Tila, ayaw maniwala ng lalaking nakaupo sa wheelchair na Virgin pa siya dahil pinasadahan pa nito ng tingin ang hubad niyang katawan mula ulo hanggang paa. Nagtataka siya dahil bago siya pumasok sa pribadong silid na ito ipinaalam na sa kanya ng manager na isang bulag at lumpo ang magiging unang customer niya. Ngunit ang mga klase ng tingin nito sa kanya ngayon parang kakaiba. Mabuti na lang alam niyang bulag ito kaya medyo nabawasan ang hiya na nararamdaman niya."Deal," Pagkatapos niyang marinig ang pagsang-ayon nito agad niya itong tinulungan upang makahiga sa kama. Marami ng tips na binigay si Cindy sa kanya kanina at maliban pa doon pinanood pa siya nito ng mga x rated videos kaya meron na siyang ideya. Kusa na niyang hinubad ang damit ng lalaki at agad na pumatong sa ibabaw niya. Ramdam kaagad niya ang matigas na kahandaan nito kahit hindi pa ito nakapasok sa loob ng hiyas niya.“No, kiss me first,” narinig niyang sabi nito sa kanya kaya agad siyang napatigil, “Ay oo nga pala ta
Mismong sa tapat ng malaking mansyon ni Dustin, lumapag ang private Plane nito. Bumaba silang dalawa sa private plane at si Rihanna na mismo ang nagtulak sa wheelchair ng kanyang asawa. Mabilis naman silang sinalubong ni Mr. Stuart, ang mahigit sampung taon na butler ni Dustin.Agad itong sumaludo sa kanyang boss, at nagbigay ng pagbati. “Maligayang pagdating, Master,” pagkatapos ay siya naman ang binalingan nito at sinaluduhan. "Welcome home, Senyorita,”“Wife, siya si Mr. Stuart. Kung ano ang mga kailangan mo sa loob ng bahay, huwag kang mag-atubiling lumapit sa kanya.” wika ni Dustin sa kanya.“Ikinagagalak kong makilala kayo, Mr. Stuart.” magalang niya ring bati sa mid fifties na matanda, at nginitian ito.Nang maramdaman ang init ng sikat ng araw, agad na pumalakpak ng dalawang beses si Mr. Stuart, habang nakatingin sa mga nakahilerang maids na nakauniform sa labas ng mansyon. Agad namang tumakbo ang dalawang katulong upang dalhan ng payong ang kanilang master. Sinabihan na sila
SAMANTALA, nagpupuyos sa galit si Senyora Madeline, habang pabalik sa kanyang Mansyon. Kasalukuyan silang nasa biyahe ni Thomas, at parehong hindi maipinta ang kanilang mga mukha. Ilang sandali pa'y napangiti si Thomas na binalingan ang kanyang ina."Mommy, bakit hindi mo na lang tawagan si ate Shane, di ba matagal na rin siyang hinahanap ni Kuya Dustin? At hanggang ngayon alam natin na mahal pa rin siya ni Kuya kahit limang taon na ang nakalipas simula ng mag divorce sila."Saglit na nag-isip ang senyora, biglang lumiwanag ang kanyang mukha. Si Shane ang dating asawa ni Dustin, at walang sinumang nakakaalam na anak niya ito sa dating kalaguyo niya. Upang mapunta sa kanyang anak ang lahat ng kayamanan ni Dustin, ginawa niya lahat upang, magkakilala ang dalawa. Hindi naman siya nabigo, dahil unang nainlove si Dustin sa anak niya. Ngunit pinaghiwalay niya rin ang dalawa, matapos nilang mapagtagumpayan na makuha ang Crawford Empire. Ngunit nagtataka siya, kung bakit hindi naapektuhan si
