"My queen"- Napaangat ang tingin ko, ng bigkasin niya ang mga salitang yan, napakurap pa ako ng tatlong beses. At gustong manlambot ng tuhod ko ng ngumiti siya .
Kyhaaaaaaaa!, ang pogiii ng hubby ko. Huuuuuu, kung ganitong ngiti ba naman ang makikita ko after ng bangayan namin, naku araw-araw nakung magpapasaway para lagi siyang magbunganga, at after ng catfight ganyang ngiti ang ibibigay niya.
"My what?"- Tanong ko dito, kasi baka iba naman pala yung dinig ko, masabihan na naman ako ng assuming!.
"My King"- Sabay ngisi nito,
My king?, hindi ba't queen yung sinabi niya?.
"I told you to stop imagining things !"- saad nito, sabay pitik sa noo ko.
"Hey, you said My queen"
"Your acting stupid again. Do you even know how to read?"- he said, What does he mean.
"Ofcourse ! "- confident na sagot ko.
"Nakita mo na ba 'yang suot mo?"- nagtatakang napatingin ako lalo sa kaniya.
"Anong kunek ng suot ko?"- kunot noong tanong ko.
"Read it"
"Ang alin?"- lumapit siya sakin, at hinawakan ang ulo ko at sapilitang pinayuko, napansin ko namang may tatak yung Hoodie na suot ko, napalunok pa ako ng mapagtanto ko kung anong nakasulat dun, kasabay nun nag pop up sa isip ko kung ano yung nakatatak sa hoodie na suot ni Markus kagabi, My King, napatingin ako ulit sa suot ko My Queen ! .
Bakit hindi ko napansing may tatak 'tong hoodie natu?, ghod nagmukha ngang couple ang suot namin, at isa pa disappointed ako dahil akala ko tinawag akung my queen ni Klent !
"I told you, stop daydreaming !"- saad nito sa tunong nang iinis, maglalakad nalang sana ako papalayo ng pigilan ako ulit nito, pikit mata akung napalingon sa kaniya.
"What now?"
"Where are you going?"- tanong nito, napakunot naman ng bahagya ang noo ko.
"Maliligo malamang, anong expect mo?, tabi !"- galit-galitang saad ko.
"Bakit?, naglakad naba palabas ng kwarto yung banyo mo?"- sarkastiko nitong saad, napatingin naman ako sa dereksyong dapat lalakaran ko, nang marealize kung pababa nga naman ng hagdan.
"I-inom muna ako ng tubig sa kusina, bakit ba?"- pagtataray ko, para iwas pahiya. Lutang kana naman Cally.
"Iinom nga ba?, tsk your making your self stupid again"
"Oo na stupid na!. Umalis kana nga "- sabay talikod, at bumalik sa loob ng kwarto ko.
"ARGHHHHH, I HATE YOUUUU ! MADAPA KA SANA !!"- sigaw ko, pagkasarado ko ng pinto.
kainis !
------------>>>After taking bath
Pababa na ako ng dining, at nakita ko si Manang na nag aayos sa mesa.
"GoodMoring Manang"- bati ko dito.
"Oh iha, san kaba nang-galing bata ka?"- bungad nito sakin, medyo naguilty naman ako kasi medyo puyat nga si Manang, lumapit ako dito para yumakap.
"Manang, im sorry for not calling you to say na malilate ako ng uwe"- paglalambing ko.
"Sa'n kaba nanggaling bata ka?"- tanong nito ulit.
"May ginawa lang po akung importante, im sorry manang"- nakayakap pading saad ko.
Ako na liar!
"Okay lang iha, pero yung asawa mo sasabog na ata sa galit kagabi, dahil anong oras na wala kapa"- Napabitaw ako sa pagkakayakap sa kaniya, at napatitig ako ng mariin.
"What did you say manang?"- pagtatanong ko.
"Nagagalit na siya kagabi, dahil nauna pa siyang dumating kesa sayo"
"Why daw manang?"
"Malamang iha, nag aalala siya sayo"
Nag aalala?
"But he said your the one who worried sick?"
"Hindi nga ata nakatulog ang batang yun, kakaabang sayo papasok ng pinto"
Napakurap-kurap ako ng ilang beses.
"Napuyat siya?,"- pagtatanong ko
"Oo, at hindi na niya mabitaw- bitawan ang telepono niya kakapindot ."
"Pero ang sabi niya sakin, ikaw daw ang nag antay sakin manang"- naguguluhang saad ko.
"Sinabi niya lang iyon, dahil baka nahihiya siyang aminin na inantay ka niya kagabi . Kung di ako nagkakamali ilang beses pa niyang tinawagan yung kaibigan mong lagi mong kasama, dahil naka off daw ang telepono mo"- mahabang litanya nito. Lowbatt ang phone ko kagabi, at diko pa nachacharge until now kasi wala namang tumatawag dun, dagdag dalahin lang.
"Kinausap kaba niya?,"- tanong pa ni manang.
"Pinagalitan to be exact manang,"- natatawang saad ko.
