CHAPTER 15PARA kay Frances, ang sex ay hindi isang bagay na kailangang maging censored sa bawat isip ng tao. Naniniwala siya na kapag mas pinapahalagahan ng maayos ang edukasyon tungkol dito, maraming kabataan ang mas maiintindihan ito. May magandang idudulot ito sa mga tao, at mayroon ding masamang idudulot. Bagaman kung naayon lamang sa wastong pagbibigay ng edukasyon tungkol sa sex ay lahat nito may pagpapahalaga.Naniniwala ngayon si Frances na kahit gaano pa ito kalaswa sa isip at mata ng ibang tao, hindi man niya masisisi ang mga ito, ang mahalaga para sa kaniya ang may magandang benepisyo siya dito. Though, it was all about how you look at this kind of thing. Kung pinapahalagahan mo ito bilang isang importante at may magandang idudulot sa iyon, iyon naman ang mangyayari sa iyo. Minsan, nasa tao rin iyon, nasa desisyon ng bawat isa sa atin.Kaya itong ginagawa ni Frances, hinding-hindi niya ito ikakahiya sa maraming tao. Hinding-hindi niya ito i-de-deny. Dalawang araw na a
Chapter 16NAGISING kinaumagahan si Frances na may nanunuyong tubig sa gilid ng kaniyang mga mata. She felt heavy. Hindi niya alam kung ganoon na kaagad ang kaniyang naramdaman kahit wala naman siyang ginawa masiyado para maramdaman niya ang bigat sa kaniyang damdamin. Pero kahit naman ganoon din ay bumangon siya para maligo na baka ay kung maligo siya mawala rin iyon sa kaniyang katawan. She went to her bathroom and washed herself for only fifteen minutes. Pagbalik niya sa kaniyang kama, nadatnan niya ang kaniyang cell phone na tumutunog. She checked her phone. Nag-text sa kaniya si Frenton Derell. Dahil sa text nito ay napangiti siya. She did not expect it. Nag-text lang naman ito kung kamusta siya. Hindi niya ito sinagot dahil sa kaniyang naramdamang kilig. Ilalapag na sana niya ang cell phone ay tumunog ulit ang kaniyang cell phone. Hindi na iyon si Frenton na nag-text. Nag-text din sa kaniya si Jony. Sa totoo lang, natatakot na siyang makipagkita o makipagtalik ulit kay Jon
CHAPTER 17DAHIL sa nangyari ay hindi mapanatag si Frances. Ang inaalala niya ay baka hindi ito umalis ng buong hotel at hinihintay siyang lumabas. Natatakot siya sa maaari pa nitong gawin sa kaniya. Kung ano mang gusto ni Jony na gawin, sana ay ihinto na nito. Kumuha kaagad ng maiinom si Frances sa ref at uminom ng marami. Hindi niya akalain na sinusundan siya ng Amerikano rito sa Melbourne. It was weird though. Paano nitong alam na rito sa Melbourne ang kaniyang punta. At bakit naman siya nito susundan? Maraming katanungan bumabagabag sa kaniyang isipan na kung iisipin pa niya ng malalim ay baka mababaliw siya ng wala sa oras.Nasundan pa ng maraming pag-inom niya ng malamig na tubig. Hindi siya mapakali kung hanggang dito ba naman ay susundan siya nito. Kahit wala naman talaga siyang kasalanan dito. Nagsisisi tuloy siyang ito ang naging kliyente niya noon. Kung alam niyang ganito ang mangyayari sa kaniya pagkatapos ng lahat ay hindi niya ito kakagatan sa malaki nitong ibabayad.
