MULA sa driver’s seat ay nakita rin ni Xian ang nangyari sa harap ng Civil Affairs Bureau. Tiningnan nito ang oras. Pasado alas nuebe na at tumataas na rin ang sikat ng araw…
“Mr. Riego, kanina pa po nakatayo si Madam sa labas ng gate—”
“Bakit? Naiinip ka na ba?” Naiinis na wika ni Marco.
Hindi na sumagot si Xian, bagkus ay tinuon ang mga mata sa harapan. Tiningnan naman ni Marco ang klima para sa araw na ‘yon.
Ang sabi sa weather update ay magiging maaraw at papalo ng 38 degrees ang temperature sa bandang katanghalian.
Kumunot ang noo niya.
“Mag-drive ka na.”
“Yes, Mr. Riego.”
Samantala, bagot na sa paghihintay si Anna. Tatawagan na sana niya si Xian nang makita ang mamahaling kotse na huminto sa kanyang harapan.
Isang Bentley. Sa pagkakaalam niya ay isa ito sa pinakamamahaling kotse sa buong mundo. Hindi lahat ng mayayamang pamilya ay mayroong gano’ng klase ng kotse sa Pilipinas.
Tanging si…
Nang bumukas ang pinto nito ay nakumpirma ni Anna kung sino ang may-ari niyon. Lumabas mula roon si Marco, tila bai sang modelo sa isang magazine sa postura nito.
Napatingin lamang si Anna kay Marco na pinagpagan ang suot na jacket at animo’y nagpapagwapo pa.
Oo nga’t gwapo, ngunit hindi kagaya noon ay iba na ang nararamdaman ni Anna. Galit… iyon lang!
Nandidiri niya itong inirapan at saka tinalikuran ang lalaki para pumasok sa Civil Affairs Bureau.
“Why are you such in a hurry, Anna?” ani Marco.
“Wala akong oras makipag-plastikan sa ‘yo. At pwede ba? Huwag mo akong kausapin!” ganting wika ni Anna habang mabilis na naglalakad. Halata ang galit sa kanyang mukha na nagmistulang naging “tan” dahil sa init ng araw.
Ang nakakainis pa ay nang dumating siya rito ay nakita na niyang naka-park ang kotse ni Marco sa ‘di kalayuan. Hindi niya naisip na si Marco pala ang nasa loob niyon dahil sa pagkakaalam niya ay kahit na marami itong kotse ay tanging ang Maybach at Subaru lang ang ginagamit nito sa tuwing babyahe.
Kaya naman nang lumabas si Marco sa kotse ay mas lalong nag-alab ang kanyang galit para sa lalaki. He tricked her! Paano nito naatim na hayaan siyang magbilad sa araw samantalang prente itong nakaupo sa loob ng kotse habang naka-aircon?
Ang tagal-tagal niya kayang nakatayo!
Kailangan na talagang ma-annul ang kasal nila. Ayaw niyang mamatay na lang dahil sa kunsumisyon sa lalaking ito!
Nang makarating sa loob ng building ay mabilis na pinirmahan ni Anna ang certificate. Maganda ang sulat-kamay nito pero para kay Marco ay nakakairita itong tingnan.
“Pumirma na ako. Ikaw na lang.”
Nilapag ni Anna ang certificate sa harapan niya. Malamig ang mga mata ni Anna. Ni wala man lang interest na tingnan siya.
“Sa tingin mo ba ay may mapapala ka sa kalokohan mong ‘to, Anna? You better stop this fuss while I still have mercy,” sabi ni Marco.
“Sinasabi mo bang gusto mo pa akong maging asawa? You want to keep me now?” Inirapan siya ni Anna.
Napansin ni Anna ang mag-asawa sa likod nila. Tinaasan siya ng kilay ng babae. Gayunpaman ay wala siyang panahon para sitahin ang babae dahil ang gusto niya lang ay matapos na ang annulment.
Nagdilim ang mga mata ni Marco. “Anna De Vera, I will give you one last chance. If you—”
“Hindi na kailangan!” Tinuro niya ang parte ng certificate na dapat pirmahan ni Marco. “Pirmahan mo na lang. Ang dami pang taong nakapila sa likod natin.”
