Share

Chapter 3

Author: blckttn
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Kumalat din ang insidenteng iyon sa aming campus makalipas lamang ang ilang araw, halos kaliwa’t kanan ang mga usapin at chismis sa nangyari , ang iba ko pang mga ka-blockmates ay todo tanong sakin nang malaman nilang ako ang nakakita sa katawan ng biktima.

“ Si Nathan? nakakagulat din kasi ano, mabait ang taong yun at matalino pa, kabilang nga sya sa dean’s lister nung nakaraang sem” nandito kami ngayon ni Carol sa canteen at habang kumakain dinig naming ang mga pinag uusapan ng ibang estudyante sa aming likod.

“Sis, Nathan Martinez yung engineering student, yun yung target ko para sayo nung isang araw diba? yung pogi” Saad ni Carol na nakatingin sakin.

Bigla akong napatigil sa pag nguya at tumingin kay Carol, sya nga si Nathan yung biktima na tinuro nya sakin nung isang araw, kaya pala pamilyar ito sakin nung unang tingin ko pa lamang .

“Wag na muna natin pag-usapan yun Carol, medyo kinikilabutan pa rin kasi ako sa nangyari” sabi ko sa kanya at nagpatuloy sa pagkain.

Nakahalumbabang nakatingin sa akin si Carol “ Hindi kaya destiny yun?”

Bigla akong nabulunan sa sinabi ni Carol halos di na ako makahinga sa sinabi nya. Bigla kong inabot ang aking tubig at naparami ng inom.

“Uy okay ka lang ellie?” inabot nya sakin ang kanyang tissue.

“Carol naman! may nangyari na ngang masama sa tao kung ano ano pa pinagsasabi mo dyan!” saad ko na ikinatawa nya.

“HAHAHA eto naman di mabiro, pero balita ko comatose sya ah”

Napatingin naman ako sa kanya.

“Talaga? Hindi pa patay?” kuryosong tanong ko.

“Luh tamo ikaw ang masama dito eh pinapatay mo na agad yung tao”

“Malay ko ba, tsaka kasi base sa nakita ko parang hindi na sya humihinga”

“Edi dapat binigyan mo ng CPR!” halos hampasin ko na sya sa sinabi nya, wala talagang magandang dulot tong babae na ito nagtataka na lang ako minsan kung bakit ko sya naging kaibigan.

“Try mo muna” may pag irap kong sabi sa kanya.

“Ikaw,ikaw dapat sayo yun eh” tawang nang tawa si Carol sa kanyang mga pinagsasabi, loka lokang tunay nga.

Napatigil kami ng pag uusap ni Carol nang may biglang dumating na babae.

“Hi, ikaw ba si Ellie?” tanong nito na nakatingin sa akin, pamilyar ito at kung di ako nagkakamali eto yung kausap nung Nathan noong isang araw. Maputi ito at may pagka chinita, short hair din masasabi kong pang koreana ang beauty nya.

“Uh, ako nga bakit?” balik na tanong ko.

“Pwede ba kitang makausap? I’m Sophia by the way” nilahad nya kanyang kamay kaya nakipagkamay ako. Eto namang si Carol kung makatingin sa akin parang may hint na sya sa mangyayari.

“About saan miss?” tanong ko

“Drop the formalities, Pia na lang itawag mo sakin, tsaka uh gusto kita makausap tungkol dun sa nangyari” base sa sinabi nya alam ko na agad ang tinitukoy nito, nakatayo pa rin ito sa aming harapan at nag hihintay ng aking sagot.

“dito na ba?” tanong ko

“If you don’t mind pwede ba sa free time mo? or after ng school treat kita coffee” masuyong saad nito.

Napatingin naman ako kay Carol at sumenyas sya ng ‘go lang’.

“Uhm sige after school na lang” sabi ko at nginitian sya.

“Can I get your number para i-text na lang kita kung san tayo magkikita?” tumango naman ako at binigay sa kanya ang number ko.

“Salamat sa time mo ha importante lang kasi pag uusapan natin eh”

“No prob”maikling tugon ko.

“Sige alis na ako, see you” tinignan nya muna kaming dalawa ni Carol at saka umalis na.

Nagkatinginan muna kami ni Carol bago sya magsalita.