Biglang napatingin si Thomas at Senyora Madeline ng pabagsak na umupo si Shane sa couch, habang nanonood sila ng TV. Tiningnan ni Senyora Madeline ang oras, Alas syete na ng gabi. “Hoy, Shane, anong nangyari sa lakad mo? Akala ko ba, doon ka matutulog sa mansyon ni Dustin?” Galit na tinapunan ng tingin ni Shane ang ina. “Ang tangang babaeng ‘yun, pa epal kasi eh! Talagang umakyat ang dugo ko sa kanya! Nang dahil sa kanya, kaya pinagtabuyan ako ni Dustin! Ahhh! Tangina talaga siya!” galit na hinagis ni Shane ang Remote control na nadampot niya mula sa tabi niya. Muntik pang matamaan ang TV dahil sa sobrang galit niya. “Tanga ka pala eh! Magpapatalo ka nalang ba sa babaeng yun!? Alam kong may natitira pang pagmamahal sayo si Dustin! Subukan mo ulit gamitin ang kalandian mo! Hindi yung puro na lang pakikipag sex sa ibang lalaki ang inaatupag mo!” “Mom, hindi ko pwedeng aasahan na lang ang kalandian ko! Nakita mo naman kung gaano kaganda ng mukha at katawan ng babaeng yun! Di hamak na
Hindi pa na park ng maayos ng driver, ang kotse, nagmamadaling bumaba na si Rihanna at patakbo na tinungo ang pintuan ng mansyon. Nadaanan niya si Mr. Stuart na nakatayo sa lobby at waring mayroong kahulugan ang mga tingin nito sa kanya. “Magandang gabi Senyorita,” magalang na bati nito sa kanya, at waring may nais sabihin ngunit hindi na niya hinintay pa, dahil nagmamadali na siyang tumungo sa elevator. Hindi pa man siya nakapasok na loob ng elevator, ng marinig na niya ang malakas na tawa ni Dustin at ng babae na kasama nito. Saglit siyang tumigil at pinakinggan, kung saan galing ang mga halakhak na yun. Nang makumpirmang galing sa Dining Area ang boses, agad siyang pumunta doon, para lang makita na sinusubuan ni Shane si Dustin ng pagkain. Pakiramdam ni Rihanna, may kung anong bagay na sumaksak sa dibdib niya. Ayaw niyang isipin na nagseselos siya, sa dating asawa nito ngunit bakit ganito ang nararamdaman niya. Parang gusto niyang umiyak, ngunit agad niyang pinigilan. Nagpatuloy si
"Mommy, sumakit ang ulo ni Dustin, dahil sa hallucinated drugs na hinalo ko sa pagkain niya, at kapag nalaman ng putang babaeng yun ang ginawa ko, sigurado akong mananagot tayo!" Papasok palang si Shane sa loob ng library ng kanyang ina, yun kaagad ang bungad niya. Padabog siyang umupo sa couch, tila hindi maipinta ang kanyang pagmumukha.Saglit na tumigil sa pagtipa sa keyboard ng computer si Senyora Madeline at binalingan, ang anak, "Shane, hindi mo kailangan matakot sa babaeng 'yun, dahil bilang na lang ang araw niya sa mansyon ni Dustin. Natural lang ang nararamdaman na sakit ni Dustin, ginawa ko na rin yan noon sa kanyang ama. Sa pangalawang lagay mo ng hallucinated drugs sa pagkain niya, siguraduhin mong nakokontrol mo na ang isipan niya at tuluyan na niyang kamuhian si Rihanna. At wala kang ibang gagawin, kundi ang i*****k sa utak niya na masamang babae ang asawa niya, at ikaw lang ang nararapat sa kanya.”“Bakit ko pa, gagawin yan, kung kaya naman ng gamot na lasunin ang utak
“Miss, dumating na ba ang presidente?” Hindi na mabilang ng info Clerk kung pang ilang beses na bang nagtanong sa kanya si Mr. Larson, kung dumating na ba ang kanilang presidente. Naiirita man, agad na lang niya itong sinagot, dahil napansin niyang ilang oras na itong nakaabang. “Kakarating lang po nila sir, ng asawa niya na may ari nitong kumpanya. Sa top floor po ulit sila dumaan, dahil…"Hindi na tinapos ng info clerk ang kanyang sinabi dahil agad nang tumakbo si Zack Larson upang pumasok sa loob ng elevator. "Sir, sandali!" Kahit anong tawag niya, hindi ito nakinig sa kanya. “Naku po, baka matanggal na ako sa trabaho nito.” kinakabahan na usal ng info clerk sa sarili. Mahigpit na ipinagbabawal sa kanilang lahat na hindi pwedeng basta-basta na lang nagpapasok ng outsiders na walang appointment. Ngunit siya, hinayaan niyang dumereto si Mr. Larson sa opisina ng presidente. Paano kung pati asawa nito magagalit? Gulat na naman ang guwardiya ng makitang iniluwa ng elevator ang katawan n