Magsasalita pa sana si Marco ngunit nagsimula nang magreklamo ang babaeng nasa likuran nila. “Ano ba ‘yan! Matagal pa ba kayo riyan? Kung hindi pa kayo desidido, baka pwedeng paunahin niyo muna kami? May trabaho pa ako, e!”
“Narinig mo?” Ani Anna. “Please, huwag mong aksayahin ang oras ko at ng mga tao rito.”
Mas lalo pang kumulo sa galit si Marco dahil sa ugaling pinapakita ni Anna. Nagtagis ang kanyang bagang. “I’m telling you this, Anna. You will regret this decision. Hihintayin ko na magmakaawa ka sa akin para lang balikan kita!”
Sarkastikong tumawa si Anna. “Maghintay ka kung gusto mo!”
Kahit na ano pang gawin ng lalaki ay hindi na niya ito babalikan hangang sa mamatay siya!
“We’ll see, Anna. Let’s just see.” Dinampot ni Marco ang pen at nanggigigil na pinirmahan ang dokumento.
Tiningnan lamang ni Anna ang dalawang pirma sa certificate na ‘yon. Ang noong sakit sa kaniyang puso ay nawala nang parang bula.
Mukhang hindi naman pala gano’n kahirap ang magparaya.
***
Pagkalabas ng building ay nagmamadaling naglakad palayo si Anna. Si Marco naman ay nakasunod lamang sa kanya, pinagmamasdan siya.
Hawak-hawak ang annulment certificate na aprubado ng hukom, animo’y nag-aalab ang kalooban niya sa matinding galit.
Biglang huminto si Anna, dahilan para umusbong ang malokong ngiti sa labi nito.
Sinasabi na nga ba’t hindi siya makakatagal, naisip ni Marco.
Naisip niya na kung lilingunin siya ni Anna at magmamakaawa na balikan niya ito, hindi imposible na patawarin niya ito…
Subalit hindi siya nilingon ni Anna, bagkus ay lumapit sa garbage container at pinunit ang annulment certificate saka ito tinapon sa basurahan. Pagkatapos niyon ay saka lamang ito lumingon sa kanya.
“Sa wakas at natapos na rin tayo. Ayaw ko nang makita ‘yang pagmumukha mo, Mr. Riego!”
Nanigas sa kinatatayuan si Marco. Nanlalaki ang mga mata at hindi makapaniwala sa sinabing ‘yon ng dating asawa.
Tinalikuran siyang muli ni Anna at mabilis na nagpara ng taxi, hanggang sa mawala na ito sa paningin niya.
Matagal bago nakabawi si Marco mula sa pagkapahiyang ‘yon. Nanumbalik ang galit sa kanyang kalooban nang maproseso ang lahat ng nangyari.
“Tingnan lang natin kung hanggang saan ‘yang tatag mo, Anna…” aniya.
