Bago paman ako tuluyang bumagsak, alam kung may mga kamay na sumalo sakin. There's one person came up in my mind.Klent!------------->> ClinicThird Person's Pov"Nurse, how is she?, how's my bestfriend?"- Nag-aalalang tanong ni Alonica sa kalagayan ng kaibigan."She's just over fatigue, i think she didn't eat anything yet. She need a rest to gain her strength"- Sagot ng nurse sa kaniya, napatango-tango naman ito."How about her fever?, bumaba na ba?"- Markus Ask."Yes . Kelan pa siya nilalagnat?"- balik tanong ng Nurse, at sabay namang napalingon si Markus at Alonica kay klent na nakatayo lang sa gilid . Napalingon na din ang Nurse dito, marahil nagtataka ito kung bakit napalingon ang dalawa sa binata."Ah-ah kahapon okay pa naman po siya"- Si Alonica na ang sumagot, dahil baka maghinala ang nurse kapag si klent ang sumagot
Alonica's PovHaysst! what on earth is going on, ang gulo ng lovelife ng bestfriend ko . Kaya nga ba ayuko magkajowa eeAs if Alonica, may nangahas maging jowa mo ! haysstPagbukas ko ng pinto ng clinic, tumambad sa harapan ko si Markus na nakataas pa ang kamay na sa hula ko, bubuksan niya sana ang pinto, but unfortunately nauna ang lola niyo, HAHAHAHA! (evil me)."Oh Markus, ba't ngayon ka lang?"- tanong ko dito, dahil anong oras na ngayon pa ata dadalaw kay Cally. Isa pa ito mukhang may gusto kay Cally girl ."Huh?"- nagtatakang anas nito."Kanina pa kita inaantay"- saad ko, mas lalo namang nagtaka yung itsura niya.Napaka inosente ng lalaking to."I mean, kanina pa gising si Cally hindi mo ba nareceived ang text ko?, tiyaka tapos na ang 15mins break ahh"- Napakunot lalo ang noo niya."Text?, Al
Cally's PovTulala lang ako sa bintana ng kotse, Walang umiimik samin. I dont know why?. Siguro nagpapakiramdaman kami, haysst. I want to cry!,I want to shout!."Phobee---"- I cut him off again."Im okay, Markus"- Saad ko, without looking at him maka ilang beses na niya ring natanong kung ayos lang ako.Ayos nga lang ba ako?, after what i've seen?."Where do you wanna go?"- He ask, nang medyo nakalayo na kami sa school."Somewhere?! "- Sagot ko sa tunong hindi sigurado, pero napaisip ako parang feel ko maglasing!."Sa Sushi Bar nalang. I want to relax"- Pilit na ngiting saad ko, bago lumingon sa kaniya."Haysst!, Okay if you said so"- He sigh."Mhmm. Thanks Markus"-Tango ko."No problem, you can lean on me if you want to!"- Napatango naman ako.
Third Person's Pov"PHOBEE"Nakatitig lang ang dalawa, sa mata ng isa't-isa. Nakaramdam naman ng bahagyang pagkailang si Cally sa titig ng binata."Hahaha, you've got to be kidding me?"- Natatawa-tawang anas nito, mukha na siyang baliw dahil may luha-luha padin ang mga mata nito, dulot ng pagiyak habang pilit na tumatawa."No!, im not"- Walang kurap pading sagot nito, na nakapagpatigil sa pilit na tawa ni Cally."We got the same name huh!, is she beautiful like me?"- Tanong pa nito, na nakapagpa ngiti ng bahagya sa binatang kaharap, napakurap-kurap naman ng ilang beses si Cally.Bakit ba ang ganda ng ngiti niya?- Cally thought to herself."She's beautiful and cute, at the same time"- Hindi pa din mawala ang pagkakatitig ng binata sa kaniya, kaya itinuon na lamang niya ang paningin sa mga alak, na nasa harapan nilang dalawa.