Dalawang oras na ang nakalipas, tahimik lang na minamasdan ni Rihanna si Dustin, habang ang mga mata nito'y nakapikit lang at waring pinipilit ang sarili na kontrolin ang sariling emosyon. Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isipan nito, dahil sa tuwing nagtatanong siya, hindi ito sumasagot. Sa tuwing nagpupumilit siya, mas lalo lamang itong nagagalit. Kaya, minabuti na lang niya na umupo sa isang tabi, at pinigilan ang luha na kanina pa gustong kumawala mula sa sulok ng kanyang mga mata. Kanina pa parang sasabog ang dibdib niya, dahil sa mga nangyayari sa kanila ni Dustin. Hindi niya alam, kung maisakatuparan pa ba ang paghihiganti niya, dahil unti-unti nang nagbabago ang pakikitungo nito sa kanya. Kasalukuyan silang, nasa tabi ng dagat ngayon, at nakatunghay sa mga hampas ng alon. Ilang sandali pa'y narinig niya itong nagsalita."Bakit ba ikaw ang kasama ko ngayon, at hindi si Shane na minahal ko? Siya ang asawa ko, at hindi ikaw."Nagtataka si Rihanna na sumagot, "Luv, ako a
“Shit!” Napamura si Rhayan nang makita na nagkakagulo sa harapan ng ospital. Nagtataka siya dahil hindi na mga security guard ng mismong hospital ang nagbabantay sa parehong entrance at exit kundi Rhayaknights na. Ag mga tao gustong pumasok ngunit pinipili lamang ng Rhayaknights ang pwedeng papasukin. “Ciela what happened here?” Agad na lumabas ang hologram ni Ciela mula sa smart watch na suot ni Rhayan matapos marinig ang pagtawag niya.“I will show you, master.” Di nagtagal ipinapakita sa screen monitor ng kanyang sasakyan ang nangyaring pambabatikos ng mga tao sa kanilang pamilya dahil sa pagkamatay ni Trishia. “Tang’na! Kayang-kaya naman gawan ng paraan ‘yan hindi ba?” “Yes master. Pero ang Daddy mo gustong ipasara ang St. Lao Medical Center dahil hinayaan ng mga ito na guluhin ang pamamahinga ni Dharylle.”Nagbuga ng hangin si Rhayan. Ganito talaga ang lahi nila. Maiksi ang pasensya. Malamang naubusan ng pasensya ang kanyang ama kaya nito nasabi iyon. Ngunit kilala niya ito.
Bumuhos lalo ang mga luha ni Nudge dahil sa mga masasakit na salita na kanyang narinig. Mapait siyang ngumiti habang tinititigan ang kanyang ina. “Gusto ko lang tapusin ang kasamaan mo kung kaya ko nagawa ang ipakulong ka. Gusto kong pagsisihan mo sa kulungan ang lahat ng kasalanan na ginawa mo, Mum. Tama na ang isa o dalawa na pagkakamali. Kalabisan na kung naging Hobby mo na ang pagpatay. Sakit mo na yan!” “Huwag mo akong sigawan! Punyeta ka! Mamamatay muna ako bago nila ako maipakulong! Kung ikaw gustong-gusto mong nasa kulungan ka, ibahin mo ako!” Humakbang paatras ang Donya nang mapansin na marami ng pulis ang nakapaligid sa kanya.“Mum! Please! Sumuko ka na!” Sumisigaw si Nudge sa pagmamakaawa sa ina. Takot na takot siyang may mangyaring masama rito kapag lumaban ito sa mga pulis. “Hindi kita mapapatawad sa ginawa mong ito sa ‘kin, Nudge! Ikaw ang tumawag sa mga pulis!”Magkasunod na umiling-iling si Nudge sa ina. Binalingan niya ang Chief of Police sa nagtatanong niyang mg