Kinagabihan… Ginugol ni Marco ang kaniyang atensyon sa trabaho matapos ang mga nangyari sa Civil Affairs Bureau. Hanggang mga oras na ‘yon ay nagngingitngit pa rin siya tuwing naaalala ang mga sinabi ni Anna sa kanya. Hindi siya makapaniwala na sa loob lamang ng ilang araw ay nagbago ang ugali ng babae. Dalawang katok mula sa saradong pinto ng kanyang opisina ang nagpabalik sa kanya sa realidad. “Mr. Riego, Ms. Fuentes is here to visit you,” pormal na wika ni Xian mula sa labas ng pinto. Hindi tumigil sa pagbabasa ng mga dokumento si Marco, at hindi rin nag-aksayang mag-angat ng tingin. “Hindi ba’t sabi ko ay hindi ako tatanggap ng bisita?” malamig niyang sabi. “I’m sorry, Mr. Riego. Ang sabi ni Ms. Fuentes ay may mahalaga raw siyang sasabihin sa ‘yo.” Nakakunot-noong nag-angat ng tingin si Marco, pagkatapos ay hinubad ang kanyang suot na gold-rimmed glasses. “Let her in,” aniya habang mi
Hindi tumigil si Marco na ipahanap si Anna. He wanted to speak with her and confront her about her evil tactics. Ngunit kahit ang mga taong inutusan niya para hanapin ang dating asawa’y hindi ito matunton.Marco couldn’t find Anna anymore.Ang malala pa roon ay hindi siya pinatatahimik ng nabasang diagnosis result tungkol sa kondisyon ni Anna.Isang lingo na ang nakakalipas, pero sa sa tuwing ipipikit niya ang mga mata niya, ang salitang cancer ang palagi niyang naiisip. Hindi niya maintindihan kung bakit parang sumisikip ang dibdib niya kapag naiisip iyon.Hindi niya gustong paniwalaan na totoo ang resultang ‘yon. Mas gusto niyang isipin na gawa-gawa lamang iyon ni Anna para maghabol siya sa babae, pero sa mga nagdadaang araw, hindi na rin siya sigurado sa dinidikta ng isip niya.Mabilis na lumipas ang isa pang linggo…Walang ibang ginawa si Marco kung hindi ang igugol ang atensyon niya sa trabaho. Ni wala siyang ganang sagutin ang mga tawag mula sa mga business partner niya at ni Ce
Kinagabihan sa isang high-end private bar. Isang itim na Hummer ang huminto sa harap nito at lumabas mula roon ang isang matangkad at matipunong lalaki. Sa pustura pa lang ay may angking charisma at mayaman ang lalaki sa suot na black short-sleeved polo, denim jeans at military boots. Kulay itim at malinis ang gupit ng kaniyang buhok, moreno, at may nakaipit na sigarilyo sa manipis nitong mga labi.Naglakad ang lalaki papasok sa entrance ng bar, hinawakan ang sigarilyo gamit ang dalawang daliri habang sumisipol. Sa isang kumpas ng kamay ay naibato nito ang susi ng kanyang mamahaling kotse, na awtomatikong nasalo ng isa sa mga parking boy.Hawak-hawak ang susi ay magaling na nagtungo ng ulo ang parking boy.“Magandang gabi, Sir Scott!”Mabilis na humalo sa mga taong naroon ang matipunong lalaki.Ito ay walang iba kung hindi si Scott Montealegre, isa sa mga tagapagmana ng pamilya Montealegre—ang pang-apat sa pinakamayayamang clan sa buong bansa, at ang matalik na kaibigan ni Marco Riego
Makalipas ang dalawang buwan…Natapos na ang tag-araw at nagsisimula na ang paglaming ng panahon na dulot ng taglagad. Isang eroplano na nagmula sa bansang Amerika ang lumipad patungong Pilipinas.Sa airport, marami mang mga tao ang naroon ay may isang matangkad na babae ang halos maka-agaw ng atensyon ng lahat mga taong naroon. Nakasuot siya ng mahabang itim na windbreaker na may slim black v-neck vest, ripped jeans at puting sapatos. She was only wearing casual clothes but she sported it like she was a real idol.Ang babae ay nakasuot ng itim na cap na siyang bumabalot sa mahaba nitong orange-pink na buhok, at isang sunglasses. Tinatakpan ng mga ito ang kanyang maganda at inosenteng mukha. Bahagyang nakanguso ang kanyang mga pulang labi at naniningkit ang mga magagandang mata sa likod ng suot na sunglasses na para bang kagagaling lamang nito sa pagtulog at marahang nagmamasid sa paligid.Ang mga taong nalalagpasan niya, kahit na ang mga kalalakihan, kababaihan, bata o matanda, lahat
