Share

CHAPTER FOUR

Penulis: Precious_Wannabee
last update Terakhir Diperbarui: 2024-10-29 19:42:56

"That you're Mariano's wife,"

Expect kuna na ito ang sasabihin, at itatanong niya, pero bakit kinakabahan pa din ako?. Magrereact na sana ako when his continue talking.

"Am i right Mrs. Calissa Marie Phobee Hermosa- Mariano"

Nanlaki literally ang mga mata ko, and i almost drop my jaw, how would he knew my full name?. I didn't even mentioned my real name.

"H-how would you know my full name?,"- parang tangang tanong ko, tumingin naman ito sakin, napa bang yun na yung pinaka hindi pinag-isipang tanong na narinig niya.

"I saw your I.D, inside your wallet,"

Tsk i almost forgot, nakapaloob din pala sa wallet nayun yung mga I.D's ko before.

"Tama ba ako?, Phobee?,"

P-phobee? bakit parang pamilyar sakin ang way ng pagtawag niya sa third name ko?.

"Your right, in what?,"- Ano bang malay ko, kung sa pangalan ba o sa tanong niyang asawa ako ni Klent, na mukha namang hindi tanong kundi confirmation na .

"Klent Mariano's wife,"

"C-can i a-ask y-you a f-favor?,"- halos lunukin ko na lahat ng laway ko, dahil parang nanunuyot na ang lalamunan ko .

"Favor?, what is it?,"- confident na tanong nito .

Pano ko ba sisimulan to ?

Bago pa ako magsalita dumating na si kuyang waiter, dala ang two glasses of wine . Pagkaalis ng waiter, natahimik muna kami ng ilang segundo.

"Spell it,"- tipid na turan nito .

Nagtitipid ba to ng laway ?.

"Can---- can-- haysst can you keep this as a s-secret?,"- kinakabang anas ko.

"Which one?, itong magkasama tayo ngayon, or the other one ? which is kasal kayo ni Mariano?,"-

Ano ba to interrogation?

"B-both"

" Why?, ayaw mo bang malaman ng lahat, that your already married to the famous actor in this generation?,"- nakangisi ito sakin.

May sa delubyo din ata tong lalaking to ee.

"Klent might kill me, kung kakalat na kasal na siya,"- para na akung desperadang isda.

"This is a big hit . The most famous male actor is already married at the young age"

"Pretty please, Markus"

"Babagsak na parang tuyong dahon ang career ni Mariano"- gusto kung manlumo sa mga sinasabi niya.

"I will do everything you want, just please keep this secret between the two of us,"- wala na akung paki kung magmukha akung desperada .

"Mhmm you'll do everything, you sure?,"- Napatingin ako sa kaniya, tyaka ko iniisip ulit kung ano yung sinabi ko.

Wait?, hindi kaya iba na ang tumatakbo sa utak nito?

"E-except p-phy-----"- naputol yung sasabihin ko, kasi bigla itong tumawa ng malakas.

Take note ang sexy mga besh.

"HAHAHAHAHA !"

Buti nalang malakas yung sound system .

"Hindi ako ganun. Wag ka mag alala i wont touch you,"- walang pakundangang saad nito, na para bang nabasa niya yung tumatakbo sa utak ko.

Nahiya naman ako.

"How 'bout i ask you to be my girlfriend?, what do you think?,"

Seriously ?.

"HAHAHA, im just kidding ! you turned pale "- nahampas ko ito sa balikat.

FC ako mga teh.

"Your making fun ha!"- saad ko.

"Hahaha, because your funny . Dont worry i'll keep this as much as your always with me"- sabay wink.

"Hanooo? ayuko maissue noh"-

"With Alonica dont worry"- Pagtuloy nito.

Tinitigan ko siya ng maigi, na para bang sinusuri ko kung seryoso ba siya sa lahat ng sinasabe niya.

"Dont look at me like that"- nakangiting saad nito.

"Yan naba ang kondisyones mo?"-tanong ko dito.

"Bakit?, gusto mo bang yung nauna nalang ang hilingin ko sayo?"-nakangising saad nito.

"Ang alin?"

"Na maging girlfriend kita,"-deretsong saad nito na ikinagulat ko.

"Ahh hehehe . Ano kaba nagbibiro lang ako, okay na yung second choice"- mukha akung buntis na di mairi .

"Hahaha i was just joking, besides ayuko namang maissue na isang third wheel,"

Bakit parang may gusto siyang iparating sa third wheel?, o paranoid lang ako?.