“Ciela.”“Young Master.” Mabilis ang paglabas ng hologram ni Ciela nang marinig ang boses ni Rhayan.“You’re aware that this would happen. Yet, I did not receive a warning from you!” Bungad ni Rhayan sa galit na boses.“I’m sorry, young master. Totoo ang lahat ng sinabi ko sa ‘yo nang huling pag-uusap natin. May balak ang mag-inang Sonia at Trishia na ipa-kidnap ka kapalit ng kalayaan ni Nudge.”“But something else happened! I trusted you! At anong hindi mo alam na maliban sa pagkidnap sa ‘kin may iba pa palang pinaplano si Trishia?”“No, master. Ang sinabi ko sa’yo noon ay naka-base lang sa kung ano ang nakikita ko. Huli na nag plano si Trishia na maka-siping ka. Hindi ko na masasabi sa’yo dahil nawalan ka na ng malay. Sinubukan kong sabihin sa asawa mo ngunit wala siyang panahon na kausapin ako. Nabulag siya ng galit at selos ng malaman niyang may ibang babae na nagdala sa’yo sa motel. Dahil nangyari na ang hindi ko inaasahan na mangyari, tinulungan ko na lang si young madam na matu
Kay Dustin tumawag VP ng Dc Bank Corp. “Sir, sorry kung sa inyo ako tumawag. Hindi kasi makontak si Sir Rhayan. Nagkakagulo po rito sa DC Bank Main Office. Hindi lang po yan, bumaba bigla ang Net worth ng kompanya dahil isa-isang nagpull-out ang mga investors. Maging ang mga customers ay unti-unti na ring nag withdraw ng kanilang account at lumipat sa ating mga kakompetensya. Dahilan nila kahit mababa raw ang offer doon basta’t nasa magandang kumpanya sila.”“Nonsense. This is bullshit! And what is their reason for doing that?” Sir, napanood n’yo po ba ang balita? Ang Pamilya nyo ang sinisisi sa pagkamatay ni Trishia Albrecht. I will send you the link.”"Hayaan mo silang magpull-out. But take note, there is no turning back! We don't need them.""Yes Sir."Kay Rihanna ang kapatid nitong si Drake Smith ang siyang tumawag. “ Kuya?”“Rianne, nasaan ka?” Bakas ng pag-alala ang boses ni Drake.“Nandito sa ospital. Bakit Kuya?” Nagtataka na rin si Rihanna bakit balisa ang kapatid sa tono n
“Ahhhh! Thriiiisia!” Muling sigaw ng Donya habang nakaluhod at nakahawak sa sofa. Pakiramdam niya nawawalan siya ng lakas upang tumayo. Hindi niya matanggap ang nangyari sa kanyang anak. Ayaw niyang maniwala sa sinabi ni Nudge sa kanya. “Donya Sonia! Donya Sonia!” Humihingal ang katulong habang papalabas ng silid ng Donya na kasalukuyang nililinis nito kanina.Tumigil sandali ang Donya sa pag-iyak at umangat ng mukha upang tingnan ang katulong.“Pwede ba Luisita! Huwag mo akong bwesetin ngayon baka ikaw ang pagbuntungan ko ng galit!” Tumayo siya at naupo sa sofa.“Patawad Donya Sonia. P–pero kailangan mong mapanood ito. Si–si Senyorita Thrisia–”“Ano ang sabi mo? Si Thrisia?” napatayo siya nang marinig ang pangalan ng anak. Bumalik ang kanyang pag-asa na buhay pa ito at niloloko lamang siiya ni Nudge dahil galit ito sa kanila.“B-basta Donya Sonia, panoorin nyo na lang po ang balita.” Kinuha ng katulong ang remote control upang i-on ang Tv. May TV naman sa sala kaya hindi na sila um
Napailing na lang si Rhayan sa pagiging merciless ng asawa niya. Ngunit tama lang ang ginawa nito. Kahit siya hindi pa rin makapaniwala na nagtagumpay si Thrisia na dukutin siya gayung walang kahit na sinong pwedeng lumapit sa kanya. Sa dinami- dami ba namang RhayaKnights na nakapaligid sa kanya sino ang mag aakala na malulusutan pa sila. Mukhang kaya naman ng asawa niya e-handle si Thrisia kaya’t tama lang na hayaan muna niya ito. Kailangan pa niyang kausapin si Lendon tungkol sa naudlot niyang plano. Si Bernard, ang chief of police kailangan rin niyang tawagan dahil nag-iba ang plano.“Rhayan…please help me…”“What the ff—fvck!” Bumaba ang kanyang mga tingin sa dalawang kamay na nakahawak sa dulo ng pantalon niya. Nakaposas ang mga iyon kaya walang duda na si Thrisia ang nakahawak sa kanya dahilan upang tumigil siya sa paglalakad. “Take off your hands!” Tumigas ang kanyang mga panga sa inis. Alam niyang sa ginawa nito lalo lamang magagalit ang asawa niya. Akmang tadyakan niya ito ng