Third Person's Pov"Im sorry------- Andre"Napatitig si Alonica at Klent, sa isa't- isa ng sambitin ni Cally ang mga katagang ito.Sabay pa nilang ibinalik ang tingin kay Cally, na mahimbing pading natutulog sa backseat ng kotse ng kaibigan.Nang akmang hahawakan na ito ni Klent, mas lalo siyang napatanga ng magsalita ulit ito."Ralph-------wait"- Sambit nito sa kalagitnaan ng pagtulog, at nagpabaling baling pa ang ulo sa kaliwa at kanan, na mistulang binabangungot. Hindi nakagalaw si Klent sa kinatatayuan, nang mapansing may butil ng luhang lumandas sa pisnge ni Cally.Nang mapansin ni Alonica na hindi na gumagalaw si Klent, siya na mismo ang lumapit sa kaibigan upang gisingin."Cally, wake up"- Inalog-alog niya ito."Mhmmm---"- Daing ni Cally, natauhan naman si Klent."I'll carry her . You Can go home after"- saad nito kay Alonica
Cally's PovTulala--Wala sa sarili--Nalilito--Nagtataka--Napapaisip--"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH"- I can't take it, anymore!"CALLY, IHA?!, ANONG NANGYAYARI?"- Dali-daling lumapit sakin si Manang, nang marinig ang napakalakas kong pag-irit.Argh!, I still can't forget that!."Ayos kalang ba iha?, may masakit ba sayo?, huh? ano?"- Nag-aalalang tanong nito sakin.Napatakip nalang ako ng mukha, sabay iling-iling . Narinig ko namang napabuntong hininga si Manang."Ano bang nangyayari sa inyong mga bata kayo?. Si Klent dali-daling lumabas ng bahay, hindi magkandaugaga. Ikaw naman, tulalang lumabas ng silid mo, bigla-bigla, nalang sisigaw!. Ano bang ginagawa niyo, jusko"- Napaangat ako tingin ko sa kaniya, nang banggitin niya ang pangalan ni klent, kasabay nun ang pagpasok sa isi
CALLY's POV"CALISSA/AHHHH/Omyghod"Halos kapusin ako ng hininga, nang 'di inaasahang may makakasalubong kami sa intrada ng hagdan, na nagmamadaling lumiko paibaba, sa kamalas malasan,Nabangga ako, then you know what next happened is??, NAHULOG LANG NAMAN AKO SA HAGDANAN, LUCKILY MARKUS SAVED ME!."Phobee/Cally"- Dali daling tumakbo paibaba si Alonica, to check me ng bumagsak ako, bago paman ako tuluyang magpagulong gulong sa baitang ng hagdan, nakatakbo si Markus para saluhin ako."Phobee, do you hear me?,"- Nag aalalang sambit ni Markus, nang 'di ako magmulat ng mata."Cally, speak up. We will bring you to the hospital"- Mababatid kung nag aalala si Alonica sa tuno ng pananalita niya, kaya dahan dahan kung iminulat ang mga mata ko, at saktong tumama ito sa babaeng nakatayo padin sa baitang ng hagdan,
"I can't stand seeing you in that kind of outfit"Gusto kung magwala. Gusto kung magtatatalon . Gusto ko siyang yakapin!, Kyhaaaa is he really concern?.Nakatitig lang ako sa kaniya ng 'di ko man lang namamalayang pinaandar na pala niya ang kotse papalayo!.Napapapadyak nalamang ako ng palihin sa kilig, huuuuuuu!. Myghod ba't ang init sa kotseng to?, may aircon naman."Stop acting like stupid!. Open the gate"- Napabusangot naman ako, dahil pagkatapos niya akung pakiligin uutusan lang akung magbukas.Bumaba nalang ako ng kotse, tiyaka siya dinabugan ng pinto, at walang ano ano'y binuksan ko na ang gate at dire-diretsong pumasok ng bahay, pero napatigil din ako kaagad ng madatnan ko sila mommy'ng nagkukwentuhan sa sala."Omyghod iha, is that you?"- Napatayo kaagad si Mommy, at d
Five years later"Its been along time, how are you?"Its been five years, since the day he left. Ang araw kung saan, sobrang sakit at pait nang lahat. Akala ko, pagkatapos nang lahat nang iyon ay magiging maayos na kami. But he left me, alone. Sobrang sakit at hirap, para sa aking mag adjust nang mag isa. Namuhay ako sa sarili naming tahanan, nang wala siya.I finished my studies. I graduated in collage without him, by myside. I lived my life, full of pain and regrets. Yung sakit na kahit sino man ay hindi kayang ibsan. Pagsisisi na mahirap nang maibalik. I love him, until now.And i'd waited for him, to came back."Yes, its been five years. And still, i can't forget you"
"You must be my wife's, bastarda"Bastarda?, hindi naman ako putok sa buho, o anak sa labas. Unless fake ang kasal nila daddy."Nakuha mo ang pagmumukha nang ama mo. Akalain mo nga naman, hanggang ngayon humihinga ka padin, pagkatapos nang lahat nang aksedenteng nangyari sayo"- Sarkastikong sambit nito.He knew everything, i guess."Pero mukhang wala sayo ang swerte ngayon, ija"- sinundan pa nito nang pagtawa niya. Tawang nakakakilabot.Mag ama nga sila, parehong mga takas sa mental.Nagulat na lamang ako, nang pahablot niyang hinawakan ang panga ko. At, i swear to god. Ang sakit, halos maluha na ako sa higpit n