"Malapit na palang mag 8pm"- saad nito, pagkatapos tumingin sa hand watch na suot nito.

"Do you want to go home?, its getting late. Baka hinahanap kana sa bahay niyo"- tuloy pa nito, napasandal naman ako sa kinauupuan ko.

"Sa bahay?, the whom?"- parang mapaklang saad ko .

Hindi naku aasang hahanapin ako ni Klent ng ganitong oras noh .

"Your husband"- may diing saad nito.

"Tss in may dreams . Hindi yun mag aaksaya ng segundo para lang hanapin ako ."- natatawa tawa kunwaring saad ko, but deep down in me, umaasa na sana nga hanapin niya ako.

"Why?"

"Klent Mariano?, siya yung tipo ng taong abot kamay mo na nga pero dimo parin mahawakan"

" What do you mean?, 'di ba't kasal na kayo?"

"Kasal lang sa papel, but not in the eyes of the others especially in his eyes."

"Bakit naman?"

"I dont know either. Siguro hindi pa siya handa sa buhay may asawa"- napangisi nalang ako sa dinahilan ko, kahit alam ko naman talaga kung bakit ayaw ipaalam ni Klent sa iba ang tungkol sa marriage life niya.

"What Love is?"- out of the blue na tanong ko sa kaniya, tiyaka ako uminom sa glass ko.

"For me?,"- balik tanong nito, sabay matunog na ngumisi.

"Yeah,"

"For me !. Actually it's quiet something dangerous"- makahulugang saad nito.

"What do you mean?"

"Pag nag mahal ka, it's either magiging masaya ka o hindi . It's between happiness and pain"

"Ano kaba . Pagnagmahal ka kaakibat nun ang saya at lungkot. Hindi mo masasabihing nagmamahal ka talaga, kung hindi ka masasaktan"

"Ang pag mamahal ay walang kasiguraduhan Phobee"

"Pano mo malalaman kung hindi mo susubukan?"

"Bakit kapa susubok kung alam mong ikaw lang din ang masasaktan?"

" Sabi nga love is gambling there's no assurance of winning. Hindi mo malalaman ang kasagutan kung hindi ka susugal"

"Bakit kelangan mo pang masaktan kung pwede mo namang iwasan?"

"Hindi ka magiging masaya kung palagi ka nalang iiwas"

"So sinasabi mo bang its better to be hurt?"

"Yeah, its better to be hurt than never !its part of being a human."

"See what love can do to a person"

"Ang pagmamahal ang isa sa bumubuhay sa tao Markus"

"Pero pagmamahal din ang isa sa nakamamatay"- natahimik ako sandali, bago nagsalita.

"So anong ipinaglalaban mo? Lakas mo talagang maka Anti-love noh?"- natatawang tanong ko.

"Hahahaha Pro ka?"- balik saad nito

"Ano to debate?"-natatawang tugon ko

"Pano ba tayo napunta sa love?, hahaha"

"HAHAHAHAHA !"- natawa nalang kami pareho .

Hindi ko alam, pero pakiramdam ko sobrang gaan ng loob ko sa taong to, napara bang antagal ko na siyang nakasama kahit ang totoo kahapon ko lang siya nakilala .

"Aren't you going home?"- tanong nito sakin, hindi ko din namamalayang naka ilang glass of wine din kami.

"What time naba ?"- i asked.

"Its already 9pm. Tara na ?"- tumango nalang ako, kasi baka nga naman nag aalala na si Manang Lourdes

-------->>Out side

Paglabas namin ng Entrance door may papasalubong na grupo ng mga kabataan at----------

"Boogsshhhh*- suddenly Markus bumped into someone.

"O-em im sorry ku----WAIT !"- Napatigil ang lahat sa sigaw ng babae, sa 'di namin inaasahan, natanggal pala yung cap ni Markus.

"MARKUS NIVERA !!!!KHYAAAAAA!"

"OMYGHOD GIRL ITS HIM!"

"Whaaaaa, Markusssss mylabssss !"

"Ghod siya ngaaa ! why i didn't recognize my baby !?"

"Markus papicture"

"Khyaaaa pahug and kiss !"

"Sino yung kasama niya?"

"Are they couple?"

"Ghod NO !"

Dahil sa sari-saring sigawan at tilian ng mga nakapaligid samin, napalingon nadin ang iba, napakurap kurap nalang kami ni Markus, nasisilaw pa kami sa kaliwa't kanang flash ng camera.

Halos mahigit kuna ang hininga ko, when suddenly Markus pulled my arm close to him, then he hug me .