"Yun siguro yung naririnig ko kanina"
"Tsk he dinied everything"- saad ko
"Marahil, nahihiya siyang amining nag aalala siya sa iyo"- nakangiting saad nito.
Infairness nabura lahat ng badvibes ko, simula pagkagising!. Sabi na ee nag aalala ka sakin Klent Andre Mariano!
"Oh siya, hindi kapa ba papasok?"-
"Manang, can i have the car key?"- saad ko, dahil goodmood ako i'll try to use my car nabubulok na sa garahe.
"Huh?, magmamaneho ka ng ikaw lang iha?"- gulat na tanong nito pabalik.
"Yes manang . Dont worry i'll drive safely"- i assured her.
"Pero, hindi ka sanay magmaneho baka mapano ka?"
"Manang, dont worry i can do it"-
"Oh siya, mag iingat ka iha "- tumango namang ako at nagtungong garahe.
"Hey baby"- bati ko sa kotse, tiyaka kinalampag bago ko in start ang makina nagstay muna ako dun ng ilang minuto, nabuksan na rin ni manang yung gate .
*Beep beep*- busina ko pagkalabas ko ng gate.
"Mag iingat ka iha"- paalala pa nito ulit, ngumiti naman ako tiyaka nagmaneho ng dahan dahan papuntang school . Hindi mawala wala sa isip ko yung sinabi ni Klent kaninang umaga, which is dinahilan niya si manang na kesyo ito yung napuyat, nag antay at nag alala .
Pero bakit hindi ko naman siya na datnang nag aantay? .
--------
Pagdating sa parking lot, tumunganga muna ako ng ilang segundo sa loob ng kotse bago ko naisipang bumaba . Naglalakad naku sa hallway ng biglang may humablot sa braso ko."Ar-arayy ano baaaa--------ajsjsnzjsjjsj"- tinakpan ng walangya ang bibig ko.
"Gaga ako to, hahahaha"- sinamaan ko ng tingin si Alonica . Mga pakeme ng babaeng to kahit kelan.
"Pwede naba akung maging holdaper besprend"- natatawang tanong nito.
"Che, mas mukha kang kidnapper"- bwelto ko dito, napabusangot naman ito.
"Tss . Oh kamusta pala ?"- pag-iiba nito sa usapan.
"Kamusta?, nagkita lang tayo kahapon ahhh"- saad ko naman.
"Baliw, ang ibig ko sabihin kamusta ang lakad niyo ni fafa Markus"- nakapamewang pa ang lola niyo, take note nasa gitna pa kami ng hallway.
Aleng Alonica lang ang peg!.
"Ang ingay mo, mamaya niyan may makarinig"- suway ko, nag-aala megaphone na naman ang bibig nito dapat minsan nilalagyan ng type bunganga nito ee.
"Speaking of makarinig. Did you heard the chismis girl?"- mahinang saad nito, na para bang sobrang halaga ng chismis na nasagap niya.
Chismosa talaga.
"Chismis na ano?, kararating ko lang kaya"- sagot ko.
"Tsk, marunong kabang mag internet gaga?"
"Internet? anong kunek?"- Binatukan naman ako nito.
"Bopols, trending ngayon ang fafa Markus noh"- baklang-baklang saad nito, kung hindi ko lang alam na babae to pagkakamalan talagang bading.
"Internet?, trending?, Markus?"- sunod-sunod na tanong ko. Napatango-tango naman si Alonica.
"Yeah!, trending sa internet si fafable Markus"
"Akin na yung phone mo"- Nilahad ko ang palad ko sa harap niya.
"Why?"- tanong nito
"Basta, pahiram may titignan ako dali!,"- nagmadaling saad ko na parang kabayong hinahabol.
"Wala kabang phone?, naghihirap kana ba at nanghihiram kana ngayon?,"- Sat-sat pa nito, hinablot ko na lang yung cellphone niya.
Aabutin kami ng siyam-siyam kung makikinig pa ako sa rants niya.
"Dami pang sinasabi ee"- saad ko, at kinalikot ang cellphone niya .
And guess what?. Gusto ko nalang lumubog sa kinatatayuan ko dahil pinag pipyestahan na sa social media ang picture namin ni Markus.
"Yan! yan ang chismis na sinasabi ko sayo!.Hindi ba't ikaw ang ka-------sjamnzanjsj"- tinakpan ko ang bibig nito, at hinila papalayo sa hallway.
"Lower down your voice"- bulong ko dito.
"Wait!, what?, OMYGOD FRWEEND !"- Nanlalaking matang saad nito, lumapit ito sakin at umakbay.
"Ikaw ang babae sa photo?"- bulong nito, mukha na kaming tangang nagbubulungan sa daan.
"Mhm mhmm"- pagtango ko.
"At kelan pa kayo nagkaron ng couple hoodie?"- nanliliit na matang tanong nito.
"Its not what you think "
"Then ano?. Ba't ganyan ang suot niyo?"