“Oh may appointment ka na pala mayora” may pagtuksong ssabi nya.

“Hayaan mo na gusto lang makahagilap ng impormasyon nung girlfriend ni Nathan kaya ganun” pagkibit balikat kong saad.

Napaisip naman si Carol sa sinabi ko.

“Jowa nya ba talaga yun? sabagay, bagay naman sila kung tutuusin at mukhang may relasyon nga” pag sang ayon nya sa sinabi ko.

“tara na mag ta-time na pala” sabi ko at tinignan ang oras.

Nag ayos na kami ng gamit ni Carol ilang minuto na lamang ay magsisimula na ulit ang klase dali dali naman kaming naglakad papunta sa room.

“Teka hintay ang bilis mo maglakad” saad ni Carol habang siya naman ay nasa likod ko.

*I’m here at **** coffee shop, nasa loob na ako – Pia*

Yan ang nakalagay sa text na natanggap ko, mas nauuna kasing magpalabas sa ibang dept. at kami naman ay konting oras nag me-meeting pa kasama mga officers sa room. Hindi pa tapos ang meeting at hindi ko alam kung mag rereply ba ako ng intayin na muna nakakahiya naman kasi sa tao.

“Huy Carol” kinulbit ko sya, nasa harapan ko sya ngayon nakaupo.

“Oh?” sagot nya nang hindi manlang tumitingin sa akin dahil nakikinig sa pinagsasasabi ni Vincent ang president namin.

“Nag text na yung Pia nandun na daw sa pagkikitaan namin” napalingon na sya sa akin.

“Edi gora na, makakapaghintay ba sya?” tanong niya.

“Ewan ko, di ko pa naman nirereplyan” tumingin ulit ako sa aking phone.

“Ipagpapaalam na lang kita kay Vincent” sabi nya nang naka nakangisi.

Si Vincent ay isa din sa nabibilang ng kanyang mga nakaharutan, kaya ang lakas ng loob ng babaeng ito. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanila matagal na silang di nag uusap mula ng sinabi sa akin ni Carol na eliminate na daw si Vincent sa list nya partida president pa namin iba din kasi kamandag nito ni Carol maganda naman ang luka at minsan ay sumasali pa nga sa mga pageant na ginaganap sa school pati na rin sa labas.

Tumaas ito ng kamay na agad namang binalingan ng tingin ni Vincent na seryosong seryoso ang mukha.

“Vince magpapaalam lang daw si Ellie, emergency lang daw” kapal talaga ng muka ng gaga tinawag pa ng pinalayaw nya dito, pang-asar nga.

Bumaling sa akin si Vincent at seryoso akong tinignan, natatakot ako minsan sa mga tingin nya parang seryoso lagi sa buhay di ko nga alam kung nakikipag biruan ba ito minsan o hindi.

“You can go now if that’s an emergency” seryosong saad nito at nagpatuloy na sa kanyang sinasabi.

“Lakas ah” pambibiro ko kay Carol. Ngumiti naman ito sa akin at kumindat pa.

“Una ka na sis, goodluck sa pag uusapan nyo” sabi nito at nakinig ulit kay Vincent.

Kunyari pa ang isang to sigurado ako may pagtingin pa din yan kay Vincent.

“Sige listen well, magbunga nawa byee” makahulugan kong sabi kay Carol.

“Ilan gusto mo?” napatawa na lamang ako sa sinabi nya.

“Gaga ka “ tumayo na ako at kumaway sa kanya, nginitian na lamang nya ako. Bago pa ako makalabas ng room nag reply muna ako kay Pia na papunta na.

*Papunta na ako,sorry may meeting pa kasi sa room* reply ko sa kanya na kalaunan ay nag text din agad.

*No worries, sorry sa pang aabala. Hintayin pa rin kita – Pia*

Lakad takbo akong pumunta sa coffee shop na pagkikitaan namin, hindi naman masyadong kalayuan sa aming paaralan ito kaya nakarating din ako agad. Wala masyadong tao kaya nakita ko agad sya sa may sulok habang hawak ang phone. Pinuntahan ko naman ito.

“Pasensya na talaga ah napaghintay pa ata kita ng matagal” bungad ko at umupo sa harap nito.