What the heck?

"Im sorry, but i need to do this"- bulong nito na mas lalong nagpataas ng balahibo ko, dahil ang lapit lapit nito sakin.

Whaaaa lamunin ako ngayon naaa!

Bago pa man kami dumugan ng mga tao ng tuluyan, hinila naku ni Markus patakbo sa kotse niya, at pilit ako nitong hinaharangan dahil baka nga naman mahagip sa camera ang mukha ko, at maging headline kami sa balita bukas.

Ghod !

----------->On the way

Nang nasa loob na kami ng sasakyan ni Markus. Ngayon lang ata ako tinamaan ng hiya sa mga pinag gagagawa namin kanina.

"Are you alright?, pasensya kana sa nangyari"- hinging paumandin nito.

"Okay lang, dimo naman expect"

"Oo, diko expect na mababangga ako"- ngiti nito natawa nalang ako. Ilang minuto lang nasa daan na kami pauwe.

"You sure, hindi ka hahanapin ng asawa mo?"-tanong nito sakin, na sa daan padin ang tingin.

"If ever man na hanapin niyako, im sure kinukumbulsyon yon . Hahaha"

"Ibang klase ka din talaga"- iiling iling pa ito.

"Hahaha, im just being honest to myself "

"Being honest?, i dont think so"

"Ee?, kuntra kana naman "

"Bakit parang hindi kayo okay ng asawa mo?"- seryosong tanong nito na nakapagpatahimik sakin ng ilang segundo.

"Sorry for asking, okay lang if hindi mo sagutin"- parang nahihiyang saad nito.

"Klent doesn't agreed to this marriage"- sagot ko, dahil baka maoffend siya dahil diko man lang sinagot ang tanong niya.

"Bakit?"

"I dont know, as what i've said mybe his not yet ready to get married"- napatango tango naman ito.

"Kaya ba pilit mo akung kinukumbinsing ilihim yung kasal niyo?"- tumango naman ako, dahil yun naman talaga ang totoo.

"As much as i want to, mas inaalala ko ang mararamdaman niya"- seryosong saad ko.

"What about yours?"

"About mine ?"

"Yes . You always think what is good for him but he didn't think in what you feel"

"Kung tutuusin may mali din naman ako . Pumayag ako sa kasal, nang di iniisip ang outcome kapag nangyari ito"

"You told me, its just a fixed marriage"

"kung tumutol ako noon, baka sakaling nasa good term kami ni Klent ngayon"- hindi ito umimik na para bang inaantay nitong ipagpatuloy ko ang pagsasalita, tinignan ko naman muna siya ng maigi habang deretso lang siyang nakatingin sa daan.

Muka naman siyang trustworthy.

"Behalf of me, aaminin kung ginusto ko din naman yung kasal. Pero narealize ko na hindi maganda ang kinalabasan . Siguro kaya ganito siya sakin, kasi pakiramdam niya i took his freedom. Yung kalayaan niyang pumili ng taong gugustuhin niya talaga, kaya nga hinahayaan ko na lang siya sa kung ano mang gusto niyang gawen"- mahabang litanya ko.

Even if it is hard for me to do.

"Nagagawa niya ang gusto niya, without thinking that there's someone watching him from afar, iniisip na sana siya nalang yung dahilan ng pagiging masaya niya?, that was insane!"- saad nito, na alam ko namang ako ang tinutukoy niya.

"That's what love can do . Willing masaktan maging masaya lang ang ibang tao"- makahulugang patuloy nito. Natawa nalang ako sa sobrang seryoso niya.

"Love is sacrifice, Markus"- ngiting turan ko.

"Tsk, love will lead you to death"- saad nito, na natatawa pa kaya natawa nalang din ako, ang ending nagtawanan nalang kami.

I dont know, kung bakit nakakapagkwento ako sa kaniya ng mga personal things, kahit pa kahapon ko lang siya na meet. Para bang may part sakin na nagsasabing 'trust him' . Hindi ko alam kung nababaliw lang ako o ano, pero since yesterday hindi man lang ako nakaramdam ng pagkailang sa kaniya, yung sobrang comfortable ako kapag kausap ko siya .

"We're here"- saad nito, 'di ko man lang namalayang nasa tapat na pala kami ng village

"Sigurado ka bang hindi na kita ihahatid papasok?,"- tanong nito.

"Okay lang malapit na dito yung bahay, tiyaka hindi ka din makakapasok walang sticker ng village tong kotse mo"- tugon ko.