"Ee kasi nga diba?, nakauniform ako kahapon ee dun kami sa Sushi bar pumunta, kaya pinasuot niya sakin yung hoodie hindi ko naman alam na couple ng suot niya yung pinasuot niya, and besides magkaiba sila ng color kaya diko na pinansin"- paliwananag ko.
"Sayang wala ako dun kahapon, si Mommy kasi hinila ako sa mall"-nanghihinayang na saad nito.
"Pero kyhaaaaaaa!, prendd ang sweet niyo sa mga pictures hindi halatang ikaw to ahh"- Kinikilig na bawe nito.
"Pasalamat nalang ako't hindi nahagip yung mukha ko malaking issue yan"- kinakabahan paring saad ko.
"Che!, ang sweet niyo nga ee, anyway anong nangyari sa usapan niyo?"- pag-iiba nito sa usapan.
"Okay naman. SANA !"- Napabusangot nalang ako . Hindi naman sa ayaw ko makasama si Markus, thae truth is magaan siyang kasama, pero yung issue kasi ang inaalala ko.
"Bakit sana?, ipagkakalat niya ba?"- napailing ako.
"Ee ano?, hindi naman pala "- tuloy pa nito.
"He wants to be with me"- wala sa wisyong sagot ko.
"HUWAAATTT ! AS IN TO-GE-THER?"
-at ang OA na kaibigan ko iba na naman ang pagkakaintindi."Wag kang OA jan!. Ibig ko sabihin, yung he always wants to be with US ! okay us! kasama ka dun"- paglilinaw ko.
"Akala ko naman kung ang ibig sabihin nun, magiging alam mo na! KAYO"- ngiting nakakaloko nito.
"May asawa na ako noh"- Depensa ko
"Tsk asawa"- sambit nito na para bang umay na umay na, sakto namang papadaan na kami sa room nila Klent.
"Oh, pagmasdaan mo yang asawa mo!, nililingkisan na naman ng lintang kabet niya"- Mapaklang saad nito lumingon naman ako.
I saw klent, laughing while nakapulupot sa braso niya yung kamay ni Margareth .
Haysst araw-araw na lang bang ganyan ang makikita ko, everytime na dadaan ako sa lugar nato?.
"Nakatingin sayo ang fafa Markus"- Biglang kinikilig na bulong ni Nica, natauhan naman ako at napabaling ang tingin sa kinaroroonan ni Markus. Ngumiti ito sakin kaya napangiti nalang ako pabalik, pero nawala din ng mapabaling ulit ang tingin ko kela Klent na ang sama-sama na ng tingin, kaya hinila ko nalang papalayo si Nica.
"Ayy naman, may pa ngiti ngiti pa ayieeee!. Infairnes bruha bagay kayo"- tatalon-talon pang saad nito.
"Nino na naman?"- maang-maangang tanong ko.
"Ni kamatayan gaga!, malamang ang fafa Markus"
"Ang lakas talaga ng bibig mo. Bilisan mo na nga"
Hindi ko malimutan yung ngiti ni Markus. Ngayon lang ako nakakita ng ganung kagandang ngiti na sakin mismo binigay!. Haysst kelan kaya ako ngingitian ni klent ng ganun ka sencere?.
Asa pa Cally . Mamamatay ka na't lahat sisimangutan kapa nun, o 'di kaya'y ngingiti nga plakstik naman, may kasama pang pang iinis at panglalait.
" Hoy babae, nasa klasrom tayo tama na kaiimagine baka mabato kana ni dragona ng eraser niyan"- siko sakin ni Alonica, kaya pinilit ko nalang magfocus kasi baka magkatotoo nga yung sinabi nito, na baka mabato naku ng eraser board niyan .
------ After first class
"Sa wakas makaka lafang na din"- baklang-baklang saad ni Alonica. San ba natututo to ng beki language?, jusko.
"Tara na sa cafe jutomz naku."- hinila nalang ako nito basta-basta pababa ng hagdan, pero dahil nga kaakibat ng katangahan ang pangalan ko, bago pa man kami makababa ng tuluyan sa hagdan-----
"CALISSA/ AHHHH---"- napapikit nalang ako sa pag aakalang babagsak naku sa sahig, na apakan ko kasi yung sintas ng sapatos ko at nabitawan ako ni Alonica, pero hindi yun yung issue!, halos panawan naku ng hininga ng akmang madadapa naku may mga kamay na humablot sakin papaikot, at ang diko maintindihan kung bakit may kamay na nakasuporta sa likod ko, at pagdilat ko ng mga mata ko mas gusto ko nalang atang piliing madapa at mapahiya, kesa sa sitwasyon ko ngayon nakung saan si Markus nakahawak sa kamay ko na siyang humablot sakin papaharap sa hagdan, at si Klent na sumalo sa likod ko !
WHAAAA LAMUNIN AKO NGAYON NA !!
"Anong eksana ng babaeng yan?"
