Author’s Note
This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events, and incidents are either the product of author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincident.
Always remember, you are great, you are loved, and you're awesome. YOU MATTER. Thank you for choosing this chaos story. Please stay healthy and fit, always stay positive and stay negative. Just keep going the way you are. Not to spoil you, but everything is gonna be okay.
“I Don't want to just read books. I want to crawl inside them and live there"
BLACKITTEN
Binilisan ko pa ang takbo habang ako’y hingal na hingal na. Kanina ko pa tinatakbuhan ang lalaking pumaslang sa aking kapatid .Pauwi pa lang ako galing eskwelahan ng madatnan ko sa bahay nakahandusay na katawan ng aking kapatid puno ng dugo at halos wala nang malay. Nakatayo sa harap nito ang lalaking may hawak ng baril na syang pumaslang sa kanya. Bigla itong humarap sa akin at akmang lalapit sa akin ngunit di ko na hiyaan iyon at tumakbo na ako habang sumisigaw, gabi na at umuulan pa.Nakakapagtaka ngunit wala manlang akong taong nakikita kahit manlang hingan ng tulong.Basang basa na ako sa ulan habang tumatakbo at humanap ng mapagtataguan. Hindi ko na matukoy kung san ako papunta dahil na rin sa luha ang mahalaga ay makatakas ako sa lalaking iyun.“Tulong!! Tulungan nyo ako!!” Sigaw ko kahit wala naman nakakarinig.Nakita ko ang isang abandonadong warehouse
"Miss Agustin, kindly answer the question" sabi ng aking Prof ko sa isang major subject. Mahilig itong pumili sa index card at kung minamalas nga naman akin pa ang napili.Dinig ko ang ang tawa ng aking kaibigang si Carol na siyang katabi ko."Lasang tres ah" Saad ni Carol. Inirapan ko ang bruha maganda talaga ang mga motivation nya sa buhay nakaka stress. Tumayo ako kahit hindi alam at sigurado sa sagot." Sir, ano nga po ulit yung tanong?" sabi ko kahit na narinig ko naman na kanina. Halos kabado na ako dahil recitation ito ng binigay nya sa aming babasahin na hindi ko natapos sino ba namang gaganahan sa pagbabasa ng isang libro?"Again, Relating to Psychology what is the mean Governance?" ulit nito sa akin na halos lahat ng mga kaklase ko ay nag aabang sa aking sagot."U-uhm sir ano....mean uh...governance.." hindi ko talaga alam ang aking isasagot dahil wala ito sa aking nabasa.
Kumalat din ang insidenteng iyon sa aming campus makalipas lamang ang ilang araw, halos kaliwa’t kanan ang mga usapin at chismis sa nangyari , ang iba ko pang mga ka-blockmates ay todo tanong sakin nang malaman nilang ako ang nakakita sa katawan ng biktima.“ Si Nathan? nakakagulat din kasi ano, mabait ang taong yun at matalino pa, kabilang nga sya sa dean’s lister nung nakaraang sem” nandito kami ngayon ni Carol sa canteen at habang kumakain dinig naming ang mga pinag uusapan ng ibang estudyante sa aming likod.“Sis, Nathan Martinez yung engineering student, yun yung target ko para sayo nung isang araw diba? yung pogi” Saad ni Carol na nakatingin sakin.Bigla akong napatigil sa pag nguya at tumingin kay Carol, sya nga si Nathan yung biktima na tinuro nya sakin nung isang araw, kaya pala pamilyar ito sakin nung unang tingin ko pa lamang .“Wag na muna natin pag-usapan yun Carol, medyo kinik
Lalo kaming nagkalapit ni Sophia pagkatapos namin mag usap sa coffee shop na kung minsan sinasama na din namin sya ni Carol kung kami ay kakain sa canteen, yun ay kung sabay ang break time namin. May konting tampo sakin si Carol nang sinabi ko sa kanya na gustong makipag kaibigan sakin ni Sophia subalit nagkaayos naman kami agad."Carol!!" nandito ako ngayon sa labas ng kanilang bahay. Lunes ngayon at wala kaming pasok kaya napagpasyahan namin na mag movie marathon. May bumabagabag din sa aking isipan lalo na sa bahay nung nakaraan kaya gusto kong i-share at ikwento ito sa kanyaNakailang tawag pa ako sa kanya nang lumabas na siya."Tagal mo" sabi ko at pinagbuksan na nya ako ng gate."Naliligo po kasi ako madam pasensya na ho" sabi nya na may halong irap pa."Tusukin ko mata mo dyan eh""Gawa" mabilis nyang sagot."Teka, san pala si Phia kala ko