"Okay . Ingat"-

"Thanks"

"Til' next time"- tumango naman ako, tiyaka bumaba sa kotse niya, nag wave pa ito sakin bago pinaandar palayo ang sasakyan . Naglakad na'ko papasok ng gate.

"Oh Lissa, ba't ngayon ka lang?, baka hinahanap kana ng nanay mo"- Bungad ni manong guard.

Yeah you read it right ! Lissa, ang tawag sakin ng ibang tao dito, and they know me as Manang Lourdes Daughter, while in school kilala naman ako as unknown fan ni Klent or ng kung sino namang artista .

"Ahh, may ginawa lang po ako kuya"- sagot ko dito.

"Oh sige, mag ingat ka baka hinahanap kana din ni Sir Klent"- Saad pa nito. Gusto kung sabihin sa kaniyang sana nga hanapin ako ng asawa ko, pero narealize ko wag na baka isipin nito assuming ako, sino ba namang tanyag na aktor ang papatol sa anak ng katulong niya kuno?

"Sige Manong una naku"- nagwave na'ko tiyaka naglakad papalayo.

Pag dating ng bahay, deretso kwarto ako sabay higa sa kama, tinignan ko pa ang orasan sa bed side ko 10:15pm, ang bilis ng oras!, after couple of minutes hindi ko namalayang nakatulog na'ko without taking bath, and not minding to change my clothes.

-------zzzZZZZZZZZZ !

---------->Morning

*KNOCK KNOCK*

Bumaliktad ako ng higa, at hindi pinansin ang kumakatok sa pinto.

*KNOCK KNOCK KNOCK*

Arghh, its so early!!

"MANANG, IM NOT GOING TO SCHOOL"- Saad ko ng nakalublub sa unan ang mukha, hindi ko alam kung naintindihan niya yung sinabi ko . Tinatamad akung pumasok ngayon parang ambigat ng ulo ko.

"KNOCK KNOCK KNOCK*

Ang kulit naman ni manang, hayysst bumangon na'ko, at pikit matang dumeretso sa pinto, sabay bukas nito habang nag kukusot ng mata.

"Manang, hindi po ako papa------"

I almost drop my jaw, when i open my eyes si Klent ang nakatayo sa harapan ko . I blink twice, siya talaga.

"At anong dahilan ba't hindi ka papasok?"- walang emosyon nitong tanong.

"I-im not feeling well"- sagot ko, na kung san san nababaling ang tingin

"Nakapag-gala kanga ng gabing

-gabi"- napalingon ako sa kaniya.

"What?"

"Dont even try to deny"

"Im not denying!, ano naman sayo ?"

"Ano sakin?, your living in this house, at hindi kapa talaga nagsabing gagabihin ka"- pagsusungit nito, kikiligin naba ako?

Kyhaaaa Klent Mariano, nagagalit dahil hindi nga pala ako nag paalam kagabi, at hindi din ako nagtext or tumawag na gagabihin ako.

"Ano?, anong silbi na may kasama ka sa bahay, kung dika marunong magpaalam?"

Is he concern?, kyhaaaaa i want to jumped and hug him.

"Sana, inalala mong may taong mag aalala sayo"- pinamulahan naman ako sa sinabi niya.

So, nag aalala nga talaga siya sakin?, whaaaaa

"Napupuyat ang tao kakaantay sayo!"- So napuyat siya kakaantay sakin, pero bakit hindi ko naman siya nakitang nag aantay kagabi tapos mukha naman siyang fresh?

"Hindi kana naawa kay Manang"- napaangat ang tingin ko ng banggitin niya si Manang.

"Why?, what happened to Manang?"- nag aalalang tanong.

"Dika ba nakikinig?, kung ano-ano kasing iniimagine mo"- pambabara nito.

Iniimagine?, hindi naman ako nag iimagine ahh

" Im not!, ano nga nangyari?"

"Uulitin kupa ba yung sinabi ko?"

"Anong kunek nun kay manang . Ano bang kinagagalit mo?, oo na sa susunod magpapaalam na'ko sayo, o kaya tatawagan nalang kita kapag gagabihin ako, para 'di ka nag aalala at napupuya------"- naputol ang sinasabi ko ng sumingit siya.

"Stop imagining things. Si Manang ang tinutukoy kung nag aalala, at napupuyat kakaantay sayo. Assuming !"- With that, bumagsak ang kilig feels ko. Para akung binagsakan ng malaking bato.