CHAPTER 17, PART 2IT was fifteen minutes had passed. Magkaharap ngayon si Jony at Frances. Frances knew this was wrong. Pero pagbibigyan niya pa rin si Jony. Kung ano man sasabihin nito, makikinig siya pero hindi niya papaniwalaan. Nakataga na iyon sa kaniyang isipan. Nasa Plaza sila ng Melbourne. Patingin-tingin siya sa ibang direksyon. May table rito na para sa mga gustong kumain kaya dito na lang din sila nag-usap. “Kung ano man ‘yang sabihin mo, sabihin mo na,” panimula niya. Magsasalita na sana ito ay muli siyang nagsalita. “You ruined my vacation.” Gusto niyang maintindihan ni Jony na iyon ang nagawa nito sa kaniya. Gusto niyang makaramdam ito ng guilty sa ginawa nito.Sa kaniyang nakikita sa ekspresyon ng sa mukha nito, biglang nalungkot at umasim, alam niyang na-fe-feel na nito iyon. “I am so sorry,” sabi nito.“Please direct to the point,” aniya sa maotoridad na boses.Jony cleared his throat. Ayaw ni Frances na makapanakit siya ng damdamin kaso nga lang bad timing
CHAPTER 18ISANG mamahaling hotel ang pinasukan ni Frances. Hindi na iyong dating Fren Hotel. Luckily, hindi alam nito na nasa iisang hotel lang sila. Sa Luxe’s Hotel kasi siya naka-check in. Umupo siya sa may welcoming area at kunwaring nagbasa ng magazine. Nagmanman siya kay Frances. Pagkatapos nitong makahingi ng iilan pang impormasyon galing sa front desk ay umalis na ito. Sinundan lang niya ito ng tingin.Nang mawala na sa kaniyang paningin si Frances ay pumunta na siya sa front desk para magtanong kung saan room nag-check in si Frances. Hindi naman naging strict ang nasa front desk dahil sinabi lang naman niya na mag-asawa sila. Nang ipakita niya ang kaniyang Identification Card, at nang makita nitong parehas sila ng apilyedo ay hindi na rin ito nagtanong pa ng marami. Sinundan niya kaagad si Frances pero hindi siya nagpahalata na para siyang nag-stalk ng isang tao. Iyong kabilang elevator ang kaniyang sinakyan. Nasa fourth floor ang room ni Frances. Nang nasa fourth fl
CHAPTER 19ILANG ARAW na ang lumipas, hindi pa rin tumitigil si Jony sa kaniyang pag-i-stalk. At sa bawat araw na iyon, lahat iyon ay may dagdag na sakit sa kaniyang puso. Kasi bawat araw, may kasamang lalaki si Frances. Masaya ang dalawa. Hindi nga lubos maisip ni Jon ’yong mga ginagawa ng mga ito tuwing gabi. They were sweet. Sa kaniyang pagkakaalam, Frenton Derell ang pangalan ng lalaki. Isang sikat na porn star. Sa kaalaman pa lang na iyon ay hindi na niya maimpinta sa kaniyang isipan at puso. Naisip niya, ganito kaya noon ang naramdaman ni Frances? O mas masakit ang kaniyang naranasan? Jony knew he is a fool. Kahit nasa harap na niya ang kasagutang hindi na talaga siya nito kilala ay sige pa rin siya sa pag-stalk kay Frances. Alam niyang masakit pero buong-buo niyang tinanggap iyon dahil sa una pa lang, siya naman ang dahilan kung bakit nagkaganito ito ngayon. He made a big mistake. Kaya ngayon, nagdusa siya. Gusto niya lang naman na makausap ulit si Frances. Ipaliwanag
Chapter 20DALAWANG araw na ang lumipas at nag-iimpake na si Frances para sa kaniyang pag-uwi sa Pilipinas. Dalawang araw na rin ang nakalipas mula noong maipaliwanag ni Jony ang lahat na dapat niyang malaman.It was hard for her to believe it. Pero hindi niya hahayaan guguluhin lang siya ng mga sinasabi nito. She will find it out, too. Lahat ng sinabi nito, aalamin niya kung totoo nga ba.In the other hands, masaya siyang uuwi ng Pilipinas dahil may naghihintay sa kaniya doon. Nag-text sa kaniya si Frenton. Pagkauwi niya doon, may sorpresa raw itong gagawin sa kaniya.Masaya niyang inimpake ang lahat niyang mga gamit. Habang nag-iimpake siya ay may kumatok mula sa labas. Inihinto muna niya ang ginawa at tinungo ang pinto.She looked at the peephole and surprised by the person who was outside. It was Jony.Pinagbuksan niya ito ng pinto. Bumungad sa kaniya ang mapormang anyo nito. May dala rin itong bulaklak.“Hi.” may pag-alinlangan sa boses