Im totally lost. Until now, hindi pa din madigest nang sistema ko, lahat nang nalaman ko. From being felt betrayed, to broken family, until being loved by someone i couldn't chose before.*Bzzt, bzzt, bzzt*I look at my phone, and took it.1 message received, from unknown|Hi sissy, lets meet up. I'll text to you the address, aryt?. See you, lil'sis|I know, it was Margareth. Ano namang kelangan nito nang ganitong kaaga?. The heck.|1 hour later|What's with this girl?. She asked me to go to the abandoned building?. Ano namang gagawen ko doon?. Magkukwentuhan daw kami?. Hindi k
"BECAUSE I STILL CARED FOR HER, AND I CAN'T STAND SEEING HER IN PAIN BECAUSE OF YOU AGAIN, ASSHOLE"Ano na bang nangyayari sa mga tao ngayon?."Do you think matatanggap ka uli niya after what you did?"- klent"I just did that because i don't have a choice, you know that. Of all people, ikaw dapat ang isa sa nakakaalam niyan, Mariano. You know, what we've been through.""But she's fine know, she totally forget about you, forget about everything.""Stop acting as if, you treated her so well. As far as i remember, you never been nice to her, since the day she chose me over you. You know what?, you just see me as a threat, kaya ka nakipag ayos sa kaniya hindi ba?. Your worried that she might like
Calissa's Pov2 weeks. Its been two weeks had passed, simula nang mangyari ang insidente sa parking lot, and its been effin' 2 weeks, magmula nang kumalat ang isuue tungkol sa 'rumored' girlfriend ni Markus, and caught of being with klent. Hanggang ngayon, hindi padin matukoy kung ano ba ang dahilan nang nangyaring pamamaril, at nababahala na ang karamihan pumapasok sa school dahil doon."Let's go?"- aya ni klent. Palagi na talaga kaming sabay ni klent, pero sinasakto talaga naming wala nang masyadong tao sa parking lot, para iwas na din sa issue. Lalo pa't nababalitang ako yung rumored girlfriend ni Markus."Mhmm, tara na"- nakangiting ani ko, naglakad na kami papalabas nang bahay, sumunod naman si Manang para sana pagbuksan kami nang gate, pero napatigil si klent sa paglalakad nang tumunog ang cellphone niy
Alonica's PovRinig na rinig kung nag announce na may kakanta daw muna, for introduction bluh bluh bluh."Asan si Cally?"- i asked Markus,and Steven, but they're both shrugged. Asan na yun?. Hinanap siya ng mga mata ko, and my eyes almost come out, when i found her standing at the center of the stage.What is she going to do there. Even Markus and Steven are both shocked. Naalala ko, inanounce na may kakanta. Don't tell me, its her. What the heck, hindi ito pwede. Tatabko na sana ako papunta doon para pigilan siya. But someone pulled my arm."Let me go ano ba?. She needs help"- pagpupumiglas ko."The help is already there"- napatingin ako sa stage at napatigil, when i saw C
Calissa's PovThe next day morning, nanatili pa kami doon until 3PM, sinubukan naming mag jetski together, snorkling, and also diving. Naglibot libot din kami sa pamilihan to buy some pasalubong. This is the happiest memories that we shared together. Yung dating hinihiling ko lang, ngayon isa na sa pinaka magandang alaalang meron ako."Nag enjoy ka ba?"- He asked, nang makasakay na kami pareho sa kotse, babyahe na kami pabalik sa manila."Sobra pa, sa sobra"- nakangiting sagot ko sa kaniya, pero mas napangiti ako nang masilayan ko muli ang magaganda niyang ngiti, na kita pati ang kaniyang mapuputing ngipin."That's good to hear"- He said."Thank you for this day, thank you for making this day
Calissa's Pov"Im sorry, and i mean it. I want to start a new one, with you. And this is the right time to do that"Paulit ulit yang nag eecho sa pandinig ko, hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko, para itong musika sa aking tenga, ang sarap sa feelings.Andito ako ngayon sa veranda nang hotel room na pinareserved ni klent, meron itong dalawang bedroom. Dito din mismo sa resort, syempre tig isa kami ng kwarto. Kasalukuyan ako ditong nakatayo habang dinadama ang ihip nang malamig na hangin na dumadampi sa aking balat, habang tinatanaw ang napakalinaw na tubig nang dagat, nagtatayugang puno nang niyog, at may mangilan ngilan ding pool area na matatanaw, meron din itong cottage malapit sa mismong dagat. Makikita rin mula dito, ang iba't ibang nagtitinda nang kung ano ano, i think they're called it 'Changge/Tiya
Calissa's PovAng sakit, sobrang sakit nang ulo ko. Hindi ko din maidilat ang mga mata ko. Pakiramdam ko sobrang bigat nito.Haysst!, heto na naman ako, naaalala na naman ang kahapon.|Flash back|"Im going to leave you for awhile, for you to have space to breath and think. I know you need space for your self"- nilingon ko si Markus, nang sambitin niya ang mga katagang ito.Im very lucky, having a friend like him. Yung tipong wala ka pa mang sinasabe, pero nararamdaman ka niya?. I smiled to him."Thank you"- sambit ko, bago ito tumayo at umalis ay ginulo niya pa muna ang buhok ko.