I though it was him!, Dissapointed much. Assumerang palaka ka kasi Calissa ee!, kaya ka nasasaktan ! haysst.

"And so, kung wala ka ng sasabihin, babalik na'ko sa pagtulog"- akmang tatalikod naku, nang pigilan ako nito sa braso, at sapilitang iniharap sa kaniya---sa screen ng cellphone to be exact.

"A-ano ano ba?, ilayo mo kunti ansakit sa mata"- inilayo ko kunti yung mukha ko, at tinignan ng maigi yung pinapakita niya.

And this time, i literally drop my jaw and my eyes in what i've seen right now. There's a guy wearing a hoodie jacket, hugging a girl who also wearing hoodie jacket, at meron pang isa holding hands while running !

Its Markus and I

"W-what about that?"- 'di ako makatingin ng deretso sa kaniya.

"What about this?, hindi ba dapat ako ang nagtatanong niyan?"- saad nito.

"Its just--- its just nothing . "

"Nothing?, Naki pag date ka in late hours?"

Nag pantig ang tenga ko sa word na Date.

"We're not dating"

"Wow?, not dating pero kung makapag yakapan in public talo pa magkarelasyon "- sarkastiko nitong saad.

"Its not what you think !"

"Then tell me !"- seryosong sabi nito.

"How would you be so sure that it was me?,"- taas kilay na saad ko, tinignan naman ako nito ng maigi at gusto ko siyang taasan ng kilay dahil head-to-foot niya akung tinignan, at napatingin naman ako sa sarili ko.

"Nasagot naba ang tanong mo?"-tanong nito, note the sarcasm. At gusto ko na lang lumubog sa kinatatayuan ko, dahil ngayon ko lang napagtanto na suot ko padin yung jacket na pinahiram ni Markus kagabi. Napakagat nalang ako ng labi. Arggh bakit kasi hindi ka nagpalit Cally?, how stupid ! Hindi ako nakaimik at nanatiling nakatingin sa sarili ko. But my heart almost jumped out because of what he just said !

-

-

-

"My queen"

Komen (4)
goodnovel comment avatar
Bhie Rambonanza In
whahahahha ayaw pang aminin n nagseselos c Klent kay Markus
goodnovel comment avatar
Virgie Dela Peña Enguito
full epesode
goodnovel comment avatar
Virgie Dela Peña Enguito
nagseselos siya Kay Markos
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER FIVE

    "My queen"- Napaangat ang tingin ko, ng bigkasin niya ang mga salitang yan, napakurap pa ako ng tatlong beses. At gustong manlambot ng tuhod ko ng ngumiti siya .Kyhaaaaaaaa!, ang pogiii ng hubby ko. Huuuuuu, kung ganitong ngiti ba naman ang makikita ko after ng bangayan namin, naku araw-araw nakung magpapasaway para lagi siyang magbunganga, at after ng catfight ganyang ngiti ang ibibigay niya."My what?"- Tanong ko dito, kasi baka iba naman pala yung dinig ko, masabihan na naman ako ng assuming!."My King"- Sabay ngisi nito,My king?, hindi ba't queen yung sinabi niya?."I told you to stop imagining things !"- saad nito, sabay pitik sa noo ko."Hey, you said My queen""Your acting stupid again. Do you even know how to read?"- he said, What does he mean."Ofcourse ! "- confident na sagot ko."Nakita mo na ba 'yang suot mo?"- nagtatakang napatingin ako lalo sa kaniya."Anong kunek ng suot ko?"- kunot noong tanong ko."Read it""Ang alin?"- lumapit siya sakin, at hinawakan ang ulo ko at

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER SIX

    Inantay kung bumaba ito ng kotse. Napangiti ako, lalo dahil katindig ito ni Klent, but it turns out that it wasn't him, instead it's MARKUS !.Disappointed?, hayst ba't kasi umaasa kang hahanapin ka nun?."Are you alright?,"- Tanong nito, tiyaka naglakad papalapit sakin ."Ahh, ee kasi ano -- nasiraan ako ng kotse,"- nahihiyang saad ko."Oh is that so? ,"-Sumakay ito sa kotse ko, at tinry i start ang kotse pero ayaw talaga."Ahm pauwe kana ba?,"- tanong nito."Yeah, nanggaling kasi ako sa japanese garden,""I'll drive you home,"- saad nito."huh?, how about my car?,""Kung okay lang sayo, iwan muna natin to sa malapit na talyer . May kilala akung malapit dito ipapahila nalang natin,"- tumango naman ako, mas okay na yun kesa gabihin sa daan. Pagdating namin sa talyer, pinakiusapan niya yung may ari tiyaka pinahila ang kotse."So tara na?, gabi na ano ba kasing ginawa mo sa garden?, nag sight seeing?"- sambit nito."Sort of!"- pinaandar niya na ang kotse, at nagmaneho papalayo."Alam ba