"Hala si ate ang swerte sinalo ng dalawang celebrities"
"O m g sana ako nalang"
"Im sure sinadya niya yan"
"Yuck making a scene si girl"
Sari-saring komento ng mga studyanteng nakakita samin at dali dali akung umayos ng tayo sa hagdan, napapayuko akung napalingon kay Klent at pikit mata naman akung napaangat ng tingin kay Markus at humihingi ng tulong na lingon ko kay Alonica, dahil mas nakakahiya tong sitwasyon nato ngayon!.
Teh hindi ako prepared!.
"Ahh ahh-- friend okay ka lang ba?"- pagsingit ni Alonica, dahil hindi padin ako binibitawan ng dalawa .
Jusko anong eksena to?.
"O-okay lang"- nakahingang maluwag ng bitawan naku ni Markus at Klent, at sabay pa silang na patingin sa sapatos ko na tanggal ang sintas, bago pa man ako makayuko para ayusin ang sintas nito, may mga kamay ng nagayos nun dun ko narealize na pagyumuko ako masisilipan nga pala ako dahil nakapalda ako. Gusto ko sanang lingunin si Klent, para makita ang reaksyon niya, nang mahagip ng mga mata ko si Alonica na kagat-kagat ang kuko habang nagpapalitan ng tingin kay Markus na nakayuko sa harap ko habang inaayos ang sintas ng sapatos ko, at kay Klent na nasa likod ko padin, pabalik sakin na hindi alam kung anong gagawen saktong pagkatayo ni Markus ay siya namang may nagsalita sa bandang likuran.
"Oh Klent, your here lang pala"- napapikit nalang ako dahil alam kung si Margareth yun, sa arte palang ng pananalita. Lilingon pa sana ako sakanila ng maramdaman kung naglakad sila at tumigil sa gilid ni Markus.
"Oh Markus anong ginagawa niyo dito sa hagdan?"- tanong nito, at nagpalipat-lipat ang tingin saming lahat.
"Ahh, nothing pababa kasi kami. Lets go ?"- aya nito samin ni Nica, napatango namang ako at bago kami deretsong makababa napalingon muna ako kay Klent na blangko ang mukha, napayuko nalang ako hanggang sa pagdating namin sa Cafe, walang umiimik saming tatlo napapalingon naman samin yung mga studyanteng nakakita samin sa hagdan.
Kahihiyan 101 again Cally . Much worst nadawet mo pa ang dalawang taong hindi dapat na kokunek sayo dahil makakalbo ka ng mga fansclub nila!.
"Ako nalang oorder!, what do you want to have ?"- tanong ni Markus.
"Anything . Samalat Markus"- sagot ni Nica, hindi nalang ako umimik dahil hanggang ngayon kinakabahan padin ako.
"Friend okay kalang?"- napaangat ang tingin ko kay Nica, na parang batang hindi maiyak.
"Haysst ikaw kasi, napaka clumsy mo marunong kabang magsintas ng sapatos girl?"- sermon nito sakin.
"Whaaaa, bakit mo kasi ako hinila bigla-bigla ee"- paninisi ko rin sa kaniya.
"Gaga!, wag kana maginarte mas maigi na yung nangyari, kesa pagtawanan kang nadapa ka sa hagdanan"- saad nito.
"Mas pipiliin ko na yun, kesa sa nangyari"
"Mas pipiliin mo?. Baliw ka sa tingin mo ba kung hindi dumating on time si Markus sa tingin mo, san ka babagsak?"- tanong nito, napaisip naman ako.
"Sa sahig?"- alanganing saad ko.
"Bopols, kay Klent ka babagsak at mas lalo kang maiissue'ng sinadya mong magpatihulog sa hagdan"-
Napaisip ako sa sinabi niya, tama naman ee kung hindi ako nahablot ni Markus mahuhulog ako kay Klent, pag nangyari yun mababash na nga ako baka malagot pa ako kay Klent dahil sa katangahan ko.
"Oh, ano ayaw mo pa din nun ?. Halos malukot na ang mukha ni Klent ng isintas ni Markus ang sapatos mo"- saad nito na nakapagpatigil sakin.
"What do you mean?"-
"Kung 'di ako nagkakamali, sa tingin ko hihilain ka dapat ni Klent para ayusin yang sintas mo, kaso nauna si Markus at isa pa nahagip ng mga mata naming paparating si Anaconda"-
Anaconda?
"Anaconda?, si Marga?"
"Sino pabang mukhang ahas ang laging nakalingkis sa asawa mo?, tsk"- sabay irap pa nito, mukha pa siyang mas apektado kesa sakin.
"Pero you know what?, napansin ko lang, the way Markus and Klent gaze each other eye to eye, mararamdaman mo talagng parang may something"- sabi nito the way na chismosang chismosa ang datingan.
"Do you mean?, may something between them?"-
"Gaga its not what you think!. Para bang may hidwaan ganern !"- paglinaw nito
"Tsk, imahinasyon mo lang yan!, tiyaka isa pa sabi mo nga diba galing sila sa magkalabang istasyon kaya siguro ganun"- Me
"Oo nga pala"- pagsang ayon naman nito.
