ " รันเวย์เป็นฝ่ายยกมือพูดสวนกลับไปทันทีอย่างเก็บอาการแทบไม่อยู่เหมือนมีคนมาค้านเมียรักของตัวเอง แต่เขาก็ให้เหตุและผลดีซะจนทุกคนก็คล้อยตามไปหมด"ก็จริงนะครับ ผมคิดไม่ถึงจุดนั้นจริง..ถ้าโปรเจกต์นี้สำเร็จเราก็มีแต่ได้กับได้" เมื่อกรรมการคนที่ค้านได้ฟังเหตุผลของรันเวย์เขาก็เปลี่ยนแนวคิดทันที"ถ้าอย่างงั้นให้คุณเป็นหัวหน้าโปรเจกต์นี้ไปเลยก็แล้วกันนะ..มีอะไรก็ปรึกษาผมได้" รันเวย์ลุกขึ้นก่อนจะผายมือไปทางว่าที่ภรรยาของเขาอย่างให้เกียรติ"ตลอดเวลา" เขาพูดทิ้งท้ายและยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจในความกล้า และไอเดียที่บรรเจิดของเธอ"ขอบคุณค่ะ ดิฉันจะทำให้ดีที่สุด" ตะวันโค้งก้มหัวให้กับทุกคนในห้องประชุม และคนสุดท้ายที่เธอโค้งคำนับก็คือว่าที่สามีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กันนี่เอง"ครับ" เขาเม้มปากขานรับอย่างหลุดยิ้มออกไปในที่สุด"โอเค เลิกประชุมได้" รันเวย์หันไปบอกกับทุกคน ก
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ว่าที่สะใภ้สายการบิน"อ่าส์" สาวน้อยเกร็งตัวเล็กน้อยเมื่อท่อนรักที่คุ้นเคยกระแทกเข้าหาใจกลางร่องเสียว ฝ่ามือหนาเลื่อนจากเอวบางมาจับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันอย่างช้า ๆทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างใจกลางหว่างขานั้นมันสุดยอดมากจนเกินบรรยายได้ มันไม่ใช่แค่เซ็กส์แล้วจบไป แต่ทุกครั้งที่มีเซ็กส์มันคือวิธีบอกรักด้วยภาษากายที่ดีที่สุดในแบบที่รันเวย์จะทำให้เธอได้..สาวน้อยยันตัวเองลุกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้กลีบเนื้อคายแก่นกายรักของเขาออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะค่อยกดตัวนั่งทับลงไปและออกแรงบดวนไปซ้ายวนไปขวา ก่อนจะเริ่มนั่งขย่มตอแข็งแท่งโปรดไปตามจังหวะผ่อนหนักผ่อนเบาของลมหายใจ"ซี้ด..อ่าส์.." ร่างสูงนั่งเอนหลังพิงไปกับเก้าอี้ผู้บริหารในขณะที่พนักงานสาวสวยคนใหม่ กำลังเริ่มกดสะโพกและโยกขย่มท่อนเอ็นของเขาเร่งจังหวะมากขึ้น ๆตับ ตับ ตับ ตับ..."อือ..