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER SEVEN

    Bago paman ako tuluyang bumagsak, alam kung may mga kamay na sumalo sakin. There's one person came up in my mind.Klent!------------->> ClinicThird Person's Pov"Nurse, how is she?, how's my bestfriend?"- Nag-aalalang tanong ni Alonica sa kalagayan ng kaibigan."She's just over fatigue, i think she didn't eat anything yet. She need a rest to gain her strength"- Sagot ng nurse sa kaniya, napatango-tango naman ito."How about her fever?, bumaba na ba?"- Markus Ask."Yes . Kelan pa siya nilalagnat?"- balik tanong ng Nurse, at sabay namang napalingon si Markus at Alonica kay klent na nakatayo lang sa gilid . Napalingon na din ang Nurse dito, marahil nagtataka ito kung bakit napalingon ang dalawa sa binata."Ah-ah kahapon okay pa naman po siya"- Si Alonica na ang sumagot, dahil baka maghinala ang nurse kapag si klent ang sumagot

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER EIGHT

    Alonica's PovHaysst! what on earth is going on, ang gulo ng lovelife ng bestfriend ko . Kaya nga ba ayuko magkajowa eeAs if Alonica, may nangahas maging jowa mo ! haysstPagbukas ko ng pinto ng clinic, tumambad sa harapan ko si Markus na nakataas pa ang kamay na sa hula ko, bubuksan niya sana ang pinto, but unfortunately nauna ang lola niyo, HAHAHAHA! (evil me)."Oh Markus, ba't ngayon ka lang?"- tanong ko dito, dahil anong oras na ngayon pa ata dadalaw kay Cally. Isa pa ito mukhang may gusto kay Cally girl ."Huh?"- nagtatakang anas nito."Kanina pa kita inaantay"- saad ko, mas lalo namang nagtaka yung itsura niya.Napaka inosente ng lalaking to."I mean, kanina pa gising si Cally hindi mo ba nareceived ang text ko?, tiyaka tapos na ang 15mins break ahh"- Napakunot lalo ang noo niya."Text?, Al

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER NINE

    Cally's PovTulala lang ako sa bintana ng kotse, Walang umiimik samin. I dont know why?. Siguro nagpapakiramdaman kami, haysst. I want to cry!,I want to shout!."Phobee---"- I cut him off again."Im okay, Markus"- Saad ko, without looking at him maka ilang beses na niya ring natanong kung ayos lang ako.Ayos nga lang ba ako?, after what i've seen?."Where do you wanna go?"- He ask, nang medyo nakalayo na kami sa school."Somewhere?! "- Sagot ko sa tunong hindi sigurado, pero napaisip ako parang feel ko maglasing!."Sa Sushi Bar nalang. I want to relax"- Pilit na ngiting saad ko, bago lumingon sa kaniya."Haysst!, Okay if you said so"- He sigh."Mhmm. Thanks Markus"-Tango ko."No problem, you can lean on me if you want to!"- Napatango naman ako.

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER TEN

    Third Person's Pov"PHOBEE"Nakatitig lang ang dalawa, sa mata ng isa't-isa. Nakaramdam naman ng bahagyang pagkailang si Cally sa titig ng binata."Hahaha, you've got to be kidding me?"- Natatawa-tawang anas nito, mukha na siyang baliw dahil may luha-luha padin ang mga mata nito, dulot ng pagiyak habang pilit na tumatawa."No!, im not"- Walang kurap pading sagot nito, na nakapagpatigil sa pilit na tawa ni Cally."We got the same name huh!, is she beautiful like me?"- Tanong pa nito, na nakapagpa ngiti ng bahagya sa binatang kaharap, napakurap-kurap naman ng ilang beses si Cally.Bakit ba ang ganda ng ngiti niya?- Cally thought to herself."She's beautiful and cute, at the same time"- Hindi pa din mawala ang pagkakatitig ng binata sa kaniya, kaya itinuon na lamang niya ang paningin sa mga alak, na nasa harapan nilang dalawa.