“Anong ginawa mo sa’kin..tangina ka! Huh!?” Gigil na sinakal ni Rhayan si Thrisia sa leeg. Hindi pa man nakasagot si Thrisia nang muli na naman itong hinatak ni Hera.“Akin siya! Ako ang hahatol sa kanya!” Mabilis na tinanggal ni Hera ang kamay ni Rhayan na kasalukuyang mahigpit na nakahawak sa leeg ni Thrisia. Gusto pa niyang pahirapan ang babaeng ito nang matagal. Sa ginagawa ng asawa niya mukhang gusto na nitong patayin ang babae. Ngunit walang balak si Rhayan na bitawan si Thrisia kaya lalo siyang nainis. Nagmukha na kasing Adan at Eva ang dalawa na magkaharap dahil pareho pa rin walang saplot ang mga ito. At kapag bumabalik sa ala-ala niya ang eksena na dinatnan kanina kumukulo ang dugo niya sa matinding galit at selos.“Rhayan!” Napasigaw na siya ng malakas dahilan upang lingunin siya nito. Nagtagumpay naman siyang tanggalin ang kamay ng asawa na mahigpit pa ring nakahawak sa leeg ni Thrisia. Napa-ubo pa ang babae at habol- hininga na lumanghap ng hangin. “Rhayan, Bibihis ka ba
“What!?” Wala dyan si Thrisia? Saan siya nagpunta!?” umakyat ang dugo ng donya sa narinig. Huwag naman sanang maging tama ang hinala niya. Ngayon lang siya nagdadasal sa lahat ng santo na maalala niya. Sana walang mangyaring masama sa anak niya sakaling tinuloy nito ang pangarap na makasiping ang isang Crawford. Ngunit nakumpirma ang hinala niya nang muling magsalita ang tauhan mula sa kabilang linya.“Umalis siya kanina kasama ang bihag namin. Walang pang malay ‘yun nang dalhin niya. Hindi pa nga niya pinadala sa ospital Golem na nabalitaan ng buto. Baka pwedeng padalhan mo kami ng pera upang mapagamot namin siya. Mukhang wala nang balak si Madam Thrisia na bumalik rito.”“At bakit ako ang sisingilin nyo? Kung sino ang nag-utos sa inyo siya ang sisingilin nyo!” Akmang papatayin na niya koneksyon nila ng kausap nang marinig muli itong nagsalita.“Donya..easy ka lang. Huwag mo akong pagtaasan ng boses dahil buhay namin ang nakataya rito. Tinapos namin ang aming trabaho na walang sabit.
“Ciela tawagan mo ang may ari ng Moonlight Dragon gusto kong makausap.” “Tungkol ba sa kung saan ang room number ng motel dinala si Master?”Saglit natigilan si Hera sa sinabi ni Ciela. Hindi na siya nagtaka kung alam nito ang tungkol sa pakay niya.“I can tell you Madam Master.”“Tell me..”“Right away. 5th floor, Room 507, Madam master.” agad ring sagot nito. “Thank you.” tipid niyang wika.“You’re now connected to the next line Madam master.”Hindi pa man siya nakasagot mayroon na agad siyang narinig na boses mula sa kabilang linya ng phone niya.“Yes?” bungad rin ng babae nang sagutin nito ang tawag.“I want you to be here within five minutes or else I will close this motel of yours.”“What?” Gulat nitong sagot. “Sino ka bang demonyo ka para magsabi sa akin ng ganyan?” “Ako ang anak niya.” Pabalang niyang sagot. Ramdam niya ang pag ngitngit ng mga ngipin nito sa galit. “Don’t waste your time talking on the phone. You only have four minutes left.” Walang pasabi niyang ini-off an