Pagdating ni Markus nanahimik na kami, habang kumakain kami napapalingon ang iba sa gawe namin, at binibigyan kami ng death glare hindi ko alam ko dahil ba sa eksena sa hagdan, o sa katutuhanang kasama namin si Markus.
"Dont mind them"- napalingon ako kay Markus ng magsalita ito, nahihiyang napatango naman ako.
"Thank you nga pala"
"Its nothing . Just becareful next time"- ngiti nito, napatingin naman ako kay Alonica na nakangisi ng nakakaloko . Nang matapos kami kumain, dumeretso na kami ng classroom at hanggang matapos ang klase tinititigan ako ng iba ng masama
Anong ginawa ko?, kasalanan ko bang mapatid?, jusko ang O-Oa ng mga taong to.
---------------->>>>> After class
"Naka kotse ka?"- bulalas ni Alonica sakin.
"Woah may sakit kaba girl?"-Napapailing na saad nito paran-tanga!
"Heee !, good mood lang ako kanina"
"Seriously?, hahaha sana noon mo pa naisipang magkotse, nang 'di mo pinapagod yang sarili mo sa paglalakad"- tinawanan pa ako.
"Natauhan lang"- saad ko
"Which one?, yung kahit magpakapagud ka sa paglalakad hindi kapa din isasakay ng asawa mo, or yung katutuhanang he doesn't care?"- automatic akung napalingon sa kaniya.
"Both"- mapaklang sagot ko .
Tama naman ee . Mapapagud lang ako sa kakaasang magkakaron siya ng paki . Haysst what a sad life !
"Tsk girl, alam mo you have a choice!, its either lalaban ka what ever it takes, or give up and let go of the things that always keep you to hold on"- makahulugang saad nito.
"Haysst, eventhough i want to give up . I always choose to keep on figthing, thats how i love him"- nakangiting sagot ko.
"Ngayon, naniniwala naku sa kapangyarihan ng pag-ibig hahaha!"- biglang banat nito.
"Tsk, kaya dika nagkakalablyp ee"- napabusangot naman ito sakin
"Che!, the way i look at you right now?, do you think i still want to be in a relationship?. Nah ! i'd rather be a single than to be in a relationship that full of Pain !"- ngiwing saad nito, gusto kung matawa sa naging reaksyon niya.
"Hindi lahat ng relationship nag eend up sa sakit !"
"kahit na noh . Hindi pa ako handang masaktan"
"Hindi pinaghahandaan yan!. Pagpumasok ka sa isang relasyon expect muna na kasama ang sakit at lungkot"- mapaklang saad ko .
Totoo naman diba? kahit ganu mo gustong iwasang masaktan ,pain will gonna go and hunt you.
"Yan ba ang nagagawa ng pag-ibig sayo girl"
"Tsk, you'll gonna know it soon"- sabay lakad palampas sa kaniya.
"Tsk whatever, pa'no una na ako?"- tumango namang ako, at nagpaalam sa kaniya . Pumasok naku sa loob ng sasakyan, pero bago kupa man maisara ang pinto natanawan ko na sina Klent at Marga na masayang nagtatawanan habang papalapit sa kotse ni Klent.
Kelan ko kaya makikita yang pagtawa at pagngiti mo ng ako ang magiging dahilan? haysst.
Nang makaalis sila, tiyaka ko pinaandar ang kotse ko papalabas ng skwelahan . Lumihis ng daan ang kotse ni Klent, baka ihahatid niya ang bruha . Tumigil muna ako sa isang tabi at dun tumunganga . Nang maisip kung pumunta sa isang lugar na tahimik "japanese garden"
Umupo ako sa isang tabi, sa silong ng isang punong may malagong dahon. Pinagmasdan ko ang paligid, mga naglalarong bata . Nagpipicnic na pamilya, may mga couples na nagdedate, samahan ng mga nagkakasiyahang grupo ng mga kabataan. Tinitigan ko ang mga batang nag lalaro
Why can't i even remember my childhood?
Haysst . Namimiss ko na ang parents ko . kung hindi kaya ako pumayag magpakasal kay klent hindi siguro ganito kalungkot ang lovelife ko kung lovelife bang matatawag to . I let a deep and heavy sigh.
Naisip kung magpicture, eng kaso nasa bahay nga pala ang cellphone ko, at 6pm na malalagot ako kapag ginabi ako ng uwe, hindi ako makakatawag kay Manang dali-dali akung nagpunta sa kotse ko at pinaandar ito papalayo . Nang nasa tapat naku ng isang Cafe biglang tumigil ang andar ng kotse
"What the heck?."- chineck ko ang gasolina nito, pero marami pa naman.
"Ghod, what should i do?"- ba't kasi diko dinala ang phone ko .
"Kamalas-malasan naman, ngayon na nga lang kita ginamit pumalya pa . ghod !"- Tumunganga nalang muna ako sa labas ng kotse ko, haysst 30mins. away pa bago ko marating ang bahay . Sa'n ko ba pwedeng iwan tong kotse'ng to?, sumandal nalamang ako sa pinto ng kotse, nag babaka sakaling magka milagro .