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER ELEVEN

    Third Person's Pov"Im sorry------- Andre"Napatitig si Alonica at Klent, sa isa't- isa ng sambitin ni Cally ang mga katagang ito.Sabay pa nilang ibinalik ang tingin kay Cally, na mahimbing pading natutulog sa backseat ng kotse ng kaibigan.Nang akmang hahawakan na ito ni Klent, mas lalo siyang napatanga ng magsalita ulit ito."Ralph-------wait"- Sambit nito sa kalagitnaan ng pagtulog, at nagpabaling baling pa ang ulo sa kaliwa at kanan, na mistulang binabangungot. Hindi nakagalaw si Klent sa kinatatayuan, nang mapansing may butil ng luhang lumandas sa pisnge ni Cally.Nang mapansin ni Alonica na hindi na gumagalaw si Klent, siya na mismo ang lumapit sa kaibigan upang gisingin."Cally, wake up"- Inalog-alog niya ito."Mhmmm---"- Daing ni Cally, natauhan naman si Klent."I'll carry her . You Can go home after"- saad nito kay Alonica

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER TWELVE

    Cally's PovTulala--Wala sa sarili--Nalilito--Nagtataka--Napapaisip--"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH"- I can't take it, anymore!"CALLY, IHA?!, ANONG NANGYAYARI?"- Dali-daling lumapit sakin si Manang, nang marinig ang napakalakas kong pag-irit.Argh!, I still can't forget that!."Ayos kalang ba iha?, may masakit ba sayo?, huh? ano?"- Nag-aalalang tanong nito sakin.Napatakip nalang ako ng mukha, sabay iling-iling . Narinig ko namang napabuntong hininga si Manang."Ano bang nangyayari sa inyong mga bata kayo?. Si Klent dali-daling lumabas ng bahay, hindi magkandaugaga. Ikaw naman, tulalang lumabas ng silid mo, bigla-bigla, nalang sisigaw!. Ano bang ginagawa niyo, jusko"- Napaangat ako tingin ko sa kaniya, nang banggitin niya ang pangalan ni klent, kasabay nun ang pagpasok sa isi

Bab terbaru

  • LIFE FULL OF LIES   EPILOGUE

    Five years later"Its been along time, how are you?"Its been five years, since the day he left. Ang araw kung saan, sobrang sakit at pait nang lahat. Akala ko, pagkatapos nang lahat nang iyon ay magiging maayos na kami. But he left me, alone. Sobrang sakit at hirap, para sa aking mag adjust nang mag isa. Namuhay ako sa sarili naming tahanan, nang wala siya.I finished my studies. I graduated in collage without him, by myside. I lived my life, full of pain and regrets. Yung sakit na kahit sino man ay hindi kayang ibsan. Pagsisisi na mahirap nang maibalik. I love him, until now.And i'd waited for him, to came back."Yes, its been five years. And still, i can't forget you"

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY-SEVEN

    "You must be my wife's, bastarda"Bastarda?, hindi naman ako putok sa buho, o anak sa labas. Unless fake ang kasal nila daddy."Nakuha mo ang pagmumukha nang ama mo. Akalain mo nga naman, hanggang ngayon humihinga ka padin, pagkatapos nang lahat nang aksedenteng nangyari sayo"- Sarkastikong sambit nito.He knew everything, i guess."Pero mukhang wala sayo ang swerte ngayon, ija"- sinundan pa nito nang pagtawa niya. Tawang nakakakilabot.Mag ama nga sila, parehong mga takas sa mental.Nagulat na lamang ako, nang pahablot niyang hinawakan ang panga ko. At, i swear to god. Ang sakit, halos maluha na ako sa higpit n

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY-SIX

    Im totally lost. Until now, hindi pa din madigest nang sistema ko, lahat nang nalaman ko. From being felt betrayed, to broken family, until being loved by someone i couldn't chose before.*Bzzt, bzzt, bzzt*I look at my phone, and took it.1 message received, from unknown|Hi sissy, lets meet up. I'll text to you the address, aryt?. See you, lil'sis|I know, it was Margareth. Ano namang kelangan nito nang ganitong kaaga?. The heck.|1 hour later|What's with this girl?. She asked me to go to the abandoned building?. Ano namang gagawen ko doon?. Magkukwentuhan daw kami?. Hindi k

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY-FIVE

    "BECAUSE I STILL CARED FOR HER, AND I CAN'T STAND SEEING HER IN PAIN BECAUSE OF YOU AGAIN, ASSHOLE"Ano na bang nangyayari sa mga tao ngayon?."Do you think matatanggap ka uli niya after what you did?"- klent"I just did that because i don't have a choice, you know that. Of all people, ikaw dapat ang isa sa nakakaalam niyan, Mariano. You know, what we've been through.""But she's fine know, she totally forget about you, forget about everything.""Stop acting as if, you treated her so well. As far as i remember, you never been nice to her, since the day she chose me over you. You know what?, you just see me as a threat, kaya ka nakipag ayos sa kaniya hindi ba?. Your worried that she might like