อื้ม.." ด้วยความเสียวแบบสุดขีดตะวันจึงเผลอลืมตัวนั่งขย่มแรงขึ้น ๆ จนเสียงเริ่มดังก้องไปทั่วห้องทำงานหรู"เบา ๆ ที่รัก" เขาหัวเราะออกมาเล็กน้อยกับความแสบซ่าของเมียรักเขาจับเอวของเธอยกขึ้น ก่อนจะผลักเก้าอี้ออกและเป็นฝ่ายลุกขึ้นกระแทกเสียบตรงเ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | สอนงานเลขาคนใหม่"ก็จริงนะ แม่ก็อยากได้หลานสาวเหมือนกันอยากจะจับมาแต่งเนื้อแต่งตัวซะหน่อย" คุณย่าสายแฟชั่นอย่างเฌอรีนก็เออออ ๆตามลูกชายทันที"ว่าแต่จะทำได้เหรอลูกสาว บ้านเราเชื้อผู้ชายมันแรง" ฝั่งพ่อก็พูดสวนขึ้นมาทันที"ก็ไม่น่าจะยากนะพ่อ" รันเวย์พูดพร้อมกับเหลือบไปมองทางตะวันเล็กน้อย"…" ตะวันหยุดทานอาหารทันทีเพราะเริ่มรู้สึกถึงรังสีบางอย่างที่แผ่มาถึงเธอ เด็กสาวแสร้งหันไปยิ้ม ๆ ให้นับหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอเพื่อขอความช่วยเหลือ"พี่คงไม่มีเพิ่มแล้วละ แค่สามคนทุกวันนี้ก็ซนมากแล้ว" นับหนึ่งส่ายหน้าและตอบกลับไปทันที"หลังงานแต่งก็ปั๊มเลยนะ แม่จะรอเลี้ยงหลานผู้หญิง" เฌอรีนรีบพูดเสริมขึ้นทันที ซึ่งมันก็เข้าทางรันเวย์ไปซะทุกอย่าง"ถ้ามีหลานสาว ผู้ชายบ้านนี้คงได้ไว้หนวดกันทุกคนแน่ ๆ เลย" โมนาเองก็พูดเสริมเพราะเธอเองก็ลุ้นอยากให้ลูกสาว(บุญธรรม) ของเธอมีหลานอยู่เหมือนกัน"รับปากแม่ ๆ ไปสิ พวกท่านคงอยากอุ้มหลานสาวจริง ๆ นะ" รันเวย์โน้มใบหน้ากระซิบตะวันเบา ๆ มือของเขายังคงกุมมือของเธอเอาไว้ตลอดเวลาที่ทานอาหารด้วยกัน"คุณรันอะ" ตะวันบีบมือของเขาเล็กน้อย"งั้นตะวันก็คงปล่อ
พิษสวาท | ตอนพิเศษ | แฟนเก่าที่ยังรัก"ฉันเชื่อว่าต่อให้เรามีลูกอีกกี่คน เราสองคนก็จะรักและให้ความอบอุ่นเขาเท่า ๆ กันแน่"รันเวย์ลูบผมลูกชายเบา ๆ อย่างเอ็นดู"งั้นไว้ตะวันขอรอถามเจ้าตัวก่อนดีกว่าค่ะ ว่าเขาอยากมีน้องไหม?" ตะวันยังคงให้ความสำคัญกับเซอร์เวย์ก่อนเสมอ สำหรับเซอร์เวย์แล้วถึงแม้ว่าตะวันจะไม่ได้คลอดเขามาก็จริง แต่เธอก็ดูแลและให้ความรักเซอร์เวย์ได้ดีไม่ต่างจากแม่คนอื่น ๆ เลยตะวันมองเซอร์เวย์เป็นลูกชายของเธอมาตั้งแต่ต้น ซึ่งรันเวย์ก็ไม่มีทางที่จะหาผู้หญิงคนไหนที่จะรักลูกชายเขาจริง ๆ เท่าตะวันได้อีกแล้วจริง ..ไม่มีทางเลยในมุมของรันเวย์แม้ว่าทีแรกเขาจะตั้งแง่รังเกียจลูกชายคนนี้ แต่พอได้เลี้ยงได้สัมผัสใกล้ชิดมากขึ้น ๆ เซอร์เวย์แทบไม่มีอะไรเหมือนแม่ของเขาเลย แต่เหมือนตัวเขาเองทุกอย่าง ทั้งหน้าตา ทั้งนิสัย เรียกได้ว่าถอดแบบพ่อมาเลยทั้งหมด ทั้งความใกล้ชิด และความผูกพันทางสายเลือดมันจึงไม่ยากเลยที่เขาจะเปิดใจรับและรักลูกชายของเขาหมดหัวใจเช่นกัน"แต่ฉันก็อยากมีลูกเยอะ ๆ เหมือนไอ้ไทม์นะ" เขาลูบท้องของตะวันเบา ๆ"ฉันอยากรู้ว่าตะวันจูเนียร์เนี่ยจะน่ารักมากแค่ไหน" รันเวย์เงยหน้าขึ้นหยิกแก