“MISS De Vera, ayon sa results ng mga laboratory mo, mayroon kang gastric cancer. I am sorry to say this but it’s already at a critical stage.” Tulalang sumakay sa bus si Anna, naupo sa isa sa mga upuan sa likod hawak-hawak ang piraso ng papel na naglalaman ng resulta matapos niyang magpa-check up. Namumutawi ang lungkot at pangamba sa kanyang mga mata. Kahit mainit ang panahon na ‘yon sa syudad ng Maynila, pakiramdam niya ay yumayakap ang lamig sa kaibuturan niya dala nang matinding takot. Sa loob ng dalawang taon ay madalas siyang mamilipit sa sakit ng tiyan. Noong una ay binaliwa niya lamang ito ngunit nang hindi na niya makayanan ang sakit ay nagpa-check up na siya sa malapit na ospital para maresetahan ng gamot. Ayon sa doctor na tumingin sa kanya ay kinakailangan niyang mag-undergo ng gastroscopy. Ang buong akala ni Anna ay ordinaryong gastritis lamang ito, subalit isa na pala itong lumalalang cancer sa kanyang katawan! Hindi niya alam
8 O'CLOCK, Lunes ng umaga, sa isang malawak na conference room na nasa 65th floor ng Riego Corporation Building. Hindi maipinta ang mukha ni Marco sa galit, dahilan kung bakit mainit din ang hangin sa buong conference room. Ang mga board member at high-level officer ay naroon at nagkakatinginan, tila hindi alam kung ano’ng gagawin o kung magsasalita ba ang mga ito. Silang lahat ay naghihintay sa pagdating ni Secretary Anna De Vera. Kahit kailan ay hindi ito nakagawa ng pagkakamali sa trabaho, lalo na ang ma-late sa mga meeting. Ngunit late si Ms. De Vera nang araw na ‘yon. Halos bente minute na ang lumipas nang magsimula ang meeting, at wala pa rin ni anino ng secretary ni Marco. Napatingin sa lalaki ang assistant nitong si Xian. Alam na ni Xian kung ano’ng delubyo ang mangyayari kapag hindi pa nakarating si Anna sa meeting kaya naman lihim niyang kinuha ang kanyang phone sa bulsa para sana i-text si Anna. Pero bago pa man niya mai-send ang text
“Pinirmahan ko na ang lahat ng annulment papers na pinadala mo sa akin, at please lang, pumunta ka sa Civil Affairs Bureau bukas ng umaga para kunin ang annulment certificate.” Matapos niyang sabihin ‘yon ay pinasadahan niya ng kamay ang kanyang buhok at saka tinalikuran si Marco. Taas-noo siyang lumabas ng conference room. Umirap pa siya nang marinig ang lagabog sa loob niyon, tila ba nagbasag ng tasa ng kape si Marco, at pagkatapos ay in-announce na ni Xian na tapos na ang meeting… “Buti nga sa ‘yo,” bulong ni Anna na lihim na napangiti. Alam niyang marahil ay nanggagalaiti na sa galit si Marco, ngunit wala na siyang pakialam pa. Magmula ngayon ay wala na siyang kaugnayan ni katiting sa lalaking ‘yon! Matapos lisanin ang Riego Corporation, bumalik si Anna sa hotel. Umalis na siya sa bahay na pagmamay-ari ni Marco, bitbit ang dalawang maliit na suitcase na naglalaman ng kanyang mga damit. Sa hotel room… Narinig ni Anna