CHAPTER 21HINDI na nasorpresa si Frances sa sumunod na eksena dahil alam niyang do’n din ang patunguhan niyon. Frenton fucked her. Hindi niya ito pipigilan dahil mismong siya, ang init ng katawan din ang kaniyang naramdaman. Frances in all of her desire, hinawakan niya ang ari nito at pinaglaro-laruan. They were both naked in bed. Touching each other’s warm bodies. Nakapatong sa kaniya ang katawan nito at hinahalik-halikan siya mula sa kaniyang labi pabalik sa kaniyang leeg.“This is what I want from you,” sabi nito matapos nitong lagyan ng hickeys ang kaniyang leeg.Hindi hininto ni Frances ang kaniyang kamay sa paghimas sa ari nitong matigas at mataba. She did not want to stop it but Frenton grabbed her hands. Iginiya nito ang kaniyang kamay sa batok nito.“I will show you first what is heaven in bed,” nagnanasa ang boses nito sa kaniyang tainga siyang kumiliti roon.Ngumiti lang siya. Well, hahayaan niyang gawin nito kung ano man ang gusto nitong gawin sa kaniyang katawan. Franc
CHAPTER 48NAGMADALI siyang pumasok at nagtanong sa nurse kung saan dinala si Jony. Ngunit biglang gumuho ang kanyang mundo ng sinabi ng nurse na na morgue daw ang katawan ni Jony. Nasampal pa niya ang nurse dahil niloloko lang siya nito. Mabilis niyang tinunton ang morgue. Sa oras na makompirma niyang wala sa morgue ang katawan ni Jony papatayin niya ang nurse na iyon. Mula sa sulok ng morgue ay may kaisa-isahang patay na katawan. Kasing haba ito ni Jony. Ayaw niya sana itong tingnan pero parang may tumulak sa kanya para tingnan ito. “Jony?” hindi makapaniwalang sambit niya. Ngunit sa pagbukas niya sa kumot na nakatuklob nito ay hindi si Jony ang nakita niya.Nasaan si Jony?Pabaling-baling si Frances sa loob ng morgue. Wala siya ni isang makitang katawan ni Jony.Tila naguguluhan siyan. Saan si Jony? Kung patay na ito, bakit wala rito?“Sino’ng hinahanap mo?” Isang malamig na boses ang kanyang narinig mula sa kanyang likuran pero alam na alam niya kung kanino iyon galing
CHAPTER 47MAGKATABI silang dalawa at magkaharap. Titig na titig sila sa isa’t isa. “About yesterday night, is that true?” malumanay ang pagkakatanong niya dito.She would listen to everything he needed to explain. Iyon ang nakikita niyang paraan para maliwanagan siya sa lahat na nangyari kahapon. “No, that woman!” tila galit ito. “Hindi ko alam ang mga pinagsasabi no’n, hindi ko siya asawa. Kailanman ay hindi ako nagpakasal sa kaniya. Sa ’yo lang ako nagpakasal,” saad nito. Hinawakan ang kamay ni Frances.Hindi siya umalma. Sa naririnig niyang litanya mula rito, alam niyang sensero ito. “Hindi ko alam kung maniniwala pa ba ako sa ’yo. Nasaktan ako at hindi ko alam kung totoo iyon,” yumuko siya at ang luha ay pinipigilan na tumulo. Nais niya i-test ang asawa. Sana nga lang ay magiging successful ito. “Nasaktan ako ng sobra. Bawat nalalaman ko ay sumasampal sa akin at parang paniniwalaan ko na ito.” Tumingin siya kay Jony.“I love you Jony but sometimes kailangan kong m