After 10mins or something, may tumigil na itim na kotse sa tapat ko napangiti ako, 'cause im hoping that it was Klent------------
Sana nga it was him. Please lord im begging .
Inantay kung bumaba ito ng kotse. Napangiti ako, lalo dahil katindig ito ni Klent, but it turns out that it wasn't him, instead it's MARKUS !.Disappointed?, hayst ba't kasi umaasa kang hahanapin ka nun?."Are you alright?,"- Tanong nito, tiyaka naglakad papalapit sakin ."Ahh, ee kasi ano -- nasiraan ako ng kotse,"- nahihiyang saad ko."Oh is that so? ,"-Sumakay ito sa kotse ko, at tinry i start ang kotse pero ayaw talaga."Ahm pauwe kana ba?,"- tanong nito."Yeah, nanggaling kasi ako sa japanese garden,""I'll drive you home,"- saad nito."huh?, how about my car?,""Kung okay lang sayo, iwan muna natin to sa malapit na talyer . May kilala akung malapit dito ipapahila nalang natin,"- tumango naman ako, mas okay na yun kesa gabihin sa daan. Pagdating namin sa talyer, pinakiusapan niya yung may ari tiyaka pinahila ang kotse."So tara na?, gabi na ano ba kasing ginawa mo sa garden?, nag sight seeing?"- sambit nito."Sort of!"- pinaandar niya na ang kotse, at nagmaneho papalayo."Alam ba
Bago paman ako tuluyang bumagsak, alam kung may mga kamay na sumalo sakin. There's one person came up in my mind.Klent!------------->> ClinicThird Person's Pov"Nurse, how is she?, how's my bestfriend?"- Nag-aalalang tanong ni Alonica sa kalagayan ng kaibigan."She's just over fatigue, i think she didn't eat anything yet. She need a rest to gain her strength"- Sagot ng nurse sa kaniya, napatango-tango naman ito."How about her fever?, bumaba na ba?"- Markus Ask."Yes . Kelan pa siya nilalagnat?"- balik tanong ng Nurse, at sabay namang napalingon si Markus at Alonica kay klent na nakatayo lang sa gilid . Napalingon na din ang Nurse dito, marahil nagtataka ito kung bakit napalingon ang dalawa sa binata."Ah-ah kahapon okay pa naman po siya"- Si Alonica na ang sumagot, dahil baka maghinala ang nurse kapag si klent ang sumagot
Alonica's PovHaysst! what on earth is going on, ang gulo ng lovelife ng bestfriend ko . Kaya nga ba ayuko magkajowa eeAs if Alonica, may nangahas maging jowa mo ! haysstPagbukas ko ng pinto ng clinic, tumambad sa harapan ko si Markus na nakataas pa ang kamay na sa hula ko, bubuksan niya sana ang pinto, but unfortunately nauna ang lola niyo, HAHAHAHA! (evil me)."Oh Markus, ba't ngayon ka lang?"- tanong ko dito, dahil anong oras na ngayon pa ata dadalaw kay Cally. Isa pa ito mukhang may gusto kay Cally girl ."Huh?"- nagtatakang anas nito."Kanina pa kita inaantay"- saad ko, mas lalo namang nagtaka yung itsura niya.Napaka inosente ng lalaking to."I mean, kanina pa gising si Cally hindi mo ba nareceived ang text ko?, tiyaka tapos na ang 15mins break ahh"- Napakunot lalo ang noo niya."Text?, Al
Cally's PovTulala lang ako sa bintana ng kotse, Walang umiimik samin. I dont know why?. Siguro nagpapakiramdaman kami, haysst. I want to cry!,I want to shout!."Phobee---"- I cut him off again."Im okay, Markus"- Saad ko, without looking at him maka ilang beses na niya ring natanong kung ayos lang ako.Ayos nga lang ba ako?, after what i've seen?."Where do you wanna go?"- He ask, nang medyo nakalayo na kami sa school."Somewhere?! "- Sagot ko sa tunong hindi sigurado, pero napaisip ako parang feel ko maglasing!."Sa Sushi Bar nalang. I want to relax"- Pilit na ngiting saad ko, bago lumingon sa kaniya."Haysst!, Okay if you said so"- He sigh."Mhmm. Thanks Markus"-Tango ko."No problem, you can lean on me if you want to!"- Napatango naman ako.
Third Person's Pov"PHOBEE"Nakatitig lang ang dalawa, sa mata ng isa't-isa. Nakaramdam naman ng bahagyang pagkailang si Cally sa titig ng binata."Hahaha, you've got to be kidding me?"- Natatawa-tawang anas nito, mukha na siyang baliw dahil may luha-luha padin ang mga mata nito, dulot ng pagiyak habang pilit na tumatawa."No!, im not"- Walang kurap pading sagot nito, na nakapagpatigil sa pilit na tawa ni Cally."We got the same name huh!, is she beautiful like me?"- Tanong pa nito, na nakapagpa ngiti ng bahagya sa binatang kaharap, napakurap-kurap naman ng ilang beses si Cally.Bakit ba ang ganda ng ngiti niya?- Cally thought to herself."She's beautiful and cute, at the same time"- Hindi pa din mawala ang pagkakatitig ng binata sa kaniya, kaya itinuon na lamang niya ang paningin sa mga alak, na nasa harapan nilang dalawa.