Makalipas ang dalawang buwan…Natapos na ang tag-araw at nagsisimula na ang paglaming ng panahon na dulot ng taglagad. Isang eroplano na nagmula sa bansang Amerika ang lumipad patungong Pilipinas.Sa airport, marami mang mga tao ang naroon ay may isang matangkad na babae ang halos maka-agaw ng atensyon ng lahat mga taong naroon. Nakasuot siya ng mahabang itim na windbreaker na may slim black v-neck vest, ripped jeans at puting sapatos. She was only wearing casual clothes but she sported it like she was a real idol.Ang babae ay nakasuot ng itim na cap na siyang bumabalot sa mahaba nitong orange-pink na buhok, at isang sunglasses. Tinatakpan ng mga ito ang kanyang maganda at inosenteng mukha. Bahagyang nakanguso ang kanyang mga pulang labi at naniningkit ang mga magagandang mata sa likod ng suot na sunglasses na para bang kagagaling lamang nito sa pagtulog at marahang nagmamasid sa paligid.Ang mga taong nalalagpasan niya, kahit na ang mga kalalakihan, kababaihan, bata o matanda, lahat
Kinagabihan sa isang high-end private bar. Isang itim na Hummer ang huminto sa harap nito at lumabas mula roon ang isang matangkad at matipunong lalaki. Sa pustura pa lang ay may angking charisma at mayaman ang lalaki sa suot na black short-sleeved polo, denim jeans at military boots. Kulay itim at malinis ang gupit ng kaniyang buhok, moreno, at may nakaipit na sigarilyo sa manipis nitong mga labi.Naglakad ang lalaki papasok sa entrance ng bar, hinawakan ang sigarilyo gamit ang dalawang daliri habang sumisipol. Sa isang kumpas ng kamay ay naibato nito ang susi ng kanyang mamahaling kotse, na awtomatikong nasalo ng isa sa mga parking boy.Hawak-hawak ang susi ay magaling na nagtungo ng ulo ang parking boy.“Magandang gabi, Sir Scott!”Mabilis na humalo sa mga taong naroon ang matipunong lalaki.Ito ay walang iba kung hindi si Scott Montealegre, isa sa mga tagapagmana ng pamilya Montealegre—ang pang-apat sa pinakamayayamang clan sa buong bansa, at ang matalik na kaibigan ni Marco Riego
Hindi tumigil si Marco na ipahanap si Anna. He wanted to speak with her and confront her about her evil tactics. Ngunit kahit ang mga taong inutusan niya para hanapin ang dating asawa’y hindi ito matunton.Marco couldn’t find Anna anymore.Ang malala pa roon ay hindi siya pinatatahimik ng nabasang diagnosis result tungkol sa kondisyon ni Anna.Isang lingo na ang nakakalipas, pero sa sa tuwing ipipikit niya ang mga mata niya, ang salitang cancer ang palagi niyang naiisip. Hindi niya maintindihan kung bakit parang sumisikip ang dibdib niya kapag naiisip iyon.Hindi niya gustong paniwalaan na totoo ang resultang ‘yon. Mas gusto niyang isipin na gawa-gawa lamang iyon ni Anna para maghabol siya sa babae, pero sa mga nagdadaang araw, hindi na rin siya sigurado sa dinidikta ng isip niya.Mabilis na lumipas ang isa pang linggo…Walang ibang ginawa si Marco kung hindi ang igugol ang atensyon niya sa trabaho. Ni wala siyang ganang sagutin ang mga tawag mula sa mga business partner niya at ni Ce
Kinagabihan… Ginugol ni Marco ang kaniyang atensyon sa trabaho matapos ang mga nangyari sa Civil Affairs Bureau. Hanggang mga oras na ‘yon ay nagngingitngit pa rin siya tuwing naaalala ang mga sinabi ni Anna sa kanya. Hindi siya makapaniwala na sa loob lamang ng ilang araw ay nagbago ang ugali ng babae. Dalawang katok mula sa saradong pinto ng kanyang opisina ang nagpabalik sa kanya sa realidad. “Mr. Riego, Ms. Fuentes is here to visit you,” pormal na wika ni Xian mula sa labas ng pinto. Hindi tumigil sa pagbabasa ng mga dokumento si Marco, at hindi rin nag-aksayang mag-angat ng tingin. “Hindi ba’t sabi ko ay hindi ako tatanggap ng bisita?” malamig niyang sabi. “I’m sorry, Mr. Riego. Ang sabi ni Ms. Fuentes ay may mahalaga raw siyang sasabihin sa ‘yo.” Nakakunot-noong nag-angat ng tingin si Marco, pagkatapos ay hinubad ang kanyang suot na gold-rimmed glasses. “Let her in,” aniya habang mi