CHAPTER 46HINDI alam ni Frances kung paano niya pahupain ang galit na namumutawi sa kaniyang katawan. Paanong naloko na naman siya ng kaniyang asawa? At bakit? Habang iniisip ang mga bagay na iyon ay dumaos-os sa mata niya ang mga luha. Ang luha na noon din ay kaniyang nailabas; noong niloko at pinagtaksilan siya ng kaniyang asawa at ng kaniyang matalik na kaibigan. Kahit hindi niya maalala iyon, parang ngayon, dito sa loob ng kaniyang bahay ay naramdaman na lamang niya iyon. Gusto niyang hindi umiyak pero kapag naisip niya ang nangyari ay parang may sariling buhay ang mga luha niya. Ang akala niya’y tapos na ang problemang iyon. Hindi pa pala. Akala niya’y magiging masaya na siyang muli sa piling ng asawa. Nais siya at galit. “Manloloko ka talaga!” hinampas niya ang unan habang patuloy sa pag-iyak. “Akala ko mahal mo talaga ako!” parang naghihinayang siya na muli niyang pinagbigyan si Jony. Sinubsob niya ang mukha sa unan at umiyak nang umiyak. Para siyang binaril sa puso. N
CHAPTER 45MASKI si Frances ay nagulat sa kaniyang ginawang pagsampal kay Jony bagaman dahil lamang iyon sa hindi siya makapaniwalang magagawa ito ni Jony sa kaniya. Hindi naman talaga siya ganitong klaseng tao na gusto ang sinosorpresa ng ibang tao. Pero hindi niya naman masisisi si Jony sa ginawa nito. Nais lang nitong pasiyahin siya sa effort nito. She would not deny it at all. Nagustuhan naman niya ang sorpresa nito. Sa una lang talaga hindi dahil sa ginawa nitong paraan sa sopresa nito. Hindi niya mapigil ang kaniyang sarili na maantig sa ginawa nitong sorpresa sa kaniya.But now, she guessed she loved him. Ito na yata ang hudyat na muli niyang minahal ang kaniyang asawa kahit pa na hindi niya pa naalala ang lahat. Hindi man niya pa ito naalala, ngayon, sa kaniyang harapan ay masasabi niyang napatunayan ni Jony na mahal na niya ulit ito. Napatunayan nito na may hanggan ang paghihintay nitong muli sa kaniyang muling pagmamahal. Siguro sapat na rin para sabihin kay Jony na mahal
Chapter 44WALANG NAGAWA si Frances kundi ang sumama na lang sa mga lapastangan na mga pulis. Habang nasa loob sila ng kotse, panay ang kaniyang iyak. Iniisip din niya kung pa’no ito nangyari sa kaniya.Nais niyang tumawag kay Jony. Nais niyang ipagbigay alam dito na may mga pulis na kumuha sa kaniyang hindi niya alam kung nagsasabi ba ang mga ito ng totoo. Kinakabahan na rin siya. Baka ay mangyari na naman ang nangyari sa kaniya noon. Baka ay kagagawan na naman ito ng sino man may galit sa kaniya.“Palawalan niyo na nga ako!” aniyang sigaw.Tila naman parang walang narinig ang mga ito.“Hindi niyo ba ako naririnig?” galit niyang sabi. Hindi niya alam kung paano na ito.Ilang sandali ang lumipas, bumaling sa kaniya ang isang pulis. “Sa presinto na kayo magpaliwanag, ma’am. Nandoon na rin ang may ari ng lupa at bahay.”Dahil sa sagot ng mga pulis ay mas lalo siyang napaiyak. Magkahalong iyak at galit ang kaniyang naramdaman na parang hindi yata mawawala sa kaniyang katawan kung
Chapter 43TATLONG araw na ang lumipas ay patuloy pa rin ang pagbabantay ni Jony sa wala pang malay na katawan ni Frances. Hindi siya kampante sa paglipas ng mga oras.Sabi ng doktor sa kaniya na binigyan muna ng sleeping pill si Frances para tuluyang makapagpahinga ito kahit papaano. Dahil sa desisyon ng doktor, hindi na siya umalma dahil alam niyang ikakabuti iyon ni Frances. Panay din ang kaniyang bantay sa cell phone sakaling may update na galing sa kaniyang attorney. Dalawang araw na rin kasing hindi nag-update sa kaniya ang mga ito. Baka ay napano na at hindi niya alam ang pangyayari.Umupo siya sa sofa. Gusto niyang lumabas pero ayaw naman niyang gawin iyon dahil baka may mangyayari na namang masama kay Frances kapag wala siya. Kaya minamabuti na lamang niyang huwag nang lumabas.Habang bisi si Jony sa kaniyang cell phone, hindi niya napansin ang paggising ni Frances. NAGISING si Frances na para bang may malaking nawala sa kaniya. Humagod ang kaniyang tingin sa buong pali