Third Person's Pov"Im sorry------- Andre"Napatitig si Alonica at Klent, sa isa't- isa ng sambitin ni Cally ang mga katagang ito.Sabay pa nilang ibinalik ang tingin kay Cally, na mahimbing pading natutulog sa backseat ng kotse ng kaibigan.Nang akmang hahawakan na ito ni Klent, mas lalo siyang napatanga ng magsalita ulit ito."Ralph-------wait"- Sambit nito sa kalagitnaan ng pagtulog, at nagpabaling baling pa ang ulo sa kaliwa at kanan, na mistulang binabangungot. Hindi nakagalaw si Klent sa kinatatayuan, nang mapansing may butil ng luhang lumandas sa pisnge ni Cally.Nang mapansin ni Alonica na hindi na gumagalaw si Klent, siya na mismo ang lumapit sa kaibigan upang gisingin."Cally, wake up"- Inalog-alog niya ito."Mhmmm---"- Daing ni Cally, natauhan naman si Klent."I'll carry her . You Can go home after"- saad nito kay Alonica
Cally's PovTulala--Wala sa sarili--Nalilito--Nagtataka--Napapaisip--"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH"- I can't take it, anymore!"CALLY, IHA?!, ANONG NANGYAYARI?"- Dali-daling lumapit sakin si Manang, nang marinig ang napakalakas kong pag-irit.Argh!, I still can't forget that!."Ayos kalang ba iha?, may masakit ba sayo?, huh? ano?"- Nag-aalalang tanong nito sakin.Napatakip nalang ako ng mukha, sabay iling-iling . Narinig ko namang napabuntong hininga si Manang."Ano bang nangyayari sa inyong mga bata kayo?. Si Klent dali-daling lumabas ng bahay, hindi magkandaugaga. Ikaw naman, tulalang lumabas ng silid mo, bigla-bigla, nalang sisigaw!. Ano bang ginagawa niyo, jusko"- Napaangat ako tingin ko sa kaniya, nang banggitin niya ang pangalan ni klent, kasabay nun ang pagpasok sa isi
CALLY's POV"CALISSA/AHHHH/Omyghod"Halos kapusin ako ng hininga, nang 'di inaasahang may makakasalubong kami sa intrada ng hagdan, na nagmamadaling lumiko paibaba, sa kamalas malasan,Nabangga ako, then you know what next happened is??, NAHULOG LANG NAMAN AKO SA HAGDANAN, LUCKILY MARKUS SAVED ME!."Phobee/Cally"- Dali daling tumakbo paibaba si Alonica, to check me ng bumagsak ako, bago paman ako tuluyang magpagulong gulong sa baitang ng hagdan, nakatakbo si Markus para saluhin ako."Phobee, do you hear me?,"- Nag aalalang sambit ni Markus, nang 'di ako magmulat ng mata."Cally, speak up. We will bring you to the hospital"- Mababatid kung nag aalala si Alonica sa tuno ng pananalita niya, kaya dahan dahan kung iminulat ang mga mata ko, at saktong tumama ito sa babaeng nakatayo padin sa baitang ng hagdan,
Five years later"Its been along time, how are you?"Its been five years, since the day he left. Ang araw kung saan, sobrang sakit at pait nang lahat. Akala ko, pagkatapos nang lahat nang iyon ay magiging maayos na kami. But he left me, alone. Sobrang sakit at hirap, para sa aking mag adjust nang mag isa. Namuhay ako sa sarili naming tahanan, nang wala siya.I finished my studies. I graduated in collage without him, by myside. I lived my life, full of pain and regrets. Yung sakit na kahit sino man ay hindi kayang ibsan. Pagsisisi na mahirap nang maibalik. I love him, until now.And i'd waited for him, to came back."Yes, its been five years. And still, i can't forget you"
"You must be my wife's, bastarda"Bastarda?, hindi naman ako putok sa buho, o anak sa labas. Unless fake ang kasal nila daddy."Nakuha mo ang pagmumukha nang ama mo. Akalain mo nga naman, hanggang ngayon humihinga ka padin, pagkatapos nang lahat nang aksedenteng nangyari sayo"- Sarkastikong sambit nito.He knew everything, i guess."Pero mukhang wala sayo ang swerte ngayon, ija"- sinundan pa nito nang pagtawa niya. Tawang nakakakilabot.Mag ama nga sila, parehong mga takas sa mental.Nagulat na lamang ako, nang pahablot niyang hinawakan ang panga ko. At, i swear to god. Ang sakit, halos maluha na ako sa higpit n
Im totally lost. Until now, hindi pa din madigest nang sistema ko, lahat nang nalaman ko. From being felt betrayed, to broken family, until being loved by someone i couldn't chose before.*Bzzt, bzzt, bzzt*I look at my phone, and took it.1 message received, from unknown|Hi sissy, lets meet up. I'll text to you the address, aryt?. See you, lil'sis|I know, it was Margareth. Ano namang kelangan nito nang ganitong kaaga?. The heck.|1 hour later|What's with this girl?. She asked me to go to the abandoned building?. Ano namang gagawen ko doon?. Magkukwentuhan daw kami?. Hindi k