“Okay lang buti nga dumating ka” sabi nya nang nakangiti.

“Uh, nagugutom ka na ba? order muna tayo my treat” nilabas nya agad ang kanyang wallet.

“Naku nakakahiya naman” sabi ko nang nag aalinlangan pa.

“Ano k aba, wag ka na mahiya tsaka pasasalamat ko na din sayo to” binigyan nya ako ng matamis na ngiti. Walang kaduda-duda kung girlfriend ba ito ni Nathan dahil bagay talaga sila kung tutuusin.

“Uh, Iced coffee na lang sakin” malumanay na sabi ko.

“Sige ako na mag oorder” tumayo na ito at pumunta ng counter.

Habang hinihintay si Pia nakatanggap namn ako ng text galing kay Carol.

*Sis, pag pray moko*

Nagtaka naman ako sa tinext nya, ano na naman kayang pakana ng babaeng ito.

*Wag mong isuko ang bataan*

Pagbibirong reply ko sa kanya baka nakabingwit na naman ng target ito.

“Can’t help ang yummy” napangiwi na lang ako sa nireply nya at tinago na lamang ang cellphone sa bag.

Sakto naman ang dating ni Pia na may dalang dalawang inumin at may cheese cake pa. Umupo na ito at humigop sa kanyang inumin.

“So, uhm.. Pwede ka na magtanong” panimula ko.

Nakita ko ang lungkot sa kanyang mukha bago nagsimula.

“Sa totoo lang hindi ko alam kung anong itatanong ko” nagtaka naman ako sa sinabi nya.

“Alam kong kay Nathan ito, ako ang nakakita sa kanya kaya sanay na akong laging natatanong pagdating sa nangyari”

Hindi naman ito nangsalita at tumingin sa ibang dereksyon.

“Salamat sayo dahil nakita mo sya” malungkot na saad nya. Ngumiti na lamang ako sa kanya at tinignan ang aking inumin.

“He’s really good, kaya nakakagulat ang nangyari” bumaling ito sakin at ngumiti.

“Were childhood friends, kaya kilala ko sya” dugtong nya.

So hindi nya nobyo ito?

“Until now hindi ko pa rin sya nakikita, hindi kasi muna pinapayagan nila tito Marco ang mga bisita para na rin sa safety ni Nathan”

“Is that his father?” tanong ko.

“Tito Marco? hindi ah tito nya yun sa father side nya, ulila na si Nathan naaksidente ang nanay at tatay nya kaya ang nagpalaki sa kanya ay si lolo Arthur”

Hindi naman ako nakapagsalita sa sinabi nito, kung gayon ang nag alaga sa kanya ay ang kanyang lolo. Hinayaan ko na lamang syang magsalita at nakinig naman ako.

“Lolo Arthur was against the marriage of his father and mother. Mahirap lang kasi sila tita Olivia ang nanay nya kaya ganun. Malaki ang pinagbago ni lolo Arthur nung malaman na wala na ang kanyang anak Si tito Archer ang tatay ni Nathan, he’s longing for his son at hiniling na sana naging mabuting ama na lang sya para sa anak nya.” tumigil si Pia sa pagsasalita.

Base sa kwento nya halatang malapit talaga sa sa pamilya ni Nathan at alam nya ang nangyari.

“I’m sorry, did I talk too much?” saad nito.

“Uh hindi naman nakakagulat lang na ganun pala nangyari sa pamilya nya” saad ko.

“Basta thank you pa rin sayo dahil nakita mo si Nathan, hindi ko alam kung kelan ko ulit siya makikita pero kapag nakabisita ako sa kanila babalitaan kita” masayang sabi nito at napangiti naman ako.

“Uhm, Ellie pwede ba kitang maging kaibigan?” Nagulat naman agad ako sa kanyang sinabi at nahalata naman niya ito.

“Kung okay lang naman, wala kasi akong masyadong kaibigan dito eh bukod kay Nathan”

“Oo naman no, haha sige friends” agad kong sabi kahit gulat pa din. Naglahad sya ng kamay para makipag shakehands at tinanggap ko din naman ito.

“Friends” sabay naming sabi kaya napatawa na lang kami.