Chapter 42NAGULAT si Jony sa kaniyang natanggap na tawag mula sa hospital kung nasaan si Frances. Hindi pa man siya tuluyang nakapasok sa kuwarto ay iyon kaagad ang kaniyang natanggap.Napabalik siya sa salas. Dumiretso ng upo sa sofa at tinanong kung ano ang nangyari. Tinanong niya din kaagad kung may problema bang kay Frances o ayos lang ito sa silid.“I would like to know th—” natigil siya.Sa kaniyang narinig mula sa kabilang linya ay umapaw sa kaniyang puso ang sobrang galit. “What? Hindi niyo binantayan ng husto ang asawa ko?” gusto niyang pag-uumpugin ang mga ulo nito. “Paanong may nakapasok diyan na mga tao at pati kayo ay nabugbog din?” Gusto ni Jony na barilin na lang din ang dalawang pulis. Matapos ang tawag, inihagis niya sa lamesa ang cell phone ng padabog.Saglit lang din ay kinuha niya ito, tumawag siya sa attorney niya para gawin na kaagad ang kanilang plano.Matapos siyang tumawag tumungo siya sa hospital. Hindi klaro sa detalyeng ibinigay ng taga-hospital a
Chapter 41NAIWANG nakatulala lamang si Frances sa silid na iyon pagkatapos siyang asikasuhin ng mga nurse. Wala sa isip niya ang magpatuloy pa sa araw na ito.Para saan pa? Wala nang saya ang naramdaman ng kaniyang puso. Mula pa noong nalaman niyang wala ang kaniyang anak, tila nawala na rin ang buong buhay niya. All of her strength, wala na. Hindi niya alam kung saan pa siya kukuha ng lakas ng loob. Nakatulala lang siya. Naghalu-halo sa kaniyang isip ang lahat. Pati kung ano nangyari kay Jony. Bakit kay bilis mangyari ang lahat? Sino ang may gawa nito? She wanted to be heard. Gusto niyang sumigaw nang sumigaw. Iiyak na parang walang bukas. Galit siya sa kaniyang sarili for not being a good mother to her baby. Sinisisi niya ang sarili. Natatakot siyang mangyayari ulit sa kaniya. Ang daming mga bagay ang bumabagabag sa kaniya. Dahil sa wala siyang alam kung ano ang gawin, nakatulala na lamang siya. Sa isang iglap lang, tumulo ang kaniyang mga luha. Hinihimas-himas niya ang kaniya
CHAPTER 40YUMAYAKAP kay Jony ang lamig sa buo niyang katawan. Tuluyang nagising siya dahil sa wala na pala siya pinanggalingan niya. Wala na ring piring ang kaniyang mga mata. Kaya inilibot ng kaniyang paningin ang buong paligid. Sa kaniyang nasaksihan, nasa isang liblib siyang lugar. Nasa gitna siya ng daan. Doon lang din niya namalayan na nakahubo at hubad pala siya. Minamadali ni Jony na tumayo para umalis sa gitna ng daan. Bunaling-baling siya sa kahit saan, nagbabasakaling may makatulong sa kaniya. Pero wala siyang makita. Ngayon, alam na ni Jony kung sino ang may gawa ng bagay na ito sa kaniya at kay Frances. Talagang pagsisisihan nito ang lahat.“Hindi ko kayo titigilan!” aniya, sumigaw siya ng malakas sa lugar na iyon. Hanggang sa, mula sa malayo pa, nakikita ni Jony ang isang kotseng patungo sa kaniyang direksyon. Kaagad siyang naalarma. Kailangan niyang humingi ng tulong.Pumagitna ulit si Jony sa daan. Kinaway-kaway niya ang kaniyang kamay sa ere. Wala siyang pakiala