MULA sa driver’s seat ay nakita rin ni Xian ang nangyari sa harap ng Civil Affairs Bureau. Tiningnan nito ang oras. Pasado alas nuebe na at tumataas na rin ang sikat ng araw… “Mr. Riego, kanina pa po nakatayo si Madam sa labas ng gate—” “Bakit? Naiinip ka na ba?” Naiinis na wika ni Marco. Hindi na sumagot si Xian, bagkus ay tinuon ang mga mata sa harapan. Tiningnan naman ni Marco ang klima para sa araw na ‘yon. Ang sabi sa weather update ay magiging maaraw at papalo ng 38 degrees ang temperature sa bandang katanghalian. Kumunot ang noo niya. “Mag-drive ka na.” “Yes, Mr. Riego.” Samantala, bagot na sa paghihintay si Anna. Tatawagan na sana niya si Xian nang makita ang mamahaling kotse na huminto sa kanyang harapan. Isang Bentley. Sa pagkakaalam niya ay isa ito sa pinakamamahaling kotse sa buong mundo. Hindi lahat ng mayayamang pamilya ay mayroong gano’ng klase ng kotse sa Pilipinas. Tanging si…
“Pinirmahan ko na ang lahat ng annulment papers na pinadala mo sa akin, at please lang, pumunta ka sa Civil Affairs Bureau bukas ng umaga para kunin ang annulment certificate.” Matapos niyang sabihin ‘yon ay pinasadahan niya ng kamay ang kanyang buhok at saka tinalikuran si Marco. Taas-noo siyang lumabas ng conference room. Umirap pa siya nang marinig ang lagabog sa loob niyon, tila ba nagbasag ng tasa ng kape si Marco, at pagkatapos ay in-announce na ni Xian na tapos na ang meeting… “Buti nga sa ‘yo,” bulong ni Anna na lihim na napangiti. Alam niyang marahil ay nanggagalaiti na sa galit si Marco, ngunit wala na siyang pakialam pa. Magmula ngayon ay wala na siyang kaugnayan ni katiting sa lalaking ‘yon! Matapos lisanin ang Riego Corporation, bumalik si Anna sa hotel. Umalis na siya sa bahay na pagmamay-ari ni Marco, bitbit ang dalawang maliit na suitcase na naglalaman ng kanyang mga damit. Sa hotel room… Narinig ni Anna
8 O'CLOCK, Lunes ng umaga, sa isang malawak na conference room na nasa 65th floor ng Riego Corporation Building. Hindi maipinta ang mukha ni Marco sa galit, dahilan kung bakit mainit din ang hangin sa buong conference room. Ang mga board member at high-level officer ay naroon at nagkakatinginan, tila hindi alam kung ano’ng gagawin o kung magsasalita ba ang mga ito. Silang lahat ay naghihintay sa pagdating ni Secretary Anna De Vera. Kahit kailan ay hindi ito nakagawa ng pagkakamali sa trabaho, lalo na ang ma-late sa mga meeting. Ngunit late si Ms. De Vera nang araw na ‘yon. Halos bente minute na ang lumipas nang magsimula ang meeting, at wala pa rin ni anino ng secretary ni Marco. Napatingin sa lalaki ang assistant nitong si Xian. Alam na ni Xian kung ano’ng delubyo ang mangyayari kapag hindi pa nakarating si Anna sa meeting kaya naman lihim niyang kinuha ang kanyang phone sa bulsa para sana i-text si Anna. Pero bago pa man niya mai-send ang text
“MISS De Vera, ayon sa results ng mga laboratory mo, mayroon kang gastric cancer. I am sorry to say this but it’s already at a critical stage.” Tulalang sumakay sa bus si Anna, naupo sa isa sa mga upuan sa likod hawak-hawak ang piraso ng papel na naglalaman ng resulta matapos niyang magpa-check up. Namumutawi ang lungkot at pangamba sa kanyang mga mata. Kahit mainit ang panahon na ‘yon sa syudad ng Maynila, pakiramdam niya ay yumayakap ang lamig sa kaibuturan niya dala nang matinding takot. Sa loob ng dalawang taon ay madalas siyang mamilipit sa sakit ng tiyan. Noong una ay binaliwa niya lamang ito ngunit nang hindi na niya makayanan ang sakit ay nagpa-check up na siya sa malapit na ospital para maresetahan ng gamot. Ayon sa doctor na tumingin sa kanya ay kinakailangan niyang mag-undergo ng gastroscopy. Ang buong akala ni Anna ay ordinaryong gastritis lamang ito, subalit isa na pala itong lumalalang cancer sa kanyang katawan! Hindi niya alam