Related chapters

  • LOST AND FOUND   Chapter 4

    Lalo kaming nagkalapit ni Sophia pagkatapos namin mag usap sa coffee shop na kung minsan sinasama na din namin sya ni Carol kung kami ay kakain sa canteen, yun ay kung sabay ang break time namin. May konting tampo sakin si Carol nang sinabi ko sa kanya na gustong makipag kaibigan sakin ni Sophia subalit nagkaayos naman kami agad."Carol!!" nandito ako ngayon sa labas ng kanilang bahay. Lunes ngayon at wala kaming pasok kaya napagpasyahan namin na mag movie marathon. May bumabagabag din sa aking isipan lalo na sa bahay nung nakaraan kaya gusto kong i-share at ikwento ito sa kanyaNakailang tawag pa ako sa kanya nang lumabas na siya."Tagal mo" sabi ko at pinagbuksan na nya ako ng gate."Naliligo po kasi ako madam pasensya na ho" sabi nya na may halong irap pa."Tusukin ko mata mo dyan eh""Gawa" mabilis nyang sagot."Teka, san pala si Phia kala ko

  • LOST AND FOUND   ......

    Author’s Note This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events, and incidents are either the product of author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincident.Always remember, you are great, you are loved, and you're awesome. YOU MATTER. Thank you for choosing this chaos story. Please stay healthy and fit, always stay positive and stay negative. Just keep going the way you are. Not to spoil you, but everything is gonna be okay. “I Do

  • LOST AND FOUND   Chapter 1

    Binilisan ko pa ang takbo habang ako’y hingal na hingal na. Kanina ko pa tinatakbuhan ang lalaking pumaslang sa aking kapatid .Pauwi pa lang ako galing eskwelahan ng madatnan ko sa bahay nakahandusay na katawan ng aking kapatid puno ng dugo at halos wala nang malay. Nakatayo sa harap nito ang lalaking may hawak ng baril na syang pumaslang sa kanya. Bigla itong humarap sa akin at akmang lalapit sa akin ngunit di ko na hiyaan iyon at tumakbo na ako habang sumisigaw, gabi na at umuulan pa.Nakakapagtaka ngunit wala manlang akong taong nakikita kahit manlang hingan ng tulong.Basang basa na ako sa ulan habang tumatakbo at humanap ng mapagtataguan. Hindi ko na matukoy kung san ako papunta dahil na rin sa luha ang mahalaga ay makatakas ako sa lalaking iyun.“Tulong!! Tulungan nyo ako!!” Sigaw ko kahit wala naman nakakarinig.Nakita ko ang isang abandonadong warehouse

  • LOST AND FOUND   Chapter 2

    "Miss Agustin, kindly answer the question" sabi ng aking Prof ko sa isang major subject. Mahilig itong pumili sa index card at kung minamalas nga naman akin pa ang napili.Dinig ko ang ang tawa ng aking kaibigang si Carol na siyang katabi ko."Lasang tres ah" Saad ni Carol. Inirapan ko ang bruha maganda talaga ang mga motivation nya sa buhay nakaka stress. Tumayo ako kahit hindi alam at sigurado sa sagot." Sir, ano nga po ulit yung tanong?" sabi ko kahit na narinig ko naman na kanina. Halos kabado na ako dahil recitation ito ng binigay nya sa aming babasahin na hindi ko natapos sino ba namang gaganahan sa pagbabasa ng isang libro?"Again, Relating to Psychology what is the mean Governance?" ulit nito sa akin na halos lahat ng mga kaklase ko ay nag aabang sa aking sagot."U-uhm sir ano....mean uh...governance.." hindi ko talaga alam ang aking isasagot dahil wala ito sa aking nabasa.