"BECAUSE I STILL CARED FOR HER, AND I CAN'T STAND SEEING HER IN PAIN BECAUSE OF YOU AGAIN, ASSHOLE"Ano na bang nangyayari sa mga tao ngayon?."Do you think matatanggap ka uli niya after what you did?"- klent"I just did that because i don't have a choice, you know that. Of all people, ikaw dapat ang isa sa nakakaalam niyan, Mariano. You know, what we've been through.""But she's fine know, she totally forget about you, forget about everything.""Stop acting as if, you treated her so well. As far as i remember, you never been nice to her, since the day she chose me over you. You know what?, you just see me as a threat, kaya ka nakipag ayos sa kaniya hindi ba?. Your worried that she might like
Calissa's Pov2 weeks. Its been two weeks had passed, simula nang mangyari ang insidente sa parking lot, and its been effin' 2 weeks, magmula nang kumalat ang isuue tungkol sa 'rumored' girlfriend ni Markus, and caught of being with klent. Hanggang ngayon, hindi padin matukoy kung ano ba ang dahilan nang nangyaring pamamaril, at nababahala na ang karamihan pumapasok sa school dahil doon."Let's go?"- aya ni klent. Palagi na talaga kaming sabay ni klent, pero sinasakto talaga naming wala nang masyadong tao sa parking lot, para iwas na din sa issue. Lalo pa't nababalitang ako yung rumored girlfriend ni Markus."Mhmm, tara na"- nakangiting ani ko, naglakad na kami papalabas nang bahay, sumunod naman si Manang para sana pagbuksan kami nang gate, pero napatigil si klent sa paglalakad nang tumunog ang cellphone niy
Alonica's PovRinig na rinig kung nag announce na may kakanta daw muna, for introduction bluh bluh bluh."Asan si Cally?"- i asked Markus,and Steven, but they're both shrugged. Asan na yun?. Hinanap siya ng mga mata ko, and my eyes almost come out, when i found her standing at the center of the stage.What is she going to do there. Even Markus and Steven are both shocked. Naalala ko, inanounce na may kakanta. Don't tell me, its her. What the heck, hindi ito pwede. Tatabko na sana ako papunta doon para pigilan siya. But someone pulled my arm."Let me go ano ba?. She needs help"- pagpupumiglas ko."The help is already there"- napatingin ako sa stage at napatigil, when i saw C
Calissa's PovThe next day morning, nanatili pa kami doon until 3PM, sinubukan naming mag jetski together, snorkling, and also diving. Naglibot libot din kami sa pamilihan to buy some pasalubong. This is the happiest memories that we shared together. Yung dating hinihiling ko lang, ngayon isa na sa pinaka magandang alaalang meron ako."Nag enjoy ka ba?"- He asked, nang makasakay na kami pareho sa kotse, babyahe na kami pabalik sa manila."Sobra pa, sa sobra"- nakangiting sagot ko sa kaniya, pero mas napangiti ako nang masilayan ko muli ang magaganda niyang ngiti, na kita pati ang kaniyang mapuputing ngipin."That's good to hear"- He said."Thank you for this day, thank you for making this day
Calissa's Pov"Im sorry, and i mean it. I want to start a new one, with you. And this is the right time to do that"Paulit ulit yang nag eecho sa pandinig ko, hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko, para itong musika sa aking tenga, ang sarap sa feelings.Andito ako ngayon sa veranda nang hotel room na pinareserved ni klent, meron itong dalawang bedroom. Dito din mismo sa resort, syempre tig isa kami ng kwarto. Kasalukuyan ako ditong nakatayo habang dinadama ang ihip nang malamig na hangin na dumadampi sa aking balat, habang tinatanaw ang napakalinaw na tubig nang dagat, nagtatayugang puno nang niyog, at may mangilan ngilan ding pool area na matatanaw, meron din itong cottage malapit sa mismong dagat. Makikita rin mula dito, ang iba't ibang nagtitinda nang kung ano ano, i think they're called it 'Changge/Tiya
Calissa's PovAng sakit, sobrang sakit nang ulo ko. Hindi ko din maidilat ang mga mata ko. Pakiramdam ko sobrang bigat nito.Haysst!, heto na naman ako, naaalala na naman ang kahapon.|Flash back|"Im going to leave you for awhile, for you to have space to breath and think. I know you need space for your self"- nilingon ko si Markus, nang sambitin niya ang mga katagang ito.Im very lucky, having a friend like him. Yung tipong wala ka pa mang sinasabe, pero nararamdaman ka niya?. I smiled to him."Thank you"- sambit ko, bago ito tumayo at umalis ay ginulo niya pa muna ang buhok ko.