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY-FOUR

    Calissa's Pov2 weeks. Its been two weeks had passed, simula nang mangyari ang insidente sa parking lot, and its been effin' 2 weeks, magmula nang kumalat ang isuue tungkol sa 'rumored' girlfriend ni Markus, and caught of being with klent. Hanggang ngayon, hindi padin matukoy kung ano ba ang dahilan nang nangyaring pamamaril, at nababahala na ang karamihan pumapasok sa school dahil doon."Let's go?"- aya ni klent. Palagi na talaga kaming sabay ni klent, pero sinasakto talaga naming wala nang masyadong tao sa parking lot, para iwas na din sa issue. Lalo pa't nababalitang ako yung rumored girlfriend ni Markus."Mhmm, tara na"- nakangiting ani ko, naglakad na kami papalabas nang bahay, sumunod naman si Manang para sana pagbuksan kami nang gate, pero napatigil si klent sa paglalakad nang tumunog ang cellphone niy

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY-THREE

    Alonica's PovRinig na rinig kung nag announce na may kakanta daw muna, for introduction bluh bluh bluh."Asan si Cally?"- i asked Markus,and Steven, but they're both shrugged. Asan na yun?. Hinanap siya ng mga mata ko, and my eyes almost come out, when i found her standing at the center of the stage.What is she going to do there. Even Markus and Steven are both shocked. Naalala ko, inanounce na may kakanta. Don't tell me, its her. What the heck, hindi ito pwede. Tatabko na sana ako papunta doon para pigilan siya. But someone pulled my arm."Let me go ano ba?. She needs help"- pagpupumiglas ko."The help is already there"- napatingin ako sa stage at napatigil, when i saw C

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY-TWO

    Calissa's PovThe next day morning, nanatili pa kami doon until 3PM, sinubukan naming mag jetski together, snorkling, and also diving. Naglibot libot din kami sa pamilihan to buy some pasalubong. This is the happiest memories that we shared together. Yung dating hinihiling ko lang, ngayon isa na sa pinaka magandang alaalang meron ako."Nag enjoy ka ba?"- He asked, nang makasakay na kami pareho sa kotse, babyahe na kami pabalik sa manila."Sobra pa, sa sobra"- nakangiting sagot ko sa kaniya, pero mas napangiti ako nang masilayan ko muli ang magaganda niyang ngiti, na kita pati ang kaniyang mapuputing ngipin."That's good to hear"- He said."Thank you for this day, thank you for making this day

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY-ONE

    Calissa's Pov"Im sorry, and i mean it. I want to start a new one, with you. And this is the right time to do that"Paulit ulit yang nag eecho sa pandinig ko, hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko, para itong musika sa aking tenga, ang sarap sa feelings.Andito ako ngayon sa veranda nang hotel room na pinareserved ni klent, meron itong dalawang bedroom. Dito din mismo sa resort, syempre tig isa kami ng kwarto. Kasalukuyan ako ditong nakatayo habang dinadama ang ihip nang malamig na hangin na dumadampi sa aking balat, habang tinatanaw ang napakalinaw na tubig nang dagat, nagtatayugang puno nang niyog, at may mangilan ngilan ding pool area na matatanaw, meron din itong cottage malapit sa mismong dagat. Makikita rin mula dito, ang iba't ibang nagtitinda nang kung ano ano, i think they're called it 'Changge/Tiya

  • LIFE FULL OF LIES   CHAPTER THIRTY

    Calissa's PovAng sakit, sobrang sakit nang ulo ko. Hindi ko din maidilat ang mga mata ko. Pakiramdam ko sobrang bigat nito.Haysst!, heto na naman ako, naaalala na naman ang kahapon.|Flash back|"Im going to leave you for awhile, for you to have space to breath and think. I know you need space for your self"- nilingon ko si Markus, nang sambitin niya ang mga katagang ito.Im very lucky, having a friend like him. Yung tipong wala ka pa mang sinasabe, pero nararamdaman ka niya?. I smiled to him."Thank you"- sambit ko, bago ito tumayo at umalis ay ginulo niya pa muna ang buhok ko. 

DMCA.com Protection Status