Latest chapter

  • LOST AND FOUND   Chapter 4

    Lalo kaming nagkalapit ni Sophia pagkatapos namin mag usap sa coffee shop na kung minsan sinasama na din namin sya ni Carol kung kami ay kakain sa canteen, yun ay kung sabay ang break time namin. May konting tampo sakin si Carol nang sinabi ko sa kanya na gustong makipag kaibigan sakin ni Sophia subalit nagkaayos naman kami agad."Carol!!" nandito ako ngayon sa labas ng kanilang bahay. Lunes ngayon at wala kaming pasok kaya napagpasyahan namin na mag movie marathon. May bumabagabag din sa aking isipan lalo na sa bahay nung nakaraan kaya gusto kong i-share at ikwento ito sa kanyaNakailang tawag pa ako sa kanya nang lumabas na siya."Tagal mo" sabi ko at pinagbuksan na nya ako ng gate."Naliligo po kasi ako madam pasensya na ho" sabi nya na may halong irap pa."Tusukin ko mata mo dyan eh""Gawa" mabilis nyang sagot."Teka, san pala si Phia kala ko

  • LOST AND FOUND   Chapter 3

    Kumalat din ang insidenteng iyon sa aming campus makalipas lamang ang ilang araw, halos kaliwa’t kanan ang mga usapin at chismis sa nangyari , ang iba ko pang mga ka-blockmates ay todo tanong sakin nang malaman nilang ako ang nakakita sa katawan ng biktima.“ Si Nathan? nakakagulat din kasi ano, mabait ang taong yun at matalino pa, kabilang nga sya sa dean’s lister nung nakaraang sem” nandito kami ngayon ni Carol sa canteen at habang kumakain dinig naming ang mga pinag uusapan ng ibang estudyante sa aming likod.“Sis, Nathan Martinez yung engineering student, yun yung target ko para sayo nung isang araw diba? yung pogi” Saad ni Carol na nakatingin sakin.Bigla akong napatigil sa pag nguya at tumingin kay Carol, sya nga si Nathan yung biktima na tinuro nya sakin nung isang araw, kaya pala pamilyar ito sakin nung unang tingin ko pa lamang .“Wag na muna natin pag-usapan yun Carol, medyo kinik

  • LOST AND FOUND   Chapter 2

    "Miss Agustin, kindly answer the question" sabi ng aking Prof ko sa isang major subject. Mahilig itong pumili sa index card at kung minamalas nga naman akin pa ang napili.Dinig ko ang ang tawa ng aking kaibigang si Carol na siyang katabi ko."Lasang tres ah" Saad ni Carol. Inirapan ko ang bruha maganda talaga ang mga motivation nya sa buhay nakaka stress. Tumayo ako kahit hindi alam at sigurado sa sagot." Sir, ano nga po ulit yung tanong?" sabi ko kahit na narinig ko naman na kanina. Halos kabado na ako dahil recitation ito ng binigay nya sa aming babasahin na hindi ko natapos sino ba namang gaganahan sa pagbabasa ng isang libro?"Again, Relating to Psychology what is the mean Governance?" ulit nito sa akin na halos lahat ng mga kaklase ko ay nag aabang sa aking sagot."U-uhm sir ano....mean uh...governance.." hindi ko talaga alam ang aking isasagot dahil wala ito sa aking nabasa.

  • LOST AND FOUND   Chapter 1

    Binilisan ko pa ang takbo habang ako’y hingal na hingal na. Kanina ko pa tinatakbuhan ang lalaking pumaslang sa aking kapatid .Pauwi pa lang ako galing eskwelahan ng madatnan ko sa bahay nakahandusay na katawan ng aking kapatid puno ng dugo at halos wala nang malay. Nakatayo sa harap nito ang lalaking may hawak ng baril na syang pumaslang sa kanya. Bigla itong humarap sa akin at akmang lalapit sa akin ngunit di ko na hiyaan iyon at tumakbo na ako habang sumisigaw, gabi na at umuulan pa.Nakakapagtaka ngunit wala manlang akong taong nakikita kahit manlang hingan ng tulong.Basang basa na ako sa ulan habang tumatakbo at humanap ng mapagtataguan. Hindi ko na matukoy kung san ako papunta dahil na rin sa luha ang mahalaga ay makatakas ako sa lalaking iyun.“Tulong!! Tulungan nyo ako!!” Sigaw ko kahit wala naman nakakarinig.Nakita ko ang isang abandonadong warehouse

  • LOST AND FOUND   ......

    Author’s Note This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events, and incidents are either the product of author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincident.Always remember, you are great, you are loved, and you're awesome. YOU MATTER. Thank you for choosing this chaos story. Please stay healthy and fit, always stay positive and stay negative. Just keep going the way you are. Not to spoil you, but everything is gonna be okay. “I Do

DMCA.com Protection Status