Lalo kaming nagkalapit ni Sophia pagkatapos namin mag usap sa coffee shop na kung minsan sinasama na din namin sya ni Carol kung kami ay kakain sa canteen, yun ay kung sabay ang break time namin. May konting tampo sakin si Carol nang sinabi ko sa kanya na gustong makipag kaibigan sakin ni Sophia subalit nagkaayos naman kami agad."Carol!!" nandito ako ngayon sa labas ng kanilang bahay. Lunes ngayon at wala kaming pasok kaya napagpasyahan namin na mag movie marathon. May bumabagabag din sa aking isipan lalo na sa bahay nung nakaraan kaya gusto kong i-share at ikwento ito sa kanyaNakailang tawag pa ako sa kanya nang lumabas na siya."Tagal mo" sabi ko at pinagbuksan na nya ako ng gate."Naliligo po kasi ako madam pasensya na ho" sabi nya na may halong irap pa."Tusukin ko mata mo dyan eh""Gawa" mabilis nyang sagot."Teka, san pala si Phia kala ko
Kumalat din ang insidenteng iyon sa aming campus makalipas lamang ang ilang araw, halos kaliwa’t kanan ang mga usapin at chismis sa nangyari , ang iba ko pang mga ka-blockmates ay todo tanong sakin nang malaman nilang ako ang nakakita sa katawan ng biktima.“ Si Nathan? nakakagulat din kasi ano, mabait ang taong yun at matalino pa, kabilang nga sya sa dean’s lister nung nakaraang sem” nandito kami ngayon ni Carol sa canteen at habang kumakain dinig naming ang mga pinag uusapan ng ibang estudyante sa aming likod.“Sis, Nathan Martinez yung engineering student, yun yung target ko para sayo nung isang araw diba? yung pogi” Saad ni Carol na nakatingin sakin.Bigla akong napatigil sa pag nguya at tumingin kay Carol, sya nga si Nathan yung biktima na tinuro nya sakin nung isang araw, kaya pala pamilyar ito sakin nung unang tingin ko pa lamang .“Wag na muna natin pag-usapan yun Carol, medyo kinik
"Miss Agustin, kindly answer the question" sabi ng aking Prof ko sa isang major subject. Mahilig itong pumili sa index card at kung minamalas nga naman akin pa ang napili.Dinig ko ang ang tawa ng aking kaibigang si Carol na siyang katabi ko."Lasang tres ah" Saad ni Carol. Inirapan ko ang bruha maganda talaga ang mga motivation nya sa buhay nakaka stress. Tumayo ako kahit hindi alam at sigurado sa sagot." Sir, ano nga po ulit yung tanong?" sabi ko kahit na narinig ko naman na kanina. Halos kabado na ako dahil recitation ito ng binigay nya sa aming babasahin na hindi ko natapos sino ba namang gaganahan sa pagbabasa ng isang libro?"Again, Relating to Psychology what is the mean Governance?" ulit nito sa akin na halos lahat ng mga kaklase ko ay nag aabang sa aking sagot."U-uhm sir ano....mean uh...governance.." hindi ko talaga alam ang aking isasagot dahil wala ito sa aking nabasa.
Binilisan ko pa ang takbo habang ako’y hingal na hingal na. Kanina ko pa tinatakbuhan ang lalaking pumaslang sa aking kapatid .Pauwi pa lang ako galing eskwelahan ng madatnan ko sa bahay nakahandusay na katawan ng aking kapatid puno ng dugo at halos wala nang malay. Nakatayo sa harap nito ang lalaking may hawak ng baril na syang pumaslang sa kanya. Bigla itong humarap sa akin at akmang lalapit sa akin ngunit di ko na hiyaan iyon at tumakbo na ako habang sumisigaw, gabi na at umuulan pa.Nakakapagtaka ngunit wala manlang akong taong nakikita kahit manlang hingan ng tulong.Basang basa na ako sa ulan habang tumatakbo at humanap ng mapagtataguan. Hindi ko na matukoy kung san ako papunta dahil na rin sa luha ang mahalaga ay makatakas ako sa lalaking iyun.“Tulong!! Tulungan nyo ako!!” Sigaw ko kahit wala naman nakakarinig.Nakita ko ang isang abandonadong warehouse
Author’s Note This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events, and incidents are either the product of author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincident.Always remember, you are great, you are loved, and you're awesome. YOU MATTER. Thank you for choosing this chaos story. Please stay healthy and fit, always stay positive and stay negative. Just keep going the way you are. Not to spoil you, but everything is gonna be okay. “I Do